ikarialover
Member
- Μηνύματα
- 679
- Likes
- 845
Ποιότητα ζωής
Στη σύγκριση Δανία-Ελλάδα μπορεί οι Έλληνες έως τώρα να νικούσαν κατά κράτος στους τομείς της φιλοξενίας, της εξωστρέφειας και της ζεστασιάς (τουλάχιστον κατά την άποψή μου και στις καλές μας στιγμές), αλλά η ποιότητα ζωής των Δανών άγγιζε επίπεδα που στην Ελλάδα φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να επιτύχουμε.
Καταρχάς, μπορεί να μην ήταν εξωστρεφείς όπως εμείς, αλλά η ευγένειά τους ήταν υποδειγματική. Αξιοσημείωτη ήταν, επίσης, η συμμόρφωσή τους σε πάσης φύσεως κανόνες. Με το που έβλεπαν πεζούς τα αυτοκίνητα κοκάλωναν στη θέση τους για να τους αφήσουν να περάσουν (είτε υπήρχε διάβαση είτε όχι). Εάν κάτι απαγορευόταν, π.χ. να σταματήσουν έστω και για ένα λεπτό με το αυτοκίνητο σε ένα δρόμο, τότε δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνουν. Τα λεωφορεία περνούσαν στην ώρα τους από τις στάσεις. Δεν υπήρχε το παραμικρό σκουπίδι στο δρόμο. Τα πάντα ήταν φροντισμένα (παρτέρια, πεζοδρόμια κτλ.) και έλαμπαν από καθαριότητα. Και άλλα τόσα παραδείγματα που έδειχναν ότι οι Δανοί σέβονται τη χώρα τους, την πόλη τους, το συνάνθρωπό τους (φυσικά αυτά ισχύουν πάνω κάτω σε όλες τις βορειοευρωπαϊκές χώρες..).
Ηρεμία, τάξις και ασφάλεια επικρατούσε στην πόλη. Όπως ανέφερα και πιο πάνω, στο σχολείο πήγαινα μόνη μου με το λεωφορείο, ενώ η στάση ήταν λίγα λεπτά περπάτημα από το σπίτι. Ποτέ δεν ένιωσα κάποιο φόβο, αν και νεαρό κορίτσι.
Φυσικά, παντού κυκλοφορούσαν ποδήλατα. Τα πιο χαριτωμένα ήταν αυτά που είχαν προσαρμοσμένα πάνω τους ειδικά καθισματάκια για να κάθονται και μωρά. Εκεί, όπως και στις γειτονικές χώρες, τα παιδιά μάλλον πρώτα μαθαίνουν ποδήλατο και ύστερα να περπατούν!! Με κοιτούσαν με ανοικτό το στόμα, όταν τους είπα ότι δεν το κατείχα και πολύ το άθλημα τότε (ήξερα δηλαδή, αλλά δεν ένιωθα και άνετα να βγω σε δρόμους με αυτοκίνητα). Λιγότερη εντύπωση θα τους είχα κάνει, αν τους έλεγα ότι προέρχομαι από τον Άρη και έχω πράσινα μαλλιά και τρία χέρια…:xmas_lol::xmas_lol::xmas_lol:
Εκτός από την ποδηλασία οι Δανοί επιδίδονταν με φανατισμό και στο χόκεϋ επί πάγου, το οποίο αποτελεί και το εθνικό τους άθλημα!
Επίσης, ακόμα θυμάμαι το πόσο καθαρή ήταν η ατμόσφαιρα, χάρη στην εκτεταμένη χρήση ποδηλάτων και λόγω του γεγονότος ότι ουσιαστικά βρισκόμουν σε επαρχιακή πόλη. Ούτε καυσαέριο, ούτε τίποτα. Έβγαινες το πρωί από το σπίτι, σε χτυπούσε ο παγωμένος, καθαρός αέρας του Νοεμβρίου και ένιωθες να ξυπνάς μονομιάς. Ούτε καφέ δεν χρειαζόσουν!
Τους ίδιους τους Δανούς τώρα εμφανισιακά θα τους χαρακτήριζα, αν όχι ωραίους, απόλυτα συμμετρικούς! Όλοι με κατάλευκο δέρμα, γαλανά ή πράσινα μάτια, ψηλοί, οι περισσότεροι αδύνατοι και γυμνασμένοι. Δεν είδα όσο καιρό ήμουν εκεί έναν κοντό άνθρωπο! Τα πρόσωπά τους ήταν τόσο συμμετρικά, λες και τους είχαν σχεδιάσει με χάρακα. Ίσιες μύτες, σωστή απόσταση των ματιών μεταξύ τους, συμμετρικά σώματα. Δεν ξέρω αν καταφέρνω να το περιγράψω σωστά, αλλά υπήρχε μία αίσθηση του κανόνα στην εμφάνισή τους. Στραβές μύτες, μεγάλα αυτιά, κακοχυμένα σώματα δεν υπήρχαν! Ακόμα και οι πιο στρουμπουλοί ήταν γεροδεμένοι και σφιχτοί! Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση! Βέβαια, εγώ είχα έρθει σε επαφή κυρίως με τα νιάτα της Δανίας, δεν είχα πάει και σε οίκο ευγηρίας για να σχηματίσω ολοκληρωμένη άποψη για το DNA των ντόπιων!! Επίσης, όλοι είχαν ίσια ανοιχτόχρωμα μαλλιά (κυρίως ξανθά). Θυμάμαι μάλιστα ότι η Δανέζα που με φιλοξενούσε (η κόρη) είχε βάψει τα μαλλιά της καστανά (προς το μαύρο) για να διαφέρει! Πώς όλες οι Ελληνίδες τρέχουν να γίνουν ξανθές; Κάτι αντίστοιχο! :xmas_razz::xmas_razz:
Στη σύγκριση Δανία-Ελλάδα μπορεί οι Έλληνες έως τώρα να νικούσαν κατά κράτος στους τομείς της φιλοξενίας, της εξωστρέφειας και της ζεστασιάς (τουλάχιστον κατά την άποψή μου και στις καλές μας στιγμές), αλλά η ποιότητα ζωής των Δανών άγγιζε επίπεδα που στην Ελλάδα φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να επιτύχουμε.
Καταρχάς, μπορεί να μην ήταν εξωστρεφείς όπως εμείς, αλλά η ευγένειά τους ήταν υποδειγματική. Αξιοσημείωτη ήταν, επίσης, η συμμόρφωσή τους σε πάσης φύσεως κανόνες. Με το που έβλεπαν πεζούς τα αυτοκίνητα κοκάλωναν στη θέση τους για να τους αφήσουν να περάσουν (είτε υπήρχε διάβαση είτε όχι). Εάν κάτι απαγορευόταν, π.χ. να σταματήσουν έστω και για ένα λεπτό με το αυτοκίνητο σε ένα δρόμο, τότε δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνουν. Τα λεωφορεία περνούσαν στην ώρα τους από τις στάσεις. Δεν υπήρχε το παραμικρό σκουπίδι στο δρόμο. Τα πάντα ήταν φροντισμένα (παρτέρια, πεζοδρόμια κτλ.) και έλαμπαν από καθαριότητα. Και άλλα τόσα παραδείγματα που έδειχναν ότι οι Δανοί σέβονται τη χώρα τους, την πόλη τους, το συνάνθρωπό τους (φυσικά αυτά ισχύουν πάνω κάτω σε όλες τις βορειοευρωπαϊκές χώρες..).
Ηρεμία, τάξις και ασφάλεια επικρατούσε στην πόλη. Όπως ανέφερα και πιο πάνω, στο σχολείο πήγαινα μόνη μου με το λεωφορείο, ενώ η στάση ήταν λίγα λεπτά περπάτημα από το σπίτι. Ποτέ δεν ένιωσα κάποιο φόβο, αν και νεαρό κορίτσι.
Φυσικά, παντού κυκλοφορούσαν ποδήλατα. Τα πιο χαριτωμένα ήταν αυτά που είχαν προσαρμοσμένα πάνω τους ειδικά καθισματάκια για να κάθονται και μωρά. Εκεί, όπως και στις γειτονικές χώρες, τα παιδιά μάλλον πρώτα μαθαίνουν ποδήλατο και ύστερα να περπατούν!! Με κοιτούσαν με ανοικτό το στόμα, όταν τους είπα ότι δεν το κατείχα και πολύ το άθλημα τότε (ήξερα δηλαδή, αλλά δεν ένιωθα και άνετα να βγω σε δρόμους με αυτοκίνητα). Λιγότερη εντύπωση θα τους είχα κάνει, αν τους έλεγα ότι προέρχομαι από τον Άρη και έχω πράσινα μαλλιά και τρία χέρια…:xmas_lol::xmas_lol::xmas_lol:
Εκτός από την ποδηλασία οι Δανοί επιδίδονταν με φανατισμό και στο χόκεϋ επί πάγου, το οποίο αποτελεί και το εθνικό τους άθλημα!
Επίσης, ακόμα θυμάμαι το πόσο καθαρή ήταν η ατμόσφαιρα, χάρη στην εκτεταμένη χρήση ποδηλάτων και λόγω του γεγονότος ότι ουσιαστικά βρισκόμουν σε επαρχιακή πόλη. Ούτε καυσαέριο, ούτε τίποτα. Έβγαινες το πρωί από το σπίτι, σε χτυπούσε ο παγωμένος, καθαρός αέρας του Νοεμβρίου και ένιωθες να ξυπνάς μονομιάς. Ούτε καφέ δεν χρειαζόσουν!
Τους ίδιους τους Δανούς τώρα εμφανισιακά θα τους χαρακτήριζα, αν όχι ωραίους, απόλυτα συμμετρικούς! Όλοι με κατάλευκο δέρμα, γαλανά ή πράσινα μάτια, ψηλοί, οι περισσότεροι αδύνατοι και γυμνασμένοι. Δεν είδα όσο καιρό ήμουν εκεί έναν κοντό άνθρωπο! Τα πρόσωπά τους ήταν τόσο συμμετρικά, λες και τους είχαν σχεδιάσει με χάρακα. Ίσιες μύτες, σωστή απόσταση των ματιών μεταξύ τους, συμμετρικά σώματα. Δεν ξέρω αν καταφέρνω να το περιγράψω σωστά, αλλά υπήρχε μία αίσθηση του κανόνα στην εμφάνισή τους. Στραβές μύτες, μεγάλα αυτιά, κακοχυμένα σώματα δεν υπήρχαν! Ακόμα και οι πιο στρουμπουλοί ήταν γεροδεμένοι και σφιχτοί! Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση! Βέβαια, εγώ είχα έρθει σε επαφή κυρίως με τα νιάτα της Δανίας, δεν είχα πάει και σε οίκο ευγηρίας για να σχηματίσω ολοκληρωμένη άποψη για το DNA των ντόπιων!! Επίσης, όλοι είχαν ίσια ανοιχτόχρωμα μαλλιά (κυρίως ξανθά). Θυμάμαι μάλιστα ότι η Δανέζα που με φιλοξενούσε (η κόρη) είχε βάψει τα μαλλιά της καστανά (προς το μαύρο) για να διαφέρει! Πώς όλες οι Ελληνίδες τρέχουν να γίνουν ξανθές; Κάτι αντίστοιχο! :xmas_razz::xmas_razz:
