Περού Η LΙMA, οι Άνδεις, οι πυραμίδες, η όαση, οι πιγκουίνοι και τα λάμα να αγναντεύουν το Machu Picchu

[Señor_Nada]

Cusco (μέρος 2ο)

Η επιστροφή στο Cusco έγινε πάλι με colectivo που έχουν αφετηρία κοντά στο σταθμό του τρένου. Η υπερπροσφορά υπάρχει και εδώ, πάλι με 10 soles την κάνεις τη δουλειά σου. Τα colectivos μπορείς να τα σταματήσεις και σε οποιοδήποτε σημείο στο δρόμο, απλά πηγαίνοντας στην αφετηρία είναι σίγουρο ότι θα βρεις θέση. Πρόσεξα ότι περιμένουν να γεμίσουν για να φύγουν. Σε αυτό το σταθμό περιμένουν και colectivos για άλλα μέρη και σε κάποια φάση έφτασε ένα τρένο γεμάτο Περουβιανούς οι οποίοι έτρεχαν σαν τρελοί να προλάβουν να μπουν σε κάποιο colectivo. Κλωτσοπατινάδα από τις λίγες.

Το πλάνο μου ήταν να φτάσω στο Cusco, να πάω στο δωμάτιο (νόμιζα ότι θα ήταν χόστελ) και σχεδόν αμέσως να φύγω και να ακολουθήσω μια πρόταση του lonely planet. Να πάρω ένα uber μέχρι το Tambomachay και μετά να πάρω με τη σειρά τους αρχαιολογικούς χώρους Pukapukara, Q'enqo και Sacsaywamán κι αν δω ότι δεν βγαίνει (που ποιον πάω να κοροϊδέψω δεν υπήρχε περίπτωση να βγει) σκέτο Q'enqo και Sacsaywamán που ήταν οι προτεραιότητες μου.

Πρέπει να έφτασα στο Cusco κατά τις 12. Αυτή τη φορά θα έμενα στην περιοχή Santa Ana που είναι σε ένα λόφο κοντά στο κέντρο. Η πόλη δεν χάνει τον γραφικό της χαρακτήρα ούτε σε αυτή την περιοχή.

Εδώ δοκιμάστηκε η υπομονή μου. Είχα κλείσει ένα μέρος το οποίο λεγόταν Casona de Santa Ana και δεν μπορούσα με τίποτα να το βρω. Η διεύθυνση που είχαν στο booking ήταν λάθος και το τηλέφωνο νεκρό. Το είχα κλείσει για 3 διανυκτερεύσεις. Έψαχνα πάνω από μία ώρα ρωτώντας και κόσμο, τζίφος κανείς δεν ήξερε τίποτα. Μόνο ένας ηλικιωμένος μου λέει ξέρω εγώ που είναι, με έστειλε σε ένα μέρος που λεγόταν mirador Santa Ana και σιχτίριζα. Από την απελπισία μου πηγαίνω σε ένα μαγαζί που κάνουν τουρ μήπως έχει γίνει κανά θαύμα κι έχει πάει κανείς για τουρ από εκείνο το δωμάτιο και γνωρίζουν αλλά μάταια. Η υπεύθυνη εκεί ήταν αλάνι και πρόσεξε ότι το τηλέφωνο που έδινε η google ήταν διαφορετικό από το booking, πήρε τηλέφωνο και λύθηκε το μυστήριο! Το σπίτι βρέθηκε, δεν υπήρχε η παραμικρή ένδειξη όχι ότι έχει ενοικιαζόμενα δωμάτια αλλά ότι υπάρχει σπίτι εκεί. Δεν θα το έβρισκα ποτέ μόνος μου. Είναι η τρίτη φορά που το παθαίνω αυτό με ενοικιαζόμενο δωμάτιο και πλέον νομίζω αν δεν είναι ξενοδοχείο ή χόστελ απλά δεν θα ασχολούμαι.

Το αρχικό μου πλάνο έχει βουλιάξει και αποφασίζω να πάω μόνο στο Sacsaywamán περνώντας απ'το κέντρο και μια άλλη γειτονιά σε μία διαδρομή που επίσης πρότεινε ο οδηγός του lonely planet.

Έτσι ξαναείδα το πανέμορφο κέντρο μέρα. Εδώ οι 2 εκκλησίες της κεντρικής πλατείας.

Ναι καλά βλέπετε, η γνωστή αλυσίδα στεγάζεται σε αυτό το κτίριο. Ντροπή!

Σε αυτό το δρομάκι ήταν η πρώτη φορά που διαπίστωσα πόσο γλιστερά είναι τα πλακόστρωτα δρομάκια. Σε κάποια σημεία περπάταγα σαν κάβουρας για να μην φάω τα μούτρα μου.

Η διαδρομή που πρότεινε το lonely planet ήταν μέσω της συνοικίας San Blas. Άλλο πανέμορφο κομμάτι αυτό. Εδώ συνειδητοποίησα ότι το Cusco δεν είναι μια πόλη με ένα όμορφο κέντρο που το έχεις γυρίσει σε μισή ώρα. Το όμορφο κομμάτι και αυτές οι εικόνες με τα πλακόστρωτα δρομάκια και τα γραφικά σπίτια επεκτείνονται σε χιλιόμετρα. Θέλει ώρες για να περπατήσεις στην πόλη σε δρόμους/πεζόδρομους που γλιστράνε και με αρκετές ανηφόρες. Δεν είναι μια πόλη φιλική στο περπάτημα.

Μετά από αρκετό περπάτημα έφτασα στον αρχαιολογικό χώρο Sacsaywamán. Η τελευταία ανηφόρα/κατηφόρα προς τον χώρο ήταν ένα απ'τα σημεία που περπάτησα σαν κάβουρας για να μην την κατέβω με τσουλήθρα. Το Sacsaywamán ήταν ένα οχυρό των Ίνκας, το οποίο διέλυσαν οι Ισπανοί και με τα υλικά έχτισαν κτίρια όπως τον καθεδρικό στην κεντρική πλατεία. Αυτή η ιστορική σημασία ήταν ο λόγος που ήθελα να το επισκεφθώ. Αυτό που βλέπεις σήμερα είναι οι μεγάλες πέτρες που άφησαν πίσω οι Ισπανοί. Η είσοδος συμπεριλαμβάνεται στο boleto turistico.

Εκεί δίπλα είχε κι ένα κοπάδι άλπακα να βόσκουν.

Πήγα μέχρι ένα σημείο που είναι ένας σταυρός (Cruz Moqo) και έχεις ωραία θέα της πόλης.

Επέστρεψα στο δωμάτιο πάλι με τα πόδια, ενώ η απόσταση ήταν πάνω από 40 λεπτά. Απλά δεν χόρταινα να περπατάω σε αυτή την πόλη. Η πολιτική της ιδιοκτήτριας ήταν να μην δίνει το κλειδί της εξώπορτας και έπρεπε κάθε φορά να χτυπάω το κουδούνι. Πάω να κάνω ένα ντουζ και το νερό ήταν λες και έπεφτε κατευθείαν απ'το Pastoruri. Τη ρωτάω τι συμβαίνει. Dios mío dios mío ξέχασε ο γιος μου να αλλάξει κάτι στο θερμοσίφωνα. Αυτός ο ανεπρόκοπος και άρχισε να τον κράζει. Δεν με έπεισαν οι θεατρινισμοί μάλλον δική της πατάτα ήταν αυτή. Ωραία της λέω και τι κάνω τώρα και με άφησε να κάνω μπάνιο σπίτι της. Μου έδωσε και το κλειδί της εξώπορτας για όλα τα βράδια ίσως στον φόβο ότι μπορεί να έθαβα με κάποια κριτική το δωμάτιο. Καλή κίνηση και την επόμενη μέρα είχε και ζεστό νερό, το ότι ήταν τόσο δύσκολο να το βρω δεν το συγχωρώ όμως!

Μπανιαρισμένος και ξεκούραστος είχε έρθει η ώρα να δω την περιβόητη νυχτερινή ζωή του Cusco για την οποία είχα ακούσει πολλά. Αυτό που αναζητούσα ήταν ένα μαγαζί που να παίζει ροκιές κατά κύριο λόγο από Περού ή Λατ. Αμερική με τον κόσμο να συμμετέχει με τραγούδι κλπ ή κάποιο μαγαζί που να παίζει λάτιν μουσική με κόσμο να χορεύει και γενικότερα μια ωραία ατμόσφαιρα. Αυτό που είδα ήταν το απόλυτο μηδέν. Να διευκρινίσω ότι κινήθηκα μόνο στο κέντρο και στα μαγαζιά που βρίσκονται κοντά στην πλατεία. Τα λάτιν μαγαζιά μάζευαν πολύ μικρές ηλικίες, ντρεπόμουν στην ιδέα και μόνο να περάσω την πόρτα και υπήρχαν ροκάδικα με ξενέρωτους Αμερικάνους και Ευρωπαίους. Είχε και ήσυχη φάση να πιεις ένα ποτό ήρεμα. Πάρα πολλές παμπς επίσης στο Ευρωπαϊκό στυλ αλλά δεν έψαχνα αυτό. Το μόνο που κράτησα από την πρώτη βραδινή βόλτα ήταν αυτό το καταπληκτικό όνομα μαγαζιού.

Άσ'το για αύριο λέω αφού το ψάξεις λίγο καλύτερα και γύρισα στο δωμάτιο κατά τις 12.

Την επόμενη μέρα ξύπνησα ορεξάτος για ένα free walking tour. Είδα ότι ξεκίναγε ένα από την πλατεία Regocijo στις 10. Βλέπω όνομα Inkan milky way. Ωπ κάτι μου θυμίζει. Είναι το ίδιο με αυτό που ακολούθησα στη Lima! Τέλεια, σκέφτομαι αν είναι στο ίδιο επίπεδο με το άλλο έπιασα την καλή! Πηγαίνοντας, σταμάτησα να πάρω έναν καφέ σε ένα μαγαζί που είναι καφετέρια και φούρνος, λέγεται Organika, βρίσκεται στη γωνία κοντά στην πλατεία Regocijo. Πεντανόστιμο και ολόφρεσκο cinnamon roll, ο καφές θεόπικρος λες και είχαν ρίξει δηλητήριο. Και είμαι από αυτούς που πίνουν πάντα σκέτο τον καφέ.

Ο αριθμός των ατόμων που περίμεναν για το τουρ ήταν ανησυχητικός και να φανταστείτε ότι στην πορεία ήρθαν κι άλλοι.

Η άποψη μου είναι ότι θα έπρεπε να απαγορεύεται σε μεγάλα γκρουπ να ακολουθήσουν ένα walking tour κι αν γίνεται να μπορούν να κλείνουν ένα δικό τους. Να μαζεύεται μια παρέα 10-15 ατόμων το χαλάει και για όλους τους υπόλοιπους. Το αγγλόφωνο γκρουπ ήταν 2πλάσσιο και βάλε (είχαν 2 τεράστιες παρέες μία Αμερικάνων και μία Ιταλών) γι'αυτό επέλεξα το Ισπανόφωνο. Είναι σίγουρα το χειρότερο walking tour που έχω κάνει και μετάνιωσα την ώρα και τη στιγμή. Δεν είχε τόσο περπάτημα όσο θα ήθελα και από κάποια σημαντικά μέρη δεν πήγαμε καν. Περπατούσαμε λίγο φτάναμε σε ένα σημείο κι άρχιζε ένα ιστορικό κατεβατό που πολλές φορές δεν ήταν καν σχετικό με το μέρος στο οποίο βρισκόμαστε. Υπάρχουν τόσα μέρη στα οποία μπορείς να διαβάσεις και να μάθεις για την ιστορία της χώρας που όλο αυτό το βρήκα περιττό.

Πρέπει να είναι από τα walking tours που έχω τις λιγότερες φώτο γιατί πολύ απλά δεν περάσαμε από τόσα ενδιαφέροντα σημεία. Έτυχε εκείνη τη μέρα, φταίει ο ξεναγός; Πραγματικά δεν ξέρω.

Η μόνη αξιόλογη στιγμή για μένα ήταν οι πληροφορίες για την Qorikancha που κατά την άποψη μου είναι το νούμερο 1 μέρος της πόλης. Γι'αυτήν θα γράψω στο επόμενο ποστ.

Το τουρ τελείωσε σε ένα πολύ όμορφο αποικιοκρατικό κτίριο στο οποίο ήταν και τα γραφεία της διοργανώτριας εταιρείας του τουρ και που άρχισε να μας διαφημίζει προϊόντα τους για να αγοράσουμε. Είναι η πρώτη φορά σε walking tour που μου πέρασε απ'το μυαλό να μην αφήσω φιλοδώρημα.

Μετά το τουρ επισκέφθηκα το αρχαιολογικό μουσείο της πόλης. Είναι μέρος του boleto turistico και αυτό. Παρουσιάζει κατά κύριο λόγο την ιστορία της χώρας. Για αρχαία εκθέματα το μουσείο Ίνκας είναι ανώτερο. Θα γράψω αύριο γι'αυτό. Το μουσείο στεγάζεται επίσης σε πανέμορφο κτίριο.

Δεν έχω γράψει καθόλου για το φαγητό στην περιοχή και το οποίο αλλάζει αρκετά σε σχέση με Lima και Trujillo πράγμα λογικό αφού είναι παραθαλάσσια. Το φαγητό σε αυτή την περιοχή δεν με τρέλανε και είχε και πολλά πιάτα που και να με πλήρωνες δεν θα τα τρωγα. Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε μερικά απ'τα παραδοσιακά τους πιάτα είναι άλπακα και χάμστερ. Το χάμστερ ειδικά διαφημίζεται παρα πολύ. Βλέπεις ταμπέλες με φαγάδικα και είναι πρώτη μούρη. Πέτυχα και Περουβιανές να τα κουβαλάνε ωμά σε κάτι πλαστικά και με έπιασε αναγούλα. Στην πλατεία San Francisco είχαν κάποια γιορτή και τα είχαν μοστράρει για να μας ανοίξουν την όρεξη.

Αυτό το βράδυ το έψαξα λίγο καλύτερα και βρήκα ότι υπάρχει ένα μπαρ στην πλατεία las armas που κάθε βράδυ (αν δεν κάνω λάθος) έχει δωρεάν μαθήματα χορού salsa και bachata. Το μπαρ ονομάζεται Inca team. Είναι δωρεάν αλλά φυσικά πληρώνεις κάτι να πιεις. Ήταν καλή φάση. Σου έδειχναν τα βήματα και μετά έβρισκες παρτενέρ και χόρευες. Το κακό ήταν ότι κατά τις 23:00 το γύρισαν σε ρεγγετόν και το ακόμα χειρότερο ότι αργότερα το γύρισαν σε rnb Αμερικανιές. Δεν με σήκωνε πλέον το κλίμα και κατέληξα σε μια παμπ που τουλάχιστον είχε ωραία μουσική. Αν και το να ακούω το don't look back in anger δεν είναι αυτό που περίμενα με όλα όσα είχα ακούσει για τη νυχτερινή ζωή της πόλης.

 

[Señor_Nada]

Cusco (μέρος 3ο) και μια τζούρα Huacachina

Το επόμενο πρωί ξαναπήγα στο κέντρο με σκοπό να επισκεφθώ κάποιους χώρους που δεν είχα προλάβει τις προηγούμενες ημέρες. Στην πλατεία Regocijo υπήρχε μια μικρή συγκέντρωση ιθαγενών και κανόνιζαν κινητοποιήσεις.

Ξεκίνησα με το μουσείο των Ίνκας που βρίσκεται κοντά στην πλατεία San Armas. Είναι ιδιωτικό μουσείο, δεν συμπεριλαμβάνεται στο boleto turistico. Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαία έχει αρκετά μεγαλύτερη συλλογή απ'το αρχαιολογικό και μπορείτε να δείτε μεταξύ άλλων και μούμιες. Υπάρχει και μια αίθουσα που ένας Περουβιανός κάνει επίδειξη των οργάνων των Ίνκας. Είναι πολύ εντυπωσιακό που κάθε όργανο ανάλογα με το σχήμα του βγάζει τον αντίστοιχο ήχο. Απλά βάζεις νερό και το κουνάς προς τα κάτω για να βγει ο ήχος. Θα σας αφήσει να παίξετε κι εσείς. Φυσικά πουλάει κιόλας αν ενδιαφέρεστε. Και αυτό το μουσείο στεγάζεται σε πολύ ωραίο κτίριο.

Στον καθεδρικό της πόλης καθώς και σε άλλες εκκλησίες και δημόσια κτίρια του Περού υπάρχει ένας πίνακας που απεικονίζει τον μυστικό δείπνο με τοπικά φαγητά. Το μουσείο Ίνκας είναι ένα από αυτά. Το κυρίως πιάτο φυσικά είναι χάμστερ! Μοιάζει με σατιρικό έργο κι όμως δεν είναι. Ο αρχικός τίτλος που σκεφτόμουν να βάλω ήταν "Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΡΩΕΙ ΧΑΜΣΤΕΡ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΙΝ ΚΑΤΕΒΕΙ!!!!!" αλλά συγκρατήθηκα.

Μετά το μουσείο πήγα να δω το εσωτερικό του καθεδρικού. Η τιμή εισόδου είναι αχαρακτήριστη (40 soles). Τα έδωσα γνωρίζοντας ότι η περιέργεια έφαγε τη γάτα. Στο εσωτερικό του καθεδρικού απαγορεύονται οι φωτογραφίες. Εντυπωσιακός είναι, έχει διάφορα μεγάλα retablos, ωραίες λεπτομέρειες και τον Ιησού Χριστό τον χαμστεροφάγο σε τεράστιο πίνακα να τον απολαύσεις. Μετάνιωσα που έδωσα 40 soles; Από τα πρώτα δευτερόλεπτα.

Είχα πάρει φόρα και χωρίς ανάσα πήγα στον επόμενο στόχο που ήταν η Qorikancha. Αν δεν κάνω λάθος το μουσείο της περιλαμβάνεται στο boleto turistico και όχι ο ίδιος ο χώρος. Η Qorikancha ήταν ένας από τους πιο πλούσιους ναούς των Ίνκας με πάρα πολύ χρυσό που φυσικά οι Ισπανοί κατάκλεψαν. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι Ισπανοί διέλυσαν το ναό και πάνω στα θεμέλια των Ίνκας έχτισαν την εκκλησία τους. Για μένα αυτό είναι ΤΟ άχαστο μέρος στο Cusco. Ο συνδυασμός είναι πολύ παράξενος και η ιστορία του ανεβάζει ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον. Για να μην παρεξηγηθώ προφανώς θα προτιμούσα να υπήρχε ακόμα ο ναός των Ίνκας στη θέση του.

Μπορείς να ανέβεις και στο καμπαναριό και να δεις και λίγο θέα της πόλης. Έχει έξτρα εισιτήριο 5 soles. Όχι κάτι το αξιοσημείωτο πάντως.

Η μέρα συνεχίστηκε με βόλτες στο κέντρο. Σας τα έχω γράψει γι'αυτό, ας μην επαναλαμβάνομαι. Το βράδυ μου είχαν προτείνει να πάω να δοκιμάσω té piteado. Μην σας μπερδέψει το όνομα, δεν είναι τσάι. Είναι ένα ζεστό ποτό, σκεφτείτε κάτι σαν το gluhwein όπου αντί για κρασί έχει pisco και τα φρούτα είναι εξωτικά. Με το κρύο που έχει το βράδυ είναι ότι πρέπει. Πάρα πολύ καλό. Πήγα σ'ένα μαγαζί που μου είχαν πει αρκετά έξω απ'το κέντρο και το συνδύασα με salchipapas που είναι ένα από τα πρόχειρα φαγητά τους (πατάτες με λουκάνικα τύπου φρανκφούρτης τηγανιτά και από πάνω ρίχνουν και τυριά). Δυστυχώς δεν θυμάμαι που ήταν η περιοχή ούτε το όνομα του μαγαζιού. Ήταν ένας κεντρικός δρόμος με πολλά φαγάδικα στη σειρά. Δεν είχε καθόλου τουρίστες και οι τιμές ήταν πάρα πολύ χαμηλές. Σαν να βρέθηκα στο Trujillo πάλι! Té piteado θα βρείτε και στο κέντρο. Τιμήστε το!

Μετά το φαγητό έκανα ακόμα μια προσπάθεια να συμπαθήσω τη νυχτερινή ζωή του κέντρου της πόλης μιας και ήταν η τελευταία μου βραδιά σε αυτήν. Δεν κατάφερε να με κερδίσει. Ήταν και Δευτέρα και δεν είχε πολύ κίνηση.

Δεν είχα τελειώσει με την πόλη. Ο επόμενος προορισμός μου ιδανικά ήθελα να είναι το Paracas για να δω πιγκουίνους και θαλάσσια λιοντάρια στις Islas Ballestas. Είχα αποφασίσει να ρισκάρω παίρνοντας νυχτερινό λεωφορείο 16+ ωρών από Cusco σε Ica μόλις φτάσω το πρωί στο σταθμό να πάρω ταξί για όαση Huacachina και κατα το απόγευμα νέο λεωφορείο από Ica σε Paracas. Σιγά το πράγμα, τι θα μπορούσε να πάει στραβά;

Είχα λοιπόν άλλη μια μέρα για να δω το Cusco. Ξεκίνησα κλασσικά με μια βόλτα προς το κέντρο. Τι κι αν είχα ήδη μείνει αρκετές μέρες στην πόλη. Δεν είχα συνηθίσει την ομορφιά της πόλης και δεν σταματούσα να χαζεύω.

Οι χτεσινές κινητοποιήσεις είχαν πιάσει τόπο και σήμερα υπήρχε διαδήλωση στην πόλη με συγκέντρωση στην πλατεία Regocijo.

Πήρα ένα uber για να πάω στον άλλο αρχαιολογικό χώρο της περιοχής που με ενδιέφερε τον Q'enqo. Ένας χώρος τελετών που επειδή απαρτίζεται από πολύ μεγάλες πέτρες οι Ισπανοί δεν κατάφεραν να διαλύσουν όσο τους υπόλοιπους. Η είσοδος στο χώρο περιλαμβάνεται στο boleto turistico. Είναι πολύ μικρός χώρος αυτός, τον γυρνάς γρήγορα ακόμα και με ξεναγό.

Ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται σε λόφο και έχεις θέα της πόλης κι από εδώ.

Μερικά μέτρα πιο κάτω υπάρχει κι ένα Q'enqo chico που δεν χρειάζεται εισιτήριο για να το επισκεφθείς. Από εκεί περπάτησα μέχρι το Λευκό Χριστό που είναι σαν το άγαλμα του Ρίο αγορασμένο από το μασούτη.

Και αυτό είναι ένα σημείο για να απολαύσεις την θέα. Πραγματικά η θέα της πόλης από ψηλά αξίζει.

Επιβεβαίωσα ότι εύκολα και χωρίς ιδιαίτερη κούραση συνδυάζονται Q'enqo με Sacsaywamán. Φυσικά ξαναπήγα μέχρι το κέντρο περπατώντας. Πλησίαζε η ώρα του αποχαιρρτισμού, κάθε επιπλέον εικόνα μετρούσε.

Έκατσα να φάω σε ένα μαγαζί που λεγόταν Alma bar. Αν με ρώταγες τι να μη φας πριν από ένα ταξίδι 16+ ωρών θα έλεγα βαριές σάλτσες και τυριά και να μην πιεις αλκοόλ. Πήρα ένα σιγομαγειρεμένο σε σάλτσα κρασιού μοσχάρι που συνοδευόταν από κινόα με τυρί σε στυλ ριζότο. Α και φυσικά ήπια chilcano. Πολύ νόστιμο ήταν, έμενε να αποδειχθεί αν ήταν μια λάθος επιλογή.

Και σε αυτό το ταξίδι επέλεξα μονή θέση με cruz del sur. Μας έδωσαν και μια σακούλα με νερό και διάφορα φαγώσιμα. Ειλικρινά σας λέω δεν κατάλαβα τίποτα πάλι. Κοιμήθηκα σαν πουλάκι και όταν δεν κοιμόμουν πάλι όλα καλά. Φτάσαμε μετά από 17 ώρες και πραγματικά δεν είχα θέμα. Με το που κατεβαίνω θέλω να ψάξω ταξί για την όαση. Το πιο εύκολο πράγμα αποδείχθηκε, περίμεναν ταξί ήδη στο σταθμό. Η ταρίφα ήταν γραμμένη σε πίνακα και δεν είχαμε κάποιο παζάρεμα.

Πηγαίνοντας προς την όαση και περιμένοντας σε κάποιο φανάρι ήταν ένας Περουβιανός με μάσκα Σβατζενέγκερ από Terminator, ένα ψεύτικο (ευτυχώς) όπλο στο χέρι, περπατούσε σαν εξολοθρευτής και πούλαγε καραμέλες. Μου φαινόταν πολύ αστεία και η παρουσία του και η αντιμετώπιση από τους οδηγούς που ήταν απαθείς μπροστά σε αυτό το θέαμα.

Η όαση δεν είναι μακριά απ'το σταθμό. Σε κανά τέταρτο πρέπει να είχαμε φτάσει. Μου έδωσε και τον αριθμό του ο οδηγός για να με επιστρέψει κιόλας. Μου έλυσε τα χέρια, μην αρχίζω να ψάχνω και πέσω στην ανάγκη κάποιου και μου πιει το αίμα.

Την Huacachina την είδα στις ιδανικές για εμένα συνθήκες. Είχα κάνει ένα πολύωρο ταξίδι και ήθελα απλά να αράξω σε ένα μέρος να φάω κάτι και να πιω ένα καφέ. Υπό αυτές τις συνθήκες αυτό το μέρος μου άρεσε και χαίρομαι πολύ που δεν το προσπέρασα. Μετά από αυτή την κούραση να πίνω ένα καφέ σχεδόν ξαπλωμένος στην καρέκλα, να ακούω μουσική και να χαζεύω την όαση ήταν αυτό που έψαχνα.

Για να ανέβεις στους αμμόλοφους πρέπει να αγοράσεις εισιτήριο. Έχεις να κάνεις και ποδήλατο στη λίμνη και sandboarding και βόλτες στους αμμόλοφους. Για μενα είναι αδιάφορα όλα αυτά. Δεν υπήρχε περίπτωση να έκανα διανυκτέρευση σε τέτοιο μέρος. Έτσι όπως το είδα το ευχαριστήθηκα.

Έφυγα λοιπόν το απόγευμα με λεωφορείο για Paracas σε μια απόσταση λίγο περισσότερο από ώρα. Παιχνιδάκι. Έφτασα στο Paracas και δεν το πίστευα. Όλα πήγαν καλά και ήμουν σχετικά ξεκούραστος. Το γράφω και δεν το πιστεύω.

 

[Señor_Nada]

Paracas & Islas Ballestas

Η πρώτη εικόνα απ'το Paracas ήταν απογοητευτική. Περίμενα ότι θα είναι ένα κάπως γραφικό ψαροχώρι, ενώ έμοιαζε περισσότερο με ένα ασχημοχώρι που ρίχνει μεγάλο βάρος στον τουρισμό με tour operators κάθε 10 μέτρα και φαγάδικα που απευθύνονται σε τουρίστες. Πήγα κατευθείαν στο χόστελ να κάνω ένα μπάνιο και να ξαπλώσω λίγο. Έμεινα στο χόστελ el amigo και είναι μάλλον το καλύτερο μέρος που έμεινα σε αυτό το ταξίδι. Ζεστό δωμάτιο, ζεστό νερό και με καλή πίεση (σε κάποια άλλα το νερό ίσα που έσταζε) και αρκετά σκοτεινό. Δυστυχώς ούτε εδώ το απόλυτο σκοτάδι που θέλω.

Αφού σηκώθηκα το πρώτο πράγμα ήταν να κανονίσω εκδρομή για την επόμενη μέρα στις Islas Ballestas που ήταν και ο λόγος που πήγα μέχρι εκεί. Το ξενοδοχείο συνεργαζόταν με ένα πρακτορείο και το προτίμησα από άποψη ασφάλειας. Νομίζω ότι όλο το πακέτο της εκδρομής μαζί με είσοδο έβγαινε γύρω στις 60 soles. Προτίμησα την εκδρομή που ξεκίναγε στις 8 γιατί είχα διαβάσει ότι αυτήν την ώρα είναι πιο δραστήρια η πανίδα. Πάλι δε μου έδωσε κανένα χαρτί σαν απόδειξη ούτε κάποιο εισιτήριο και μου είπε θα περάσουμε το πρωί να σε πάρουμε από το χόστελ.

Βγήκα για την πρώτη αναγνωριστική βόλτα στο παραλιακό κομμάτι της πόλης. Δεν είναι του γούστου μου. Σε αυτό τον πεζόδρομο είναι η πρώτη και τελευταία φορά στο ταξίδι που άκουσα ελληνικά από μια γυναικοπαρέα.

Το μέρος έχει πάρα πολλούς πελεκάνους που φαίνονται εξοικειωμένοι με τους ανθρώπους.

Τα παραλιακά εστιατόρια δεν με τράβαγαν καθόλου. Είπα να ψάξω κάτι άλλο. Βρήκα το μαγαζί Pukasoncco που είχε καλές κριτικές και έμοιαζε με αυτό που ήθελα. Είχε βραδιάσει και βρέθηκα να περπατώ σε κάτι σκοτεινούς δρόμους και να καταλήγω σε κάτι σπίτια. Κοίταγα το χάρτη της google και μου έδειχνε ότι είμαι στο σωστό σημείο. Τότε βγαίνει από ένα σπίτι ένας Περουβιανός και με ρωτάει το Pukasoncco ψάχνεις; Ναι, λέω. Εδώ είναι. Τι; Στο σπίτι σου; Ναι! Συμπαθέστατος κύριος, πολύ φιλικός. Μου λέει έχουμε φρέσκα ψάρια, φρέσκο καλαμάρι, χταπόδι τι θες; Ψάρι απαντώ. Οι τιμές ήταν εξαιρετικές για φρέσκα θαλασσινά. Έρχεται με την απλάδα με ένα τηγανιτό καλαμάρι. Τον κοιτάω απογοητευμένος και χτυπάει το κεφάλι του. Ψάρι είπες ε; Ναι του λέω αλλά δεν πειράζει φέρ'το. Ήταν πεντανόστιμο! Μόνο που το θυμάμαι μου τρέχουν τα σάλια! Πολύ καλή σπιτική λεμονάδα επίσης. Μετά το φαγητό επέστρεψα να δω πως είναι το βράδυ το παραλιακό κομμάτι. Το βρήκα εξίσου απογοητευτικό και επέστρεψα στο χόστελ.

Την επόμενη μέρα είμαι έτοιμος και δεν βλέπω την ώρα για την εκδρομή. Το θα περάσουμε να σε πάρουμε σήμαινε απλά θα περάσουμε με τα πόδια και θα πάμε παρέα. Η αποβάθρα ήταν πολύ κοντά, είναι αυτή που φαίνεται στην αποπάνω φώτο. Μας βάζουν στην ουρά με κάτι άλλους. Δεν μας ζήτησαν ποτέ εισιτήριο, είχε κανονιστεί στο μιλητό και αυτό απ'ότι φαίνεται. Εκεί μπροστά ήταν ένας κύριος μάστορας του μάρκετινγκ που πουλούσε καπέλα κι έριχνε πολύ καλές ατάκες για το τι κοτσιλιά θα φάμε αν δεν έχουμε καπέλο. Το σκάφος με το οποίο κάναμε το τουρ είχε σκέπαστρο κι έτσι δεν υπήρχε τέτοιο θέμα. Πάντως δεν είναι όλα τα σκάφη με σκέπαστρο. Στο σκάφος υπήρχε και ξεναγός που τα έλεγε και στα Ισπανικά και στα Άγγλικα.

Σε κάτι βάρκες είχαν κάνει κατάληψη οι πελεκάνοι.

Φάνηκε από την πρώτη στιγμή ότι θα είναι καλό τουρ αφού με το καλημέρα είδαμε δελφίνια, αλλά και θαλάσσια λιοντάρια να κολυμπάνε σχετικά κοντά στην ακτή. Το πολύ καλό βέβαια άρχισε στο πρώτο σημείο που πετύχαμε τα θαλάσσια λιοντάρια να αράζουν.

Κι εδώ το ζευγάρι σε πιο κοντινό πλάνο.

Μετά από εκεί πήγαμε σε ένα άλλο σημείο που αράζουν θαλάσσια λιοντάρια, ένα ναυάγιο.

Η πόζα και οι ήχοι που έπρεπε να βγουν την κατάλληλη στιγμή.

Και μετακινηθήκαμε στις βραχονησίδες οι οποίες είναι και όμορφο τοπίο εκτός της πανίδας που βλέπεις. Τα λευκά σημεία που βλέπετε στους βράχους έχουν δημιουργηθεί από τις κοτσιλιές. Λένε ότι είναι ιδανικό λίπασμα και σημαντική πηγή εισόδων για το Περού. Ήδη απ'το 19ο αιώνα είχαν αρχίσει τις εξαγωγές. Κι επειδή η Ισπανία δεν έχει κλέψει τους φυσικούς πόρους αυτής της χώρας αρκετά, τον 19ο αιώνα κατέλαβε νησιά της με σημαντική παραγωγή κοτσιλιάς μήπως και τελικά χορτάσει με σκατό. Ο άγραφος νόμος "μια φορά αποικιοκράτης για πάντα αποικιοκράτης". Ευτυχώς τα νησιά αυτά ανήκουν σήμερα στο Περού.

Προσέξτε και την πόζα της λιονταρίνας στον κάτω βράχο. Σαν γοργόνα!

Και μια ωραία καμάρα.

Κάπου εκεί άρχισαν να κάνουν στην εμφάνιση τους οι πιγκουίνοι.

Δεν ήταν μόνο το θέαμα των πιγκουίνων με τα κοντά τους ποδαράκια να κάνουν άλματα για να ανέβουν στους βράχους που μου έφτιαξαν την διάθεση και με έκαναν να χαμογελώ, ήταν και οι αντιδράσεις των ανθρώπων. Να βλέπεις ενήλικες να φωνάζουν και να κάνουν σαν μικρά παιδιά μπροστά σε αυτό το θέαμα.

Το τουρ περιλάμβανε και το σχεδιασμένο στον αμμόλοφο κηροπήγιο. Είναι πιο εντυπωσιακό όταν το βλέπεις από μακριά παρά όταν πλησιάζεις. Εδώ ο ξεναγός νομίζω άρχισε να λέει ότι να ναι. Είπε ότι έχει σχεδιαστεί εκατοντάδες χρόνια πριν τις γραμμές της Νάσκα. Δεν έχω διαβάσει πουθενά κάτι τέτοιο. Έχω διαβάσει ότι το πότε, από ποιους και για ποιο λόγο σχεδιάστηκε παραμένει άγνωστο μέχρι σήμερα.

Το τουρ κρατάει περίπου 2 ώρες. Στις 10 είχα επιστρέψει στην πόλη. Καταπληκτικό τουρ και αξίζει να έρθεις μέχρι εδώ γι'αυτό. Καμία σχέση με τα υπόλοιπα μέρη που είδα. Στο τουρ έφαγα μπόλικο κρύο και ήθελα να πέσω και για ύπνο. Γυρνάω στο χόστελ και ρωτάω τι ώρα καθαρίζουν το δωμάτιο για να έχω μια ιδέα. Το έχουμε καθαρίσει ήδη. Ένα δάκρυ κύλισε! Να το ξαναγράψω: καλύτερη διαμονή στο Περού! Ξάπλωσα τουλάχιστον μέχρι τις 13:00. Όταν ξύπνησα πήγα να φάω κάπου παραλιακά αυτή τη φορά. Δεν είχα χρόνο να επισκεφθώ και το εθνικό πάρκο του Paracas στο οποίο μάλιστα βρίσκεται και αρχαιολογικό μουσείο. Έχει και εκδρομές με τα πρακτορεία στο συγκεκριμένο πάρκο. Εγώ ήθελα απλά να πάω μέχρι περίπου την αρχή του επειδή είχα διαβάσει ότι μπορείς να δεις φλαμίνγκο. Ήταν κανα 40λεπτο περπάτημα μέχρι εκεί, τι καλύτερο μετά από φαγητό μέχρι σκασμού.

Όταν έφτασα εκεί διαπίστωσα με λύπη μου ότι μεγάλες ξενοδοχειακές και λοιπές μονάδες διαμονής έχουν (απο)κλείσει το παραλιακό κομμάτι και δεν έχεις καλή οπτική επαφή με τον ωκεανό. Ξενέρωσα τελείως κι έβλεπα στο πολύ βάθος ότι μάλλον όντως είχε φλαμίνγκο. Στο πάρκο του Paracas μπαίνεις από συγκεκριμένα σημεία και αφού αγοράσεις εισιτήριο.

Ακολούθησε πολύωρη ξεκούραση που την χρειαζόμουν για να έχω ενέργεια τα τελευταία 2 βράδια μου στη Λίμα. Από Παράκας στη Λίμα πήγα πάλι με λεωφορείο cruz del sur. Μετά από την εμπειρία μου με τα λεωφορεία τους δεν θα τα άλλαζα και όταν ξαναπάω στη χώρα πάλι θα είναι η πρώτη μου επιλογή.

 

[Señor_Nada]

Lima (μέρος 3ο)

Το τελευταίο μου ποστ για αυτό το ταξίδι θα είναι ακριβώς όπως ήταν και οι 2μιση τελευταίες μου μέρες στη χώρα. Εντελώς χαλαρό. Επέλεξα για τα 2 τελευταία βράδια να μείνω Miraflores που μου είχανε πει ότι έχει ωραία νυχτερινή ζωή. Παράλληλα είχα βρει δωμάτιο σε μια απόσταση 15 λεπτών με τα πόδια από Huaca Pucllana, που ήταν ένα από τα μέρη που ήθελα οπωσδήποτε να δω.

Με το που έφτασα στο δωμάτιο πήγα κατευθείαν για ξεκούραση. Ήθελα να είμαι φρέσκος για το βράδυ. Στη Λίμα περιμένουν έναν μεγάλο σεισμό στο κοντινό μέλλον. Ένοιωσα ένα σεισμό όσο ήμουν στο κρεβάτι και σκέφτηκα ότι μπορεί να ήρθε η ώρα του, ευτυχώς ήταν μικρός, η καρδιά σίγουρα έφυγε απ'τη θέση της. Η Miraflores είναι μια άσχημη περιοχή εκτός του παραλιακού της κομματιού. Να φανταστείτε ότι έχω ελάχιστες φωτογραφίες από αυτήν. Αν είναι σημαντικό για εσάς να περπατάτε σε μια όμορφη συνοικία, δεν θα σας την πρότεινα. Καλύτερα να μείνετε στο Barranco. Απ'την άλλη αν σας ενδιαφέρει να φάτε, να πιείτε και να δείτε νυχτερινή ζωή την προτείνω με χίλια. Το πρώτο βράδυ έφαγα στο μαγαζί barra materazo που έχει προτείνει το μέλος @patsman στην ιστορία του. Μου άρεσε και αυτό το μαγαζί πολύ. Πολύ καλό χταπόδι να κολυμπάει σε lime και lomo saltado πολύ δυνατό. Τιμές συγκρίσιμες με Ελλάδα. Τώρα για το βράδυ τι να πω. Ειλικρινά ήταν όπως ακριβώς το ήθελα. Είχε τα πάντα! Συναυλίες από τοπικές μπάντες, ροκάδικα με Λατινοαμερικάνικο ροκ, λάτιν μαγαζιά, Αμερικανιές, κυριλέ, ξεφτιλάδικα. Πραγματικά ότι θες πιστεύω το βρίσκεις. Ο χαμός γίνεται στους παράδρομους γύρω απ'τα πάρκα Kennedy και 7 de Junio.

Ένας πεζόδρομος με κάποια πιο ήσυχα μαγαζιά.

Η νύχτα ήταν πολύ μεγάλη. Την επόμενη ημέρα σηκώθηκα στις 12 και. Αλλού πατούσα κι αλλού βρισκόμουν. Μου είχαν πει για ένα μαγαζί με φοβερό καφέ και γλυκά το Ukaw. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω γι'αυτό το μαγαζί. Πρέπει να έφαγα μερικά από τα καλύτερα γλυκά που έχω φάει ποτέ μου. Το μαγαζί φημίζεται για την σοκολάτα που δεν μου αρέσει. Είναι εξαιρετικά σπάνιο να πάρω γλυκό με σοκολάτα, είμαι τύπος της σαντιγί. Αυτό το πράγμα απλά δεν υπήρχε. Πήρα brownie που ήταν φανταστικό και στα καπάκια πήρα ένα γλυκό με 3 διαφορετικές σοκολάτες που στην κορυφή είχε μια κρέμα με κανέλα. Θυμάμαι την τέλεια γεύση σαν χθες. Πολύ καλός καφές επίσης ειδικά αυτός με το αργό φιλτράρισμα. Έχει και κυρίως πιάτα με κύριο συστατικό την σοκολάτα αλλά δεν δοκίμασα. Για Περού το μαγαζί είναι μάλλον ακριβό (ο αργά φιλτραρισμένος καφές έχει 12 soles), κάντε χάρη στον εαυτό σας και επισκεφθείτε το!

Στη Λίμα υπάρχουν πολλές πυραμίδες. Το πλάνο μου για σήμερα ήταν να επισκεφθώ 2 την Huaca Pucllana (πρώτη προτεραιότητα) και στη συνέχεια την Huaca Huallamarca που είναι σχετικά κοντά. Έφτασα στην Huaca Pucllana κατά τις 14:00, πάω να αγοράσω εισιτήριο και μου λέει ποιο είναι το όνομά σου; Έχεις κάνει κράτηση; Και τότε μου ήρθε αναλαμπή για την κράτηση ότι μου το είχανε πει το προηγούμενο βράδυ πριν το μυαλό εγκαταλείψει το υπόλοιπο σώμα. Η είσοδος είναι με υποχρεωτική ξενάγηση για την οποία πρέπει να κάνεις κράτηση. Όχι δεν έχω, δεν υπάρχει θέση για σήμερα; Υπάρχει στις 16:15, τέλεια τους λέω και το κλείνω. Την Huaca Pucllana τη βλέπεις πριν ακόμα μπεις στο χώρο.

Σε αυτό το σημείο έκανα κάτι για το οποίο μετανιώνω. Επειδή ήθελα πάλι να ξαναβγώ για μια μεγάλη νύχτα, αποφάσισα να γυρίσω στο δωμάτιο να ξεκουραστώ αντί να επισκεφθώ την Huaca Huallamarca την οποία τελικά δεν είδα. Έπρεπε να είχα πιέσει τον εαυτό μου να κάνει την υπέρβαση!

Επέστρεψα στην Huaca Pucllana στις 16:15 για να ξεκινήσει η ξενάγηση. Δεν μπορώ να θυμηθώ με τίποτα σε ποια γλώσσα έγινε η ξενάγηση. Οι παρενέργειες της προηγούμενης νύχτας! Η Huaca Pucllana είναι μια πυραμίδα που ανακάλυψαν σχετικά πρόσφατα, αφού μέχρι τότε πίστευαν ότι είναι απλά ένας λόφος. Οι ανασκαφές δεν έχουν τελειώσει ούτε σε αυτό το χώρο, ίσως μελλοντικά να μπορούμε να δούμε έναν ακόμα πιο εντυπωσιακό χώρο. Εδώ φυσικά υπάρχει η δυσκολία ότι υπάρχουν κτίρια κοντά κι έτσι οι εργασίες αναγκαστικά περιορίζονται. Όπως και να χει ο χώρος αξίζει επίσκεψη.

Εδώ φαίνεται το καθαρισμένο και το ακαθάριστο τμήμα της πυραμίδας.

Μερικές φωτογραφίες του υπόλοιπου χώρου από ψηλά που δίνουν και μια εικόνα των ομορφιών της Miraflores.

Στον αρχαιολογικό χώρο έχουν βάλει και κάποια χαρακτηριστικά ζώα και φυτά του Περού ως διατήρηση της πολιτισμικής κληρονομιάς του τόπου.

Γρήγορα κρύψτε τα από το Χριστό και τους μαθητές του!

Στο τέλος της ξενάγησης, η ξεναγός μας ζήτησε να της δώσουμε ότι έχουμε ευχαρίστηση. Αφού τελείωσε η ξενάγηση πήγα να τσιμπήσω κάτι και επιστροφή στο δωμάτιο για ξεκούραση. Το βράδυ πάλι φυσικά έξοδο στη Miraflores στην ίδια περιοχή και πάλι ήταν ακριβώς όπως πρέπει. Το καλύτερο φινάλε για αυτό το ταξίδι. Την επόμενη μέρα έφευγα με βραδινή πτήση. Ήθελα να ξαναδώ το ιστορικό κέντρο γι'αυτό σηκώθηκα νωρίς κατά τις 11... Φυσικά για καφέ και πρωινό πήγα στο Ukaw, δεν μου πέρασε απ'το μυαλό να κάνω κάτι άλλο, απλά περπατούσα προς το μαγαζί λες και είχε μαγνήτη.

Στο κέντρο πήγα με λεωφορείο για το οποίο όμως δεν λειτουργούσε η κάρτα που είχα βγάλει την προηγούμενη φορά απ'το Barranco κι έπρεπε να βγάλω νέα. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πως λειτουργεί το σύστημα τους. Νομίζω ότι έχουν βαφτίσει ένα λεωφορείο μετρό και έχει διαφορετικά εισιτήρια.

Για το κέντρο τα έχω γράψει ήδη, καταπληκτικά κτίρια, καταπληκτικά μπαλκόνια.

Πήγα και μια βόλτα από την Κινέζικη συνοικία. Η επιρροή των Κινέζων μεταναστών στην Περουβιανή κουζίνα είναι μεγάλη. Έχουν πολλά πιάτα που μαγειρεύονται σε wok. Αν σας αρέσουν τα φαγητά στο wok, chaufa είναι πολύ δυνατό πιάτο.

Η Κινέζικη συνοικία είναι απλά ένας πεζόδρομος με έντονη την κουλτούρα τους.

Η Λίμα έχει όλο το πακέτο που με αφορά σαν τουρίστα. Έχει αρχαία, φοβερά μουσεία, καταπληκτικό φαγητό, πανέμορφο κέντρο, όμορφες συνοικίες εκτός κέντρου, δυνατή νυχτερινή ζωή και μια ωραία τοπογραφία που συνδυάζει γκρεμούς με παραλία. Οι πόλεις που έχω δει και σκοράρουν σε όλες τις κατηγορίες είναι ελάχιστες (μετρημένες στα δάχτυλα) και η Λίμα είναι μία από αυτές. Δεν διανοούμαι να ξαναπάω στο Περού και να μην της δώσω κι άλλες μέρες.

Κάπου εκεί έφτασε σιγά σιγά η ώρα να πακετάρω για να πάω στο αεροδρόμιο. Θα επέστρεφα στο Παρίσι με ενδιάμεση στάση στο Άμστερνταμ. Στο Άμστερνταμ γινόταν ένα μπάχαλο με ακυρώσεις πτήσεων, ενώ παράλληλα υπήρχε μια μεγάλη απεργία στα τρένα. Είχε ακυρωθεί η πτήση μου και έπρεπε να παω στο γκισέ της KLM για να δω αν μπορούσα να πετάξω την ίδια μέρα ή θα μου πλήρωναν διαμονή κάπου. Εκεί πέτυχα ένα υπέροχο σκηνικό για να τελειώσει όμορφα αυτό το ταξίδι. Ένας Αμερικάνος γύρω στα 30 να κλαίει (να τρέχουν δάκρυα στα μάγουλα του) επειδή γινόταν η απεργία. Και να λέει στους υπαλλήλους φοβάμαι, δεν γνώριζα ότι έχει απεργία και τι θα πάθω κλπ. Οι υπάλληλοι τον καθησύχαζαν ότι του έχουν κλείσει δωμάτιο εντός του αεροδρομίου και δεν χρειάζεται να φοβάται. Φυσικά όταν έφυγε απ'το γκισέ πέθαναν από τα γέλια.

Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε αυτό το ταξίδι. Είχα υψηλές προσδοκίες για την χώρα και τις ξεπέρασε. Απίστευτες εικόνες, απίστευτες εμπειρίες. Σίγουρα παραμένει στα μελλοντικά ταξιδιωτικά μου πλάνα και θέλω να πιστεύω ότι δεν θα αργήσω να την ξαναεπισκεφθώ.

 

[chris7]

Lima (μέρος 3ο)

Το τελευταίο μου ποστ για αυτό το ταξίδι θα είναι ακριβώς όπως ήταν και οι 2μιση τελευταίες μου μέρες στη χώρα. Εντελώς χαλαρό. Επέλεξα για τα 2 τελευταία βράδια να μείνω Miraflores που μου είχανε πει ότι έχει ωραία νυχτερινή ζωή. Παράλληλα είχα βρει δωμάτιο σε μια απόσταση 15 λεπτών με τα πόδια από Huaca Pucllana, που ήταν ένα από τα μέρη που ήθελα οπωσδήποτε να δω.

Με το που έφτασα στο δωμάτιο πήγα κατευθείαν για ξεκούραση. Ήθελα να είμαι φρέσκος για το βράδυ. Στη Λίμα περιμένουν έναν μεγάλο σεισμό στο κοντινό μέλλον. Ένοιωσα ένα σεισμό όσο ήμουν στο κρεβάτι και σκέφτηκα ότι μπορεί να ήρθε η ώρα του, ευτυχώς ήταν μικρός, η καρδιά σίγουρα έφυγε απ'τη θέση της. Η Miraflores είναι μια άσχημη περιοχή εκτός του παραλιακού της κομματιού. Να φανταστείτε ότι έχω ελάχιστες φωτογραφίες από αυτήν. Αν είναι σημαντικό για εσάς να περπατάτε σε μια όμορφη συνοικία, δεν θα σας την πρότεινα. Καλύτερα να μείνετε στο Barranco. Απ'την άλλη αν σας ενδιαφέρει να φάτε, να πιείτε και να δείτε νυχτερινή ζωή την προτείνω με χίλια. Το πρώτο βράδυ έφαγα στο μαγαζί barra materazo που έχει προτείνει το μέλος @patsman στην ιστορία του. Μου άρεσε και αυτό το μαγαζί πολύ. Πολύ καλό χταπόδι να κολυμπάει σε lime και lomo saltado πολύ δυνατό. Τιμές συγκρίσιμες με Ελλάδα. Τώρα για το βράδυ τι να πω. Ειλικρινά ήταν όπως ακριβώς το ήθελα. Είχε τα πάντα! Συναυλίες από τοπικές μπάντες, ροκάδικα με Λατινοαμερικάνικο ροκ, λάτιν μαγαζιά, Αμερικανιές, κυριλέ, ξεφτιλάδικα. Πραγματικά ότι θες πιστεύω το βρίσκεις. Ο χαμός γίνεται στους παράδρομους γύρω απ'τα πάρκα Kennedy και 7 de Junio.

Ένας πεζόδρομος με κάποια πιο ήσυχα μαγαζιά.

View attachment 403591

Η νύχτα ήταν πολύ μεγάλη. Την επόμενη ημέρα σηκώθηκα στις 12 και. Αλλού πατούσα κι αλλού βρισκόμουν. Μου είχαν πει για ένα μαγαζί με φοβερό καφέ και γλυκά το Ukaw. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω γι'αυτό το μαγαζί. Πρέπει να έφαγα μερικά από τα καλύτερα γλυκά που έχω φάει ποτέ μου. Το μαγαζί φημίζεται για την σοκολάτα που δεν μου αρέσει. Είναι εξαιρετικά σπάνιο να πάρω γλυκό με σοκολάτα, είμαι τύπος της σαντιγί. Αυτό το πράγμα απλά δεν υπήρχε. Πήρα brownie που ήταν φανταστικό και στα καπάκια πήρα ένα γλυκό με 3 διαφορετικές σοκολάτες που στην κορυφή είχε μια κρέμα με κανέλα. Θυμάμαι την τέλεια γεύση σαν χθες. Πολύ καλός καφές επίσης ειδικά αυτός με το αργό φιλτράρισμα. Έχει και κυρίως πιάτα με κύριο συστατικό την σοκολάτα αλλά δεν δοκίμασα. Για Περού το μαγαζί είναι μάλλον ακριβό (ο αργά φιλτραρισμένος καφές έχει 12 soles), κάντε χάρη στον εαυτό σας και επισκεφθείτε το!

Στη Λίμα υπάρχουν πολλές πυραμίδες. Το πλάνο μου για σήμερα ήταν να επισκεφθώ 2 την Huaca Pucllana (πρώτη προτεραιότητα) και στη συνέχεια την Huaca Huallamarca που είναι σχετικά κοντά. Έφτασα στην Huaca Pucllana κατά τις 14:00, πάω να αγοράσω εισιτήριο και μου λέει ποιο είναι το όνομά σου; Έχεις κάνει κράτηση; Και τότε μου ήρθε αναλαμπή για την κράτηση ότι μου το είχανε πει το προηγούμενο βράδυ πριν το μυαλό εγκαταλείψει το υπόλοιπο σώμα. Η είσοδος είναι με υποχρεωτική ξενάγηση για την οποία πρέπει να κάνεις κράτηση. Όχι δεν έχω, δεν υπάρχει θέση για σήμερα; Υπάρχει στις 16:15, τέλεια τους λέω και το κλείνω. Την Huaca Pucllana τη βλέπεις πριν ακόμα μπεις στο χώρο.

View attachment 403592

Σε αυτό το σημείο έκανα κάτι για το οποίο μετανιώνω. Επειδή ήθελα πάλι να ξαναβγώ για μια μεγάλη νύχτα, αποφάσισα να γυρίσω στο δωμάτιο να ξεκουραστώ αντί να επισκεφθώ την Huaca Huallamarca την οποία τελικά δεν είδα. Έπρεπε να είχα πιέσει τον εαυτό μου να κάνει την υπέρβαση!

Επέστρεψα στην Huaca Pucllana στις 16:15 για να ξεκινήσει η ξενάγηση. Δεν μπορώ να θυμηθώ με τίποτα σε ποια γλώσσα έγινε η ξενάγηση. Οι παρενέργειες της προηγούμενης νύχτας! Η Huaca Pucllana είναι μια πυραμίδα που ανακάλυψαν σχετικά πρόσφατα, αφού μέχρι τότε πίστευαν ότι είναι απλά ένας λόφος. Οι ανασκαφές δεν έχουν τελειώσει ούτε σε αυτό το χώρο, ίσως μελλοντικά να μπορούμε να δούμε έναν ακόμα πιο εντυπωσιακό χώρο. Εδώ φυσικά υπάρχει η δυσκολία ότι υπάρχουν κτίρια κοντά κι έτσι οι εργασίες αναγκαστικά περιορίζονται. Όπως και να χει ο χώρος αξίζει επίσκεψη.

View attachment 403593

Εδώ φαίνεται το καθαρισμένο και το ακαθάριστο τμήμα της πυραμίδας.

View attachment 403594

Μερικές φωτογραφίες του υπόλοιπου χώρου από ψηλά που δίνουν και μια εικόνα των ομορφιών της Miraflores.

View attachment 403595

View attachment 403596

Στον αρχαιολογικό χώρο έχουν βάλει και κάποια χαρακτηριστικά ζώα και φυτά του Περού ως διατήρηση της πολιτισμικής κληρονομιάς του τόπου.

View attachment 403597

Γρήγορα κρύψτε τα από το Χριστό και τους μαθητές του!

View attachment 403598

Στο τέλος της ξενάγησης, η ξεναγός μας ζήτησε να της δώσουμε ότι έχουμε ευχαρίστηση. Αφού τελείωσε η ξενάγηση πήγα να τσιμπήσω κάτι και επιστροφή στο δωμάτιο για ξεκούραση. Το βράδυ πάλι φυσικά έξοδο στη Miraflores στην ίδια περιοχή και πάλι ήταν ακριβώς όπως πρέπει. Το καλύτερο φινάλε για αυτό το ταξίδι. Την επόμενη μέρα έφευγα με βραδινή πτήση. Ήθελα να ξαναδώ το ιστορικό κέντρο γι'αυτό σηκώθηκα νωρίς κατά τις 11... Φυσικά για καφέ και πρωινό πήγα στο Ukaw, δεν μου πέρασε απ'το μυαλό να κάνω κάτι άλλο, απλά περπατούσα προς το μαγαζί λες και είχε μαγνήτη.

Στο κέντρο πήγα με λεωφορείο για το οποίο όμως δεν λειτουργούσε η κάρτα που είχα βγάλει την προηγούμενη φορά απ'το Barranco κι έπρεπε να βγάλω νέα. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πως λειτουργεί το σύστημα τους. Νομίζω ότι έχουν βαφτίσει ένα λεωφορείο μετρό και έχει διαφορετικά εισιτήρια.

Για το κέντρο τα έχω γράψει ήδη, καταπληκτικά κτίρια, καταπληκτικά μπαλκόνια.

View attachment 403599

View attachment 403600

Πήγα και μια βόλτα από την Κινέζικη συνοικία. Η επιρροή των Κινέζων μεταναστών στην Περουβιανή κουζίνα είναι μεγάλη. Έχουν πολλά πιάτα που μαγειρεύονται σε wok. Αν σας αρέσουν τα φαγητά στο wok, chaufa είναι πολύ δυνατό πιάτο.

Η Κινέζικη συνοικία είναι απλά ένας πεζόδρομος με έντονη την κουλτούρα τους.

View attachment 403601

View attachment 403602

Η Λίμα έχει όλο το πακέτο που με αφορά σαν τουρίστα. Έχει αρχαία, φοβερά μουσεία, καταπληκτικό φαγητό, πανέμορφο κέντρο, όμορφες συνοικίες εκτός κέντρου, δυνατή νυχτερινή ζωή και μια ωραία τοπογραφία που συνδυάζει γκρεμούς με παραλία. Οι πόλεις που έχω δει και σκοράρουν σε όλες τις κατηγορίες είναι ελάχιστες (μετρημένες στα δάχτυλα) και η Λίμα είναι μία από αυτές. Δεν διανοούμαι να ξαναπάω στο Περού και να μην της δώσω κι άλλες μέρες.

Κάπου εκεί έφτασε σιγά σιγά η ώρα να πακετάρω για να πάω στο αεροδρόμιο. Θα επέστρεφα στο Παρίσι με ενδιάμεση στάση στο Άμστερνταμ. Στο Άμστερνταμ γινόταν ένα μπάχαλο με ακυρώσεις πτήσεων, ενώ παράλληλα υπήρχε μια μεγάλη απεργία στα τρένα. Είχε ακυρωθεί η πτήση μου και έπρεπε να παω στο γκισέ της KLM για να δω αν μπορούσα να πετάξω την ίδια μέρα ή θα μου πλήρωναν διαμονή κάπου. Εκεί πέτυχα ένα υπέροχο σκηνικό για να τελειώσει όμορφα αυτό το ταξίδι. Ένας Αμερικάνος γύρω στα 30 να κλαίει (να τρέχουν δάκρυα στα μάγουλα του) επειδή γινόταν η απεργία. Και να λέει στους υπαλλήλους φοβάμαι, δεν γνώριζα ότι έχει απεργία και τι θα πάθω κλπ. Οι υπάλληλοι τον καθησύχαζαν ότι του έχουν κλείσει δωμάτιο εντός του αεροδρομίου και δεν χρειάζεται να φοβάται. Φυσικά όταν έφυγε απ'το γκισέ πέθαναν από τα γέλια.

Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε αυτό το ταξίδι. Είχα υψηλές προσδοκίες για την χώρα και τις ξεπέρασε. Απίστευτες εικόνες, απίστευτες εμπειρίες. Σίγουρα παραμένει στα μελλοντικά ταξιδιωτικά μου πλάνα και θέλω να πιστεύω ότι δεν θα αργήσω να την ξαναεπισκεφθώ.

Πάρα πολύ ωραία ιστορία. Ευχαριστούμε.

 

[Kyriakao]

Να εισαι καλα που μας μετεφερες τοσες πληροφοριες και εμπειριες απο ενα ταξιδι που αποτελει ονειρο και δικο μου και πολλων ταξιδιωτων! Και εις αλλα και ανωτερα! Αντε και στα δικα μας!

 

[psilos3]

Φανταστική ιστορία φίλε! Είναι που είναι αξιοθέατο όλη η χώρα από μόνη της, την περιγράφεις και με τόση μαεστρία, τι άλλο να ζητήσει κανείς. Ευχαριστούμε για την παρουσίαση.

Συμπεράσματα που έβγαλα διαβάζοντας:
1. Άμα δε ξέρεις Ισπανικά «έσφιξες», θα φας πολύ χρόνο άσκοπα.
2. Το υψόμετρο δε τους πιάνει όλους.
3. Προσοχή στο φαγητό!
4. Η νυχτερινή ζωή, στη Λίμα αλλά και γενικότερα. Ωραία πράγματα.
5. Δεν είδα καμία νύξη περί ασφάλειας, ούτε να ένιωσες άβολα κάπου πέρα απ' τα σκυλιά. Ισχύει;

Υγεία να έχεις και με το καλό στα επόμενα εύχομαι.

 

[gkalla]

Μπράβο για την ιστορία σου!!!
Σ’ ένα προορισμό που έχουν γραφτεί τόσα, κατάφερες να δώσεις την δικιά σου ματιά και να κρατήσεις το ενδιαφέρον μέχρι τέλους. Δεν ήθελα να τελειώσει η ιστορία σου…

1. Άμα δε ξέρεις Ισπανικά «έσφιξες», θα φας πολύ χρόνο άσκοπα.

Αυτό λύνετε. Παίρνεις εμένα μαζί σου να σου κάνω δωρεάν τον μεταφραστή. Τα υπόλοιπα έξοδα δικά σου…

 

[evaT]

Παίρνεις εμένα μαζί σου να σου κάνω δωρεάν τον μεταφραστή

Και γιατί να πάρει εσένα κ όχι εμένα; που να τρέχω ως εκεί ολομόναχη με τον ψηλό παρέα ποιός θα τολμήσει να με πειράξει; Με τα ισπανικά θα βοηθήσω, με τις μπύρες δε νομίζω Τάκη ...μάλλον μόνος του θα τα πίνει αλλά δε τον χάλασε κιόλας

 

[gkalla]

Και γιατί να πάρει εσένα κ όχι εμένα; που να τρέχω ως εκεί ολομόναχη με τον ψηλό παρέα ποιός θα τολμήσει να με πειράξει; Με τα ισπανικά θα βοηθήσω, με τις μπύρες δε νομίζω Τάκη ...μάλλον μόνος του θα τα πίνει αλλά δε τον χάλασε κιόλας

Να πάρει εμένα γιατί 1ον Πρόλαβα πρώτος και 2ον Θα βοηθάω στις μπύρες (πολύ όμως!!!)

 

[Señor_Nada]

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Να 'στε καλα και σας εύχομαι σύντομα να πάτε στη χώρα αν δεν έχετε πάει ήδη.

1. Άμα δε ξέρεις Ισπανικά «έσφιξες», θα φας πολύ χρόνο άσκοπα.

Τώρα θυμήθηκα ότι στο αεροδρόμιο της Λίμα, φώναξαν στην πύλη όσους είχαν πτήση με ανταπόκριση για να τους δώσουν το δεύτερο εισιτήριο και η ανακοίνωση ήταν μόνο στα Ισπανικά! Δεν είναι ότι δεν βγάζεις άκρη με τα Αγγλικά απλά θέλει προσοχή. Επίσης πάντα πρέπει να ρωτάς σε τι γλώσσα θα γίνει η ξενάγηση.

5. Δεν είδα καμία νύξη περί ασφάλειας, ούτε να ένιωσες άβολα κάπου πέρα απ' τα σκυλιά. Ισχύει;

Ναι, δεν ένιωσα την παραμικρή απειλή στα μέρη που κινήθηκα. Απλά αυτό είναι υποκειμενικό, φαντάζομαι τον Αμερικάνο που έκλαιγε για την απεργία να επιστρέφει στη χώρα του και να λέει ότι κινδύνεψε η ζωή του στο Άμστερνταμ. Ήμουν πολύ προσεκτικός με τα πράγματά μου, δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω κάτι αφύλαχτο. Θα πήγαινα τουαλέτα πχ και θα έπαιρνα τα πάντα μαζί μου ακόμα κι αν ήμουν σε καλό εστιατόριο.

 

[evaT]

Να πάρει εμένα γιατί 1ον Πρόλαβα πρώτος και 2ον Θα βοηθάω στις μπύρες (πολύ όμως!!!)

'Αρα πρέπει οπωσδήποτε να έρθω και εγώ μαζί για να έχετε ελπίδα να σας ξυπνήσει κάποιος και να δείτε το Machu Picchu με καθαρό κεφάλι Γιάννη @psilos3 πάρε θέση ποιόν θα πάρεις μαζί

Επειδή χαβαλεδιάζουμε σε αλλουνού μετερίζι...συγχαρητήρια για την ιστορία σας κύριε Τίποτα...πολύ μ αρέσει η προσέγγισή σου, λιτή απλή και απέριττη και εντελώς... to the point που λέμε και στη γειτονιά μου..