Grerena
Member
- Μηνύματα
- 1.371
- Likes
- 18.672
- Επόμενο Ταξίδι
- Bordeaux
- Ταξίδι-Όνειρο
- Tromso, Las Vegas
Η πίτσα που όλοι γνωρίζουμε και αγαπάμε τυπικά είναι το «Εθνικό πιάτο» της Ιταλίας, μαζί ίσως και με τα μακαρόνια. Ουσιαστικά όμως πρόκειται πλέον για ένα διεθνές φαγητό.
Θα ήταν άδικο όμως να μην αναφερθεί στο παρόν νήμα απλά και μόνο επειδή είναι και διεθνές φαγητό αφού ... έχει πατρίδα.
Συγκεκριμένα όμως θέλω να μιλήσω για τη Ναπολιτάνικη πίτσα.
Η Ναπολιτάνικη πίτσα έχει μόνο ντομάτα, τυρί και βασιλικό...
Είναι γνωστή η ιστορία της γέννησής της:
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, το 1889, 28 χρόνια μετά την ενοποίηση της Ιταλίας, ο βασιλιάς Umberto I και η γυναίκα του βασίλισσα Margherita της Σαβοΐας ήταν σε μια επίσκεψη στη Νάπολη. Οι ιστορικοί λένε ότι η βασίλισσα ήταν «κουρασμένη» από την γκουρμέ γαλλική κουζίνα, που ήταν τότε πολύ δημοφιλής μεταξύ των βασιλιάδων σε ολόκληρη την Ευρώπη και ζήτησε από τον πιο διάσημο σεφ της Νάπολη Raffaele Esposito να φάει πίτσα. Εκείνος δημιούργησε τρεις παραλλαγές, η μία εκ των οποίων εγκρίθηκε από τη βασίλισσα. Η πίτσα που έχει τα χρώματα της Ιταλικής σημαίας, κόκκινη (ντομάτα), λευκή (μοτσαρέλα) και πράσινη (βασιλικός) και δημιουργήθηκε για χάρη της βασίλισσας, πήρε και το όνομά της: Pizza Margherita.
Έχω φάει pizza Margherita από τρία διαφορετικά μαγαζιά της Νάπολη.
Δεν έχω λόγια για την πίτσα της Νάπολη. Δεν είναι τυχαίο το ότι η Νάπολη είναι διάσημη για την “μαργαρίτα” της. Πολλές είναι οι πιτσαρίες που έχουν ωραίες πίτσες, όπως οι “Da Michele”, “D’ Angeli”, “Di Matteo” κ.α. και ... σίγουρα δεν είναι τυχαία η φήμη τους. Δεν έχω φάει ισάξια πίτσα σε καμιά άλλη πόλη της Ιταλίας.
Μου φαίνεται όλοι στη Νάπολη το ξέρουν το μυστικό. Γι’ αυτό φαντάζομαι άλλωστε η «τέχνη» της παρασκευής της παραδοσιακής πίτσας της Νάπολης συμπεριλαμβάνεται πλέον (από το 2017) στον κατάλογο της άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Θα ήταν άδικο όμως να μην αναφερθεί στο παρόν νήμα απλά και μόνο επειδή είναι και διεθνές φαγητό αφού ... έχει πατρίδα.
Συγκεκριμένα όμως θέλω να μιλήσω για τη Ναπολιτάνικη πίτσα.
Η Ναπολιτάνικη πίτσα έχει μόνο ντομάτα, τυρί και βασιλικό...
Είναι γνωστή η ιστορία της γέννησής της:
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, το 1889, 28 χρόνια μετά την ενοποίηση της Ιταλίας, ο βασιλιάς Umberto I και η γυναίκα του βασίλισσα Margherita της Σαβοΐας ήταν σε μια επίσκεψη στη Νάπολη. Οι ιστορικοί λένε ότι η βασίλισσα ήταν «κουρασμένη» από την γκουρμέ γαλλική κουζίνα, που ήταν τότε πολύ δημοφιλής μεταξύ των βασιλιάδων σε ολόκληρη την Ευρώπη και ζήτησε από τον πιο διάσημο σεφ της Νάπολη Raffaele Esposito να φάει πίτσα. Εκείνος δημιούργησε τρεις παραλλαγές, η μία εκ των οποίων εγκρίθηκε από τη βασίλισσα. Η πίτσα που έχει τα χρώματα της Ιταλικής σημαίας, κόκκινη (ντομάτα), λευκή (μοτσαρέλα) και πράσινη (βασιλικός) και δημιουργήθηκε για χάρη της βασίλισσας, πήρε και το όνομά της: Pizza Margherita.
Έχω φάει pizza Margherita από τρία διαφορετικά μαγαζιά της Νάπολη.
Δεν έχω λόγια για την πίτσα της Νάπολη. Δεν είναι τυχαίο το ότι η Νάπολη είναι διάσημη για την “μαργαρίτα” της. Πολλές είναι οι πιτσαρίες που έχουν ωραίες πίτσες, όπως οι “Da Michele”, “D’ Angeli”, “Di Matteo” κ.α. και ... σίγουρα δεν είναι τυχαία η φήμη τους. Δεν έχω φάει ισάξια πίτσα σε καμιά άλλη πόλη της Ιταλίας.
Μου φαίνεται όλοι στη Νάπολη το ξέρουν το μυστικό. Γι’ αυτό φαντάζομαι άλλωστε η «τέχνη» της παρασκευής της παραδοσιακής πίτσας της Νάπολης συμπεριλαμβάνεται πλέον (από το 2017) στον κατάλογο της άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.