orestcrete
Member
- Μηνύματα
- 2.681
- Likes
- 10.387
- Επόμενο Ταξίδι
- Iceland
- Ταξίδι-Όνειρο
- New Zealand
δεν βρισκω που λεει διαχειριση συνημμενων αρχειων .. μηπως χρειαζομαι οφθαλμιατρο;βρισκω μονο το εισαγετε εικονα που μου ζηταει να βαλω τον κωδικο URL
Ηράκλειο-Λασίθι, πολυήμερες διακοπές
- Thread starter soudianos
- Ημερομηνία δημιουργίας
soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.755
- Likes
- 6.505
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
πάτα παράθεση και πήγαινε χαμηλά το ποντίκι να το δεις. κάτω από τη σελίδα που γράφουμε. είναι και σημαδεμένο με μπλε...
ΜΗ ψάχνεις στην μπάρα
soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.755
- Likes
- 6.505
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.755
- Likes
- 6.505
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Μάρτσαλος
Από το Ηράκλειο ακολουθεί ο επισκέπτης την ίδια διαδρομή όπως ανέφερα στην περιγραφή για το Αγιοφάραγκο, μέχρι τη μονή της Οδηγήτριας. Τα δύο αυτά φαράγγια είναι σχεδόν παράλληλα και με το Μάρτσαλο να βρίσκεται στο ανατολικό μέρος. Θα γίνει μια επίσκεψη στη μονή στην εκκλησία, στον πύργο του θρυλικού Ξωπατέρα που είναι μέσα στο χώρο, ένα κέρασμα, και προετοιμασία για στο φαράγγι και τη παραλία του Μάρτσαλου.
Από εδώ ξεκινά ένας αρκετά καλός χωματόδρομος που σε 15 λεπτά σε πάει στην αρχή του φαραγγιού. Οι πεζοπόροι μπορούν να κάνουν τη διαδρομή και με τα πόδια, όπως κάναμε εμείς και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά μιας και ήμασταν με τον «ορειβατικό». Το τοπίο πάνω στα βουνά είναι άγριο, άνυνδρο με πολλούς μικρούς θάμνους, ο αέρας βουνίσιος καθαρός, αλλά το πρόβλημα για τον πεζοπόρο είναι τα αυτοκίνητα τα οποία όταν περνούν δίπλα σου, σηκώνουνε τη σκόνη του δρόμου και τη λούζεσαι ολόκληρος.
Από τη μέση της απόστασης αρχίζει και φαίνεται στη δεξιά πλευρά η τεράστια παραλία που ξεκινά από τα Μάταλα και φτάνει μέχρι το Τυμπάκι. Μετά από μια ώρα και είκοσι λεπτά πεζοπορίας φτάνεις πάνω από την αρχή του φαραγγιού. Απ’ εδώ αρχίζει ένας συνεχής κατήφορος που θα διαρκέσει μέχρι τη θάλασσα. Οι πλαγιές δεξιά κι αριστερά είναι αρκετά ανοικτές, και καθόλου απότομες. Το μονοπάτι σε οδηγεί στην αριστερή πλαγιά, κάπου γίνεται πιο στενό, υπάρχουν σε ορισμένα σημεία σκαλάκια και ξύλινα κάγκελα για προστασία.
Μισή ώρα μετά την έναρξη της κατάβασης τα σκαλάκια οδηγούν στην μοναδική εκκλησία του φαραγγιού. Πριν όμως απ’ αυτό, στη δεξιά πλευρά όπως βαδίζεις θα φανεί μια στρογγυλή τρύπα, που είναι η κορυφή της κωνικής εκκλησίας. Εξ’ αιτίας αυτής της τρύπας ανακαλύφτηκε αυτή η παλιά κρυφή εκκλησία, η οποία χρησίμευε σαν κατακόμβη. Την ανακάλυψε ένας βοσκός τον 19ο αιώνα, που καθισμένος πάνω σε πέτρες έραβε τα στιβάνια του, και όταν του έπεσε το σουράβλι του και έψαχνε ανάμεσα τις πέτρες να το βρει, τότε ξαφνικά ανακάλυψε ένα στρογγυλό άνοιγμα που στην αρχή νόμιζε πως ήταν πηγάδι. Κοιτάζοντας προσεκτικά κατάλαβε πως ήταν μια εγκαταλελειμμένη εκκλησία, η είσοδος της οποίας είχε κλειστεί από επιχωματώσεις και κανείς μέχρι τότε γνώριζε την ύπαρξη της. Το σχήμα της είναι ένας κόλουρος κώνος, ανοικτός στο πάνω μέρος του.
Ως είναι φυσικό το εσωτερικό είναι ένα στρογγυλό επίπεδο, και το ιερό ξεχωρίζει απλά από ένα ξύλινο παραπέτο. Δεξιά και αριστερά μέχρι την είσοδο σε ημικύκλιο είναι κτισμένα πέτρινο πεζούλι που χρησιμοποιείται για καθίσματα των πιστών.
Από το μικρό προαύλιο του ναού φαίνεται το υπόλοιπο φαράγγι, που είναι αρκετά φαρδύ στο βάθος του, γεμάτο από βούρλα, σφάκες, καλάμια και άλλα είδη από φυτά των ποταμών, καθώς και γύρω στους δέκα ωραιότατους και υγιέστατους κοκκοφοίνικες.
Συνεχίζοντας το κατηφορικό μονοπάτι και σε λίγα λεπτά βρίσκεσαι στο βάθος του φαραγγιού. Ένα καθαρό δρομάκι ανάμεσα στα βούρλα και τις σφάκες οδηγεί στην παραλία. Σε ένα σημείο του φαραγγιού υπάρχει ένα παμπάλαιο πηγάδι. Τα βουνά δεξιά και αριστερά, δεν έρχονται κάθετα όπως στο Αγιοφάραγγο κι ούτε φαίνονται εδώ σπηλιές. Οι σπηλιές που χρησιμοποιούσαν σαν κατοικία οι ερημίτες βρίσκονται στις πλαγιές αυτών των βουνών και δεν είναι ορατές. Για να τις φτάσεις θα πρέπει να βαδίσεις πάνω σε βράχους και δύσκολα περάσματα.
Εκεί απομονώνονταν οι ερημίτες, είχαν βέβαια και μια κάποια επαφή με την Μονή Οδηγήτριας, γιατί εκεί ήταν η πιο κοντινή σε αυτούς εκκλησία. Απ΄ εδώ ξεκίνησε από τον 4ο αιώνα ο ερημητισμός και μοναχισμός και απλώθηκε σε όλα τα Αστερούσια μέχρι τη μονή Κουδουμά που την έκτισαν τα αδέλφια μοναχοί Παρθένιος και Ευμένιος τους οποίους αργότερα αγιοποίησε η εκκλησία μας. Η περιοχή απέκτησε τέτοια πνευματικότητα στον χριστιανικό κόσμο της εποχής εκείνης, που ονομάστηκε το Άγιο όρος της Κρήτης. Ερημίτες από άλλες χώρες της χριστιανικής Ανατολής κατέφευγαν εδώ για απομόνωση.
Η ονομασία Μάρταλος, έχει πάρει το όνομα από τα αρχαία λατινικά που σημαίνει: καλό λιμάνι. Σε αυτή την περιοχή βρήκε προστασία το πλοίου που μετέφερε τον αποστόλου Παύλου, ο οποίος ήλθε σε επαφή με τους κατοίκους στους οποίους μετέφερε τη νέα θρησκεία.
Πράγματι ο κόλπος εδώ σχηματίζει ένα «Π», κι ενώ το μελτεμάκι σήκωνε τα κύματα στο βάθος του Λιβυκού, εδώ όταν φτάσαμε ήταν νηνεμία.
Μερικά τεράστια παλιά αλμυρίκια σχημάτιζαν μεγάλες σκιές απαραίτητες για ολοήμερη παραμονή. Περιττό να πούμε ότι εδώ δεν υπήρχαν ούτε καντίνα ούτε ομπρέλες.
Βρίσκεσαι στην άκρη του ακρωτηρίου Λίθινο, μια από τη νοτιότερες άκρες της Κρήτης. Όταν επήγαμε πέρυσι, υποτίθεται ότι εδώ θα απολαμβάναμε τη γαλήνη της ερημικής παραλίας, μακριά από τα νέφη των καμινάδων των πόλεων, σε μια καθαρή ατμόσφαιρα, με ελάχιστη ανθρώπινη παρουσία και με τα γύρω βουνά να στέλνουν το ευωδιαστό άρωμα τους από το θυμάρι και τα άλλα βότανα.
Κι΄ όμως, η έκπληξη που μας περίμενε ήταν οδυνηρή. Πλήρης απογοήτευση. Η ασυδοσία, η γαϊδουριά του ανθρώπου δεν έχει όρια. Η όλη παραλία έχει γίνει τόπος εξόρμησης των ερασιτεχνών ψαράδων που με τα μηχανοκίνητα πλεούμενα τους, και λόγω της ήρεμης θάλασσας που επικρατεί, έρχονται και δολώνουν τα παραγάδια σε αυτή την παραλία. Υπήρχαν δύο παλιές σκηνές και μια ξύλινη παράγκα, που όπως φαινόταν χρησιμοποιούνταν όλο το χρόνο. Πεταμένα σάπια δολώματα εδώ και κει, κοφίνια από παραγάδια, μια σακούλα με σάπια σαρδέλα γύρω στα είκοσι κιλά, μια λεκάνη με νερό που επέπλεαν σάπια υπολείμματα από γαρίδες που προορίζονταν για δόλωμα, και η βρώμα και η δυσωδία αβάσταχτη. Όλα αυτά συμπλήρωναν και τα σμήνη από σφίγγες και μύγες που έκαναν τσιμπούσι σ’ αυτή τη σαπίλα. Σε κάποιο σημείο της παραλίας είχαν δήθεν κάψει τα σκουπίδια, αλλά τα τενεκεδάκια και ότι άλλο δεν καιγόταν, μαζί με τα νέα πλαστικά μπουκάλι και σκουπίδια, βρίσκονταν εκεί σαν να περίμεναν τον οδοκαθαριστή του δήμου!!!!
Ήταν κάτι απίστευτο και θλιβερό. Μια ενημέρωση που έκανα στην επιστροφή στον ηγούμενο του μοναστηριού στο οποίο ανήκει η περιοχή, δυο μηνύματα σε ισάριθμες περιβαλλοντολογικές οργανώσεις της περιοχής, δεν γνωρίζω αν έφεραν αποτέλεσμα.
Για μια ακόμη φορά το καταγγέλλω απ’ εδώ ελπίζοντας να το δει κάποιο μάτι εκτός του φόρουμ, να ευαισθητοποιηθεί κάποιος φορέας και να δώσει μια λύση σε αυτό το κατάντημα. Θα το ελέγξω φέτος το καλοκαίρι όταν θα πάω να ξαναδώ και να δείξω σε δικό μου άτομο το μοναδικό θέαμα των χρωμάτων της υποθαλάσσιας σπηλιάς που βρίσκεται στον κόλπο εκεί (πας κολυμπώντας γύρω στα εκατό μέτρα από την ακτή) και που έχω περιγράψει στο θέμα του φόρουμ «το πιο βαθύ μπλε».
http://img175.imageshack.us/i/7501
Uploaded with ImageShack.us
Μάρτσαλος
Από το Ηράκλειο ακολουθεί ο επισκέπτης την ίδια διαδρομή όπως ανέφερα στην περιγραφή για το Αγιοφάραγκο, μέχρι τη μονή της Οδηγήτριας. Τα δύο αυτά φαράγγια είναι σχεδόν παράλληλα και με το Μάρτσαλο να βρίσκεται στο ανατολικό μέρος. Θα γίνει μια επίσκεψη στη μονή στην εκκλησία, στον πύργο του θρυλικού Ξωπατέρα που είναι μέσα στο χώρο, ένα κέρασμα, και προετοιμασία για στο φαράγγι και τη παραλία του Μάρτσαλου.
Από εδώ ξεκινά ένας αρκετά καλός χωματόδρομος που σε 15 λεπτά σε πάει στην αρχή του φαραγγιού. Οι πεζοπόροι μπορούν να κάνουν τη διαδρομή και με τα πόδια, όπως κάναμε εμείς και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά μιας και ήμασταν με τον «ορειβατικό». Το τοπίο πάνω στα βουνά είναι άγριο, άνυνδρο με πολλούς μικρούς θάμνους, ο αέρας βουνίσιος καθαρός, αλλά το πρόβλημα για τον πεζοπόρο είναι τα αυτοκίνητα τα οποία όταν περνούν δίπλα σου, σηκώνουνε τη σκόνη του δρόμου και τη λούζεσαι ολόκληρος.
Από τη μέση της απόστασης αρχίζει και φαίνεται στη δεξιά πλευρά η τεράστια παραλία που ξεκινά από τα Μάταλα και φτάνει μέχρι το Τυμπάκι. Μετά από μια ώρα και είκοσι λεπτά πεζοπορίας φτάνεις πάνω από την αρχή του φαραγγιού. Απ’ εδώ αρχίζει ένας συνεχής κατήφορος που θα διαρκέσει μέχρι τη θάλασσα. Οι πλαγιές δεξιά κι αριστερά είναι αρκετά ανοικτές, και καθόλου απότομες. Το μονοπάτι σε οδηγεί στην αριστερή πλαγιά, κάπου γίνεται πιο στενό, υπάρχουν σε ορισμένα σημεία σκαλάκια και ξύλινα κάγκελα για προστασία.
Μισή ώρα μετά την έναρξη της κατάβασης τα σκαλάκια οδηγούν στην μοναδική εκκλησία του φαραγγιού. Πριν όμως απ’ αυτό, στη δεξιά πλευρά όπως βαδίζεις θα φανεί μια στρογγυλή τρύπα, που είναι η κορυφή της κωνικής εκκλησίας. Εξ’ αιτίας αυτής της τρύπας ανακαλύφτηκε αυτή η παλιά κρυφή εκκλησία, η οποία χρησίμευε σαν κατακόμβη. Την ανακάλυψε ένας βοσκός τον 19ο αιώνα, που καθισμένος πάνω σε πέτρες έραβε τα στιβάνια του, και όταν του έπεσε το σουράβλι του και έψαχνε ανάμεσα τις πέτρες να το βρει, τότε ξαφνικά ανακάλυψε ένα στρογγυλό άνοιγμα που στην αρχή νόμιζε πως ήταν πηγάδι. Κοιτάζοντας προσεκτικά κατάλαβε πως ήταν μια εγκαταλελειμμένη εκκλησία, η είσοδος της οποίας είχε κλειστεί από επιχωματώσεις και κανείς μέχρι τότε γνώριζε την ύπαρξη της. Το σχήμα της είναι ένας κόλουρος κώνος, ανοικτός στο πάνω μέρος του.
Ως είναι φυσικό το εσωτερικό είναι ένα στρογγυλό επίπεδο, και το ιερό ξεχωρίζει απλά από ένα ξύλινο παραπέτο. Δεξιά και αριστερά μέχρι την είσοδο σε ημικύκλιο είναι κτισμένα πέτρινο πεζούλι που χρησιμοποιείται για καθίσματα των πιστών.
Από το μικρό προαύλιο του ναού φαίνεται το υπόλοιπο φαράγγι, που είναι αρκετά φαρδύ στο βάθος του, γεμάτο από βούρλα, σφάκες, καλάμια και άλλα είδη από φυτά των ποταμών, καθώς και γύρω στους δέκα ωραιότατους και υγιέστατους κοκκοφοίνικες.
Συνεχίζοντας το κατηφορικό μονοπάτι και σε λίγα λεπτά βρίσκεσαι στο βάθος του φαραγγιού. Ένα καθαρό δρομάκι ανάμεσα στα βούρλα και τις σφάκες οδηγεί στην παραλία. Σε ένα σημείο του φαραγγιού υπάρχει ένα παμπάλαιο πηγάδι. Τα βουνά δεξιά και αριστερά, δεν έρχονται κάθετα όπως στο Αγιοφάραγγο κι ούτε φαίνονται εδώ σπηλιές. Οι σπηλιές που χρησιμοποιούσαν σαν κατοικία οι ερημίτες βρίσκονται στις πλαγιές αυτών των βουνών και δεν είναι ορατές. Για να τις φτάσεις θα πρέπει να βαδίσεις πάνω σε βράχους και δύσκολα περάσματα.
Εκεί απομονώνονταν οι ερημίτες, είχαν βέβαια και μια κάποια επαφή με την Μονή Οδηγήτριας, γιατί εκεί ήταν η πιο κοντινή σε αυτούς εκκλησία. Απ΄ εδώ ξεκίνησε από τον 4ο αιώνα ο ερημητισμός και μοναχισμός και απλώθηκε σε όλα τα Αστερούσια μέχρι τη μονή Κουδουμά που την έκτισαν τα αδέλφια μοναχοί Παρθένιος και Ευμένιος τους οποίους αργότερα αγιοποίησε η εκκλησία μας. Η περιοχή απέκτησε τέτοια πνευματικότητα στον χριστιανικό κόσμο της εποχής εκείνης, που ονομάστηκε το Άγιο όρος της Κρήτης. Ερημίτες από άλλες χώρες της χριστιανικής Ανατολής κατέφευγαν εδώ για απομόνωση.
Η ονομασία Μάρταλος, έχει πάρει το όνομα από τα αρχαία λατινικά που σημαίνει: καλό λιμάνι. Σε αυτή την περιοχή βρήκε προστασία το πλοίου που μετέφερε τον αποστόλου Παύλου, ο οποίος ήλθε σε επαφή με τους κατοίκους στους οποίους μετέφερε τη νέα θρησκεία.
Πράγματι ο κόλπος εδώ σχηματίζει ένα «Π», κι ενώ το μελτεμάκι σήκωνε τα κύματα στο βάθος του Λιβυκού, εδώ όταν φτάσαμε ήταν νηνεμία.
Μερικά τεράστια παλιά αλμυρίκια σχημάτιζαν μεγάλες σκιές απαραίτητες για ολοήμερη παραμονή. Περιττό να πούμε ότι εδώ δεν υπήρχαν ούτε καντίνα ούτε ομπρέλες.
Βρίσκεσαι στην άκρη του ακρωτηρίου Λίθινο, μια από τη νοτιότερες άκρες της Κρήτης. Όταν επήγαμε πέρυσι, υποτίθεται ότι εδώ θα απολαμβάναμε τη γαλήνη της ερημικής παραλίας, μακριά από τα νέφη των καμινάδων των πόλεων, σε μια καθαρή ατμόσφαιρα, με ελάχιστη ανθρώπινη παρουσία και με τα γύρω βουνά να στέλνουν το ευωδιαστό άρωμα τους από το θυμάρι και τα άλλα βότανα.
Κι΄ όμως, η έκπληξη που μας περίμενε ήταν οδυνηρή. Πλήρης απογοήτευση. Η ασυδοσία, η γαϊδουριά του ανθρώπου δεν έχει όρια. Η όλη παραλία έχει γίνει τόπος εξόρμησης των ερασιτεχνών ψαράδων που με τα μηχανοκίνητα πλεούμενα τους, και λόγω της ήρεμης θάλασσας που επικρατεί, έρχονται και δολώνουν τα παραγάδια σε αυτή την παραλία. Υπήρχαν δύο παλιές σκηνές και μια ξύλινη παράγκα, που όπως φαινόταν χρησιμοποιούνταν όλο το χρόνο. Πεταμένα σάπια δολώματα εδώ και κει, κοφίνια από παραγάδια, μια σακούλα με σάπια σαρδέλα γύρω στα είκοσι κιλά, μια λεκάνη με νερό που επέπλεαν σάπια υπολείμματα από γαρίδες που προορίζονταν για δόλωμα, και η βρώμα και η δυσωδία αβάσταχτη. Όλα αυτά συμπλήρωναν και τα σμήνη από σφίγγες και μύγες που έκαναν τσιμπούσι σ’ αυτή τη σαπίλα. Σε κάποιο σημείο της παραλίας είχαν δήθεν κάψει τα σκουπίδια, αλλά τα τενεκεδάκια και ότι άλλο δεν καιγόταν, μαζί με τα νέα πλαστικά μπουκάλι και σκουπίδια, βρίσκονταν εκεί σαν να περίμεναν τον οδοκαθαριστή του δήμου!!!!
Ήταν κάτι απίστευτο και θλιβερό. Μια ενημέρωση που έκανα στην επιστροφή στον ηγούμενο του μοναστηριού στο οποίο ανήκει η περιοχή, δυο μηνύματα σε ισάριθμες περιβαλλοντολογικές οργανώσεις της περιοχής, δεν γνωρίζω αν έφεραν αποτέλεσμα.
Για μια ακόμη φορά το καταγγέλλω απ’ εδώ ελπίζοντας να το δει κάποιο μάτι εκτός του φόρουμ, να ευαισθητοποιηθεί κάποιος φορέας και να δώσει μια λύση σε αυτό το κατάντημα. Θα το ελέγξω φέτος το καλοκαίρι όταν θα πάω να ξαναδώ και να δείξω σε δικό μου άτομο το μοναδικό θέαμα των χρωμάτων της υποθαλάσσιας σπηλιάς που βρίσκεται στον κόλπο εκεί (πας κολυμπώντας γύρω στα εκατό μέτρα από την ακτή) και που έχω περιγράψει στο θέμα του φόρουμ «το πιο βαθύ μπλε».
http://img175.imageshack.us/i/7501
Uploaded with ImageShack.us
eva kas
Member
- Μηνύματα
- 961
- Likes
- 225
- Επόμενο Ταξίδι
- οσο πιο μακρια γινεται!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτικη + Αρκτικη
δενμας περνεις και εμας μαζι σου?????
η φωτογραφια θυμιζει πολυ εντονα μια περιοχη λιγο πιο πανω απο το χωριο μου,τον κουταλα!απιστευτη παραλια και εκεινη!
η φωτογραφια θυμιζει πολυ εντονα μια περιοχη λιγο πιο πανω απο το χωριο μου,τον κουταλα!απιστευτη παραλια και εκεινη!
soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.755
- Likes
- 6.505
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Eύα μπήκε σε λάθος θέση. θέλω να το βάλω στο θέμα "Ηράκλειο-Λασίθι πολυήμερες διακοπές" γιατί εκεί υπάρχουν και όμοιες ινφοσ.
μπορείς να το κάνεις μια που είσαι αρμόδια;;;;
ειδοποίησα το σπόρο αλλά μάλλον απουσιάζει
πολυ ευχαρίστωσ να το κανονίσουμε. θα πάω με τη Σουδιανή....
μπορείς να το κάνεις μια που είσαι αρμόδια;;;;
ειδοποίησα το σπόρο αλλά μάλλον απουσιάζει
πολυ ευχαρίστωσ να το κανονίσουμε. θα πάω με τη Σουδιανή....
renata
Member
- Μηνύματα
- 5.544
- Likes
- 1.967
- Επόμενο Ταξίδι
- μαλαισία
Αναδεικνύεις ένα όμορφο κομμάτι του νησιού μας!
πρίν πλακώσουν οι βάρβαροι θα το τιμήσομε!!
ωραία φωτό!
πρίν πλακώσουν οι βάρβαροι θα το τιμήσομε!!
ωραία φωτό!
rethimno
Member
- Μηνύματα
- 1.770
- Likes
- 1.054
- Επόμενο Ταξίδι
- Λεσβος
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος του κοσμου
Πολυ ωραια παραλια Αντωνη μια απο τις πολλες που διαθετει ολος ο νοτιος αξονας του νομου Ηρακλειου
kalspiros
Member
- Μηνύματα
- 2.554
- Likes
- 3.996
- Επόμενο Ταξίδι
- remaining UK
- Ταξίδι-Όνειρο
- yeah, whatever...
Τον εντόπισα Αντώνη τον Μάρτσαλο και στο GoogleEarth!! άντε τώρα μένει να ανεβώ Κρήτη και να κάνουμε την βουτιά που προγραμματίζαμε από τον Δεκέμβρη!!
(το θέμα "Μάρτσαλος" μεταφέρθηκε στο "Ηράκλειο-Λασίθι πολυήμερες διακοπές")
(το θέμα "Μάρτσαλος" μεταφέρθηκε στο "Ηράκλειο-Λασίθι πολυήμερες διακοπές")
soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.755
- Likes
- 6.505
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
καλημέρα. ναι εκεί γράφει πολλά, για όποιο ενδιαφέρεται για ιστορία.
οκ όποτε έρθεις να το κανονίσουμε.
soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.755
- Likes
- 6.505
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Ευχαριστώ για τη μεταφορά του θέματος.
Συμπληρώνω στην περιγραφή, ότι η επιστροφή από την παραλία είναι πιο κουραστική γιατί έχει ανηφόρα. το ΙΧ όμως περιμένει στην κορυφή. Στο μοναστήρι πάλι ξανά, όπου το μεγάλο δεσποτικό μας περιμένει για ένα καφεδάκι ή και φραπεδάκι παγωμένο που είναι απόλαυση κείνη τη στιγμή, ή ένα παγωμένο νερό από το ψυγείο και τα συνήθη κουλουράκια. Τα ετοιμάζετε μόνοι σας όλα αυτά.
Εμείς κάναμε μια στάση στο πρώτο μεγάλο χωριό τη Σίβα. όμορφο χωριό ανάμεσα σε κήπους και δένδρα, υπάρχει εκεί και hotel, 2-3 ταβέρνες και ένα καφέ στην πλατεία. Εντύπωση μου έκανε ο φραπές που παράγειλα για να δροσιστώ, ήταν σε μεγάλο ποτήρι (τελευταία τα έχουν μικρύνει...), συνοδευόταν με κουλουράκια και κόστιζε ένα ευρουλάκι.
Εδώ ο ταξιδιώτης μπορεί αν θέλει να διανυκτερεύσει, και την επόμενη μέρα, αφού πρωτα αγοράσει τις προμήθειες του νερά, φαγητό κλπ, να επιστρέψει στη μονή για να διασχίσει και το Αγιοφάραγγο που όπως έχω περιγράψει είναι πολύ εύκολο.
Συμπληρώνω στην περιγραφή, ότι η επιστροφή από την παραλία είναι πιο κουραστική γιατί έχει ανηφόρα. το ΙΧ όμως περιμένει στην κορυφή. Στο μοναστήρι πάλι ξανά, όπου το μεγάλο δεσποτικό μας περιμένει για ένα καφεδάκι ή και φραπεδάκι παγωμένο που είναι απόλαυση κείνη τη στιγμή, ή ένα παγωμένο νερό από το ψυγείο και τα συνήθη κουλουράκια. Τα ετοιμάζετε μόνοι σας όλα αυτά.
Εμείς κάναμε μια στάση στο πρώτο μεγάλο χωριό τη Σίβα. όμορφο χωριό ανάμεσα σε κήπους και δένδρα, υπάρχει εκεί και hotel, 2-3 ταβέρνες και ένα καφέ στην πλατεία. Εντύπωση μου έκανε ο φραπές που παράγειλα για να δροσιστώ, ήταν σε μεγάλο ποτήρι (τελευταία τα έχουν μικρύνει...), συνοδευόταν με κουλουράκια και κόστιζε ένα ευρουλάκι.
Εδώ ο ταξιδιώτης μπορεί αν θέλει να διανυκτερεύσει, και την επόμενη μέρα, αφού πρωτα αγοράσει τις προμήθειες του νερά, φαγητό κλπ, να επιστρέψει στη μονή για να διασχίσει και το Αγιοφάραγγο που όπως έχω περιγράψει είναι πολύ εύκολο.
Εκπομπές Travelstories
