Νότια Κορέα Θα γίνει της Κορέας!

[taver]

Η προσγείωση στην ώρα της, τροχοδρόμηση δίπλα από το σταθμευμένο κορεάτικο Α380, άφιξη σε διπλή φυσούνα και αποβίβαση. Μεγάλο & σύγχρονο απαστράπτον τερμιναλ, με πολύ περπάτημα σε κυλιόμενους διαδρόμους, κυλιόμενες σκάλες, κλπ. Ακολούθησε τραίνο για το κυρίως terminal immigration, παραλαβή αποσκευών, τελωνείο, και έξοδος στο χώρο των αφίξεων…

Να σημειώσουμε εδώ την παρουσία θερμικής κάμερας που ανιχνεύει επιβάτες με πυρετό… Η παράνοια των Νοτιο-Κορεατών έναντι σε κάθε μορφής ασθένειες είναι ήδη εμφανής. Και δεν περιορίζεται εδώ - στο τελωνείο οι έλεγχοι για τρόφιμα κλπ ήταν - στα χαρτιά τουλάχιστον - αυστηρότατοι, αλλά το χαρακτηριστικότερο δείγμα είναι οι προθήκες γεμάτες high-tech μάσκες στις αποβάθρες των σταθμών του μετρό, για προστασία από δηλητηριώδη αέρια.

Ένας χώρος καθαρά πρωτοκοσμικός, με μπόλικα ATM & ανταλλακτήρια, κόσμο που περιμένει ήσυχα με ένα ταμπελάκι στο χέρι, και πινακίδες που κατευθύνουν τον κόσμο σε ταξί, τρένα κλπ. Μετά από μια ανάληψη μετρητών, ακολουθούμε τις πινακίδες προς το σταθμό των τρένων.
Εκεί, πρέπει να επιλέξουμε: Από τη μια πλευρά, είναι η είσοδος για το express τρένο για Seoul Station, τον κεντρικό σταθμό στο κέντρο της πόλης, που κάνει τη διαδρομή σε 43 λεπτά περίπου. Το πρόβλημα, είναι ότι αναχωρεί κάθε 30' λεπτά, και το προηγούμενο αναχώρησε… μπροστά μας. Η άλλη επιλογή είναι το commuter τρένο για την πόλη, που σταματάει και σε ενδιάμεσους σταθμούς (επιτρέποντας ανταποκρίσεις με το μετρό), και κάνει 53' λεπτά για την πλήρη διαδρομή. Επιλέγουμε με συνοπτικές τη δεύτερη επιλογή, επιβιβαζόμαστε, και μεταξύ ύπνου/ξύπνιου κατευθυνόμαστε, με μια ανταπόκριση, στο κέντρο της πόλης.

Να περιγράψω εδώ το μετρό της πόλης. Είναι "world class", με τεράστιους σταθμούς, φαρδιά βαγόνια, πολύ μακριά τρένα με 10 βαγόνια μήκος, συστήματα ηλεκτρονικής πληροφόρησης, εισιτήρια με ζώνες και fare adjustment στην έξοδο, προ-φορτωμένες κάρτες πολλαπλών διαδρομών, κλπ. Τα συστήματα, οι μπάρες, όλα, θυμίζουν έντονα το μετρό του Τόκυο, στο λίγο πιο advanced. Το κλού, είναι τα εμβατήρια που παιανίζουν από τα μεγάφωνα, όταν φτάνει ένα τρένο στο σταθμό.

Η άφιξή μας στο ξενοδοχείο πραγματοποιείται κοντά στις 8 το πρωί. Το δωμάτιό μας φυσικά δεν είναι ακόμα έτοιμο, αλλά τουλάχιστο έχουμε τη δυνατότητα να αφήσουμε τις αποσκευές. Ένα γρήγορο πρωινό σε ένα από τα καταστήματα μιας από τις αλυσίδες γαλλικών "boulangerie" που βρίσκονται παντού την πόλη. Είχα δει και στην Ιαπωνία σποραδικά κάτι τέτοια μαγαζιά, αλλά στην Κορέα η πόλη είναι πραγματικά γεμάτη από τέτοια. Τα προϊόντα που σερβίρουν είναι βέβαια διαφοροποιημένα από αυτά μιας πραγματικής Γαλλικής boulangerie, καθώς είναι συντονισμένα στις απαιτήσεις των Κορεατικών Ουρανίσκων (που υποθέτω πως είναι γενετικά μεταλλαγμένοι, αν κρίνω απ' αυτά που τρώνε…). Πλην όμως, μαζί με τα παγωτά και τις πίτσες, είναι οι πιο "δυτικές" γεύσεις που συναντήσαμε ενταγμένες στην καθημερινότητα των Κορεατών.

Τιμές? Τσάμπα παρά κάτι (για ανεπτυγμένη οικονομία δυτικού κόσμου). Με 10000 Won (?6.00 περίπου), παίρναμε 5-6 πράγματα από τη boulangerie. Το εισιτήριο του τρένου από το αεροδρόμιο έκανε 3800 Won (?2.41). Και ούτω καθ' εξής. Μετά τη boulangerie, ώρα για ένα καφέ από μια άλλη αλυσίδα που θα ήθελε όταν μεγαλώσει να γίνει starbucks, και ξεκινάμε για μια πρώτη βόλτα στην πόλη….

 

[renata]

με παρεξηγείς..δεν είμαι πολυγραφότατος, βαριέμαι ναι, αλλά δεν τις φορτώνω..μόνοι τους το κάνουν, κ πολυ καλυτερα από μένα που τα γραπτά μου είναι άθλια σε σύγκριση..έχω γράψει ένα μικρό μερος σε ιστορία, του Βόλου, αλλά αναγνωρίζω ότι η συμμετοχή μου στο φόρουμ είναι σχεδόν μηδενική όσο αφορά τις ιστορίες..και έχω την 1η ετοιμη εδώ κ πολύ καιρό..θα το βαλω στο προγραμμα να τη δημοσιεύσω..

καιρός είναι ..αποκλείεται να μην ειναι ενδιαφέρουσα!!

 

[GTS]

.και έχω την 1η ετοιμη εδώ κ πολύ καιρό..

Με τίτλο? "Σαλπάροντας για Port Royal?"

 

[GTS]

Και για να μην είμαι οφ-τόπικ, με ενδιαφέρει πολύ ν'ακούσω για Κορέα....ταβέρ γράφε...παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον...

 

[taver]

Και για να μην είμαι οφ-τόπικ, με ενδιαφέρει πολύ ν'ακούσω για Κορέα....ταβέρ γράφε...παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον...

E, θα σε απογοητεύσω ελαφρώς, αλλά ΠΣΚ μην περιμένεις να με δεις στο forum μέχρι τέλος του χρόνου... Μόνο 1 έχω free. Η συνέχεια, λοιπόν, από Δευτέρα...

 

[GTS]

E, θα σε απογοητεύσω ελαφρώς, αλλά ΠΣΚ μην περιμένεις να με δεις στο forum μέχρι τέλος του χρόνου... Μόνο 1 έχω free. Η συνέχεια, λοιπόν, από Δευτέρα...

Καλά, δε περιμένω και κάθε μέρα....για σήμερα βράδυ που ταξιδεύετε, τα έχω πει στον άλλον, αλλά να τα ξαναπώ: μη χάσετε το πάρτυ στο Τείχος...φτάνετε ξημερώματα έτσι? Το ξενοδοχείο θα είναι αυτή τη φορά έτοιμο?

 

[varioAthens]

Μικρά τα κεφάλαια της ιστορίας όμως, μικρά...

 

[KLEOPATRA]

Ελπιζω να τα μαθατε ολα καλα και σωστα στην Κορεα γιατι συντομα θα εχετε εξεταση απο το Νικολα.

 

[deka]

Διαβάζουμε με ενδιαφέρον και με το ίδιο αμείωτο ενδιαφέρον περιμένουμε την συνέχεια της κορεάτικης ιστορίας!!!

 

[taver]

Η πρώτη, ξεκάθαρη εντύπωση που αφήνει η πόλη, είναι πως πρόκειται πέραν κάθε αμφιβολίας για σύγχρονη μεγαλούπολη του δυτικού κόσμου. Ακόμα ειδικότερα, αν κάποιος με προσγείωνε εκεί πέρα χωρίς να μου πει που βρίσκομαι, θα στοιχημάτιζα ότι βρίσκομαι στην Ιαπωνία. Οι ομοιότητες στην καθημερινότητα είναι πολλές, πάρα πολλές – από τα καθίσματα και τα stand στις τουαλέτες, ως τους αυτόματους πωλητές, τις επιγραφές, τις σημάνσεις των δρόμων κλπ. Κι εδώ πίνουν το αηδιαστικό πράσινο τσάι, κι εδώ μαζεύονται μιλιούνια πεζοί στις διαβάσεις, κι εδώ φοράνε μάσκες κλπ. Η μόνη άμεσα εμφανής διαφορά, είναι ότι στην Κορέα οδηγούν από τη σωστή πλευρά του δρόμου.

Η άλλη διαφορά είναι λιγότερο εμφανής. Η Κορέα ιστορικά ακολουθούσε παραδοσιακές τοπικές θρησκείες, αλλά με έντονη την επίδραση της διδασκαλίας του Κομφουκιανισμού (χωρίς όμως να τον ενστερνιστεί ποτέ ως ονοματισμένη θρησκεία). Σήμερα, όμως, η Κορέα είναι ένα μείγμα θρησκειών. Με βάση τα στοιχεία της Wikipedia, 46,5% του πληθυσμού δηλώνουν άθεοι, και η δημοφιλέστερη θρησκεία, με 29,2% του πληθυσμού της Χώρας είναι… ο Χριστιανισμός! Οι ιεραπόστολοι τις προηγούμενες δεκαετίες έκαναν καλά τη δουλειά τους… Στη Σεούλ είναι ακόμα πιο έντονο αυτό, με τις σύγχρονες Χριστιανικές εκκλησίες με μεγάλους σταυρούς από Νέον να γεμίζουν το βραδινό ορίζοντα.

Ακόμα κι έτσι όμως, οι διδασκαλίες του Κομφουκιανισμού κυριαρχούν στη θρησκευτική ζωή της χώρας, περισσότερο ως παράδοση και σύστημα ηθικών αξιών, και λιγότερο ως θρησκεία (όπου θεωρείται μόλις από το 0,2% του πληθυσμού).

Στην παραδοσιακή Κορεάτικη αρχιτεκτονική συναντάμε ριζόχαρτα και κάθισμα στο πάτωμα, όπως και στην Ιαπωνία, με κύριο υλικό κατασκευής το ξύλο, αλλά το κύριο χαρακτηριστικό των Κορεατικών κτισμάτων είναι οι παχείς και μακροί πέτρινοι τοίχοι, σκεπασμένοι από μαύρο ξύλο σαν κεραμίδι, που διακόπτονται από μεγαλοπρεπείς πύλες. Τα χαρακτηριστικά αυτά θα τα συναντάμε συνέχεια σ' αυτό το ταξίδι, σε όλα τα αξιοθέατα που θα συναντήσουμε. Το πρώτο από αυτά, το Jongmyo shrine, θα το βρούμε ανοικτό, αλλά με την είσοδο για τους επισκέπτες να επιτρέπεται μόνο Σάββατο χωρίς guided tour (αλλιώς πρέπει να συμμετέχει κανείς υποχρεωτικά στα guided tours που οργανώνουν, σε συγκεκριμένες ώρες και με συγκεκριμένη διάρκεια). Σήμερα είναι Πέμπτη, οπότε τζίφος. Δε θα περιμένουμε. Πάμε παρακάτω και θα γυρίσουμε το Σάββατο.

Περπατάμε την οδό Donhwamunno, κάτω από συστοιχίες δέντρων και δίπλα σε μαγαζιά με παραδοσιακά ρούχα, αντίκες κλπ, για να φτάσουμε ως το Changdeokung, ένα από τα 4 ιστορικά παλάτια που βρίσκονται στο κέντρο της Σεούλ. Βγάζουμε εισιτήρια, το επισκεπτόμαστε, μαζί με το παρακείμενο Biwon (μυστικό κήπο) και το παλάτι Changgyeonggung (με ένα σμπάρο είδαμε 2 από τα 4 παλάτια & τους κήπους, αν και με ξεχωριστά εισιτήρια). Δεν θέλω εδώ να δώσω πληροφορίες για τα παλάτια, κάθε ταξιδιωτικός οδηγός για τη Σεούλ είναι γεμάτος από ιστορικές πληροφορίες, και ακόμα κι αν δεν έχετε προμηθευτεί κάτι, έχει αναλυτικά φυλλάδια στην είσοδο.

Οι γλώσσες που μιλιούνται στα μνημεία της χώρας, όσον αφορά τις επιγραφές, τα φυλλάδια και τα guided tours είναι πρώτα φυσικά τα Κορεάτικα, δεύτερα τα Ιαπωνικά, τρίτα τα Αγγλικά και τέταρτα – όπου δεν παραλείπονται – τα Κινέζικα. Το ένα - υποχρεωτικό - αγγλόφωνο tour που παρακολουθήσαμε πάντως δεν άξιζε, η ξενάγηση ήταν ανύπαρκτη, συνεχώς "τώρα ελεύθεροι και ραντεβού εκεί σε 10 λεπτά".

Από την άλλη, όλα τα παλάτια της πόλης είναι γεμάτα Κορεατάκια σε σχολικές εκδρομές, που για να εξασκήσουν τα Αγγλικά τους προσπαθούν και πιάνουν την κουβέντα σε ότι ξένους συναντούν. Έχει πλάκα να τριγυρνάς και να έρχονται οι μπόμπιρες να ρωτάνε κάτι προφανές όπως την ώρα ή να λένε απλώς Hello.

Μετά την έξοδο από τα παλάτια, είναι ώρα για να πάμε επιτέλους στο ξενοδοχείο. Περνάμε μπροστά από τα κεντρικά της Hundai, καθώς και πίσω από αυτά αναζητώντας ένα "χωριό" από παραδοσιακά σπίτια "Hanok". Είναι η ώρα του φαγητού, και ένα σωρό κόσμος με κουστούμια κινείται βιαστικά στο δρόμο. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει Κορεάτης που να πηγαίνει στη δουλειά με απλά ρούχα – κι εδώ τώρα, και το πρωί στο μετρό, όλος ο κόσμος είναι με κουστούμια. Και να ήταν μόνο αυτά, πάλι καλά. Ακόμα και το βράδυ που βγαίναμε έξω, τα κουστούμια πήγαιναν σύννεφο, ακόμα και στους 20χρονους.


Συνεχίζουμε την πορεία μας προς το ξενοδοχείο συναντώντας ένα Βουδιστικό ναό, το Jogyesa, το κέντρο του Κορεατικού Βουδισμού, που σήμερα εορτάζει κάτι. Δεν ξέρω τι ακριβώς εορτάζεται, αλλά έχει σχέση με χρυσάνθεμα. Ο κόσμος αγοράζει και αφιερώνει μια γλάστρα με χρυσάνθεμα, και οι άνθρωποι του ναού τοποθετούν τις γλάστρες με τα λουλούδια σε διατάξεις που σχηματίζουν όμορφα σχέδια μπροστά στο ναό. Ανάμεσα από στενά, καταλήγουμε στη λεωφόρο Sejong, απέναντι από το επιβλητικό Sejong Center for the Performing Arts, ένα πολιτιστικό κέντρο 53.000 τμ με θέατρο και χώρο συναυλιών, σε μια χώρα που τα τελευταία χρόνια έχει κτίσει την πιο δραστήρια και παραγωγική σκηνή για performing arts στην Ασία.

Απέναντι, ο δρόμος έχει μια τεράστια νησίδα με 2 γιγαντιαία αγάλματα (το ένα του ναυάρχου που σχεδίασε τα turtle boats, το στρατηγικό όπλο που έδωσε στους Κορεάτες μια σειρά από νίκες επί των Γιαπωνέζων, και σιντριβάνια, χώροι για πεζούς κλπ. Εκεί που η νησίδα τελειώνει, ο δρόμος φαρδαίνει, και εκεί βρίσκεται και το ξενοδοχείο μας (Koreana Hotel).
Επιτέλους, η ώρα είναι 14:30 περίπου και επιτέλους παίρνουμε το δωμάτιο. Η συνέχεια, κάπου στις 17:30 όπου και ξυπνήσαμε από το σύντομο, αλλά τόσο αναγκαίο ύπνο, μετά από πάνω από ένα 24ωρο ξάγρυπνοι…

 

[taver]

Προθήκη καταστήματος στη Donhwamunno:


Είσοδος Changdeokung:


Changdeokung (κεντρική αυλή):


Changdeokung, αίθουσα θρόνου (επίσημων τελετών):


Changdeokung


Σχολική εκδρομή στο Changgyeonggung:


Biwon (μυστικός κήπος):


Biwon:

 

[taver]

Απέναντι από το ξενοδοχείο μας, ξεκινά το Cheonggyecheon, ένα ρέμα που πέρναγε μέσα από την πόλη, μέχρι που μπαζώθηκε πάνω στην τρέλα της μεταπολεμικής φρενήρους ανάπτυξης, το 1968, με την κατασκευή ενός αυτοκινητόδρομου πάνω του. Το 2005 ολοκληρώθηκε ένα έργο 900 εκατομμυρίων δολαρίων για την ανάδειξη του ρέματος, και σήμερα το ρέμα τρέχει και πάλι μέσα από το κέντρο της πόλης. Η κοίτη του έχει διαμορφωθεί ως χώρος περιπάτου, έχει φωτιστεί όμορφα, και ο απογευματινός/βραδινός περίπατος είναι πια ένα από τα Highlights της πόλης.

Περπατάμε δίπλα στο ρέμα, και 2 χιλιόμετρα πιο κάτω βγαίνουμε, για να μπούμε στην αγορά Gwangjang. Αγορά? Χμ… Πάμε πάλι. Η σύγκριση μ' αυτό που βλέπαμε πριν από λίγο, είναι σα να διακτινιστίκαμε από το κέντρο της Osaka στα στενά του Χόνγκ Κόνγκ. Εδώ η αγορά είναι ένα στεγασμένο σύνολο από… food stands. Διάφοροι πλανόδιοι, με αυτοσχέδιους πάγκους μπροστά από μικρές ανοικτές κουζίνες, σερβίρουν φαγητό που μαγειρεύεται μπροστά στον πελάτη. Ένα μικρό μπάχαλο, αλλά με standards καθαριότητας. Το θέαμα, σε όλο το μήκος και το (μικρό) πλάτος της αγοράς, είναι εντυπωσιακό. Εμείς δοκιμάσαμε 2 φαγητά (που χωρίς να είναι άσχημα, δε μας εντυπωσίασαν και ιδιαίτερα), και συνεχίσαμε περπατώντας την τεράστια λεωφόρο Jongno.

Εκεί, σε ένα ανοικτό χώρο, συναντάμε ένα μνημείο με φωτογραφικό υλικό και μνήμες για τα θύματα του πολέμου της Κορέας. Οι σημαίες των 22 χωρών κυματίζουν ηρωϊκά, με πρώτη-πρώτη στη Γωνία την Ελληνική. Λέγεται ότι οι Κορεάτες συμπαθούν τους Έλληνες για το λόγο αυτό. Δεν ξέρω. Οι μόνοι κορεάτες που εμείς μιλήσαμε, ξέρανε για την Ελλάδα μόνο ότι μπαίνει πρώτη μέσα στο στάδιο στους Ολυμπιακούς αγώνες. Μ' αυτά και μ' αυτά, φτάσαμε σε ένα σταθμό μετρό που μας μετέφερε ένα σταθμό πιο πέρα, στην περιοχή Anguk.

Επόμενη στάση, το μικρό εστιατόριο Hwanggeumjeong δίπλα στο μετρό. Κορεάτικο δείπνο. Korean BBQ, με μια θράκα στη μέση του τραπεζιού, όπου το κρέας ψήνεται από τον ίδιο τον πελάτη όσο και όπως του αρέσει, και τρώγεται μαζί με τα περιεχόμενα από 10+ ακόμη πιατάκια (σαλατικά, σάλτσες, κλπ).

Το εστιατόριο κλείνει νωρίς (22:00 και ο ιδιοκτήτης μας περίμενε έξω από την πόρτα να φύγουμε για να κλειδώσει), και μας επιτρέπει να συνεχίσουμε "για μια μπύρα" στον επόμενο προορισμό… Μετρό, και επόμενη στάση… Itaewon. Μια άλλη περιοχή, στα νότια του κέντρου της πόλης, από το οποίο το χωρίζει ένας καταπράσινος λόφος. Εδώ πιο δίπλα βρίσκεται η αμερικάνικη βάση στην πόλη, και αυτό είναι το χαρακτηριστικό που την ορίζει. Είναι η περιοχή όπου κυριαρχούν οι expatriates, και είναι γεμάτη αμερικάνικα μαγαζιά, αλλά όχι μόνο – έχει και πολλά ακόμα από όλο τον κόσμο, όπως π.χ. και ένα Ελληνικό. Έχει τη φήμη της multicultural γειτονιάς. Στην πράξη όμως, είναι όμως μια γειτονιά "ξόφλα", με φτηνά ποτά, μπαρ με κοσνομασιόν κλπ, πιο κοντά στην εξυπηρέτηση των αναγκών της βάσης παρά οτιδήποτε άλλο.

Κάνοντας μια βόλτα πάνω-κάτω στην κεντρική λεοφώρο, συναντάμε ένα παγωτατζίδικο, ότι πρέπει για μετά το φαγητό. Ναι, κατάφερα και έπεισα το Samion να δοκιμάσει παγωτό πράσινο τσαί- και παραδόξως το έφαγε. Όλο. Και μετά ευκαιρία για μια μπύρα στο διπλανό Seoul Pub, και επιτέλους ένα free wifi, για να πληροφορηθούμε επιτέλους τα αποτελέσματα της συνόδου κορυφής (είναι 27/10/2011 και μόλις αποφασίστηκε το κούρεμα 50%). Σημειώστε ότι οι Κορεάτικες μπύρες πίνονται με δυσκολία – γι αυτό υπάρχουν οι Asahi από την Ιαπωνία και οι Ευρωπαϊκές μάρκες…

Επιστροφή στο ξενοδοχείο στις 00:30 με το τελευταίο μετρό (και το σταθμάρχη να κλειδώνει το σταθμό πίσω μας), και ύπνος. Λέμε να μη βάλουμε ξυπνητήρι, με το jet lag που έχουμε θα ξυπνήσουμε έτσι κι αλλιώς νωρίς…