Αλβανία Βοσνία-Ερζεγοβίνη Κροατία Μαυροβούνιο Π.Γ.Δ.Μ. Σερβία Εδώ είναι (λίγα) Βαλκάνια, οδικώς και ωδικώς

[travelbreak]

δεν ξερω αν περπατησες στην συγχρονη πολη του Μοσταρ, εκει παρκαρεις το αυτοκινητο αναμεσα σε ταφους, που υπαρχουν σε πεζοδρομια ...
τενις κλαμπ και η ζωη συνεχιζεται...

Δεν πήγαμε στη νέα πόλη. Ταξίδι δρόμου γαρ. Όλο τα ταξίδι στο τρέξιμο βγήκε.
Πολλή κούραση και καθίσαμε σε ελάχιστα μαγαζιά. Προτιμούσαμε το βράδυ το άραγμα στο διαμέρισμα ή στο δωμάτιο με ποτά που κρατούσαμε ή αγοράζαμε.
Όσο για μνήματα, είδαμε πολλά σε διάφορα σημεία στο Μόσταρ. Όμως εκεί δε μου έδωσαν την αίσθηση της τουριστικής παραζάλης. Για τους δικούς μας λόγους αποφεύγουμε να τραβάμε τέτοιους χώρους, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

 

[cosafiv]

Δεν πήγαμε στη νέα πόλη. Ταξίδι δρόμου γαρ. Όλο τα ταξίδι στο τρέξιμο βγήκε.
Πολλή κούραση και καθίσαμε σε ελάχιστα μαγαζιά. Προτιμούσαμε το βράδυ το άραγμα στο διαμέρισμα ή στο δωμάτιο με ποτά που κρατούσαμε ή αγοράζαμε.
Όσο για μνήματα, είδαμε πολλά σε διάφορα σημεία στο Μόσταρ. Όμως εκεί δε μου έδωσαν την αίσθηση της τουριστικής παραζάλης. Για τους δικούς μας λόγους αποφεύγουμε να τραβάμε τέτοιους χώρους, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

κανατε πολυ ωραιο ταξιδι, ειδατε πολλα μερη και με αρκετα σωστο τροπο,
ετσι ειναι καπως κουραστικο , αλλα αξιζει και εγω την πρωτη φορα ετσι τα ειδα, αλλα μετα καταλαβα οτι μου αρεσαν και τα επισκεφθηκα αρκετες φορες σε βαθος 10ετιας, το καλόκαιρι και καθε φορα ηταν διαφορετικα...
να εισαστε καλα , να ταξιδευετε

 

[travelbreak]

Από το Μόσταρ στο Ντουμπρόβνικ. Δαλματικές ακτές.

Λίγο μετά τις 8 στο Μόσταρ πήραμε το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε τη διαδρομή για να πάμε στο ιστορικό Ντουμπρόβνικ της Κροατίας. Όμως πριν πάμε είχαμε σκοπό να περάσουμε από τους καταρράκτες Cravice. Καλά, είχαμε σκοπό να περνούσαμε και από άλλα σημεία με ενδιαφέρον (Blagaj, Stolac, Medugorje, στον επόμενο χάρτη) που ήταν κοντά, αλλά χρόνος μηδέν. Φαίνονται παρακάτω.

Οι καταρράκτες βρίσκονται στην Βοσνία, αλλά κοντά στα σύνορα με την Κροατία. Πήγαμε σχετικά νωρίς και δεν είδαμε κανέναν άλλο επισκέπτη. Ίσως γι αυτό στην έκδοση εισιτηρίων μας έκοψε μόνο ένα και για τους δυο. Είναι καταπληκτικοί οι καταρράκτες γιατί μοιάζει να βγαίνει το νερό μέσα από τη γη και να πέφτει από ένα ύψος γύρω στα 15 μέτρα. Είναι όμως πολύ το νερό και πολλά τα σημεία από τα οποία πέφτει. Μας θύμισε λίγο κάποιους καταρράκτες που είχαμε δει πριν από πολλά χρόνια στην Ισλανδία. Έχουν διαμορφώσει πολύ όμορφα το χώρο για να κάνει κανείς βόλτα, να καθίσει να πιει καφέ ή να φάει ακόμα και για να κολυμπήσει. Είδα φωτογραφίες από το περασμένο καλοκαίρι που είχε πάει η κόρη μας, και δεν μπορούσες να βρεις χώρο να σταθείς.

Εμείς κάναμε καμιά ώρα τη βόλτα μας και δεν εμφανίστηκε κανένας άλλος επισκέπτης. Πήραμε το αυτοκίνητο και μέχρι να πάμε στα σύνορα της Κροατίας για να περάσουμε τον έλεγχο, σταμάτησα σε ένα μαγαζί και αγόρασα μπισκότα που έκαναν περίπου 9€ που μου είχαν περισσέψει από τα ντόπια χρήματα. Μετά περάσαμε τα σύνορα, σαν αστραπή θα έλεγα, όπως και σε όλες σχεδόν τις άλλες περιπτώσεις σε τούτο το ταξίδι, και μπήκαμε στην Κροατία.

Ο πλοηγός έδειχνε την πόλη Ντουμπρόβνικ και έλεγε ότι θα περάσουμε από τις Δαλματικές ακτές της νότιας Κροατίας. Όσο περνούσαμε δίπλα στη θάλασσα, απέναντι βλέπαμε κάποια νησιά, άλλα κατοικημένα και άλλα όχι. Εμείς περάσαμε απέναντι από ένα μικρό στενό σημείο που έχει αφεθεί για την Βοσνία, αφού περάσαμε μια γέφυρα δυόμισι χιλιομέτρων (Beljesac Bridge) που ενώνει την ηπειρωτική Κροατία με ένα κομμάτι απομονωμένο της χώρας που περιλαμβάνει και το Ντουμπρόβνικ.

Οι Βόσνιοι αν θέλουν να πάνε με πλοίο στη Μεσόγειο πρέπει να περάσουν κάτω από την προαναφερθείσα γέφυρα.

Από κάποιο σημείο και μετά αρχίσαμε να απολαμβάνουμε τις περίφημες Δαλματικές ακτές της Κροατίας. Δεν με εντυπωσίασαν παρά μόνο το ότι έχουν πολλά νησιά και είναι δαιδαλώδεις. Δεν είναι και λίγο βέβαια, αλλά πιστεύω ότι είναι λίγο δύσκολο να κάνει κάποιος μπάνιο το καλοκαίρι σε αυτές. Απ’ όσο είδα είναι λίγες και μικρές οι παραλίες που είναι προσβάσιμες στον κόσμο. Και όπως έχω ακούσει ο κόσμος είναι πολύς.

Αυτή η γέφυρα είναι άλλη, πιο μικρή, λίγο πριν το Ντουμπρόβνικ:

 

[travelbreak]

Ντουμπρόβνικ​

Στον επόμενο χάρτη φαίνεται η περιοχή της πόλης του Ντουμπρόβνικ. Η παλιά πόλη, που ουσιαστικά πάνε οι τουρίστες, είναι μέσα στον μικρό κύκλο. Οι περισσότερες από τις ακτές που φαίνονται, ειδικά πάνω δεξιά στον κόλπο, είναι πυκνοκατοικημένες.

Εμείς κάναμε αρκετές στάσεις για να τραβήξουμε φωτογραφίες και λίγο μετά τις δύο φτάσαμε στο δωμάτιο που είχαμε κλείσει. Ουσιαστικά είναι ένα μικρό διαμέρισμα, πλήρως επιπλωμένο και εξοπλισμένο για να μπορέσουν να μείνουν 2 άνθρωποι, να μαγειρέψουν και να κάνουν οτιδήποτε θέλουν, γιατί έχει όλα αυτά που χρειάζονται. Επίσης ο οικοδεσπότης ήτανε ένας ευγενικός Κροάτης, πολύ φιλόξενος και μπορώ να πω ότι το διαμέρισμα στην τιμή 40€ μαζί με πάρκινγ ήταν μια καλή ευκαιρία. Βέβαια έχει ένα μειονέκτημα: ότι είναι ακριβώς πάνω σε ένα δρόμο στο ισόγειο απ’ όπου περνάνε πολλά αυτοκίνητα. Αλλά εμείς ήμασταν τόσο κουρασμένοι που κοιμηθήκαμε χωρίς κανένα πρόβλημα. Λόγω εποχής πάντως δεν είχε κίνηση το βράδυ. Φαντάζομαι το καλοκαίρι θα έχει ηχητικό πρόβλημα.

Αφήσαμε τα πράγματά μας και κατευθείαν φύγαμε για να επισκεφθούμε την παλιά πόλη, στην οποία βρισκόμασταν σε περίπου 20 λεπτά. Είχε αρκετό κόσμο για την εποχή που ήμασταν, αφού ήταν Σάββατο. Όμως και εδώ όπως και στο Μόσταρ έκανε πολύ κρύο αν και είχε λιακάδα και φύσαγε ακόμα πιο δυνατός αέρας. Εμείς όμως κάναμε τις βόλτες μας.

Πριν την παλιά πόλη πήγαμε στο κάστρο Fort Lovrijenac απ’ όπου είχες καλή θέα προς την παλιά πόλη. Ήταν κλειστό και δεν μπήκαμε μέσα αλλά ήταν όμορφο μέρος για φωτογραφίες.

Κατεβήκαμε και μπήκαμε στο τουριστικό Ντουμπρόβνικ από την δυτική κεντρική είσοδο, Pile Gate.

Με το που περνάς τα τείχη ξεκινά ο κεντρικός πεζόδρομος Stradun.

Δεξιά και αριστερά του δρόμου ξεκινούν τα στενά που οδηγούν είτε στο βόρειο τείχος είτε στο νότιο. Όμως παντού έχει μαγαζιά για ψώνια ή για φαγητό.

Στο τέλος της Stradun βγαίνεις στη θάλασσα. Πριν βγεις είναι η επιβλητική εκκλησία του St. Blaise. Αμέσως μετά το Rector's Palace και λίγο πιο πάνω η εκκλησία του St. Ignatius. Όλα αυτά τα είδαμε απ’ έξω γιατί την ώρα που φτάσαμε ήταν αργά. Μόνο το Παλάτι είδαμε εσωτερικά.

Μας άρεσε φυσικά πολύ η βόλτα μας, αλλά δεν είμαστε μαθημένοι στα κρύα, γι αυτό αποχωρήσαμε. Είχαμε σκοπό να πάμε και την επομένη το πρωί να δούμε πάλι την πόλη, όπως κάνουμε συνήθως, αλλά δεν το πραγματοποιήσαμε. Φοβηθήκαμε το κρύο και θεωρήσαμε ότι είδαμε όσα είχαμε να δούμε.

Αρκετά πριν φύγουμε για αυτό το ταξίδι, σκεφτόμασταν ότι θα είχε διάρκεια λίγων ημερών, δηλαδή 7 ή 8. Τελικά το επιμηκύναμε κάπως, αλλά δεν είχα προλάβει να κάνω καλή προετοιμασία για τα μέρη που θα επισκεπτόμασταν. Το σίγουρο είναι ότι ήξερα τον κύκλο που θα κάναμε εάν δεν τύχαινε κάτι έκτακτο και αφού δεν έτυχε κάτι, αυτό τον κύκλο συνεχίζαμε να κάνουμε. Πλέον είχαμε αρχίσει να πηγαίνουμε νότια και σύντομα θα επιστρέφαμε στην Ελλάδα. Οι χώρες που είχα προλάβει περισσότερο να ασχοληθώ ήταν η Βόρεια Μακεδονία και η Βοσνία. Κάπως είχα ασχοληθεί και με Σερβία, αλλά για το Ντουμπρόβνικ και για το Μαυροβούνιο δεν είχα σκεφτεί τίποτα.

Το Ντουμπρόβνικ ξέραμε ότι είναι πολύ ακριβό και δεν είχαμε αποφασίσει αν θα μείνουμε. Αλλά αφού βρήκαμε φθηνό διαμέρισμα το κλείσαμε και έτσι είχαμε την ευκαιρία να το δούμε έστω και για λίγες ώρες. Για τις τιμές ενδεικτικά αναφέρω ότι σε ένα υπόγειο πάρκινγκ λίγο έξω από την παλιά πόλη για να παρκάρεις έστω και λίγα λεπτά έως 4 ώρες πλήρωνες 30€. Για άλλες 4 ώρες πληρώνεις άλλα 30€ και για ολόκληρη τη μέρα είχες και έκπτωση, οπότε έδινες μόνο 100€. Δεν ξέρω αν αυτές οι τιμές ισχύουν και το καλοκαίρι ή είναι ακόμα ακριβότερες. Επίσης δεν ξέρω τις τιμές που έχουν στα πάρκινγκ που είναι λίγο πιο έξω από την παλιά πόλη.

Με τη Βοσνία είχα ασχοληθεί κάπως παραπάνω στο σπίτι, αλλά πίστευα ότι θα μέναμε περισσότερες ημέρες. Έτσι είχα σημειώσει αρκετά μέρη για να επισκεφθούμε, ειδικά κοντά στο Μόσταρ. Όμως θα έπρεπε να κάνουμε ένα ταξίδι τουλάχιστον 20 ημερών για να δούμε όλα αυτά τα μέρη. Δεν ξέρω αν θα το επιχειρήσουμε μια άλλη φορά. Το βράδυ στο Ντουμπρόβνικ έκλεισα ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο στην πόλη Budva, στο Μαυροβούνιο.

 

[travelbreak]

Μαυροβούνιο​

Από το Ντουμπρόβνικ ως το Κότορ του Μαυροβουνίου.

Φύγαμε νωρίς το πρωί από το Ντουμπρόβνικ με κατεύθυνση το όμορφο Μαυροβούνιο. Το καλό που έχει η Κροατία είναι ότι έχουν και αυτοί ευρώ, οπότε δεν χρειάστηκε να κάνουμε συνάλλαγμα. Η βενζίνη επίσης ήταν λίγο κάτω από το ενάμιση ευρώ, αλλά δεν χρειάστηκε να βάλουμε, αφού δεν βάλαμε ούτε καν στη Βοσνία. Τις τελευταίες μέρες κάναμε πολλά χιλιόμετρα, αλλά όχι τόσα που να αδειάσει το ντεπόζιτο. Τελευταία φορά το είχαμε γεμίσει λίγο πριν φύγουμε από τη Σερβία, αλλά σε αυτούς τους άνετους δρόμους, με ένα γέμισμα κάνω σχεδόν 800 χιλιόμετρα.

Στο Ντουμπρόβνικ φάγαμε ένα καλό πρωινό στο διαμέρισμα που μείναμε, μπήκαμε στο αυτοκίνητο και αναχωρήσαμε για νότιες περιοχές. Ο καιρός ήταν πολύ καλός, αν και έκανε τσουχτερό κρύο. Όμως δεν φύσαγε πολύ και είχε ένα δυνατό ήλιο. Στη διαδρομή κάναμε συχνές στάσεις για να τραβάμε φωτογραφίες από τις ακτές της Αδριατικής. Τραβήξαμε και τις τελευταίες από το Ντουμπρόβνικ με πανοραμική θέα.

Στον πλοηγό είχα βάλει πρώτη στάση την πόλη Herceg Novi. Ήξερα ότι είχε μια παλιά πόλη και κάποιο φρούριο. Δεν αργήσαμε να φτάσουμε και παρκάραμε πολύ κοντά στην παλιά πόλη. Ευτυχώς ήταν Κυριακή και δεν πληρώναμε για το πάρκινγκ, όταν βέβαια αυτό είναι δημόσιο, γιατί αν πας σε ιδιωτικό πάντα πλήρωνες. Η πόλη βρίσκεται μόλις περνάς τα σύνορα Κροατίας-Μαυροβουνίου.

Περιπλανηθήκαμε λίγο στα στενά του Herceg Novi, που δεν είχαν και τόσο ενδιαφέρον όσο άλλων πόλεων που είδαμε. Θέλαμε να μπούμε και στο φρούριο αλλά ήταν κλειστό αφού άνοιγε στις 10 και ακόμα ήταν νωρίς. Είχε άλλο ένα κάστρο ακόμα πιο ψηλά αλλά δε θέλαμε να εξαντληθούμε από νωρίς. Είχαμε όλη τη μέρα μπροστά μας. Οι βόλτες μας ήταν πολύ όμορφες στην παλιά πόλη, αλλά δεν αργήσαμε να πάμε στο αυτοκίνητο για να φύγουμε από εκεί. Αυτή η πόλη ουσιαστικά είναι στην αρχή του πανέμορφου κόλπου του Κότορ. Ο κόλπος είναι αρκετά μεγάλος και έχει ένα πορθμό από τον οποίο μπαίνουν τα πλοία. Ο κόλπος έχει ένα σχήμα δαιδαλώδες που μοιάζει να έχει φιόρδ. Η θάλασσα περιστοιχίζεται από κάποια βουνά αλλά στις ακτές της λίμνης, γιατί λίμνη μοιάζει να είναι (λιμνοθάλασσα) όπως φαίνεται, υπάρχουν πολλές πόλεις και χωριά. Σε αυτά τα μέρη έχουν χτιστεί πάρα πολλά σπίτια και ξενοδοχεία. Δεν είμαι σίγουρος αλλά πιστεύω ότι πολλά από τα σπίτια θα έχουν αγοράσει βορειοευρωπαίοι, οι οποίοι τα χρησιμοποιούν για τις διακοπές τους. Γενικά στην περιοχή υπάρχει μια πολύ μεγάλη οικιστική ανάπτυξη, μάλλον καταστρεπτική για το περιβάλλον

Στις επόμενες φωτογραφίες είναι το Πέραστ από την απέναντι πλευρά της θάλασσας:

Στον επόμενο χάρτη φαίνεται ο κόλπος του Κότορ με τις πόλεις που επισκεφτήκαμε.

.​

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι από τα σύνορα όλων των χωρών που περάσαμε μόνο σε εκείνο των Σκοπίων μας ζήτησαν την πράσινη κάρτα. Σε όλα τα άλλα ζητάνε μόνο τα κλασσικά, δηλαδή τις ταυτότητες ή τα διαβατήρια και επιπλέον άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου. Γι’ αυτό και είναι πολύ εύκολη η διέλευση.

Επόμενη στάση είχα βάλει το Perast. Η πόλη αυτή είναι χτισμένη σε μια ακτή του κόλπου του Κότορ. Είναι όμορφη, αλλά το κυριότερο ενδιαφέρον της είναι δύο μικρά νησιά που βρίσκονται ανοικτά στη θάλασσα. Το ένα είναι καταπράσινο και έχει το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, ενώ το άλλο δεν έχει δέντρα αλλά έχει μια εκκλησία της Παναγίας. Πάρα πολύς κόσμος σταματάει στο Perast με σκοπό να επισκεφθεί τα νησιά αυτά, ή τουλάχιστον να τα φωτογραφίσει. Αυτό το τελευταίο κάναμε και εμείς. Μείναμε στην μικρή πόλη πάνω από μισή ώρα κάνοντας βόλτες. Υπήρχαν βάρκες που σε πήγαιναν στα δυο νησάκια αλλά δεν το θεωρήσαμε τόσο ενδιαφέρον για το χρόνο που είχαμε.

 

[travelbreak]

Kotor και Budva

Μετά και από αυτή τη στάση πήγαμε στο περίφημο Κότορ. Πράγματι έχει μια καταπληκτική παλιά πόλη από την οποία ξεκινάει ένα φρούριο και ανεβαίνει πολύ ψηλά σε ένα βουνό. Πετύχαμε μάλιστα στην παλιά πόλη τον τερματισμό των αθλητών που είχαν τρέξει ένα μαραθώνιο, ο οποίος είχε ξεκινήσει από το πρωί, και τους είδαμε να φτάνουν μέχρι και μετά από 5 ώρες από την έναρξη του αγώνα.

Εμείς φυσικά κάναμε βόλτες στην παλιά πόλη, ψωνίσαμε μερικά σουβενίρ και κάναμε μια προσπάθεια να ανεβούμε στην κορυφή του φρουρίου.

Φτάσαμε μέχρι περίπου τη μέση που υπήρχε μια εκκλησία, παλιά βέβαια, αλλά ήτανε πολύ μεγάλη ανηφόρα για να ανέβουμε μέχρι επάνω. Η θέα στον κόλπο άξιζε τον κόπο.

Πράγματι το Κότορ είναι πολύ όμορφο και την προηγούμενη μέρα που είχα κλείσει το δωμάτιο στη Μπούντβα, είχα ψάξει για δωμάτια στο Κότορ αλλά ήταν αρκετά πιο ακριβά. Να σημειώσω ότι στην πόλη Μπούντβα πληρώναμε 28€ και φυσικά είχαμε ένα αρκετά καλό δωμάτιο, αλλά το κυριότερο: πάρκινγκ στο χώρο του ξενοδοχείου. Από ό,τι καταλάβαμε η Μπούτβα είναι μια πόλη, η οποία χρησιμοποιείται από πολλούς τουρίστες γιατί είναι φθηνότερη στο κόστος των καταλυμάτων αλλά και του φαγητού. Από όσο είδα το κόστος του φαγητού είναι περίπου όσο το κόστος στην Ελλάδα. Να σημειώσω επίσης ότι στο Κότορ για να μπορέσουμε να κάνουμε τη βόλτα βάλαμε το αυτοκίνητο σε ένα ιδιωτικό πάρκινγκ και πληρώναμε 2€ για κάθε ώρα οπότε εμείς που μείναμε 2 ώρες και 20 λεπτά περίπου πληρώσαμε 6€, σαν να είχαμε παρκάρει για 3 ώρες.

Το ξενοδοχείο στην Μπούντβα, η οποία είναι εκτός του κόλπου του Κότορ, ήταν κοντά στην παλιά πόλη. Ήταν ένα καλό ξενοδοχείο, απλά πάλι μέναμε στο δεύτερο όροφο και δεν υπήρχε ανελκυστήρας για να ανεβάσουμε τα πράγματα. Κατά τα άλλα όμως ήταν πολύ καλό και μάλιστα είχαμε και πρωινό.

Αφού αφήσαμε μερικά από τα πράγματα στο δωμάτιο και η ώρα είχε πάει περίπου 15:30, φύγαμε για την παλιά πόλη που απείχε 1 χλμ από το ξενοδοχείο. Πρώτα φτάσαμε στην παραλία, που είναι πολύ κοντά στο κατάλυμά μας, και μετά συνεχίσαμε για την παλιά πόλη, που έχει ένα μικρό φρούριο γύρω από αυτήν. Πολύς κόσμος ήταν μαζεμένος στη δυτική πλευρά, στη μεριά της θάλασσας, για να δει το ηλιοβασίλεμα.

Δεν είναι πολύ μεγάλη η παλιά πόλη και μέσα σε μισή ώρα, ή έστω λίγο παραπάνω, μπορείς να τη δεις με τα πόδια στα γρήγορα. Εμείς αφού την είδαμε μπήκαμε και σε ένα χώρο που ονομάζεται Ακρόπολη της Μπούντβα, δώσαμε εισιτήριο τεσσεράμισι ευρώ ο καθένας και μετά ανεβήκαμε στο πιο ψηλό σημείο της ακρόπολης για να τραβήξουμε φωτογραφίες και να δούμε το γύρω χώρο.

Εκεί υπήρχαν και 2 μικρά μουσεία, το ένα με αντίγραφα, πολύ μικρά όμως, από πλοία της εποχής ακόμα των Βενετσιάνων. Να πω εδώ ότι και το Ντουμπρόβνικ και το Κότορ αλλά και η Μπούντβα ήταν βενετσιάνικα λιμάνια. Ειδικά το Ντουμπρόβνικ εθεωρείτο από τα πιο σπουδαία της εποχής. Αυτό δεν χρειάζεται να το διαβάσεις αφού είναι εμφανέστατο όταν κάνεις βόλτα στις παλιές πόλεις.

Στη Μπούντβα ο καιρός ήταν καλός κι έτσι είχε αρκετό φως μέχρι και στις 05:00. Εμείς βέβαια ήμασταν πολύ κουρασμένοι και γι’ αυτό επιστρέψαμε νωρίς στο ξενοδοχείο, λίγο μετά που νύχτωσε. Όμως διαπιστώσαμε ότι τα μαγαζιά που ήταν γεμάτα με κόσμο, που καθόταν έξω λόγω του καλού καιρού όταν πηγαίναμε, στην επιστροφή ήταν άδεια γιατί ο κόσμος φαίνεται κρύωνε και είχε φύγει. Και πολλά από τα υπαίθρια καταστήματα είχαν κλείσει. Αυτό είναι ένα από τα άσχημα που έχουν τα χειμωνιάτικα ταξίδια. Έχουν όμως και πολλά καλά.

Εμείς πήγαμε στο ξενοδοχείο με σκοπό να ξεκουραστούμε και μετά να βγούμε ξανά. Όμως με την ερημιά που υπήρχε στους δρόμους και στα μαγαζιά αποφασίσαμε να μείνουμε μέσα. Βέβαια υπήρχαν καφετέριες και εστιατόρια που είχαν ανθρώπους, αλλά δεν μας ενέπνεαν ώστε να πάμε να καθίσουμε εκεί.
Από τη νυχτερινή (πριν πάμε στο ξενοδοχείο) βόλτα μας:

Στον επόμενο χάρτη φαίνεται η διαδρομή της ημέρας:

Κοιτάξαμε λίγο τι πρόγραμμα μπορούσαμε να κάνουμε την επόμενη μέρα και επίσης κλείσαμε δωμάτιο στην Ποντγκόριτσα για την επόμενη μέρα.

 

[travelbreak]

Από την Μπούντβα στην πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου Ποντγκόριτσα.

Σε ένα τέτοιο ταξίδι δεν θα μπορούσε να λείπει η πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου, η Ποντγκόριτσα. Έτσι το πρωί αφού ήπιαμε τα καφεδάκια μας με το ηλεκτρικό μπρίκι που έχουμε, φάγαμε ένα πρωινό στο ξενοδοχείο που μέναμε, το οποίο ήταν αρκετά πλούσιο, και ξεκινήσαμε λίγο πριν τις 8 για την σημερινή ημέρα με πολλά σημεία ενδιαφέροντος. Πρώτη φορά σε αυτό το ταξίδι που ξεκινήσαμε τόσο αργά. Αυτό έγινε γιατί είχαμε πρωινό μετά τις 7, οπότε μέχρι να το φάμε και να ανέβουμε στο δωμάτιο για να μεταφέρουμε τα πράγματα, η ώρα πήγε 07:45.

Αναχωρήσαμε από την Μπούντβα και το πολύ ωραίο ξενοδοχείο που είχαμε περνώντας μέσα από το κέντρο της πόλης με τα τεράστια ξενοδοχεία. Ακόμα πιο μεγάλα ξενοδοχεία όμως υπήρχαν στις κοντινές παραλίες. Δυστυχώς στο Μαυροβούνιο κάνουν τεράστιες ξενοδοχειακές μονάδες και όχι μόνο αυτό αλλά πιάνουν και όλες τις παραλίες που υπάρχουν. Φαντάζομαι λοιπόν ότι σε λίγο ο κόσμος θα έχει πρόσβαση στη θάλασσα μόνο μέσα από τα βράχια.

Βόρεια της Μπούντβα βρίσκεται το γραφικό χωριό Cetinje, Τσέτινιε και στα ελληνικά Κετίγνη. Ανεβήκαμε μια αρκετά μεγάλη ανηφόρα με πολλές στροφές αλλά σχετικά καλό δρόμο και σε περίπου 40 λεπτά είχαμε φτάσει στο χωριό. Έκανε πολλή παγωνιά εκείνη την ώρα αλλά είχε αρκετό ήλιο. Το χωριό έχει πολλά παλιά κτίρια και γενικά έχει μια πλούσια αίγλη. Υπήρξε άλλωστε πρωτεύουσα της χώρας (από το 15ο μέχρι τον 20ο αιώνα) και σήμερα ο πρόεδρος του Μαυροβουνίου κατοικεί στο Cetinje.
Από ψηλά η Μπούντβα φαινόταν όμορφη:

Κι εδώ φωτογραφίες από το γραφικό αλλά παγωμένο Τσέτινιε:

Μετά από μισή ώρα περίπου που κάναμε βόλτα, επιστρέψαμε από ακριβώς τον ίδιο δρόμο στην Μπούντβα, όπου στρίψαμε νότια ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο. Από ψηλά είδαμε το «νησάκι» του Αγίου Στεφάνου. Δεν κατεβήκαμε στην παραλία για να το επισκεφτούμε όμως.

Επόμενη στάση που είχαμε βάλει στο πρόγραμμα ήταν το μοναστήρι Rezevici. Δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερο, αλλά ήταν στο δρόμο μας και επειδή πηγαίνουν μερικά πρακτορεία από την Αθήνα, είπαμε να πάμε και εμείς.

Δεν μείναμε αρκετή ώρα και συνεχίσαμε για το πολύ όμορφο Petrovats. Ευτυχώς σε αυτά τα χωριά δεν πληρώνεις παρκινγκ, και είναι καλό που δεν ασχολείσαι με αυτό. Στο Petrovats παρκάραμε κοντά σε ένα παλιό μικρό κάστρο και κάναμε βόλτα αρχικά βλέποντάς το από ψηλά και μετά κάνοντας βόλτα και μέσα σε αυτό. Το κάστρο βρίσκεται στην άκρη του χωριού δίπλα στη θάλασσα. Δεν έχει κάτι ενδιαφέρον, αλλά έχει τη χάρη του.

Εδώ αφήσαμε την Αδριατική και δεν την είδαμε ξανά. Μόνο στην Αλβανία από κάποια απόσταση.

Θα διακόψω για λίγο την περιγραφή του ταξιδιού, αφού θα κάνω ένα μικρό ταξίδι στην Κρήτη. Κρασί και ρακή υπάρχουν άφθονα. Όποιος θέλει ας επικοινωνήσει για μερικά ποτηράκια.

 

[Κυριακος-Ελενη]

Ωραιοτατα!

 

[travelbreak]

@chris7 μονοκοπανιά πήρες την ιστορία μου; Άντε, κοντεύεις! Σε ευχαριστώ που με παρακολουθείς.

 

[chris7]

@chris7 μονοκοπανιά πήρες την ιστορία μου; Άντε, κοντεύεις! Σε ευχαριστώ που με παρακολουθείς.

Πολύ ωραία ιστορία με υπέροχες φωτογραφίες από τα Βαλκάνια που πολύ μου αρέσουν. Περιμένω τη συνέχεια.

 

[travelbreak]

Πολύ ωραία ιστορία με υπέροχες φωτογραφίες από τα Βαλκάνια που πολύ μου αρέσουν. Περιμένω τη συνέχεια.

Θα αργήσει λίγο η συνέχεια, αφού όπως είπα βρίσκομαι στην Κρήτη.
Αυτή η φωτογραφία έπρεπε να μπει στο live from, αλλά αφού το έφερε η κουβέντα:

 

[chris7]

Θα αργήσει λίγο η συνέχεια, αφού όπως είπα βρίσκομαι στην Κρήτη.
Αυτή η φωτογραφία έπρεπε να μπει στο live from, αλλά αφού το έφερε η κουβέντα:
View attachment 451794

Καλά να περνάτε.