Αυστραλία Νέα Ζηλανδία Επιχείρηση Down Under...

[dmdoc]

Να με σκουντάει το καρότσι κάθε φορά που περνάει και ο κάθε κατρουλιάρης που τρέχει στο WC γιατί δεν ήξερε να πάει στο αεροδρόμιο?

Μη μιλάς για κατρουλιάρηδες...:roll::roll:

 

[Traveller]

Tην κοπελίτσα στο transit του Ataturk δεν την έλεγες και τέρας εξυπνάδας… κανένα τέταρτο μας πήρε να συνεννοηθούμε… χρόνο βέβαια είχαμε γι αυτό και το διασκεδάζαμε, αλλά δεν τολμώ να φανταστώ την ίδια διαδικασία σε στενό χρονικό περιθώριο… πρώτα απ όλα ξαφνιάστηκε που είδε πως θα ταξιδεύαμε με την Ολυμπιακή… κοίταζε και ξανακοίταζε το τυπωμένο itinerary και μάλλον δεν πίστευε στα μάτια της… στο τέλος πείστηκε πως πετάμε με την ΟΑ και ζήτησε τα διαβατήρια μας… τα έβγαλε φωτοτυπία , τα ξέχασε στο φωτοτυπικό, μας τα ξαναζήτησε, πανικοβλήθηκε γιατί νόμιζε πως τα έχασε, τα ζήτησε από μια έντρομη συνάδελφό της αλλά στο τέλος το θηρίο τα κατάφερε… και τα διαβατήρια βρήκε και τύπωσε τα boarding pass μας… με ένα χαμόγελο ευτυχίας μας τα έδωσε και γύρισε προς την συνάδελφο της για να συνεχίσει το πρωινό της κουτσομπολιό…

Με τα boarding pass ανά χείρας ανεβήκαμε την μνημειώδη κυλιόμενη του transit και βρεθήκαμε για μια ακόμη φορά στον υπέροχο κόσμο του Ataturk…

ΤETAΡTH 7/4/2010 IST-ΑΤΗ ΟΑ-316 SX-OAL (To επονομαζόμενο και σιαμαίο του ΟΑΚ)

Για το Ataturk σας τα έχω ήδη πει γι αυτό και τώρα θα είμαι λακωνικός… άχρωμο , άοσμο, άγευστο, με πάρα πολύ κόσμο, αδιάφορα μαγαζιά και ελάχιστα καθίσματα… ΤΕΛΟΣ… το μόνο πραγματικά καλό οι τεράστιες τζαμαρίες που σου επιτρέπουν ανεμπόδιστα να επιδοθείς στο ευγενές άθλημα του spotting… γιατί όπως σοφά λέει και ο ένας σύντροφος «το spotting είναι και αυτό ένα sport και μάλιστα θέλει ιδιαίτερα καλή φυσική κατάσταση…»

Με τα πολλά καταφέραμε και βρίκαμε δυο καρέκλες μπροστά από ένα θλιβερό μπαρ που ήταν γεμάτο κόσμο… ο συνταξιδιώτης μου έδωσε σκληρούς αγώνες για να εξασφαλίσει τον πρωινό καφέ τον επιούσιο και εξάντλησε όλη την ρητορική του δεινότητα για να καταφέρει τον μπάρμαν να του βρει μια πρίζα για να φορτίσει την φωτογραφική του… παρακολουθούσα αμέτοχος τα δρώμενα γύρω μου χωρίς να έχω καμία διάθεση να συμμετέχω σε οτιδήποτε… ο σύνταξιδιώτης μου έψηνε τον μπάρμαν, κάτι πιτσιρίκια τραβούσαν τα τσεμπέρια από τις μανάδες τους, ένας γέρος έχυσε με απάθεια τον καφέ του στο πάτωμα και εγώ σκεφτόμουν την Αυστραλία, το Auckland, την Μυρσίνη, την δουλειά… τι έζησα και τι με περίμενε να ζήσω…

Η επόμενη ώρα πέρασε με ένα γενναίο απολογισμό της επιχείρησης down under… διαλέξαμε τα high light του ταξιδιού, θυμηθήκαμε, γελάσαμε, νοσταλγήσαμε… η μεγάλη ώρα της οριστικής επιστροφής είχε φτάσει… δέκα παρά δέκα, αφήσαμε το θλιβερό μπαρ και με την διάθεση στο limit down μπήκαμε στην ουρά για την επιβίβαση στο ΟΑL που είχε φτάσει στιγμές πριν στην βρεγμένη πίστα του Ataturk…

H επιβίβαση έγινε με γοργούς ρυθμούς και σχεδόν χάρηκα όταν είδα μπροστά μου τα προκάτ χαμόγελα από τις Μεζιτοπούλες… τουλάχιστον αυτές, έστω και στα ψέματα, χαμογελάνε… κάθισα στην 9Α...το κάθισμα της 8Α είχε πιτσικάρει και έκανε το ήδη προβληματικό seat pitch, ανυπόφορο... ήμουν σε απόγνωση αλλά ούτε καυγά δεν είχα όρεξη να κάνω... φανταστείτε… γνωρίζω, πάλι εμπαθή θα με πείτε, αλλά νισάφι πια με τα "ολοκαίνουργια" αεροσκάφη της Ο.Α... απλά να σας πληροφορήσω ότι και αυτό το αεροσκάφος είναι άξιο τέκνο της μεγάλης της Mandala σχολής… αδελφάκι με το αγαπημένο μου ΟΑΚ…

Η Αθήνα ήταν πια μια ώρα μακριά… η πτήση ήταν στην ώρα της , όπως επίσης και η γνωστή πια ομελέτα σκόνη… έφαγα μόνο το γιαούρτι και ζήτησα μια διπλή πορτοκαλάδα… η συντρόφισσα μου χαμογέλασε και μου έδωσε δύο ποτήρια… αυτή είχε καταλάβει…

Δυό ώρες αργότερα ανέπνεα το ζωογόνο καυσαέριο της Κυψέλης... άλλη μια ταξιδιωτική υπερπαραγογή είχε πάρει τέλος... ποιός ξέρει αλήθεια που στην ευχή θα ήταν η επόμενη...

ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ...

υ.γ. μην νομίζετε ότι ξεμπλέξατε... σειρά έχει η ταξιδιωτική περιγραφή...

 

[ΕΡΣΗ]

υ.γ. μην νομίζετε ότι ξεμπλέξατε... σειρά έχει η ταξιδιωτική περιγραφή...

Ειχα αρχισει να ανησυχω: Επιτελους! Αναμενουμε!

 

[fotast]

Ωραίες οι περιγραφές αεροπλάνων/αεροδρομίων/αεροσυνοδών κτλ αλλα φαντάζομαι οτι το "κύριο πιάτο" θά ειναι καλύτερο και πιο ενδιαφέρον.' Οποτε αναμένουμε...

 

[Traveller]

Φίλοι αναγνώστες μου μην έχετε αγωνία... η ιστορία ετέλεψε... δεν έχει άλλο... πάπαλα... παρακαλώ τους διαχειριστές να την μεταφέρουν στις τελειωμένες... ευχαριστώ...

 

[taver]

υ.γ. μην νομίζετε ότι ξεμπλέξατε... σειρά έχει η ταξιδιωτική περιγραφή...

Φίλοι αναγνώστες μου μην έχετε αγωνία... η ιστορία ετέλεψε... δεν έχει άλλο... πάπαλα... παρακαλώ τους διαχειριστές να την μεταφέρουν στις τελειωμένες... ευχαριστώ...

Μας μπέρδεψες. Τέλειωσε ή δεν τέλειωσε?

 

[Traveller]

Tελείωσε Κώστα τελείωσε...

 

[North66]

Κρίμα πάντως να μένει στη μέση μια τόσο ενδιαφέρουσα ιστορία ενός μοναδικού και πολύπλοκου-κατά τη γνώμη μου-ταξιδιού...

 

[hydronetta]

Tελείωσε Κώστα τελείωσε...

Ελπίζω να τέλεψε αυτή και να μας ετοιμάζεις άλλη με τις εμπειρίες "επί εδάφους"... θα ήθελα πολύ να διαβάσω και τις δικές σου εντυπώσεις από ΝΖ μιας και ήμουν πρόσφατα εκεί

 

[renata]

Μπα!!!!
Εγω δεν το πιστεύω...
Αυτο μπορεί να γίνει μόνο σε περίπτωση αρχόμενης άνοιας!!!
Λέτε να μην θυμάται άλλα??
Ξερω γω? εγκεφαλογράφημα έκανε? αυτο θα δείξει τα πάντα...
Περίεργο!! τι σου ειναι η ζωή...
Μετά ειναι και το άλλο... μηπως του δίνουν περισσότερα αλλου και θα γράψει εκεί τις συνέχειες...
Ρε σεις μιλάμε για δύο ιστορίες τις τελειώνει έτσι γκάπ και κάτω..ήμαρτον!!

 

[amsterdam]

[airliners.GR] • Προβολή θέματος - Επιχείρηση Down Under...

 

[renata]

[airliners.GR] • Προβολή θέματος - Επιχείρηση Down Under...

Εντάξει ..
αλλοίμονο και δεν ήταν γραμμένο μέλος σε site του μεγαλου του έρωτα που ειναι τα αεροπλάνα!!!
Αν ψάξεις θα βρείς και μένα σε αντίστοιχο για τα σπλάχνα μου που ειναι οι σκύλοι!!!