Ουγγαρία Βουδαπέστη φουλ εξτρα....Do you speak english?

[tzenipan]

-Πάνο, μην αγχωθείς, αλλά νομίζω πως τα Ευρουλάκια μας μεταμορφώθηκαν σε λεφτά απ' τη Μονόπολη....

-Τι εννοείς; Δεν πήγες σε ανταλλακτήριο όπως είπαμε; Κότσο σε έπιασαν ρε αγάπη μου; Δε το πιστεύω... Που πήγες;

-Δεν μου φαίνονται αληθινά λεφτά αυτά που μου έδωσαν... Στο ανταλλακτήριο το γνωστό... Δεν ξέρω ούτε, αν αυτά που μου έδωσαν αξίζουν 150 ευρώ ή 5.... Ο θεός να μας βοηθήσει.

Αυτά μαθαίνει όποιος καλόμαθε στα ευρώπουλα και έχει ταξιδέψει μόνο στην ευρω-ζώνη.... Όλα τα υπόλοιπα του φαινονται ψεύτικα. Κοίταζα τα Φιορινακια μας, λες κι ήταν από άλλο πλανήτη φερμένα...

Αυτό το ταξίδι Αθήνα-Βουδαπέστη, κανονίστηκε κυριολεκτικά σε δευτερόλεπτα. Είδα την προσφορά της ryannair με 60 ευρώ πηγαινελα το άτομο. 8 Απριλίου αναχωρηση, στα γενέθλια του αγαπημένου μου συζύγου-πλέον, ετσι για το κάτι διαφορετικό. 'Ενα ωραιότατο τριήμερο μέσα στην ακόμα ψυχρή άνοιξη της κεντρικής Ευρώπης.
Είχα μπροστά μου μονάχα 3 εβδομάδες απ'τη στιγμή που έκλεισα τα αεροπορικά να οργανώσω τα πάντα, ενώ ταυτόχρονα οργάνωνα και την Νέα Υόρκη +Μαιάμι -με απόλυτη επιτυχία όπως αποδείχτηκε στην παλαιότερη ιστορία μου αν την έχετε διαβάσει...

Ελπίζω να απολαυσετε την αφήγησή μου για το ταξίδι αυτό, το οποίο είχε αρκετά ευτράπελα, και αρκετές στιγμες που θα θυμόμαστε για πάντα με άφθονο γέλιο! Θα μοιραστώ αυτές τις στιγμές κι ελπίζω να τις απολαύσετε.

Προσδεθείτε, θα προσγειωθούμε Βουδαπέστη... Κι είναι πολύ πολύ όμορφη!

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[tzenipan]

το ταξίδι-η άφιξη


Έπειτα από έναν αγώνα δρόμου να ετοιμάσουμε απ'το βράδυ τις....χειραποσκευές μας, και μην έχοντας ταξιδέψει ξανά με ryannair, ο προβληματισμός μας ήταν μεγάλος.

Τι εννοούν χειραποσκευές;

Εβλεπα στο site τις επιτρεπόμενες διαστάσεις και πραγματικά αυτό ηταν ένας γρίφος για εμάς. Δεν ξέραμε τι είδους αποσκευή να πάρουμε, και εν τέλει φοβούμενοι μη μας βγει αλμυρό φυστίκι η χρέωση για μεγαλύτερη βαλίτσα, πήραμε κι οι δύο από ένα σχολικό σακίδιο(ναι....απ αυτά τα κανονικά....που ούτε τα παπούτσια μου δεν χωρούσαν) και επιπλέον μια μικρή τσάντα χειρός.

Εκείνες τις μέρες ο υδράργυρος στην πρωτεύουσα χτυπούσε κόκκινο, κυκλοφορούσες με κοντομάνικο άνετα, αλλά εμείς βγήκαμε απ' το σπίτι για να πάμε στο Ελ. Βενιζέλος περίπου όπως αν πηγαίναμε για σκι στον Παρνασσο.

Είχαμε φορέσει πάνω μας όλα τα ρούχα σχεδόν που θα χωρούσαν σε μια φυσιολογική βαλίτσα. 4-5 μπλούζες ο καθένας μας, πουλόβερ, φούτερ, από δύο παντελόνια, σκουφιά, γενικά βγήκαμε να πάρουμε το μετρό σαν να ήρθαμε απ' τη Λαπωνία μόλις...

Δε θα ξεχάσω ποτέ τη διαδρομή μας στο μετρό. Βράζαμε κυριολεκτικά μέσα στα 100 ρούχα μας, αλλά δεν υπήρχε επιλογή δυστυχώς... Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, λέει ο λαός...

Είχαμε κάνει φυσικά τσεκ-ιν απ' το σπίτι γιατί αλλιώς η υπουλη-αν και λατρεμένη- ryannair σε χρεωνει 50 ευρώ. Πολύ εύκολη η διαδικασία, μέχρις ότου έφτασε η στιγμή να περάσουμε τον έλεγχο των χειραποσκευών.
Ο χρόνος μας αρκετά οριακός, καθώς το αεροδρόμιο ήταν φίσκα κι εμείς δεν υπολογίσαμε καλά τους χρόνους μας.
Περνάω εγώ τον έλεγχο, αλλά στην σειρά του Πάνου υπήρχε πρόβλημα.
Του έλεγαν πως χρυπάει κάποια εκρηκτική ύλη στο μικρό τσαντάκι που κρατούσε. Ψάχνουν, ξαναψάχνουν, τίποτα. ξαναπερνάνε το τσαντάκι, πάλι τα ίδια. "Δεν μπορείτε να φύγετε, κάτι συμβαίνει".
Εγω να φυσάω και να ξεφυσάω,να κοιτάζω το ρολόι,να λέω θα χάσουμε το αεροπλάνο με τη γνωστή μου ψυχραιμη φωνή.. Ο Πάνος να κοιτάζει απορρημένος, να μην ξέρει κι αυτός τι γίνεται..

κανά 20λεπτο έψαχναν, όπου τελικά ο "ένοχος"βρέθηκε... Μια σφαίρα-ενθύμιο που είχε μπεί στο τσαντάκι τουλάχιστον μια 8ετία πίσω κι είχε τρυπώσει κάτω απ' την φόρδρα.

Αυτό ήταν την κάτσαμε, λέω...

θα χάσουμε το αεροπλάνο....

Έχοντας δει πολύ "εφιάλτης πέρα απ' τα σύνορα" στον ΣΚΑΙ ΄σκεφτόμουν πως θα μας έκλειναν γι ανάκριση σε κανένα δωμάτιο και μετά στην Μπουζού...
Ωραία ξεκινήσαμε.

Ερχεται ο υπεύθυνος ασφαλείας, του εξήγησε ο Πάνος την κατάσταση και επειδή η σφαίρα έγραφε ΣΗΤΕΙΑ-ΚΡΗΤΗ και δίπλα είχε το γνωστό χάρτη σε μικρογραφία, την γλιτώσαμε την ψειρού.

Του είπε μάλιστα πως θα την βάλει στα απωλεσθέντα να την πάρει στην επιστροφή. Μετά τις άπειρες ευχαριστίες σχεδόν μέχρι εναγκαλισμού,
τρεχάτε ποδαράκια μου!
Φυσικά πάλι οριακά προλάβαμε! Κάτι παίζει με μας, τι να πω. Όπου και να πάμε το αεροπλάνο κλείνει την πόρτα του με τελευταιους επιβαίνοντες εμάς τους δυο!
Καλά ξεκινήσαμε, με την αδρεναλίνη στα ύψη, παράπονο δεν έχω!

Οι δύο ώρες πέρασαν αέρα, η πτήση ήταν άψογη. Δε θα πω όμως το ίδιο για την προσγείωση..

Όσον αφορα τη διαμονή μας, δεν μείναμε σε ξενοδοχείο. Είχαμε κλεισει μέσω airbnb, ένα πολύ όμορφο σπίτι δίπλα σε στάση του μετρό και πολύ κοντα στην basilica με 120 ευρώ για 3 βράδια. Ο οικοδεσπότης μας ο Gabor, μας είχε ενημερώσει για τον κωδικό που θα μπαιναμε σπίτι, και μας είχε φανεί εύκολο.

Βγαίνοντας απ' το αεροδρόμιο της Βουδαπέστης, ένας παγωμένος αερας διαπέρασε τα κόκκαλά μας. Είχε ήδη σουρουπώσει και αποφασίσαμε να πάρουμε ταξί γιατί αρκετά είχαμε περάσει.

Δεν θα ξεχάσω, τη συζητηση με την οδηγό ταξί.

-Από που είστε; Σε αγγλικά που περνάει κανένα τέταρτο για να καταλάβεις τι λεει ο άλλος...

-Απ' την Ελλάδα.

-ααα...και ήρθατε για να μεταναστευσετε;;;

-όχι, για διακοπές!

-Μπορείτε να κάνετε διακοπές; Νόμιζα δεν έχετε λεφτά εκεί...

Ωραία συνεχίζουμε, σκέφτηκα...
Φτάσαμε μετά από ώρα αρκετής σιωπής στο ταξί, στη διεύθυνση που μας είχε δώσει ο Gabor. Όλα καλά, μπήκαμε στο σπίτι με τον κωδικό, πανέμορφη μεζονέτα με το ζωμάτιο σε οντά. Ωραία!

Είμαστε έτοιμη για την πρωτη μας βόλτα με συνοπτικές διαδικασίες...
Αναγνωριστική θα έλεγα.

Οι όμορφοι και καθαροι δρόμοι μας έναναν να περπατάμε για ώρα.! Η συνέχεια έρχεται σύντομα και θα είναι ξεσηκωτική!

 

[taksidiara psuxi]

το ταξίδι-η άφιξη

Φυσικά πάλι οριακά προλάβαμε! Κάτι παίζει με μας, τι να πω. Όπου και να πάμε το αεροπλάνο κλείνει την πόρτα του με τελευταιους επιβαίνοντες εμάς τους δυο!
Καλά ξεκινήσαμε, με την αδρεναλίνη στα ύψη, παράπονο δεν έχω!

Υποψιάζομαι ότι οι καλοκαιρινές μας διακοπές δεν θα ξεφύγουν από το μοτίβο!!!!!

Καλά με την σφαίρα το θυμάμαι αλλά με τα ρούχα δεν μου το χες πει έχω πεθάνει στο γέλιο!

 

[tzenipan]

Και που να δεις

Υποψιάζομαι ότι οι καλοκαιρινές μας διακοπές δεν θα ξεφύγουν από το μοτίβο!!!!!

Καλά με την σφαίρα το θυμάμαι αλλά με τα ρούχα δεν μου το χες πει έχω πεθάνει στο γέλιο!

Και που να δεις και τα παρακάτω!!!

 

[tzenipan]

Το πρώτο βράδυ μας βρήκε στο Νο1 εστιατόριο σύμφωνα με το trip advisor, το Zeller Bistro.
Μπορώ να πώ πως καθόλου άδικα δεν κατέχει τον τίτλο αυτό, αφού έχει εξαιρετική ατμόσφαιρα, πολύ καλές τιμές και πολύ δυνατό φαγητό.
Μετά από μια όμορφη βραδιά,γυρίσαμε στο σπίτι να ξεκουραστούμε,γιατί η επομενη μέρα μας θα ήταν γεμάτη!

zeller bistro (φωτο απ'το internet)

Το ξύπνημα

Χωρίς να χρειαστώ ξυπνητήρι, κι αφήνοντας τον Πάνο να ροχαλίζει σαν φώκια με άσθμα, κατέβηκα τις σκάλες του οντά κατα τις 8.30 για να φτιάξω καφέ, μιας και ο Gabor μας ειχε στο ντουλάπι όλα τα καλά. Κα΄φε στιγμιαίο, ζαχαρίτσα σε κύβους, βραστήρα, εμφιαλωμένο νερό και γαλατάκια.
Θα σας αναφέρω πως τελικά δε χρειάστηκα καφέ να ξυπνήσω, με πρόλαβαν οι καταστάσεις...
κατεβάζω μια ωραιότατη κούπα κι ανοίγω τον βραστήρα να ζεστάνω το νερό. Τι το 'θελα;
Ανάθεμα την ώρα.... κατάρα τη στιγμή....
Ακόμα και τώρα που το γράφω, μισό χρόνο μετά, μου έρχεται στο ρουθούνι αυτή η μπόχα του βραστήρα.
Ο Gabor μάλλον είχε βράσει πόδια πατσά εκεί μέσα πριν κανά χρόνο και είχε ξεχάσει να πετάξει το νερό. Δεν εξηγείται αλλιώς...


Εύχομαι να μην τύχει σε κανέναν σας παιδιά...


Ξύπνησα τον Πάνο άρον άρον μόνο και μόνο για να πετάξει αυτό το νερό γαιτί δεν άντεχα την ιδέα οτι υπάρχει στην κουζίνα κάτι τόσο απαίσιο. Τι τραβάτε κι εσείς οι άντρες μερικές φορές. Σας παραδέχομαι, είστε παλικάρια.

Σε μισή ωρίτσα ήμασταν στο δρόμο για το κοινοβούλιο. Ήταν πολύ κοντά απ' το σπίτι και σε 5λεπτά με τα πόδια φτάσαμε εκεί. Θα αφήσω τις φωτογραφίες να μιλήσουν γιατί ηταν πραγματικά πανέμορφο!

με φόντο το κοινοβούλιο

το κοινοβούλιο

οι τσολιάδες μας είναι κλασεις ανώτεροι!

η προεδρική φρουρά

Αφού χαζολογήσαμε κάμποση ώρα,μπήκαμε και σε ένα δωρεάν μουσείο που υπήρχε εκεί δίπλα, το οποίο ήταν πάρα πολύ μικρό και περιείχε κάποια κομμάτια του κοινοβουλίου που είχαν...αντικατασταθεί; Δεν κατάλαβα τα αγγλικά του τύπου που μας εξηγούσε τι είναι οπότε υποθετω πως κάτι τέτοιο εννοουσε.

το...τεράστιο δωρεαν μουσείο

έπειτα κατηφορίσαμε προς τον Δούναβη και περπατήσαμε κατά μήκος μέχρις ότου φτάσαμε στο μνημείο τον Εβραίων.

απλό,καθημερινό

με φόντο τον Δούναβη

ένας φόρος τιμής...

ο λόγος

Μετά από μπόλικο περπάτημα,φτάσαμε μέχρι την γνωστή chain bridge. Γενικά δεν την παλευαμε από πείνα κι έτσι ψάχναμε οτιδήποτε θα σέρβιρε φαγώσιμα. Από φούρνο μέχρι γκουρμε. Τελικά, δεν βρήκαμε τίποτα κι αποφασίσαμε να περάσουμε στη Βούδα μέσω της γέφυρας και να φάμε εκει.

chain bridge

chain bridge

Η θέα απ' την γέφυρα

Η συνέχεια έρχεται σύντομα, γεμάτη, βρισκόμαστε στη μέση της μέρας άλλωστε!

 

[Dina Z]

Να εισαι καλα με εκανες και γελασα! Και με τη σφαιρα-ενθυμιο και με τον βραστηρα!
Ομολογω ομως πως δεν θα ηθελα καθολου να βρεθω στη θεση σου

 

[tzenipan]

Να εισαι καλα με εκανες και γελασα! Και με τη σφαιρα-ενθυμιο και με τον βραστηρα!
Ομολογω ομως πως δεν θα ηθελα καθολου να βρεθω στη θεση σου

Dina Z, άλλο να στο λέω,άλλο να το ζεις...!!! χαχα

 

[Arkoudou]

Τζένη συγχαρητήρια και για αυτή την ιστορία σου. Ήσουν ο άνθρωπος που με έπεισε ότι αξίζει ένα ταξίδι στην Νέα Υόρκη. Ουγγαρία (Βουδαπέστη και λίμνη Μπάλαντον) είχα πάει πριν την κατάρευση του ανατολικού μπλοκ (ήμουν μικρούλα τότε) με τους γονείς μου σκέψου και σιδηροδρομικώς! Τώρα είμαι περίεργη από τις φωτογραφίες και τις περιγραφές σου να δω πόσο έχει αλλάξει η πολύ όμορφη αυτή πόλη. Ανυπομονώ για τη συνέχεια

 

[tzenipan]

Τζένη συγχαρητήρια και για αυτή την ιστορία σου. Ήσουν ο άνθρωπος που με έπεισε ότι αξίζει ένα ταξίδι στην Νέα Υόρκη. Ουγγαρία (Βουδαπέστη και λίμνη Μπάλαντον) είχα πάει πριν την κατάρευση του ανατολικού μπλοκ (ήμουν μικρούλα τότε) με τους γονείς μου σκέψου και σιδηροδρομικώς! Τώρα είμαι περίεργη από τις φωτογραφίες και τις περιγραφές σου να δω πόσο έχει αλλάξει η πολύ όμορφη αυτή πόλη. Ανυπομονώ για τη συνέχεια

Σ' ευχαριστώ παρα πολύ για τα όμορφα λόγια...! Ελπίζω να βρεις κι αυτή την ιστορία εξίσου όμορφη!!
Η συνεχεια έρχεται άμεσα...!!!!

 

[tzenipan]

το απόγευμα έφτασε...

Αφού περπατήσαμε για ώρα στην chain bridge που ενώνει την Βούδα με την κοσμοπολίτικη Πέστη, χαζέψαμε τη θέα στον Δούναβη με τα ποταμόπλοια να χαράζουν ακανόνιστες γραμμές στο γκριζωπό ποτάμι, φτάσαμε στην όμορφη Βούδα με το επιβλητικό κάστρο να δεσπόζει πάνω μας. Το τελεφερίκ, ακριβώς σχεδόν εκεί που τελειωνει η γέφυρα, εντυπωσιακό σίγουρα, με αρκετό κόσμο να περιμένει στην ουρά.

Εκεί υπήρχει ένας φούρνος όπου καθίσαμε για ένα διάλειμμα, μέχρι να αποφασίσουμε πως θα συνεχίσουμε το υπόλοιπο της ημέρας μας. Την επόμενη μέρα θα υποδεχόμασταν κι ένα φιλικό ζευγάρι όπου μαζί θα περνούσαμε άλλη μια γεμάτη μέρα.
Πήραμε ένα Begel με διάφορα αλλαντικά και τυριά ο καθένας, κι έναν ζεστό καφέ που είχαμε ανάγκη με τόσο κρύο!

έξω απ το τελεφερίκ

ο κόσμος στο τελεφερικ

στο τελεφερικ

αναρρωτιέμαι τι απεικόνιζε αυτό το γλυπτό....

Εκεί λοιπον που καθόμασταν, μας πλησίασε ένα παλικάρι απ' τα hop on-hop off, μας εξήγησε τη λογική, κι αποφασίσαμε πως άξιζε τα λεφτά του και το αγοράσαμε.
Το hop on-hop off είναι τουριστικα λεωφορεία που περνανε απόλα τα σημεία ενδιαφέροντος και μπορείς να κατέβεις όπου εσύ επιλέξεις. Μάλιστα περιελάμβανε και κρουαζιέρα στον Δούναβη, οπότε δε διστάσαμε αφού θα γλιτώναμε κάμποσο χρόνο!

Ο Πάνος,διακαώς ήθελε να πάμε να δούμε κάποιον αγώνα ποδοσφαίρου, είχε ψάξει όλα τα γήπεδα-άλλωστε είναι φανατικός του σπόρ, αλλά ο φίλος μας τον ενημέρωσε πως ο χουλιγκανισμος στην Ουγγαρία είναι σε βαθμό να μην συνίσταται να παρακολουθήσουμε παιχνίδι...
Έτσι το σχέδιο άλλαξε(ευτυχως για μένα...) και θα παίρναμε το λεωφορείο που ανεβαίνει στο Κάστρο.
Εκεί είχαμε ένα ακόμα παράξενο συμβάν, η ζωή πάλι μας τρολλάρει, και μας στέλνει στο λεωφορείο δίπλα έναν Κινεζο, ο οποίος στην αρχη, σε κινεζο-αγγλικα, μας πιάνει κουβέντα για την πόλη. Εν τέλει μας ρώτησε αν μπορεί να έρθει μαζί μας στην βόλτα στον κάστρο γιατί ταξίδευε μόνος χωρίς παρέα.
Κοιταχτήκαμε παράξενα μεταξύ μας, κι εγώ τπυ είπα πως μπορεί να περπατήσει όπου θέλει,ελευθερία εχουμε, αλλα πως εμεις ταξιδεύουμε οι δυο μας!
Δώσε θάρρος στο χωριάτη....
αυτό που ζήσαμε, τι να πω,ο τύπος ήταν κάτι σαν στόκερ-καρτουν. Μας φωτογράφιζε συνεχώς, και μας ζήτησε να βγάλουμε σέλφι να τη στείλει στη μαμά(!) του να δει πως βρήκε παρέα.
Είχαμε πεθάνει στο γέλιο παρότι είχε αρχίσει να μας ενοχλεί,καθώς μας ακολουθούσε κατά πόδας, το ρίξαμε όμως στο χαβαλέ, και το εκμεταλλευτήκαμε ωστε να έχουμε μερικές φωτογραφίες μαζί και να μην αγγαρεύουμε όλο άσχετους. Εδώ είχε γίνει κολλητός μας άλλωστε!!

Γυρνάμε στο Κάστρο, επιβλητικό, όμορφο, με χαρακτήρα και καταπληκτική θέα!

το κάστρο

μια κυρία μας έβγαζε φωτογραφία, αλλά βλέποντας τον κινέζο να μας τραβαει από δίπλα, δεν άντεξα....αυτό θα πει κλαιω απ' τα γέλια!

δίμετρος ο φρουρός εδώ

φανταστική θέα

στο κάστρο


αφού με κόπο καταφέραμε να ξεφύγουμε απ΄τον Κινέζο, πήραμε το λεωφορείο και βρεθήκαμε στην εβραική συνοικία.
Εκεί είδαμε τη συναγωγή,που είναι σημαντικό αξιοθέατο αλλά δεν μπήκαμε μέσα και έπειτα περπατήσαμε ως ενα πολύ οικονομικό μαγαζί για φαγητό εβραικό, που αποδείχτηκε θησαυρός συνολικά!
To μαγαζί λέγεται mazel tov, και το συστήνω λόγω τιμών και ποιότητας!

στο δρόμο

mazel tov

mazel tov

αφού περπατήσαμε κι άλλο στους όμορφους δρόμους, γυρίσαμε για λίγη ξεκοούραση ώστε το βράδυ να συνεχίσουμε δυναμικα!

 

[Klair]

αναρρωτιέμαι τι απεικόνιζε αυτό το γλυπτό..

Ασβεστολιθικό γλυπτό, ύψους 3m, σχηματίζοντας ένα μηδενικό σημείο, το οποίο σηματοδοτεί το σημείο αναφοράς από το οποίο μετρούνται όλες οι οδικές αποστάσεις της χώρας και ονομάζεται χιλιόμετρο μηδέν.

 

[giannismits]

Αγαπημένη η Βουδαπέστη.
Η περιγραφή απολαυστική και οι φωτογραφίες εξαιρετικές. Ποια μηχανή έχετε?
Πάντως για Απρίλιο βλέπω μουντίλα και από τα ντυσίματα είναι σαν χειμερινό το σκηνικό.

Ο κινέζος σας έβγαλε φωτογραφίες. Εσείς δεν βγήκατε καμιά μαζί του? Θέλουμε να δούμε