Πολωνία Η απομυθοποίηση ενός έρωτα (ή Πολωνία Κεφάλαιο 2)

[greco]

Το καστρο ειναι οπως το περιγραφεις,πολυ εντυπωσιακο απο αποσταση,καλο απο κοντα.Εμεις ειχαμε παει καλοκαιρι αλλα αργα το απογευμα,το καστρο εκλεινε κι ειχε λιγο κοσμο.Ετσι κι αλλιως ειχαμε αποφασισει να μην το δουμε εσωτερικα.Περασαμε τη γεφυρα,δεν γινονταν εργα τοτε και η οψη του απο την αλλη πλευρα ηταν οντως παραμυθενια.
Για το Σοποτ συμφωνω επισης,σχετικα γραφικο,πολυς κοσμος κλπ.Ολα τα λεφτα ειναι η προβλητα για την οποια εμεις πληρωσαμε απο 1 ευρω "εισοδο".Απο εκει ξεκινανε ξυλινα τουριστικα καραβια για Γκντανσκ.Θυμαμαι,εντελως ξαφνικα κι απο το πουθενα,επιασε μια απιστευτη μπορα,ισα που προλαβαμε να προφυλαχτουμε,ακομα σκεφτομαι τι απεγιναν οσοι ειχαν ξεκινησει με το πλοιαριο για την κρουαζιερα 10 λεπτα πριν.
Να προσθεσω τελος την ενδιαφερουσα κρουαζιερα απο το λιμανι του Γκντανσκ στο σημειο οπου εγινε η γερμανικη αποβαση που σημανε την εναρξη του Β Παγκοσμιου πολεμου.Το εκει μνημειο αισθητικα ειναι φρικτο,
το υπαιθριο ομως μουσειο με φωτογραφιες και πληροφοριες για την εισβολη ειναι ενδιαφερον.
Ευχαριστουμε για την ολοκληρωμενη περιγραφη,περιμενουμε τα της Βαρσοβιας!

A,για τη Gdynia που δεν πηγατε,μικρο το κακο.Αν το Σοποτ εχει διατηρησει ενα καποιο χρωμα,η Gdynia το εχει χασει τελειως.Συγχρονα κτηρια,εμπορικα κεντρα κλπ.Υπαρχει κι εδω μια αποβαθρα με αγκυροβολημενα παλια πολωνικα πλοια που εχουν ιστορικη αξια για τους Πολωνους,γι αυτο κι η αθροα προσελευση.Πολλα εστιατορια σε βοηθουν να χαλαρωσεις λιγο πινοντας μια μπυρα με θεα τη Βαλτικη.

 

[underwater]

Οι πληροφορίες σου όπως πάντα πολύ χρήσιμες greco!

Να προσθεσω τελος την ενδιαφερουσα κρουαζιερα απο το λιμανι του Γκντανσκ στο σημειο οπου εγινε η γερμανικη αποβαση που σημανε την εναρξη του Β Παγκοσμιου πολεμου.Το εκει μνημειο αισθητικα ειναι φρικτο,
το υπαιθριο ομως μουσειο με φωτογραφιες και πληροφοριες για την εισβολη ειναι ενδιαφερον.

Για το Nowy Port με το φάρο δε λες; Εμείς πήγαμε την προηγούμενη ημέρα εκεί με τραμ (έχω γράψει σχετικά στο προηγούμενο κεφάλαιο). Αν μιλάμε για το ίδιο να σου πω εμένα το μνημείο (φάρος) δεν μου φάνηκε και φρικτό, απλά νομίζω ότι δεν αναδεικνύεται καθόλου.

 

[greco]

Οχι,αναφερομαι στην περιοχη Westerplatte,περιπου 50 λεπτα με το καραβακι απ το Γκντανσκ.
Κι επειδη αρκετα μελη ενδιαφερονται για την πολη κι εκτος απ την πληρη περιγραφη σου οι σχετικες πληροφοριες ειναι λιγες,να συμπληρωσω οτι ειχα μεινει στο Dom Schumannow hotel.Ειναι ενα ιστορικο κτιριο της πολης που στο ισογειο του στεγαζει το τουριστικο της γραφειο.Μικρα και μετρια δωματια,πρωινο στο διπλανο καφε αλλα εξαιρετικη θεση-μπροστα στο συντριβανι του Ποσειδωνα- και υπεροχη θεα στην οδο Dluga.Τελος,πολυ ομορφη οδος η Mariacka,παραλληλη της Dluga,σαν σε αλλη εποχη.

 

[chris7]

Πολύ ωραία η ιστορία σου με πάρα πολλές πληροφορίες και καταπληκτικές φωτογραφίες.

 

[fantasia13]

Σε ευχαριστουμε !!!! Πολυ ομορφες φωτογραφιες!!!!

 

[summer city]

Τo δικο μου ταξιδι ηταν Αυγουστο 15 μερες,πτηση για Βαρσοβια και κατευθειαν τρενο για Κρακοβια.5 διανυκτερευσεις εκει για την πολη και τις εκδρομες.Μετα με λεωφορειο σε 3 ωρες στο Βροτσλαβ και 2 διανυκτερευσεις εκει.Το βραδυ της 3ης μερας με νυχτερινο λεωφορειο σε 8 ωρες στο Γκντανσκ.3 διανυκτερευσεις εκει και μετα με εσωτερικη πτηση της Lot-ειχα βρει εισιτηριο 40 ευρω-πισω στη Βαρσοβια για 4 νυχτες.Πολυ ωραια και φθηνη εκδρομη.

greco γεια σου, βλέπω πως έχεις πάει και Γκτανσκ και Βροστλαβ. Επειδή προγραμματίζω ταξιδάκι στην Πολωνία σύντομα θα ήθελα να ρωτήσω ποια από αυτές τις 2 πόλεις θα μου πρότεινες να επισκεφτώ. Ευχαριστώ

 

[nico4gr]

Και στις δυο αν μπορείς. Πριν ένα μήνα πήγα και ήταν και οι δυο πανέμορφες

 

[summer city]

Και στις δυο αν μπορείς. Πριν ένα μήνα πήγα και ήταν και οι δυο πανέμορφες

Χμ δεν ξέρω αν τα καταφέρω, είναι το πρώτο μου ταξίδι Πολωνία και θέλω να δω Κρακοβία, Βαρσοβία. Αξίζει να κάνω δεύτερο ταξίδι Πολωνία για χάρη αυτών των δύο πόλεων, είναι εξίσου όμορφες με Κρακοβία?

 

[underwater]

Χμ δεν ξέρω αν τα καταφέρω, είναι το πρώτο μου ταξίδι Πολωνία και θέλω να δω Κρακοβία, Βαρσοβία. Αξίζει να κάνω δεύτερο ταξίδι Πολωνία για χάρη αυτών των δύο πόλεων, είναι εξίσου όμορφες με Κρακοβία?

Δεν ξέρω αν μπορώ να σε βοηθήσω (δεν έχω πάει Βρότσλαβ), πάντως γεγονός είναι ότι η Πολωνία σαν χώρα έχει μεγάλο πλούτο και σε σημαντικό βαθμό παίζει ρόλο το υποκειμενικό στοιχείο.

Προσωπικά έχω κάνει δύο ταξίδια. Το πρώτο περιλάμβανε Κρακοβία και πέριξ (αλατωρυχεία, Άουσβιτς, Ζακοπάνε) και διήρκησε 5 ημέρες. Το δεύτερο Βαρσοβία, Γκντανσκ και πέριξ (Σοπότ, Μαλμπόρκ) και διήρκησε μία εβδομάδα. Λοιπόν, με όσους φίλους/γνωστούς έχουν πάει Πολωνία και έχουμε συζητήσει δεν έχουμε καταφέρει να συμφωνήσουμε σχετικά με το ποιό μέρος κέρδισε την καρδιά του καθένα μας, κάτι που δεν μου έχει ξανασυμβεί σε τόσο μεγάλο βαθμό με άλλο προορισμό! Όλοι έχουν αγαπήσει την Πολωνία, αλλά καθένας για τελείως διαφορετικούς λόγους! Προσωπικά εμένα με άγγιξε περισσότερο η Κρακοβία και οι γύρω περιοχές.

Από εκεί και πέρα, αν μπορώ να σε βοηθήσω να κάνεις την επιλογή σου, θα αναφέρω απλά (όπως έχω γράψει και στην ιστορία) ότι, καθώς το Γκντανσκ ανήκε στη Χανσεατική Ένωση, έχει τελείως διαφορετικό χρώμα, στυλ, επιρροές από τις "καθαυτές" πολωνικές πόλεις. Οπότε εξαρτάται από το τι σε ενδιαφέρει να δεις. Επίσης, εφόσον λες ότι έχεις προγραμματίσει να δεις Κρακοβία και Βαρσοβία θα πρέπει να έχεις αρκετές ημέρες στη διάθεσή σου για να πας και Γκντανσκ λόγω απόστασης (εκτός κι αν πάρεις αεροπλάνο). Το Βρότσλαβ είναι πιο κοντά στις δύο αυτές πόλεις.

 

[greco]

greco γεια σου, βλέπω πως έχεις πάει και Γκτανσκ και Βροστλαβ. Επειδή προγραμματίζω ταξιδάκι στην Πολωνία σύντομα θα ήθελα να ρωτήσω ποια από αυτές τις 2 πόλεις θα μου πρότεινες να επισκεφτώ. Ευχαριστώ

Τωρα ειδα το μηνυμα σου,με καλυψε απολυτα η απαντηση της underwater,τα ιδια ακριβως θα σου ελεγα.

 

[underwater]

Ημέρες 5 και 6: Χαλαρή Βαρσοβία και τελετή Αγιοποίησης του Πάπα!

Οι επόμενες δύο ημέρες αποδείχτηκαν πολύ πιο χαλαρές από ό, τι υπολογίζαμε και από ό, τι είχαμε κάνει μέχρι τότε. Καθεμιά για διαφορετικούς λόγους.

Πέμπτη ημέρα πρωί και, μετά από ένα νόστιμο και πλουσιότατο πρωινό, βουρ για τον σταθμό των λεωφορείων και για μια ακόμα 5ωρη διαδρομή με το polskibus. Όλα πήγαν καλά, μείναμε εξίσου ικανοποιημένοι, παρ’ όλα αυτά καθώς κατευθυνόμασταν από το Βορρά προς το κέντρο της χώρας αρχίσαμε να προβληματιζόμαστε. Ο λόγος ήταν ότι, ενώ ξεκινήσαμε με ξαστεριά, σιγά-σιγά ξεκίνησαν οι ψιχάλες, οι οποίες μέχρι να φτάσουμε στη Βαρσοβία είχαν γίνει καταρρακτώδης βροχή. Μα τι βροχή ήταν αυτή; Πότε θα τελείωνε;

Αφού φτάσαμε στο τέρμα, πήραμε μετρό για το κέντρο και περπατήσαμε προς το ξενοδοχείο μας φορώντας αδιάβροχα και κουκούλες. Περιττό να πω ότι γίναμε παπιά. Η βροχή ήταν απίστευτη και ασταμάτητη, μου θύμισε την αγαπημένη μου Γλασκώβη! Η θερμοκρασία επίσης αισθητά πεσμένη. Σίγουρα εδώ ήταν που πριν 4 ημέρες είχαμε σκάσει από την ζέστη;

Για να μην πολυλογώ, εκείνη την ημέρα τη βγάλαμε για πολλές ώρες στο δωμάτιο του ξενοδοχείου να κοιτάμε με απογοήτευση πότε θα περιοριστεί η βροχή. Εντάξει, κοιμηθήκαμε κιόλας που το είχαμε ανάγκη, ξεκουραστήκαμε, αλλά δεν ήταν αυτός ο στόχος. Σε κάποια φάση, αργά το απόγευμα, αποφασίσαμε ότι θα κάναμε μια προσπάθεια να δούμε δυο πράγματα. Όταν βγήκαμε ήταν χαλαρά, αλλά γρήγορα η βροχή ξαναδυνάμωσε. Αποτέλεσμα κάμποσες στάσεις για άραγμα ή/και χαλαρό τσιμπολόγημα σε κλειστούς χώρους.

Σε κάποια φάση που το είχαμε ρίξει στο περπάτημα και είχαμε φτάσει σε κάτι ανοιχτωσιές μακριά από τα μαγαζιά άρχισε μια τρελή θεομηνία, με πολύ βροχή και τρελό αέρα που σε μαστίγωνε. Καθώς δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι, συνεχίζαμε καρτερικά το περπάτημα. Για μια ακόμα φορά σκέφτηκα ότι λατρεύω τη βροχή μόνο όταν είμαι κάπου αραχτή, δεν έχω τίποτα να κάνω και απλά ρεμβάζω από το παράθυρό μου. Ή όταν πρόκειται για μια γρήγορη, αναζωογονητική μπόρα. Το συνεχές ψιχάλισμα πάλι αντέχεται, το ίδιο και λίγο χαλαρό χιόνι. Αλλά η ασταμάτητη, δυνατή βροχή απλά σε ξενερώνει. Όπως καταλαβαίνετε φωτός δεν τράβηξα.

Επιστροφή προς τους κεντρικούς δρόμους και ώρα για γουρούνιασμα. Το κρύο και η βροχή με έκαναν να ξεχάσω σούσι και άλλα ελαφριά που είχα στο μυαλό μου. Πήγαμε σε μια ιρλανδική pub, όπου την βγάλαμε με burger, fish ‘n chips και πολύ μπύρα. Η ποιότητα μέτρια (αναμενόμενο), αλλά το ίδιο και η γεύση. Για μια ακόμα φορά θυμήθηκα τη Γλασκώβη εκείνη την ημέρα! «Δεν μπορούσε να βρίσκαμε μια pub του βεληνεκούς της σήμερα που είχαμε τον καιρό της»;

Την επομένη ξυπνήσαμε σχετικά νωρίς, πήραμε το πρωινό μας, ενώ λίγο αργότερα έλαβα ένα μήνυμα ότι μόλις είχε καταφτάσει ένας πολύ αγαπητός συμφορουμίτης και φίλος, με τον οποίο θα περνούσαμε την ημέρα. Για άλλη μια φορά θα τονίσω ότι χαίρομαι πολύ που το travelstories έχει αποτελέσει μέσο να γνωρίσω μερικά άτομα που έχουν μπει στην καρδιά μου. Πραγματικά όταν ξεκίνησα να γράφω πριν 3 περίπου χρόνια ούτε που περνούσε από το μυαλό μου ότι θα συνέβαινε αυτό και έβλεπα την ταξιδιωτική μας κοινότητα απλά σαν τόπο ανταλλαγής πληροφοριών και εμπειριών. Πολύ χαίρομαι που διαψεύστηκα και που έχω έρθει κοντά με κάποιους ανθρώπους που πραγματικά εκτιμώ (όσο και αν με έχουν καταστρέψει και έχουν συντελέσει στο ότι έχω καταντήσει να ψάχνω κάθε μέρα προσφορές, καθισμένη με μάτι τρελής μπροστά στον υπολογιστή)!

Ξεκινήσαμε με βόλτα στην Παλιά Πόλη, σε σημεία όπου είχαμε ήδη δει τις προηγούμενες ημέρες, αλλά αυτή τη φορά σε συνδυασμό με τις πληροφορίες και τα βιώματα που μόνο κάποιος που έχει ζήσει μια πόλη μπορεί να προσφέρει. Ο καιρός σαφώς καλύτερος από την προηγούμενη ημέρα, ανά φάσεις μουντός και ανά άλλες φάσεις ηλιόλουστος.

Χαριτωμένη πινελιά τα αφιερωμένα στον Chopin διαδραστικά παγκάκια, τα οποία έχουν τοποθετηθεί σε διάφορα σημεία μέσα στην πόλη. Πάνω τους αναγράφονται πληροφορίες για τη ζωή του μεγάλου Πολωνού συνθέτη, ενώ οι υπέροχες μελωδίες που ακούγονται δημιουργούν μια ρομαντική ατμόσφαιρα (ακόμα και για τους μη ρομαντικούς!).



Το highlight της ημέρας όμως δεν ήταν άλλο από την αγιοποίηση του Πολωνού Πάπα Ιωάννη Παύλου ΙΙ. Η Βαρσοβία (όπως και όλη η Πολωνία άλλωστε) βρισκόταν σε αναβρασμό. Σε διάφορα σημεία είχαν στηθεί γιγαντοοθόνες, ενώ πλήθη κόσμου συνέρρεαν σιγά-σιγά για να παρακολουθήσουν την τελετή σε ζωντανή μετάδοση από το Βατικανό. Νέοι, ηλικιωμένοι, οικογένειες με παιδιά, άνθρωποι κινούμενοι με αναπηρικά αμαξίδια, κορίτσια του κατηχητικού με αυστηρό στυλ ντυσίματος, μπορούσες να δεις τους πάντες! Ο ενθουσιασμός διάχυτος.







Κάποια στιγμή η φάση πέρασε στα όρια του cult. Ήταν όταν διαπίστωσα ότι πολύς κόσμος κρατούσε στα χέρια του σημαιάκια (ναι, σημαιάκια!) που απεικόνιζαν τον Ιωάννη Παύλο ΙΙ να προσεύχεται ή απλά να ατενίζει ήρεμος το υπερπέραν, πάντα με ένα φωτοστέφανο να περιβάλλει το κεφάλι του! «Θέλω κι εγώ!» φώναξα με ενθουσιασμό και έσυρα τα αγόρια προς τον κοντινότερο πλανώδιο για να αγοράσω σημαιούλα! Ο συμφορουμίτης αφού είδε ότι είχα ξεφύγει μου χάρισε για να στανιάρω και ένα αυτοκόλλητο «I love John Paul II» που του είχαν πασάρει κάτι θεούσες. Η φάση απλά δεν υπήρχε!




Μετά από λίγο χάζεμα της τελετής και των τεκταινόμενων συνεχίσαμε το περπάτημά μας στους δρόμους της όμορφης αυτής πόλης. Η περιοχή του κάστρου ήταν γεμάτη τουρίστες. Εκεί ήταν που παρατήρησα ένα όμορφο άγαλμα που με συγκίνησε αρκετά. Πρόκειται για το μνημείο του «Μικρού Αντάρτη» (Pomnik Małego Powstańca), που απεικονίζει ένα παιδί με στρατιωτική ενδυμασία, το οποίο κρατά ένα όπλο στο χέρι. Δημιουργήθηκε προς τιμήν όλων των παιδιών που πολέμησαν κατά την εξέγερση της Βαρσοβίας το 1944.






Το συγκεκριμένο μνημείο ήταν η εισαγωγή σε αυτά που θα βλέπαμε στην πορεία, καθώς κατευθυνθήκαμε προς το Μουσείο της Εξέγερσης της Βαρσοβίας, το οποίο θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα της Πολωνίας. Ενδιαφέρον και διαδραστικό, παρουσιάζει λεπτομέρειες των εχθροπραξιών αλλά και της καθημερινής ζωής κατά την περίοδο των 63 ημερών της εξέγερσης, όπου οι Πολωνοί προσπάθησαν να απελευθερώσουν τη Βαρσοβία από τους Ναζί. Η προσπάθεια απέτυχε λόγω της διεθνούς πολιτικής κατάστασης εκείνης της περιόδου, της έλλειψης υποστήριξης από τον Κόκκινο Στρατό, αλλά και των κακών υπολογισμών που έλαβαν χώρα. Το αποτέλεσμα ήταν η κυριολεκτική ισοπέδωση της πόλης από τους Ναζί. Εικόνες της πλήρους αυτής καταστροφής μπορεί να δει κάποιος λεπτομερώς μέσα από μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία μικρού μήκους που προβάλλεται σε ειδικό χώρο μέσα στο μουσείο. Γενικώς άξιζε η εμπειρία!





Το μουσείο έχει και μια ταράτσα, από όπου μπορείς να χαζέψεις την πόλη από ψηλά. Παρ’ όλα αυτά η περιοχή στην οποία «βλέπει» δεν είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα.



Η συνέχεια της ημέρας ήταν πολύ χαλαρή, με κάμποσο περπάτημα, αρκετές στάσεις για φαγητό και μπύρες και πολύ κουβέντα! Ο καιρός είχε γλυκάνει πολύ, η διάθεση ήταν ανέμελη και όσο να ‘ναι, καλό το sightseeing, αλλά και αυτή η αίσθηση της ραστώνης και της χαλάρωσης σε μια ξένη χώρα είναι κάτι που μου αρέσει πολύ, παρότι εκ πρώτης πιθανώς να αισθανθεί κανείς ότι «χάνει» κάτι. Σε κάποια φάση ενημερωθήκαμε ότι είχε τρακάρει ένα polski bus που έκανε τη διαδρομή Γκντανσκ-Βαρσοβία, κάτι που υπήρξε αφορμή για άφθονες κριτικές από πολλά μέσα, καθώς γενικώς η συγκεκριμένη εταιρεία δέχεται αρκετή «λάσπη» λόγω των συνθηκών ανταγωνισμού που έχει δημιουργήσει.

Κατά το βραδάκι αποχαιρετίσαμε το συμφορουμίτη και πήγαμε για χαλάρωση, σκεφτόμενοι πώς θα περνούσαμε την επόμενη ημέρα μας στη Βαρσοβία, η όποια και θα έκλεινε αυτό το ωραίο ταξιδάκι και αποφασίσαμε ότι θα της δίναμε φυσιολατρική κατεύθυνση!

Πρακτικές πληροφορίες:

· Το ξενοδοχείο που μείναμε για 3 βράδια ήταν το Gromada Dom Chlopa. Πολύ μεγάλο, με άνετα, ευρύχωρα, καθαρά δωμάτια με τεράστιο μπάνιο και δωρεάν (αν και αργό) Wi-Fi. Οικτρά αργός ανελκυστήρας (εμείς συνήθως ανεβαίναμε με τις σκάλες), ψιλοαπρόσωπο περιβάλλον (μαζεύει πολλά groups), πολύ μέτριο πρωινό. Το προτιμήσαμε επειδή βρήκαμε μια πολύ ανταγωνιστική προσφορά στο otel.com. Αν δεν βρείτε προσφορά θα πρότεινα να ψάξετε για κάποιο πιο «ψαγμένο». Αν πάλι μείνετε σε αυτό δεν θα απογοητευτείτε, αλλά δεν θα απολαύσετε και το κάτι διαφορετικό.
· Η σελίδα του Μουσείου της Εξέγερσης της Βαρσοβίας είναι αυτή. Το εισιτήριο είναι στα 14 ζλότι, ενώ αν θέλετε να παρακολουθήσετε το ταινιάκι (αξίζει) θα πληρώσετε 2 επιπλέον ζλότι. Εμείς λόγω του ότι πήγαμε Κυριακή (free μέρα), πληρώσαμε μόνο για την ταινία.

 

[underwater]

7η ημέρα: Χαλαρωτική Βαρσοβία

Και φτάσαμε αισίως στην τελευταία ημέρα του ταξιδιού. Ο καιρός ευτυχώς πολύ καλός, η διάθεση ανεβασμένη και ξεκινήσαμε εφοδιασμένοι με ημερήσια κάρτα ΜΜΜ για εξορμήσεις σε λιγότερο κεντρικά σημεία της πολωνικής πρωτεύουσας. Πριν εκδράμουμε όμως κάναμε ένα γρήγορο πέρασμα από την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού όπου, όπως ανέφερα και σε προηγούμενο κεφάλαιο, έχει ταφεί η καρδιά του Chopin. Όσες φορές είχαμε επιχειρήσει να μπούμε τις προηγούμενες ημέρες είχε λειτουργία. Κάθε μα κάθε φορά! Εκείνη την ημέρα σταθήκαμε πιο τυχεροί. Ομολογώ πάντως ότι δεν εντυπωσιαστήκαμε και ιδιαίτερα. Πιθανώς να έφταιγε το γεγονός ότι είχαμε ήδη επισκεφτεί αρκετές εκκλησίες, οπότε ένα overdose το είχαμε πάθει!



Εν συνεχεία βγήκαμε σε μια κεντρική, μεγαλοπρεπή λεωφόρο με πρεσβείες και πολυτελή κτίρια, από όπου πήραμε λεωφορείο με κατεύθυνση το Wilanów, με στόχο να κάνουμε μια βόλτα στο παλάτι και το πάρκο της περιοχής. Εν τέλει η “βόλτα” κατέληξε να γίνει εκδρομή της μισής ημέρας. Το μέρος μας άρεσε πολύ! Όσον αφορά το παλάτι, η αλήθεια είναι ότι δεν μπήκαμε μέσα. Μετά από την εμπειρία του Malbork δεν είχαμε διάθεση για περιήγηση σε τεράστια αρχοντικά δωμάτια. Παρ’ όλα αυτά θαυμάσαμε για ώρα τους εξωτερικούς χώρους αυτού του γοητευτικού μπαρόκ μεγάρου του 17ου αιώνα, το οποίο συνδυάζει στοιχεία πολωνικών, ιταλικών και γαλλικών επιρροών. Μέσα στα χρόνια είχε αλλάξει πολλούς ιδιοκτήτες (κατά βάση αριστοκρατικής καταγωγής) και είχε περάσει περιόδους ακμής και παρακμής μέχρι να γίνει μουσείο το 1805.

Τα έντονα χρώματά του τραβούν το βλέμμα σαν μαγνήτης, ενώ οι κήποι που το περιβάλλουν δημιουργούν μια αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας. Οι τοίχοι του είναι γεμάτοι κλασσικού στυλ διακοσμητικές πινελιές, κάποιες εκ των οποίων τελείως βουκολικές, μεταφέροντάς με νοερά στην Αρκαδία της αρχαιότητας.










Πίσω από το παλάτι βρίσκεται ένα τεράστιο πάρκο, με απίστευτο πράσινο, λίμνες και πολλά πουλιά. Δεν διστάσαμε να πληρώσουμε το μικρό αντίτιμο εισόδου, το οποίο αποτέλεσε εισιτήριο για έναν διαφορετικό, μαγικό κόσμο. Σε πολλά σημεία μπορέσαμε να απολαύσουμε πλήθη από αγριολούλουδα (άνοιξη γαρ), ενώ υπάρχουν και αρκετοί δομημένοι κήποι, όπως ένας μπαρόκ, ένας νεο-αναγεννησιακός με τριαντάφυλλα και διάφοροι άλλοι! Δεν χορταίναμε να βγάζουμε φωτογραφίες ανάμεσα στα δέντρα και τα λουλούδια.






[url=https://flic.kr/p/p6FWDd]

Για μένα πάντως το απόλυτο highlight του πάρκου ήταν η περιοχή γύρω από τις λίμνες. Τα γαλήνια νερά αντανακλούσαν το απέραντο πράσινο των δέντρων και όλο αυτό μου δημιούργησε συναισθήματα ηρεμίας και ευφορίας. Ψυχική ανάταση! Και θα πω για μια ακόμα φορά πόσο θα ήθελα να υπήρχαν και στη χώρα μας περισσότερες αστικές πηγές πρασίνου!










Μετά από αρκετές ώρες στο Wilanów πήραμε λεωφορείο και επιστρέψαμε και πάλι στο κέντρο της πόλης, από όπου αλλάξαμε σε τραμ με στόχο μια βόλτα στις όχθες του Vistula. Είχαμε προσέξει κάποια «παραλιακά» σημεία κοντά στο Στάδιο και σκεφτήκαμε ότι εκείνη ήταν η ιδανική ημέρα για να τα επισκεφτούμε, λόγω του καλού καιρού.

Γενικώς ο όμορφος Vistula δεν είναι αξιοποιημένος όπως στην αγαπημένη Κρακοβία, όπου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης και της καθημερινότητάς της. Παρ’ όλα αυτά ένα μεγάλο ποτάμι όπως και να ‘χει αποτελεί πηγή ζωής και τραβάει σαν μαγνήτης τον κόσμο, ακόμα και αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις. Είχε λοιπόν μαζευτεί πολύς λαός στην όχθη του Vistula, κυρίως νέοι, αλλά και όχι μόνο! Συζητήσεις, γέλια, ραστώνη, χαλάρωση, αλλά και άφθονο αλκοόλ, παρότι στην Πολωνία απαγορεύεται η δημόσια κατανάλωσή του και η δημοτική αστυνομία δεν διστάζει να επιβάλλει πρόστιμα.







Σε κάποια φάση εκεί που καθόμασταν ήρθε ένας νεαρός και μας είπε ντροπαλά ότι δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο να μας βγάλει φωτογραφία και ότι αν θέλαμε θα μπορούσε να μας τη στείλει μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου! Ομολογώ ότι εντυπωσιαστήκαμε! Εγώ βγάζω συνέχεια άσχετο κόσμο φωτογραφίες, αλλά ουδέποτε έχω ενημερώσει κανέναν για αυτό, ούτε και του έχω πει ότι θα του στείλω τα αρχεία! Δεν μου είχε καν περάσει από το μυαλό! Όπως και να ΄χει τον ευχαριστήσαμε, του δώσαμε ένα mail και λίγο αργότερα αρχίσαμε να περπατάμε προς το κέντρο της πόλης απολαμβάνοντας τους χρωματισμούς του ήλιου και τον ιδιαίτερο φωτισμό που προσέφερε στο ποτάμι και τις γέφυρες. Πολύ όμορφο απόγευμα!





Η ημέρα έκλεισε με ένα δείπνο σε ένα βιετναμέζικο εστιατόριο, το οποίο όμως κρίθηκε πολύ κατώτερο των προσδοκιών! Αλλά δεν πειράζει, όταν υπάρχει καλή διάθεση δύσκολο να σε χαλάσει κάτι πολύ!

Έπεσε το σκοτάδι κι επιστροφή στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε, καθώς την επομένη το πρωί θα πετούσαμε για Θεσσαλονίκη. Τα θετικά συναισθήματα της ημέρας είχαν λίγο καλυφθεί από τη γλυκιά μελαγχολία που συνοδεύει κάθε εξόρμηση λίγο πριν τελειώσει.[/url]