Αυστρία Γερμανία Ιταλία Κροατία Π.Γ.Δ.Μ. Σερβία Σλοβενία Δέκα ταξίδια ... σε ένα!

[Grerena]

Προφανως πληρωνεσαι καλα για ολα αυτα.

Παντως εισαι καταπληκτικη που τους φερνεις βολτα!

Dina μου, πάντα από ολόκληρες ιστορίες ψάχνεις να βρεις τα "πιπεράτα" Μ'αρέσει αυτό...
Θα σου απαντήσω μισοσοβαρά και εγώ και μισοαστεία...

Ένας από τους πολλούς λόγους που απολαμβάνω αυτού του είδους τα ταξίδια είναι ότι με ... υπακούουν όλοι χωρίς πολλές πολλές αντιρρήσεις. Κάτι που δεν καταφέρνω και πολύ ... στην καθημερινότητά μας.
Στα ταξίδια μας, η παρέα μου γνωρίζει πολύ λίγα πράγματα για το πρόγραμμα και για το τι θα δούμε από άποψη Της αρέσουν οι εκπλήξεις. Δεν θέλει να ξέρει πολλές λεπτομέρειες από πριν γιατί χάνει το ενδιαφέρον της. Οπότε αφού δεν μπορώ να το αποφύγω ... προσπαθώ να το απολαύσω.
Μοιράζω κάποιες μικρές αρμοδιότητες, αλλά τα περισσότερα "πέφτουν στους ώμους μου" με αντίτιμο το "αρχηγιλίκι"

 

[thrylosveria]

Για το διαμερισμα στο Βελιγραδι μπορεις να μου δωσεις περισσοτερες λεπτομερειες ...απο παρκινγκ τι παιζει ?

 

[Grerena]

Για το διαμερισμα στο Βελιγραδι μπορεις να μου δωσεις περισσοτερες λεπτομερειες ...απο παρκινγκ τι παιζει ?

Μείναμε στο downtown appartments που έκλεισα από το booking. Το διαμέρισμα που έκλεισα είχε δική του θέση parking σε πολύ κοντινό υπόγειο γκαράζ. Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο στο Bελιγράδι να βρεις δωμάτιο με parking. Γι΄αυτό ψάξε στο booking διαμερίσματα με parking, όσο μπορείς πιο νωρίς.

 

[Dina Z]

Dina μου, πάντα από ολόκληρες ιστορίες ψάχνεις να βρεις τα "πιπεράτα" Μ'αρέσει αυτό...

Ναι ετσι ειναι γιατι εκτος απο τις ταξιδιωτικες πληροφοριες η γραφη του καθενος δινει στοιχεια και για την προσωπικοτητα του. Επιλεγω να διαβαζω ανθρωπους που βρισκω ενδιαφεροντες και συμπαθητικους. Τα "πιπερατα" σου με κανουν να γελαω

 

[Grerena]

3η ημέρα - Το όμορφο Zagreb!
Σήμερα δεν είχαμε και τόσο πρωινό ξύπνημα, γιατί το πρόγραμμά μας δεν ήταν και πολύ στριμωγμένο. Θα κάναμε μια πρωινή επίσκεψη στο μαυσωλείο του Τίτο (ήταν μακριά για να “βγει” με τα πόδια, την προηγούμενη μέρα) και θεώρησα καλή ιδέα να πηγαίναμε σήμερα με το αυτοκίνητο φεύγοντας, αφού είναι και κοντά στην Ε75, που ούτως ή άλλως θα παίρναμε. Μετά είχαμε να κάνουμε τη διαδρομή για το Zagreb και αφού το βλέπαμε θα συνεχίζαμε αργά το απογευματάκι για το διαμέρισμά μας που ήταν κοντά στις λίμνες Plitvice.
Όμως το αυτοκίνητό μας είχε … διαφορετική άποψη.
Φτάνοντας με τις αποσκευές μας στο υπόγειο γκαράζ που το είχαμε παρκάρει, ανακαλύψαμε ότι είχε “πέσει” η μπαταρία. Τι είχε φταίξει; Απλά το ψυγειάκι που είχαμε για τα απαραίτητα τρόφιμα ήταν ξεχασμένο στην μπρίζα…..

Τι να κάνουμε τώρα; Καλώδια δεν είχαμε. Σε δυο-τρεις οδηγούς, που ήρθαν για να ξεπαρκάρουν τα αυτοκίνητά τους και ζητήσαμε βοήθεια, επίσης δεν είχαν καλώδια. Ο υπεύθυνος του γκαράζ επίσης δεν είχε, αλλά μας είπε ότι θα μας έστελνε βοήθεια. Αφού χάσαμε μια ώρα, ψάχνοντας πως θα λύσουμε το πρόβλημα, μας ήρθε η φαεινή ιδέα της Οδικής Βοήθειας. Έτσι, ειδοποιήσαμε την Οδική μας στην Ελλάδα και σε πολύ λίγη ώρα ήρθε ένας συμπαθέστατος Σέρβος, που μας φόρτισε την μπαταρία μας και επιτέλους ‘ξεκολλήσαμε’!
Με αυτά κι αυτά είχε χαθεί ο χρόνος του Μαυσωλείου, οπότε φύγαμε “καρφί” για τον επόμενο προορισμό μας που ήταν το Zagreb. Από την Κροατία είχαμε πάρει μια γερή γεύση, από περσινό μας ταξίδι (στις Δαλματικές ακτές) και τώρα έμενε να γνωρίσουμε και την πρωτεύουσά της.
Ο δρόμος μέχρι το Zagreb ήταν απλά …τέλειος. Η πρωινή καθυστέρηση μας ανάγκασε να φτάσουμε στα σύνορα Σερβίας – Κροατίας αργά το μεσημέρι και επειδή ήταν Παρασκευή και 1η Σεπτέμβρη φοβόμουν ότι θα “τρώγαμε” κίνηση. Ευτυχώς όμως, μετά από μόνο μισή ωρίτσα ουρά στα σύνορα, τα περάσαμε και πατήσαμε επί Κροατικού εδάφους.

Φτάνοντας στην περιοχή του Zagreb κάναμε πρώτα μια στάση στο κοιμητήριο Mirogoj, που βρίσκεται περιφερειακά της πόλης.
Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό ορόσημο του Zagreb. Συγχρόνως πρόκειται για ένα πολύ όμορφο... νεκροταφείο. Ακούγεται σχήμα οξύμωρο. Νεκροταφείο και όμορφο γίνεται; Στην περίπτωση του Mirogoj… γίνεται. Πολλοί θεωρούν αυτό το νεκροταφείο ένα από τα πιο όμορφα της Ευρώπης.
Το Mirogoj ανήκει στην πόλη του Zagreb και δέχεται ταφές από όλα τα θρησκευτικά υπόβαθρα.
Υπάρχουν δηλαδή σε αυτό τάφοι όλων των θρησκευτικών ομάδων: Καθολικοί, Ορθόδοξοι, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι, Προτεστάντες, ακόμα και μη θρησκευτικοί τάφοι. Ανάμεσα στους τάφους βρίσκονται και πολλοί επιφανών Κροατών πολιτών. Και κάπου ανάμεσα σε αυτούς βρίσκεται και αυτός του Dražen Petrović. Όταν είχε σκοτωθεί ξαφνικά σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη Γερμανία το 1993, είχε σοκαριστεί η Κροατία και μαζί της έκλαιγε όλος ο μπασκετικός κόσμος. Δεν τον αναζήτησα δυστυχώς γιατί τότε …δεν το ήξερα. Μετά το ανακάλυψα και “έσκασα” απ’ το κακό μου. Άσε που εκ των υστέρων έψαχνα ζουμάροντας τις φωτογραφίες μου μήπως και τον δω πουθενά…..

Στις 6:00 που έκλεινε το νεκροταφείο φύγαμε “καρφί” για την πόλη. Παρκάραμε στην είσοδό της, στο κεντρικότατο υπόγειο parking ‘garaža Langov trg’, πίσω από τον καθεδρικό της πόλης.
Κάναμε μια πολύ όμορφη βόλτα στην πρωτεύουσα της Κροατίας, που σύμφωνα με τη γνώμη των παιδιών μου, δεν έμοιαζε και πολύ με πρωτεύουσα. Πιο πολύ έμοιαζε σαν μια όμορφη επαρχιακή πόλη. Δεν είχαν και άδικο, αν σκεφτείς ότι μέσα σε τέσσερις ώρες κάναμε βόλτα στο κέντρο της, είδαμε δύο μουσεία, φάγαμε (έστω και στο πόδι) και... ψωνίσαμε!!! Πάντως αν και μικρή, πολύ την ευχαριστηθήκαμε τη βόλτα μας.

Ξεκινήσαμε διασχίζοντας την κεντρική πλατεία Jelačić. Μάλλον την προσπεράσαμε στα γρήγορα γιατί ήθελα να προλάβουμε ανοιχτό το Torture museum.
Στην εκδρομή μας αυτή θα συναντούσαμε πολλά αντίστοιχα μουσεία, αλλά η έρευνά μου, μου είχε δείξει ότι αυτό του Zagreb είναι το καλύτερο. Οριακά το προλάβαμε ανοιχτό, σε κάποιον όροφο στον όμορφο πεζόδρομο Tkalčićeva.

Πεζόδρομος Tkalčićeva.

Συνήθως τα μουσεία βασανιστηρίων, λίγο πολύ εκθέτουν τα ίδια πράγματα, δηλ. όργανα βασανιστηρίων του μεσαίωνα. Το συγκεκριμένο όμως του Ζάγκρεμπ είναι ένα πολύ ασυνήθιστο, ωραίο και μοντέρνο μουσείο.
Πως γίνεται να συμβαδίζουν στην ίδια πρόταση “μεσαίωνας” και “μοντέρνο”; Το συγκεκριμένο μουσείο διαθέτει ένα πραγματικά καλό σύστημα ενημέρωσης με πληροφορίες που παίρνει ο επισκέπτης μέσω ενός tablet… που σου δίνουν στην είσοδο, καθώς σαρώνει το κάθε αντικείμενο – όργανο βασανιστηρίου. Ο χώρος έχει μια “ατμόσφαιρα” πολύ υποβλητική, κάτι που επιτυγχάνεται με κατάλληλη μουσική και με το μισοσκόταδο, καθώς και από ένα video-wall που προβάλλει σκηνές μεσαιωνικές…Φαίνεται μικρό μουσείο, αλλά στην πραγματικότητα χρειάζεσαι χρόνο για να τα δεις όλα.

Όταν επισκεφτήκαμε το μουσείο ήταν αργά και ήταν πραγματικά ήσυχο (που το έκανε και λίγο τρομακτικό) αλλά έτσι μπορέσαμε να εξετάσουμε διεξοδικά τα πάντα και να μπούμε στην “ατμόσφαιρα”!
Είναι λίγο μακάβριο να βλέπεις τόσο παραστατικά τι συνέβαινε το μεσαίωνα, αλλά νομίζω στους γιους μου άρεσε πολύ. Ειδικά για τον ένα που του αρέσει ιδιαίτερα η ιστορία και μάλιστα η εποχή του μεσαίωνα (ας όψονται και τα ηλεκτρονικά που παίζει) ήταν η ιδανική διασκέδαση! Ψωνίσαμε και μια καρμανιόλα σουβενίρ και φύγαμε ευχαριστημένοι!

Μετά περάσαμε πάλι από την πλατεία Jelačić. Η πλατεία αυτή (Ban J.Jelačića) είναι ο κόμβος της πόλης ή αλλιώς η περαντζάδα της πόλης. Είναι ένας ανοιχτός χώρος -που φιλοξενούσε υπαίθρια μαγαζάκια σε κιόσκια- έχει μια μεγάλη διασταύρωση τραμ και γενικά είναι μέρος ιδανικό για να παρακολουθείς τους καθημερινούς ρυθμούς της πόλης. Εμείς πήραμε την οδό Ilica, που ξεκινάει από το κάτω μέρος της πλατείας. Τρώγοντας μια φανταστική Ιταλική πίτσα που πήραμε στο χέρι διασχίσαμε την Ilica, προσπερνώντας το διάσημο μικρό τελεφερίκ και φτάσαμε σε ένα άλλο μουσείο, το μουσείο Illusions.

Πρόκειται για ένα μουσείο που βασίζεται σε… αυταπάτες και είναι πολύ διασκεδαστικό!
Το μουσείο αυτό είναι λίγο μικρό, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον, έξυπνο και αστείο. Είχε πολλές αυταπάτες για να “δούμε” και κάποιες διαδραστικές ψευδαισθήσεις, όπου μπορούσαμε να τραβήξουμε και πολύ αστείες φωτογραφίες.
Είχε πολλές οπτικές ψευδαισθήσεις, ολογράμματα, δωμάτιο με καθρέπτες, δωμάτιο αντιβαρύτητας. Εμένα μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση και μου άρεσαν πολύ το γιγάντιο καλειδοσκόπιο και το δωμάτιο συρρίκνωσης. Ειδικά το δεύτερο ήταν καταπληκτικό! Ήταν έτσι σχεδιασμένο το δωμάτιο, που είχε την δυνατότητα έναν μικρόσωμο να τον κάνει να φαίνεται μεγάλο και τον μεγαλόσωμο να φαίνεται μικρός ταυτόχρονα, ανάλογα από ποια γωνία του δωματίου τους κοίταζες. Έτσι ο μπαμπάς φαινόταν τόσο δα μικρός και η μικρή μας φαινόταν τεράστια, ενώ βρίσκονταν και οι δύο στον ίδιο χώρο…..
Πολύ έξυπνη ήταν επίσης η οφθαλμαπάτη που έδειχνε ότι καθόσουν σε μια γιγάντια καρέκλα και η οφθαλμαπάτη... ότι έτρωγες ένα σερβιρισμένο ζωντανό κεφάλι.

Περάσαμε μια πολύ ευχάριστη ώρα και πήραμε και από εδώ ένα πολύ όμορφο σουβενίρ στο τέλος. Μουσείο Illusions είχε και στη Ljubljana και σε άλλες πόλεις. Επιλέξαμε όμως του Zagreb, γιατί ήταν σαφώς πιο οικονομικό.

Μετά από μια ώρα περίπου βγήκαμε από το μουσείο και συνεχίσαμε τη βόλτα μας με κατεύθυνση προς το τελεφερίκ.

Στην περιοχή γύρω από το τελεφερίκ ήταν συγκεντρωμένη η μισή βραδινή διασκέδαση του Zagreb (η άλλη μισή βρίσκεται στην οδό Tkalčićeva). Η περιοχή ήταν γεμάτη με όμορφα μαγαζάκια, που έπαιζαν live μουσική. Σαν υπαίθριες μπουάτ έμοιαζαν. Στο παρκάκι που είναι πίσω από Lotršćak tower συναντήσαμε και ένα festival jazz μουσικής.
Κάπου εκεί ανάμεσα στις μπαράκια και τις μουσικές “πετύχαμε” και μια από τις εισόδους του Tunnel Grič . Πρόκειται για ένα τούνελ που διανοίχθηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για να χρησιμοποιηθεί σαν καταφύγιο, αλλά χρησιμοποιήθηκε και στον πρόσφατο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Το γεγονός ότι ανάμεσα στα μπαράκια υπήρχε ένα καταφύγιο πολέμου μου φάνηκε τόσο συμβολικό και τόσο τρομαχτικό συγχρόνως…

Grič Tunnel. Κατασκευάστηκε για καταφύγιο πολέμου. Τώρα είναι τουριστικό αξιοθέατο και ενίοτε φιλοξενεί και εκδηλώσεις...

Σειρά είχε τώρα η άνω πόλη του Zagreb. Πήραμε το τελεφερίκ (λέμε τώρα), το πιο μικρό και το πιο αστείο του κόσμου και ανεβήκαμε στην άνω πόλη.
Το τελεφερίκ αυτό διανύει μια πάρα πολύ μικρή απόσταση, αυτή των 66μ. με μέση ταχύτητα 1,2μ./δευτερόλεπτο σε μόλις 55’’!!! Εξυπηρετεί τους πολίτες του Zagreb για πάνω από 120 χρόνια και θεωρείται πλέον διατηρητέο μνημείο.

Συνδέει την οδό Tomićeva της κάτω πόλης με τον Tower Lotršćak της άνω πόλης Είναι τόσο μικρή η απόσταση που διανύει, που σχεδόν δεν έχει λόγο ύπαρξης. Εμείς μπήκαμε μόνο και μόνο επειδή …είναι το πιο μικρό στον κόσμο, …έτσι για να λέμε ότι μπήκαμε. **Δώσαμε και 20kn (όλοι μαζί) για εισιτήρια.
Δεν ξέρω αν “ξέχασε” να μου δώσει εισιτήρια ο χειριστής, αλλά εγώ που τα μαζεύω για σουβενίρ…του τα ζήτησα… και εκείνος… αναψοκοκκίνισε και μου ζήτησε πολλά συγνώμη, γιατί ξεχάστηκε …… Είμαστε και στην τελευταία “ανεβασιά” της ημέρας…

Φτάσαμε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου στην Άνω πόλη. Γύρω από την εκκλησία του Αγίου Μάρκου είναι συγκεντρωμένα πολλά Δημόσια κτίρια της Κροατίας. Η έδρα της Κυβέρνησης, το Κροατικό Κοινοβούλιο, τα Δικαστήρια και το Δημαρχείο.
Η εκκλησία του Αγίου Μάρκου είναι η παλαιότερη εκκλησία στο Ζάγκρεμπ, με τις ρίζες της να φτάνουν στον 13ο αιώνα. Τα χρωματιστά πλακάκια της κεραμοσκεπής είναι το κυρίαρχο στολίδι του ναού. Τα πλακάκια αυτά αναπαριστούν 2 οικόσημα. Το ένα είναι του Zagreb και το άλλο είναι του τρισυπόστατου βασιλείου Κροατίας, Δαλματίας και Σλαβονίας. Αυτό το γνωστό landmark της Κροατίας εμείς το είδαμε μέσα στη νύχτα … και ήταν πολύ όμορφο.

Η έδρα της Κυβέρνησης αριστερά, ο ναός του Αγίου Μάρκου στο κέντρο και το Κροατικό Κοινοβούλιο δεξιά.

Στρίψαμε προς την πύλη Stone, η οποία θα μας ‘οδηγούσε’ στην κάτω πόλη. Κάτω από την πύλη Stone βρίσκεται μια εκκλησία ανοιχτού τύπου. Εξέχουσα θέση εδώ κατέχει μια εικόνα της Παναγίας. Η εικόνα αυτή είναι το μοναδικό κομμάτι που σώθηκε, κατόπιν μιας καταστροφικής πυρκαγιάς, μιας παλιάς εκκλησίας που βρισκόταν κάποτε στην ίδια τοποθεσία. Περάσαμε κάτω από την πύλη - εκκλησάκι, καθώς λειτουργεί και ως σήραγγα, για την κάτω πόλη. Ακόμα και τέτοια ώρα πολλοί ντόπιοι αλλά και επισκέπτες, ήταν εδώ. Κάποιοι προσεύχονταν, καθισμένοι στα υπαίθρια στασίδια και κάποιοι άλλοι άναβαν τα κεριά τους.

Ο μπρούτζινος Άι Γιώργης βρίσκεται σε μια όμορφη πλατεία κοντά στην έξοδο της Stone Gate...

Κάπου κοντά στη Radićeva street, ένας άλλος όμορφος, ζωηρός και γεμάτος μπαράκια δρόμος, οι αντοχές μας τελείωσαν! Υπήρχε ακόμα και το μπαράκι του Tolkien που θέλαμε να δούμε, που αλίμονο (δυο γιους έχω), κάποιος δεν θα ήταν φανατικός με τον Tolkien; Όμως ήθελε λίγο... περπάτημα και δεδομένου ότι ήταν απλά μπαρ και εμείς πότες δεν είμαστε, το αφήσαμε….
Στην επιστροφή μας προς το parking συναντήσαμε γιορτή φαγητού πάλι. Οι πεζόδρομοι Augusta Cesarca & Vlaška, γύρω από την Europe square, ήταν γεμάτοι περίπτερα με φαγητό παντός είδους. Τα τραπεζάκια τους ήταν γεμάτα από κόσμο. Το όλο σκηνικό συνοδευόταν και από χορό. Νομίζω ότι συνηθίζονται πολύ εδώ στα Βαλκάνια οι γιορτές και οι fiestas φαγητού. Το σίγουρο είναι ότι και για τον τουρίστα είναι ευτύχημα να βρίσκει όλα τα γαστρονομικά ήθη ενός τόπου συγκεντρωμένα για να μπορεί να τα δοκιμάζει!

Εμείς κάναμε μια μικρή στάση για ξεδίψασμα και φύγαμε γρήγορα, γιατί προφανώς είχαμε αργήσει για το check in. Νωρίτερα είχα καλέσει και είχα ενημερώσει το κατάλυμα ότι θα αργούσαμε λίγο, οπότε τώρα θα έπρεπε να τηρούσαμε τουλάχιστον αυτό το … λίγο.

Τι ωραίο που ήταν το Zagreb! Είναι μια μικρή πόλη που χωρίς να έχει κάτι το φανταχτερό ή ένα φοβερό αξιοθέατο, μου άφησε πολύ καλή ανάμνηση. Είναι μια όμορφη πόλη, πολύ ζωντανή, με νυχτερινή ζωή, υπαίθριες αγορές και fiestas. Και είναι μια πόλη που τα πιο αναγνωρίσιμα σημεία της είναι … η στέγη μιας εκκλησίας και ένα … τελεφερίκ μήκους 66μ.!!!

Μία ένδειξη για το πόσο περπατήσαμε και πόσο “μεγάλο” είναι το κέντρο του Zagreb είναι η διαδρομή που κάναμε, που φαίνεται παρακάτω:

Πήραμε το δρόμο για τις λίμνες. Πολύ καλός ο δρόμος μέχρι το Karlovac. Από το Karlovac και μετά ήταν ένας επαρχιακός δρόμος στενός, με καλό μεν οδόστρωμα, αλλά και με ομίχλη, που τον έκανε επικίνδυνο μέσα στη νύχτα. Παρόλα αυτά με τη βοήθεια του gps δεν αργήσαμε και κατά τις 11:30 είμαστε στο κατάλυμά μας.
Κρίμα που φτάσαμε αργά. Ήταν τόσο όμορφο διαμέρισμα! Και τόσο αργά που φτάσαμε δεν θα το χαρούμε. Ήταν ανάγκη φέτος που φτάναμε τόσο αργά για check in να “κλείνω” ωραία διαμερίσματα; Έπρεπε να “κλείνω” τα... «για έναν ύπνο μόνο»!

Είχε ένα υπνοδωμάτιο και σαλόνι που χωριζόταν με πάσο από μια μικρή κουζινίτσα. Ο καναπές του σαλονιού γινόταν ένα υπέρδιπλο κρεβάτι και το μπάνιο ήταν λειτουργικότατο και τα είχε όλα. Παντού μα παντού είχε ξύλινες διακοσμητικές «χωριάτικες» λεπτομέρειες, που σου έδιναν την αίσθηση ότι βρίσκεται στην εξοχή. Και η κουζίνα τα είχε όλα. Μέχρι ηλιέλαιο για τηγάνισμα. Και το εκμεταλλεύτηκα δεόντως. Έφτιαξα γρήγορα γρήγορα κάτι σνίτσελ που είχα ψωνίσει, προκειμένου να τα φάμε στο αυριανό μας πικ – νικ στις λίμνες.
Κάναμε πολύ γλυκό ύπνο. Η αυριανή μέρα θα ήταν γεμάτη με λίμνες και πολύ, πολύ…νερό!

 

[damasta]

3η ημέρα - Το όμορφο Zagreb!
Σήμερα δεν είχαμε και τόσο πρωινό ξύπνημα, γιατί το πρόγραμμά μας δεν ήταν και πολύ στριμωγμένο. Θα κάναμε μια πρωινή επίσκεψη στο μαυσωλείο του Τίτο (ήταν μακριά για να “βγει” με τα πόδια, την προηγούμενη μέρα) και θεώρησα καλή ιδέα να πηγαίναμε σήμερα με το αυτοκίνητο φεύγοντας, αφού είναι και κοντά στην Ε75, που ούτως ή άλλως θα παίρναμε. Μετά είχαμε να κάνουμε τη διαδρομή για το Zagreb και αφού το βλέπαμε θα συνεχίζαμε αργά το απογευματάκι για το διαμέρισμά μας που ήταν κοντά στις λίμνες Plitvice.
Όμως το αυτοκίνητό μας είχε … διαφορετική άποψη.
Φτάνοντας με τις αποσκευές μας στο υπόγειο γκαράζ που το είχαμε παρκάρει, ανακαλύψαμε ότι είχε “πέσει” η μπαταρία. Τι είχε φταίξει; Απλά το ψυγειάκι που είχαμε για τα απαραίτητα τρόφιμα ήταν ξεχασμένο στην μπρίζα…..

View attachment 218299

Τι να κάνουμε τώρα; Καλώδια δεν είχαμε. Σε δυο-τρεις οδηγούς, που ήρθαν για να ξεπαρκάρουν τα αυτοκίνητά τους και ζητήσαμε βοήθεια, επίσης δεν είχαν καλώδια. Ο υπεύθυνος του γκαράζ επίσης δεν είχε, αλλά μας είπε ότι θα μας έστελνε βοήθεια. Αφού χάσαμε μια ώρα, ψάχνοντας πως θα λύσουμε το πρόβλημα, μας ήρθε η φαεινή ιδέα της Οδικής Βοήθειας. Έτσι, ειδοποιήσαμε την Οδική μας στην Ελλάδα και σε πολύ λίγη ώρα ήρθε ένας συμπαθέστατος Σέρβος, που μας φόρτισε την μπαταρία μας και επιτέλους ‘ξεκολλήσαμε’!
Με αυτά κι αυτά είχε χαθεί ο χρόνος του Μαυσωλείου, οπότε φύγαμε “καρφί” για τον επόμενο προορισμό μας που ήταν το Zagreb. Από την Κροατία είχαμε πάρει μια γερή γεύση, από περσινό μας ταξίδι (στις Δαλματικές ακτές) και τώρα έμενε να γνωρίσουμε και την πρωτεύουσά της.
Ο δρόμος μέχρι το Zagreb ήταν απλά …τέλειος. Η πρωινή καθυστέρηση μας ανάγκασε να φτάσουμε στα σύνορα Σερβίας – Κροατίας αργά το μεσημέρι και επειδή ήταν Παρασκευή και 1η Σεπτέμβρη φοβόμουν ότι θα “τρώγαμε” κίνηση. Ευτυχώς όμως, μετά από μόνο μισή ωρίτσα ουρά στα σύνορα, τα περάσαμε και πατήσαμε επί Κροατικού εδάφους.

Φτάνοντας στην περιοχή του Zagreb κάναμε πρώτα μια στάση στο κοιμητήριο Mirogoj, που βρίσκεται περιφερειακά της πόλης.
Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό ορόσημο του Zagreb. Συγχρόνως πρόκειται για ένα πολύ όμορφο... νεκροταφείο. Ακούγεται σχήμα οξύμωρο. Νεκροταφείο και όμορφο γίνεται; Στην περίπτωση του Mirogoj… γίνεται. Πολλοί θεωρούν αυτό το νεκροταφείο ένα από τα πιο όμορφα της Ευρώπης.
Το Mirogoj ανήκει στην πόλη του Zagreb και δέχεται ταφές από όλα τα θρησκευτικά υπόβαθρα.
Υπάρχουν δηλαδή σε αυτό τάφοι όλων των θρησκευτικών ομάδων: Καθολικοί, Ορθόδοξοι, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι, Προτεστάντες, ακόμα και μη θρησκευτικοί τάφοι. Ανάμεσα στους τάφους βρίσκονται και πολλοί επιφανών Κροατών πολιτών. Και κάπου ανάμεσα σε αυτούς βρίσκεται και αυτός του Dražen Petrović. Όταν είχε σκοτωθεί ξαφνικά σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη Γερμανία το 1993, είχε σοκαριστεί η Κροατία και μαζί της έκλαιγε όλος ο μπασκετικός κόσμος. Δεν τον αναζήτησα δυστυχώς γιατί τότε …δεν το ήξερα. Μετά το ανακάλυψα και “έσκασα” απ’ το κακό μου. Άσε που εκ των υστέρων έψαχνα ζουμάροντας τις φωτογραφίες μου μήπως και τον δω πουθενά…..


View attachment 218300

View attachment 218301

View attachment 218302

View attachment 218303

View attachment 218304

View attachment 218305

View attachment 218306

View attachment 218307

Στις 6:00 που έκλεινε το νεκροταφείο φύγαμε “καρφί” για την πόλη. Παρκάραμε στην είσοδό της, στο κεντρικότατο υπόγειο parking ‘garaža Langov trg’, πίσω από τον καθεδρικό της πόλης.
Κάναμε μια πολύ όμορφη βόλτα στην πρωτεύουσα της Κροατίας, που σύμφωνα με τη γνώμη των παιδιών μου, δεν έμοιαζε και πολύ με πρωτεύουσα. Πιο πολύ έμοιαζε σαν μια όμορφη επαρχιακή πόλη. Δεν είχαν και άδικο, αν σκεφτείς ότι μέσα σε τέσσερις ώρες κάναμε βόλτα στο κέντρο της, είδαμε δύο μουσεία, φάγαμε (έστω και στο πόδι) και... ψωνίσαμε!!! Πάντως αν και μικρή, πολύ την ευχαριστηθήκαμε τη βόλτα μας.

View attachment 218308

View attachment 218309

View attachment 218310

Ξεκινήσαμε διασχίζοντας την κεντρική πλατεία Jelačić. Μάλλον την προσπεράσαμε στα γρήγορα γιατί ήθελα να προλάβουμε ανοιχτό το Torture museum.
Στην εκδρομή μας αυτή θα συναντούσαμε πολλά αντίστοιχα μουσεία, αλλά η έρευνά μου, μου είχε δείξει ότι αυτό του Zagreb είναι το καλύτερο. Οριακά το προλάβαμε ανοιχτό, σε κάποιον όροφο στον όμορφο πεζόδρομο Tkalčićeva.

Πεζόδρομος Tkalčićeva.
View attachment 218311

Συνήθως τα μουσεία βασανιστηρίων, λίγο πολύ εκθέτουν τα ίδια πράγματα, δηλ. όργανα βασανιστηρίων του μεσαίωνα. Το συγκεκριμένο όμως του Ζάγκρεμπ είναι ένα πολύ ασυνήθιστο, ωραίο και μοντέρνο μουσείο.
Πως γίνεται να συμβαδίζουν στην ίδια πρόταση “μεσαίωνας” και “μοντέρνο”; Το συγκεκριμένο μουσείο διαθέτει ένα πραγματικά καλό σύστημα ενημέρωσης με πληροφορίες που παίρνει ο επισκέπτης μέσω ενός tablet… που σου δίνουν στην είσοδο, καθώς σαρώνει το κάθε αντικείμενο – όργανο βασανιστηρίου. Ο χώρος έχει μια “ατμόσφαιρα” πολύ υποβλητική, κάτι που επιτυγχάνεται με κατάλληλη μουσική και με το μισοσκόταδο, καθώς και από ένα video-wall που προβάλλει σκηνές μεσαιωνικές…Φαίνεται μικρό μουσείο, αλλά στην πραγματικότητα χρειάζεσαι χρόνο για να τα δεις όλα.

View attachment 218312

View attachment 218313


View attachment 218314

View attachment 218315

Όταν επισκεφτήκαμε το μουσείο ήταν αργά και ήταν πραγματικά ήσυχο (που το έκανε και λίγο τρομακτικό) αλλά έτσι μπορέσαμε να εξετάσουμε διεξοδικά τα πάντα και να μπούμε στην “ατμόσφαιρα”!
Είναι λίγο μακάβριο να βλέπεις τόσο παραστατικά τι συνέβαινε το μεσαίωνα, αλλά νομίζω στους γιους μου άρεσε πολύ. Ειδικά για τον ένα που του αρέσει ιδιαίτερα η ιστορία και μάλιστα η εποχή του μεσαίωνα (ας όψονται και τα ηλεκτρονικά που παίζει) ήταν η ιδανική διασκέδαση! Ψωνίσαμε και μια καρμανιόλα σουβενίρ και φύγαμε ευχαριστημένοι!

View attachment 218316


View attachment 218317

Μετά περάσαμε πάλι από την πλατεία Jelačić. Η πλατεία αυτή (Ban J.Jelačića) είναι ο κόμβος της πόλης ή αλλιώς η περαντζάδα της πόλης. Είναι ένας ανοιχτός χώρος -που φιλοξενούσε υπαίθρια μαγαζάκια σε κιόσκια- έχει μια μεγάλη διασταύρωση τραμ και γενικά είναι μέρος ιδανικό για να παρακολουθείς τους καθημερινούς ρυθμούς της πόλης. Εμείς πήραμε την οδό Ilica, που ξεκινάει από το κάτω μέρος της πλατείας. Τρώγοντας μια φανταστική Ιταλική πίτσα που πήραμε στο χέρι διασχίσαμε την Ilica, προσπερνώντας το διάσημο μικρό τελεφερίκ και φτάσαμε σε ένα άλλο μουσείο, το μουσείο Illusions.

Πρόκειται για ένα μουσείο που βασίζεται σε… αυταπάτες και είναι πολύ διασκεδαστικό!
Το μουσείο αυτό είναι λίγο μικρό, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον, έξυπνο και αστείο. Είχε πολλές αυταπάτες για να “δούμε” και κάποιες διαδραστικές ψευδαισθήσεις, όπου μπορούσαμε να τραβήξουμε και πολύ αστείες φωτογραφίες.
Είχε πολλές οπτικές ψευδαισθήσεις, ολογράμματα, δωμάτιο με καθρέπτες, δωμάτιο αντιβαρύτητας. Εμένα μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση και μου άρεσαν πολύ το γιγάντιο καλειδοσκόπιο και το δωμάτιο συρρίκνωσης. Ειδικά το δεύτερο ήταν καταπληκτικό! Ήταν έτσι σχεδιασμένο το δωμάτιο, που είχε την δυνατότητα έναν μικρόσωμο να τον κάνει να φαίνεται μεγάλο και τον μεγαλόσωμο να φαίνεται μικρός ταυτόχρονα, ανάλογα από ποια γωνία του δωματίου τους κοίταζες. Έτσι ο μπαμπάς φαινόταν τόσο δα μικρός και η μικρή μας φαινόταν τεράστια, ενώ βρίσκονταν και οι δύο στον ίδιο χώρο…..
Πολύ έξυπνη ήταν επίσης η οφθαλμαπάτη που έδειχνε ότι καθόσουν σε μια γιγάντια καρέκλα και η οφθαλμαπάτη... ότι έτρωγες ένα σερβιρισμένο ζωντανό κεφάλι.

View attachment 218319

View attachment 218320

View attachment 218321

View attachment 218322
Περάσαμε μια πολύ ευχάριστη ώρα και πήραμε και από εδώ ένα πολύ όμορφο σουβενίρ στο τέλος. Μουσείο Illusions είχε και στη Ljubljana και σε άλλες πόλεις. Επιλέξαμε όμως του Zagreb, γιατί ήταν σαφώς πιο οικονομικό.
View attachment 218337

Μετά από μια ώρα περίπου βγήκαμε από το μουσείο και συνεχίσαμε τη βόλτα μας με κατεύθυνση προς το τελεφερίκ.

View attachment 218323

View attachment 218326

Στην περιοχή γύρω από το τελεφερίκ ήταν συγκεντρωμένη η μισή βραδινή διασκέδαση του Zagreb (η άλλη μισή βρίσκεται στην οδό Tkalčićeva). Η περιοχή ήταν γεμάτη με όμορφα μαγαζάκια, που έπαιζαν live μουσική. Σαν υπαίθριες μπουάτ έμοιαζαν. Στο παρκάκι που είναι πίσω από Lotršćak tower συναντήσαμε και ένα festival jazz μουσικής.
Κάπου εκεί ανάμεσα στις μπαράκια και τις μουσικές “πετύχαμε” και μια από τις εισόδους του Tunnel Grič . Πρόκειται για ένα τούνελ που διανοίχθηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για να χρησιμοποιηθεί σαν καταφύγιο, αλλά χρησιμοποιήθηκε και στον πρόσφατο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Το γεγονός ότι ανάμεσα στα μπαράκια υπήρχε ένα καταφύγιο πολέμου μου φάνηκε τόσο συμβολικό και τόσο τρομαχτικό συγχρόνως…

Grič Tunnel. Κατασκευάστηκε για καταφύγιο πολέμου. Τώρα είναι τουριστικό αξιοθέατο και ενίοτε φιλοξενεί και εκδηλώσεις...
View attachment 218327

Σειρά είχε τώρα η άνω πόλη του Zagreb. Πήραμε το τελεφερίκ (λέμε τώρα), το πιο μικρό και το πιο αστείο του κόσμου και ανεβήκαμε στην άνω πόλη.
Το τελεφερίκ αυτό διανύει μια πάρα πολύ μικρή απόσταση, αυτή των 66μ. με μέση ταχύτητα 1,2μ./δευτερόλεπτο σε μόλις 55’’!!! Εξυπηρετεί τους πολίτες του Zagreb για πάνω από 120 χρόνια και θεωρείται πλέον διατηρητέο μνημείο.

Συνδέει την οδό Tomićeva της κάτω πόλης με τον Tower Lotršćak της άνω πόλης Είναι τόσο μικρή η απόσταση που διανύει, που σχεδόν δεν έχει λόγο ύπαρξης. Εμείς μπήκαμε μόνο και μόνο επειδή …είναι το πιο μικρό στον κόσμο, …έτσι για να λέμε ότι μπήκαμε. **Δώσαμε και 20kn (όλοι μαζί) για εισιτήρια.
Δεν ξέρω αν “ξέχασε” να μου δώσει εισιτήρια ο χειριστής, αλλά εγώ που τα μαζεύω για σουβενίρ…του τα ζήτησα… και εκείνος… αναψοκοκκίνισε και μου ζήτησε πολλά συγνώμη, γιατί ξεχάστηκε …… Είμαστε και στην τελευταία “ανεβασιά” της ημέρας…

View attachment 218325
View attachment 218328

View attachment 218329

Φτάσαμε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου στην Άνω πόλη. Γύρω από την εκκλησία του Αγίου Μάρκου είναι συγκεντρωμένα πολλά Δημόσια κτίρια της Κροατίας. Η έδρα της Κυβέρνησης, το Κροατικό Κοινοβούλιο, τα Δικαστήρια και το Δημαρχείο.
Η εκκλησία του Αγίου Μάρκου είναι η παλαιότερη εκκλησία στο Ζάγκρεμπ, με τις ρίζες της να φτάνουν στον 13ο αιώνα. Τα χρωματιστά πλακάκια της κεραμοσκεπής είναι το κυρίαρχο στολίδι του ναού. Τα πλακάκια αυτά αναπαριστούν 2 οικόσημα. Το ένα είναι του Zagreb και το άλλο είναι του τρισυπόστατου βασιλείου Κροατίας, Δαλματίας και Σλαβονίας. Αυτό το γνωστό landmark της Κροατίας εμείς το είδαμε μέσα στη νύχτα … και ήταν πολύ όμορφο.

View attachment 218330
Η έδρα της Κυβέρνησης αριστερά, ο ναός του Αγίου Μάρκου στο κέντρο και το Κροατικό Κοινοβούλιο δεξιά.

Στρίψαμε προς την πύλη Stone, η οποία θα μας ‘οδηγούσε’ στην κάτω πόλη. Κάτω από την πύλη Stone βρίσκεται μια εκκλησία ανοιχτού τύπου. Εξέχουσα θέση εδώ κατέχει μια εικόνα της Παναγίας. Η εικόνα αυτή είναι το μοναδικό κομμάτι που σώθηκε, κατόπιν μιας καταστροφικής πυρκαγιάς, μιας παλιάς εκκλησίας που βρισκόταν κάποτε στην ίδια τοποθεσία. Περάσαμε κάτω από την πύλη - εκκλησάκι, καθώς λειτουργεί και ως σήραγγα, για την κάτω πόλη. Ακόμα και τέτοια ώρα πολλοί ντόπιοι αλλά και επισκέπτες, ήταν εδώ. Κάποιοι προσεύχονταν, καθισμένοι στα υπαίθρια στασίδια και κάποιοι άλλοι άναβαν τα κεριά τους.

View attachment 218331

Ο μπρούτζινος Άι Γιώργης βρίσκεται σε μια όμορφη πλατεία κοντά στην έξοδο της Stone Gate... View attachment 218332


View attachment 218333

Κάπου κοντά στη Radićeva street, ένας άλλος όμορφος, ζωηρός και γεμάτος μπαράκια δρόμος, οι αντοχές μας τελείωσαν! Υπήρχε ακόμα και το μπαράκι του Tolkien που θέλαμε να δούμε, που αλίμονο (δυο γιους έχω), κάποιος δεν θα ήταν φανατικός με τον Tolkien; Όμως ήθελε λίγο... περπάτημα και δεδομένου ότι ήταν απλά μπαρ και εμείς πότες δεν είμαστε, το αφήσαμε….
Στην επιστροφή μας προς το parking συναντήσαμε γιορτή φαγητού πάλι. Οι πεζόδρομοι Augusta Cesarca & Vlaška, γύρω από την Europe square, ήταν γεμάτοι περίπτερα με φαγητό παντός είδους. Τα τραπεζάκια τους ήταν γεμάτα από κόσμο. Το όλο σκηνικό συνοδευόταν και από χορό. Νομίζω ότι συνηθίζονται πολύ εδώ στα Βαλκάνια οι γιορτές και οι fiestas φαγητού. Το σίγουρο είναι ότι και για τον τουρίστα είναι ευτύχημα να βρίσκει όλα τα γαστρονομικά ήθη ενός τόπου συγκεντρωμένα για να μπορεί να τα δοκιμάζει!

View attachment 218334

View attachment 218336

Εμείς κάναμε μια μικρή στάση για ξεδίψασμα και φύγαμε γρήγορα, γιατί προφανώς είχαμε αργήσει για το check in. Νωρίτερα είχα καλέσει και είχα ενημερώσει το κατάλυμα ότι θα αργούσαμε λίγο, οπότε τώρα θα έπρεπε να τηρούσαμε τουλάχιστον αυτό το … λίγο.

Τι ωραίο που ήταν το Zagreb! Είναι μια μικρή πόλη που χωρίς να έχει κάτι το φανταχτερό ή ένα φοβερό αξιοθέατο, μου άφησε πολύ καλή ανάμνηση. Είναι μια όμορφη πόλη, πολύ ζωντανή, με νυχτερινή ζωή, υπαίθριες αγορές και fiestas. Και είναι μια πόλη που τα πιο αναγνωρίσιμα σημεία της είναι … η στέγη μιας εκκλησίας και ένα … τελεφερίκ μήκους 66μ.!!!

Μία ένδειξη για το πόσο περπατήσαμε και πόσο “μεγάλο” είναι το κέντρο του Zagreb είναι η διαδρομή που κάναμε, που φαίνεται παρακάτω:
View attachment 218339

Πήραμε το δρόμο για τις λίμνες. Πολύ καλός ο δρόμος μέχρι το Karlovac. Από το Karlovac και μετά ήταν ένας επαρχιακός δρόμος στενός, με καλό μεν οδόστρωμα, αλλά και με ομίχλη, που τον έκανε επικίνδυνο μέσα στη νύχτα. Παρόλα αυτά με τη βοήθεια του gps δεν αργήσαμε και κατά τις 11:30 είμαστε στο κατάλυμά μας.
Κρίμα που φτάσαμε αργά. Ήταν τόσο όμορφο διαμέρισμα! Και τόσο αργά που φτάσαμε δεν θα το χαρούμε. Ήταν ανάγκη φέτος που φτάναμε τόσο αργά για check in να “κλείνω” ωραία διαμερίσματα; Έπρεπε να “κλείνω” τα... «για έναν ύπνο μόνο»!

View attachment 218335

View attachment 218338

Είχε ένα υπνοδωμάτιο και σαλόνι που χωριζόταν με πάσο από μια μικρή κουζινίτσα. Ο καναπές του σαλονιού γινόταν ένα υπέρδιπλο κρεβάτι και το μπάνιο ήταν λειτουργικότατο και τα είχε όλα. Παντού μα παντού είχε ξύλινες διακοσμητικές «χωριάτικες» λεπτομέρειες, που σου έδιναν την αίσθηση ότι βρίσκεται στην εξοχή. Και η κουζίνα τα είχε όλα. Μέχρι ηλιέλαιο για τηγάνισμα. Και το εκμεταλλεύτηκα δεόντως. Έφτιαξα γρήγορα γρήγορα κάτι σνίτσελ που είχα ψωνίσει, προκειμένου να τα φάμε στο αυριανό μας πικ – νικ στις λίμνες.
Κάναμε πολύ γλυκό ύπνο. Η αυριανή μέρα θα ήταν γεμάτη με λίμνες και πολύ, πολύ…νερό!

ηθελα να ρωτησω :ειχατε κανει κατι ιδιαιτερο με την οδικη ασφαλεια πριν ξεκινησετε το ταξιδι ή υπηρχε ηδη καλυψη στην ασφαλεια που ηδη εχετε;

συγνωμη για το "μπερδεμενο"post

 

[argiroupoli]

Καλημέρα !! Πολύ ωραία ιστορία! Τελικά έχω διαπιστώσει, ότι μέσασε αυτή τη μεγάλη παρέα , τα οδικά έχουν την τιμητική τους.

Damasta, φροντίζεις η οδική βοήθεια που έχεις να περιλαμβάνει και επεναπατρισμό. Αυτό σε περίπτωση που πολλά πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά, να μπορείς να επιστρέψεις το όχημά σου στην Ελλάδα. Βασική διαφορά είναι ανάμεσα στην ακινητοποίηση από μηχανική βλάβη, άρα αν έχεις οδική σε μαζεύει και σε μεταφέρει στο συνεργείο, και άλλο η οδική βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος, που ούτως ή άλλως το ασφαλιστήριο την έχει πάντα από το νόμο. Οι οδικές βοήθειες, που δίνουν οι αντιπροσωπείες, έχουν αυτό το στοιχείο, της περίπτωσης ατυχήμτος δλδ, απ' όσο γνωρίζω.

Σε γνωστόν μας, ενώ είναι δέκα λεπτά έξω απότα Σκόπια, έμεινε το αυτοκίνητο. Είχαν λοιπόν την οδική, και τους μετέφερε στη Θεσαλονίκη.

Αν κάποιος άλλος γνωρίζει κάτι άλλο να το παραθέσει. Γιατί και εγώ δεν το γνώριζα, και αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχεία του ταξιδιού.

 

[Grerena]

ηθελα να ρωτησω :ειχατε κανει κατι ιδιαιτερο με την οδικη ασφαλεια πριν ξεκινησετε το ταξιδι ή υπηρχε ηδη καλυψη στην ασφαλεια που ηδη εχετε;

συγνωμη για το "μπερδεμενο"post

Damasta, δεν είχαμε κάνει κάτι ιδιαίτερο πριν ξεκινήσουμε το ταξίδι. Υπήρχε ήδη κάλυψη με την ασφάλεια που ήδη είχαμε. Εκτός αν εννοείς ότι είναι κάτι ιδιαίτερο η πράσινη κάρτα που βγάλαμε για το αυτοκίνητο. Αυτήν οπωσδήποτε πρέπει να τη βγάλει το IX όταν ταξιδεύει στο εξωτερικό.
Όσον αφορά τον επαναπατρισμό μάλλον η argiroupoli τα γνωρίζει καλύτερα τα πράγματα, αλλα έχω την αίσθηση ότι αυτόν τον καλύπτει η πράσινη κάρτα που προανέφερα.

 

[paefstra]

Αυτο που στις 11.30 το βραδυ μετα απο ολοημερο σκοτωμα εφτιαξες και σνιτσελ για την οικογενεια με δυελυσε .
Μανα κουραγιο!

 

[katkats]

Αν κάποιος άλλος γνωρίζει κάτι άλλο να το παραθέσει. Γιατί και εγώ δεν το γνώριζα, και αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχεία του ταξιδιού.

Να το παραθέσει, αλλά όχι εδώ, καθώς όχι μόνο θα "χαθεί", αλλά θα "χαλάσει" και την ταξιδιωτική ιστορία της @Grerena. Υπάρχουν σχετικά θέματα πχ https://www.travelstories.gr/commun...α-για-ένα-ασφαλές-ταξίδι-οδικώς-Ευρώπη.51487/

 

[argiroupoli]

Σωστή παρατήρηση.

Να ρωτήσω εγώ κάτι άλλο τότε ...

Στα Σκόπια, με τον δρόμο στις Σιδηρές Πύλες, υπάρχει καμιά εξέλιξη? Παραδόθηκε κανένα κομμάτι ? Αναφέρομαι στο κομμάτι λίγο μετά από το πέρασμα των συνόρων, το οποίο είναι μία λωρίδα ανά κατεύθυνση.

Μιας και πέρασες πρόσφατα, έχεις φρέσκια εικόνα. ...

 

[Sassenach77]

Αφούχάσαμε μια ώρα, ψάχνοντας πως θα λύσουμε το πρόβλημα, μας ήρθε η φαεινή ιδέα τηςΟδικής Βοήθειας. Έτσι, ειδοποιήσαμε τηνΟδική μας στην Ελλάδα και σε πολύ λίγη ώραήρθε ένας συμπαθέστατος Σέρβος, που μαςφόρτισε την μπαταρία μας και επιτέλους‘ξεκολλήσαμε’!

Γι αυτό την πληρώνουμε τη ρημάδα την οδική!!!!
Τζάμπα χρόνο χάσατε καλή μου


Το τελεφερίκ είναι όλα τα λεφτά