Γιατί δεν μεταφράζεται η ελληνική λογοτχνία;;

[fenia42]

Ο κινηματογραφος και το θεατρο και μαλιστα οι βραβευμενες παραγωγες κανουν πολυ γνωστα εργα λογοτεχνικα που αλλιως θα ειχα μεινει στην αφανεια. Που βρισκεις εσυ κατι το κακο σε αυτο;

Δεν είναι κακό αλλά είναι κρίμα να έχει γίνει ο λατρεμένος μου συγγραφέας και το έργο του γνωστό μόνο χάρη σε ένα πανί.

 

[ΕΡΣΗ]

Και γιατι το "πανι" οπως το λες, η " το σανιδι" ειναι υποδεεστερη τεχνη απο το "κονδυλι";

 

[fenia42]

Μιλαμε για τον Καζαντζάκη τώρα , Ερση, και όχι για το αν το γράφειν είναι καλύτερο από το σινεμά.

 

[ΕΡΣΗ]

Δεν είναι κακό αλλά είναι κρίμα να έχει γίνει ο λατρεμένος μου συγγραφέας και το έργο του γνωστό μόνο χάρη σε ένα πανί.

Μιλαμε για τον Καζαντζάκη τώρα , Ερση, και όχι για το αν το γράφειν είναι καλύτερο από το σινεμά.

\

Εσυ εν πρωτοις ανεφερες οτι ειναι κριμα ο λατρεμενος σου συγγραφεας να εχει γινει γνωστος αυτος και το εργο του χαρι σε ενα πανι. Αρα εσυ εβαλες στην μπαλαντζα το πανι και το κονδυλι και το ζυγι το εβγαλες υπερ του δευτερου. Εκεινο που δεν καταλαβα ειναι αν γενικως θεωρεις υποδεεστερη τεχνη τον κινηματογραφο η αν στην συγκεκριμενη περιπτωση δε σου αρεσε η μεταφορα που εγινε απο τον Κακογιαννη.

 

[Borealis]

Μη μαλλώνετε για τον Καζαντζάκη, το θέμα μας είναι γιατί δεν μεταφραζονται οι έλληνες σήμερα (και κανένας δεν είπε αν συμφωνεί με τους λόγους που έγραψα εγώ)

 

[ΕΡΣΗ]

Συμφωνω σε γενικες γραμμες με τα οσα γραφεις. Αν και βεβαια το οτι προερχομαστε απο μια χωρα οπου η γλωσσα της δεν ειναι εν πρωτοις πολυ διαδεδομενη, δε θα ελεγα οτι ειναι το κυριαρχο προβλημα, γιατι και αλλλες χωρες ιδιου μεγεθους με εμας και ισης γλωσσικης εμβελειας τα καταφερνουν πολυ καλυτερα στις μεταφρασεις της εθνικης λογοτεχνιας τους στο εξωτερικο. Θα θεωρησω οτι το κυριαρχο ειναι ο πρωτος λογος, αυτος της ομφαλοσκοπησης.
Οσον αφορα τα θεατρικα, εμπιπτουν και αυτα υποθετω ειτε στο θεμα της ομφαλοσκοπησης, ειτε ειναι κωμωδιες οι οποιες εχουν εναν πολυ ιδιοτυπο κωδικα επικοινωνιας που δεν καθολου ειναι ευκολομεταφραστος στις ξενες νοοτροπιες.

Νομίζω ότι το σημαντικότερο πρόβλημα της ελληνικής Λογοτεχνίας, τουλάχιστον για τις δεκαετίες 1980- 2000+ ήταν η ομφαλοσκόπηση (το οποιο το εθεσε ο Σπρομ σαν Βαλκανοποίηση). Πολύ λίγο ενδιαφέρουν το ξένο κοινο οι βαλκανικές ίντριγκες και αντιπαραθέσεις που ελάχιστα επηρέασαν και επηρεάζουν την ιστορία της Ευρώπης. Από τον κανόνα αυτο κατάφεραν να ξεφύγουν ελαχιστοι (1 κροάτης , εσχάτως και ένας Τούρκος).
Το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα ειναι η διάδοση της ελληνικής γλώσσας (σκεφτείτε ποσοι έλληνες μπορούν να διαβάσουν τον Τζόυς στο πρωτοτυπο και πόσοι ιρλανδοι τον Σεφέρη).
Τρίτο και σημαντικό επίσης, η έλειψη σημαντικών ελληνικων θεατρικών έργων. Σκεφτειτε ποσοι έλληνες γνώρισαν τους μεγάλους Αμερικανούς από τα θεατρικά τους έργα και απο την μεταφορά τους στην οθόνη
και αλλα πολλά, αλλά τα συζητάμε αν θέλετε, γιατι βαριεμαι να γράφω πολλά!

 

[fenia42]

\
Εκεινο που δεν καταλαβα ειναι αν γενικως θεωρεις υποδεεστερη τεχνη τον κινηματογραφο η αν στην συγκεκριμενη περιπτωση δε σου αρεσε η μεταφορα που εγινε απο τον Κακογιαννη.

Οχι, δε θεωρώ υποδεέστερη τέχνη τον κινηματογράφο, πόσο μάλλον το θέατρο που υπεραγαπώ και πηγαίνω την κόρη μου από ενός έτους.
Θεωρώ όμως ύψιστη τέχνη το έργο του Καζαντζάκη και λυπάμαι να μη το γνωρίζει το ευρύ κοινό και να περνάει απευθείας στο επόμενο στάδιο, δηλαδή τη μεταφορά του στο πανί.

 

[ΕΡΣΗ]

Θεωρώ όμως ύψιστη τέχνη το έργο του Καζαντζάκη και λυπάμαι να μη το γνωρίζει το ευρύ κοινό και να περνάει απευθείας στο επόμενο στάδιο, δηλαδή τη μεταφορά του στο πανί.

Ομως επ' αφορμης της κινηματογραφικης μεταφορας αυτου του εργου μπορεσε να ερθει σε επαφη με τον Καζαντζακη ο αγγλος, ο γερμανος, ο αμερικανος κλπ και λογω της μεταφορας αυτης μεταφρασθηκαν αρκετα απο τα εργα του Κ. σε αυτες (και σε πολλες αλλες) γλωσσες. Αν δεν ειχε γινει αυτη η μεταφορα, αμεταφραστος θα παρεμενε ακομη. Θα ηταν παραλογο να εχω την απαιτηση να ξερει ο Χ αμερικανος που ζει στο Σικαγο η γαλλος που ζει στο Μονπελιε (αλλα και στο Παρισι η στη Νεα Υορκη) το εργο του Καζαντζακη.
Ας σκεφτουμε, ξερουμε εμεις τιποτε για το ποιος ειναι ο μεγαλυτερος λογοτεχνης της Δανιας (της Εσθονιας, της Ολλανδιας κλπ) ωστε να παμε σε ενα διαδικτυακο βιβλιοπωλειο και να τα ζητησουμε εστω και στα αγλλικα; Γιατι να ξερει λοιπον ο εστω μορφωμενος γερμανος τον Καζανζακη; (η τον Καραγατση που εμενα αυτος ειναι ο αγαπημενος μου ; ). Μονο αν καποιο απο αυτα γυρισθει σε εργο το οποιο ερθει στην Ελλαδα, τοτε θα ξερουμε να το ζητησουμε.

Δεν εχω την αισθηση παντως οτι στην τελικη εχασα τιποτε βλεποντας πρωτα στον κινηματογραφο, για παραδειγμα, το εργο "η επιλογη της Σοφι" με την Μερυλ Στρηπ και που το διαβαζα ως μυθιστορημα πολλα χρονια αργοτερα, οταν ειχε ηδη μεταφρασθει στα ελληνικα. Ενδεχομενως μαλιστα απολαυσα περισσοτερο το κινηματογραφικο εργο, το οποιο δε θα το ειχα χαρει τοσο αν πρωτα ειχα διαβασει το βιβλιο, επειδη θα μου ελειπαν οσα δεν μπηκαν στη μεταφορα του και τα οποια προσεδιναν μια αλλη διασταση η οποια ελειπε παντελως στο κινηματογραφικο εργο.

 

[fenia42]

Δεν εχω την αισθηση παντως οτι στην τελικη εχασα τιποτε βλεποντας πρωτα στον κινηματογραφο, για παραδειγμα, το εργο "η επιλογη της Σοφι" με την Μερυλ Στρηπ και που το διαβαζα ως μυθιστορημα πολλα χρονια αργοτερα, οταν ειχε ηδη μεταφρασθει στα ελληνικα. Ενδεχομενως μαλιστα απολαυσα περισσοτερο το κινηματογραφικο εργο, το οποιο δε θα το ειχα χαρει τοσο αν πρωτα ειχα διαβασει το βιβλιο, επειδη θα μου ελειπαν οσα δεν μπηκαν στη μεταφορα του και τα οποια προσεδιναν μια αλλη διασταση η οποια ελειπε παντελως στο κινηματογραφικο εργο.

Συμφωνούμε στα προηγούμενα , εν ολίγοις.
Ωστόσο, εδώ φέρεις απλά ένα παράδειγμα , δε νομίζω ότι ισχύει γενικά αυτό. Οι περισσότεροι θα έλεγαν πως το μυθιστόρημα είναι πιο σημαντικό και πρέπει να προηγείται της ταινίας. Διαφωνείς ;

(ΥΓ Καραγάτσης, μακράν ο καλύτερος λογοτέχνης)

 

[Borealis]

(ΥΓ Καραγάτσης, μακράν ο καλύτερος λογοτέχνης)

+1 από μενα, πολλοί οι Καραγατσικοί τελικά...

 

[fenia42]

+1 από μενα, πολλοί οι Καραγατσικοί τελικά...

+ 1 από τη μαμά μου που αυτή με εισήγαγε στον Καραγάτση, έχω ακόμα τα βιβλία της που είναι παμπάλαια και τον διαβάζω από εκεί , κι αφού σήμερα γιορτάζουν οι μανούλες, επιτρέψτε μου να βγω λίγο οφ τόπικ .

 

[ΕΡΣΗ]

Συμφωνούμε στα προηγούμενα , εν ολίγοις.
Ωστόσο, εδώ φέρεις απλά ένα παράδειγμα , δε νομίζω ότι ισχύει γενικά αυτό. Οι περισσότεροι θα έλεγαν πως το μυθιστόρημα είναι πιο σημαντικό και πρέπει να προηγείται της ταινίας. Διαφωνείς ;

Δεν νομιζω οτι υπαρχουν "πρεπει". Οπως και να ερθουν τα πραγματα το πιο σημαντικο ειναι να ερθει σε επαφη κανεις με το εργο (η καλυτερα και με τα δυο ειδη εργων αυτων καθεαυτων) εχοντας κατα νου οτι δεν υπαρχει συγκριση μεταξυ τους: οτι ειναι ανομοια πραγματα. Φυσικα και δεν ειναι ευκολο να το κανεις: παντα εστω και ασυνειδητα θα γινεται η συγκριση. Ειδικα στην Ελλαδα οπου το ξενο λογοτεχνικο εργο εξαρταται και απο τη δουλεια του μεταφραστη, θα ελεγα οτι δεν εχει και τοση σημασια, καθοτι δεν προκειται να εισπραξουμε ουτως η αλλως αδιαμεσολαβητο το εργο του αρχικου συγγραφεα. Αλλο προσωπικο μου παραδειγμα: Ειδα το Σολαρις του Ταρκοφσκι και μου αρεσε πολυ. Κατοπιν ετυχε να πεσει στα χερια μου μια μεταφραση του εργου του Σ. Λεμ Σολαρις. Δεν μπορεσα να το τελειωσω: τωρα ειναι πιθανον να εφταιγε η μεταφραση, ειναι πιθανον και να μην μου αρεσε το εργο ακομη και αν ηξερα πολωνικα και το διαβαζα στο πρωτοτυπο. Αν ειχε τυχει να γινει η σειρα αναποδα, μαλλον δε θα πηγαινα ευκολα να δω το κινηματογραφικο εργο και θα ειχα χασει. Οποτε θα ελεγα οτι βασει της προσωπικης μου εμπειριας δεν υπαρχει "πρεπει". Ισως αυτο το "πρεπει" να εχει να κανει με ανθρωπους των οποιων η περιεργεια θα εχει ικανοποιηθει σε γενικες γραμμες και δε θα εμπαιναν στον κοπο να διαβασουν ενα βιβλιο αν το ειχαν δει στον κινηματογραφο. Σε μια τετοια περιπτωση ισως εχει ενα καποιο νοημα το "πρεπει", αλλα και παλι πολυ καταναγκαστικο -σχολικο μου κανει και δε μου αρεσει.