Ινδία Νεπάλ Γύρω γύρω στην Ινδία

[KIKI]

πολυ ωραια ιστορια και ενδιαφερουσα...
μπραβο και περιμενω συνεχεια ...

 

[tzo]

αρκετή περιπέτεια βλεπω στο ταξιδακι σας!!!!μπράβο!!!!περιμένω την συνέχεια.....α! και μια ερώτηση...με όλα αυτά που τρώγατε, απο δω κι απο κει,..δεν σας έπιασε καμιά γαστρεντερολογική διαταραχή??????

 

[mfish]

αρκετή περιπέτεια βλεπω στο ταξιδακι σας!!!!μπράβο!!!!περιμένω την συνέχεια.....α! και μια ερώτηση...με όλα αυτά που τρώγατε, απο δω κι απο κει,..δεν σας έπιασε καμιά γαστρεντερολογική διαταραχή??????

ε προσεχαμε και λιγο να τρωμε απο γωνιτσες που ειχαν πολυ κοσμο ντοπιο και το φαι να ειναι φρεσκοψημενο....το πιο αστειο ειναι οτι μας πειραξε το φαι του αεροπλανου οταν γυριζαμε και γενικοτερα το φαι ελλαδα, καθως ειχαμε ξεσυνηθισει ...!!!

 

[mfish]

Απο το Καντμαντου στο Βαρανασι....24 περιπετειωδεις ωρες στους δρομους

Εκεινη τη μερα ξυπνήσαμε χαραματα, εγω γκρινιαζοντας , για να προλαβουμε τα λεωφορεια για συνορα που φευγουν γυρω στις 7.30...Εξω εβρεχε αρκετα και η αναζητηση ταξι με τετοια βροχη ακομα δυσκολοτερη. Σε μια πλατειουλα κοντα στο ξενοδοχειο το παζαρεμα με τα ταξι ξεκινησε για αλλη μια φορα...! αυτη τη φορα υπηρχε το επιπλεον προβλημα οτι προσπαθουσαν να μας πεισουν οτι δε φευγουν λεωφορεια για συνορα απο το κεντρικο σταθμο και ο καθενας ειχε και καλα ενα φιλο με λεωφορειο η ακομα και ο ιδιος λεωφορειο και ηθελε να μας παει εκει!
Εκει που μιλουσαμε μια σακουλα σκουπιδιων εσκασε αναμεσα μας απο μεγαλο υψος και υπολειματα ψαριου με σαλτσα διακοσμησαν τα ρουχα μας! Οσο για τη μυρωδια ψαριου, μας ακολουθουσε ολη μερα! Απο τα πολλα βρηκαμε εναν ταξιτζη που να μας παει στο σταθμο! Η βροχη δυνατη και εμεις να τρεχουμε αναμεσα σε 15 λεωφορεια ψαχνοντας το πιο υποφερτο για ενα ταξιδι 9 ωρων, πραγμα κατα καποιο τροπο ασκοπο καθως τοπικο λεωφορειο και ανεση δε πανε μαζι!

Ο δρομος μου φανηκε καπως χειροτερος απο τους προηγουμενους δυο, αλλα πιθανα εφταιγε οτι το λεωφορειο σταματουσε ανα δεκα λεπτα για να παρει καποιον η να αφησει! Και τις 9 ωρες! Οσο για στασεις για κατουρημα καναμε δυο τρεις στην εξοχη, στη μεση του πουθενα! Αλλα νιωθεις πιο κοντα στη φυση οταν την κατουρας, ειναι αληθεια... Η διαδρομη παντως για αλλη μια φορα σε αποζημιωνε για την ολη ταλαιπωρια και ελλειψη ανεσεων...

Κατα τις 5 το απογευμα φτανουμε επιτελους 2-3 χιλιομετρα απο τα συνορα! Πανω απο πενηντα οδηγοι ποδηλατων ρικσο μαζευονται γυρω μας ...Στην αρχη σκεφτομασταν να περπατησουμε γιατι μας φαινοταν απανθρωπο να φορτωθουμε με τους σακους στα ποδηλατα και μπροστα ο μικροσκοπικος αδυνατος νεπαλεζος να ποδηλατει αγκομαχωντας...Αλλα απο την αλλη φαινονταν να θελουν τα χρηματα και ταξι δεν υπηρχαν κοντα. Τελικα ισομοιρασαμε οσο μπορουσαμε το βαρος 5 ανθρωπων και 5 σακων σε 3 ποδηλατα και ξεκινησαμε! Παρα το μικρο μεγεθος οι οδηγοι καταφεραν να μας πανε γρηγορα στα συνορα και μεις για πρωτη φορα δε παζαρεψαμε τιμη....τοσο κοπο εκαναν !

Ξανα σφραγισμα διαβατηριων και απο τις 2 πλευρες των συνορων και εισοδος στην Ινδια...Το ταξιδι μας ειχε αρκετη συνεχεια καθως επρεπε τωρα να παρουμε ταξι ή λεωφορειο για τη πολη Gorakhpur απο οπου εφευγε το τρενο για βαρανασι. Τα παζαρια ξεκινησαν και ολοι οι ταξιτζηδες συναννοηθηκαν και δε μας επαιρναν αν δε διναμε ενα συγκεγκριμενο ποσο.Εμεις αντισταση και ψαχναμε και εναλλακτικες.Το λεωφορειο γεμάτο ως την οροφη ,κυριολεκτικα, και ακομα και αν μπαιναμε υπηρχε περιπτωση να μη προλαβουμε το τρενο λογω χρονου...Πανω στην ωρα εμφανιζεται ενα ταξι και δεχτηκε να μας παρει για λιγοτερα χρηματα!

Το ταξιδι του τρομου μολις ξεκινουσε! Μετα απο δεκα λεπτα ταξιδιου ο συνοδηγος και φιλος του ταξιτζη βγαζει απο τη τσεπη μια γεναια ποσοτητα ινδικης κανναβης και αρχιζει να ψαχνει καπνο για να στριψει τσιγαρο...Συντομα καταλαβαινουμε οτι δε προοριζοταν για τον ιδιο αλλα για τον οδηγο μας! Τοτε προσποιηθηκαμε οτι ξεμειναμε απο καπνο και καθυστερησαμε λιγο το στριψιμο μεχρι να βρεθει "περιπτερο" για να αγορασουν...Συντομα το τσιγαρο ηταν ετοιμο και δεν αρκεστηκε στο ενα αλλα εκανε και δευτερο παρα την οποια αντιδραση μας! Ωραια ! Ινδικη οδηγηση και με μαστουρα...Ανεσυρα οτι προσευχη ηξερα απο τη μνημη μου και ευχηθηκα απλα να φτασουμε..

Οταν ειδαμε το σταθμο των τρενων επιτελους ηρεμησα! Το τελευταιο και πιο ξεκουραστο κομματι του ταξιδιου ηταν το 7ωρο τρενο για Βαρανασι! Μετα απο μια ολοκληρη μερα στους δρομους, τα ρουχα μας να βρωμανε ψαριλα και γενικα ειχαμε τα χαλια μας δε βλεπαμε την ωρα να μουμε μεσα και να ξυπνησουμε στο προορισμο μας!
Αφου βρισκουμε το βαγονι και τακτοποιουμαστε προχειρα στις θεσεις μας , αλλος πηγε για τσιγαρο, αλλος για νερα και οι υπολοιποι πιανουμε κουβεντα με τον 6ο στο κουπε μας. Ο πρωτος ινδος που γνωρισαμε και ηξερε την Ελλαδα , ιστορια της ακομα και τον Ομηρο και της Οδυσσεια. Ξαφνικα την ωρα που εφευγε το τρενο εξαφανιζεται και μαζι του και η μικρη τσαντα πλατης του Μ.! Το πηραμε ειδηση 5 λεπτα μετα, το τρενο εφευγε αρα δεν ειχαμε καν χρονο να αντιδρασουμε! Ναι, μας κλεψαν σαν βλακες και ουτε που το πηραμε ειδηση!
Το καλο της υποθεσης ηταν οτι αυτη η τσαντα ειχε τα λιγοτερα πραγματα σε σχεση με των υπολοιπων και ευτυχως διαβατηρια και καρτες ηταν στο εσωτερικο τσαντακι μου....Το κακο οτι ο Μ. εχασε το κινητο του και καποια χρηματα και επισης χασαμε τον οδηγο της Ινδιας! Και κυριως οτι μας χαλασε εντελως τη διαθεση για λιγες ωρες!

Στις 6 το πρωι μετα απο 24 ωρες στους δρομους, στεναχωρημενοι, βρωμικοι, κουρασμενοι και με λιγοτερα χρηματα και τσαντες φτασαμε επιτελους στο βαρανασι....

 

[mfish]

βαρανάσι...

Η αφιξη μας στη πολη εγινε κατα τις 5 το πρωι...Στην Ινδια ξημερωνει πολυ νωρις και μεχρι να βγουμε απο το σταθμο ηταν σχεδον μερα. Αρχισαν για μια ακόμα φορά τα παζάρια με τους οδηγούς ρίκσο και απο τα πολλα βρήκαμε 2 για να μας πάνε στη πανσιόν. Βέβαια δεν ηταν τόσο απλό καθώς στη προσπαθειά τους να μας πείσουν οτι το ξενοδοχείο μας είναι άθλιο και οτι θα μας πανε σε ένα καλύτερο , μας οδήγησαν σε ένα ψιλοαχούρι ...Δε μασήσαμε όμως...αφου τους ξεφορτωθήκαμε περπατήσαμε μεχρι τη κανονική πανσιόν που ηταν κανα τεταρτάκι μακρια...

η πανσιόν δεν ηταν οτι καλύτερο , ειδικά τα δωμάτια χρειάζονταν πάνω απο 3 χέρια βαψιμο, αλλα υπήρχε ένα ωραίο οικογενειακό κλίμα..Όλοι όσοι δούλευαν στο ξενοδοχείο ηταν οικογένεια άλλωστε! Υπήρχαν 6 δωμάτια σε 2 ορόφους και στη ταράτσα ένα υπαίθριο μαγειρίο ..Αλευρια , οσπρια, ρυζι σε σακιά , αφθονα λαχανικά καθώς και πολλα μαγειρικά σκευη! ολα στο πάτωμα καθώς εκει μαγειρευουν και προετοιμαζουν το φαι της οικογενειας...

Ορμήξαμε στο ντους μετα απο τόσο ταξίδι και στη συνέχεια ριξαμε και εναν τριωρο υπνάκο!

Το μεσημεράκι ξεκινήσαμε για εξερευνηση...Περπατήσαμε μέσα στα σκοκάκια γύρω απο τον golden templ και καταλήξαμε στην όχθη του ποταμού! Χωρίς καθορισμένο προρισμό ξεκινήσαμε μια βόλτα κατα μήκος του ποταμού..Αλλου υπήρχαν σκαλοπάτια σαν εξέδρες, αλλου επίπεδα οι μικροι διάδρομοι και κτίρια αλληλομπλεκονταν με την όχθη. Τεράστιες στοιβάδες απο ξύλα σε προιδέαζαν για το τι γίνεται ...



δεν έλειπαν βέβαια και οι προσφορές προς τουρίστες για βαρκάδα, μασαζ, χορτο, ξενοδοχείο απο τα οποια δε γλιτώσαμε..



περάσαμε αρκετές ώρες περπατώντας ανάμεσα σε γκατ με μικρές σιωπηλές στάσεις οπου παρατηρούσα ανθρωπους να βουτάνε στο ιερο ποτάμι συχνα διπλα σε αγελάδες...



Περιμέναμε να δύσει ο ήλιος που αρχίζει ουσιαστικά η τελετη καυσης.Πραγματικα κατα τις 7 αρχισε να ακούγεται μουσική απο πολλα σημεία στα γκατ , ενω κοσμος εβαζε στο νερο λουλουδια με κερια..Παράλληλα αρχισαν να πληθαίνουν οι φωτιές και η ατμόσφαιρα να γίνεται πιο βαριά..

Όπως περπατούσαμε αθελά μας βρεθήκαμε στα 3 μετρα απο καυση...Τρεις σωροί με αναμμένες φωτιές και οι συγγενεις μαζεμένοι γύρω, μπροστα οι αντρες και λιγο πιο πίσω οι γυναίκες.. Ουτε δάκρυα, ούτε φωνες..Μια απίστευτη γαλήνη στο τρόπο που αποχαιρετούσαν τους νεκρούς τους...Δε ξερω για πόση ώρα καόμασταν αμίλητοι και κοιτούσαμε, απο μακριά βέβαια για να μη προσβάλουμε τις οικογένειες, το θέαμα σε καθηλώνει, ισως αυτη η διαφορετική αντιμετώπιση του θανάτου...

 

[mfish]

Βαρανάσι ημέρα 2!

Εκείνη τη μέρα ξύπνησα νωρίς και αποφάσισα μέχρι να ξυπνήσουν οι άλλοι να ανέβω στη ταράτσα να ζητήσω ενα καφέ και να κάτσω στο καναπεδάκι να διαβάσω κανα βιβλιαράκι..Ανεβαίνωντας βρίσκω και τη Μ. που ξυπνάει χαράματα συνηθισμένη απο τη δουλειά.

Η ιδιοκτήτρια της πανσιόν,το ονομά της είναι Τρίπτι , εκείνη την ώρα ξεκινούσε να φτιάχνει το μεσημεριανό της οικογένειας! Επωφελούμενες την απουσία των αντρών της παρέας , ρωτήσαμε αν μπορούμε να κάτσουμε μαζί της για να μάθουμε να μαγειρευουμε και τιποτα ινδικό! Η Τρίπτι χάρηκε πολύ που θα χε παρέα στο μαγείρεμα και μεις χαρήκαμε που θα χαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για ώρα με μια γυναίκα της Ινδίας...

Η Τρίπτι είναι 2 χρόνια μεγαλύτερη μου και έχει ήδη μια κόρη 6 ετών.. Η ίδια κατάγεται απο υψηλή κάστα και για αυτό το λόγο ήταν τυχερή και εχει σπουδάσει ψυχολογία και υπολογιστές! Και αυτη και ο αντρας της ειναι πολυ μορφωμένοι...τις επόμενες ώρες έμαθα πολλα πράγματα για τη ζωη των γυναικών στην Ινδια..Και κυρίως για τη σχεση των 2 φύλων και την οικογένεια...

Η ίδια θεωρεί τον εαυτότης τυχερό καθώς παντρευτηκε τον αντρα που ήθελε, μορφώθηκε, εχει δικια της δουλιεια και εισόδημα και μας ελεγε οτι αν θελει καποια στιγμη να χωρίσει εχει την επιλογη..Αλλα στα πιο πολλα μερη της Ινδιας , και ιδιαίτερα στην επαρχία δεν επιτρέπουν στις γυναίκες οχι μονο να μορφωθούν αλλα ουτε να δουλεψουν εκτός σπιτιού..
Η ιδια σα φοιτήτρια δεν είχε της αδεια της μητέρας της να βγει εξω σινεμα αλλα σαν μητέρα πλεον το θεωρει πολυ φυσικό για τη κορη της καθώς οι εποχες αλλαζουν..Και η σχεση της με τον αντρα της ειναι πολυ καλη, αλλα απο οτι καταλαβα ειναι ενα μοντερνο ζευγάρι σχετικά..αν σκεφτειτε οτι ο αντρας της μαγειρευει που και που !!!

Μάθαμε επίσης οτι το κράτος της Ινδιας δίνει καλα οικονομικα κίνητρα σε γυναίκες που ξεκινούν επιχειρήσεις, απλα λιγες το γνωριζουν...Η ιδια η Τριπτι είχε πάρει επιδότηση για να αγοράσει ταξι.

Προσπαθήσαμε και εμείς να της δώσουμε μια εικόνα της σχεσης των 2 φυλων και των οικογενειακών αξιων στη χώρα μας, βεβαια δεν τόλμησα να αναφέρθω στις προγαμιαιες σχεσεις καθώς η ιδια αναφερθηκε σε ενα και μοναδικο αθωο φλερτ πριν παντρευτει και δεν ηθελα να σοκαρω τη κοπελα....

Σα γυναικες πιάσαμε και τη κουβέντα για το ντύσιμο και μια και δε μας εβλεπε κανενα αρσενικο μας εδειξε και τι φοράνε μέσα απο το σαρι , καθώς και πως το τυλιγουν ολο αυτό το υφασμα...μη ξεχνάτε ειναι 5,5 μέτρα..Αυτό που μου κανε εντύπωση ειναι οτι μας ειπε πως κάθε φορα που βγαίνει να ψωνίσει πρεπει να ντυθεί καλά και να βάλει όλα τα κοσμήματα, σα να βγαινε εξω...Και αυτο γιατι αλλιώς δε σου δίνουν σημασία οι έμπορες!!! Η εξυπηρέτηση παει ανάλογα με το πόσο πλούσιος φαίνεσαι!!!

Πάντως ταυτόχρονα με τη συζητηση μάθαμε να φτιάχνουμε και λαχανικά κάρρυ!


Το απογευματάκι περπατήσαμε και πάλι στα γκατ...αυτη τη φορα αποφυγαμε να δουμε καυση και την ωρα που εδυε ο ηλιος πηγαμε για φαγητο στη ταρατσα ενος ξενοδοχειου...Εκει παρατηρησα οτι σχεδον ολες οι ταρατσες που επικοινωνουν με γυρω κτιρια ειναι ευκολα προσβασιμες απο μαιμουδιτσες! Απειρες μαιμουδιτσες τρεχουν πανω κατω στα κτιρια , σε ολη τη πολη!




Την επομενη μέρα και τελευταια στο Βαρανάσι αποφασίσαμε να πάμε σε ένα χωριό έξω απο το βαρανάσι που βρισκεται ενα συγκροτημα απο βουσιδτικους ναους.



Το μεσημερι μετα απο προτροπη του ξενοδοχου μας πηγαμε για φαγητο στην αλλη ακρη της πολης σε ενα μαγαζι για ντοπιους, το καφε Κέρλα. Τραπεζια λευκα και παγκακια αντι καρεκλες..Τα πιρουνια ερχονται κατοπιν παραγγελιας! Το μαγαζι ειχε φαγητο της ομωνυμης περιοχης και ηταν κυριολεκτικα παφθηνο! Στα εστιατορια των ξενοδοχειων πληρωναμε γυρω στα 2-3 ευρω το ατομο, εκει δωσαμε 4 ευρω και οι πεντε!!! Και το φαι πολυ καλο και πολυ πιο αυθεντικο..Δοκιμασαμε ουταπαμ, κατι σαν ομελετα με λαχανικα και καρυδα , αλλα πιο πολυ ξετρελαθηκα με το Chole Batture , ρεβυθια σε κοκκινωπη σαλτσα σερβιρισμενα με μια τραγανη πιτα!
Απο κεινη τη μερα τιμησαμε και αλλες φορες τετοια μαγαζια...

Φευγωντας απο το ξενοδοχειο ειδαμε μια πο τις πιο σοκαριστικες εικονες του ταξιδιου...Ο ξενοδοχος μας ειχε πει οτι απο το δρομο μπροστα απο το ξενοδοχειο συνηθιζουν να περνανε ολα τα πτωματα που πανε για καυση καθως θεωρειται ιερος κατα καποιο τροπο...Βγαινωντας εξω, στα 2 μετρα απο τη πορτα του ξενοδοχειου, βρισκοταν ενα πτωμα σε ενα καρο, σε οχι και τοσο καλη κατασταση, αρκετες ωρες αφημενο στον ηλιο, με εμφανη τα σημαδια σηψης παρα το σαβανο...πολυ δυσαρεστη εικονα...

Στη συνεχεια ξεκινησαμε με ενα μεγαλο τουκ τουκ ,απο αυτα που εχουν και 2 θεσεις πισω περα των μπροστινων, για το σταθμο Mughal Sarah, δεκα χιλιομετρα εξω απο το Βαρανασι, στην απεναντι οχθη του ποταμου...
Στο δρομο περασαμε απο χωματοδρομους γεματους κινηση..Καποια στιγμη ενα τζιπ που ερχοταν απο πισω μας με ταχυτητα κορνάρει και χωρις να ελλατωσει αρχιζει να πλησιαζει απειλητικα...Εγω που καθομουν στη πισω δεξια μερια, μαζεψα το χερακι μου λιγο πριν το μπαμ...Αν χαζευα θα το χα σπασει με βεβαιοτητα...βεβαια ο κυριος τζιπ επειδη στη χωρα ισχυει ο νομος του μεγλυτερου σηκωθηκε και εφυγε χωρις να ενδιαφερθει με τον οδηγο μας να βριζει...
Ευτυχως εμεις δε χτυπησαμε αλλα σοκαριστηκαμε λιγο...

Απο τα πολλα φτασαμε στο σταθμο και με προσοχη για να μη μας ξανακλεψουν επιβιβαστηκαμε στο τρενο...Το πρωι θα ξυπνουσαμε στη καλκουτα...

 

[SARAH]

Eικόνες και περιγραφές καταπληκτικές...μας ταξιδεύεις...ΤΗΑΝΚΣ!!!

 

[mfish]

Καλκουτα.....

Για μια ακομα φορα ειμασταν τυχεροι και παρα την φημη για καθυστερησεις των ινδικων τρενων φτασαμε νωριτερα απο τη προβλεπομενη ωρα... Ξημερωματα στη καλκουτα, ολοι στους δρομους προς την εργασια τους και μεις προς αναζητηση ξενοδοχειου...Αφου περασαμε μια τεραστια γεφυρα κατευθυνθηκαμε προς μια οδο στο κεντρο της πολης οπου βρισκονται τα περισσοτερα ξενοδοχεια ...

Ψάχνωντας βρήκαμε ένα πολυ όμορφο διαμέρισμα και αποφασίσαμε να μεινουμε εκει! Το κτίριο εμφανώς επηρεασμένο απο τα χρόνια της αποικιοκρατίας, ψηλοτάβανα δωμάτια, τεράστια παράθυρα, μεταλλικό παλιό ασανσέρ, βαριές πόρτες και στριφογυριστη εντυπωσιακή σκάλα.... Το διαμέρισμα μας είχε ενα μεγάλο δωμάτιο με τρια διπλά κρεββάτια και σαλόνι καθώς και ένα εξτρα δωμάτιο για ζευγαράκι , 2 μπάνια...Και όλο αυτο στην τιμή των 22 ευρω!

Απο τη πρώτη βόλτα στη πόλη της Καλκούτας καταλαβαίνεις ποσο διαφορετική είναι απο τις άλλες πόλεις της Ινδίας. Κτίρια δυτικής αρχιτεκτονικής,καθολικές εκκλησίες , μεγάλοι λεωφόροι, κίτρινα ταξί, τραμ....Βέβαια πίσω απο τη δυτική εικόνα, ιδιαίτερα καθώς νυχτώνει ξεπροβάλει και η ινδική πλευρα..Τα στενάκια πίσω απο τις λεωφόρους κρυβουν παζάρια και υπαίθριες αγορές με πληθώρα κόσμου, ζωων, σκουπιδιών και ετσι ποτε δε ξεχνας που βρίσκεσαι...



Περπατήσαμε προς το Μιλλένιουμ παρκ, ενα παραλιακό παρκάκι, κατ'εξοχιν μερος ραντεβου της πολης...Πάνω απο πενήντα ζεευγαράκια βρίσκονταν εκεί...Απο κει δίπλα ξεκινούσαν και τα σαπιοκάραβα της γραμμης για την απέναντι μεριά της πόλης, με πολυ φτηνό εισιτήριο, αλλα μου φανηκαν αρκετα ριψοκίνδυνα...



Στο γυρισμό προς το ξενοδοχείο δε παραλείψαμε να δοκιμάσουμε Roll, κατι σαν τις δικες μας πίτες αλλα με γέμιση απο λαχανικά και κοτόπουλο ή κατσίκι...και φυσικά πολυ πικάντικο! Τα έβλεπες παντού στο δρόμο και ηταν πραγματικά πεντανόστιμα..Και για να χωνέψουμε καλύτερα αγοράσαμε και απο κάβα Βότκα ινδικής παραγωγής και πορτοκαλάδα Μirinda, κατι σαν την φαντα της Ινδιας...Και φυσικα φρέσκο ανανά και μανγκο για να συνοδεψουμε το ποτάκι μας..Η πορτοκαλάδα φανταστική,τα φρούτα υπέροχα, η βοτκα ασχολίαστο....


Την επόμενη μέρα ξύπνησα με ένα απίστευτα χάλια στομάχι λόγω του συνδιασμού των ινδικών πιτόγυρων και της θεός να τη κάνει Βότκα...Και δεν έφτανε η σωματική εξάντληση έξω έβρεχε ακταπαυστα...μη ξεχνάμε , είναι εποχή μουσώνων!

Ωρα λοιπόν να επισκεφτούμς και το Ιndian Museum, ενα απο τα παλιότερα και μεγαλύτερα μουσεία της Ινδιας..Το ίδιο το μουσείο ήταν έκθεμα, καθώς λειτουργεί απο το 1800 περίπου. Τα εκθέματα βρίσκονταν σε παλιά ξύλινα έπιπλα αντίκες ...Πολυ ενδιαφέρον ήταν η πτερυγα με τα αγάλματα θεοτήτων καθώς και ενας χάρτης που έδειχνε τις φυλές της Ινδίας ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή εστιάζοντας σε λαογραφικά στοιχεία..


Τη τελευταία και πάλι βροχερή μέρα στη καλκούτα αποφασίσαμε να πάμε προς τη κινέζικη συνοικία , μακριά απο το κέντρο της πόλης.. Πολύ διαφορετική εικόνα απο το κέντρο...Στο δρόμο περάσαμε απο πολλές φτωχές συνοικίες!Η βροχή είχε πλυμμηρίσει πολλές περιοχές και τα σκουπίδια είχαν συγκεντρωθεί σε σωρούς στο δρόμο...Ανθρωποι μάζευαν σακούλες και μπουκάλια για να βγάλουν χρήματα, και ζωα έτρωγαν απο τα σκουίδια..



Η κινέζικη συνοικία, ουσιαστικά πρωην κινέζικη , έχει αρκετα εστιατόρια , ινδικης πλέον ιδιοκτησίας , με κουζίνα και των δυο περιοχών...Ομολογώ οτι ένα απο τα καλύτερα φαγητά του ταξιδιού ήταν το τηγανητό κοτόπουλο με λεμόνι που έφαγα εκείνη τη μέρα...




Το ίδιο βράδυ πετούσαμε για Μπανγκαλόρε, στη νοτια Ινδια...

 

[mfish]

Για εναν πετοφοβικο, η βραδινη πτηση απο Καλκουτα για Μπανγκαλορε, σε εποχη μουσωνων δεν ειναι και οτι καλυτερο...Ιδιως αν αναλογιστειτε οτι το βραδυ ειναι που πιανουν τα μπουρινια...Δυο και μιση ωρες δεμμενη στο καθισμα με αναταραξεις και χωρις φαγητακι για να ξεχαστω και αποφασισα οτι δε θα μπω σε αεροπλανο ξανα για δυο χρονια....Ειχα ξεχασει βεβαια οτι πρεπει να γυρισω Ελλαδα! Παντως ο πιλοτος μας προσγειωσε καταπληκτικα στΗ Μπανγκαλορε και το αεροπλανο ομολογω οτι ηταν πολυ καινουργιο και καλο...

Το πρωτο πολιτισμικο σοκ μετα απο τοσες μερες...Το αεροδρομιο της Μπανγκαλορε, εντελως καινουργιο και τοσο μοντερνο που μπερδευτηκα για μια στιγμη και ξεχασα που ειμαι...Το δικο μας αεροδρομιο, μοιαζει αχουρι μπροστα του...
Παμε να παρουμε λεωφορειο για το κεντρο και παλι χλιδατο...Αν εβλεπαν στο Δελχι τι λεωφορεια εχουν στη Μπανγκαλορε σκεφτηκα θα χαν κατεβει ολοι εδω...

Η ωρα οταν φτασαμε κεντρο ηταν προχωρημενη για Ινδια, γυρω στις 11.30 το βραδυ και εκει οι μοντερνες εκπληξεις τελειωσαν...
Ειχαμε συμβουλευτει τον Lonely Planet και κατευθυνθηκαμε προς μια περιοχη με αφθονα φτηνα ξενοδοχεια..Για πρωτη φορα στην Ινδια νιωσαμε καποια ανασφαλεια! Στους δρομους κυκλοφορουσαν μονο μεθυσμενοι αντρες και ελαχιστες γυναικες που ειδαμε μαλλον εκδιδομενες μεγαλης ηλικιας και τραβεστι!

Καθως περιμεναμε εξω απο ενα ξενοδοχειο τον Χ που ειχε παει να δει τα δωματια, ενα στορυ καταστηματος ανοιγει ξαφνικα και σε διαστημα δευτερολεπτων ξεχυνονται 20 ατομα κρατωντας βαλιτσακια ..Το στορυ κλεινει και ολοι εξαφανιζονται..

Παντως στο επομενο τετραγωνο και αφου ειχαμε γινει το αξιοθεατο της περιοχης βρηκαμε ενα αξιοπρεπες ξενοδοχειο και τρυπωσαμε...

Την επομενη και μοναδικη μερα στη Μπανγκαλορε, ξεχυθηκαμε να δουμε οτι προλαβουμε..Ξεκινησαμε να περπατησουμε προς το Cubbon Park, μεγαλο παρκο της πολης..Τελικα βρεθηκαμε στα στενα της πιο μεγαλης αγορας της πολης...Πολλοι τουριστες δεν περνουν απο κει και οι τιμες για πρωτη φορα ηταν κανονικες και φιξ..Ολα εξευτελιστικα παμφθηνα! Το παρατηρητικο ματακι μου εντοπισε ενα καταστημα με υλικα ραπτικης, χαντρες, κλωστες και καθως εχω τρελα με τη κατασκευη κοσμηματων και μικροαντικειμενων αγορασα υλικα που στην Ελλαδα θα επαιρνα με 120-130 ευρω με μολις 5 ευρω!



Στα στενα της πολης ηπιαμε για ακομα μια φορα φρεσκους χυμους μανγκο και προτιμησαμε να φαμε σε ενα μαγειριο , τιμωντας αυτη τη φορα το κλασσικο ινδικο πιατο...Ενας δισκος με 5-6 μπωλακια με σαλτσες, η μια συνηθως με φακες, μια με σπανακι, μια με καρρυ , ενα γιαουρτι και διαφορα αλλα, στη μεση 2 πιτες και ενα τεραστιο μπωλ ρυζι....Στη μοναδικη τιμη των 30 λεπτων! Αυτη τη φορα το μαγαζι δεν ειχε πιρουνια ...εγω εφαγα με κουταλακι και τα αγορια με το χερι...Παντα το δεξι καθως το αριστερο χρησιμοποιειται για τουαλετα!!!



Το απογευματακι κατευθυνθηκαμε προς τον πιο εμπορικο και μοντερνο δρομο της πολης τον M G Road. Στην αρχη του δρομου τη προσοχη μας τραβηξε μια καφετερια, γνωστης ιταλικης αλυσιδας...Μετα απο τοσες μερες ανοστου καφε ορμησαμε μεσα και αφου απολαυσαμε το καφεδακι παραγγειλαμε και παγωτακια που τοσο μας ειχαν λειψει....


Το ιδιο βραδυ αλλο εν τρενακι μας περιμενε...αυτη τη φορα με κατευθυνση την εξωτικη Κερλα....καιρος για φοινικες και παραλιες...εστω και με μουσωνες!!

 

[vagantos]

Aπίθανη ιστορία. Μπράβο.

 

[Sokratis]

ε προσεχαμε και λιγο να τρωμε απο γωνιτσες που ειχαν πολυ κοσμο ντοπιο και το φαι να ειναι φρεσκοψημενο....το πιο αστειο ειναι οτι μας πειραξε το φαι του αεροπλανου οταν γυριζαμε και γενικοτερα το φαι ελλαδα, καθως ειχαμε ξεσυνηθισει ...!!!

Δεν νομιζω οτι ηταν αυτο αλλα προεκυψε απο καποια ιωσουλα που κουβαλησατε στην Ελλαδα. Τα ιδια επαθα και εγω γυριζοντας απο Περου και απο Αιγυπτο, εκει ημουν σουπερ και στην ελλαδα δεν ελεγα να ξεμυτισω απο την τουαλετα...

 

[mfish]

Δεν νομιζω οτι ηταν αυτο αλλα προεκυψε απο καποια ιωσουλα που κουβαλησατε στην Ελλαδα. Τα ιδια επαθα και εγω γυριζοντας απο Περου και απο Αιγυπτο, εκει ημουν σουπερ και στην ελλαδα δεν ελεγα να ξεμυτισω απο την τουαλετα...

πολυ πιθανο...αν και το προβλημα το χαμε στη χωνεψη , οχι στη τουαλετα!!!!