Γινόμαστε καλύτεροι ταξιδεύοντας ;

[meli]

Θα συμφωνησω με την romantic woman, ότι γίνεται καλύτερος μόνο αυτός που θέλει να γίνει καλύτερος!! Το θεμα ειναι οταν ταξιδευεις να εισαι ¨ανοικτός" σε αυτα που βλεπεις..Αν πηγαινεις με την στενη νοοτροπια σου και παρωπιδες,τοτε σιγουρα δεν "βλεπεις".....

 

[CakeNet]

άλλο παράδειγμα αντίστοιχης συμπεριφοράς ήταν η συμπεριφορά των περισσοτέρων την περίοδο των ολυμπιακών αγώνων. ολοι ήταν ευγενικοί στο δρόμο, στη δουλειά, κανείς δεν πετούσε σκουπίδια στο δρόμο, και όλοι έλεγαν "πρέπει να διαφημίσουμε τη χώρα μας" "είναι για το εθνικό συμφέρον" κτλ κτλ. όταν τελείωσαν οι αγώνες λες και κάποιος γύρισε ένα διακόπτη και επίστραψε στην παλιά κάφρικη συμπεριφορά.

Εγώ το έχω πει...με κάτι μας ψεκάσαν τότε και είχαμε τόση καλοσύνη...δεν εξηγείται αλλιώς!

Εδώ ακόμα και σ' αυτό το forum συζητάμε αν πρέπει ή όχι να συμμορφωθούμε με το νόμο και να πληρώσουμε κάποια διόδια. Σε εκπλήσσει που τον ίδιο νόμο σε κάποιες ακόμα ελαφρύτερες διατάξεις του (παρκάρισμα) εμείς οι ίδιοι είμαστε οι πρώτοι που τον αγνοούμε?

Ο Έλληνας οδηγός (ναι, αυτός που συνέχεια κατηγορεί όλους τους άλλους στο δρόμο, μουτζώνει, βρίζει, εκτονώνεται κλπ) είναι μοναδική ποικιλία. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι γι αυτό, αλλά πάνω από όλα αυτές οι συμπεριφορές πλέον ενθαρρύνονται, για να φτάσουν σχεδόν να αποτελούν συνταγή επιβίωσης, και οι "απλές" παρανομίες να αποτελούν καθεστώς.

Κοίτα..όλα είναι σχετικά! Για παράδειγμα, πως να συμμορφωθεί κανείς με το παρκάρισμα όταν δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις; Εγώ βλέπω στην γειτονιά μου κάποιους που διπλοπαρκάρουν κάθε βράδυ τα αυτοκίνητά τους! Οκ, εγώ δεν θα μπορούσα να το κάνω, αλλά πολλές φορές σκέφτομαι ότι αν δεν υπήρχαν και οι συγκεκριμένοι, δεν θα βρίσκαμε ούτε εμείς οι υπόλοιποι να παρκάρουμε.

Από την άλλη, όλα είναι θέμα οργάνωσης και ανταποδοτικότητας! Για ποιον λόγο να πληρώσει κανείς τα διόδια όταν δεν δικαιολογούνται τα έξοδά τους και για ποιον λόγο να πειστεί κανείς ότι ΘΑ γίνει τώρα ο δρόμος, κάτι που του το υποσχέθηκαν τόσες και τόσες φορές;

Κι από την άλλη επίσης, γιατί να μην υπάρχει νευρικότητα γύρω μας με τόση ανοργανοσιά σε όλους σχεδόν τους τομείς;

Όλα ξεκινούν από ένα βασικό πράγμα που δεν έχουμε εδώ στην χώρα μας...σεβασμό! Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν προσπαθούσαμε να το τηρήσουμε λίγο περισσότερο αυτό και να το αναπτύξουμε;

Και ναι, θεωρώ πως όσοι ταξιδεύουν γίνονται καλύτεροι άνθρωποι, αρκεί να θέλουν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι...να ανοίξουν τους ορίζοντές τους. Από εκεί και πέρα, τι να σου κάνει κι ένα ταξίδι από μόνο του; θαύματα;

 

[Giristroula]

Εγώ πάντως , για να μιλήσουμε και επί προσωπικού επιπέδου, νιώθω οτι βελτιώνομαι ταξιδεύοντας... Όσον αφορά την καθαριότητα, για παράδειγμα, έμαθα από την Ευρώπη, να μη πετάω τίποτα κάτω. Μπορεί να περπατώ πόση ώρα για να βρώ κάδο, μέχρι που εκνευρίζομαι βέβαια αφού σε ορισμένες περιοχές τους ψάχνεις με το κιάλι ή είναι γεμάτοι ως επάνω, αλλά κάτω δεν το πετάω το σκουπίδι μου, όσο βρωμιά κι αν υπάρχει τριγύρω. Σκέφτομαι πως έτσι θα επιδεινώσω την κατάσταση.
Άλλο θέμα είναι αυτό της συμπεριφοράς. Έχω συναντήσει ανθρώπους, στην Ευρώπη κυρίως, που όταν τους ρωτήσεις κάτι είναι γλυκύτατοι και τσακίζονται να σου απαντήσουν, ακόμη και στη νοηματική. Εξαιρούμε βέβαια τους Γάλλους που αν δεν τους τα πεις στα Γαλλικά, κάνουν πως δε καταλαβαίνουν. Όταν λοιπόν και γω συναντήσω κάποιον τουρίστα στο μέρος μου, προσπαθώ να τον κατατοπίσω και να του δώσω τις οδηγίες που χρειάζεται, γιατί σκέφτομαι πως και γω έχω βρεθεί πολλές φορές στη θέση του.

 

[Atithash]

Θέμα οικογένειας - αγωγής και παιδείας. Τίποτε άλλο. Συν το οτι εκτιμάς όσα έχεις στην καθημερινότητά σου ή κρούεις τον κώδωνα του κινδύνου για όσα δεν έχεις 'η δεν κάνεις..και θα έπρεπε!

 

[turms]

εγω πιστευω οτι οι ανθρωποι που θα αλλαξουν μετα απο ενα ταξιδι ειναι αυτοι που ταξιδευουν για το ταξιδι...για την εμπειρια, για να δουν, να ανοιξει το ματι, το μυαλο...οπως θελετε πειτε το...αλλα πιστευω οτι καταλαβαινετε τι θελω να πω.

αυτος που θα παει ενα ταξιδι, πχ 28 οκτ. για να γυρισει στην δουλεια κ να πει: που πηγες;;; α πουθενα;; εγω πηγα Λονδινο...τελεια...ψωνισα κ μια γουνιτσα, μια τσαντα, δυο μπουφανακια, 7 μπλουζες...βγηκα το βραδυ...αλλα ξενερωτα...ουτε ωραιο φαγητο ουτε καλη διασκεδαση...σαν την ελλαδα πουθενα...

αυτος ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ...τελος...

 

[_antonis_]

αυτος που θα παει ενα ταξιδι, πχ 28 οκτ. για να γυρισει στην δουλεια κ να πει: που πηγες;;; α πουθενα;; εγω πηγα Λονδινο...τελεια...ψωνισα κ μια γουνιτσα, μια τσαντα, δυο μπουφανακια, 7 μπλουζες...βγηκα το βραδυ...αλλα ξενερωτα...ουτε ωραιο φαγητο ουτε καλη διασκεδαση...σαν την ελλαδα πουθενα...

αυτος ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ...τελος...

Αλλάζει κι αυτός... αλλά με διαφορετικό τρόπο. Χειροτερεύει όσο περνάει ο καιρός!

 

[ioanna.gkan]

Υπαρχουν αυτοι που ταξιδευουν και γυριζουν οσο αδειοι φυγανε και αυτοι που ταξιδευουν με παθος και φερνουν πισω τους ενα κομματι της περιοχης που ταξιδεψαν... Ο καθενας κανει τις επιλογες του...

 

[IRIDA]

Υπαρχουν αυτοι που ταξιδευουν και γυριζουν οσο αδειοι φυγανε και αυτοι που ταξιδευουν με παθος και φερνουν πισω τους ενα κομματι της περιοχης που ταξιδεψαν... Ο καθενας κανει τις επιλογες του...

Εγω παντως εχω ζωντανο παραδειγμα πολυ καλου πρωιν φιλου πλεον ο οποιος εμεινε για ενα μικρο διαστημα μηνων σε ευρωπαικη πολη και γυρησε αλλος ανθρωπος ..
προς το χειροτερο .. μιλαγε για επιπεδο ζωης εκει κι οταν ηρθε δεν σεβοταν τιποτα..
πρωτη φορα ειδα ανθρωπο να γινεται χειροτερος με ενα ταξιδι τι να πω!!
απιστευτο!

 

[tai]

τα καλυτερα τα λειει ο paulo

- Είπες ότι το να ταξιδέψω είναι σημαντικό. Γι' αυτό όμως θα πρέπει να εγκαταλείψω τα πάντα για κάποιο καιρό: οικογένεια, δουλειά, υποχρεώσεις. Και δεν ξέρω αν, όταν επιστρέψω, τα βρω ίδια.

- Όντως, ελπίζω να μη τα βρεις.
- Οπότε θα πρέπει να ρισκάρω να χάσω όλα όσα έχω κατακτήσει μέχρι τώρα;

- Να χάσεις τι; Ο άνθρωπος έχει μόνο την ψυχή του να χάσει ή να κερδίσει. Εκτός από τη ζωή του, δεν έχει τίποτα. Οι προηγούμενες ή οι επόμενες ζωές δεν έχουν σημασία - προς το παρόν ζεις αυτή τη ζωή, και θα έπρεπε να το κάνεις με σιωπηλή κατανόηση, χαρά και ενθουσιασμό. Αυτό που δεν πρέπει να χάσεις είναι ο ενθουσιασμός σου.

- Μα, έχω μια γυναίκα, την οποία αγαπάω.

- Αυτή είναι η πιο κοινή δικαιολογία, και η πλέον ανόητη.
Η αγάπη ποτέ δεν εμπόδισε τον άνθρωπο να ακολουθήσει τα όνειρα του. Εαν πραγματικά σε αγαπάει, θα θελήσει το καλύτερο για εσένα. Ούτως ή άλλως δεν έχεις μια γυναίκα που αγαπάς. Η γυναίκα δεν είναι δική σου. Αυτό που είναι δικό σου είναι η ενέργεια της αγάπης την οποία κατευθύνεις προς αυτή. Αυτό μπορείς να το κάνεις από οπουδήποτε.

- Και τι γίνετε αν δεν έχω τα λεφτά για το ταξίδι;
- Το να ταξιδεύσεις δεν είναι πάντα ζήτημα χρημάτων, αλλά κυρίως κουράγιου. Πέρασες μεγάλο μέρος της ζωής σου ταξιδεύοντας τον κόσμο σαν hippie: τι χρήματα είχες τότε; Τίποτα. Μέτα δυσκολίας μπορούσες να αγοράσεις τα εισιτήρια, και παρ' όλα αυτά πιστεύω ότι ήταν μερικά από τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής σου - τρώγοντας άσχημα, κοιμώμενος σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, ανήμπορος να επικοινωνήσεις επειδή δεν γνώριζες τη γλώσσα, αναγκασμένος να βασίζεσαι σε άλλους απλά και μόνο για να μπορέσεις να βρεις ένα μέρος για να περάσεις το βράδυ.

Το Ταξίδι είναι ιερό. Η ανθρωπότητα ταξιδεύει από την αυγή του χρόνου σε αναζήτηση τροφής, στέγης και καλύτερων συνθηκών. Πολλοί λίγοι άνθρωποι κατάφεραν να κατανοήσουν τον κόσμο χωρίς να αφήσουν το σπίτι τους. Όταν ταξιδεύεις - και δε μιλάω για τουρισμό, αλλά για τη μοναχική εμπειρία του ταξιδιού - τέσσερα σημαντικά πράγματα συμβαίνουν στη ζωή σου:

α) Είσαι σε διαφορετικό μέρος, άρα όλα τα τείχη προστασίας σου δεν υπάρχουν. Όταν ξεκινάς αυτό είναι τρομακτικό, αλλά μόλις προχωρήσεις, το συνηθίζεις και ανακαλύπτεις πόσα ενδιαφέροντα πράγματα υπάρχουν πέρα από τους τοίχους της αυλής σου.

β) Εφόσον η μοναξιά μπορεί να είναι μεγάλη και καταθλιπτική, γίνεσαι πιο ανοικτός προς ανθρώπους με τους οποίους κανονικά δε θα αντάλλασσες ούτε κουβέντα στο σπίτι - σερβιτόρες, άλλους ταξιδιώτες, το προσωπικό του ξενοδοχείου, τον διπλανό σου στο λεωφορείο.

γ) Αρχίζεις να βασίζεσαι στους άλλους για τα πάντα: από το να βρεις ξενοδοχείο ή να αγοράσεις κάτι έως το να μάθεις πότε φεύγει το επόμενο τραίνο. Αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι δεν είναι κακό να βασίζεσαι σε άλλους - αντιθέτως είναι ευλογία.

δ) Μιλάς σε μια γλώσσα την οποία δεν κατανοείς, χρησιμοποιείς χρήματα την αξία των οποίων δεν ξέρεις και περιπλανάσαι σε δρόμους για πρώτη φορά. Ανακαλύπτεις ότι το παλιό σου "Εγώ" με όλα όσα έχει μάθει είναι παντελώς άχρηστο μπροστά σε όλες αυτές τις νέες προκλήσεις, και αρχίζεις να ανακαλύπτεις ότι, θαμμένο βαθιά στο υποσυνείδητο σου, βρίσκετε κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον και περιπετειώδες, κάτι ανοικτό στον κόσμο και σε νέες εμπειρίες.

"Το να ταξιδεύεις είναι η εμπειρία του να σταματάς να είσαι το άτομο που προσπαθείς να είσαι, και να γίνεσαι το άτομο που πραγματικά είσαι."



Paulo Coelho

Warrior of the Light - Volume 2 (2008)

Μτφ.- Aπόδοση: Κ. Π.

 

[rena1988]

να πω και τη γνωμη μου σε προσωπικο επιπεδο. κρινωντας απο τον εαυτο μου νομιζω οτι αλλαζω ταξιδευοντας. ταξιδευω οχι για να λεω οτι πηγα εκει και κει κει, μαλιστα συνηθως δεν μιλαω για τα ταξιδια μου γιατι πολυ σε νομιζουν σνομπ. απλα γιατι μ΄αρεσει.νιωθω οτι γυριζω διαφορετικη μετα απο καθε ταξιδι. με ενθουσιαζει η ιδεα να νιωθω μελος μιας διαφορετικης κοινωνιας, μ αρεσει να γνωριζω διαφορετικους ανθρωπους να βλεπω πως ζουν και να κραταω τα καλυτερα πραγματα απο καθε εμπειρια μου. θελω καθε φορα που γυρναω απο καποιο ταξιδι να εχω ηδη στα σκαρια το επομενο. απλα αυτο με χαροποιει γιατι εχω κατι συναρπαστικο να περιμενω!οπως τα παιδια περιμενουν πως και πως τα χριστουγεννα για ενα δωρο ετσι και γω περιμενω το επομενο το επομενο ταξιδι για νεους οριζοντες...

 

[meli]

Tai πολυ καλο!!!
Ο αγαπημενος μου Coelho!!!

 

[fronimitis]

Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό ως συνειδητοποιημένος ενήλικας το έκανα στη Βραζιλία, στα 30 μου χρόνια. Μέχρι τότε δεν μου είχε δημιουργηθεί η επιθυμία να ταξιδέψω στο εξωτερικό. Πήγα για να συναντήσω μια διαδικτυακή φίλη, χωρίς να ξέρω λεπτομέρειες για το τι θα βρω εκεί. Τελικά, το ταξίδι αυτό ήταν ένα πολιτισμικό σοκ για μένα, με την καλή έννοια, που μου έδειξε ότι υπάρχουν άνθρωποι πραγματικά πρόσχαροι, φιλικοί, αξιαγάπητοι, χαμογελαστοί, χωρίς να χρειάζονται πολλά πράγματα (υλικά) στη ζωή τους. Κατάλαβα ότι τελικά οι Έλληνες δεν είναι τόσο πρόσχαροι όσο νόμιζα, για την ακρίβεια στην σύγκριση που έκανα έδειχναν μίζεροι. Το ταξίδι αυτό, και γενικά όλα τα 5 ταξίδια μου στην Βραζιλία μέχρι τώρα, μου άνοιξαν τα μάτια. Γνώρισα έναν νέο φανταστικό κόσμο, ενδιαφέρθηκα για την κουλτούρα, για την γλώσσα, κλπ. Βέβαια, ήμουν δεκτικός σε όλα αυτά τα νέα ερεθίσματα, και αυτό είναι το ζητούμενο σε μακρινά ταξίδια. Όχι να γκρινιάζεις με το κάθε τι καινούργιο και να ψάχνεις να βρεις μόνο αυτά που έχεις συνηθίσει στον μικρόκοσμό σου.

Άρα, ναι, τα ταξίδια μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους, υπό την προϋπόθεση ότι είμαστε δεκτικοί και απορροφούμε και επεξεργαζόμαστε τα ερεθίσματα, να είμαστε συνειδητοποιημένοι. Δηλαδή, ο καλός θα γίνει καλύτερος. Ο κακός δεν θα αλλάξει ή θα γίνει χειρότερος.