Πολωνία Η απομυθοποίηση ενός έρωτα (ή Πολωνία Κεφάλαιο 2)

[dim kyr]

".........αποφασίσαμε να γυρίσουμε στο hostel. Πήραμε λοιπόν μερικά πολωνικά μπυρόνια για να πιούμε στο δωμάτιο και να χαλαρώσουμε. Όπερ και εγένετο! Χαλάρωσα αρκετά με τις μπύρες, συναίσθημα που όμως διεκόπη απότομα όταν διαπίστωσα ότι το ρημαδοκρεβάτι δεν είχε κατωσέντονο, αλλά ένα ελεεινό, λεπτό, βρώμικο ύφασμα γεμάτο κίτρινους λεκέδες. «Πού ήρθαμε;» να μονολογώ τσαντισμένη, «170 ζλότι γι’ αυτό το μπ****λο; 8.3 rating στο booking για ΑΥΤΟ;». Πήγε ο ταλαίπωρος ο Γ. να ρωτήσει την κοπέλα στη ρεσεψιόν αν μπορούσαν να μας δώσουν (και με πληρωμή) ένα σεντόνι και εκείνη είπε ότι δεν υπήρχε!........."
Ενα θα πω: Εχεις να φας πολλά ψωμιά ακόμα.
Θα φροντίσω όμως προσωπικά στην Καρακόλ να μην σου συμβεί αυτό (σου στελνω πμ)

 

[underwater]

Ενα θα πω: Εχεις να φας πολλά ψωμιά ακόμα.
Θα φροντίσω όμως προσωπικά στην Καρακόλ να μην σου συμβεί αυτό (σου στελνω πμ)

@dim kyr , με τρομάζεις!
Εγώ είχα μείνει στα ευχάριστα homestays σε μέρη με ωραίο πρωινό!
Μόνο για τις συνθήκες στη γιούρτα είχα αγχωθεί μέχρι στιγμής!
Τι σημαίνουν αυτοί οι γρίφοι; Μίλα καθαρά!
(πάω να τσεκάρω τα pm )

 

[dim kyr]

Μόνο για την Καρακόλ εγγυούμαι. Για τις γιούρτες είναι αλλού παπά ευαγγέλιο.
Αντε... γραφε... Κρακοβία εχω πάει αλλά Βαρσοβία είχα κλείσει κάτι αεροπορικά που πήγαν άκλαφτα... Γραφε λέμε.. Θέλω Γκντανσκ

 

[hydronetta]

Αντε... γραφε... Κρακοβία εχω πάει αλλά Βαρσοβία είχα κλείσει κάτι αεροπορικά που πήγαν άκλαφτα... Γραφε λέμε.. Θέλω Γκντανσκ

Πάει χάλασε ο κόσμος…

 

[underwater]

2η ημέρα: Μετάβαση στο Gdansk και γνωριμία με την πόλη

Την επόμενη ημέρα το πρωί ξυπνήσαμε, ετοιμαστήκαμε στα γρήγορα και βουρ για το μετρό! Αρχικός προορισμός μας η τελευταία στάση του μετρό (Młociny), από όπου θα παίρναμε το polskibus για Gdansk. Όλα καλά, το ταξίδι (με 1-2 μικρές στάσεις) διήρκεσε περίπου 5 ώρες, ενώ η διαδρομή ήταν σε γενικές γραμμές ανιαρή (ατελείωτα χωράφια, βοσκοτόπια και γενικώς επίπεδες πράσινες εκτάσεις, με λίγες εξαιρέσεις).

Περίμενα με μεγάλη αδημονία το Gdansk! Είχα ακούσει τα καλύτερα από Πολωνούς φίλους, μάλιστα 2-3 χρόνια πριν ήμουν στο τσακ να πάω να βρω την Πολωνέζα κολλητή μου που έκανε διακοπές εκεί. Η πρώτη εικόνα της πόλης μου άφησε πάντως ανάμεικτα συναισθήματα. Πολύ βιομηχανική και «λιμανίσια» αίσθηση (γενικώς θεωρώ ότι οι πόλεις που έχουν μεγάλα λιμάνια «καθορίζονται» από αυτά). Ο σταθμός των λεωφορείων πολύ κοντά στον σιδηροδρομικό, ενώ η μετάβαση στη στάση του τραμ που θέλαμε αποδείχτηκε λιγότερο εύκολη από ό, τι περιμέναμε. Δαιδαλώδεις οι υπόγειες στοές και οι διάφορες έξοδοι, περιορισμένα τα αγγλικά των ντόπιων, αλλά όπως και να ‘χει μετά από λίγη ώρα μπήκαμε στο τραμ και κατευθυνθήκαμε προς το guesthouse μας.

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευτήκαμε λίγο για να το βρούμε και αυτό, καθώς οι οδηγίες δεν ήταν πολύ σαφείς. Ήταν λίγο έξω από το κέντρο της πόλης, σε ένα ήσυχο προάστιο 3 στάσεις του τραμ μακριά από το «χαμό». Η τοποθεσία πολύ βολική για τα γούστα μας, αρκετά μακριά για να έχεις την ησυχία σου και να χαλαρώνεις μετά από μια κουραστική ημέρα, αλλά και αρκετά κοντά ώστε να μην αναγκαστείς να «κλάψεις» τα λεφτά του ταξί που θα χρειαστεί να δώσεις αν ενδεχομένως χάσεις το τελευταίο τραμ. Το ίδιο το guesthouse (Villa Anna) ήταν εξαίρετο! Το δωμάτιό μας ήταν άνετο, ευήλιο, πεντακάθαρο, με όμορφη και ιδιαίτερη διακόσμηση και ένα υπέροχο ανατομικό κρεβάτι, καμιά σχέση με το χάλι της προηγούμενης βραδιάς. Το πρωινό ήταν πλούσιο, με ποιοτικά προϊόντα και «σπιτικές» πινελιές (όπως τα εκπληκτικά λουκάνικα της τελευταίας ημέρας, με χειροποίητη γέμιση από τυριά, πιπεριές και κρεμμύδι)! Η κυρία που έχει το guesthouse, μολονότι δεν μιλάει καλά αγγλικά, ήταν ευγενέστατη και γλυκύτατη! Μας εξυπηρέτησε ιδιαίτερα και όταν της ζητήσαμε να εκτυπώσουμε τα boarding passes μας για την επιστροφή μας (αυτή η ryanair!)! Και γενικότερα όλα τα άτομα που δουλεύουν ήταν πολύ εξυπηρετικά (όπως και η κόρη της που έτυχε να βρίσκεται την πρώτη ημέρα εκεί και μας έδωσε πλήθος πληροφοριών). Γενικώς είναι ένα μέρος που προτείνω με τα χίλια.

Μετά από λίγη ξεκούραση ξεκινήσαμε για μια πρώτη γνωριμία με την πόλη! Τραμ και σε λιγότερο από 10’ είχαμε φτάσει! Εγώ πολύ ελαφρά ντυμένη, καθώς την προηγούμενη ημέρα στην Βαρσοβία είχαμε σκάσει από τη ζέστη, αλλά και κατά την άφιξή μας στο Gdansk δεν «οσφρήστηκα» κάτι σε κρύο! Μπαίνοντας λοιπόν στο «βασικό» κομμάτι του Gdansk, αισθάνθηκα μια έντονη αίσθηση déjà vu! Σκηνές από το προς διετίας ταξίδι μου σε δύο άλλες χώρες που βρέχονται από τη Βαλτική ήρθαν στο μυαλό μου (Λιθουανία και Λεττονία). Συγκεκριμένα το Γκντανσκ μου θύμισε πολύ Ρίγα!

Πράγματι, το Gdansk είχε έναν διαφορετικό αέρα από τα υπόλοιπα μέρη που έχω επισκεφτεί στην Πολωνία, κάτι που σχετίζεται με την ιστορία του, καθώς έχει περάσει από πολλά διαφορετικά χέρια κατά την άνω των 1000 ετών πορεία του. Ξεκίνησε σαν ψαροχώρι, αλλά σταδιακά η θέση του πάνω στη Βαλτική Θάλασσα το βοήθησε να γίνει σημαντικό εμπορικό κέντρο. Το 1308 καταλήφθηκε από τους Τεύτονες Ιππότες, ενώ το 1361 έγινε μέλος της Χανσεατικής Ένωσης, την οποία αποτελούσαν γερμανικές πόλεις της Βαλτικής και της Βόρειας Θάλασσας. Το 1466 επέστρεψε στην Πολωνία και έγινε το μεγαλύτερο λιμάνι της Βαλτικής και ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά κέντρα της περιοχής. Το 1793 προσαρτήθηκε στην Πρωσία με το όνομα Danzig. Μετά τη λήξη του ‘Α Παγκοσμίου πόλεμου περιήλθε σε ένα καθεστώς ημι-αυτονομίας, ενώ προσαρτήθηκε στην Πολωνία μετά τον ‘Β Παγκόσμιο Πόλεμο, σχεδόν ολοκληρωτικά κατεστραμμένο.

Επομένως, το γερμανικό στοιχείο είναι έντονο στο Gdansk και του δίνει ένα διαφορετικό χρώμα από εκείνο που μπορεί να δει κανείς στις περισσότερες πολωνικές πόλεις. Και, ενώ πρόκειται για μια ιδιαιτέρως όμορφη πόλη με υπέροχα κτίρια, ρομαντικά κανάλια και τη σκοτεινή, άγρια Βαλτική Θάλασσα λίγο πιο έξω, εγώ κάπως ξενέρωσα! Είναι περίεργο, παράλογο και ακατανόητο, δεδομένης της ομορφιάς και της εν γένει καλής μου διάθεσης, αλλά το Gdansk δεν ήταν αυτό που εγώ είχα στο μυαλό μου σαν Πολωνία. Απείχε πολύ από τη χώρα που αγάπησα πριν δύο χρόνια! Και έτσι προέκυψε και το ξενέρωμα, το οποίο άλλοτε ερχόταν και άλλοτε έφευγε καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής μου εκεί. Θα μου πείτε «δεν ήξερες βρε κοπελιά πού πήγαινες;» και θα έχετε δίκιο.

Τέλος πάντων, ανεξάρτητα από το τι λέω εγώ, το κέντρο του Gdansk αποτελεί σίγουρα ένα αρχιτεκτονικό στολίδι. Τα κτίρια που εντυπωσιάζουν αναρίθμητα. Το Παλαιό Δημαρχείο, η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, η εκκλησία της Παναγίας (η μεγαλύτερη τούβλινη εκκλησία της Ευρώπης) και το Μέγα Οπλοστάσιο είναι μερικά από αυτά. Η οδός Dluga είναι ο «βασικός» πεζόδρομος με πλήθος όμορφων κτιρίων με χαρακτηριστικές προσόψεις, ενώ «κέντρο» της πόλης αποτελεί η πλατεία Dlugi Targ με το Δημαρχείο, το περίφημο άγαλμα του Ποσειδώνα και πολλά ακόμα ενδιαφέροντα κτίρια. Πλήθος κόσμου έκανε τη βόλτα του, παρά το ιδιαιτέρως τσουχτερό κρύο όπου όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και πιο έντονο!





Το Μέγα Οπλοστάσιο


Dlugi Targ





Φυσικά εμένα το αγαπημένο μου κομμάτι της πόλης, το οποίο θα ανακάλυπτα περισσότερο την επόμενη ημέρα, ήταν αυτό του ποταμού Motława! Εκείνο το πρώτο απόγευμα περιοριστήκαμε σε μια χαλαρή βολτίτσα, καθώς το κρύο στο συγκεκριμένο σημείο ήταν σχεδόν ανυπόφορο! Στις φωτός μπορείτε να δείτε το πλοίο Soldek και το Γερανό (περισσότερα στο επόμενο κεφάλαιο! ).



Ώρα αιχμής στο κανάλι


Περπατήσαμε αρκετή ώρα με το Γ. να βγάζει πολλές φωτός και εμένα πιο μετριοπαθή διότι απλά κρύωνα και ήθελα να έχω τα χέρια μου στις τσέπες! Κάποια στιγμή άρχισε να σουρουπώνει κι εγώ δεν άντεχα πολύ ακόμα περιήγηση χωρίς λίγο αλκοόλ να ζεσταθεί το κοκαλάκι μου! Πήγαμε λοιπόν σε ένα παραδοσιακό ταβερνάκι και δοκιμάσαμε διάφορες τοπικές σπεσιαλιτέ. Ζεστή σουπίτσα σερβιρισμένη σε καρβελάκι, μαριναρισμένες ρέγκες, πιτάκια, πέστροφα, bigos (κομμάτια κρέας μαγειρεμένα με πατάτες, λάχανο, κρεμμύδι και διάφορα άλλα λαχανικά και μυρωδικά), συνοδεία πολωνικών μπυρών! Το γεύμα κόστισε γύρω στα 25 euro.

Βγαίνοντας από το μαγαζί είχε ήδη σκοτεινιάσει (ευτυχώς η ημέρα είχε ήδη πολύ μεγάλη διάρκεια εκεί, κάτι πολύ βολικό), το κρύο γινόταν όλο και χειρότερο, οπότε με τα πολλά πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το υπέροχο guesthouse μας!

Πρακτικές πληροφορίες

· Όπως ανέφερα και παραπάνω ταξιδέψαμε με polskibus. Αξιόπιστο και οικονομικό (πληρώσαμε κάτω από 20/άτομο για Βαρσοβία-Γκντανσκ-Βαρσοβία). Τα λεωφορεία της εταιρείας είναι διώροφα, έχουν δύο οδηγούς, αλλά και συνοδό που μοιράζει ροφήματα και σνακς (μέχρι και παγωτό μας προσέφεραν!). Υπάρχει επίσης δωρεάν Wi-Fi, αλλά συχνά είναι πολύ αργό λόγω των πιτσιρικάδων που κατεβάζουν αβέρτα. Γενικώς πρόκειται για πολύ αξιόλογη επιλογή, ενώ αν πετύχετε περίοδο εκπτώσεων μπορείτε να κλείσετε διαδρομές μέχρι και με ένα ζλότι (συν έξοδα κράτησης). Όσο νωρίτερα κάνετε κράτηση τόσο φθηνότερες τιμές χτυπάτε. Η εταιρεία κάνει επίσης δρομολόγια προς Βερολίνο, Βιέννη και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
· Το δίκτυο ΜΜΜ του Gdansk αποτελείται από λεωφορεία, τραμ και προαστιακό σιδηρόδρομο (κυρίως για ανταπόκριση με Sopot και Gdynia). Δείτε εδώ για τις τιμές στα εισιτήρια. Εμείς βγάζαμε ημερήσια στα 12 ζλότι (κάπου ακούσαμε και για έναν άλλο τύπο ημερησίου εισιτηρίου που περιλαμβάνει και προαστιακό, αλλά δεν μας το έβγαζε στα μηχανήματα).

 

[underwater]

3η ημέρα: Περιήγηση στο όμορφο, ιστορικό Gdańsk

Την επόμενη ημέρα ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς και μετά από ένα πλούσιο πρωινό ξεκινήσαμε την κυρίως περιήγησή μας στο Gdańsk, εφοδιασμένοι με ημερήσια εισιτήρια, με στόχο να δούμε όσο περισσότερα μπορούσαμε! Μετά τα παθήματα της προηγούμενης ημέρας αποφάσισα να υιοθετήσω ένα “βαρύτερο” outfit με τζιν παντελόνι, πουλόβερ και κασκόλ. Γρήγορα όμως ξεκίνησε το στριπτίζ, καθώς ο καιρός δεν άργησε να δείξει το θερμό του πρόσωπο! Τρέλα!

Το πρώτο σημείο που εξερευνήσαμε ήταν βέβαια η περιοχή κοντά στον ποταμό Motława. Ο ζεστός και ηλιόλουστος καιρός έκανε τη βόλτα πολύ πιο ευχάριστη από εκείνη της προηγούμενης ημέρας! Το πρωταρχικό σημείο ενδιαφέροντος ήταν ο πεζόδρομος Długie Pobrzeże, ο οποίος αποτελεί και την πιο φωτογραφημένη περιοχή της πόλης. Πλήθος πανέμορφων κτιρίων με έντονο χρώμα Βαλτικής στολίζουν τη δυτική όχθη του ποταμού, με προεξέχον αυτό του περίφημου Γερανού. Ο Γερανός, ένα εντυπωσιακό κτίσμα του 14ου αιώνα (ανακατασκευασμένο βέβαια μετά τις καταστροφές του ‘Β Παγκοσμίου Πολέμου), συνδυάζει δύο ιδιότητες-αποτελεί μία από τις πύλες της πόλης, αλλά και γερανό ο οποίος εξυπηρετούσε τις ανάγκες του λιμανιού. Ο συνδυασμός ξύλου-τούβλου είναι αρκετά εντυπωσιακός και γενικώς το κτίσμα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σήμερα φιλοξενεί μέρος της συλλογής του Ναυτικού Μουσείου.

Φυσικά ο καλύτερος τρόπος για να απολαύσει κανείς τα κτίρια του Długie Pobrzeże είναι να περάσει στην απέναντι όχθη του ποταμού! Έτσι κάναμε και εμείς. Τα κτίρια και τα αγκυροβολημένα καραβάκια (ανάμεσά τους και ένα παλιό ξύλινο ιστιοφόρο) αποτέλεσαν το ιδανικό σκηνικό για αρκετές όμορφες φωτογραφίες, μολονότι τα έργα που γίνονταν στην ανατολική όχθη, μετατρέποντάς μέρος της σε εργοτάξιο, καθιστούσαν λίγο δύσκολη τη λήψη σε κάποια σημεία. Όπως και να ΄χει, η χαλαρή βολτίτσα με αυτή τη θέα, σε συνδυασμό με τον καλό καιρό, δημιουργούσε μια ευχάριστη διάθεση.





Στην ανατολική όχθη του ποταμού, απέναντι ουσιαστικά από το Γερανό, είναι αγκυροβολημένη η Sołdek, το πρώτο πλοίο στην ιστορία της πολωνικής ναυσιπλοΐας που κατασκευάστηκε για πλεύση στους ωκεανούς (1948). Σήμερα λειτουργεί και αυτό σαν μουσείο. Περισσότερες φωτός μπορείτε να δείτε στο προηγούμενο κεφάλαιο.



Σε εκείνο το σημείο λειτουργεί κάθε λίγα λεπτά και ένα μικρό ferry που περνάει τον κόσμο στην απέναντι πλευρά του ποταμού, καθώς οι πιο κοντινές γέφυρες βρίσκονται σε σχετικά μεγάλη απόσταση. Μολονότι μας φάνηκε κάπως «καμμένο» σαν εναλλακτική, εν τέλει το χρησιμοποιήσαμε για να κερδίσουμε χρόνο καθώς θέλαμε να δούμε πολλά! Το αντίτιμο πολύ μικρό και η «διαδρομή» διαρκεί 3-4’.



Συνεχίσαμε με την εκκλησία της Παναγίας(Kościół Mariacki), η οποία όπως προανέφερα είναι η μεγαλύτερη τούβλινη εκκλησία της Ευρώπης. Το χτίσιμό της ξεκίνησε το 1343 και χρειάστηκε 150 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Από το 1529 ως το 1945 (οπότε και υπέστη πολύ σημαντικές καταστροφές) λειτούργησε ως Προτεσταντική εκκλησία. Μετά το ‘Β Παγκόσμιο Πόλεμο ανακατασκευάστηκε. Εμείς την επισκεφτήκαμε με βασικό στόχο την ανάβαση στην κορυφή για να απολαύσουμε μια πανοραμική άποψη του Gdansk. Τα (στην πλειοψηφία τους στενά και απότομα) σκαλιά που ανεβήκαμε πάνω από 400 (ευτυχώς δεν είμαστε τελείως αγύμναστοι!), σε ένα αρκετά κλειστοφοβικό περιβάλλον! Όταν με τα πολλά φτάσαμε πρέπει να πω ότι απογοητεύτηκα λίγο. Ο χώρος μικρός και τα προστατευτικά πλέγματα αρκετά ψηλά και πυκνά, μη επιτρέποντας την απρόσκοπτη θέα που περίμενα, αλλά ούτε και τις «επικές» φωτογραφίες που είχα φανταστεί! Όπως και να ‘χει σας παραθέτω μερικές να πάρετε μια άποψη! Κάποιες ενδεχομένως να είναι του Γ., καθώς σε κάποια φάση είχε πάρει την φωτογραφική μου και τραβούσε αβέρτα! Σε εκείνο το σημείο είχαμε και την πρώτη συνάντηση με την παρέα των «τρελών» Θεσσαλονικιών, τους οποίους θα συναντούσαμε συνέχεια τις επόμενες δύο ημέρες (και οι οποίοι ήταν οι μόνοι Έλληνες που πετύχαμε στην περιοχή).





Αφού κατεβήκαμε κάναμε και μια βόλτα στο εσωτερικό της εκκλησίας, η οποία είχε πολύ ενδιαφέρον! Το αστρονομικό ρολόι εντυπωσιακό, το ίδιο και το εκκλησιαστικό όργανο και διάφορα έργα χριστιανικής τέχνης όπου μπορεί κανείς να απολαύσει. Η είσοδος στην εκκλησία και στο πανόραμα έχει μικρό αντίτιμο (όπως ισχύει άλλωστε στις περισσότερες δημοφιλείς εκκλησίες της Πολωνίας).




Σας παραθέτω κι ένα ωραίο βιντεάκι που βρήκα, το οποίο παρουσιάζει αναλυτικά το ναό (να σημειώσω ότι κάποιες πηγές αναφέρουν ότι η Kościół Mariacki είναι η μεγαλύτερη τούβλινη εκκλησία όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου).

Συνεχίσαμε με μία σύντομη επίσκεψη στην κλειστή αγορά της πόλης, όπου περάσαμε λίγη ώρα χαζεύοντας τις διάφορες λιχουδιές (ειδικά τις τεράστιες ψαρούκλες της Βαλτικής), ενώ πήραμε από μία εκ των καντινών κάποια απολαυστικά σνακ για ένα γρήγορο κολατσιό.





Το επόμενο σημείο που επισκεφτήκαμε ήταν το Μνημείο Αλληλεγγύης, έξω από την Πύλη 2 των Ναυπηγείων του Gdansk. Στο σημείο εκείνο σκοτώθηκαν τα πρώτα τρία θύματα του Κινήματος της Αλληλεγγύης, το όποιο έλαβε χώρα από εργαζόμενους στα Ναυπηγεία εναντίον του καθεστώτος το 1970. Κατά τη διάρκεια των ταραχών σκοτώθηκαν συνολικά 45 άτομα. Θεωρείται ότι το συγκεκριμένο κίνημα έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην αμφισβήτηση και σταδιακή πτώση του Κομμουνιστικού καθεστώτος τόσο στην Πολωνία, όσο και στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη γενικότερα.






Εκεί κοντά


Μετά από μια σύντομη συζήτηση με την τρελοπαρέα των Θεσσαλονικιών (τους οποίους συναντήσαμε και πάλι) και αρκετά μπερδέματα με τραμ, κατευθυνθήκαμε προς το Nowy Port, λίγο έξω από την πόλη. Εκεί βρίσκεται ο ιστορικός φάρος της περιοχής, χτισμένος το 1893, με ύψος 28 μέτρα. Από εκεί ρίφθηκαν το 1939 οι πρώτες βολές του ‘Β Παγκοσμίου Πολέμου από το Γερμανικό στρατό. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.



Δίπλα στο φάρο, στην ακροθαλασσιά, πλήθος κόσμου (νέοι-ηλικιωμένοι-παιδιά) ψάρευε. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ όμορφη και χαλαρωτική και δεν μπορεί παρά να μην αναλογιστεί κανείς τη λειτουργία του χρόνου και το πώς ένα μέρος μπορεί να συνδεθεί με τόσο διαφορετικές εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής!



Η μυρωδιά του ιωδίου πάντως μας άνοιξε την όρεξη για περισσότερη θάλασσα, έτσι πήραμε πάλι το τραμ με προορισμό την περιοχή του Brzeźno. Τι όμορφα που ήταν! Η παραλία τεράστια και, λόγω του καλού καιρού, γεμάτη κόσμο. Μας έκανε καλή εντύπωση το πόσο καλά αξιοποιημένη ήταν η παραθαλάσσια αυτή περιοχή. Πολύ απλωσιά, η ακτή δεν είναι γεμάτη τουριστικά κτίσματα (αν εξαιρέσουμε την όμορφη προβλήτα), δίνοντας χώρο στον κόσμο να απολαύσει τη θάλασσα και στο μάτι να ξεκουραστεί ατενίζοντας τον ορίζοντα. Φυσικά και υπάρχουν bars και εστιατόρια (όπως και πεζόδρομοι και ποδηλατόδρομοι), αλλά πολύ πιο πέρα, με δέντρα να μεσολαβούν μεταξύ αυτών και της παραλίας. Τι να σας πω, πολύ το ευχαριστήθηκα! Μπορεί η θάλασσά τους να είναι σκοτεινή και ελαφρώς αγριευτική, έχουν όμως αξιοποιήσει αυτό που τους έχει δοθεί με τον καλύτερο τρόπο και πάνω από όλα με σεβασμό προς το περιβάλλον! Οι νοερές συγκρίσεις που έκανα αναπόφευκτες!

Περάσαμε πολύ ώρα περπατώντας στον πεζόδρομο, αλλά και αράζοντας στην παραλία και την προβλήτα χαζεύοντας τα κύματα, τον κόσμο και τα θαλασσοπούλια.








Μετά από αυτή τη χαλαρωτική εμπειρία και με αρκετή εναλλαγή ΜΜΜ βρεθήκαμε σε ένα άλλο προάστιο του Gdansk, την Oliwa, με στόχο μια περιήγηση στο πάρκο της! Δυστυχώς η βόλτα μας ήταν σύντομη, καθώς φτάσαμε στη φάση του ηλιοβασιλέματος, λίγο πριν κλείσουν οι πόρτες. Περάσαμε όμορφα πάντως, καθώς το πάρκο είναι ιδανικό μέρος για να ηρεμήσει κανείς, γεμάτο φυτά, λίμνες και καταρρακτάκια!





Βγαίνοντας από το πάρκο περάσαμε και από τον Καθεδρικό της περιοχής, ένα κουκλίστικο κτίριο (θεμελιώθηκε τον 12ο αιώνα, αλλά έκτοτε υπέστην πολλές καταστροφές και ανακατασκευές), από όπου όμως ο πιτσιρικάς ιερέας μας έδιωξε κακήν κακώς, καθώς φτάσαμε την ώρα που έκλεινε και εκείνο! Όπως και να ‘χει η βόλτα μας ήταν ωραία και το ηλιοβασίλεμα έκανε τα πάντα να μοιάζουν ομορφότερα!




Επιστροφή στο κέντρο του Gdansk μετά από μια αρκετά μεγάλη διαδρομή με το τραμ και, μετά από ένα γρήγορο (και όχι τόσο επιτυχημένο) δείπνο, βουρ για τον όμορφο ξενώνα μας για να ξεκουράσουμε τα ποδάρια μας! Την επόμενη ημέρα το πρόγραμμα είχε Malbork, Τεύτονες, κάστρο και όχι μόνο!

 

[giannismits]

Απολαμβάνω πολύ την ιστορία σου.
Μου θυμίζει εμένα και την νοιώθω πολύ οικεία!
Δεν ξέρω αν απομυθοποιήθηκε η χώρα αλλά μας χαρίζεις μια εξαιρετική ιστορία.

 

[underwater]

Απολαμβάνω πολύ την ιστορία σου.
Μου θυμίζει εμένα και την νοιώθω πολύ οικεία!
Δεν ξέρω αν απομυθοποιήθηκε η χώρα αλλά μας χαρίζεις μια εξαιρετική ιστορία.

Γιάννη σε ευχαριστώ πολύ για τα πάντα καλά λόγια!
Αφού σου θυμίζει εσένα, πού ξέρεις, ίσως και να αποτελέσει έναυσμα για επόμενο ταξίδι σου, όπως συνέβη με μένα με τις ιστορίες σου για Οχρίδα και Βουδαπέστη!

 

[Revi]

Χρήσιμες πληροφορίες

· Μεταβήκαμε από το αεροδρόμιο Modlin στο κέντρο της Βαρσοβίας με το Modlin Bus, το οποίο κάνει τη διαδρομή σε περίπου 40’ και αφήνει σε κεντρικότατο σημείο μπροστά από το Παλάτι Κουλτούρας και Επιστήμης. Πολύ άνετη επιλογή, ενώ αν κλείσει κανείς εγκαίρως από το internet μπορεί να χτυπήσει και πολύ χαμηλές τιμές, από 9 ζλότι η διαδρομή (πάντα με το ρίσκο του τι θα γίνει αν καθυστερήσει η πτήση του). Εισιτήρια αγοράζει κανείς και από το γκισέ της εταιρείας στο αεροδρόμιο, αλλά σε σταθερή, ψιλοτσιμπημένη τιμή. Φυσικά μπορεί κανείς να μεταβεί Βαρσοβία και με ΜΜΜ, αλλάζοντας νομίζω 3 διαφορετικά μέσα και πληρώνοντας κάπου γύρω στα 15-20 ζλότι, αλλά και με ταξί πληρώνοντας πολύ περισσότερα.
· Όπως διαπιστώσαμε κατά την επιστροφή (αλλά και μας ενημέρωσε ο αγαπητός συμφορουμίτης Θ.), οι έλεγχοι στο μέγεθος των αποσκευών είναι υποτυπώδεις στο Modlin, δύσκολο να σε βάλουν να τοποθετήσεις τη χειραποσκευή σου στο περιβόητο «κουτί». Αυτά βέβαια δεν είναι κανόνες και ο καθένας παίρνει τα ρίσκα του.
· 1 Euro=4.14 Polish Zloty. Εμείς τραβήξαμε χρήματα μέσω εθνοcash από ATM, αλλά φυσικά υπάρχουν πολλά ανταλλακτήρια τόσο στη Βαρσοβία, όσο και στο Gdansk.
· Η Βαρσοβία περιλαμβάνει ένα εκτεταμένο δίκτυο ΜΜΜ αποτελούμενο από μετρό, λεωφορεία, τραμ. Το κέντρο βέβαια περπατιέται εύκολα με τα πόδια. Γενικώς οι τιμές δεν απέχουν πολύ από τις ελληνικές (δείτε εδώ). Εμείς, μολονότι δεν βγάλαμε εισιτήριο την πρώτη ημέρα, στις φάσεις που θέλαμε να γυρίσουμε προτιμούσαμε το ημερήσιο στα 15 ζλότι. Αρκετά συμφέρον είναι το weekend ticket στα 24 ζλότι και ισχύ από τις 7μμ της Παρασκευής μέχρι τις 8πμ της Δευτέρας.
· ).

Σε χαιρετώ!!! πολύ ωραία η περιγραφή σου. καθώς θα πάω και εγώ Πολωνία τέλη Αυγούστου παίρνω όσες περισσότερες πληροφορίες μπορώ. !!! να σε ρωτήσω κάτι σχετικά με το λεωφορείο αν πάρω το weekend ticket θα μπορώ να το χρησιμοποιήσω και στην Κρακοβία ή όχι? Γιατί θα μείνουμε μία εβδομαδα στη Πολωνία 4 μέρες την Κρακοβία και 3 στην Βαρσοβία
Σε ευχαριστώ πολύ!!!!

 

[paefstra]

Πολύ ωραίες φωτογραφίες από το Gdansk! Εμένα αυτές οι Βόρειες Θάλασσες κάτι μου κάνουν....

 

[underwater]

Σε χαιρετώ!!! πολύ ωραία η περιγραφή σου. καθώς θα πάω και εγώ Πολωνία τέλη Αυγούστου παίρνω όσες περισσότερες πληροφορίες μπορώ. !!! να σε ρωτήσω κάτι σχετικά με το λεωφορείο αν πάρω το weekend ticket θα μπορώ να το χρησιμοποιήσω και στην Κρακοβία ή όχι? Γιατί θα μείνουμε μία εβδομαδα στη Πολωνία 4 μέρες την Κρακοβία και 3 στην Βαρσοβία
Σε ευχαριστώ πολύ!!!!

Χαιρομαι που σου αρέσουν οι περιγραφές!
Το συγκεκριμένο weekend ticket είναι για τη Βαρσοβία, κάθε πόλη έχει το δικό της σύστημα αστικών ΜΜΜ.
Για Κρακοβία δες εδώ.

Πολύ ωραίες φωτογραφίες από το Gdansk! Εμένα αυτές οι Βόρειες Θάλασσες κάτι μου κάνουν....

Εμένα όλες οι θάλασσες κάτι μου κάνουν, αλλά ομολογουμένως αυτές οι βόρειες βγάζουν μια αγριάδα, μια διαφορετική αίσθηση!
Και στα δικά σου!

 

[paefstra]

Εμένα όλες οι θάλασσες κάτι μου κάνουν, αλλά ομολογουμένως αυτές οι βόρειες βγάζουν μια αγριάδα, μια διαφορετική αίσθηση!
Και στα δικά σου!

Δεν παραπονιέμαι! Πήρα μια γεύση πέρσι στην Κοπεγχάγη και ετοιμάζω άλλες δυο γεύσεις φέτος το καλοκαίρι.