Katerina2006
Member
Κατ' αρχάς θα συνταχθώ με ό,τι έχει ειπωθεί σχετικά με το λαό μας, λάμπουμε μέσα στο σπίτι...ασχολίαστοι έξω απ' αυτό!
Σχετικά με τους Άγγλους δε μπορώ να εκφέρω άποψη, κάτι όμως μπορώ να πω για τους Γάλλους... Έχω επισκεφτεί το Παρίσι δύο φορές γιατί σπούδαζε εκεί η κολλητή μου. Άκουσα άπειρες ιστορίες απ' αυτήν, πχ Γάλλους να κάνουν μπάνιο μόλις μια φορά τη βδομάδα, να πηγαίνουν γυμναστήριο και χωρίς να κάνουν μπάνιο να βγαίνουν για ποτό, να βάζουν μπουγάδα μόνο με μαλλακτικό (όχι απορρυπαντικό), να πλένουν τα πιάτα μέσα στο νυπτήρα χωρίς σφουγγάρι, να κυκλοφορούν με το κασκόλ να σέρνεται στη σκόνη και στις λάσπες του δρόμου και όταν το καταλαβαίνουν να το τυλίγουν γύρω απ' το λαιμό και άλλα που τώρα δε θυμάμαι. Μάλιστα η φίλη μου μου έλεγε ότι στη Γαλλία θεωρούν τους Έλληνες υποχόνδριους!!!
Αλλά αυτά είναι πράγματα που άκουσα. Ας πάμε σ' αυτά που είδα και κυρίως μύρισα... Σχεδόν ολόκληρο το μετρό τους μύριζε σας ουρητήριο. Έβλεπες όμορφες και περιποιημένες κυρίες και όταν πλησίαζες βρωμούσαν σαν άστεγοι. Τα νύχια τους ήταν σε πολλές περιπτώσεις που παρατήρησα μες τη μαυρίλα και τα μαλλιά τόσο λαδωμένα που έλεγες ότι είχαν να πλυθούν 3 μήνες! Προφανώς δεν ήταν όλοι έτσι, αλλά στην Ελλάδα ούτε κατά διάνοια δεν είδα τέτοιο ποσοστό βρώμικων αντικειμενικά ανθρώπων.
Και τέλος: Έχουμε πάει για φαγητό σε ένα εστιατόριο, ούτε που θυμάμαι πώς λεγόταν, κάπου κοντά στη Σορβόνη. Τρώμε κανονικά το γεύμα μας και ξαφνικά διαπιστώνει η φίλη μου ένα ποντίκι να κόβει βόλτες στο μαγαζί κάτω από τα τραπέζια. Εννοείται πως αρχίζει να τσιρίζει και κυριολεκτικά ανεβαίνει στην καρέκλα! Εγώ αντέδρασα λιγότερο δραματικά είναι η αλήθεια. Οι υπόλοιποι πελάτες δεν έδωσαν καμία σημασία και συνέχισαν να τρώνε το φαγητό τους. Έρχεται ένας σερβιτόρος να δει τι συμβαίνει κι όταν η φίλη μου του λέει για το ποντίκι η απάντησή του αφοπλιστική : "Εδώ είναι Παρίσι"... και φεύγει...
Σχετικά με τους Άγγλους δε μπορώ να εκφέρω άποψη, κάτι όμως μπορώ να πω για τους Γάλλους... Έχω επισκεφτεί το Παρίσι δύο φορές γιατί σπούδαζε εκεί η κολλητή μου. Άκουσα άπειρες ιστορίες απ' αυτήν, πχ Γάλλους να κάνουν μπάνιο μόλις μια φορά τη βδομάδα, να πηγαίνουν γυμναστήριο και χωρίς να κάνουν μπάνιο να βγαίνουν για ποτό, να βάζουν μπουγάδα μόνο με μαλλακτικό (όχι απορρυπαντικό), να πλένουν τα πιάτα μέσα στο νυπτήρα χωρίς σφουγγάρι, να κυκλοφορούν με το κασκόλ να σέρνεται στη σκόνη και στις λάσπες του δρόμου και όταν το καταλαβαίνουν να το τυλίγουν γύρω απ' το λαιμό και άλλα που τώρα δε θυμάμαι. Μάλιστα η φίλη μου μου έλεγε ότι στη Γαλλία θεωρούν τους Έλληνες υποχόνδριους!!!
Αλλά αυτά είναι πράγματα που άκουσα. Ας πάμε σ' αυτά που είδα και κυρίως μύρισα... Σχεδόν ολόκληρο το μετρό τους μύριζε σας ουρητήριο. Έβλεπες όμορφες και περιποιημένες κυρίες και όταν πλησίαζες βρωμούσαν σαν άστεγοι. Τα νύχια τους ήταν σε πολλές περιπτώσεις που παρατήρησα μες τη μαυρίλα και τα μαλλιά τόσο λαδωμένα που έλεγες ότι είχαν να πλυθούν 3 μήνες! Προφανώς δεν ήταν όλοι έτσι, αλλά στην Ελλάδα ούτε κατά διάνοια δεν είδα τέτοιο ποσοστό βρώμικων αντικειμενικά ανθρώπων.
Και τέλος: Έχουμε πάει για φαγητό σε ένα εστιατόριο, ούτε που θυμάμαι πώς λεγόταν, κάπου κοντά στη Σορβόνη. Τρώμε κανονικά το γεύμα μας και ξαφνικά διαπιστώνει η φίλη μου ένα ποντίκι να κόβει βόλτες στο μαγαζί κάτω από τα τραπέζια. Εννοείται πως αρχίζει να τσιρίζει και κυριολεκτικά ανεβαίνει στην καρέκλα! Εγώ αντέδρασα λιγότερο δραματικά είναι η αλήθεια. Οι υπόλοιποι πελάτες δεν έδωσαν καμία σημασία και συνέχισαν να τρώνε το φαγητό τους. Έρχεται ένας σερβιτόρος να δει τι συμβαίνει κι όταν η φίλη μου του λέει για το ποντίκι η απάντησή του αφοπλιστική : "Εδώ είναι Παρίσι"... και φεύγει...