Βιετνάμ Καμπότζη Βιετνάμ - Καμπότζη! Από τη Sa Pa μέχρι το Siem Reap

[aspa]

Εξαιρετικά πάντα τέτοια. Πολύ όμορφα.

 

[kipi]

Ελπιζω να μην αργησει η συνεχεια

 

[Panos_65]

Όλες οι φωτογραφίες είναι καλές, αλλά αυτή είναι υπέροχη!!!!!

 

[ggonholidays]

Επιστρέψαμε στο Ανόι με τις καλύτερες εντυπώσεις για το HalongBay. Κάναμε τσεκ ιν στο ξενοδοχείο Meracus Hotel 1 Hanoi που είχαμε κλείσει δύο μέρες πριν και που καμία σχέση δεν είχε με το προηγούμενο. Άνετα και καθαρά δωμάτια χωρίς κατσαρίδες σε πολύ βολική τοποθεσία.

Στη συνέχεια πήγαμε κατευθείαν στο Sofitel Hotel Hanoi για το Chocolate Buffet. Από τότε που διάβασα σε αυτό το φόρουμ για το chocolateBuffet έπαθα ψύχωση. Βράδυ παρά βράδυ το έβλεπα στον ύπνο μου και έτσι ο σύζυγος αναγκάστηκε να συναινέσει. Ένα τεράστιο δωμάτιο γεμάτο με όλων των ειδών τα γλυκά. Παγωτά, σοκολατάκια, σουφλέ, κεικ, μους, κρέπες, τούρτες ... Μέχρι και ένα σιντριβάνι /φοντού σοκολάτας είχαν. Η τιμή αρκετά τσιμπημένη ακόμα και για ευρωπαϊκά δεδομένα αλλά δεν μετάνιωσα ούτε σεντ. Λάτρεις τις σοκολάτας και των γλυκών γενικότερα μην το χάσετε με τίποτα αν βρεθείτε κατά κει. Πάνω στον ενθουσιασμό μου (την λαιμαργία μου για να είμαι πιο ειλικρινής) ξέχασα να βγάλω φώτο. Τις πιο κάτω τις βρήκα στο διαδίκτυο έτσι για να πάρετε μια γεύση.

Μετά από το όργιο με τις σοκολάτες και την κατανάλωση 98765432123456789 θερμίδων παρακολουθήσαμε μια παράσταση κουκλοθέατρου πάνω στο νερό στο Thang Long Water Puppet Theatre. Είχαμε κλείσει εισιτήρια από την προηγούμενη μας επίσκεψη στο Ανόι. Δεν τρελάθηκα με την παράσταση αλλά δεν βαρέθηκα κιόλας.

Συνεχίσαμε με βόλτες στη νυχτερινή αγορά και στη λίμνη μέχρι αργά το βράδυ. Οι δρόμοι του Ανόι ήταν συνέχεια γεμάτοι.

Στο μεταξύ ανάμεσα στις κρεπάλες με τις σοκολάτες, τις μουσικές κούκλες και τις τσάρκες, συζητούσαμε την συνέχεια του ταξιδιού μας που ακόμα δεν είχε αποφασιστεί. Οι επιλογές μας ήταν να μείνουμε στο Ανόι ακόμα λίγες μέρες ή να πετάξουμε για Can Tho όπως ήταν αρχικά το πρόγραμμά μας. Ένας σύντομος έλεγχος που κάναμε για εισιτήρια παρέμεναν σε χαμηλά επίπεδα και έτσι αποφασίσαμε να φύγουμε την επομένη για Can Tho. Το βράδυ κλείσαμε εισιτήρια και ξενοδοχείο για να μην μείνουμε στους πέντε δρόμους να κοιμόμαστε στα παγκάκια στις όχθες του Μεκόνγκ.

Το επόμενο πρωί κάναμε μια πολύ πρωινή βόλτα στη λίμνη όπου ντόπιοι όλων των ηλικιών αθλούνταν και στη συνέχεια επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να πάρουμε πρωινό το οποίο ήταν πάρα πολύ πλούσιο και γευστικό.

Το ταξί που μας έστειλε η κα Τσαμ μας παράλαβε έγκαιρα για το αεροδρόμιο για κακή μας τύχη όμως ή μάλλον για να το θέσουμε πιο σωστά από τεράστια αφηρημάδα ξεχνάμε τα διαβατήρια στο ξενοδοχείο και το αντιλαμβάνομαι κάπου στο μέσο της διαδρομής. Εκεί που ήμουν έτοιμη να πάθω το εγκεφαλικό ο σύζυγος παίρνει τηλέφωνο στο ξενοδοχείο και οι άνθρωποι εξυπηρετικότατοι έστειλαν ένα υπάλληλο με παπάκι και μας τα έφερε. Χάρη σε αυτόν λοιπόν φτάσαμε έγκαιρα στο αεροδρόμιο και πήραμε τη πτήση για το Can Tho.

 

[ggonholidays]

Και πριν φύγουμε από Ανόι μερικές σκηνές που μου έκαναν φοβερή εντύπωση.

Πρώτα από όλα τα αμέτρητα μηχανάκια στους δρόμους του Ανόι. Να περάσεις το δρόμο είναι πραγματικός άθλος. Τα παπάκια δεν σταματάνε, απλά σε αποφεύγουν(αν είσαι τυχερός). Τις πρώτες φορές απλά ακολουθούσαμε τους ντόπιους μέχρι να εξοικειωθούμε.

Ποδήλατα που πάντα κάτι κουβαλούν... Όσες φορές και να το δεις το θέαμα δεν πάυει να εντυπωσιάζει!

 

[makisg]

οι φωτογραφίες σου είναι πανέμορφες. μας ταξίδεψες.

 

[GTS]

Πανέμορφη και ατμοσφαιρική η παλιά πόλη στο Ανόι. Εμένα μου άρεσαν και άλλα κομμάτια της πόλης, αγαπάμε Βιετνάμ...

 

[ggonholidays]

Κατά την διάρκεια της πτήσης έφερα στο μυαλό μου το τι είχαμε ζήσει μέσα σε έξι μόνο μέρες που βρισκόμασταν στο Βιετνάμ. Από το ατμοσφαιρικό αλλά πολύβουο Ανόι, στη πολύχρωμη Bac Ha, τις καταπράσινες σκαλισμένες πλαγιές της Σα Πα και το μαγικό Χαλόγκ Μπεή. Όλα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους αλλά άκρως ενδιαφέροντα και συναρπαστικά. Το ταξίδι μας ήταν πολύ στο τρέξιμο αλλά δεν μετανιώνω. Δεν θα ήθελα να άφηνα πίσω τίποτα από όλα αυτά. Αναλογιζόμουν τι άλλο μπορώ να περιμένω από αυτό το ταξίδι. Οι εντυπώσεις που είχα μέχρι εκείνη την ώρα ήταν οι καλύτερες.

Το Can Tho είναι μια πόλη στο Δέλτα του Μεκόνγκ από όπου μπορείς να επισκεφτείς πλωτές αγορές λαχανικών και φρούτων καθώς και γραφικά κανάλια στου Μεκόνγκ.

Με το που έφτασε το ταξί στο αεροδρόμιο πήραμε ταξί για την σύντομη διαδρομή μέχρι το ξενοδοχείο μας. Δεν θέλαμε να χάσουμε ούτε λεπτό γιατί κόντευε απόγευμα και εμείς ακόμα είχαμε να κανονίσουμε τη βαρκάδα στο Μεκόνγκ για νωρίς το επόμενο πρωί.

Στον αυτοκινητόδρομο για το ξενοδοχείο

Τα παπάκια δεν λείπουν ούτε εδώ...

Βουρ για τσεκ ιν λοιπόν στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει μόλις το προηγούμενο βράδυ. Ο ευγενικός υπάλληλος παίρνει τα διαβατήρια μας και ψάχνει, ψάχνει ξαναψάχνει. Αλλά τίποτα...

- Μα τι κάνει τόση ώρα επιτέλους; Πόσο άσχετος είναι; δεν κάνει πιο πέρα να έρθει κανένα κοριτσάκι που το κατέχει το θέμα;
- Είσαι σίγουρη ότι είμαστε στο σωστό ξενοδοχείο;
- Ναι καλέ. Να εδώ... έχω κατεβάσει την κράτηση στο κινητό μου. Δες εδώ. Προπληρώσαμε κι όλας. Να κοίτα...
-Χριστιανή μου... Πόσες του μήνα έχουμε σήμερα;
-30 για πότε είναι η κράτηση;
-Για τις 30 είναι αλλά είναι γνωστό ότι ζεις εκτός τόπου και χρόνου. 29 έχουμε σήμερα! Γιαυτό δεν το βρίσκει ο άνθρωπος!
- Ωχ και έχουμε προπληρώσει κιόλας. Να του το πούμε?
- Τι άλλο λες να κάνουμε;
- Καλέ μου κύριε... Εεεεε ξέρετε μόλις διαπίστωσα ότι έκανα λάθος την μέρα της κράτηση. Γιαυτό παιδεύεστε τόση ώρα και δεν την βρίσκετε.
- Το ξέρω. Απλά προσπαθώ να σας βρω δωμάτιο για σήμερα αλλά μάλλον είναι αδύνατο. Είμαστε γεμάτοι με ένα γκρουπ Κινέζων. Δώστε μου ακόμα μερικά λεπτά ...
- Πάρε το χρόνο σου αγόρι μου ...

Πάλι αυτοί οι Κινέζοι στα πόδια μας! Μου ήρθαν σκηνές από το προηγούμενο ταξίδι στη Ταϊλάνδη που ψάχναμε μανιωδώς για ξενοδοχείο στο Κράμπι αλλά είχαν όλα καταληφθεί από τους Κινέζους και μου έρχεται μια σκοτοδίνη.

Τελικά αυτό το καλό, ευγενικό και προπαντός παραγωγικό παιδί κατάφερε να μας βρεί δωμάτιο και να μεταφέρει την κράτηση μας για εκείνο το βράδυ χωρίς έξτρα κόστος παρόλο που η κράτηση μας ήταν σε μη επιστρέψμη τιμή.

Πάμε τρέχοντας να αφήσουμε τις αποσκευές στο δωμάτιο και διαπιστώνουμε ότι μας είχαν δώσει μια τεράστια γωνιακή σουίτα.

- Είδες καλέ μου. Ευτυχώς που έκανα λάθος. Ε; Δεν απαντάς ε;

Με γοργές κινήσεις κατεβαίνουνε στην ρεσεψιόν και βρίσκουμε την κοπέλα που κανονίζει τα τουρ για να κανονίσουμε την αυριανή εκδρομή. 75 Ευρώ μας λέει. Καλέ ... βόλτα στο ποτάμι με βαρκούλα θα κάνουμε όχι κρουαζιέρα με θαλαμηγό.
- Δική σας η επιλογή. Αν θέλετε.
- Δεν θέλουμε... θα πάμε αλλού
- Να πάτε! Απλά να ξέρετε ότι μόνο άλλη μια ώρα θα είμαι εδώ.
- Σιγά μην ξανάρθουμε με τέτοια τιμή.

- Δεν μου λες χριστιανή μου... ξέρεις που αλλού να πάμε ή θα τρέχουμε άδικα.
- Βεβαίως και ξέρω. Τί νομίζεις ότι είμαι καμία άσχετη; Ότι δεν έχω μελετήσει; Επειδή έκανα μια φορά μια λάθος κράτηση;
-Εσύ δεν έκανες λάθος στα αεροπορικά και γι'αυτό θα κάτσουμε μόνο μια μέρα στο Can Tho?
-Ε καλά δυο φορες;
- Είναι και εκείνη η φορά που πήγαμε στην Αράχωβα...
- Καλά καλά τι να λέμε τώρα; Πάμε να βρούμε το γραφείο τουρισμού. Είναι στο δρόμο δίπλα από το ποτάμι. Δίπλα πρέπει να είμαστε.

Μετά από μισή ώρα γρήγορο περπάτημα βρίσκουμε επιτέλους το γραφείο τουρισμού αλλά ... είχε ήδη κλείσει εδώ και πολύ ώρα.

- Τις ώρες λειτουργίας δεν σκέφτηκες να κοιτάξεις; Πολύ καλή μελέτη έκανες.
- Εεεε ξέρεις κάπου διάβασα για μια γιαγιά που τριγυρνάει στο μόλο και κανονίζει βαρκάδες.
- Ποιά γιαγιά χριστιανή μου;... Άσε μας έκαψες με την μελέτη σου. Τρέχα αμέσως να προλάβουμε την κοπελιά στο ξενοδοχείο γιατί δεν μας βλέπω να τον βλέπουμε τον Μεκόνγκ.

Τρέχουμε με τα χίλια και την ουρά στα σκέλια για το ξενοδοχείο όπου η κοπελιά μας περίμενε με ένα χαμόγελο νίκης στο πρόσωπο.

- Σας περίμενα. Μας λεεί....

Εδώ είναι που ταιριάζει ένα περιποιημένο αϊ....χτηρ αλλά έχε χάρη που δεν μου το επιτρέπει η ανατροφή μου.

Κλείνουμε λοιπόν την εκδρομή για την επομένη νοιώθοντας και γνωρίζοντας ότι μας κατακλέβουν. Η κοπελιά μας έδωσε και ένα χάρτη και μας κατεύθυνε στο πως να κινηθούμε μέσα στη πόλη για να δούμε όσα περισσότερα πράγματα μπορούμε τις λίγες ώρες που θα ήμασταν εκεί αλλά και το πως θα βρούμε το Hot Pot Alley.

Στην σοβαρή μελέτη που έκανα λοιπόν για την περιοχή, σε μια από τις πολύ εξεζητημένες πηγές μου( νομίζω στο wikitravel ) γινόταν αναφορά στο Hot Pot Alley. Ένα δρομάκι με μαγειρεία που σερβίρουν σχεδόν αποκλειστικά σούπες τις οποίες φτιάχνεις μόνος σου. Γνωστή κοιλιόδουλη δεν μπορούσα να το άφηνα πίσω. Η κοπέλα του ξενοδοχείου μας προειδοποίησε ότι δεν θα βρούμε πολλούς τουρίστες εκεί (ακόμα καλύτερα). Αφού εντοπίσαμε το Hot Pot Alley, διαλέξαμε το εστιατόριο με τους περισσότερους θαμώνες που πράγματι ήταν κυρίως ντόπιοι. Ήταν ένα λιτό μαγειρείο που οι τοίχοι γύρω γύρω ήταν γεμάτοι φωτογραφίες του ιδιοκτήτη με διάφορους αστέρες του Βιετνάμ και όχι μόνο. Οι μόνοι τουρίστες ήμασταν εμείς και ένα νεαρό ζευγάρι Βρετανών. Μπορούσες να διαλέξεις μεταξύ σούπας με πάπια ή θαλασσινά. Σου έφερναν στο τραπέζι την κατσαρόλα με το ζωμό πάνω σε γκαζάκι , διάφορα λαχανικά όπως λεμονόχορτο, φρέσκα κρεμμυδάκια, λάχανο κ.α , δύο διαφορετικά είδη νουτλς και το υλικό που είχες διαλέξει ,πάπια ή τα θαλασσινά, και έφτιαχνες εσύ τη σούπα με τα συστατικά που προτιμούσες. Διαλέξαμε σούπα με θαλασσινά και πρέπει να ομολογήσω ότι το ευχαριστηθήκαμε. Άνετα θα ξαναπήγαινα αν βρισκόμουν αλλά δεν το συνιστώ σε ευαίσθητα στομαχάκια που σιχαίνονται εύκολα.


Το δρομάκι...

Το μαγειρείο...

Η σούπα ...

Μετά το βραδινό περπατήσαμε προς τις όχθες του Μεκόνγκ, βρήκαμε την νυχτερινή αγορά η οποία είχε απίστευτα χαμηλές τιμές αλλά το δύσκολο είναι να βρείς κάτι που να μην είναι μαϊμού. Όλα τα εμπορεύματα ήταν απομιμήσεις επώνυμων προϊόντων. Κάποια από αυτά σε πολύ καλή ποιότητα. Προσπάθησα πολύ να βρω ωραίο κάτι που να μην έχει πάνω σήμα επώνυμης μάρκας. Στη βραδινή αγορά μπορούσες να βρεις οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς.

Και ο βραδινός Μεκόνγκ...

Μετά από πολύ πολύ περπάτημα γυρίσαμε στην υπέροχη σουίτα μας που κέρδισα με το σπαθί μου γιατί την επομένη είχαμε ξύπνημα άγριο χάραμα.

Υ.Γ.: Στη βραδινή βόλτα που κάναμε συναντήσαμε τη γιαγιά που οργανώνει τις βαρκάδες στο ποτάμι...

 

[ggonholidays]

Ένα καράβι παλιό σαπιοκάραβο με κάτι αγουροξυπνημένους και νηστικούς ναύτες ξεκινάει άγριο χάραμα άλλα προφανώς λιγότερο χάραμα από ότι θα έπρεπε, αφού όταν επιτέλους φτάσαμε στην περιβόητη αγορά είχε σχεδόν τελειώσει και πολύ μικρή κίνηση από βάρκες υπήρχε.

Το καραβάκι μας να το πω; Καριδότσουφλο να το πω; Ένα αμφιλεγόμενου πλοϊμότητας θορυβώδες πλεούμενο θα το πω, είχε καπετάνισσα μια περήφανη γελαστή Βιετναμέζα ηλικιωμένη. Συνταξιδιώτης και ένας υποτιθέμενος ξεναγός τη φωνή του οποίου ακούσαμε ώρες αργότερα να μας ανακοινώνει απλά ότι θα κάνουμε διάλειμμα για φαΐ στις 11 το πρωί!!!!!

Το πρακτορείο είχε υποσχεθεί ότι θα μας πρόσφερε πρωινό στη βάρκα και το έκανε! Μας πρόσφεραν ένα πλουσιοπάροχο και θρεπτικό κλωνάρι με μπανάνες!!!!! Για ελέφαντας δύσκολα περνάω μάλλον για μαϊμού πρέπει να με πήραν. Εννοείται ότι τιμήθηκαν δεόντως όπως και τα πόμελο που μας χάρισε η καπετάνισσα που αγόρασε όταν φτάσαμε στην αγορά αφού είχαμε λυσσάξει από την πείνα .

Η βαρκάδα στον Μεκόνγκ δεν μας άφησε καθόλου δυσαρεστημένους παρόλο που χάσαμε το μεγάλο νταβαντούρι στην αγορά αφού μας χάρισε υπέροχες εικόνες από το ποτάμι καθώς ο ήλιος ανάτελε.

Φτωχικές καλύβες στις όχθες του ποταμού, ψαράδες με τις ιδιαίτερες βάρκες τους και υπέροχα τοπία.

Φτωχικές καλύβες που είναι πραγματικά απορίας άξιον πως στέκουν όρθιες πάνω στα σαπισμένα ξύλινα δοκάρια.

H Cai Rang Floating Market, είναι η μεγαλύτερη πλωτή αγορά στο Δέλτα του Μεκόνγκ, για χοντρική πώληση φρούτων και λαχανικών όπου μεγάλες και μικρές βάρκες φορτωμένες με την πραμάτεια τους πωλούσαν σε άλλες βάρκες καταμεσής του Μεκόνγκ. Για να ξεχωρίζουν τι προϊόν πωλούσε ο καθένας τοποθετούσαν σε ένα μακρύ κοντάρι ένα από τα προϊόντα τους ώστε να φαίνεται από μακρυά. Ξεκινά από πάρα πολύ νωρίς γιαυτό αν λογαριάζεται να έρθετε φροντίστε να είστε εδώ πριν τις 6 αφού πολλοί έμποροι φεύγουν μέχρι τις 7 πμ.

Το βρώμικο...

και ο όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω ...

Αποβιβαστήκαμε γεμάτοι εικόνες από το δέλτα του Μεκόνγκ. Άλλες όμορφες και άλλες θλιβερές, από αυτές που με κάνουν να είμαι ευγνώμων γι αυτά που εμείς θεωρούμε αυτονόητα ενώ κάποιοι άλλοι πολυτέλεια, όπως για παράδειγμα μια ασφαλής στέγη πάνω από τα κεφάλια μας και καθαρό νερό στο ποτήρι μας.

Μετά την αποβίβαση από τη βάρκα είχαμε την ευκαιρία να περπατήσουμε μερικά λεπτά με τον ξεναγό και να του κάνουμε μερικές ερωτήσεις για τη ζωή στο Can Tho. Ο ξεναγός αποδείχθηκε λαλίστατος και άδικα τον είχαμε κακοχαρακτηρίσει. Η αλήθεια είναι ότι στη βάρκα δεν μπορείς να συζητήσεις ιδιαίτερα αφού ο θόρυβος από την μηχανή είναι πολύ δυνατός.

Περιπλανηθήκαμε για ακόμη λίγο στους δρόμους του Can Tho και κατευθυνθήκαμε ξανά προς το αεροδρόμιο, με τεράστια ανυπομονησία και ενθουσιασμό για τον επόμενο προορισμό στον οποίο ωσάν φανατικοί παραλιόπληκτοι δεν βλέπαμε την ώρα να βρεθούμε!!!!!!!!!!!!


Υ.Γ. Λυπάμαι πολύ που μου πήρε τόσο χρόνο να γράψω τη συνέχεια. Εύχομαι τις επόμενες μέρες μιας και είμαι καθηλωμένη στο σπίτι (για αλλαγή) να μπορέσω να την τελειώσω!

 

[villi]

Σε συγχωρούμε!Κάλλιο αργά παρά ποτέ!Χαιρόμαστε ιδιαιτέρως βεβαίως που τη συνεχίζεις!Πόσες ώρες διήρκησε η βαρκάδα;Τι ώρα επιστρέψατε στο Can tho;

 

[ggonholidays]

Διήρκεσε περίπου έξι ώρες αν θυμάμαι καλά αλλά πέρα από την μεγάλη αγορά είχαμε πάει και σε μια μικρότερη για λιανικό εμπόριο, λίγο πιο μακριά από την πρώτη την οποία παρέλειψα να αναφέρω πιο πάνω. Αυτά πεθαίνεις όταν προσπαθείς να γράψεις ιστορία μετά από 2,5 χρόνια . Οι φώτο με τις μικρές βάρκες και τις κυρίες, είναι από αυτή την δεύτερη αγορά. Κάναμε και μια στάση περίπου 30 λεπτά. Γυρίσαμε γύρω στις 12.

Για την Cai Rang Floating Market μας πήρε περίπου μια ώρα να φτάσουμε. Η βάρκα μας πήγαινε πάρα πολύ αργά. Γενικά είναι κουραστική μέρα!

 

[go2dbeach]

Πού τη θυμήθηκες αυτή την ιστορία? Συνέχισε έτσι με πολλές φωτο!! Άφησες και έναν υπαινιγμό για παραλία και αναστατώθηκα