Γκάμπια Μάλι Μαυριτανία Μπενίν Μπουρκίνα Φάσο Νίγηρας Σενεγάλη Τόγκο Δ.Αφρική: Togo, Benin, Niger, Burkina Faso, Mali, Senegal, Mauritania, Gambia

[hydronetta]

το βιβλίο πότε βγαίνει γιατί έχω ξεμείνει από καλά ταξιδιωτικά αναγνώσμτα

δήλωσε συμμετοχή στο σχετικό ποστ
o Yorgos μας έχει χαρίσει κι άλλες εξαιρετικές ιστορίες

 

[Yorgos]

Τατουαρισμένα στόματα, γυναίκες Peul.

 

[Yorgos]

Μια από τις χαρές του να κοιμάσαι στις ταράτσες των Dogon: Σε ένα από τα χωριά χωρίς νερό, ξυπνήσαμε το πρωί από τα ρυθμικά τραγούδια των γυναικών που περπατούσαν τα 2,5 χιλιόμετρα προς την κοντινότερη πηγή νερού για να γεμίσουν τους κουβάδες τους.

 

[taxidakia]

Ευχαριστούμεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!!!!!! Πάτησα και κουμπάκι αλλά ήθελα να το πω και παραδοσιακά!

 

[Dva Srca]

Έχω ανατριχιάσει από την αφήγηση για Μάλι. Όλες τις ιστορίες τις απόλαυσα, αλλά το Μάλι με σόκαρε και με γοήτευσε ταυτόχρονα. Να σου πω την αλήθεια σε θαυμάζω, όχι μόνο γιατί έκανες αυτό το ταξίδι (εγώ όσο περιπετειώδης και να είμαι δε θα το έκανα ποτέ ούτε νιώθω την επιθυμία να το κάνω για την ώρα), αλλά κυρίως γιατί είχες το κουράγιο να δεις ανθρώπους να ζουν σε τέτοιες συνθήκες ένδοιας, που κανείς μας δεν είχε πιθανότατα φανταστεί ποτέ πριν διαβάσει αυτές τις γραμμές.

 

[Yorgos]

Στα παραποτάμια χωριά, ό,τι κι αν κάναμε, μας ακολουθούσαν. Παιδιά που μας κοιτούσαν όλο απορία (1), οικογένειες που χειροκροτούσαν ρυθμικά όταν είδαν ότι η Άννα μπορεί να χρησιμοποιεί τα τεράστια γουδοχέρια όσο και οι ντόπιες (2, έτσι κι αλλιώς οι άντρες δεν κάνουν και καμία δουλειά), ακόμη και γυναίκες που με ακολουθούσαν πεισματικά όταν πήγαινα να ανταποκριθώ στα καλέσματα της φύσης, εμφανιζόμενες ακόμη και πίσω από τοίχους (3) με αποτέλεσμα να χρειάζομαι τη βοήθεια του αρχηγού του χωριού για να μπορέσω να αφοδεύσω με την ησυχία μου... Ακόμη και ο ΜΑλινέζος Ντρα ξυπνούσε κι έβγαινε από τη σκηνή του για να βρει τον εαυτό του να παρακολουθείται από παιδάκια που τον χειροκροτούσαν όταν ξυπνούσε... Περιττό να περιγράψω τα βλέμματα των παιδιών όταν έβλεπαν τον Τομ να τους απαντά σε άπταιστα Bambara...

 

[soudianos]

ΚΛΜ

μ' αυτά, θυμήθηκα το βιβλίο "Ο θεός των μικρών πραγμάτων"...

 

[Yorgos]

Αρκετά μεγάλη η ποικιλία των τοπίων στη χώρα…

Τα τοπία α λα Monument Valley στο Hombori (1) που μας προκαλούσαν να κάνουμε αναρρίχηση (κάναμε και πρέπει να έκαψα πολλές θερμίδες), χαράδρες (2) που καταλήγουν στην πατρίδα των Dogon, όπου ποτάμια διασχίζουν πράσινες κοιλάδες (3) και ομάδες από ντόπιες ξεπροβάλλουν μεταφέροντας καλάθια με τις μπουγάδες που θα κάνουν στις όχθες του ποταμού τραγουδώντας (4 & 5). Το σκαρφάλωμα είναι κοπιαστικό, αλλά προσφέρει καταπληκτική θέα (6). Στα ποτάμια, βλέπει κανείς ορυζώνες, νησιά με μοναχικά δέντρα (7) και γυναίκες που ξυπνούν το χάραμα για να διασχίσουν το ποτάμι μεταφέροντας τα προϊόντα τους (8). Αλλού, τα παιδία παίζει σε κόκκινους αμμόλοφους (9), την ώρα που ανήλικοι αναβάτες καμήλας επιστρ’εφουν από το σχολείο με επιβλητικό backdrop (10).


Φωτο

 

[ΕΡΣΗ]

Γιωργο αυτο που κανεις τωρα ειναι ενα αργο βασανιστηριο!

 

[Yorgos]

Σε όλες τις χώρες που πήγαμε, επικρατούσε Obamania, πουθενά όμως τόσο όσο στο Μάλι. Τα μπλουζάκια με τον Ομπάμα (1) ήταν τα δημοφιλέστερα μετά από εκείνα της Μπαρτσελόνα, όλοι –ακόμη και στα πιο απίθανα χωριά- ήξεραν πως είναι ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ (ακόμη και άνθρωποι που εκ των υστέρων διαπιστώσαμε πως δεν ξέρουν τι είναι οι ΗΠΑ!), ο Ντρα μας είπε πως την τελευταία Παρασκευή πριν τις αμερικάνικες εκλογές έγινε παναφρικανική προσευχή στα τζαμιά της ηπείρου με… αίτημα προς τον Αλλάχα να κερδίσει ο Ομπάμα, ενώ ακόμη και στις πιο παραδοσιακές αγορές ο κόσμος έδινε φασόλια και ψάρια για να αγοράσει μπλούζες, ζώνες… ακόμη και σώβρακα (2) με το όνομα “Barack Obama” τυπωμένο πάνω…

 

[Yorgos]

Η Άννα βγάζει φωτογραφίες μερικά από τα άπειρα παιδάκια που μας κυνηγούν (1), τα οποία περιμένουν με αγωνία να δουν το πρόσωπό τους στην οθόνη της φωτογραφικής της μηχανής (2). Σε άλλες περιπτώσεις, κολυμπούν μέχρι την πιρόγα μας, γαντζώνονται από αυτήν κοιτώντας μας όλο περιέργεια (3), μας αποχαιρετούν με αλαλαγμούς (4) ή απλά μας ακολουθούν κάνοντας τους κλόουν (5). Δυστυχώς υπήρχαν και θλιβερές εικόνες: παιδιά με πολιομυελίτιδα, εμφανή προβλήματα μόλυνσης, φουσκωμένες κοιλιές από την πείνα και πεντάχρονα που περπατούν χιλιόμετρα μεταφέροντας κουβάδες με νερό ή καυσόξυλα, αντί να παίζουν με τους συνομήλικούς τους.

 

[varioAthens]

Η Άννα βγάζει φωτογραφίες μερικά από τα άπειρα παιδάκια που μας κυνηγούν (1), τα οποία περιμένουν με αγωνία να δουν το πρόσωπό τους στην οθόνη της φωτογραφικής της μηχανής (2). Σε άλλες περιπτώσεις, κολυμπούν μέχρι την πιρόγα μας, γαντζώνονται από αυτήν κοιτώντας μας όλο περιέργεια (3), μας αποχαιρετούν με αλαλαγμούς (4) ή απλά μας ακολουθούν κάνοντας τους κλόουν (5). Δυστυχώς υπήρχαν και θλιβερές εικόνες: παιδιά με πολιομυελίτιδα, εμφανή προβλήματα μόλυνσης, φουσκωμένες κοιλιές από την πείνα και πεντάχρονα που περπατούν χιλιόμετρα μεταφέροντας κουβάδες με νερό ή καυσόξυλα, αντί να παίζουν με τους συνομήλικούς τους.

... το ένα παιδάκι έχει δεμένο στην πλάτη του ένα μωράκι... τι εικόνες!!!