Ιρλανδία Επιτέλους Δουβλίνο!

[psilos3]

Aυτά τα βαρέλια που χρησιμοποιούνται ως τραπέζια πολύ τα γουστάρω ...
Πολύ ωραία μπαρότσαρκα.. ζηλεύω..

Αυτή η ατμόσφαιρα στα μπαρ του Δουβλίνου είναι όλα τα λεφτά!
Φθαρμένο παλίο μπαρ (φαίνεται και στις φωτογραφίες), σκοτάδι και μυρωδιά από μπύρα...
Ευτυχώς έχω πολλές τέτοιου είδους αναμνήσεις από τη συγκεκριμένη εκδρομή.

Donal Lunny και ιρλανδεζικο μπουζουκι..

Λέγεται ότι είναι το πιο κοντινό όργανο στο δικό μας πατροπαράδοτο μπουζούκι.
Δε ξέρω, θα ήθελα πολύ πάντως να πιάσω ένα στα χέρια μου για να δω...
Στο επόμενο (όταν με το καλό) ταξίδι, θα το επιδιώξω.

 

[chrisbd]

 

[turms]

Classic Gigner Jameson

δεν υπαρχει διαφημιση για αυτο στην Ελλαδα???
δεν ειναι γνωστο?

 

[psilos3]

δεν υπαρχει διαφημιση για αυτο στην Ελλαδα???

Βεβαιότατα, σίγουρα το έχω δει, για παράδειγμα:
Jameson Ginger & Lime - Το απόλυτο afterwork drink

δεν ειναι γνωστο?

Γνωστός μπαρμαν κυριλε χιπστεράδικου cocktail bar της πρωτεύουσας (και συμμετέχων της ιστορίας ) με πληροφορεί μόλις ότι ζητείται από τους πελάτες σαν ''Irish mule''

 

[psilos3]

Σαββατόβραδο στο Δουβλίνο


Παιδεύτηκα πολύ να ανεβάσω τη θέρμανση, όντας διατεθειμένος να τη χρεωθώ αν ζητηθεί, προκειμένου να μπορέσω να κάτσω σαν άνθρωπος μετά το μπάνιο και να μη κυκλοφορώ σα τον Αστραπόγιαννο μες το σπίτι με μπουφάν, παπλώματα και καμηλοτόμαρα, κάτι που πάλι δε κατέστη δυνατόν.

Ευτυχώς δεν είχα πολύ χρόνο να το σκεφτώ και να εκνευριστώ, καθώς λίγο μετά τις 9 κατηφόρισα στους φιλόξενους δρόμους του Temple Bar προκειμένου να συναντηθώ με τη Μ, φίλη από Θεσσαλονίκη που σπουδάζει και μένει μόνιμα στο Δουβλίνο. Μόλις βρίσκαμε χώρο σε κάποιο Bar θα έστελνα και στους υπόλοιπους σήμα για να κατέβουν να μας βρουν.

Ο χαμός που γινόταν σε όλους τους δρόμους και τα μαγαζιά δε μου έκανε εντύπωση. Προφανώς και στην Ιρλανδία το Σάββατο βράδυ έχει την ίδια «αξία» με το δικό μας, κάτι που οδηγούσε πληθώρα κόσμου να κυκλοφορεί έξω κάνοντας φασαρία, πόσο μάλλον δε στη πιο τουριστική συνοικία του Temple bar.

Αφού βρέθηκα με τη Μ, ψαχτήκαμε λίγο στα στενάκια του κέντρου και οδηγηθήκαμε εν τέλει στο ‘’Foggy Dew’’ για το οποίο με διαβεβαίωσε ότι είναι από τα καλύτερα της περιοχής. Ευτυχώς βρήκαμε χώρο για πέντε, οπότε λίγο μετά ενημέρωσα και τους υπόλοιπους.

Μέχρι να πάω για μπύρες δεύτερη φορά, καθώς όπως είπαμε δεν υπάρχει service στις Pubs του Δουβλίνου, δεν είχα αντιληφθεί για τι μαγαζάρα πρόκειται. Με διπλή είσοδο, δύο επίπεδα, πολλά και μεγάλα μπαρ, αλλά και πολλά υποσχόμενη ροκ μουσική την οποία για ακόμα μια φορά δεν άκουσα.

Ήρθαν οι υπόλοιποι, γίναμε παρέα, ήπιαμε πολύ και γελάσαμε ακόμα περισσότερο, αισθανόμενοι μια μεγάλη οικειότητα, διαπιστώνοντας ότι έχουμε κάποια κοινά και μ’ αυτό το λαό.

Φύγαμε μετά τη μία καθώς η πείνα είχε κόψει, έτσι ακολουθώντας πιστά τη Μ οδηγηθήκαμε στο ‘’Zaytoon’’ ένα Ιρανικό ταχυφαγείο, τίποτα περισσότερο από ένα πιο εξεζητημένο γυράδικο, με αρκετά εδέσματα και ακόμα περισσότερο κόσμο.

Πρώτη φορά είδα σεκιουριτά εργαζόμενο σε γυράδικο, ο οποίος φρόντιζε για τη πιστή τήρηση της ουράς και τα νουμεράκια της κάθε παραγγελίας, αλλά και για τη τήρηση της τάξης μεταξύ των Ιρλανδικών πιωμένων νεολέρων που κατέκλυζαν το μαγαζί.

Φάγαμε και γελάσαμε ακόμη πιο πολύ, αφού πρώτα είχα δαγκωθεί για άλλη μια φορά από τη τιμή των 8,5 ευρώ για ένα σάντουιτς που επί της ουσίας δε με χόρτασε, αλλά δε βαριέσαι…

Χαιρετηθήκαμε με τη Μ και συνεχίσαμε μόνοι μας για ένα ακόμη drink, που το βρήκαμε εύκολα στο διπλανό Porterhouse πριν πάμε στο σπίτι για να συνεχίσουμε τις μπύρες, χωρίς να τολμήσουμε να βγάλουμε τα μπουφάν φυσικά. Αγανάκτηση…

 

[Nikos86]

Εννοειται οτι λιγο πριν επισκεπτω το Δουβλινο θα μπω να ξαναδιαβασω την ιστορια και να σημειωσω τα μπαρ και τις παμπ που προτεινεις ωστε να τα επισκεπτω και γω με την σειρα μου! Θα σου δωσω και feedback! Πολυ ωραια ιστορια περιμενουμε την συνεχεια!

 

[psilos3]

Εννοειται οτι λιγο πριν επισκεπτω το Δουβλινο θα μπω να ξαναδιαβασω την ιστορια και να σημειωσω τα μπαρ και τις παμπ που προτεινεις ωστε να τα επισκεπτω και γω με την σειρα μου! Θα σου δωσω και feedback! Πολυ ωραια ιστορια περιμενουμε την συνεχεια!

Έρχονται κι άλλα φίλε @Nikos86 στη τελευταία μέρα της ιστορίας!
Σ' ευχαριστώ πολύ και πάλι για όσα λές.
Άντε να τελειώνουμε με την αηδία να βγούμε για κανένα ταξιδάκι. Το προσωπικό μου κριτήριο για το πρώτο ταξίδι είναι απλό, από μπαρ να βγαίνω, σε παμπ να μπαίνω, το δηλώνω, τόσο έχω αγανακτήσει.
Λες να είναι και πάλι η Ιρλανδία;

 

[Mantaralena]

συνεχίσαμε μόνοι μας για ένα ακόμη drink, που το βρήκαμε εύκολα στο διπλανό Porterhouse πριν πάμε στο σπίτι

Μια κάποια ταύτιση με τη φωτο προφίλ μου!! .

 

[Nikos86]

Έρχονται κι άλλα φίλε @Nikos86 στη τελευταία μέρα της ιστορίας!
Σ' ευχαριστώ πολύ και πάλι για όσα λές.
Άντε να τελειώνουμε με την αηδία να βγούμε για κανένα ταξιδάκι. Το προσωπικό μου κριτήριο για το πρώτο ταξίδι είναι απλό, από μπαρ να βγαίνω, σε παμπ να μπαίνω, το δηλώνω, τόσο έχω αγανακτήσει.
Λες να είναι και πάλι η Ιρλανδία;

Καλα δεν εχω παει Ιρλανδια (θελω πολυ) αλλα απο αυτα που ξερω κωλολεει για αυτο που θες να κανεις! Αλλα γιατι να μην πας καπου πιο φθηνα αν θες απλα να πινεις! Εχει τοσα μερη, Πολωνια, Βαλκανια, Τσεχια και θα σου βγει πολυ πιο φθηνα. Η Πραγα ας πουμε εχει και γαμω τις νυχτερινες ζωες και η μπυρα μονο 1- 1,5 ευρω ηταν οταν ειχαμε παει πριν χρονια αλλα ποσο πια να εχει ανεβει! Και εχει τα παντα και σε αφθονια. Απο στριπτιτζαδικα, μασατζιδικα, καζινο,καγκουροκλαμπα, αδιαφορα τουριστομαγαζα, κλαμπαρες μεχρι τζαζαδικα, παμπ, πολυ ωραια υπογεια μπαρακια, ροκαδικα και σχεδον ολα σε αφθονια! Διαλεγεις και παιρνεις οτι σου ταιριαζει καλυτερα απο αποψη διασκεδασης. Δεν χαιρει και πολυ εκτιμησης στο φορουμ απ' οσο εχω καταλαβει αλλα γι' αυτο που θες ειναι must! Ενταξει δεν εχει πολλα ενδιαφεροντα μουσεια και αρχαιολογικους χωρους και γενικα πολλα σημεια ιδιαιτερου ταξιδιωτικου ενδιαφεροντος αλλα γι' αυτο που θες ειναι τελεια. Θα περπατας σε μια πανεμορφη πολη σε καθε της σημειο, που εχει απειρες επιλογες διασκεδασης σε καθε γωνια και ειναι πολυ πιο φθηνη απο το Δουβλινο! Θα πιεις τα τριπλα και θα πληρωσεις τα μισα! Ειναι σαν μια Ντισνευλαντ για τουριστες οπως εχουν πει και αλλα μελη εδω αλλα τι σε νοιαζει πιωμενος θα εισαι! Μαλιστα δεν εχω μονο εγω αυτη την αποψη προσφατα καπου διαβασα οτι γινονται τα πιο πολλα μπατσελορ παρτι στην Ευρωπη στην Πραγα! Τυχαιο(?) δεν νομιζω...

Υ.Γ. Αν τελικα πας Πραγα να πας στο Usudu στην Voidickova ενα υπογειο μπαρακι με ωραια ατμοσφαιρα , ηταν το μπαρ που μου αρεσε πιο πολυ απ' αυτα που πηγαμε και πηγαμε σε παρα πολλα... Καλα ολη η Πραγα υπογεια μπαρ ηταν αλλα αυτο ηταν το πιο ιδιαιτερο απ' αυτα που πηγαμε!

 

[psilos3]

Μια κάποια ταύτιση με τη φωτο προφίλ μου!! .

Η απόλυτη ταύτιση

Αλλα γιατι να μην πας καπου πιο φθηνα αν θες...

Καταιγιστικός!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και δεν έχω καμία αντίρρηση αναφορικά με τη Πράγα. Θέλω να τη δω πολύ παρόλο που θεωρείται αρκετά «τουριστικός» προορισμός, όπως έχουν γράψει αρκετά παιδιά εδώ μέσα. Οπως πολύ καλά λες δεν είναι μόνο το θέμα της διασκέδασης. Είναι όλα μαζί.
Στα υπόλοιπα, αρκετά ακριβή για τα δεδομένα η Ιρλανδία, χωρίς λόγο μάλιστα. Την επόμενη φορά βέβαια θα ταξιδέψω εκτός Δουβλίνου, σίγουρα στο Μπέλφαστ και βλέπουμε.
Το πρώτο ταξίδι που θα γίνει μετά απ΄ όλη αυτή την αηδία που ζούμε θα έχει συγκεκριμένο κριτήριο όπως καταλαβαίνεις, με το μέρος να είναι σχετικά αδιάφορο. Αν θα είναι στα μπαρ της Ιρλανδίας, της Πολωνίας, της Τσεχίας και πάει λέγοντας, θα έχει μικρότερη σημασία...

Υ.Γ. Αν τελικα πας Πραγα να πας στο Usudu στην Voidickova ενα υπογειο μπαρακι με ωραια ατμοσφαιρα , ηταν το μπαρ που μου αρεσε πιο πολυ απ' αυτα που πηγαμε και πηγαμε σε παρα πολλα... Καλα ολη η Πραγα υπογεια μπαρ ηταν αλλα αυτο ηταν το πιο ιδιαιτερο απ' αυτα που πηγαμε!

Ευχαριστώ για τη σύσταση. Το κρατάω στις σημείώσεις μου και περιμένω το χρόνο να περάσει απλά.
Προς το παρόν θα βολευτούμε (όταν είναι εφικτό) με τα «δικά» μας. Κάπου είχες αναφερθεί και για Ρόδο, είδα πολλά που δε τα 'χα ανακαλύψει, θα τα πούμε αναλυτικότερα βέβαια.
Όσον αφορά τα υπόγεια μπαρ που λες, με τις ιδιαιτερότητες τους, βρήκαμε πολλά τέτοιου τύπου στη Μπρατισλάβα που έπαθα τη πλάκα μου, αλλά και στη Κρακοβία!

 

[psilos3]

Με σύμμαχο τον ήλιο (Don't believe a word) – Μέρα Τρίτη


Το μαγαζί με τις σφολιάτες που είχαμε ανακαλύψει από τη προηγούμενη, μας έκανε να κινητοποιηθούμε νωρίτερα του αναμενομένου. Ο κόσμος αρκετός, γεγονός λογικό για πρωινό Κυριακής με ηλιοφάνεια:

Ένα πέρασμα από τα στενάκια και τα κιτσάτα μαγαζιά του temple bar ήταν επιβεβλημένο:

Αναπόφευγκτη ήταν και η στάση για ψώνια μιας και μπορεί να βρει κανείς τα πάντα στο κέντρο. Την ίδια ώρα που εγώ ψώνιζα Breakfast tea και καραμέλες βουτύρου, οι άλλοι δύο επενδύανε σε τραγιάσκες. Καλώς τους Peaky Blinders από τα Lidl, αναφώνησα ευθαρσώς μόλις τους είδα να κατεβαίνουν αγέρωχοι το δρόμο:

Μέσω της γνωστής πλέον διαδρομής:

Δρόμων που είχαμε αποστηθίσει:

Φτάσαμε στο χαρακτηριστικότερο σημείο της περιοχής και είπαμε να βγούμε μια αναμνηστική φωτογραφία ξεκινώντας:

Προορισμός μας ήταν το λεγόμενο κανάλι και γενικότερα το νότιο τμήμα του κέντρου της πόλης. Ο καλός καιρός βοηθούσε σημαντικά σ’ αυτό, και ο κόσμος και εκεί ήταν πολύς.

Προχωρήσαμε μέσω της ‘’Exchequer’’με τα πολλά εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια και μπαράκια:

Και μπήκαμε στη μικρότερη ‘’Clarendon str’’ με τη πίσω όψη της Αγίας Τερέζας στα δεξιά μας:

Την ομάδα τη κατεύθυνα εγώ, καθώς η πρώτη στάση της ημέρας είχε να κάνει με ένα αξιοθέατο σχεδόν αποκλειστικά «δικό μου», που ήθελα οπωσδήποτε να δω και να φωτογραφήσω.

Λίγο πιο κάτω φτάναμε στο στενάκι ‘’Harry St’’ όπου και ήταν το σημείο ενδιαφέροντος μου.

Με μεγάλη απογοήτευση είδα το άγαλμα να είναι περιφραγμένο από πλαστικούς φράχτες, καθώς στο χώρο δίπλα του διεξάγονταν εργασίες. Έφτασα ως εκεί και ξεκίνησα να φωτογραφίζω φανερά ξενερωμένος. Λίγες στιγμές μετά, βλέποντας οι εργάτες να παιδεύομαι, σε μια κίνηση απίστευτα καλής θέλησης παραμέρισαν το εμπόδιο προκειμένου να μπορέσω να δω το μνημείο με την ησυχία μου. Τους ευχαρίστησα ευγενικά, αναρωτώμενος τι θα συνέβαινε σε αντίστοιχη περίπτωση στη χώρα μας… Χάρηκα ιδιαίτερα γιατί μια ακόμη επιθυμία μου είχε εκπληρωθεί:

Ο Philip Parris "Phil" Lynott, γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1949 και αποτέλεσε ένα χαρισματικό μουσικό, συνθέτη, ποιητή, στιχουργό κι ερμηνευτή του ροκ συγκροτήματος Thin Lizzy το οποίο και λατρεύω, θεωρώντας το από τα πιο επιδραστικά και καινοτόμα στη σκηνή και στη μετέπειτα πορεία αρκετών μπαντών. Η επιτυχία και η αναγνωρισιμότητα της μπάντας οφείλεται κυρίως στον Phil Lynott αλλά και στις διάσημες κιθαριστικές «δισολίες» των Thin Lizzy, γεγονός που τους απογείωσε δισκογραφικά αλλά και σε ζωντανές εμφανίσεις. Δυστυχώς η εξάρτηση του από τα ναρκωτικά τον έκανε να χάσει τη ζωή του νέος, μόλις το 1986, αφήνοντας όμως πίσω του τεράστια παρακαταθήκη.

Δεν έχασα την ευκαιρία να δανειστώ τη τραγιάσκα του ενός φίλου, να γίνω για λίγο Ιρλανδός κι εγώ για να φωτογραφηθώ πλάι στο άγαλμα του μουσικού που θαυμάζω και ακούω ανελλιπώς εδώ και πολλά χρόνια:

Κάτι που με συγκίνησε πολύ (όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις) ήταν ο τρόπος που τιμούσαν τη μνήμη του σπουδαίου αυτού μουσικού όσοι είχαν αντίστοιχη ενασχόληση και περνούσαν από το μνημείο, σκαλώνοντας απλά μια πένα στις χορδές του μπάσου του. Τρομερή και ιδιαίτερη η εικόνα για μένα, κάτι που δείχνει με ακόμα ένα τρόπο πως τέτοιες μπάντες και τέτοιοι performers παραμένουν ζωντανοί στην αιωνιότητα!

Έφυγα με υπέροχα συναισθήματα από το σημείο, ευχαριστώντας ξανά τους εργάτες για τη καλοσύνη τους, έχοντας πάντα στο μυαλό μου το αγαπημένο μου τραγούδι των Thin Lizzy

Don't believe me if I tell you
Not a word of this is true
Don't believe me if I tell you
Especially if I tell you
I'm in love with you

Don't believe me if I tell you
That I wrote this song for you
There just might be some other silly pretty girl
I'm singing to

Don't believe a word
For words are so easily spoken
And your heart is like that promise
Made to be broken

Βγήκαμε στην οδό ‘Anne St s’’ όπου το αξιοθέατο που ξεχωρίζει είναι η ‘’St Ann's Church of Ireland’’ σε ένα αρκετά πολυσύχναστο δρόμο απ’ ότι καταλάβαμε:

Με αρκετό επίσης κόσμο να κάνει τη βόλτα του, κάτι που θα βλέπαμε και στη συνέχεια:

(Γράφω το συγκεκριμένο κομμάτι της ιστορίας ακούγοντας το Live & Dangerous, που αν και πρόκειται για live δίσκο, από πολλούς βρίσκεται στις πρώτες –αν όχι στη πρώτη- θέση με τους δίσκους της παγκόσμιας ροκ σκηνής)

 

[Nikos86]

Κάπου είχες αναφερθεί και για Ρόδο, είδα πολλά που δε τα 'χα ανακαλύψει, θα τα πούμε αναλυτικότερα βέβαια.

Ναι ρε εννοειται, ο,τι χρειαστεις στην διαθεση σου!