Αλβανία Βοσνία-Ερζεγοβίνη Κροατία Μαυροβούνιο Π.Γ.Δ.Μ. Σερβία Εδώ είναι (λίγα) Βαλκάνια, οδικώς και ωδικώς

[travelbreak]

Ταξίδι στα Βαλκάνια, Δεκέμβριος 2023​

Εισαγωγή

Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για τις χώρες των Βαλκανίων που «μια ακόμα δεν προσθέτει τίποτα» ή «μια ακόμα δεν βλάπτει» ή «όλο και κάτι καινούργιο μαθαίνουμε». Η επιλογή είναι δική σας, για το αν θα ενδιαφερθείτε για την ιστορία μου. Ουσιαστικά δεν είναι ιστορία αλλά εξιστόρηση. Δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο, εκτός αν κάποια περιστασιακά αναπάντεχα γεγονότα τραβήξουν το ενδιαφέρον σας. Ίσως βρείτε και λίγα σημεία που επισκεφτήκαμε, που δεν τα γνωρίζετε. Ας ξεκινάμε λοιπόν.

Αυτά τα ταραγμένα από πάντα Βαλκάνια! Χιλιάδες χρόνια πριν πολλοί από τους τότε ανθρώπους του Βορρά κατέβαιναν προς τη χώρα μας. Από το Νότο ήταν δύσκολο να έρθουν λαοί, αφού ήταν η θάλασσα. Έτσι, όποιος λαός κατηφόριζε προς το Νότο περνούσε από τα Βαλκάνια. Για να προχωρήσει έπρεπε να αντιμετωπίσει εκείνους που έμεναν εκεί. Γι’ αυτό ίσως οι πόλεμοι ήταν (και είναι) αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μας.

Ας μην πάμε όμως τόσο παλιά. Εγώ στις αρχές της δεκαετίας του 1980 πέρασα τέσσερις φορές την ενωμένη Γιουγκοσλαβία με τα τρένα της εποχής. Δεν έμεινα όμως παρά μόνο στο Βελιγράδι για μια μέρα. Τότε θέλαμε να ταξιδέψουμε στη Βόρεια πολιτισμένη Ευρώπη. Ή να δούμε τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» σε πιο σκληρά κράτη, όπως η Ανατολική Γερμανία ή η Τσεχοσλοβακία. Η Γιουγκοσλαβία ήταν λίγο Δυτική. Το κακό γι αυτήν ήταν ότι ήταν και λίγο Ανατολική. Το πλήρωσε πολύ ακριβά.

Το 1975 είχα ένα καθηγητή ιστορίας στο Λύκειο και σε ανύποπτο χρόνο μας είχε πει ότι κάποια μέρα θα γίνει χαμός μεταξύ των εθνοτήτων της Γιουγκοσλαβίας. Το είπε με τρόπο που με έκανε να το θυμάμαι για χρόνια. Και δυστυχώς δεν άργησε να επιβεβαιωθεί. Διαβάζοντας τώρα λίγη από την ιστορία αυτής της χώρας για το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, πιστεύω ότι δεν ήταν δύσκολο να προβλεφτεί το μέλλον αυτής της χώρας. Φυσικά εκ των υστέρων μπορούμε να κάνουμε τους προφήτες. Ο καθηγητής μας το έκανε εκ των προτέρων.

Σήμερα λοιπόν η τότε ενιαία χώρα είναι διαιρεμένη σε έξι μικρότερα κομμάτια και ετοιμάζεται και το έβδομο. Τι ετοιμάζεται! Έτοιμο είναι. Η δεκαετία του 1990 ήταν πολύ ταραγμένη για σχεδόν όλους τους λαούς της περιοχής της πρώην κραταιάς Γιουγκοσλαβίας. Μίση, πόλεμοι, εκπατρισμοί, βομβαρδισμοί έκαναν τους ανθρώπους να μας φαίνονται άγριοι. Ανηλεείς διενέξεις ανάμεσα σε διαφορετικές εθνότητες και θρησκείες. Μαθαίναμε τα νέα τότε και μας φαινόταν περίεργο που Ευρωπαίοι σφάζονταν χωρίς οίκτο. Νομίζαμε ότι μόνο στην Αφρική μπορούσαν να γίνουν αυτά. Πολύ γρήγορα ξεχάσαμε τη δική μας ιστορία.

Πηγαίνοντας λοιπόν τώρα, μετά από όλους αυτούς τους πολέμους, και ύστερα από τριάντα χρόνια, δεν ξέραμε τι θα δούμε. Είδαμε όμως ανθρώπους ήρεμους, όχι όμως χαμογελαστούς, εκτός από τους νέους. Και το πιο περίεργο για μας ήταν που βλέπαμε τα τζαμιά δίπλα στις εκκλησίες. Για μένα ήταν πολύ ευχάριστο. Μπορώ να υποθέσω ότι έχουν ξεχαστεί τα μίση. Όμως οι άνθρωποι που έχασαν δικούς τους ή τα σπίτια και τον τόπο τους, σίγουρα δεν έχουν ξεχάσει.

Και για να κλείσω την μικρή εισαγωγή μου με έντονο συναισθηματικό τρόπο, θα αναφέρω το νεκροταφείο στο κέντρο του Μόσταρ, όπου όλοι οι τάφοι που άντεξα να δω είχαν διάφορες χρονολογίες γέννησης των πεθαμένων, όμως όλοι είχαν πεθάνει το 1993. Και το πιο τραγικό, σε ένα μνήμα η χρονολογία γέννησης και θανάτου ήταν ακριβώς ίδια!!!

Το ταξίδι αρχίζει, Βέροια.

Την Τετάρτη στις 6 Δεκεμβρίου είχα τη γιορτή μου και μείναμε στην Αθήνα. Την επόμενη μέρα πολύ νωρίς, ξεκινήσαμε ένα ταξίδι στα Βαλκάνια. Τυπικά εμείς θέλαμε να επισκεφθούμε τη Μονή Σουμελά κοντά στη Βέροια.

Αρχικά η Ντίνα (την γνωρίζετε πια, μην κάνω συστάσεις) είχε την ιδέα να πάμε από τη Βέροια στην Οχρίδα και τα Σκόπια. Εγώ είχα λίγες αντιρρήσεις γιατί το αυτοκίνητό μας ήταν παλιό και δεν το εμπιστευόμουν για ένα ταξίδι εκτός Ελλάδος. Όμως λίγες μέρες πριν φύγουμε έκανα ένα γενικό σέρβις και έβαλα και πολύ καλά καινούργια ελαστικά. Έτσι από μηχανική άποψη δεν περίμενα να προκύψει οτιδήποτε, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει. Επίσης, αφού είχαμε χρόνο, σκέφτηκα να κάναμε ένα μεγάλο γύρο σε μερικές χώρες της περιοχής. Δηλαδή να μπαίναμε από την ανατολική πλευρά της πρώην Γιουγκοσλαβίας και να επιστρέφαμε από τη δυτική και την Αλβανία. Μάλιστα σκέφτηκα, αν βόλευε, να κάναμε και μια μικρή επίσκεψη στο Ντουμπρόβνικ. Ακόμα και μονοήμερη. Επειδή ήξερα ότι είναι ακριβή πόλη, νόμιζα ότι θα ήταν οικονομικότερο να πάμε για λίγες ώρες. Τελικά ψάχνοντας, όταν βρεθήκαμε κοντά, βρήκα φτηνό ξενοδοχείο και χωρίς δισταγμό το έκλεισα και μείναμε και μια ολόκληρη βραδιά. Όχι ότι το γνωρίσαμε λεπτομερώς, αλλά μια καλή ιδέα πήραμε. Άλλωστε ταξίδι δρόμου θέλαμε να κάνουμε, ως συνήθως, και η παραμονή σε οποιοδήποτε μέρος είναι σύντομη.

Φύγαμε πολύ πρωί την Πέμπτη με προορισμό την Βέροια εγώ είχα ήδη κλείσει δωμάτιο σε ένα κεντρικό ξενοδοχείο. Μάλιστα είχε και θέση πάρκινγκ στον κεντρικό δρόμο της Βέροιας, την Ελευθερίου Βενιζέλου. Φτάσαμε χωρίς πολλές στάσεις και αφού τακτοποιήσαμε τα πράγματα στο δωμάτιο κάναμε μια βόλτα στην πόλη να την γνωρίσουμε. Δεν άργησε να βραδιάσει και τότε πήραμε τηλέφωνο δύο φίλους μας, για να τους δούμε, αφού θα επισκεπτόμασταν έστω και για ένα βράδυ μόνο την πόλη τους. Πράγματι το βράδυ το περάσαμε στο σπίτι τους τρώγοντας και συζητώντας διάφορα πράγματα, κυρίως για ταξίδια. Ο καιρός δεν ήταν και πολύ καλός. Συγκεκριμένα έβρεχε πολύ δυνατά την ώρα που βρισκόμασταν εκεί με τους φίλους μας. Ευτυχώς όταν φύγαμε είχε σταματήσει η βροχή.

Μονή Σουμελά, Νυμφαίο, Φλώρινα.

Την άλλη μέρα φύγαμε αρκετά νωρίς για να πάμε να δούμε το Μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά. Έκανε αρκετό κρύο και πήγαμε να κάνουμε το σταυρό μας και να ανάψουμε ένα κερί. Η επόμενη διαμονή μας, το ίδιο βράδυ δηλαδή, ήταν στη Φλώρινα. Όμως πριν πάμε εκεί κάναμε μια στάση στο Αμύνταιο. Πιστεύαμε ότι θα ήταν ένα όμορφο μέρος, αλλά τελικά δεν είχε κάτι ιδιαίτερο, τουλάχιστον μέσα στην πόλη. Έτσι πολύ σύντομα φύγαμε και εν μέσω χιονιών και ελαφριάς χιονόπτωσης φτάσαμε στο χωριό Νυμφαίο, το οποίο ήταν πολύ γραφικό. Αλλά με θερμοκρασία μείον 3°C και αρκετό χιόνι στους δρόμους και περισσότερο στις στέγες των σπιτιών και στα δέντρα, δεν ήταν εύκολο να μείνουμε πολλή ώρα. Είχε κάμποσο κόσμο που πήγε να επισκεφθεί το χωριό.

Η πάνω εκκλησία είναι η παναγία Σουμελά. Η κάτω εκκλησία είναι στο Αμύνταιο:

Νυμφαίο:

Σχετικά νωρίς φθάσαμε στη Φλώρινα και έχοντας περίπου δύο ώρες φως ακόμα, βγήκαμε για τη βόλτα μας. Μείναμε σε ένα ξενοδοχείο κοντά στο κέντρο της πόλης πληρώνοντας 35€ περίπου. Η τιμή γι’ αυτό που μας έδινε ήταν πολύ καλή και ασφαλώς καλύτερη από τα 60€ που δώσαμε τη βραδιά που μείναμε στην Βέροια. Στη Φλώρινα είχαμε πάει πριν από 32 χρόνια ξανά, καλοκαίρι όμως, και δεν θυμόμασταν σχεδόν τίποτα. Τώρα η πόλη μας φάνηκε αρκετά όμορφη. Το βράδυ πήγαμε για φαγητό σε ένα καλό εστιατόριο με αρκετό κόσμο, που επιλέξαμε τυχαία.

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 21

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 21

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[evaT]

Πολύ καλά κάνεις και τα γράφεις! δεν υπάρχει άλλη μία ιστορία. Καθένας έχει την ξεχωριστή του ματιά και η δική σου είναι αναλυτική και πολύτιμη. Παρακολουθώ με προσοχή

 

[KIKI]

Πολυ ωραία εισαγωγή. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Τα Βαλκάνια εχουν πολυ υλικό αρκει να τα δούμε με άλλη ματιά και οχι οπως τη δική μου που πρωτοπάτησα το πόδι μου το 2018 σκεφτόμενη 'ελα μωρέ τι να μας πουν οι γείτονες". Αλλαξα γνώμη και το 2019 πήγα άλλες τρεις φορές ανακαλύπτοντας συνέχεια πολυ ενδιαφέροντα μέρη και τώρα ξέρω οτι εχω ακόμα πολλά να επισκεφτώ.

 

[travelbreak]

Πολυ ωραία εισαγωγή. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Τα Βαλκάνια εχουν πολυ υλικό αρκει να τα δούμε με άλλη ματιά και οχι οπως τη δική μου που πρωτοπάτησα το πόδι μου το 2018 και μετά το 2019 πήγα άλλες τρεις φορές ανακαλύπτοντας συνέχεια πολυ ενδιαφέροντα μέρη και τώρα έχω ακόμα πολλά να επισκεφτώ.

Επειδή είναι η περιοχή μας, είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε την ιστορία της. Εγώ αφού γύρισα διάβασα μερικά ιστορικά στοιχεία της δεκαετίας του 1990. Δεν θυμάμαι πολλά από εκείνη την περίοδο, αν και τα έζησα έντονα.
Όμως σε ένα ταξίδι δρόμου, δεν έχεις το χρόνο να μπεις όσο χρειάζεται στην ιστορία ενός τόπου. Είναι όμως η ταξιδιωτική επιλογή μας.

 

[travelbreak]

Βόρεια Μακεδονία​

Την επόμενη μέρα το πρωί ξεκινήσαμε νωρίς για να μπούμε στη γειτονική χώρα, την Βόρεια Μακεδονία δηλαδή (ή ΠΓΔΜ ή Σκόπια). Τα χαρτιά που χρειάζονταν ήταν τα διαβατήρια ή ταυτότητες, η άδεια του αυτοκινήτου και από την ασφάλειά του να έχουμε την λεγόμενη πράσινη κάρτα, η οποία μας κάλυπτε σε περίπτωση συμβάντος μόνο τα έξοδα του άλλου αυτοκινήτου και γενικότερα οχήματος. Με την κάρτα λοιπόν και τα διαβατήριά μας μπήκαμε στη χώρα. Την πράσινη κάρτα την είχα βγάλει μερικές μέρες πριν, πηγαίνοντας επί τόπου στην ασφαλιστική εταιρεία του αυτοκινήτου μου. Όμως θα μπορούσε να γίνει και ηλεκτρονικά, αλλά η διαδικασία θα ήταν λίγο πιο μπερδεμένη. Για μένα ήταν εύκολο να πάω μέχρι τα γραφεία τους και να πάρω το χαρτί. Εκεί όμως καταλαβαίνεις τους άχρηστους υπαλλήλους. Μου είπε ότι για Σερβία και Κροατία θέλει άλλη κάρτα, στην οποία οι ημερομηνίες που θα έβαζα δε θα έπρεπε να επικαλύπτονται με εκείνες των άλλων χωρών. Βασικά ήταν δυο ομάδες χωρών σε ένα έντυπο που μου έδωσε. Σε άλλη ομάδα ήταν η Σερβία. Αποφάσισα να μην ασχοληθώ στο ταξίδι με τη Σερβία, αφού ήθελε μια άλλη διαδικασία επιπλέον. Όταν όμως έφυγα με την πράσινη κάρτα είδα ότι στις χώρες στις οποίες ίσχυε ήταν και η Σερβία, όπως και το Μαυροβούνιο, τα Σκόπια, η Αλβανία, η Βοσνία και διάφορες άλλες. Καλού κακού πήρα τηλέφωνο τις πρεσβείες της Κροατίας και της Σερβίας και μου είπαν ότι δε χρειάζονται καν πράσινη κάρτα. Μετά πήρα και την ασφαλιστική και στις πληροφορίες μου επιβεβαίωσαν όλα αυτά. Ο αρμόδιος όμως υπάλληλος δεν τα ήξερε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά σου έδινε και λάθος πληροφορίες. Για την ιστορία αναφέρω ότι μόνο στην Βόρεια Μακεδονία μας τη ζήτησαν. Πουθενά αλλού.

Η χώρα έχει έκταση 26.000 τ.χ. (λίγο μεγαλύτερη από την Πελοπόννησο με 21.500 τ.χ.) και πληθυσμό κάτι λιγότερο από δύο εκατομμύρια. Δυστυχώς βαίνει μειούμενος. Η Ελληνική Μακεδονία έχει έκταση 34.000 τχ και πληθυσμό κοντά στα δυόμισι εκατομμύρια. Τα Σκόπια έχουν πληθυσμό κάπου μισό εκατομμύριο και η Μπίτολα (Bitola) όπως και το Κουμάνοβο περίπου 100.000. Η Οχρίδα 42.000 και το Τέτοβο που πήγαμε αργότερα 52.000.

Μπίτολα και Οχρίδα

Τα σύνορα τα περάσαμε νωρίς χωρίς κίνηση και μέσα σε λίγα λεπτά είχαν τελειώσει οι διαδικασίες. Η πρώτη στάση που κάναμε ήταν στην πόλη Μπίτολα (Μοναστήρι στα Ελληνικά) που είχαμε εντοπίσει κάποια σημεία για να δούμε εκεί. Με την κάρτα Revolut τράβηξα 5000 δηνάρια από ΑΤΜ και η ισοτιμία ήταν περίπου 60 δηνάρια το 1€. Τα ήθελα για τα πρώτα έξοδα.

Στον επόμενο χάρτη φαίνεται η διαδρομή της ημέρας.

Η κυκλοφορία με το αυτοκίνητό μου ήταν άνετη, αφού οι οδηγοί στη χώρα οδηγούσαν όπως και στην Ελλάδα και μάλλον καλύτερα θα έλεγα.
Στην Μπίτολα είδαμε τα σημεία που είχα σημειώσει καθώς και εκείνα που πηγαίνουν τα πρακτορεία από την Ελλάδα. Παρκάραμε το αυτοκίνητο σε ένα κεντρικό σημείο πληρώνοντας κάποια χρήματα που ήταν πολύ λίγα. Απλά εγώ έδωσα 2€ γιατί δεν είχα πιο ψιλά. Κανονικά ήθελε 40 δηνάρια για τρεις ώρες. Δεν είχα πάρει ακόμα από το μηχάνημα τα ντόπια χρήματα.

Σάββατο πρωί, ερημιά στους εμπορικούς κεντρικούς δρόμους:

Τα γύρω βουνά είχαν αρκετό χιόνι:

Μας έκανε εντύπωση ότι στην πόλη υπήρχαν πολλά τζαμιά. Αργότερα βέβαια διαπιστώσαμε ότι η χώρα έχει πάρα πολλά παντού, αφού έχει μεγάλο ποσοστό σε μουσουλμάνους, 33,3% και 65% Χριστιανούς. Εμείς πιστεύαμε ότι θα είχε μόνο χριστιανούς. Η Μπίτολα είναι πολύ κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα γι αυτό και έχει πολλούς επισκέπτες Έλληνες. Ακούσαμε συχνά να μιλούν ελληνικά γύρω μας. Επισκεφτήκαμε το Ναό του Αγίου Δημητρίου, τον πεζόδρομο Σιρόκ Σοκάκ, τον Πύργο του Ρολογιού, την Σκεπαστή Αγορά και κάποια τζαμιά απέξω. Δεν θα έλεγα η πόλη ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά αφού περνούσαμε, η στάση ήταν επιβεβλημένη.

 

[cosafiv]

εισαι πολυ καλος, τοχεις με το γραψιμο , συνεχισε , διαβαζουμε... εχω κανει με μηχανη ακριβως την ιδια διαδρομη, σε ενα απο τα ταξιδια μου στα Βαλκανια , τα οποια λατρευω...

 

[travelbreak]

εισαι πολυ καλος, τοχεις με το γραψιμο , συνεχισε , διαβαζουμε... εχω κανει με μηχανη ακριβως την ιδια διαδρομη, σε ενα απο τα ταξιδια μου στα Βαλκανια , τα οποια λατρευω...

Σε ευχαριστώ για τους επαίνους. Θα ήταν ωραίο ταξίδι και με μηχανή. Σε μια παλιότερη εποχή θα το έκανα ευχαρίστως. Κι εμείς λέμε να το επιχειρήσουμε ξανά.

 

[travelbreak]

Περιοχή Οχρίδας

Όταν τελειώσαμε τις επισκέψεις που θέλαμε στην Bitola, φύγαμε και από ένα μερικώς χιονισμένο τοπίο φτάσαμε στην Οχρίδα.

Ήταν το μέρος που θα μέναμε το βράδυ. Όμως νότια της πόλης και σε απόσταση 30 km βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου (ή Οσίου Ναούμ (ιδρύθηκε το 10ο αιώνα), το οποίο αποφασίσαμε να επισκεφθούμε πριν πάμε στο δωμάτιο. Στο δρόμο όμως συναντήσαμε το μουσείο νερού και γι’ αυτό κάναμε μια στάση να το δούμε. Χωρίς να μας εντυπωσιάσει, ήταν κάτι ιδιαίτερο.

Ο χώρος όμως του μοναστηριού ήταν εντυπωσιακός δίπλα στη λίμνη Οχρίδα. ο ίδιο το μοναστήρι δεν έλεγε και πολλά. Είδαμε ένα ποτάμι να ρίχνει το νερό του μέσα στη λίμνη. Το ποτάμι σαν να έπαιρνε το νερό του από μια άλλη λίμνη δίπλα στην μεγάλη λίμνη της Οχρίδας. Είχε κάποιες βάρκες εκεί που έλεγαν ότι κάνουν βαρκάδα μέχρι τις πηγές του νερού. Αποφασίσαμε να πάρουμε και εμείς μια βάρκα, δίνοντας 1000 δηνάρια, όπου για μισή ώρα μας έκανε βόλτα στη λίμνη αυτή δίπλα στην Οχρίδα. Ο βαρκάρης, που έκανε κουπιά με τα χέρια, μας έδειχνε τις πηγές από τις οποίες ανάβλυζε το νερό που έμπαινε μετά στην Οχρίδα. Η βαρκάδα ήταν πολύ όμορφη και στη βάρκα ήμασταν μόνο εγώ με την Ντίνα.

Η περιοχή έχει αρκετά όμορφα εστιατόρια για φαγητό. Όμως το χειμώνα όσο έχει φως δεν τρώμε ούτε πίνουμε καφέ. Τρέχουμε να προλάβουμε.

Από την Μπίτολα είχα αγοράσει μία κάρτα sim για το τηλέφωνο, αλλά δεν είχα καταφέρει να την ενεργοποιήσω. Για να μην τα πολυλογώ, ποτέ δεν την ενεργοποίησα, παρ’ ό,τι προσπάθησαν πολύ σοβαρά τουλάχιστον 3 ντόπια άτομα, μεταξύ αυτών και ο βαρκάρης μας. Στο τέλος για να έχω ίντερνετ στη χώρα αυτή, αναγκάστηκα να αγοράσω μια άλλη, της εταιρείας Α1, ενώ η πρώτη ήταν της εταιρείας Λάικα. Η πρώτη έκανε 200 δηνάρια ενώ η δεύτερη έκανε 300. Η δεύτερη τελικά δούλεψε. Την πήρα το βράδυ εκείνης της μέρας από την Οχρίδα που κάναμε βόλτα.

Όταν επιστρέψαμε στην Οχρίδα από το μοναστήρι του Αγίου Ναούμ, πήγαμε όσο είχε φως, να δούμε πρώτα την παλιά πόλη και το φρούριο. Όντως ήταν πολύ όμορφα αν και το φρούριο ήταν κλειστό. Όμως η θέα από ψηλά ήταν υπέροχη.

Αφού περπατήσαμε πάνω από μία ώρα, αποφασίσαμε επιτέλους να πάμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, βράδιασε κιόλας. Βάζω την διεύθυνση στον πλοηγό (που δεν απαιτεί ίντερνετ) και διαπιστώνω ότι ήταν πολύ κοντά στο σημείο που βρισκόμασταν, μέσα στην παλιά πόλη. Μας άρεσε πολύ αυτό. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν ήταν στο κατάλυμα κάποιος να μας περιμένει και όπως είπα εγώ τότε δεν είχα κάρτα στο κινητό που να λειτουργεί. Όμως είπαμε σε κάποιον γείτονα να πάρει το τηλέφωνο του καταλύματος και ευτυχώς ένας νεαρός ήρθε πολύ σύντομα και μας άνοιξε το δωμάτιο.

Ουσιαστικά ήταν ένα στούντιο με κουζίνα και όλα τα απαραίτητα, πολύ καλά τακτοποιημένο, και ευχαρίστως θα μέναμε μερικές μέρες ακόμα αφού ήταν πολύ άνετο. Ο νεαρός που μου άνοιξε μου πρότεινε να μου κάνει ένα μικρό δώρο αν του βάλω δέκα στην πλατφόρμα ενοικίασης. Εγώ του είπα ότι θα του βάλω δέκα έτσι κι αλλιώς. Άλλωστε φαινόταν υπέροχο το μέρος και η τοποθεσία καταπληκτική. Τελικά μου έκανε και το δωράκι.

Μετά από λίγη ξεκούραση βγήκαμε βόλτα. Αρχικά κατεβήκαμε μέχρι την παραλία της λίμνης μέσα από την παλιά πόλη και μετά καταλήξαμε στην καινούργια πόλη. Οι αποστάσεις ήταν μικρές και η βόλτα ενδιαφέρουσα. Η καινούργια πόλη ήταν στολισμένη λόγω των Χριστουγέννων. Αφού κάναμε τις βόλτες μας επιστρέψαμε για την τελική ξεκούραση.

Πρωινή βόλτα στην Οχρίδα

Το πρωί στην Οχρίδα, ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς. Στις 7 τοπική ώρα, την ώρα που ξημέρωνε, ξεκινήσαμε τη βόλτα μας. Πρώτα πήγαμε σε μια εκκλησία πίσω από το φρούριο και κάτω στη θάλασσα, σε ένα υπέροχο σημείο. Ήταν η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Περπατήσαμε λίγο μέχρι να φτάσουμε, αλλά επειδή η μέρα ήταν υπέροχη, ήταν και η διαδρομή ωραία, απολαύσαμε όλη αυτή τη βόλτα. Πράγματι ήταν ένα από τα ωραιότερα σημεία της παλιάς πόλης. Τα ενδιαφέροντα της παλιάς πόλης είναι όλα εκκλησίες και επί πλέον το φρούριο του Σαμουήλ. Ο Σαμουήλ ήταν ο Τσάρος της Βουλγαρικής αυτοκρατορίας γύρω στο 1000 μ.Χ. όταν η Οχρίδα ήταν η πρωτεύουσα της.

Μετά πήγαμε πάλι προς τη νέα πόλη της Οχρίδας για να βγάλουμε κάποιες φωτογραφίες με το φως του ήλιου και επιστρέψαμε στο δωμάτιο για να φύγουμε.

 

[cosafiv]

αν εχεις την καλοσυνη , βαλε και ονοματα καταλυματων , που ειναι καλα, για να τα εχουμε στα υπ'οψιν...

 

[travelbreak]

αν εχεις την καλοσυνη , βαλε και ονοματα καταλυματων , που ειναι καλα, για να τα εχουμε στα υπ'οψιν...

Παρακάτω δίνω τις πληροφορίες που ζητάς. Το αν είναι καλά ή όχι θα το δεις και στη συνέχεια της ιστορίας μου. Αλλά να ξέρεις, ό,τι αρέσει σε μένα εσένα μπορεί να μη σου αρέσει. Αν θες κάτι συγκεκριμένο για κάποιο με ρωτάς.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ​

• Βέροια, la Bijou, 61 ευρώ, μία μέρα.
• Ikaron 4, Φλώρινα, 53100, Ελλάδα, «Φιλαρέτη», 35,5 ευρώ, μία μέρα.
• Old City House. st. Ilindenska 56 st. Ilindenska 56, Οχρίδα, 6000, Βόρεια Μακεδονία, 25 ευρώ, μία μέρα.
• Hotel Fama, 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov, Σκόπια, 1000, Βόρεια Μακεδονία, 41 ευρώ, δύο μέρες, με πρωινό.
• Colorway Appartment, Šantićeva 13 02, Stari Grad, Βελιγράδι, 11000, Σερβία, 100 euros, δύο μέρες, με πρωινό.
• Hotel Hayat, Abdesthana 47, Σαράγεβο, 71000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 35 euros, μία μέρα.
• Art House, Rade Bitange 26 , Μόσταρ, 88000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 21,6 euros, μία μέρα.
• Opus One Apartment Dubrovnik, 32 Ulica Andrije Hebranga, Gruz, Ντουμπρόβνικ, 20000, Κροατία, 40 euros, μία μέρα.
• Lux Hotel, Jadranski put, Μπούντβα, 85310, Μαυροβούνιο, 27,5 euros, μία μέρα, με πρωινό.
• Sweet Dreams Rooms, Slobodana Skerovica 86, Ποντγκόριτσα, 81000, Μαυροβούνιο, 26 euros, μία μέρα.
• Florent's Superb Studio, free parking & garden!!, 6 Rruga Zenel Baboçi, Τίρανα, 1001, Aλβανία, 34 euros, μία μέρα.

 

[cosafiv]

Παρακάτω δίνω τις πληροφορίες που ζητάς. Το αν είναι καλά ή όχι θα το δεις και στη συνέχεια της ιστορίας μου. Αλλά να ξέρεις, ό,τι αρέσει σε μένα εσένα μπορεί να μη σου αρέσει. Αν θες κάτι συγκεκριμένο για κάποιο με ρωτάς.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ​

• Βέροια, la Bijou, 61 ευρώ, μία μέρα.
• Ikaron 4, Φλώρινα, 53100, Ελλάδα, «Φιλαρέτη», 35,5 ευρώ, μία μέρα.
• Old City House. st. Ilindenska 56 st. Ilindenska 56, Οχρίδα, 6000, Βόρεια Μακεδονία, 25 ευρώ, μία μέρα.
• Hotel Fama, 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov, Σκόπια, 1000, Βόρεια Μακεδονία, 41 ευρώ, δύο μέρες, με πρωινό.
• Colorway Appartment, Šantićeva 13 02, Stari Grad, Βελιγράδι, 11000, Σερβία, 100 euros, δύο μέρες, με πρωινό.
• Hotel Hayat, Abdesthana 47, Σαράγεβο, 71000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 35 euros, μία μέρα.
• Art House, Rade Bitange 26 , Μόσταρ, 88000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 21,6 euros, μία μέρα.
• Opus One Apartment Dubrovnik, 32 Ulica Andrije Hebranga, Gruz, Ντουμπρόβνικ, 20000, Κροατία, 40 euros, μία μέρα.
• Lux Hotel, Jadranski put, Μπούντβα, 85310, Μαυροβούνιο, 27,5 euros, μία μέρα, με πρωινό.
• Sweet Dreams Rooms, Slobodana Skerovica 86, Ποντγκόριτσα, 81000, Μαυροβούνιο, 26 euros, μία μέρα.
• Florent's Superb Studio, free parking & garden!!, 6 Rruga Zenel Baboçi, Τίρανα, 1001, Aλβανία, 34 euros, μία μέρα.

ευχαριστω φιλε
οι αμεσες απαντησεις σου, δειχνουν οτι εισαι σωστος ταξιδευτης
νασαι παντα καλα και να ταξιδευεις

 

[christoskolovos]

Σε πόσες μέρες το έκανες αυτό το ταξίδι; Σκέφτομαι να το κάνω και εγώ οδικώς την άνοιξη μόνο όμως Αλβανία, Μαυροβούνιο, Ντουμπρόβνικ, Βοσνία Ερζεγοβίνη. Στα άλλα μέρη έχω πάει. Επίσης απ' το να αγοράζεις sim σε κάθε χώρα, υπάρχει η e-sim ( εφόσον δέχεται το κινητό σου). Με πράσινη κάρτα μπορείς να γυρίσεις όλη την Ευρώπη και σε πολλές χώρες ούτε την κοιτάνε.
Κόσοβο αξίζει; έχω ακούσει έχει ωραία φύση και επίσης το Σαράγεβο αξίζει;