Πορτογαλία Ηφαιστειογενείς παράδεισοι καταμεσής του Ατλαντικού

[Nikos1986]

Έλεγα η ιστορία είχε ξεχαστεί;

Το Algar do Carvao το έμαθα τυχαία από ένα βιβλίο που ξεφύλλιζα λίγο πριν φύγουμε, ψάχνοντας για αναμνηστικά. Ακόμα και ημερήσια εκδρομή άξιζε στη Τερσέιρα, μόνο και μόνο για τις σπηλιές αυτές, κρίνοντας από την περιγραφή και τις φωτογραφίες.

 

[alma]

Έλεγα η ιστορία είχε ξεχαστεί;

Το Algar do Carvao το έμαθα τυχαία από ένα βιβλίο που ξεφύλλιζα λίγο πριν φύγουμε, ψάχνοντας για αναμνηστικά. Ακόμα και ημερήσια εκδρομή άξιζε στη Τερσέιρα, μόνο και μόνο για τις σπηλιές αυτές, κρίνοντας από την περιγραφή και τις φωτογραφίες.

Η αλήθεια είναι πως οι ρυθμοί που την γράφω είναι αργοί κι από χελώνας.

Η Τερσέιρα ήταν κρυμμένο διαμάντι και η φύση της άπαιχτη πραγματικά.Μοναδικό μέρος.

 

[alma]

Συνέχεια του ταξιδιού ήταν για άλλη μια φορά διάφορα μέρη με πανοραμική θέα....Άλλο ένα must-see σημείο του νησιού είναι η οροσειρά της Santa Bárbara. Πρόκειται για (τι άλλο;στις Αζόρες είναι)την κορυφή ενός -ευτυχώς ανενεργού- ηφαιστείου , αλλά και για το ψηλότερο σημείο του νησιού. Οπότε αν και τα σημεία με θέα στις Αζόρες είναι πολλά και αξιόλογα, είπαμε να δούμε άλλο ένα. Και δεν το μετανιώσαμε. Απολαύσαμε μια καταπράσινη έκταση με ελάχιστα κτίρια να φαίνονται στο μάτι, έναν συννεφιασμένο ουρανό που όμως εξέπεμπε γαλήνη σε συνδυασμό με το τοπίο και στο βάθος ο Ατλαντικός χειμωνιάτικος και ατέλειωτος.

Το βράδυ απλώς απολαύσαμε το ηλιοβασίλεμα στην Angra do Heroísmo. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να τελειώσει η μέρα.

Η επόμενη μέρα ήταν η τελευταία μας στο νησί. Ευτυχώς το ταξίδι θα συνεχιζόταν σε Λισαβώνα και Έβορα, αλλά και πάλι μια μελαγχολία υπήρχε που θα αφήναμε τις Αζόρες.
Στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η εκκλησία Igreja da Misericórdia, βρισκόταν το πρώτο νοσοκομείο των Αζόρων που χτίστηκε το 1492.
Η Igreja da Misericórdia κτίστηκε το 18ο αιώνα και παρόλο που την είχαμε θαυμάσει εξωτερικά τις προηγούμενες μέρες, δεν είχαμε καταφέρει να δούμε το εσωτερικό της. Μια ευγενέστατη κυρία υπεύθυνη, μας έδωσε πληροφορίες τόσο για το φιλανθρωπικό έργο της εκκλησίας, όσο και για ιστορικά γεγονότα του νησιού, τις ζημιές που υπέστησαν από τον μεγάλο σεισμό του 1980 κλπ.

Επόμενη στάση μας η αγορά Duque de Bragança. Εννοείται δεν πρόκειται για καμιά αγορά για λάτρεις της μόδας και της πολυτέλειας. Μια αγορά κυρίως φαγητών , ειδικά φρούτων και λαχανικών , πλήρως ενταγμένη στο πνεύμα της επαρχιακής ζωής του νησιού. Εκτός από εμάς όλοι οι άλλοι επισκέπτες της αγοράς ήταν ντόπιοι.

Το ίδιο και σχεδόν σε όλη την υπόλοιπη πόλη. Έμοιαζε σαν να ήμασταν πια οι μόνοι επισκέπτες και ο συννεφιασμένος ουρανός να ήταν ταιριαστός με την διάθεση μας, λίγο πριν εγκαταλείψουμε το νησί.

Η παραλία-που ίσως τα καλοκαίρια να είναι γεμάτη- ολομόναχη, γαλήνια και άδεια.

 

[alma]

Λίγα λόγια τη Λισσαβώνα

Η αγαπημένη Λισσαβώνα είχε υποστεί μερικές αλλαγές από την τελευταία μας επίσκεψη λίγα χρόνια πριν. Από την μία την βρήκα αναγεννημένη με καινούργια στέκια, γειτονιές πιο ζωντανές, νέα γκράφιτι και ανερχόμενες αγορές όπως την υπέροχη Time Out Market που δίνει άλλη αίγλη στο (σχεδόν) street food. Υπέροχα θαλασσινά που τα διαλέγεις και μαγειρεύονται μπροστά σου όπως και τα συνοδευτικά τους. Γλυκά διαφόρων ειδών για να διαλέξεις σε άλλους πάγκους… Και φυσικά μαγαζάκι με αναμνηστικά και φαγώσιμα από όλη την χώρα για να διαλέξεις.

Και πάμε στα αρνητικά τώρα. Κάνοντας την σύγκριση με την προηγούμενη επίσκεψη μας στην πορτογαλική πρωτεύουσα. Ο τουρισμός έχει ανέβει και αυτό φαίνεται. Οι τιμές έχουν ανέβει ακόμα περισσότερο σε όλα. Φαγητό, διαμονή κλπ. Σε τιμή που πριν λίγα χρόνια έμενες σε πεντάστερο κεντρικό με τεράστιο δωμάτιο και άψογο πρωινό, τώρα έμενες σε κεντρικό μεν, απλό ξενώνα δε, όπου μάλιστα το ασανσέρ δεν έφτανε απαραιτήτως σε όλους τους ορόφους και κάποιες μέρες τελείωνε το βράδυ το ζεστό νερό και έμενες μέσα στον παγωμένο Ιανουάριο να κάνεις μπάνιο με κρύο. Δε μιλώ καν για το πόσο κόστιζαν τα προϊόντα Αζόρων στη Λισσαβώνα. Εννοείται πολλαπλάσια τιμή, αλλά αυτό το περιμένεις. Επίσης, παρόλο που η πλειοψηφία των Πορτογάλων είναι συμπαθείς, συναντήσαμε κάποιους που προσπαθούσαν να ξεγελάσουν, να εκμεταλλευτούν τον τουρίστα, να τον χρεώσουν παραπάνω κλπ. Στις Αζόρες δεν μας έτυχαν τέτοια περιστατικά. Όλα ήταν πιο αυθεντικά.

Το θετικό ήταν πως έχοντας δει σε παλαιότερη επίσκεψη βασικά αξιοθέατα και μουσεία , περιπλανηθήκαμε χαλαρά στις γειτονιές της Μπελέμ, της Μπάιξα, Αλφάμα, Μπάιρου Άλτου αλλά και εκτός κέντρου. Χωρίς βιασύνη. Ανεβήκαμε σε όποιο ελεβαδόρ μας έκανε κέφι εκείνη την ώρα. Διαλέγαμε όποιο μονοπάτι μας τραβούσε την προσοχή. Δεν υπήρχε σχέδιο. Απλώς ζούσαμε κάθε λεπτό σε μια όμορφη, νοσταλγική και πλανεύτρα πόλη, που έμοιαζε όμως να χάνει σιγά-σιγά λίγη από την ηρεμία και την αυθεντικότητα που είχε, όσο οι ορδές τουριστών αυξάνονται. Χαρήκαμε που την ξαναείδαμε αλλά χαρήκαμε περισσότερο που την είχαμε δει παλιότερα και μπορούσαμε να κάνουμε την σύγκριση.

Ευτυχώς πήγαμε Χειμώνα. Όταν παρά την πληθώρα τουριστών σε σχέση με το παρελθόν, βρίσκεις ακόμα στιγμές να περπατήσεις ήρεμα σε κάποια σοκάκια σχεδόν έρημα….Κι ήταν εκείνες τις στιγμές και στα πιο έρημα μέρη, που έβρισκα ξανά την Λισσαβώνα που αγάπησα. Την χρωματιστή, με τα ελαφρώς φθαρμένα κτίρια, με ορισμένες ξεφτισμένες από την υγρασία και την φθορά προσόψεις κτιρίων, αλλά πάντα γοητευτική, πάντα πλανεύτρα, πάντα μοναδική να ξεχωρίζει από άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Με τον χειμωνιάτικο ποταμό Τάγο να μοιάζει εξίσου ελκυστικός και γοητευτικός όπως παλιά και να ενισχύει την μοναδική ατμόσφαιρα της πόλης.

 

[alma]

Λίγα λόγια για την Έβορα


Η πόλη αυτή και τι δεν έχει… Μνημεία από διάφορες ιστορικές περιόδους (ρωμαϊκά θες έχει, τα ερείπια μιας μαυριτανικής πύλης για να πάρεις μια γεύση από τις επιρροές των Αράβων έχει, θρησκευτική ατμόσφαιρα με ιστορικές εκκλησίες αιώνων έχει), γραφικότητα και ομορφιά δεν της λείπει. Δικαίως ευρισκόμενη στη λίστα της Ουνέσκο, η πόλη είναι γεμάτη ιστορία που είναι ορατή σε κάθε βήμα.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά ήταν κι αδελφοποιημένη με την άλλη αγαπημένη μας πόλη, την Angra do Heroísmo στις Αζόρες( οι οποίες παρεμπιπτόντως είχαν ήδη αρχίσει να μας λείπουν).
Αλλά και για τους ίδιους τους Πορτογάλους η Έβορα είναι μια πόλη με ιδιαίτερη σημασία, μιας και ανάμεσα στα άλλα συνδέεται με τον πολεμιστή και λαϊκό ήρωα Geraldo τον ατρόμητο (Geraldo Sem Pavor), υπό τον στρατό του οποίου έγινε ανακατάληψη εδαφών από τους Μαυριτανούς. Μάλιστα η πολύβουη κεντρική πλατεία «Praça do Giraldo» στην Έβορα, πήρε το όνομα της προς τιμήν του.

 

[alma]

Γενικές εντυπώσεις​

Το ταξίδι ήταν τόσο πλούσιο σε εικόνες, γεύσεις, εμπειρίες που ήταν ένα από τα καλύτερα μου. Η Πορτογαλία εδραίωσε πια για τα καλά τη θέση της ως μία από τις πιο αγαπημένες μου χώρες. Οι Αζόρες -στις οποίες ήταν αφιερωμένο και το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού- ήταν μακράν καλύτερες των προσδοκιών και η σχέση ποιότητας- τιμής σαφώς καλύτερη από την ηπειρωτική Πορτογαλία. Φυσικά παίζει ρόλο η εποχή. Αν πηγαίναμε στα νησιά καλοκαίρι, όλα θα ήταν ακριβότερα. Το São Miguel στο οποίο βρίσκεται και η πρωτεύουσα των Αζόρων, έχει
σαφώς περισσότερους τουρίστες αλλά και περισσότερες επιλογές σε φαγητό, διαμονή, ακόμα και μερικά εμπορικά κέντρα. Από την άλλη η Terceira ήταν φοβερή εμπειρία και βρεθήκαμε πολλές φορές οι μόνοι τουρίστες ανάμεσα σε ντόπιους. Το πρώτο βράδυ με τον αέρα να λυσσομανάει, την βροχή να τρέχει ασταμάτητα και τα περισσότερα εστιατόρια να είναι κλειστά, τρομάξαμε λίγο αλλά τελικά το να βρεις ένα από τα ελάχιστα ανοιχτά, να παραγγείλεις με ελάχιστα πορτογαλικά και με τους ντόπιους να σε κοιτούν απορημένοι και σχεδόν να σε ρωτούν με το βλέμμα πώς και ήρθες στο νησί το καταχείμωνο ως τουρίστας, ήταν ενδιαφέρουσα εμπειρία.

Για την Λισσαβώνα και την Έβορα δεν είπα πολλά, καθώς η ιστορία είναι κυρίως για τις Αζόρες. Την Λισσαβώνα εξάλλου την είχαμε ξαναεπισκεφτεί και τότε τα είχα γράψει αναλυτικά.

Αρνητικά του ταξιδιού; Ελάχιστα. Το βασικό «μειονέκτημα» ήταν ότι περάσαμε τόσο καλά που σε επόμενα ταξίδια, επιστρέφαμε σκεπτόμενοι(ενίοτε και φωναχτά): «Ωραία ήταν, αλλά σαν τις Αζόρες δεν ήταν»/ «Τις Αζόρες δεν τις φτάνει».

 

[alma]

Η ιστορία έχει ολοκληρωθεί.Αν θέλει κάποιος μοντ ας την μεταφέρει.Ευχαριστώ.

 

[KonstantinosAlyona]

Ουφ... Ευχαριστούμε πολύ για την περιγραφή και τις εικόνες, να μαρκάρουμε λίγα ακόμη "αγαπημένα" στο χάρτη, για να τα σβήσουμε κάποια στιγμή!
Καλή συνέχεια στα ταξίδια σας, οπουδήποτε κι αν είναι αυτά!

 

[gioannis13]

Χθες βράδυ επιστρέψαμε από Funchal................δεύτερο ΤΕΛΕΙΟ ταξίδι !

 

[alma]

Ουφ... Ευχαριστούμε πολύ για την περιγραφή και τις εικόνες, να μαρκάρουμε λίγα ακόμη "αγαπημένα" στο χάρτη, για να τα σβήσουμε κάποια στιγμή!
Καλή συνέχεια στα ταξίδια σας, οπουδήποτε κι αν είναι αυτά!

Κι εγώ ευχαριστώ όλους όσους διάβασαν την ιστορία και ελπίζω να ενέπνευσε κάποιους να δουν από κοντά αυτά τα υπέροχα μέρη.
Διαβάζω κι εγώ και θαυμάζω τα ταξίδια με τον μπόμπιρα σας παιδιά.Μπράβο σας!

 

[alma]

Χθες βράδυ επιστρέψαμε από Funchal................δεύτερο ΤΕΛΕΙΟ ταξίδι !

Κι άλλο φοβερό μέρος η Μαδέρα. Η αλήθεια είναι πως η Πορτογαλία είναι πολύ ενδιαφέρον προορισμός, τόσο η ηπειρωτική όσο η νησιωτική.

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη