Ιρλανδία Δουβλίνο - Οι..Έλληνες του Βορρά!

[dwra dgt]

"Οι Ιρλανδοί είναι οι Έλληνες του Βορρά" είχε αναφέρει κάποια στιγμή ο 'Οσκαρ Ουάιλντ

[εικ1].Δεν ξέρω ποιά η σχέση του με τους Έλληνες αλλά νομίζω ότι έπεσε μέσα κατά το ήμισυ...είμαστε ίδιοι στην αίσθηση του χιούμορ, της διασκέδασης,του φιλότιμου και της φιλοξενίας..αυτό που λείπει από εμάς είναι η οργανωτικότητα και η περιβαλλοντική συνείδηση ενώ αυτό που λείπει από το Δουβλίνο είναι απλά..ο ήλιος και οι υψηλές θερμοκρασίες..!!!
Συγχωρέστε με αν η πρώτη μου απόπειρα να αποτυπώσω τις εντυπώσεις μου από αυτήν την πολύ ιδιαίτερη πόλη φανεί πρόχειρη ή ανοργάνωτη,θα το προσπαθήσω να τα βάλω σε μια σειρά...!
Το ταξίδι στη χώρα των Κελτών,του πράσινου και φυσικά της Guinness! άρχισε πριν..7 μήνες όταν συμπλήρωνα την αίτηση μου για ένα εκπαιδευτικό σεμινάριο..οι επιλογές πολλές σε διάφορες χώρες αλλά μόλις είδα το Ireland δεν υπήρξε δεύτερη σκέψη...!Έτσι αρχές Ιουλίου [στις 10] ήμουν στο αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης έτοιμη για Δουβλίνο μεσω Φρανκφούρτης..Παρεπιπτόντως οι πτήσεις γενικά για εκεί δεν είναι ιδιαίτερα οικονομικές,σίγουρα δεν είναι απευθείας και ΑΝ κάποια στιγμή βρεθεί οικονομική πτήση είναι με πολύωρη αναμονή...[πχ εγώ στην επιστροφή πέταξα μέσω Ζυρίχης με 10 ώρες αναμονή!όχι ότι με χάλασε μια βόλτα στην πόλη αλλά ήταν εξουθενωτικό!]
ΜΕΡΑ #1:
Η πρώτη εικόνα μου απτην χώρα;;;Πράσινο! Μια επίπεδη έκταση μες στο πράσινο, όχι τόσο δέντρα όσο λιβάδια..Και το σούρουπο το έκανε να φαίνεται ακόμη πιο όμορφο..κι όταν λέμε σούρουπο εννοούμε 10.30 το βράδυ!
Στο αεροδρόμιο με περίμεναν ήδη 2 φίλες από το σεμινάριο κι αναχωρήσαμε για το ξενοδοχείο μας στο κέντρο της πόλης..με το υποτιθέμενο express bus το οποίο είναι και ακριβό χωρίς λόγο μιας και μετά ανακαλύψαμε ότι υπάρχει και απλό λεωφορείο της γραμμής στη μισή τιμή! ...
Η πρώτη βραδινή βόλτα στην πόλη μας έδωσε την αίσθηση ότι είμαστε στην επαρχία της Αγγλίας..διόρωφα σπίτι με τούβλο,παμπ και..κεμπαμ σχεδόν σε κάθε γωνία...τελικά αποδείχτηκε ότι αυτό θα ήταν και από τα λίγα κοινά με την Αγγλία!
Φτάσαμε στο κέντρο της βόρειας πλευράς της πόλης [ την οποία διασχίζει ο ποταμός Liffey] στην O'Connell Street [εικ2]έναν απίστευτα φαρδύ δρόμο με πλακόστρωτα πεζοδρόμια και εντυπωσιακά ογκώδη κτίρια όπως το Ταχυδρομείο[εικ3][από εδώ ξεκίνησε η Επανάσταση της Ανεξαρτησίας], αγάλματα [Ο James Joyce [εικ4]μας καλημέριζε κάθε πρωί!]και πολυκαταστήματα..ακριβώς στο κέντρο της η..Spire [εικ5][αδυνατώ να το μεταφράσω συγχωρέστε με!] μια μοντέρνα μεταλλική...βελόνα( ύψους 220μ που φωτίζεται τη νύχτα και φτιάχτηκε για την αλλαγή της χιλιετίας...εντυπωσιακή αν και διχάζει τους ντόπιους για την καλλιτεχνική της αξία...Δεξιά της λοιπον η Talbot Street όπου και το ξενοδοχείο μας...ένας πολύβουος πεζόδρομος με καταστήματα, μικρά ξενοδοχεία και πλανόδιους καλλιτέχνες..πολύ βολικό σημείο διαμονής, μόλις 10 λεπτά με τα πόδια από τα αξιοθέτα της βόρειας πλευράς και 15 λεπτά από το εμπορικό και τουριστικό τμήμα της νότιας!και κυρίως απόλυτα ασφαλής για βραδινά νυχτοπερπατήματα...
Μόλις λοιπόν τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια, 12 το βράδυ Σαββάτου,είναι δυνατόν να μείνουμε μέσα;;;έχοντας ξεψαχνίσει κλασικά τον top ten οδηγό μου, ήξερα ήδη την πρώτη μας νυχτερινή απόπειρα...The Church Bar..μια εκκλησία του 16ου αιώνα στα 5 λεπτά από το ξενοδοχείο,η οποία είχε μεταμορφωθεί σε ένα πολύ όμορφο μπαρ-εστιατόριο..με το εκκλησιαστικό όργανο μέσα!!Οι θαμώνες λίγοι αλλά άκρως ευδιάθετοι [ σε κάμια περίπτωση μεθυσμένοι μέχρι θανάτου όπως κάπου αλλού...], U2 υπόκρουση και φυσικά...η πρώτη μας pint [μισόλιτρο ποτήρι] Guinness!Οφείλω να ομολογήσω ότι γενικά δεν είμαι οπαδός της μπύρας αλλά νομίζω ότι αυτή η μπύρα σαυτην τη χώρα είναι απλά νοστιμότατη..μεστή φρέσκια γεύση κυλάει αβίαστα στο λαιμό...όπως καταλάβατε ακολούθησαν πολλές ακόμη..!

 

• 1
• 2

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 2

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[dim kyr]

Μην σταματάς!!! Γράφε.... Πες μας κι άλλα για τις μπύρες...... Μαύρη ήπιες? βαρελίσια? τιμές ? Ντόπια απο μικροζυθοποιία? Αντε μην αργείς...

 

[galat]

"Οι Ιρλανδοί είναι οι Έλληνες του Βορρά" είχε αναφέρει κάποια στιγμή ο 'Οσκαρ Ουάιλντ [εικ1].Δεν ξέρω ποιά η σχέση του με τους Έλληνες αλλά νομίζω ότι έπεσε μέσα κατά το ήμισυ...είμαστε ίδιοι στην αίσθηση του χιούμορ, της διασκέδασης,του φιλότιμου και της φιλοξενίας..αυτό που λείπει από εμάς είναι η οργανωτικότητα και η περιβαλλοντική συνείδηση ενώ αυτό που λείπει από το Δουβλίνο είναι απλά..ο ήλιος και οι υψηλές θερμοκρασίες..!!!

Ευχαριστούμε για την ωραία εισαγωγή. Η pub "The Church Bar" μιά πολύ επιλογή για να ξεκινήσει κανείς την εξερεύνηση του Δουβλίνου. Περιμένουμε την συνέχεια...

Όσον αφορά τις ομοιότητες Ελλήνων και Ιρλανδών, νομίζω ότι μας συνδέουν πολλά ακόμα σημαντικά πράγματα : Και οι δύο αποκτήσαμε την ανεξαρτησία μας με πολλούς και αιματηρούς αγώνες, είχαμε και οι δύο την τραυματική εμπειρία ενός εμφυλίου αδελφοκτόνου πολέμου, πήραμε και οι δύο λαοί μαζικά τον δρόμο της μετανάστευσης και όπου πήγαμε προκόψαμε, υπήρξαμε για χρόνια και οι δύο παρίες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας μέχρι το οικονομικό θαύμα της Ιρλανδίας, που εν τέλει και αυτό αποδείχτηκε ότι στηρίζονταν σε πήλινα πόδια, ίσως όχι τόσο πήλινα όσο το δικό μας.... Και άλλα πολλά.
Αλλά το βασικό κοινό μας στοιχείο είναι ο χαρακτήρας των δύο λαών και ο τρόπος που διασκεδάζουν. Νομίζω ότι πουθενά στο εξωτερικό ένας Έλληνας δεν θα νιώσει πιό οικεία απ'ότι σε μιάν Ιρλανδέζικη pub. Οι Ιρλανδοί είναι άνθρωποι "έξω καρδιά", κάτι που τουλάχιστον μέχρι και πρόσφατα μπορεί κανείς να πεί ότι ισχύει και για τους Έλληνες. Θα έλεγα ότι οι Ιρλανδοί είναι οι Μεσόγειοι του Βορρά (μάλλον το έχει πει με άλλα λόγια ο Oscar Wild πριν από μένα...)

 

[pattyyy]

Αρχίζεις πολύ ωραία την ιστορία σου! Περιμένω ανυπόμονα τη συνέχεια!

 

[dwra dgt]

Ευχαριστώ πάρα πολύ για την ενθ'αρρυνση και τα όμορφα σχόλια και θα χαρώ παααααρα πολύ να συνεχίσω το οδοιπορικό μου αν με βοηθήσετε ως πιο εμπειροι για το πώς συνεχίζω την ιστορία!!!ξαναξεκινώ νέο θέμα ή υπάρχει τρόπος να επεξεργαστώ το υπάρχον;;;βοήθειααααααααααα!!!!

 

[pattyyy]

Mπορείς απλά να κάνεις ένα νέο post το επόμενο κομμάτι της ιστορίας σου. Περιμένουμε!

 

[dwra dgt]

Δουβλίνο - Οι..Έλληνες του Βορρά! μέρος Β'

ΜΕΡΑ#2
Αν και το βράδυ της άφιξης η αλλαγή κλίματος ήταν αισθητή[από τους 32C της Θεσσαλονίκης στους 36C της Φρανκφούρτης και έπειτα στους..20C του Δουβλίνου με το..chilly αεράκι!] η Κυριακή ξημέρωσε με έναν πεντακάθαρο γαλανό ουρανό, έναν απίστευτο ανοιξιάτικο ήλιο και τους γλάρους να κάθονται στο περβάζι του παραθύρου μου! Στις 9 βρισκόμουν ήδη στο δρόμο...μόνο εγώ και οι οδοκαθαριστές!!Αν και στην Ιρλανδία τα μαγαζιά ανοίγουν και Κυριακή διατηρούν κάτιτις απτη μεσογειακή νοοτροπία του.."χαλαρά" και τα πάντα ανοίγουν στις 11-12..ήταν όμως μια τέλεια ευκαιρία να δω την πόλη σε ήρεμους ρυθμούς..Η προέκταση λοιπόν της Talbot Street προς τα δυτικά οδηγεί σε έναν πολύ όμορφο και φαρδύ πεζόδρομο [στο Δουβλίνο όλοι οι δρόμοι ακόμη και οι μονόδρομοι φαντάζουν τεράστιοι σε σύγκριση με της Ελλάδας!]την Henry street, γεμάτο πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα..Το εντυπωσιακό δεν είναι τόσο τα μαγαζιά [τα οποία αξίζουν τον κόπο και είναι σαφώςπιο οικονομικά από αυτά της νότιας πλευράς!] όσο η έντονη εναλλαγή μοντέρνου και κλασικού στην αρχιτεκτονική των κτιρίων..στο τέλος της οδού και αριστερά ανακαλύπτει κανείς τον μουσείο των ξωτικών - σήμα κατατεθέν της Ιρλανδίας αν και...εξωραϊσμένο για τις ανάγκες του τουρισμού..- ένα κοινότυπο κτίριο αλλά απίστευτα ενδιαφέρον για τους λάτρεις των θρύλων,των παραμυθιών και όλων των πλασμάτων της φαντασίας..καλή ώρα σαν κι εμένα! 2 τετράγωνα πιο κάτω ο ποταμός Liffey και η γραφικότατη γέφυρα Ha'penny

[παλιά έπρεπε να πληρώσει κανείς μισή λίρα για να περάσει απέναντι!] ενώ παράλληλα με το ποτάμι μια ξύλινη εξέδρα με παγκάκια, ιδανική για πρωινό καφεδάκι ή ρομαντική βολτίτσα...δεν ξέρω αν έφταιγε ο καιρός, η λαχτάρα μου για αυτό το ταξίδι ή πραγματικά το τοπίο αλλά ένιωθα ήδη σα να ζούσα εκεί καιρό!Η πόλη μόλις ξυπνούσε, άνθρωποι χαμογελαστοί και ευδιάθετοι[..και όμορφοι παρεπιπτόντως!] και ρυθμοί τόσο φυσικοί...Όλα ιδανικά για περπάτημα και εξερεύνηση της πόλης!!
Συναντώ τις αγουροξυπνημένες λοιπές ελληνίδες στην O'Connel Bridge[ υπάρχουν πολλές γέφυρες που ένώνουν τα δυο τμήματα του ποταμού και μάλιστα εντυπωσιάζουν με την ποικιλία αρχιτεκτονικής, από γοτθικό ρυθμό σε νεοκλασικό κι έπειτα καλατράβα!] και ακολουθώντας τον βορινό δρόμο παράλληλα με τον ποταμό [νομίζω λεγόταν Eden Quay] κατευθυνόμαστε προς τα ανατολικά όπου σύμφωνα με τις πληροφορίες μου κοντά στο λιμάνι υπάρχει μια υπαίθρια κυριακάτικη αγορά, το Point Village Market...και επειδή...δε μετράει ο προορισμός αλλά το ταξίδι,οφείλω να ομολογήσω ότι αυτά που είδαμε ώσπου να φτάσουμε ήταν πιο εντυπωσιακά από την ίδια την αγορά..Αριστερά μας το εντυπωσιακό κτίριο του Τελωνείου με τις αρχαιοελληνικές κολόνες και τους Θεούς στην πρόσοψη να γειτονεύει με το μοντέρνο γύαλινο κτίριο των οικονομικών μελετών[;] ενώ ξαφνικά μπροστά σου συναντούσες το Μνημείο του Λιμού

[δεν έχω λόγια γιαυτά τα μπρούντζινα σχεδόν ζωντανά αγάλματα που αποτύπωναν τόσο ρεαλιστικά την απελπισία των ανθρώπων εκείνης της εποχής...μια φωτο θα σας πείσει!] και από πίσω ως φόντο η πιο πρόσφατη,υπερσύγχρονη λευκή γέφυρα του Samuel Beckett [που είχε στοιχιώσει τα φοιτητικά μου χρόνια προσπαθώντας να κατανοήσω τα έργα του για να περάσω το μάθημα!]..αυτή η έντονη αλλά και αρμονική συνάμα εναλλαγή με γέμιζε θαυμασμό σ'όλη τη διάρκεια της παραμονής στην Ιρλανδία... Όσο για την υπαίθρια αγορά...μια μικρή απογοήτευση όταν περιμένεις να δεις κάτι σαν το Portobello του Λονδίνου και βλέπεις 5-6 πάγκους..Αφού όμως γευτήκαμε ένα νοστιμότατο μάφιν, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε ποδαράτες για ένα all time classic αξιοθέατο της πόλης..Trinity College

ladies and gentlemen!
Λόγω σπουδών και δουλειάς[ είμαι καθηγήτρια Αγγλικών] ήθελα πάντα να δω το σπουδαίο αυτό χώρο που εμπιστεύτηκαν για τη μόρφωση τους ονόματα θρύλοι της λογοτεχνίας - james joyce, samuel beckett, harold pinter και ο λατρεμένος μου Bram Stoker, ο πατέρας του Dracula!Συμβουλή 1η:μη θεωρήσετε ότι θα νιώσετε και πολλά αν απλά περιπλανηθείτε μόνοι σας στο χώρο με κάποιον ταξιδιωτικό οδηγό στο χέρι..προτιμήστε να δώσετε 1 ευρώ επιπλέον[ μιας και σίγουρα θα έχετε την περιέργεια να δέιτε το περίφημο Βιβλίο των Κελς! που κοστίζει ούτως ή άλλως 9 ευρώ] και να παρακολουθήσετε μια ξενάγηση από φοιτητή του Πανεπιστημίου..Ο Jackson, 3ετης φοιτητής της Νομικής που μας ξενάγησε, υπήρξε από τις πιο απολαυστικές ξεναγήσεις στην πόλη!Απόλυτα ενημερωμένος για το χώρο, τόσο ιστορικά όσο και κοινωνικά και ακαδημαϊκά,τρομερά επικοινωνιακός και με απίστευτη αίσθηση του χιούμορ και του αυτοσαρκασμού, μας ταξίδεψε στον χώρο και το χρόνο του κολλεγίου φορώντας σταράκια και τη στολή φοιτητή αλά...Χάρυ Πότερ! Αν κάποιος από εσάς επισκεφτεί το κολλέγιο ως το 2011 να τον προτιμήσει!!Όσο για το χώρο..επιβλητικά κτίρια, πράσινο παντού[πάρκα,γήπεδα και γκαζόν παντού!] βαριά ιστορία..Συμβουλή 2η: αν έχετε χρόνο στη διάθεση σας μετά την ξενάγηση χαλαρώστε σε ένα από τα πάρκα του κολλεγίου για να νιώσετε έστω και για λίγο το φοιτητικό κλίμα!Δε θέλω να φανώ ξινή αλλά το.."διαμάντι" για μένα δεν ήταν τελικά το περίφημο Βιβλίο των Κέλς[αν και ενδιαφερουσα η ιστορία του,αξίζει να την μάθει κανείς] όσο η Long Library...μια βιβλιοθήκη κομψοτέχνημα..δρύινη με τεράστιες βιβλιοθήκες και τις κλασικές σκάλες μετακινούμενες κατά μήκος των ραφιών για τον εντοπισμό πολύτιμων παλιών βιβλίων...μπροστά από κάθε βιβλιοθήκη η προτομή ενός διάσημου λόγιου..φυσικά οι έλληνες φιλόσοφοι, λατίνοι συγγραφείς και άγγλοι ποιητές..και στη μέση περίπου του χώρου μια υπέροχη ξύλινη άρπα,σύμβολο της χώρας...για τους σινεφίλ ο χώρος είχε χρησιμοποιηθεί στα γυρίσματα του "κύκλου των χαμένων ποιητών"...!
Μετά λοιπόν από τόσες εικόνες και..6 ώρες περπάτημα..ώρα για μεσημεριανό!Ανηφορίσαμε την πολύβουη Grafton Street-τον πιο τουριστικό, εμπορικό και για μένα προσωπικά...αδιάφορο πεζόδρομο στα νότια της πόλης..Marks and Spencers και αλυσίδες βρίσκεις παντού άλλωστε!- και χάρη για άλλη μια φορά στη σωστή πληροφόρηση μου..βρήκαμε έναν κάθετο μικρό δρόμο,Anne street στα aριστερά σας και Harry street στα δεξιά, με..λιγότερο τουριστικές και εναλλακτικές pub[φαινόταν πολύ έυκολα από τη διαφορά στους θαμώνες!] με τραπεζάκια έξω και νοστιμότατο μενού για τα ιρλανδικά δεδομένα! [παρεπιπτόντως το φαγητό και το ποτό είναι σχετικά ακριβά...τουλάχιστον 20 ευρώ για φαγητό με ποτήρι μπυρα ή κρασί..!] Η Bruxelles Pub στο τέλος της Harry street έγινε το ιδανικό μέρος για ένα χορταστικό μεσημεριανό με το 2ο μου ποτήρι guinness στην πόλη...επίσης το μαγαζί αυτό έμελε να γίνει το..στέκι μας για αρκετές φορές τις επόμενες μέρες σε σημείο που το τελευταίο βράδυ οι σερβιτόροι να μας χαιρετάνε!Αλλά θα ανακαλύψετε το γιατί στην πορεία...Μετά το μεσημεριανό μια μινι βόλτα στα μαγαζιά της O'Connel Street[όταν παντού βλέπεις 70% εκπτώσεις πώς να αντισταθείς;;;;]και ξεκουραση στο ξενοδοχείο μιας και το βραδάκι θα γνωρίζαμε το υπόλοιπο...πολυεθνικό τιμ του σεμιναρίου μας!ΑΑΑΑ ναι...ξέχασα να ανaφέρω ότι ήταν και ο τελικός του Μουντιάλ...εκείνη τη μέρα!Οπότε η πόλη ήταν ξεχειλισμένη από Ισπανούς!!
Η καλή παρέα κάνει μια πόλη ακόμη πιο όμορφη...και η παρέα των 16 μας από διάφορα σημεία της Ευρώπης αποδείχτηκε εξαιρετική!1η στάση για να σπάσει ο πάγος μια άκρως τοπική pub στην pearse street[αδυνατώ να θυμηθώ το όνομα αλλά είναι η μοναδική στη διχάλα που κάνει ο δρόμος!] με μόνο Ιρλανδούς εκτός από εμάς!, οι οποίοι μάλιστα παρακολουθούσαν μανιωδώς έναν αγώνα Gaelic Football["πιο αρρρενωπό και εντυπωσιακό παιχνίδι από το κλασικό ποδόσφαιρο" σύμφωνα με τον μπάρμαν, ο οποίος τι εθνικότητα ήταν άραγες;;;] στην τηλεόραση, έπιναν φυσικά guiness και δεν άκουγαν παραδοσιακή ιρλανδική μουσική [άλλος ένας μύθος που κατέρευσε για την Ιρλανδία μέσα μου!]αλλά mainstream rock!ε και για να εγkληματιστούμε τι άλλο να πιεις από μια παγωμένη pint of Guinness???

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες-Ευρώπη