Τανζανία Το τέρας της Τανζανίας και οι mzungus με το υποβρύχιο σκούτερ!

[BASILISPAP]

Η ερώτηση φίλου περίπου έναν μήνα πριν από το ταξίδι μας, “και που θα πάτε αυτή την φορά”; Τανζανία… Εκεί δεν είναι που έχει αυτό το τέρας; Όχι αυτό είναι Τασμάνια, δίπλα στην Αυστραλία, εμείς πάμε Αφρική! Λίγες μέρες μετά επαναλαμβάνεται η ερώτηση από άλλον φίλο (ξέρω, θα μου πείτε να αλλάξω φίλους). Σκέφτηκα ότι είναι κάλος τίτλος, αλλά η ζωή τον διάλεξε από μόνη της και μας έδωσε αυτόν της ιστορίας μας.
Το τέρας της Τανζανίας και οι mzungus με το υποβρύχιο σκούτερ λοιπόν!


Το Mzungu (πληθυντικός wazungu ή mzungus) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται σε όλη την Ανατολική Αφρική για να περιγράψει τους λευκούς ταξιδιώτες.
Ο όρος αναφέρθηκε για πρώτη φορά από εξερευνητές του δέκατου όγδοου αιώνα, οι οποίοι κολάκευαν τον εαυτό τους πιστεύοντας ότι σήμαινε θαυμαστό, έξυπνο ή εξαιρετικό. Η πραγματική σημασία της λέξης όμως προέρχεται από το zungua, που σημαίνει να γυρνάς, να περιπλανιέσαι, να ταξιδεύεις. Ουσιαστικά σημαίνει «ο χωρίς λόγο περιπλανώμενος».
Οι Μασάι εμπνευσμένοι από το θέαμα των ξενών με παντελόνια και λογικά έχοντας καλύτερο χιούμορ, βάφτισαν τους νεοφερμένους iloridaa enjekat - αυτοί που περιορίζουν τις κλανιές τους!

Η χώρα της Τανζανίας βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της ηπείρου της Αφρικής. Στον βορρά συνορεύει με την Κένυα και την Ουγκάντα, στα δυτικά με την Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, την Ρουάντα και το Μπουρούντι, στα νότια της Τανζανίας βρίσκεται το Μαλάουι, η Ζάμπια και η Μοζαμβίκη ενώ στα ανατολικά βρέχεται από τον Ινδικό ωκεανό.
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι ταξιδιώτες εξερευνούν την Τανζανία - μια χώρα γεμάτη άγρια ζωή, τεράστια τοπία σαβάνας, τα ψηλότερα βουνά της Αφρικής και γαλαζοπράσινα νερά. Έχει γίνει συνώνυμη με το Σερενγκέτι, το Όρος Κιλιμάντζαρο και μερικά από τα διασημότερα σαφάρι στον κόσμο. Φιλοξενεί πολλά από τα καλύτερα και μεγαλύτερα πάρκα της ηπείρου και μερικά από τα πιο ποικίλα και μοναδικά τοπία που θα δείτε ποτέ. Από λιβάδια μέχρι δασικές εκτάσεις, βραχώδεις σχηματισμούς και βουνοκορφές.

Αυτά τα ποικίλα οικοσυστήματα παρέχουν ιδανικές συνθήκες για μια από τις πιο βασικές πτυχές κάθε σαφάρι, τα μεγάλα θηλαστικά. Ιδανικά θέλεις να δεις κάποιο από τα "Big Five" δηλαδή λιοντάρια, λεοπαρδάλεις, ελέφαντες, ρινόκερους και αφρικανικά βουβάλια ή την ευκαιρία να παρακολουθήσεις άλλα εξίσου συναρπαστικά ζώα. Πασίγνωστη ανά τον κόσμο είναι η μεγάλη μετανάστευση, όπου κάθε χρόνο εκατομμύρια ζώα διασχίζουν τη γη και τα σύνορα αναζητώντας νερό και φρέσκα βοσκοτόπια. Τα κολοσσιαία κοπάδια των ζώων σημαίνουν ότι τα αρπακτικά δεν θα είναι μακριά και συνήθως παρακολουθούν από απόσταση αναπνοής. Το εθνικό πάρκο Serengeti είναι ένα από τα πιο διάσημα και αγαπημένα και φιλοξενεί περισσότερα από δυο εκατομμύρια είδη θηλαστικών. Είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς και είχε την τιμή να ονομαστεί 7ο παγκόσμιο θαύμα.

Το πιο εύκολο αεροδρόμιο της Τανζανίας για να πάτε στα βόρεια της χώρας είναι το Διεθνές Αεροδρόμιο του Κιλιμάντζαρο. Η high season για το Serengeti είναι κατά την διάρκεια του δικού μας καλοκαιριού. Ωστόσο, εάν θέλετε να αποφύγετε τα πλήθη, τότε η περίοδος μεταξύ Νοεμβρίου και Μαρτίου είναι μια εξαιρετική εναλλακτική. Είναι πολύ πιο ήσυχα από πλευράς τουριστών, λογικά φθηνότερη και παρόλο που υπάρχουν πιθανότητες βροχοπτώσεων, ο καιρός είναι ακόμα πολύ καλός.

Επίσης η Τανζανία, η μεγαλύτερη χώρα της Ανατολικής Αφρικής, προστατεύει σχεδόν το ένα τρίτο της επικράτειάς της με Εθνικά Πάρκα και έχει περίπου 66 εκατομμύρια κατοίκους.

Όσον αφορά τις θρησκείες, σύμφωνα με εκτιμήσεις το 63% των κατοίκων ασκεί τον Χριστιανισμό, το 34% το Ισλάμ και οι υπόλοιποι διάφορες παραδοσιακές αφρικάνικες πεποιθήσεις.


------------------------------------

Είναι επτά το πρωί και θα πάρουμε το πλοίο για το γειτονικό νησί όπου θα μας παραλάβει η αδελφή μου για την άμεση μεταφορά μας προς το αεροδρόμιο. Είμαστε τυχεροί, έχουμε τέλεια ανταπόκριση και θα φτάσουμε 70 λεπτά πριν από την αναχώρηση μας, με την οδηγό να παραπονιέται για το ότι πήγαν όλα καλά και έτσι δεν χρειάστηκε να το πατήσει για να προλάβουμε. Θα αφήσουμε το Βενιζέλος και θα διανυκτερεύσουμε στην Αρτέμιδα για ένα βράδυ, καθώς η επόμενη πτήση είναι στις επτά το πρωί. Ο φίλος μας Σ μαζί με την οικογένεια του θα έρθει και θα περάσουμε παρέα το βραδάκι σε μεξικάνικο εστιατόριο.

Στις τέσσερις το πρωί ένα ταξί θα μας επιστρέψει στο Βενιζέλος και θα έχουμε την πρώτη επαφή μας με την Ethiopian Airlines. Θα περάσουμε τις επόμενες πέντε ώρες μέσα σε ένα παλιό 787 max χωρίς ατομική οθόνη αλλά με μπόλικο χώρο σε ένα μισοάδειο αεροσκάφος. Ευτυχώς που είχα προνοήσει με netflix και Spotify ενώ η Α θα χαθεί στο kindle της. Το μέτριο φαγητό και το σέρβις δεν μας ενθουσίασε αλλά για την τιμή που πληρώσαμε δεν μπορούμε να έχουμε κανένα παράπονο. Ιδιαίτερες εικόνες από ψηλά καθώς περνάμε την Αφρική, έρημος, κάποια σκόρπια δέντρα, μικρά χωριά και άλλη έρημος και τεράστιες πόλεις. Πλησιάζοντας την Addis Ababa έχουμε την ευκαιρία για κάποιες ενδιαφέρουσες εικόνες της πόλης από ψηλά. Μια πολύ απότομη και κακή προσγείωση όπου ένιωσα να συμπιέζεται ολόκληρη η σπονδυλική μου στήλη θα μας συνεφέρει. Νέα πρόσωπα, νέες εικόνες, μια ιδιαίτερη γραφή σε μια χώρα που θέλω πολύ να επισκεφθώ σε κάποιο μελλοντικό ταξίδι. Οπλιζόμαστε με καφέ και δύο ώρες υπομονή.








Η επόμενη πτήση θα γίνει με ένα ολοκαίνουργιο A350-1000 και για δυο ώρες περίπου θα απολαύσουμε το άψογο σέρβις και το αρκετά κάλο φαγητό. Με εκπλήσσει πάντα το πως γίνεται η ίδια εταιρεία να έχει τέτοιες αποκλίσεις μεταξύ διαφορετικών πληρωμάτων και πτήσεων… Αφήνουμε επιτελούς πίσω μας την Κένυα και μπαίνουμε στον εναέριο χώρο της Τανζανίας, μια πρώτη καλή εικόνα από το Meru, από μακριά το Kilimanjaro με πολλά σύννεφα να το περικλείουν. Ζώα βόσκουν σε κοπάδια και όμορφα χρώματα ξεχωρίζουν στα χωράφια και στα δέντρα. Τα μάτια μας αντικρύζουν Αφρική για πρώτη φορά ουσιαστικά, καθώς η Αίγυπτος (στην οποία πήγαμε τον Δεκέμβριο του 2024) θεωρώ ότι είναι περισσότερο Μέση Ανατολή.







Η οθόνη του κινητού δείχνει 18:00 15 Φεβρουαρίου 2025 και βγαίνουμε από τους πρώτους αφού προνοήσαμε και κλείσαμε την θέση με το νούμερο 13 για να βρισκόμαστε κοντά στην έξοδο του αεροσκάφους. Βίζα (κόστος 50 usd ανά επισκέπτη) έχουμε ήδη βγάλει μέσω της επίσημης ιστοσελίδας https://visa.immigration.go.tz/, μια ομολογουμένως αρκετά μπερδεμένη διαδικασία η οποία όμως άξιζε τον κόπο και την προτείνω ανεπιφύλακτα!

Όλοι βιάζονται για να μπουν πρώτοι στις δυο ουρές που δημιουργούνται πολύ γρήγορα (είμαστε τρίτοι στην δική μας), ευτυχώς το αεροσκάφος της Ethiopian με τους 300 επιβάτες είναι η μονή άφιξη εκείνη την ώρα στο Κιλιμάντζαρο. Μια πολύ αργή διαδικασία με τους υπάλληλους να κάνουν εμφανές ότι δεν τους καίγεται καρφί για το πόση ώρα θα μείνεις εκεί περιμένοντας το πολυπόθητο χαρτί και την σφραγίδα στο διαβατήριο σου. Τα μικρά σακίδια βρίσκονται μαζί μας, όποτε σε συνολικά είκοσι λεπτά αναπνέουμε φρέσκο Αφρικάνικο αέρα και κάποια ευωδιαστά λουλούδια!

Θα νομίζατε ότι έχουμε φτάσει αλλά όχι, ο τελικός προορισμός μας για την ήμερα είναι η Arusha στα 50χλμ απόσταση από εδώ… Στην έξοδο δεκάδες οδηγοί περιμένουν τον πελάτη τους, βλέπουμε ένα χαρτί με το όνομα μας (έχουμε κλείσει πακέτο σαφάρι στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι μεταφορές από και προς το αεροδρόμιο) και μπαίνουμε στο όχημα. Πρώτη αληθινή επαφή με την χώρα, το ράδιο παίζει ενδιαφέρουσα Αφρικανική ποπ με κάποια από αυτά να μας κάνουν να ψάχνουμε με το Shazam. Ένας κόκκινος ήλιος μας χαρίζει μια πολύ όμορφη δύση, σκουρόχρωμοι άνθρωποι και κατακόκκινο χώμα. Ένα ατύχημα με δύο τζιπ, ένα βανάκι και ένα μηχανάκι, κάνουμε μια μικρή παράκαμψη. Πάμπολλοι άντρες φοράνε σκούφο και μπουφάν με 25 βαθμούς κελσίου. Σκοτεινιάζει, είμαστε εξουθενωμένοι και οι ταχύτητες είναι πολύ μικρές σε δρόμους χωρίς φωτισμό. Μια μηχανή κάνει αναστροφή και για πολύ λίγο δεν χτύπησε πρώτα ένα λεωφορείο, μετά εμάς και τέλος κάποιο άλλο όχημα και όλα αυτά μέσα σε μόλις ένα λεπτό. Εκατοντάδες άνθρωποι περπατούν στο πλάι του δρόμου χωρίς να φαίνονται ενώ τα απέναντι αυτοκίνητα μας τυφλώνουν. Παντού δεκάδες ποδήλατα προσπαθούν να χωθούν όπου μπορούν, με τους ιδιοκτήτες τους να διαθέτουν πλήρη αγνοία κίνδυνου και αυτοσυντήρησης… Δίπλα στον δρόμο συχνότατα ψήνουν ευωδιαστό καλαμπόκι και σουβλάκια, ενώ εσώρουχα κρέμονται πάνω σε προχειροφτιαγμένους πάγκους. Κάθε δωμάτιο που βρίσκεται στην άκρη του δρόμου έχει μετατραπεί σε ένα μικρό κατάστημα στο οποίο πωλούνται μπύρες, σκούπες, βάζα, κρεάτα και οτι μπορείς να φανταστείς. Διάσπαρτα σπιτάκια φαίνονται από μακριά, μπαινοβγαίνουμε σε μικρά χωριά, σαμαράκια ανακατέυουν το στομάχι μας. Κάποιοι στρώνουν ένα πανί στο χώμα και δημιουργούν μαγαζάκια με φρούτα, κυρίως μπανάνες και αβοκάντο. Σε κάποια σημεία ακούς πουλιά, βατράχια και γρύλους, παραδίπλα κάποιοι διαφημίζουν με εκκωφαντικό τρόπο την πραμάτεια τους. Συχνά μηχανάκια σηκώνουν τόνους σκόνης στο πέρασμα τους, θα είναι κλασσική εικόνα τις επόμενες ημέρες. Μπαίνουμε στο κέντρο όπου και η κίνηση μοιάζει χαοτική.







Σταματάμε απότομα και αντικρύζουμε επιτελούς την πινακίδα του ξενοδοχείου μας, συνολικά χρειαστήκαμε 1,5 ώρα για να καλύψουμε τα μόλις 50χλμ!
Θα μείνουμε τρεις βραδιές στο Kizumba house με κόστος 23 ευρώ ανά διανυκτέρευση. Μπαίνουμε σε έναν μικρό κήπο και ξάφνου βρισκόμαστε σε ένα παράλληλο σύμπαν, επικρατεί ησυχία ενώ είμαστε στο καράκεντρο. Είναι 20:00 και έχουμε ξυπνήσει από τις 3:00, ενώ οι τελευταίοι επιβάτες της πτήσης μας πιθανόν να μην έχουν τελειώσει ακόμη τα διαδικαστικά. Αρχικά θα έχουμε για το πρώτο βράδυ ένα εσωτερικό δωμάτιο, καθώς το ξενοδοχείο είναι γεμάτο. Τις επόμενες ήμερες θα κοιμηθούμε σε ένα χαριτωμένο στρόγγυλο δωμάτιο (κλασσικού Αφρικανικού τύπου) στον κήπο. Η χρήση για πρώτη φορά της esim Airalo φαίνεται να λειτουργεί σωστά, έτσι θα έχουμε ίντερνετ αν χρειαστεί χωρίς περιττά έξοδα και αλλαγές sim. Τρώμε ένα πολύ νόστιμο φαγητό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, απολαμβάνοντας πρωτόγνωρους (για τα αυτιά μας) ήχους πουλιών ενώ από κάπου ακούγεται να κυλάει κάποιο ρυάκι ή ποτάμι. Χαλαρώνουμε δοκιμάζοντας κάποιες ντόπιες μπύρες και καταλήγουμε εύκολα στην αγαπημένη μας, για την αφεντιά μου είναι η Serengeti ενώ η Α θα προτιμήσει την Kilimanjaro. Αποκαμωμένοι πάμε για ύπνο στις 23:00, καλά τα πήγαμε σήμερα! Αντε καληνύχτα!

 

[mariath]

Η ερώτηση φίλου περίπου έναν μήνα πριν από το ταξίδι μας, “και που θα πάτε αυτή την φορά”; Τανζανία… Εκεί δεν είναι που έχει αυτό το τέρας; Όχι αυτό είναι Τασμάνια, δίπλα στην Αυστραλία, εμείς πάμε Αφρική! Λίγες μέρες μετά επαναλαμβάνεται η ερώτηση από άλλον φίλο (ξέρω, θα μου πείτε να αλλάξω φίλους).

Ή έχουμε τους ίδιους φίλους ή είναι τόσο συνηθισμένη παρανόηση! Το ίδιο άκουσα κι εγώ πολλές φορές πριν πάω Τανζανία!
Εννοείται ότι παρακολουθώ άλλο ένα σούπερ ταξίδι σας!

 

[BASILISPAP]

Arusha μέρος Α, η πύλη εισόδου για το σαφάρι!


Κοιμήθηκα πολύ βαριά, ξυπνάω ξεκούραστος αλλά και συνάμα χαμένος λίγο πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Απέξω από το δωμάτιο ακούγεται κάποιος να μιλάει χαμηλόφωνα σε μια ακαταλαβίστικη γλώσσα. Συνειδητοποιώ ότι δεν βρισκόμαστε σπίτι μας αλλά μόλις 4500χλμ μακριά από αυτό! Ένα σαμιαμίδι με κοιτάζει απορημένο στο μπάνιο, χαίρομαι που το βλέπω θα μας βοηθήσει με τα κουνούπια. Κοιτάζω έξω από το παράθυρο, αβοκάντο βρίσκονται πεταμένα καταγής, όπως σε κάποιους κήπους με λεμονιές στην Ελλάδα. Πούλια και μια αμυδρή βοή της πόλης ξεχωρίζει από μακριά. Ακούγονται χαριτωμένες παιδικές φωνές που τραγουδούν δίπλα από το ξενοδοχείο. Είναι Κυριακή και οι ψαλμωδίες και τα τραγούδια τελικά είναι από την διπλανή εκκλησία.

Ο λόγος που επιλέξαμε την Ethiopian airlines (εκτός από την τιμή των 530 ευρώ R/T ανά επιβάτη) για το ταξίδι μας είναι επίσης και το ότι μας επέτρεψε να φτάσουμε εδώ χωρίς να χρειαστεί να περάσουμε πρώτα από το Dar es Salaam. Επίσης πήραμε ταξιδιωτική ασφάλεια της True Traveller Insurance for Backpackers and Adventure Travellers για τους δυο μας και τις τρεις συνολικά εβδομάδες με 183 ευρώ, αχρείαστη να είναι.
Τρώμε ένα ομολογουμένως παράξενο συνδυασμό πρωινού με μακαρόνια stir fry, ομελέτα, ψωμί, μπανάνα, μαρμελάδα και φυστικοβούτυρο το οποίο αρκεί βεβαίως για να γεμίσει τα άδεια στομάχια μας.


Στις εννιά θα έρθουν να μας πάρουν από το γραφείο του Cubs Expedition Safari, όπου και θα γνωρίσουμε τον πολύ φιλικό ιδιοκτήτη του. Πρόκειται για τον Humphrey ο οποίος και θα μας λύσει ακόμα κάποιες απορίες δίνοντας μας περισσότερες λεπτομέρειες για το πρόγραμμα που έχουμε επιλέξει. Τα λεφτά στο χέρι και κλείνουμε ραντεβού για την επομένη στις οκτώ το πρωί. Το low budget πρόγραμμα μας λοιπόν είναι προσυμφωνημένο και περιλαμβάνει επτά ημέρες δραστηριοτήτων…
Συνολικά θα πληρώσουμε 1100 ευρώ ο καθένας μας για αυτές τις ημέρες, με πέντε νύχτες σε διάφορα καταλύματα και φαγητό ενώ στην τιμή φυσικά δεν συμπεριλαμβάνονται τα φιλοδωρήματα. Και αυτή η επιλογή είναι από τις φθηνότερες τιμές που βρήκαμε. Προτείνω για κάποιον που δεν έχει ιδέα για το κόστος, τις περιοχές, το πόσες ημέρες χρειάζεται, το ποιες δραστηριότητες μπορεί να κάνει και ακόμα και τις χώρες που μπορεί να συμπεριλάβει, να δει αρχικά το SafariBookings: Compare 11,664 African Safari Holidays/.
Καταλήξαμε σε τρία πρακτορεία που ουσιαστικά πωλούν πάνω κάτω το ίδιο προϊόν. Ο Humphrey μας απάντησε άμεσα μέσω WhatsApp και email σε κάθε απορία που είχαμε και δέχτηκε να προσθαφαιρέσουμε πράγματα διαμορφώνοντας ανάλογα και το κόστος. Αποφασίσαμε να επιλέξουμε μονοί μας ξενοδοχείο στην Arusha και σίγουρα ήταν πολύ καλύτερα έτσι.

Επιστρέφουμε στο Kizumba house, ήρθε η ώρα να αλλάξουμε δωμάτιο και καθώς είμαστε πολύ κουρασμένοι όπως είναι φυσικό το πάμε αργά και χαλαρώνουμε στον κήπο του ξενοδοχείου με ένα τσάι. Από εκεί ακούγονται Αφρικάνικες δεκαοχτούρες και άλλα πουλιά ενώ θα γνωρίσουμε και κάποιες γάτες.








Λίγη ώρα αργότερα θα περπατήσουμε για πρώτη φορά στην πόλη.
Η Arusha έχει περίπου 600000 κατοίκους και είναι (όπως λένε) η πύλη εισόδου για τα περισσότερα σαφάρι στην χώρα. Περιβάλλεται από φυτείες καφέ και δίπλα της δεσπόζουν οι πρόποδες του βουνού Meru ενώ κρατάει και σε βολική απόσταση το διάσημο Kilimanjaro. Η πρώτη εικόνα με το φως της ημέρας είναι πολύ καλύτερη, αρκετά καθαρή πόλη με μεγάλα δέντρα δίπλα στους δρόμους που προσφέρουν απλόχερα την σκιά τους. Ζέστη ειδικότερα στον ήλιο, ευτυχώς που φυσάει λιγάκι και δροσίζει την ατμόσφαιρα. Πεζοί, έντονη κίνηση και παντού τριγύρω μας ενδιαφέρουσα τροπική βλάστηση. Αρκετοί ζητιάνοι, κάποιοι από αυτούς ακρωτηριασμένοι περιφέρονται σε μια ζωή χωρίς ζωή…. Όλη η φτώχεια, τα κοινωνικά προβλήματα και οι αποτυχίες της κυβέρνησης να βοηθήσει τον λαό της σε κάποιους τομείς είναι αμέσως εμφανής.

Πολύ σύντομα ο πρώτος γύπας προσπαθεί να προσκολληθεί σε εμάς για να μας δείξει τα αξιοθέατα και τα κατατόπια της γειτονίας. Με τα λίγα και τα πολλά καταλαβαίνει ότι δεν ενδιαφερόμαστε και σταματάει να μας ακολουθεί. Ευτυχώς στην χώρα δεν σε ζαλίζουν πάρα πολύ συνήθως, σου λένε no problem my friend και φεύγουν. Εκτός και αν πρόκειται για τον κλασσικό σπαζοκλαμπάνια που περιμένει εμάς. Θα ακολουθήσουν ακόμα τρεις αλλά και αυτοί θα έχουν την ίδια επιτυχία με τον πρώτο. θέλουμε την ησυχία μας και με την βοήθεια του gps στο κινητό θα κάνουμε από μόνοι μας ότι έχουμε σκοπό. Το σημαντικότερο για την ώρα είναι να τραβήξουμε χρήματα από το ΑΤΜ της τράπεζας KCB (η καλύτερη ισοτιμία που πήραμε σε όλο το ταξίδι) με την χρήση της Revolut. Περπατάμε τριγύρω χωρίς καμία βιασύνη, κάποιοι θέλουν να μας πουλήσουν ότι διαθέτουν ενώ άλλοι απλά μας χαιρετάνε και προχωράνε με την ζωή τους.

Επόμενη στάση η τουριστική αγορά των Μασάι, αρχικά νομίζουμε ότι αξίζει την επίσκεψη. Δυστυχώς πρόκειται για στενούς διαδρόμους με ολόιδια μαγαζάκια στα οποία πουλάνε ολόιδια πράγματα στους τουρίστες. Πίνακες, μαγνητάκια, ρούχα, υφάσματα, κεραμικά, μπαχαρικά κτλ… Οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών σου μιλάνε όλοι μαζί καθώς περνάς από μπροστά τους, hello where are you from, look at my shop, one minute χωρίς σταματημό και κουράζουν πολύ γρήγορα. Τελικά μετά από μόλις δέκα λεπτά και εφόσον δεν θέλουμε άμεσα να αγοράσουμε κάτι θα φύγουμε. Είναι Κυριακή και οι εκκλησίες είναι γεμάτες, πολλοί φοράνε τα καλά τους ενώ εντυπωσιακά είναι τα έντονα και πολύχρωμα ρούχα πολλών γυναικών!

Βλέπουμε πολλά dala dala, τα κοινόχρηστα λεωφορεία όπου συνήθως οι ντόπιοι μεταφέρονται στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες έναντι ευτελούς αμοιβής.
Τα τουκ τουκ εδώ ονομάζονται bajaji και βρίσκονται παντού, ακόμα περισσότερα είναι τα μηχανάκια-ταξί που περιμένουν σε κάθε γωνιά τον επόμενο υποψήφιο πελάτη τους. Στα πεζοδρόμια υπάρχουν πάγκοι με φρέσκο χυμό ζαχαροκάλαμου, φυτά και δέντρα έτοιμα για μεταφύτευση, ψησταριές με διάφορα μη αναγνωρίσιμα (από εμάς) φαγώσιμα και φρούτα.

Σε μια στάση λεωφορείου ένας άστεγος κοιμάται ενώ φοράει μόνο το ένα παπούτσι, κάθε μέρα θα βρίσκεται εκεί στην ίδια θέση, σαν να μην πέρασε ούτε ένα λεπτό, με το ένα και μοναδικό του υπόδημα. Θέλουμε να πάμε σε ένα μικρό κατάστημα με έναν όμορφο κήπο για να πιούμε έναν χυμό αλλά δυστυχώς είναι κλειστά λόγω ημέρας. Στο κέντρο η κίνηση από τα αυτοκίνητα είναι έντονη, θέλει προσοχή όταν περνάς απέναντι καθώς συνήθως οδηγούν επιθετικά και δεν χαρίζουν εκατοστό δρόμου. Παραδόξως αρκετοί σταματάνε για να περάσουμε, εντυπωσιάζοντας μας! Μας προσπερνάει ένα τρίκυκλο παγωτατζίδικο πατώντας την κόρνα του θυμίζοντας μας την Ασία.








Στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς θα πάρουμε κάποια πραγματάκια και το συνολικό ποσό είναι 4800 σελίνια. Νωρίτερα το ATM μας έδωσε χαρτονομίσματα των 10000 (περίπου 3,5 ευρώ) και στα γρήγορα νόμιζα ότι είναι 1000. Δίνω λοιπόν το δεκαπλάσιο ποσό σε χαρτονομίσματα και ευτυχώς οι τίμιες πωλήτριες μας το είπαν αμέσως και μας επέστρεψαν τα σωστά ρέστα. Ο μέσος μισθός στην χώρα είναι λιγότερο από 200 ευρώ τον μήνα, ενώ ο κατώτατος βρίσκεται μόλις στα 53 ευρώ...
Επίσης απαγορεύεται η χρήση της πλαστικής σακούλας και λέγεται ότι κάνουν συχνούς ελέγχους στα σύνορα γι’αυτό!


Πέφτουν οι πρώτες χοντρές στάλες βροχής ενώ οι βροντές και αστραπές από μακριά δίνουν και παίρνουν. Τεράστια σύννεφα μαζεύονται και ξαφνικά φαίνεται ότι προετοιμάζεται κάτι μεγάλο. Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο και αμέσως βρέχει πολύ δυνατά για λίγα λεπτά. Σταματάει, ξαναρχίζει και θα συνεχίσει για ένα γεμάτο δίωρο. Χαλαρώνουμε στον κήπο με πολύ καλή θερμοκρασία και έναν νοστιμότατο φρέσκο χυμό μάνγκο... Είμαστε κουρασμένοι, ευτυχώς που αποφασίσαμε για μια γεμάτη ημέρα ξεκούρασης πριν από τις δραστηριότητες. Επίσης ο καιρός προβλέπεται καλύτερος τις επόμενες ημέρες, συνεχίζεται η τύχη μας με αυτόν ή και πάλι κάποιος μας προσέχει. Άγνωστα εξωτικά πουλιά τριγύρω μας συνοδεύουν τον ήχο της βροχής.

Αυτή τη φορά έχουμε προνοήσει και αγοράσαμε έναν ταξιδιωτικό οδηγό rough guide (σε αντίθεση με το ταξίδι μας στην Αίγυπτο), η Α ευχαριστημένη διαβάζει για την χώρα. Τα πρώτα κουνούπια κάνουν την εμφάνιση τους στο δωμάτιο, μετά από 2-3 τσιμπήματα αποφασίζω να τα κυνηγήσω. Το βράδυ σίγουρα θα βάλουμε το αντικουνουπικό δίχτυ πάνω από το κρεβάτι, έτσι λέω τώρα ενώ ξέρω ήδη ότι θα το ξεχάσω αργότερα. Βάζω αντικουνουπικό σπρέι με 50% deet και επιστρέφουμε και πάλι στον κήπο. Σε μια γωνιά του υπάρχει ένα φυτό που μοιάζει με gremlins που παρακολουθεί έχοντας τεντωμένα τα μεγάλα αυτιά του, πιθανότατα για να κρυφακούσει τις συζητήσεις μας.

Στο ξενοδοχείο βρίσκονται αρκετοί τουρίστες, ειδικότερα Γάλλοι, Ισπανοί και κάποια ζευγαράκια ντόπιων που έρχονται για να απολαύσουν την ρομαντζάδα που προσφέρει ο κήπος και οι προσωπικοί χώροι σε αυτόν, μακριά απο τα μάτια των αδιάκριτων.
Θα επαναλάβουμε την χθεσινή μας ιεροτελεστία με μπυρίτσα και το φαγητό μας στο ξενοδοχείο (ποιος κουνιέται τώρα) αφού το απολαύσαμε. Δοκιμάζουμε plantain (ένα είδος μπανάνας που τρώγεται μαγειρεμένη) η οποία μας άρεσε πολύ όπως και όλες οι υπόλοιπες σημερινές νέες γεύσεις! Άντε, πάμε για ξεκούραση καθώς από αύριο ξεκινάει το μαρτύριο των διακοπών και των συνεχόμενων μετακινήσεων!

 

[BASILISPAP]

Πρώτη ημέρα δραστηριοτήτων, Materuni και Chemka!


Το ξυπνητήρι χτυπάει στις 6:15, να προλάβουμε να φάμε κιόλας! Τα πουλιά έξω από το δωμάτιο δίνουν ρεσιτάλ. Πάω στο μπάνιο και το σαμιαμίδι θα μου κάνει παρέα, "να τα φας όλα σου τα κουνούπια παιδί μου" του λέω την ώρα που ανεβαίνει προς το ταβάνι και εξαφανίζεται.
Στο πρωινό καταφέρνουν το να καθυστερήσουν τους πάντες, μαζεύονται τζιπ, αυτοκίνητα, ξεναγοί, γίνεται ένας μικρός χαμός και κανένας δεν έχει φάει ακόμα. Με τα πολλά εμφανίζονται πέντε υπάλληλοι και σύντομα θα πάρουμε το μερίδιο μας. Ο οδηγός μας (ο Brother K) είναι υπομονετικός και θα ξεκινήσουμε με τριάντα λεπτά καθυστέρηση…


Στα φανάρια ένας άνθρωπος με εμφανέστατο πρόβλημα στα πόδια του, σέρνεται στην άσφαλτο ζητώντας κάτι από τους οδηγούς. Δεξιά και αριστερά πάμπολλα σκουπίδια, εκατοντάδες ανθρώποι και μπόλικα σκυλιά. Παιδιά οδηγούν μηχανάκια τρικάβαλοι μπαίνοντας σφήνα χωρίς να κοιτάνε καν. Η έντονη ομίχλη στα τριγύρω βουνά δίνει έναν ιδιαίτερο τόνο στις εικόνες που προβάλλονται μπρος στα μάτια μας. Καταστήματα με ζωοτροφές, μίνι μάρκετ, κρέατα που κρέμονται από τσιγκέλια - εννοείται εκτός ψυγείου για το υπόλοιπο της ημέρας ή μέχρι να βρουν αγοραστή. Γυναίκες ισορροπούν με μαεστρία άπειρα πράγματα στο κεφάλι τους χωρίς να τα κρατάνε με τα χέρια, "μεταφορές, μετακομίσεις η κυρία Κούλα". Καταστήματα ξυλείας δίπλα σε φαγάδικα, χιλιάδες καρότα αραδιασμένα στο πάτωμα. Παραδίπλα αγελάδες βόσκουν, μετά άπειρες μπανανιές, δέντρα, λουλούδια και κατσίκια. Άνθρωποι σκάβουν τα χωράφια σχεδόν με τα χέρια ενώ κάποια οχήματα σβήνουν τον ήλιο από το καυσαέριο που απελευθερώνουν στην ατμόσφαιρα!







Αμέτρητα μηχανάκια-ταξί περιμένουν την επόμενη κούρσα ενώ οι ιδιοκτήτες τους συζητάνε μεταξύ τους. Ένα φορτηγάκι στο πλάι του δρόμου μας δείχνει το ατύχημα που συνέβη εκεί λίγο νωρίτερα. Τα συνολικά 90 χλμ με μικρές ταχύτητες σημαίνει ότι παίρνει πολλή ώρα για να διανύσεις την απόσταση, αυτός είναι ο κανόνας σε αυτούς τους δρόμους. Άπειρα καλαμπόκια, τρακτέρ, κότες που ακολουθούν σαν σκυλιά έναν κύριο, λογικά οδεύουν προς την τελευταία τους κατοικία αν και δεν το γνωρίζουν ακόμα. Σκόνη, άσφαλτος και ξανά χώμα. Ένα γουρούνι διασχίζει με το ζόρι τον δρόμο. Περνάμε μέσα από μικρά χωριά, καλλιέργειες για όσο βλέπει το μάτι και απέραντες εκτάσεις. Φτάνουμε και προσπερνάμε την περιοχή του αεροδρομίου που προσγειωθήκαμε προχθές. Τα σύννεφα αφήνουν λίγο τον ήλιο να ζεστάνει την ατμόσφαιρα ενώ τα τζιτζίκια έχουν ξεκινήσει το τραγούδι τους. Λίγες γυναίκες μαυροντυμένες με μπούρκα, οι περισσότερες φαίνεται να αγαπούν την πολυχρωμία. Κλουβιά με κότες αναμένουν αγοραστή, εστιατόρια ένα επί ένα στα οποία ο ιδιοκτήτης σερβίρει, μαγειρεύει και σκουπίζει ταυτόχρονα. Χελιδόνια και όμορφες φωλιές πουλιών ξεχωρίζουν πάνω στα δέντρα. Καπνοί παντού, υπάλληλοι κόβουν τα χόρτα στο πλάι του δρόμου. Διάσπαρτες τερμιτοφωλιές και προσπερνάμε την πόλη Moshi. Εδώ έχει πραγματικά εκατοντάδες φορτηγά και φυτώρια. Ένα μηχανάκι κουβαλάει ολόκληρο κορμό δέντρου στην σέλα του!!









Βγαίνουμε από τον κεντρικό δρόμο και οι εικόνες αλλάζουν ξαφνικά. Το τοπίο μεταμορφώνεται σε τροπική ζούγκλα για όσο βλέπει το μάτι. Μια σχετικά δύσκολη χωμάτινη ανηφόρα με διάσπαρτα μαγαζάκια τριγύρω. Πολλοί άνθρωποι μας χαιρετούν ή χαμογελούν περνώντας δίπλα μας. Γυναίκες δουλεύουν με το παιδί τους δεμένο με υφάσματα πάνω τους. Μια κυρία αλμπίνο ξεχωρίζει σαν την μύγα μες στο γάλα ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.







Φτάνουμε στους πρόποδες του όρους Κιλιμάντζαρο και στο χωρίο Materuni, μετά από 2,5 ώρες! Αμέσως μας φορτώνεται ο υποχρεωτικός αλλά εν τελεί συμπαθέστατος ξεναγός με το όνομα William. Από πού είστε ρωτάει, στην απάντηση μας το σκέφτεται για ένα δευτερόλεπτο και αμέσως ξεστομίζει το γνωστό σύνθημα για τον πρωθυπουργό μας, κύριο Μητσοτάκη… Ξεκινάμε την εύκολη πεζοπορία με κοκκινόχωμα, κάποιοι κρατάνε κλαδιά με χαμαιλέοντες και περιμένουν τον οβολό του τουρίστα που θα θελήσει να βγάλει φωτογραφία με αυτόν.
Τριγύρω χαζεύουμε τα εντυπωσιακά τοπία και τις παραδόσεις των τοπικών κοινοτήτων. Θα περάσετε δίπλα ή μέσα από φυτείες καφέ, μπανάνας και αβοκάντο, ανάμεσα σε μια ζούγκλα. Δυστυχώς η έντονη ομίχλη πνίγει το Kilimanjaro και δεν μας αφήνει να το απολαύσουμε.


Μια πραγματικά πολύ όμορφη περιοχή που έχει πολλούς τουρίστες προς την πεζοπορία για τον καταρράκτη Materuni. Θα τον ακούσετε πριν καν τον δείτε και μόλις εμφανιστεί θα θαυμάσετε τα ολάκερα 80+ μέτρα του. Κάποιοι τολμηροί θα κάνουν μπάνιο σε αυτόν, εμείς ας πούμε ότι δεν είχαμε το μαγιό μαζί μας. Έχει αρκετή ψύχρα και τα σύννεφα κρύβουν τον ήλιο και την ζέστη που φέρνει μαζί του.








Επιστρέφουμε από το ίδιο μονοπάτι, ένα κουφάρι καβουριού μαρτυρά την ύπαρξη ζωής στο ποτάμι και πολύ σύντομα ένας όμορφος και ελεύθερος χαμαιλέοντας περνάει ακριβώς απο μπροστά μας, παραλίγο να τον πατήσω!








Θα περπατήσουμε για μια ακόμη ώρα και θα συνεχίσουμε με μεσημεριανό το οποίο συμπεριλαμβάνεται στην τιμή του πακέτου δραστηριοτήτων μας. Θα φάμε διάφορα φαγητά και την νοστιμότερη μπανάνα που έχω δοκιμάσει ποτέ. Πραγματικά φανταστικά φρούτα, αβοκάντο, μάνγκο μέχρι και μπύρα από μπανάνα. Οι ντόπιοι περηφανεύονται ότι δεν χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα και λιπάσματα (γιατί όπως λένε θα ήταν ακριβότερα για αυτούς), παρά μόνο κοπριά από τα χιλιάδες οικόσιτα ζώα που εκτρέφουν.







Θα συνεχίσουμε με την διαδικασία παρασκευής του καφέ. Η περιοχή διαθέτει το τέλειο μείγμα κλίματος και εδάφους για την παραγωγή ενός από τους καλύτερους της ηπείρου. Θα μάθετε πώς καλλιεργείται, συλλέγεται και επεξεργάζεται ο καφές Arabica και θα παρακολουθήσετε το ψήσιμο και την προετοιμασία ενός φρέσκου φλιτζανιού πραγματικά από το μηδέν. Εντύπωση μου έκαναν τα κατακόκκινα μάτια κάποιων υπαλλήλων, να είναι άραγε από τα καπνικά είδη (κυριαρχεί η Reggae κουλτούρα) ή το ποτό; Κατά την διάρκεια της διαδικασίας τραγουδάνε ενθαρρυντικά τραγούδια για να πάρουν δύναμη αυτοί που δουλεύουν. Στο τέλος ήπιαμε τον νόστιμο και δυνατό καφέ που φτιάξαμε όλοι μαζί...








Κότες τσιμπολογάνε το έδαφος και για λίγο θα δω έναν πίθηκο ανάμεσα στα δέντρα. Στο σχολείο τα παιδιά φοράνε στολή στα χρώματα της σημαίας τους. Μεμονωμένοι διάσπαρτοι τάφοι φαίνονται κάτω από δέντρα. Ήχοι πουλιών, φυτά και δέντρα ενώ επικρατεί μια αναζωογονητική ηρεμία. Κατεβαίνουμε τον λόφο με υψόμετρο περίπου 1700μ και θα αφήσουμε τον William μετά από μια αναμνηστική φωτογραφία μαζί του. Σιδηρουργεία και μηχανουργεία, πολλά οχήματα στο πλάι του δρόμου έχουν ζημίες και κάποιοι παλεύουν για την επισκευή τους.
Τα τζιτζίκια μας χαλαρώνουν με τον χαρακτηριστικό τους ήχο, μικρές εστίες φωτιάς για την καύση των σκουπίδιων και δεκάδες άνθρωποι περπατάνε κάτω από τον καυτό ήλιο. Σαμαράκια σταματούν απότομα τους γρήγορους οδηγούς, επαναφέροντας τους στην τάξη. Νωρίς το απόγευμα η ατμόσφαιρα λόγω ζέστης και υγρασίας είναι αρκετά βαριά. Οι δικυκλιστές οδηγούν σαν να πρόκειται για τριαξονικά που τους ανήκει ο δρόμος, πραγματικά δεν μου κάνουν εντύπωση τα πολλά ατυχήματα που είδαμε. Παραπέρα πανέμορφα δέντρα baobab και οι Masai βόσκουν τα κοπάδια τους.







Φτάνουμε στις θερμές πηγές Chemka μια φυσική όαση, όπου και θα μείνουμε για μια ώρα περίπου. Ένας δημοφιλής προορισμός για τουρίστες και ντόπιους που έρχονται για να απολαύσουν τη φυσική ομορφιά και τη γαλήνη της τοποθεσίας αυτής. Το νερό δεν ήταν ζεστό αλλά ευτυχώς όπως έπρεπε (περίπου στους 27 βαθμούς κελσίου) ενω υπάρχει έντονο ρεύμα σε αυτό. Μικρά ψαράκια τσιμπάνε με μανία τα νεκρά κύτταρα από το δέρμα μας, ξαφνιάζοντας μας αρχικά, στην συνέχεια νιώθεις μόνο το γαργαλητό. Κάποιοι ντόπιοι βοηθούν έναντι αμοιβής βεβαίως αυτούς που δεν μπορούν να υπερνικήσουν το ρεύμα και την μικρή πλευστότητα του γλυκού νερού. Χαλαρώνουμε για κάμποση ώρα μέχρι που πρέπει να συνεχίσουμε, αλλάζουμε ρούχα και επιστρέφουμε στο όχημα μας.







Εικόνες Αφρικής, δεκάδες μελίσσια κρεμασμένα στα δέντρα και μηχανάκια να σηκώνουν στο πέρασμα τους σκόνη για χιλιόμετρα. Εκατοντάδες παιδιά επιστρέφουν από τα σχολεία τους, κάποια από αυτά μας χαρίζουν ένα τεράστιο χαμόγελο ενω άλλα κάτι λένε κρατώντας το βλέμμα τους πάνω μας. Επιστροφή στην άσφαλτο, τέρμα η σκόνη και το χώμα για σήμερα. Μοσχομυρίζει ψημένο καλαμπόκι από τους πλανόδιους μικροπωλητές. Θολή ατμόσφαιρα, ίδιες εικόνες αλλά από την ανάποδη πλευρά και με διαφορετικό φως τώρα. Μερικές χιλιάδες φωτογραφίες που δεν προλάβαμε να τραβήξουμε αλλά ελπίζω ότι θα μείνουν στο μυαλό μας.
Επιστρέφοντας προς την Arusha θα δούμε μια όμορφη Δύση, το Meru και στις 19:00 θα φτάσουμε στο Kizumba.






Θα φάμε και πάλι (που αλλού) στο ξενοδοχείο μας, ψάρι αυτή την φορά από την διπλανή λίμνη Βικτώρια την δεύτερη σε όγκο στον κόσμο! Ξεπαραδιαστήκαμε σήμερα, πάνω από τριάντα ευρώ μόνο σε φιλοδωρήματα, στον οδηγό μας, στον William, στο εστιατόριο... Δική μας επιλογή βέβαια, δεν υπήρχε ταρίφα αλλά κάπως πρέπει να ανταμειφθούν και αυτοί που μας προσέχουν! Πάντως ήταν μια όμορφη ήμερα και μια πολύ καλή εισαγωγή στις Αφρικάνικες εικόνες και την χαρήκαμε ιδιαίτερα. Βουρ για ύπνο, αύριο αρχίζουμε...