Ινδονησία Η μαύρη μαγεία του Μπαλί

[GTS]

Στην επιστροφή, περνάμε ξανά από γραφικά μονοπάτια και θαυμάζουμε την πανίδα των ορυζώνων, μεγάλα λευκά πουλιά που βρίσκουν την ευκαιρία να γευματίσουν με έντομα, βατράχια, ακόμα και φίδια που ενδημούν στους ορυζώνες... Λίγο πριν φτάσουμε στο χωριό, ήταν απαραίτητη μία στάση για ένα σνακ και ρόφημα και πού καλύτερο μέρος σε όλο το Ubud από το μαγικό Sari Organic... Πρόκειται για ένα θρυλικό μαγαζί, μία όαση στη καρδιά των ορυζώνων του Ubud, που προσφέρει υπέροχο φαγητό με αποκλειστικά βιολογικά προϊόντα παραγωγής τους, τιμές Ινδονησίας και ανεπανάληπτη θέα.... Το περιβάλλον είναι από άλλο κόσμο, η ηρεμία και η ησυχία βασιλεύουν και κάθε αποκαμωμένος ταξιδιώτης αναζήτησε εδώ μία στιγμή ξεκούρασης. Εμείς, μαγεμένοι, καθήσαμε με τις ώρες πίνοντας, τρώγοντας, ακούγοντας πουλιά και έντομα να τραγουδούν, παρακολουθώντας τους αγρότες στο δύσκολο ομολογουμένως έργο τους....Το ρύζι, που εμείς θεωρούμε δεδομένο στο τραπέζι μας, βγαίνει με πολύ πολύ κόπο....3 φορές το χρόνο φυτεύουν και θερίζουν ρύζι και την 4η φορά φυτεύουν συνήθως κάτι διαφορετικό....περπατώντας στους ορυζώνες βλέπει κανείς όλα τα στάδια της καλλιέργειας, από τα άδεια χωράφια που περιμένουν την εμφύτευση, μέχρι τα λασπωμένα στα οποία κοπάδια από μικρές πάπιες έχουν ριχτεί σε ένα τρελό κυνήγι των εντόμων, βατραχιών και φιδιών, ώστε το χωράφι να είναι καθαρό για τον επόμενο κύκλο...παντού φυσικά κυριαρχεί το νερό, που με μικρά κανάλια τροφοτεί τις καλλιέργειες...χωρίς νερό δεν υπάρχει ρύζι, δεν υπάρχει ζωή...

Κάποια στιγμή λοιπόν, επιστρέψαμε στο χωριό, αφήνοντας πίσω το μαγικό αυτό μέρος.... Ήταν από τις ωραιότερες μέρες της ζωής μου....

 

[mpiftex]

Με τους ρυθμούς που γράφεις έχω μείνει πίσω στο διάβασμα!! Θα περιμένω το σαβ/ακο για να συνεχίσω με την ηρεμία μου. Εσύ μην σταματάς όμως να γράφεις!!

 

[GTS]

Αν δεν τα γράψω όσο είναι φρέσκα θα τα ξεχάσω mpiftex!! Δε κρατάω σημειώσεις και το μυαλό μου είναι πάντα στο μεθεπόμενο ταξίδι....

 

[GTS]

Το ξημέρωμα με βρίσκει στο μπαλκόνι του δωματίου, αγναντεύοντας την απίστευτη θέα, να θέτω σοβαρά σε αμφισβήτηση τη μετάβασή μας στα Gili Islands για τις επόμενες μέρες....παίρνοντας το πρωϊνό μας εκεί το απόφασίσαμε από κοινού με την Mrs: ποια Gili Islands τώρα, είμαστε σε ένα από τα ωραιότερα μέρη του κόσμου και θα ξενιτευτούμε σε νερά και παραλίες κατώτερα από αυτά που είδαμε και ζήσαμε πέρυσι? Δε μπορούσαμε να ξεκολλήσουμε από το μαγικό Ubud και τα ακόμα πιο μαγικά περίχωρά του....

Δυστυχώς όμως ήταν ήδη αργά: η σαιζόν ήταν στο ζενίθ της, η περιοχή φουλ από τουρίστες και δωμάτια γιοκ....τελικά θα πηγαίναμε στα Gili και πιο συγκεκριμένα στο Gili Trawangan την επομένη για 3 (??) νύχτες, όπως είχαμε σχεδιάσει....

Η εκδρομή της ημέρας, το απόγευμα στο Uluwatu, μας άφησε ανάμεικτα συναισθήματα....ήταν μία εκδρομή που είχα σχεδιάσει για όταν θα είμασταν στο νότο του νησιού, απ'όπου η πρόσβαση είναι εύκολη. Πλέον, το Uluwatu απείχε από το Ubud 1.5 ώρα σε δρόμους που όταν πλησίαζες τον υπερ-τουριστικό νότο ήταν σαν την Σταδίου στις 2 το μεσημέρι...3 ώρες δηλ. στο αυτοκίνητο και αυτή είναι η απάντηση στο ερώτημα "πώς θα κάνω εκδρομές από τη Nusa Dua στο κέντρο του νησιού"...πολύ απλά, με ταλαιπωρία της αρκούδας!

Πλησιάζοντας τον νότο του νησιού και περνώντας μέσα από την πρωτεύουσα Denpasar, η σύγκριση είναι αναπόφευκτη: από τη μία ο παράδεισος του κεντρικού-βόρειου Μπαλί και από την άλλη ένα κομμάτι εντελώς αδιάφορο, κιτς, με πράσινο και βλάστηση της πλάκας, με πολύ κίνηση, KFC & McDonalds, τεράστια εμπορικά κέντρα....μακριά και αλάργα....

Το μέρος όπου βρίσκεται ο ναός του Uluwatu είναι πράγματι εντυπωσιακό... Παντού βρίσκονται οι περίφημες μαϊμουδίτσες οι οποίες έχουν τα μάτια ανοικτά ώστε να βουτήξουν από τον ανυποψίαστο τουρίστα ότι μπορεί να βουτηχτεί... Τώρα, αν έχετε τα γυαλιά ηλίου στο πάνω μέρος του κεφαλιού σας και χαζεύετε αμέριμνοι, θα κάνετε ίσως ένα μοιραίο λάθος....Κατά τ'άλλα, οι μαϊμούδες απολαμβάνουν τον κόσμο που συρρέει μασουλώντας κανά καρπό που τους δίνουν.....πραγματική καλοπέραση

Με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα στον ορίζοντα, παρακολουθήσαμε σε ένα κατάμεστο θεατράκι τον περίφημο Kecak Dance .....κυρίαρχο πλήθος οι Γιαπωνέζοι τουρίστες, που απουσίαζαν από το Ubud, μερικοί φορώντας και μάσκες για τη νέα γρίππη....

Η άποψή μου είναι ότι και να μη πάει να δει κανείς αυτούς τους "περίφημους ναούς" δε χάνει και τίποτα....θα βρει στην ενδοχώρα τοπία και ναούς χωρίς πλήθη τουριστών, ατμοσφαιρικούς, με υπέροχη φύση τριγύρω....

Η νύχτα μας βρίσκει να δειπνούμε στο αγαπημένο μας εστιατόριο, λυπημένοι που θα αφήσουμε πίσω μας, έστω και προσωρινά, το αγαπημένο αυτό μέρος....

 

[GTS]

Gili Islands

Επιγραμματικά και μόνο θα αναφερθώ στο Gili Trawangan όπου περάσαμε 2 νύχτες-3 μέρες...

+ Καλούτσικη παραλία, με καθαρά νερά
+ Φανταστικό snorkelling, με πάρα πολλά είδη ψαριών λίγα μέτρα από τη παραλία και κλου τις θαλάσσιες χελωνίτσες!
+ Δεν έχει αυτοκίνητα-μηχανάκια. Μόνο cidomo, κάρα με αλογάκια δηλ.
+ Ωραία ατμόσφαιρα το βράδυ στα παραλιακά εστιατόρια

- Ένα σπαστικό θαλάσσιο ρεύμα που δε σε άφηνε αμέριμνο να "ξαπλώσεις" στο νερό....δεν ήταν καθόλου επικίνδυνο, απλά σε πήγαινε αρκετά μέτρα πιο μακριά από το σημείο εισόδου
- Τιμές δωματίων & εστιατορίων αρκετά ακριβότερες του Μπαλί (έως και εξωφρενικές)
- Ποιότητα φαγητού πολύ χαμηλή
- Πανάκριβη μετάβαση με τα γρήγορα πλοία
- Καμία σύγκριση με νησιά/παραλίες Ταϋλάνδης-Μαλαισίας

Από τις 3 νύχτες που θα καθόμασταν, κόψαμε μία και αλλάξαμε και τη πτήση της AirAsia για 1 ημέρα επιπλέον.....τα Gili και η Kuala Lumpur μπορούν να περιμένουν, το υπέροχο Ubud όχι....έτσι είχαμε ακόμα 2 ολόκληρες νύχτες στο αγαπημένο μας μέρος...

 

[marydim]

GTS, είναι τζάμπα κόπος (και χρήματα) δηλαδή να φτάσει κάποιος στα Gili?

 

[nmavra]

Τί ωραιο να διαβάζω την δική σου ιστορία ταυτόχρονα με το να γράφω τη δική μου!!!!!! Ειναι σα να ειμαστε σε ενα καφέ και να συζητάμε για τις εμπειρίες μας!

 

[GTS]

GTS, είναι τζάμπα κόπος (και χρήματα) δηλαδή να φτάσει κάποιος στα Gili?

Για μένα ξερά "ναι" Μαίρη....

 

[GTS]

Επιστροφή στο Ubud

Η επιστροφή μας στο αγαπημένο Ubud έγινε μετά το σούρουπο, όταν και ξεκινήσαμε να βρούμε δωμάτιο....αυτή τη φορά, έψαχνα για κάτι φτηνό, ένα homestay ίσως, στην αγαπημένη-γραφική Kajeng street. Μετά από μία ώρα έρευνας, δεν υπήρχε κολυμπηθρόξυλο....ήταν όλα γεμάτα, full high season βλέπετε και είμασταν ήδη πολύ κουρασμένοι....

Σαν από μηχανής θεός όμως, ένας καλός κύριος από ένα κατάστημα τουριστικών υπηρεσιών μας πρότεινε ένα homestay γύρω στα 300μ. μακριά...ήρθε λοιπόν μία κυριούλα με το παπάκι της και με πήρε να δω το δωμάτιο, το οποίο και τσίμπησα αβλεπεί....

Τα homestay είναι μία πολύ ωραία εμπειρία διαμονής: ουσιαστικά μένεις μαζί με κάποια ντόπια οικογένεια, ο καθείς φυσικά στο δικό του κτίριο-δωμάτιο, απλά μοιράζεστε όλοι μαζί την κοινή αυλή. Λοιπόν, το δωματιάκι μας ήταν κουκλίστικο, πεντακάθαρο, καινούργιο....το ξημέρωμα με βρίσκει να θαυμάζω την απίθανη θέα από το παράθυρό μας , να βγαίνω έξω στην αυλή και να αράζω χαζεύοντας τους κόκκορες και τις κότες της αυλής.....μετά από λίγο, μας σέρβιραν και πρωϊνό στη βεράντα μας, άρχοντες κανονικοί....κόστος 12 ευρώ/βράδυ.....μετά το απίθανο Sayan Terrace, εδώ (ή σε κάτι αντίστοιχο) θα διάλεγα να μείνω στο Ubud....το υπέρτατο value for money συν την εμπειρία να παρατηρείς τις οικογένειες και τη ζωή τους εκ του σύνεγγυς..

 

[GTS]

Η προτελευταία μας όμως μέρα έπρεπε να μην μείνει ανεκμετάλλευτη....αυτή τη φορά διάλεξα να περπατήσω σε ένα άλλο μονοπάτι που ξεκινάει από την ονειρική Campuhan bridge.....Αφού λοιπόν θαύμασα έναν υπέροχο ναό, καλυμμένο με βρύα, υποβλητικό, με τους φρουρούς να φυλούν την είσοδο από κάθε κακό ξεκίνησα την υπέροχη διαδρομή σε μία κορυφογραμμή, ανάμεσα σε δύο υπέροχες καταπράσινες κοιλάδες.... Για άλλη μια φορά η θέα σου κόβει την ανάσα, μακριά από τουριστικές παγίδες-σαχλαμάρες ζεις το πραγματικό Μπαλί...

Ο δρόμος με έβγαλε σε ένα άλλο υπέροχο χωριουδάκι.... Χωρικοί πήγαιναν και κάνουν τη δουλειά τους, παιδάκια έκαναν εξάσκηση στην ορχήστρα gamelan στον κοινόχρηστο χώρο του χωριού, ορυζώνες τριγύρω.... Άλλη μία βόλτα που δεν ήθελα να τελειώσει καθώς βγήκα στην άσφαλτο και πήρα το δρόμο με κατεύθυνση προς τα πίσω....περνώντας από πυκνή τροπική βλάστηση και θαυμάζοντας σπίτια και ναούς , έκανα στάση σε ένα άλλο χωριό, 3-4 χιλιόμετρα βόρεια του Ubud....εκεί ο μαγνήτης ήταν οι υπέροχες γκαλερύ που βρισκόντουσαν πάνω στο δρόμο, στις οποίες μπορούσες να θαυμάσεις καταπληκτικούς πίνακες και άλλα έργα τέχνης. Αφού έφαγα ίσως την καλύτερη lemon pie της ζωής μου σε ένα πανέμορφο καφέ που το είχε ένας αμερικάνος expat, συναντήθηκα με την Mrs και ξεκινήσαμε ένα μίνι σαφάρι σε γκαλερύ της γύρω περιοχής....καταλήξαμε να αγοράσουμε 3 θαυμάσιους πίνακες, σε τιμές που δεν αγοράζεις ούτε αφίσα εδώ, από τους ίδιους τους καλλιτέχνες-ζωγράφους (χωρίς μεσάζοντες δηλ.)...

Το βράδυ έκλεισε με μία απογευματινή επίσκεψη στο φοβερό Sari Organic....φύγαμε αυτή τη φορά από εκεί βράδυ, με συντροφιά έναν μικρό φακό, το φεγγάρι στον ουρανό και τα βατράχια σε μία κακόφωνη συμφωνία να χαλούν τον κόσμο.....δεκάδες πυγολαμπίδες τριγύρω μας δημιουργούσαν ένα ονειρικό σκηνικό, το τελευταίο εκείνο βράδυ μας στο Ubud...

 

[papatya]

Πρεπει να ηταν υπεροχα..!!!!!!!! Επειδη θα προγραμματησω και εγω να παω απ το νεο ετος (εχω χρονο μπροστα μου βεβαια,η τον μαιο η τον σεπτεμβρη) , θα μπορουσες να μου πεις ποσο περιπου σου στοιχισε ολο το ταξιδι(ξενοδοχεια+αεροπορικα+ποσα περιπου ξοδεψες εκει)?

 

[go2dbeach]

Κατι ξεραμε που σε στειλαμε ανταποκριτη Gts! Πολυ καλη η περιγραφη - ακομα και η επιγραμματικη για τα Gili μας εδωσε να καταλαβουμε - ωραιες φωτογραφιες..χορτασε το ματι σου πρασινο!