Δανία Δανία...αλλιώς! Μία ανθρωπολογική αφήγηση!!!

[ikarialover]

Μην το λες, νομίζω ότι το να ζήσεις σε μία τουρκική οικογένεια θα ήταν εμπειρία, δεδομένου του πόσο κοντά (και πόσο μακριά) είμαστε Έλληνες και Τούρκοι...Αλλά δεν πειράζει, είσαι νέος ακόμα, θα έχεις άφθονες ευκαιρίες!

 

[ConstadinosO]

Μην το λες, νομίζω ότι το να ζήσεις σε μία τουρκική οικογένεια θα ήταν εμπειρία, δεδομένου του πόσο κοντά (και πόσο μακριά) είμαστε Έλληνες και Τούρκοι...Αλλά δεν πειράζει, είσαι νέος ακόμα, θα έχεις άφθονες ευκαιρίες!

Ναι ισως,δεν ξερω!Βασικα δεν το εκανα οχι για την τουρκικη οικογενεια(δεν ειχα κανενα προβλημα) αλλα ξερεις,το ειχα στο μυαλο μου καπως οτι εγινε και οτι δεν επαναλαμβανεται μια τετοια εμπειρια!Τελος παντων!Ναι ελπιζω να εχω!Τον Ιουλιο-Αυγουστο θα μεινω καισ ε γαλλικη οικογενεια οποτε θα εχω να πω στο φορουμ αρκετα(ειδικα αν η οικογενεια ειναι μαπα!:xmas_twisted

 

[ikarialover]

Περί ωραρίων

Το καθημερινό πρόγραμμα στη Δανία στο πλαίσιο του προγράμματος ανταλλαγής διαμορφωνόταν ως εξής: τα πρωινά τα περνούσαμε στο σχολείο της περιοχής με συναντήσεις των εθνικών ομάδων των χωρών που συμμετείχαν στο πρόγραμμα, συζητήσεις, προβολές και ομιλίες. Το υπόλοιπο της ημέρας κάθε μαθητής το περνούσε με την οικογένεια που τον φιλοξενούσε.

Ένα από τα πράγματα που με δυσκόλεψαν στη Δανία ήταν τα εντελώς διαφορετικά ωράρια από τα δικά μας. Όπως είπα και στην αρχή της ιστορίας, σε εκείνη την ηλικία δεν είχα ταξιδέψει ιδιαίτερα στην Ευρώπη για να γνωρίζω τι ώρα π.χ. τρώνε οι ξένοι και κυρίως οι Βορειοευρωπαίοι. Οι Δανοί, λοιπόν, έπαιρναν το πρωί το πρωινό τους, έτρωγαν το μεσημεριανό τους κατά τις 12, ενώ κατά τις 6 το απόγευμα ήταν η συνήθης ώρα του δείπνου. Τα ωράρια αυτά μου θύμιζαν ωράρια νοσοκομείου (αν και μεγαλύτερη συνειδητοποίησα ότι αυτές οι ώρες φαγητού είναι πιο σωστές για τον οργανισμό)! Συνηθισμένη καθώς ήμουν να τρώω κατά τις 3 το μεσημεριανό μου και κατά τις 9 το βραδινό μου, ένιωθα σαν ψάρι έξω από το νερό!

Το μεσημέρι οι Δανοί έφηβοι έτρωγαν στο σχολείο τους. Θυμάμαι ότι η σχολική τραπεζαρία ήταν μεγάλη, καθαρή και φωτεινή, σαν αυτές που έχουμε δει πολλάκις στις ξένες ταινίες. Υπήρχε, λοιπόν, μπουφές από τον οποίο περνούσες με το δίσκο σου, οι τραπεζοκόμοι σου σέρβιραν και στο τέλος πλήρωνες το σχετικό αντίτιμο (δεν θυμάμαι αν οι Δανοί πλήρωναν ή είχαν κάποιο πάσο σίτισης, πάντως εμείς πληρώναμε κανονικά και μάλιστα οι τιμές μου είχαν φανεί αρκετά υψηλές για τα τότε δικά μας δεδομένα). Πολλοί μαθητές, μάλιστα, έφερναν φαγητό από το σπίτι σε ταπεράκια (όπως στο νηπιαγωγείο ένα πράγμα)!! Δεν θα ξεχάσω πότε την εικόνα ενός πανύψηλου 16άρη χεβιμεταλά Δανού, με μακριά ξανθά μαλλιά, ο οποίος είχε βγάλει ένα μαχαίρι από την τσάντα του και εκεί που λέγαμε «νάτο, τώρα θα μας σφάξει», άρχισε να καθαρίζει το μηλαράκι του!!!!! :xmas_lol::xmas_lol:

Στην οικογένεια που με φιλοξενούσε έτρωγα κάθε βράδυ (χμμ, δηλαδή απόγευμα). Θυμάμαι ένα χαρακτηριστικό τους πιάτο, το οποίο όπως έμαθα μεγαλύτερη το συνηθίζουν πολύ και στην Ολλανδία (άρα και ίσως σε άλλες βόρειες χώρες): στο τραπέζι απλώνονται μπολ, με κομμάτια κρέατος διάφορων ειδών (χοιρινό, κοτόπουλο κτλ.), με λαχανικά (πιπεριές θυμάμαι κυρίως) κτλ. και σε ένα μικρό μαντεμένιο σκεύος ανάβουν φωτιά και ο καθένας, ανάλογα με τα γούστα του, ψήνει αυτό που θέλει και το τρώει φρέσκο και επιτόπου.

Η συνέχεια της βραδιάς περιλάμβανε βασικά τηλεόραση! Εξάλλου, λόγω της εποχής (Νοέμβρης) βράδιαζε πολύ νωρίς, το κρύο ήταν αρκετό και γενικότερα μετά τις 5 το απόγευμα δεν κυκλοφορούσε ψυχή (μα ψυχή!) στους δρόμους. Ίσως να έφταιγε και το γεγονός ότι επρόκειτο για μία βασικά επαρχιακή πόλη.

Πάντως παράπονο δεν έχω. Ένα βράδυ η κόρη της οικογένειας έκανε την υπέρβαση και αποφάσισε να μου δείξει πως διασκεδάζουν οι νεαροί Δανοί: με πήγε σινεμά να δούμε μία αμερικάνικη ταινία (ευτυχώς οι ταινίες εκεί υποτιτλίζονται, όχι σαν τη Γαλλία και τη Γερμανία που δεν καταλαβαίνεις γρυ αν δεν ξέρεις τη γλώσσα) και στη συνέχεια επισκεφτήκαμε ένα τοπικό MacDonalds, για να απολαύσουμε ένα «παραδοσιακό» hamburger με μπόλικες τηγανητές πατάτες!!! Τέτοια αυθεντική δανέζικη βραδιά που έζησα ποιος τη χάρη μου!

 

[soudianos]

Οι Δανοί, λοιπόν, έπαιρναν το πρωί το πρωινό τους, έτρωγαν το μεσημεριανό τους κατά τις 12, ενώ κατά τις 6 το απόγευμα ήταν η συνήθης ώρα του δείπνου.

όχι μόνο οι Δανοί αλλά κι άλλοι δυτικοευρωπαίοι
τώρα θα το μάθουμε κι εμείς με τα συνεχή ωράρια

 

[ikarialover]

όχι μόνο οι Δανοί αλλά κι άλλοι δυτικοευρωπαίοι
τώρα θα το μάθουμε κι εμείς με τα συνεχή ωράρια

Έτσι ακριβώς soudiane μου... Ο κόσμος όπως δουλεύει πλέον δεν θα τρώει καν στη δουλειά...Πάντως εγώ μέχρι να συνηθίσω (και αργότερα στη Γαλλία που έμενα) πραγματικά δυσκολεύτηκα..Έτρωγα κατά τις 6 και μετά κατά τις 9 το βράδυ πάλι πεινούσα!!! :xmas_lol::xmas_lol::xmas_lol:

 

[soudianos]

Έτσι ακριβώς soudiane μου... Ο κόσμος όπως δουλεύει πλέον δεν θα τρώει καν στη δουλειά...Πάντως εγώ μέχρι να συνηθίσω (και αργότερα στη Γαλλία που έμενα) πραγματικά δυσκολεύτηκα..Έτρωγα κατά τις 6 και μετά κατά τις 9 το βράδυ πάλι πεινούσα!!! :xmas_lol::xmas_lol::xmas_lol:

κι εγώ στη Γαλλία το πρωτόδα και μετά Αγγλία.
αλλά το θεωρώ καλό πρόγραμμα γιατί με λίγο φαγάκι τα μεσημέρια δεν βαρυστομαχιάζεις να θες ύπνο και χάσιμο χρόνου. μπορείς στα ενδιάμεσα να συμπληρώνεις με φρούτα κλπ. οπότε κατά τις 7 είναι οκ για το κύριο γεύμα
βέβαια δεν το εφαρμόζω, εκτός και βρεθώ ολημερίς εκτός σπιτιού

 

[ikarialover]

Η νεολαία της Δανίας διασκεδάζει


Σίγουρα δεν μπορώ να πω ότι έβγαλα έγκυρα συμπεράσματα στη διάρκεια της ολιγοήμερης παραμονής μου στη Δανία για το κατά πόσο οι Δανοί είναι γλεντζέδες και ξενύχτηδες. Πάντως, για να πω την αμαρτία μου ένιωσα ότι ο μύθος που θέλει τους βόρειους πιο κρύους και πιο εσωστρεφείς ισχύει σε σημαντικό βαθμό (ας με συγχωρήσουν οι συμφορουμίτες που έγραψαν τις προηγούμενες μέρες ότι θεωρούν τους Δανούς πολύ χαμογελαστούς και ζεστούς). Ευγενέστατος λαός μεν, ολίγον ξενερουά δε.

Στο πρόγραμμα ανταλλαγής, στο οποίο συμμετείχε φυσικά και δανέζικη ομάδα, οι Δανοί ήταν οι πιο εσωστρεφείς και οι λιγότερο κοινωνικοί. Ήταν ευγενικοί, αλλά μιλούσαν κυρίως μεταξύ τους και δεν έδειχναν ιδιαίτερο ενδιαφέρον να γνωρίσουν τις υπόλοιπες ομάδες. Τώρα να έφταιγαν τα συγκεκριμένα παιδιά; Ποιος ξέρει. Πάντως, οι πιο συμπαθείς και κοινωνικοί ήταν οι Τσέχοι!

Αυτό που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ήταν οι ποσότητες αλκοόλ που καταναλώνουν οι Δανοί. Και αυτό που μου έκανε κακή εντύπωση ήταν το γεγονός ότι έπιναν για να διασκεδάσουν. Δηλαδή, δεν έπιναν επειδή το ζητούσε η παρέα και η διάθεση, αλλά έπιναν επί τούτου, διότι χωρίς αλκοόλ ένιωθαν ότι δεν μπορούσαν να έρθουν στο κέφι, να χαλαρώσουν και να ανοιχτούν. Την εβδομάδα που έμεινα εκεί πέτυχα ένα πάρτυ που γινόταν στο σχολείο της περιοχής και θυμάμαι ότι οι περισσότεροι έφηβοι ήταν μεθυσμένοι, έκαναν ακρότητες λόγω ποτού, ενώ σε αρκετές γωνίες έβλεπες ξαπλωμένους νέους, ψιλολιπόθυμους από το αλκοόλ. Οι Τσέχοι έχουν ένα ρητό, το οποίο μεταφράζεται αγγλικά ως εξής: «drink as a Dane». Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα…

Εξάλλου, μία μέρα γύρισε σπίτι από το οικοτροφείο και ο γιος της οικογένειας, ο οποίος πρέπει να ήταν γύρω στα 15. Από τις πρώτες του κουβέντες ήταν ότι εκείνη τη μέρα έβγαινε στη Δανία η χριστουγεννιάτικη μπύρα, η οποία είναι κόκκινη (αν δεν κάνω λάθος) και κυκλοφορεί μία φορά το χρόνο (κάτι σαν το Beaujolais nouveau των Γάλλων). Χωρίς καθυστέρηση έτρεξε στο μπακάλικο της γειτονιάς για να προμηθευτεί 1-2 κασόνια χριστουγεννιάτικης μπύρας, τα οποία, όπως μας ενημέρωσε στη συνέχεια με έκδηλη περηφάνια, τα προμηθεύτηκε πρώτος στη γειτονιά! Ο ενθουσιασμός του δεν περιγραφόταν!! [Εδώ θα παραφράσω τον αγαπημένο μου Αστερίξ: είναι τρελοί αυτοί οι Δανοί!!]

Ένα ακόμα περιστατικό που για μένα ήταν ενδεικτικό της νοοτροπίας των Δανών και της αντίληψής τους περί διασκέδασης ήταν το εξής: όταν γυρίσαμε στην Ελλάδα, η 16χρονη Δανέζα που με φιλοξένησε ταξίδεψε μαζί μας, για να συμμετάσχει με τη σειρά της σε ένα αντίστοιχο πρόγραμμα ανταλλαγής που θα πραγματοποιείτο στη χώρα μας. Ήταν Σάββατο βράδυ όταν φτάσαμε και με το πούλμαν διασχίζαμε τις αθηναϊκές λεωφόρους. Καταλαβαίνετε τι γινόταν… Χαμός, αυτοκίνητα στους δρόμους, όλοι έτοιμοι για τη Σαββατιάτική τους έξοδο (δεν υπήρχε και κρίση τότε). Βλέπει, λοιπόν, την κίνηση στους δρόμους η Δανέζα και με γουρλωμένα μάτια με ρωτάει: «Μα τι συνέβη; Πού πάνε όλοι αυτοί;;»!!

 

[orestcrete]

καλα αυτο το θαμπωμα για το "μα τι συνεβη,που πανε ολοι αυτοι;" δεν το εχουν μονο οι Δανοι,αλλα καθε Δυτικοευρωπαιος που επισκεπτεται την χωρα μας ..

Η παρουσια μου στην Δανια ηταν πολυ μικρη για να εκφερω ασφαλη αποψη και γνωμη για τον λαο τους,το μονο που εχω να πω ειναι οτι οταν κατηφοριζουν προς τα μερη μας τα καλοκαιρια του δινουν και καταλαβαινει .....!

 

[galat]

ikarialover παρακολούθησα με προσοχή και ενδιαφέρον την "ανθρωπολογική" σου αφήγηση της επίσκεψής σου στην Δανία και θέλω να σε ευχαριστήσω για την πολύ ενδιαφέρουσα οπτική γωνία της Δανίας και των Δανών, που μας μετέφερες.

Οι περιγραφές σου μου έφεραν στην μνήμη - και αυτός είναι ένας πρόσθετος λόγος για να σε ευχαριστήσω - τις δικές μου εμπειρίες από την Δανία και τους Δανούς, που σε γενικές γραμμές συμφωνούν με τις δικές σου παρατηρήσεις. Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας για να μοιραστώ μαζί σας μερικές από τις εμπειρίες αυτές.

Βρέθηκα στην Δανία πριν πολλά χρόνια (στα μέσα της δεκαετίας του '80) φιλοξενούμενος ενός νεαρού φίλου Δανού, που είχαμε γνωρίσει στην Ελλάδα και με τον οποίο είχαμε αναπτύξει πολύ φιλικές σχέσεις. Έτσι είχα την ευκαιρία να ζήσω από κοντά μία οικογένεια Δανών, αποτελούμενων από τρεις γενιές (γιαγιά, γονείς και ο νεαρός μας φίλος με την αδερφή του) και να μπορέσω να συγκρίνω τις δικές μας συνήθειες με τις δικές τους.

Πρώτο μας σοκ ήταν το εξής: Μία από τις πρώτες μέρες μας πήρανε μαζί τους στο λιμάνι της Κοπεγχάγης, όπου θα κάνανε σαν οικογένεια και φίλοι μία μικρή γιορτή υποδοχής για την αδερφή του φίλου μας, η οποία γύριζε από ένα ετήσιο ταξίδι με ιστιοπλοϊκό, κατά το οποίο είχε διαπλεύσει τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό. Έκπληκτοι αντικρίσαμε ένα μικρό ιστιοπλοϊκό και μία παρέα 4 νεαρών ατόμων, ανάμεσα στα οποία και την 19χρονη αδερφή του φίλου μας, η οποία όταν τέλειωσε το γυμνάσιο και όπως έκαναν πολλοί συνομήλικοι της βορειοευρωπαίοι αποφάσισε πριν αρχίσει τις σπουδές της να γνωρίσει λίγο πρώτα τον κόσμο. Οι γονείς της χωρίς μελοδραματισμούς και υπερπροστατευτισμούς είχαν θεωρήσει φυσιολογικό ότι είχε φτάσει πλέον η ώρα, ώστε η κόρη τους να ανοίξει τα φτερά της και είχαν αντιμετωπίσει το γεγονός αυτό σαν κάτι πολύ φυσικό. Με την άφιξη λοιπόν του ιστιοπλοϊκού ανοίχτηκαν σαμπάνιες, ακούστηκαν μουσικές, καταναλώθηκαν μεζέδες ανάμεσα στις περιγραφές για το πώς τους έσπασε το κατάρτι σε μία θύελλα στον Ειρηνικό και το πώς καθηλώθηκαν για έναν ολόκληρο μήνα σε ένα μικρό νησάκι του νότιου Ειρηνικού μέχρι να το φτιάξουν. Πέρασε η ώρα, οπότε η γιορτή έφτασε στο τέλος της και ακούσαμε έκπληκτοι του δύο γονείς να λένε στην κόρη τους πόσο χαρούμενοι ήσαν που την είχαν πάλι μαζί τους και ότι με μεγάλη χαρά θα την φιλοξενούσαν για 2-3 βδομάδες μέχρι να βρει ένα δικό της σπίτι και να τακτοποιηθεί….

Μία από τις επόμενες μέρες ήμασταν καλεσμένοι για φαγητό στο σπίτι των γονιών του φίλου μας, όπου ήταν παρούσα όλη η οικογένεια. Φέραμε την κουβέντα στο πόση εντύπωση μας είχε κάνει η σχέση αυτή των γονιών με τα νεαρά παιδιά και το πώς αυτά φεύγουν από πολύ νωρίς από το σπίτι των γονιών τους. Και η συζήτηση επεκτάθηκε σε πολλά άλλα κοινωνικά θέματα, την θέση της γυναίκας στην οικογένεια και την κοινωνία, τις οικογενειακές σχέσεις, το θέμα των σπουδών, των επιδοτήσεων των νεαρών ζευγαριών και της μητρότητας κλπ. Όταν για όλα αυτά τα θέματα περιγράφαμε τις συνθήκες και τις συνήθειες στην Ελλάδα ακούγαμε κάθε τόσο την γιαγιά της οικογένειας να συμπληρώνει, ότι κάπως έτσι ήταν τα ήθη και οι συνήθειες όταν ήταν και αυτή μικρή! Και έτσι συνειδητοποιήσαμε ότι στην χώρα μας βρισκόμασταν από άποψη κοινωνικών συνθηκών (και οικονομικών βέβαια) δύο γενιές πίσω…

Κατά τα άλλα του Δανούς τους βρήκα πολύ ευχάριστους και πολύ φιλικούς. Ίσως δεν ανοίγονται τόσο εύκολα, όπως οι μεσογειακοί λαοί, όταν όμως ξεπεραστεί η απόσταση της πρώτης γνωριμίας ξέρουν πολύ καλά να επικοινωνούν και να διασκεδάζουν.

 

[ikarialover]

καλα αυτο το θαμπωμα για το "μα τι συνεβη,που πανε ολοι αυτοι;" δεν το εχουν μονο οι Δανοι,αλλα καθε Δυτικοευρωπαιος που επισκεπτεται την χωρα μας ..

Η παρουσια μου στην Δανια ηταν πολυ μικρη για να εκφερω ασφαλη αποψη και γνωμη για τον λαο τους,το μονο που εχω να πω ειναι οτι οταν κατηφοριζουν προς τα μερη μας τα καλοκαιρια του δινουν και καταλαβαινει .....!

orestcrete μήπως ο μεσογειακός ήλιος επιδρά πάνω τους;;! Πάντως, η αλήθεια είναι ότι με τόσο κρύο που έχουν και με το σκοτάδι που πέφτει από τις 4 το μεσημέρι, πού να πάνε οι άνθρωποι να διασκεδάσουν; Λογικό είναι να κλείνονται μέσα!! Βέβαια, θεωρώ ότι το παρακάνουν με το ποτό, είτε στη χώρα τους είτε όταν έρχονται στα λημέρια μας!

 

[ikarialover]

Galat σε ευχαριστώ πολύ τόσο για τα καλά σου λόγια όσο και για το ότι μας μετέφερες τη δική σου εμπειρία από τους συμπαθείς Δανούς!
Αυτά που έγραψες με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη, σε σχέση τουλάχιστον με αυτά που μπόρεσα να δω και να παρατηρήσω εγώ το διάστημα που ήμουν εκεί. Όπως είχα αναφέρει πιο πάνω, η μητέρα που με φιλοξένησε επικροτούσε την ιδέα να φύγει για 1 χρόνο η 16χρονη κόρη της στην Αυστραλία. Στον τομέα αυτό, των σχέσεων με τους γονείς και γενικότερα με την οικογένεια, θεωρώ ότι διαφέρουμε πάρα πολύ με τους Ευρωπαίους και κυρίως αυτούς του Βορρά. Μου θυμίζει σκηνικά που έχω ακούσει ή έχω δει στην Ευρώπη, που δεν μπορούν να επισκεφτούν π.χ. τα παιδιά τους γονείς τους, αν δεν πάρουν πρώτα τηλέφωνο να τους ειδοποιήσουν για την επίσκεψή τους!
Όσον αφορά το θέμα των κοινωνικών παροχών απέχουμε έτη φωτός!

 

[ikarialover]

Παραθέτω και ένα σχετικό λινκ για τη χριστουγεννιάτικη μπύρα των Δανών και τη μανία που τους κυριεύει την ημέρα κυκλοφορίας της:

Christmas Beer - J-day - Denmark - VisitDenmark: Official guide to Denmark from VisitDenmark with hotel links, map, visa, pictures, flag, Copenhagen info etc.

:xmas_razz: