Βολιβία Περού Η γοητεία των Άνδεων: από τη Λα Πας στο Κούσκο και παραπέρα...

[elpihonmar]

Stella, ήξερα ότι το τσάι κόκας ήταν άριστο χωνευτικό ....τώρα που το λες ότι βοηθάει και στο θέμα του υψομέτρου έχει σίγουρα βάση, αφού φίλοι που χουν πάει Περού μου ζουν μεταφέρει εικόνες από ντόπιους να μασάνε φύλλα κόκας.Κάτι ξέρουν.
Πάντως θέλει "κότσια" για να κάνει κανείς ένα τέτοιο ταξίδι και θαυμάζω όσους το χουν κάνει πράξη.

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Κεντρικής & Νότιας Αμερικής.

 

[StellAnna]

Το τσάι κόκας είναι συσκευασμένο ακόμα και σε φακελάκια, όπως τα δικά μας γνωστά τσάγια του εμπορείου. Στο ξενοδοχείο που μέναμε, υπήρχε στο λόμπυ ένα "Σαμοβάρι" που παρείχε ζεστό τσάι κόκας 24 ώρες το 24ωρο. Το ίδιο είδαμε και κάποια άλλα ξενοδοχεία που επισκεφθήκαμε. Σε όλα τα εστιατόριο δίνεται τσάι κόκας. Είναι ένα ρόφημα χωρίς γεύση, χωρίς άρωμα, αλλά μάλλον περιέχει τανίνη γιατί καλόν είναι να μην πίνεται αργά το απόγευμα γιατί σου προκαλεί αυπνίες, όπως και το κοινό τσάι. Οι πρώτες στιγμές, πράγματι είναι δύσκολες. Σε λίγο το ξεχνάς. Σου μένει η ομορφιά των άνδεων

 

[elpihonmar]

Όσο κι αν αποτελεί όνειρο ζωής το ταξίδι αυτό για μένα και όσο ασφαλής αν αισθάνομαι έχοντας δίπλα μου ιατρική φροντίδα, αφού ο φίλος μου είναι γιατρός ....δυστυχώς είμαι από τα άτομα που δε θα τολμούσα τέτοιο ταξίδι...το ζηλεύω απέραντα και θαυμάζω όσους ταξιδεύουν σε τέτοιους προορισμούς...αλλά παιδιά είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας ....΄μόνο και μόνο στη σκέψη με πιάνουν ναυτίες και κεφαλαλγίες από τώρα.Πού να πάω εκεί.........δηλαδή.

 

[StellAnna]

Πιστεύω ότι αυθυποβάλεσαι. Στην παρέα που πήγαμε, υπήρχαν άτομα που ήταν 70+ με πίεση, με άσθμα, με προβλήματα καρδιάς. Κανένας μα κανένας δεν αιστάνθηκε περισσότερο άρρωστος από όλους μας. Κανείς δεν έπαθε τίποτε. ΄Ολοι το χάρηκαν.
Πάρε το αεροπλάνο και δρόμο. Ούτε καν να το σκέπτεσαι.

 

[agelada]

Συμφωνώ με την Stella! Μια ιδέα είναι όλα...!

 

[elpihonmar]

λέτε ε? χμμμ......κατι παραπάνω ξέρετε.......βρε βρε τα μέλη του travelstories εχουν και ρόλο...εμψυχωτικό, πολύ μ αρέσει τούτο.

 

[Lucia86]

Τι ειναι η υποξαιμια;
Εγω δε ξερω... Δε καταλαβα
Δηλ ανεβαινει η πιεση;
Σε πειραζει το υψομετρο; Λιποθυμας;

 

[xenos]

Πολυ καλη αφηγηση.
Οι πρωτες σειρες της ιστοριας σου με ειχαν προβληματιση και μενα παρα πολυ,οταν εγραφα το δικο μου στορι.

Προφανως η υπoξαιμια μαλλον ειναι παρενεργιες του υψομετρου με αδιαθεσια και ατονια λογω ελλειψης οξυγονου.

Βλεπω καποιοι απο τα σοκολατακια Μοτσαρτ ειναι ετοιμοι να απολαυσουν τσαι κοκας.
Βρε τι σου ειναι το travelstories....!!!

Ευχαριστω agelada περιμενω κι`αλλες ιστοριες.

 

[vagantos]

Εεεπ, μην το παρακάνουμε με τα ιατρικα κλπ.
Τα συμπτώματα ειναι υπαρκτά ( βαρυ κεφάλι, ευκολη καταπόνηση, καμμια διαρροια)
Αλλά αφορουν τις πρωτες μερες και δεν ειναι και τοσο εντονα που να φοβηθεις.
Ιδιως ατομα νεαρης ηλικιας.
Επειδή πηγαμε με ομαδικο ταξιδι, στο γκρουπ υπηρχαν 2 ζευγαρια 70-80 ετων και ενας νεαρός υπερβαρος που ανεβηκε και στο χιονοδρομικο Τσακαλτάγια, καπου στα 5500( χωρις κανενα προβλημα.
Και κατι ακόμα:
Μακαρι τα αντικουνουπικά που δε χρησιμοποιησα στον Αμαζονιο, να τα χαμε μαζί μας και φετος (ναι) στη Φινλανδία. Ειδικά στα δάση, οπου οι κωνωπες ασελγουσαν κατ επαναληψη πάνω στο κορμί μας

 

[elpihonmar]

Xene ......αφού είπα πως όχι μόνο δε μ αρέσουν τα "μοτσαρτάκια", αλλά αναγουλιάζω στην γεύση τους....μπερδεύεσαι.
Προσωπικά με έσωσε το συγκεκριμένο τσάι πριν 4 χρόνια που βρισκόμουν στην Αγγλία .Κάτι είχα φάει που όχι δυσπεψία μου έκανε ...κόντεψα να πάω στο νοσοκομείο.Τι αντιόξινα, τί γιατρούς έπαιρνα εκεί και μου λεγαν "try to calm" ...κόντεψα να σκάσω.Το παίρνει μυρωδιά μία Σπανιόλα..πάει μου κάνει ένα αφέψημα...και μου το προσφέρει.Στην απελπισία μου ούτε ρώτησα τί είναι ...ε λέω χωνευτικό τσαγάκι.Απ τα 5 πρώτα λεπτά ήμουν άλλος άνθρωπος....σούπερ για τη δυσπεψία.
Πού να μην το θυμάμαι λοιπόν?

Λουτσία υποξαιμία είναι η μειωμένη παροχή οξυγόνου στο αίμα , το τί μπορεί να συνεπάγεται , τα παν παραπάνω...είναι αμιγώς ιατρικά αυτά .Ας τα αφήσουμε/

Ρε παιδιά πείτε κανενα καλό περουβιάνικο φαγητό που δοκιμάσατε?Εγώ ξετρελάθηκα (παρόλου που δεν έχω πάει Περού) με το "αχί δε γαγίνα" .Υπέροχο!!!!!!!!!!

 

[Sokratis]

Δεν νομιζω οτι πρεπει να υπερβαλλουμε για τις παρενεργειες του υψομετρου. Ταξιδεψα περου-βολιβια με γκρουπ 25 ατομων περιπου (διαφορων ηλικιων απο 12 που ηταν ο γιος μου εως 60+) και παραμειναμε στα υψη¨υψηλου κινδυνου¨ για 7 ημερες. Υπηρχαν διαφορες ενοχλησεις απο αυτες που περιγραφονται παραπανω, ομως οχι σε τοσο ενοχλητικο βαθμο ωστε καποιος να χασει την μαγεια που εκπεμπουν οι τοποι αυτοι. Εγω αν και καπνιστης δεν αντιμετωπισα ιδιαιτερο προβλημα με την ασθενεια του υψομετρου. Δεν ξερω αν αυτο οφειλεται στην φυσικη μου κατασταση, στα ντεπον παναντολ και χαπακια υψομετρου που καταβροχθισα προληπτικα η στο τσαι κοκας που επινα αντι για νερο όπου το εβρισκα (απο την καταναλωση του οποιου διαπιστωσα οτι η μονη συνεπεια που εχει ειναι οτι αποτελει τελειο διουρητικο).
Συμπερασμα. ταξιδεψτε αφοβα, εινα τοσο συναρπαστικα τα μερη που αξιζουν την οποια ταλαιπωρια.