Δανία Δανία...αλλιώς! Μία ανθρωπολογική αφήγηση!!!

[Dva Srca]

Χαχα, προς Θεού δεν ήθελα να σε αγχώσω, απλά ήθελα να δώσω και μια ακόμα άποψη, όλα προς συζήτηση είναι άλλωστε!

Ίσα-ίσα που μου αρέσει το κείμενό σου επειδή βγάζει όντως κάτι το εφηβικό και το φρέσκο. Κι εγώ αν είχα πάει εκεί σαν έφηβος θα τα έβλεπα όλα τόσο πιο ρομαντικά, είμαι βέβαιος - η χώρα άλλωστε είναι παράδεισος για το κάθε παιδί και τον κάθε έφηβο (για τους ανήλικες πολλοί θα βιάζονταν να πουν ότι και πάλι είναι παράδεισος, αλλά ακόμα και οι ίδιοι οι Δανοί έχουν διαφορετικές απόψεις επί του θέματος).

Συνέχισε όπως σκόπευες!

 

[_antonis_]

Πολύ ωραία η ιστορία ώς τώρα. Περιμένουμε να διαβάσουμε τι άλλο σου έκανε εντύπωση ώς έφηβη τότε.

Έχω πάει κι εγώ Δανία, μέλος ενός Παγκοσμίου Συνεδρίου, η αλήθεια είναι ότι δεν κατάφερα να γνωρίσω και πολύ τους ανθρώπους ή την κουλτούρα τους, αν και ήμασταν φιλοξενούμενοί τους. Δεν ξέρω αν έφταιγα εγώ, ο περιορισμένος χρόνος ή ο λαός ώς λαός...

Όσο για το θέμα αυτό, που η έφηβη κόρη ήταν με τον φίλο στο σπίτι...Οκ για την κόρη, αλλά ο νεαρός, δε φοβόταν μη τον παντρέψουν με το ζόρι; Εγώ σε παρόμοιες περιπτώσεις όταν ήμουν νεότερος (όχι ότι τώρα δεν είμαι :xmas_lol: ), αυτό φοβόμουν!! (όχι άδικα βέβαια-τη γλίτωσα όμως τελικά).

 

[varioAthens]

Εμένα πάντως κάποιοι Δανοί που είχα γνωρίσει μου φάνηκαν πολύ ζεστοί, κοινωνικοί και φιλικοί... μήπως γιατί ήταν εκτός της χώρας τους?

 

[_antonis_]

Εμένα πάντως κάποιοι Δανοί που είχα γνωρίσει μου φάνηκαν πολύ ζεστοί, κοινωνικοί και φιλικοί... μήπως γιατί ήταν εκτός της χώρας τους?

Και εγώ μια χαρά τους βρήκα και φυσικά ευγενικούς και άκρως οργανωτισκούς. Απλά, νομίζω πως δεν είχα το περιθώριο να καταλάβω αν πργματικά είναι μια χαρά. Δηλαδή, ήθελα να έχω λίγο ακόμη χρόνο να τους ελέγξω, να έχω βγάλει ένα πιο σίγουρο συμπέρασμα.

 

[ikarialover]

Καλησπέρα και χρόνια πολλά σε όλους! Θα σας πω τη δική μου άποψη για τους Δανούς στη συνέχεια της ιστορίας!

Πολύ ωραία η ιστορία ώς τώρα. Περιμένουμε να διαβάσουμε τι άλλο σου έκανε εντύπωση ώς έφηβη τότε.

Όσο για το θέμα αυτό, που η έφηβη κόρη ήταν με τον φίλο στο σπίτι...Οκ για την κόρη, αλλά ο νεαρός, δε φοβόταν μη τον παντρέψουν με το ζόρι; Εγώ σε παρόμοιες περιπτώσεις όταν ήμουν νεότερος (όχι ότι τώρα δεν είμαι :xmas_lol: ), αυτό φοβόμουν!! (όχι άδικα βέβαια-τη γλίτωσα όμως τελικά).

Αντώνη ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Δεν νομίζω ειδικά οι Δανοί, έτσι όπως τους έκοψα, απελευθερωμένους, να φοβούνται ένα τέτοιο ενδεχόμενο!:xmas_lol::xmas_lol:

 

[ikarialover]

Πώς λέμε ελληνική φιλοξενία; Καμία σχέση!

Η φιλοξενία μου στη δανέζικη οικογένεια και γενικότερα η παραμονή μου στη Δανία με έκαναν να καταλάβω ότι αυτό που ονομάζουμε «ελληνική φιλοξενία» δεν είναι κάτι που συναντάς εύκολα σε άλλες χώρες…

Καταρχάς, το ίδιο το πρόγραμμα, το οποίο ήταν σχεδιασμένο από τους Δανούς, περιλάμβανε λιγοστές και φτωχές θα έλεγα ξεναγήσεις στα αξιοθέατα της χώρας. Από το επταήμερο πρόγραμμα, μόνο μία μέρα αξιώθηκαν να μας γυρίσουν σε κάποια μουσεία. Τις υπόλοιπες μέρες μας είχαν αφημένους, παρόλο που χρόνος για ξεναγήσεις υπήρχε και μάλιστα άφθονος (στην Κοπεγχάγη ούτε που καταδέχτηκαν να μας πάνε… Ευτυχώς που είχαμε προλάβει να τη γυρίσουμε στα γρήγορα με τους λοιπούς Έλληνες της ομάδας). Μου είχε κάνει πραγματικά εντύπωση η απουσία διάθεσης εκ μέρους τους να μας δείξουν τη χώρα και τα αξιοθέατά της (αμφιβάλλω να ήταν οικονομικό το θέμα-εξάλλου, το πρόγραμμα δεν ήταν δωρεάν).
Θυμάμαι, λοιπόν, ότι τη μοναδική μέρα των ξεναγήσεων επισκεφτήκαμε το μουσείο ενός ολίγον άγνωστου μοντέρνου ζωγράφου (στα δικά μου εφηβικά μάτια είχε φανεί εντελώς ανιαρό και ανούσιο μουσείο- τώρα μπορεί και να διαπράττω ένα φοβερό ατόπημα για ένα γνώστη της ιστορίας της τέχνης :xmas_lol, καθώς και το μουσείο του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (τώρα θα σας γελάσω σε ποια πόλη ήταν, σίγουρα όχι στην Κοπεγχάγη. Δυστυχώς, εκτός του ότι δεν κρατούσα ημερολόγιο τότε, είχε καεί και το φιλμ από το ταξίδι μου.. Τα μόνα διασωθέντα από το ταξίδι στη Δανία είναι οι αναμνήσεις μου!). Στη συνέχεια, οι υπεύθυνοι μας είχαν κυριολεκτικά ξαμολήσει στην πόλη και σχεδόν όλοι οι έφηβοι του προγράμματος είχαν πάει για shopping! Πού διάθεση για μουσεία και διεύρυνση πνευματικών οριζόντων! Τα εφηβικά μυαλά διψούσαν για ρούχα και καφέ (όλοι οι έφηβοι, ανεξαρτήτως καταγωγής, ίδιοι είναι μάλλον). Θυμάμαι ότι στη διάρκεια της περιήγησης στην πόλη αυτή είχαμε ανακαλύψει ένα μαγαζάκι του στυλ «ό,τι πάρεις 1 ευρώ» (δανέζικη κορώνα) και μας είχε εντυπωσιάσει (δεν είχαν έρθει ακόμα τέτοια στην Ελλάδα).

Στο πρόγραμμα υπήρχε σημειωμένη και η επίσκεψη σε ένα κάστρο. Φαίνεται, όμως, ότι οι υπεύθυνοι δεν είχαν πολλή διάθεση, γιατί η ξενάγηση είχε ως εξής (και δεν αστειεύομαι): το πούλμαν είχε σταματήσει περίπου 1 χιλιόμετρο μακριά, στην άκρη της ασφάλτου, από όπου είχαμε καλή θέα του κάστρου. Είχαμε κατεβεί, λοιπόν, από το πούλμαν καμιά 35αριά παιδιά και με τις φωτογραφικές μηχανές προσπαθούσαμε να απαθανατίσουμε το αξιοθέατο!! Βλέπετε, επίσκεψη εκ του σύνεγγυς δεν προβλεπόταν!!

Ευτυχώς, που η οικογένεια που με φιλοξενούσε είχε μία διάθεση να με γυρίσει και λίγο στα γύρω μέρη (σε αντίθεση με άλλες οικογένειες, όπως είχα πληροφορηθεί από άλλα παιδιά). Έτσι, μαζί με τη μαμά και την κόρη είχα επισκεφτεί και το κάστρο Valdemars (όχι το εσωτερικό, μόνο τους κήπους-είπαμε, μην παίρνουμε και θάρρος, και που έμενα στο σπίτι τους πολύ μου ήταν :xmas_lol::xmas_lol.
Φυσικά, αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση ήταν η παντελής απουσία υψομέτρου, όλα στη Δανία ήταν φλατ (Γροιλανδίας εξαιρουμένης)! Βουνά στη χώρα δεν υπάρχουν, μόνο κάτι λοφίσκοι. Όπως μου είχαν πει, το ψηλότερο βουνό της Δανίας έφτανε στο δυσθεώρητο ύψος των 170 μέτρων! Κάτι σαν το λόφο του Φιλοπάππου δηλαδή! Φανταστείτε πως θα φαντάζει στους Δανούς το Αιγάλεω (470 μ.)!!!

Εκτός από το ίδιο το πρόγραμμα που δεν περιλάμβανε πολλές ξεναγήσεις, ούτε κάποια ιδιαίτερη επίδειξη φιλόξενης διάθεσης εκ μέρους των Δανών, μικρές καθημερινές εκδηλώσεις αποδείκνυαν περίτρανα ότι οι Δανοί, όπως και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι, δεν γίνονται χαλί να τους πατήσεις, όταν φιλοξενούν! Ενδεικτικά, μου είχαν παραχωρήσει το δωμάτιο για να μένω και από εκεί και έπειτα δεν ένιωθαν ότι είχαν υποχρέωση να μου παράσχουν κάποια άλλη βοήθεια ή διευκόλυνση. Για παράδειγμα, με άφηναν να πηγαίνω μόνη μου κάθε μέρα στο μέρος όπου γινόταν οι συναντήσεις του προγράμματος ανταλλαγής, το οποίο βρισκόταν σε άλλο νησάκι! Έτσι, έπρεπε να πάρω το λεωφορείο και να κινηθώ τελείως μόνη.

Επίσης, το πρώτο πρωινό που ξύπνησα εκεί είχα πάει στην κουζίνα και περίμενα κι εγώ η καημένη ότι κάτι θα με ταΐσουν. Φευ!! Η κόρη μου είπε χαρακτηριστικά: «Εδώ είναι το ψυγείο, εδώ είναι η κουζίνα, φτιάξε ό,τι θες μόνη σου»! Φαντάζομαι ότι σε αντίστοιχη περίπτωση οι Έλληνες θα είχαν στρώσει ένα τραπέζι γεμάτο κουλουράκια, μαρμελάδες, ψωμιά, τοστ κτλ. κτλ.! Η ολιγοήμερη παραμονή μου στη Δανία μου έδειξε ότι αυτή η συμπεριφορά δεν ήταν απόρροια εχθρικής διάθεσης, ούτε αδιαφορίας. Απλά, δεν το είχαν στη φύση τους να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να σε κάνουν να νιώσεις ευπρόσδεκτος. Νομίζω ότι για αυτούς ήταν κάτι απόλυτα φυσικό να φτιάξω ό,τι πρωινό επιθυμώ εγώ, από τη στιγμή που δεν ήξεραν τα γούστα μου! Και μάλλον ήταν ένδειξη ότι ένιωθαν άνετα μαζί μου και με εμπιστεύονταν να κάνω ό,τι ήθελα σπίτι τους. :xmas_wink: Εγώ βέβαια ένιωθα μία ντροπή να μπω στην κουζίνα τους και να αρχίσω να φτιάχνω τοστ, πορτοκαλάδες και λοιπά (μάλιστα, το μεσημέρι θα έπρεπε να φάω ότι έφτιαχνα εγώ, διότι η μητέρα δεν μεριμνούσε να μου ετοιμάσει κάτι- εκτός κι αν έτρωγα κάτι στο σχολείο-μόνο το βραδινό αναλάμβανε η νοικοκυρά του σπιτιού), ήμουν και λίγο άσχετη με το μαγείρεμα, όπως καταλαβαίνετε, νηστική την έβγαλα στη Δανία. Όταν γύρισα Ελλάδα πρέπει να είχα χάσει κανα-δυο κιλά!! :xmas_lol::xmas_lol:

 

[soudianos]

Τώρα πλησιάζεις στη δική μου γνώμη, αλλά θα περιμένω να τελειώσεις.
χρόνια πολλά

 

[Dva Srca]

Αγαπητή, το μουσείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν βρίσκεται στην πόλη Odense, είναι η τρίτη μεγαλύτερη της Δανίας και γενέτειρα του μεγάλου Δανού παραμυθά. Σχεδόν όλη η πόλη είναι αφιερωμένη σε αυτόν, κάθε χρόνο κάνουν φεστιβάλ στο όνομά του κλπ.

Ως προς αυτό που είπες για τη φιλοξενία, τα λες πολύ σωστά! Προσωπική μου άποψη είναι ότι επειδή έχουν άλλη άποψη για τα περί προσωπικού χώρου (ο οποίος στην Ελλάδα ενίοτε τείνει να εξαφανιστεί σαν ιδέα) δε θέλουν να ασκούν πίεση σε κανέναν. Θεωρούν ότι π.χ. αν σου κάνουν καφέ σε "αναγκάζουν" να πιεις καφέ ενώ μπορεί να μη θέλεις. Προτιμούν λοιπόν να σου παράσχουν όλα τα απαραίτητα για να περάσεις καλά (ένα καλό δωμάτιο, ένα γεμάτο ψυγείο κλπ) και από εκεί και πέρα εσύ η ίδια να φτιάξεις την εμπειρία σου όπως εσύ θέλεις.

Ωραίες οι παρατηρήσεις σου πάντως, περιμένω και τη συνέχεια!

 

[ConstadinosO]

Πολυ ωραια "ιστορια".Μπαινω καθημερινα και βλεπω την οποια ενημερωση της ιστοριας!Γυρισα απο Δανια πριν λιγες ημερες.Ωστοσο δεν μπορεσα να εντοπισω τοσο λεπτα χαρακτηριστικα ενος λαου γιατι η εμπειρια μου ηταν απο την τουριστικη πλευρα.Γενικα μου γανηκαν παντως ζεστοι ανθρωποι.Ειχα αναλογη εμπειρια με ανταλλαγες πριν περιπου 3 χρονια(ειμαι μαθητης Λυκειου).Βεβαια εγω πηγα αλλα ηρθαν και αυτοι οποτε ητσν λιγο διαφορετικα(καναμε ανταλλαγες με σχολειο απο Βαρκελωνη).Εγω ημουν σε ανταλλαγη με εναν ΙσπανοΣουηδο και εμεινα μαζι εμ αυτον,τον αδερφο του και την Σουηδη μητερα τους.Γενικα ηταν παρα πολυ ζεστοι ανθρωποι και η εμπειρια μου διαφερει απο την δικια σου ως προς την φιλοξενια πχ αλλα φανταζομαι μπορει να επεσα στην μειοψηφεια(δεν ξερω βεβαια και τις διαφορες νοοτροπιας Σουηδων-Δανων).Τελος παντων,πολυ ωραια εμπειρια πρεπει να ηταν και συγχαρητηρια ακομα για μια φορα μιας και ο τροπος που τα γραφεις μας κραταει σε εκγρηγορση για το επομενο μερος της Ιστοριας!

 

[ikarialover]

Αγαπητή, το μουσείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν βρίσκεται στην πόλη Odense, είναι η τρίτη μεγαλύτερη της Δανίας και γενέτειρα του μεγάλου Δανού παραμυθά. Σχεδόν όλη η πόλη είναι αφιερωμένη σε αυτόν, κάθε χρόνο κάνουν φεστιβάλ στο όνομά του κλπ.

Ως προς αυτό που είπες για τη φιλοξενία, τα λες πολύ σωστά! Προσωπική μου άποψη είναι ότι επειδή έχουν άλλη άποψη για τα περί προσωπικού χώρου (ο οποίος στην Ελλάδα ενίοτε τείνει να εξαφανιστεί σαν ιδέα) δε θέλουν να ασκούν πίεση σε κανέναν. Θεωρούν ότι π.χ. αν σου κάνουν καφέ σε "αναγκάζουν" να πιεις καφέ ενώ μπορεί να μη θέλεις. Προτιμούν λοιπόν να σου παράσχουν όλα τα απαραίτητα για να περάσεις καλά (ένα καλό δωμάτιο, ένα γεμάτο ψυγείο κλπ) και από εκεί και πέρα εσύ η ίδια να φτιάξεις την εμπειρία σου όπως εσύ θέλεις.

Ωραίες οι παρατηρήσεις σου πάντως, περιμένω και τη συνέχεια!

Μπράβο!!! Η Odense πρέπει να ήταν!! Χαίρομαι που συμφωνείς με τα της φιλοξενίας! Να είσαι καλά!

 

[ikarialover]

Πολυ ωραια "ιστορια".Μπαινω καθημερινα και βλεπω την οποια ενημερωση της ιστοριας!Γυρισα απο Δανια πριν λιγες ημερες.Ωστοσο δεν μπορεσα να εντοπισω τοσο λεπτα χαρακτηριστικα ενος λαου γιατι η εμπειρια μου ηταν απο την τουριστικη πλευρα.Γενικα μου γανηκαν παντως ζεστοι ανθρωποι.Ειχα αναλογη εμπειρια με ανταλλαγες πριν περιπου 3 χρονια(ειμαι μαθητης Λυκειου).Βεβαια εγω πηγα αλλα ηρθαν και αυτοι οποτε ητσν λιγο διαφορετικα(καναμε ανταλλαγες με σχολειο απο Βαρκελωνη).Εγω ημουν σε ανταλλαγη με εναν ΙσπανοΣουηδο και εμεινα μαζι εμ αυτον,τον αδερφο του και την Σουηδη μητερα τους.Γενικα ηταν παρα πολυ ζεστοι ανθρωποι και η εμπειρια μου διαφερει απο την δικια σου ως προς την φιλοξενια πχ αλλα φανταζομαι μπορει να επεσα στην μειοψηφεια(δεν ξερω βεβαια και τις διαφορες νοοτροπιας Σουηδων-Δανων).Τελος παντων,πολυ ωραια εμπειρια πρεπει να ηταν και συγχαρητηρια ακομα για μια φορα μιας και ο τροπος που τα γραφεις μας κραταει σε εκγρηγορση για το επομενο μερος της Ιστοριας!

Σ' ευχαριστώ πολύ! Να είσαι καλά Κωνσταντίνε! Πάντως, είναι εμπειρία τα προγράμματα ανταλλαγής, έτσι δεν είναι; :xmas_wink:

 

[ConstadinosO]

Σ' ευχαριστώ πολύ! Να είσαι καλά Κωνσταντίνε! Πάντως, είναι εμπειρία τα προγράμματα ανταλλαγής, έτσι δεν είναι; :xmas_wink:

Ειναι απιστευτη εμπειρια!Στο λυκξειου που πηγαινω εκαναν και περσι στην Κων/πολη αλλα δεν ηθελα να παω.Πιστευω εξαλλου οτι ειναι μοναδικη εμπειρια για να την ξανακανεις!