Φέτος για τα χριστούγεννα αποφάσισα να εξαργυρώσω τα μίλια που ειχα μαζέψει από την Αegean και για τις μέρες που με ενδιέφεραν βρήκα για Βουδαπέστη. Πέταξα στις 24, παραμονή χριστουγέννων, έχοντας διαβάσει πολλά πράγματα για τη Βουδαπέστη, αλλά πουθενά ότι στις 24, 25 και 26 Δεκέμβρη είναι τα πάντα (ή σχεδόν τα πάντα) κλειστά. Η αρχή έγινε στο αεροδρόμιο, όπου με πληροφόρησαν ότι δεν υπήρχε κάποιο μέσο για να μετακινηθώ, παρά μόνο ένα νυχτερινό λεωφορείο που έχει αραιά δρομολόγια κ κάποια ταξί. Αναγκαστικά λοιπόν, πήρα με την παρέα μου ταξί. Το καλό είναι ότι για κάθε περιοχή της πόλης υπάρχει στάνταρ ποσό που πληρώνεις, όσα άτομα κι αν είναι η παρέα, σε όποιο μέρος της συγκεκριμένης περιοχής πας. Η δική μας ήταν στην περιοχή 2, μας έδωσαν ένα χαρτί στο οποίο τύπωσαν τη διεύθυνσή μας κ το κόστος, καθώς και το νούμερο του ταξί. Ηρθε λοιπόν το ταξί μας, δώσαμε στον οδηγό το χαρτάκι, μας πήγε ακριβώς στο ξενοδοχείο μας κ του δώσαμε όσα έλεγε το χαρτί (5400 φιορίνια) και το κρατήσαμε γιατί αν καλούσαμε την ίδια εταιρία για το γυρισμό, θα είχαμε επιπλέον έκπτωση.
Οταν φτάσαμε στη ρεσεψιόν, ένας έλληνας πελάτης μάς ενημέρωσε ότι τα πάντα αυτές τις 3 μέρες είναι κλειστά και με βαριά καρδιά, αφού τακτοποιηθήκαμε, βγήκαμε για να δούμε την πόλη. Ηταν 8 το βράδυ, έκανε πάρα πολύ κρύο, ήταν χιονισμένα από την προηγούμενη μέρα και είχε πολύπυκνή ομίχλη. Το τοπίο ήταν μαγευτικό. Ψυχή δεν κυκλοφορούσε εκτός από κάποιους νεαρούς που προσπαθούσαν να μας πείσουν να πάμε σε πορνό πάρτι ή σε σεξ σόου, μαγαζιά που δεν ακολουθούσαν το έθιμο της αργίας. Τους προσπεράσαμε ευγενικά και πήγαμε μια βόλτα μέχρι τη γέφυρα της Ελισάβετ που ήταν κοντά στο ξενοδοχείο.Περάσαμε από την Πέστη που ήμασταν στη Βούδα και ξαναγυρίσαμε πίσω γιατί η ομίχλη δε μας άφηνε πολλά περιθώρια να προχωρήσουμε και να ανηφορίσουμε στη Βούδα.
Η βραδυά έληξε με επιστροφή στο ξενοδοχείο, ύστερα από βόλτες στην εντελώς ερημική Πέστη και μια πίτσα στο μοναδικό ανοιχτό μαγαζί που βρήκαμε, απογοητευμένοι για τις επόμενες μέρες που θα ακολουθούσαν, οι οποίες όμως ήταν εντελώς διαφορετικές από ό,τι περιμέναμε και μας αντάμειψαν με το παραπάνω.
(Αύριο, θα σας γράψω τη συνέχεια)
Οταν φτάσαμε στη ρεσεψιόν, ένας έλληνας πελάτης μάς ενημέρωσε ότι τα πάντα αυτές τις 3 μέρες είναι κλειστά και με βαριά καρδιά, αφού τακτοποιηθήκαμε, βγήκαμε για να δούμε την πόλη. Ηταν 8 το βράδυ, έκανε πάρα πολύ κρύο, ήταν χιονισμένα από την προηγούμενη μέρα και είχε πολύπυκνή ομίχλη. Το τοπίο ήταν μαγευτικό. Ψυχή δεν κυκλοφορούσε εκτός από κάποιους νεαρούς που προσπαθούσαν να μας πείσουν να πάμε σε πορνό πάρτι ή σε σεξ σόου, μαγαζιά που δεν ακολουθούσαν το έθιμο της αργίας. Τους προσπεράσαμε ευγενικά και πήγαμε μια βόλτα μέχρι τη γέφυρα της Ελισάβετ που ήταν κοντά στο ξενοδοχείο.Περάσαμε από την Πέστη που ήμασταν στη Βούδα και ξαναγυρίσαμε πίσω γιατί η ομίχλη δε μας άφηνε πολλά περιθώρια να προχωρήσουμε και να ανηφορίσουμε στη Βούδα.
Η βραδυά έληξε με επιστροφή στο ξενοδοχείο, ύστερα από βόλτες στην εντελώς ερημική Πέστη και μια πίτσα στο μοναδικό ανοιχτό μαγαζί που βρήκαμε, απογοητευμένοι για τις επόμενες μέρες που θα ακολουθούσαν, οι οποίες όμως ήταν εντελώς διαφορετικές από ό,τι περιμέναμε και μας αντάμειψαν με το παραπάνω.
(Αύριο, θα σας γράψω τη συνέχεια)
Attachments
-
152,4 KB Προβολές: 192