Βιετνάμ Καμπότζη Βιετνάμ - Καμπότζη! Από τη Sa Pa μέχρι το Siem Reap

[ggonholidays]

Το είχα μαραζι που την άφησα ατελείωτη!

Έρχεται η παραλία και είναι από αυτές που σου αρέσουν

 

[katkats]

Ευχαριστούμε που ξανάπιασες την ιστορία και περιμένουμε την παραλία!

 

[villi]

Εγώ πάλι περιμένω το Άνγκορ Βατ!

 

[ggonholidays]

Το Phu Quoc είναι ένα νησάκι στο κόλπο της Ταϊλάνδης με συνολική επιφάνεια 574 κμ2 και κάτι περισσότερο από 100 χιλιάδες κατοίκους. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Doung Dong και πέρα από την εξωτική ομορφιά του το νησί είναι γνωστό για τη παραγωγή Fish sauce, πιπεριού αλλά και μαργαριταριών.

Από τότε που έκανα τη σχετική ερώτηση στο travelstories και πήρα τη σχετική απάντηση, το νησί αυτό μπήκε στα όνειρά μου. Λευκές παραλίες, τυρκουάζ νερά και κοκοφοίνικες που βουτάνε στη θάλασσα! Τι άλλο να ζητήσει κανείς? Ίσως ένα Μοχίτο?

Η θέα από το αεροπλάνο καθώς προσγειωνόμασταν με έκανε να νοιώθω πεταλούδες στο στομαχι!

Ταξι για το ξενοδοχείο που δεν θα μπορούσε να είναι αλλού πάρα μόνο πάνω στη παραλία. Μια σπαρτιάτικη καλύβα για 55 δολάρια τη βραδιά χωρίς πρωινό, που μπορεί να ακούγονται πολλά για Βιετνάμ αλλά άξιζε και το τελευταίο σεντ. Το ξενοδοχείο μας Phuong Binh House ήταν πάνω στη Long Beach που είναι η μεγαλύτερη και πιο ανεπτυγμένη τουριστικά παραλία του και το δωμάτιο μας περίπου 7 βήματα από την ξαπλώστρα. Μικρή οικογενειακή επιχείρηση με άψογη εξυπηρέτηση τους εντόπισα μέσω tripadvisor. Κράτηση μπορούσες να κάνεις μόνο κατευθείαν μαζί τους αφού δεν συνεργάζονταν με καμία σελίδα κρατήσεων.

Το δωμάτιο μας!!!!!!!!!!!

Σουλατσάραμε στην υπέροχη Long Beach, κάναμε τη πρώτη μας βουτιά στα ήρεμα νερά και το ηλιοβασίλεμα μας βρήκε αραγμένους στη ξαπλώστρα με μια παγωμένη καρύδα!

Η Long Beach!!!!!!!!!!!!!!!!

To εστιατόριο/μπαράκι του ξενοδοχείου!

H Long Beach μια παραλία περίπου 20 κμ ήταν πολύ ανεπτυγμένη τουριστικά στη βόρεια της πλευρά που ήταν και κοντά στη πρωτεύουσα, ενώ όσο προχωρούσες νότια η ανάπτυξη ήταν όλο και πιο περιορισμένη. Γενικότερα οι περισσότερες παραλίες που επισκεφθήκαμε στο νησί είχαν μόνο ένα κιόσκι ή τίποτα και σε πολλές περιπτώσεις ήμασταν μόνοι μας στη παραλία. Το νησί ήταν φανερό ότι βρισκόταν σε τουριστικό αναβρασμό και είμαι σίγουρη ότι μέχρι σήμερα θα έχουν εμφανιστεί μεγάλες τουριστικές μονάδες που τότε δύσκολα έβρισκες.

Οι ιδιαίτερες ψαρόβάρκες που χρησιμοποιούν στο νησί! Νομίζω θα ήταν ωραία ιδέα να κάποια στιγμή να κάνουμε ένα θέμα με φώτο περίεργων πλεούμενων που συναντήσαμε ανα τον κόσμο!

 

[villi]

Για να δείτε πόσο πολύ σας αγαπάω σας παρακολουθώ κι από το Βιετνάμ!Περιμένω την πτήση για Hoi an και η συνέχεια της ιστοριας σου με έκανε να ονειρευομαι αυριο βουτιά!Απίστευτη υγρασία και ζέστη στη Σαιγκόν και οι υπέροχες φωτογραφίες σου με δρόσισαν!

 

[ggonholidays]

Να περάσετε τέλεια @villi μου!!! Σας ζηλεύω

 

[ggonholidays]

Tο βράδυ επισκεφθήκαμε τη νυχτερινή αγορά του νησιού η οποία αποτελεί από μόνη της μια εμπειρία. Είναι ένας δρόμος με υπαίθριες ψαροταβέρνες, οι οποίες εκθέτουν τα καλούδια για να μπορέσει ο πελάτης να διαλέξει. Η ποικιλία είναι απίστευτη και μπορείς να βρει ότι φανταστεί το μυαλό σου.

Απολαύσαμε γαρίδες και ψάρια ψημένα με διαφορετικές σάλτσες. Ομολογώ ότι δεν τόλμησα να δοκιμάσω τα περίεργα θαλάσσια πλάσματα που ήταν διαθέσιμα στην αγορά.

Στο νησί λέγεται ότι αποτελούν τοπική σπεσιαλιτέ τα μυαλά πιθήκου. Ένας ταξιτζής που γνωρίσαμε μας πρότεινε να μας πάει σε ένα εστιατόριο που τα φτιάχνει πολύ καλά αλλά πήγαμε πάσο

 

[ggonholidays]

Την επομένη ξεκινήσαμε πρωί πρωί μια οργανωμένη εκδρομή για σνορκέλιγκ στα νησιά An Thoi που βρίσκονται στο Αρχιπέλαγος Phu Quoc νότια του νησιού. Πρόκειται για 15 νησιά που αποτελούν βιότοπο προσταυευόμενο από την Ουνέσκο και είναι κομμάτι του εθνικού πάρκου Kien Giang.

Την εκδρομή την είχαμε κανονίσει την προηγούμενη μέρα μέσω του ξενοδοχείου.Ένα πολύ μεγάλο γκρουπ με διεθνή χαρακτήρα. Από τη πρώτη στιγμή αισθητή έκαναν την παρουσία τους 2 ζευγάρια θορυβωδών Ρώσων οι οποίοι διαγωνίζονταν στο ποιος θα δημιουργήσει τον περισσότερο σαματά, ενώ παράλληλα μπαλαμουτιάζονταν επιδεικτικά και ξεδιάντροπα. Το μπαλαμουτιασμα ξέφευγε που και που σε θέαμα ακατάλληλο για ανηλίκους.

Πρώτη στάση φυσικά όπως αναμένεται σε τέτοιες εκδρομές ήταν ένα εργοστάσιο μαργαριταριών. Ομολογώ ότι δεν με χάλασε καθόλου αφού δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Μας έδειξαν τις καλλιέργειες στη θάλασσα, τον τρόπο που άνοιγαν τα στρείδια και τέλος την επεξεργασία και την δημιουργία κοσμημάτων. Εννοείται ότι υπήρχε έκθεση από την οποία μπορούσες να αγοράσεις κοσμήματα. Γενικά η στάση ήταν σύντομη και ευχάριστη.

Ακολούθως συνεχίσαμε τη πορεία μας προς το λιμάνι της πόλης An Thoi όπου επιβιβαστήκαμε στη καραβάκι. Η διαδρομή μέχρι το προορισμό μας υπέροχη. Προσπερνούσαμε καταπράσινα νησιά με κάτασπρες παραλίες αλλά και απόκρημνους γκρεμούς. Απολαμβάναμε το κάθε λεπτό μέχρι που φτάσαμε στο πρώτο σημείο για βουτιές. Πεδιλάκια, μασκούλες και μπλούμ!

Πού είναι τα ψάρια οεο??? Το τοπίο φανταστικό, καταπράσινα νησιά γεμάτα κοκοφοίνικες που έμοιαζαν να μην είχαν πατηθεί από ανθρώπινο πόδι. Τα νερά υπέροχα και διαυγή, σχετικά ζεστά αλλά ... φτωχά σε ζωή. Μπορεί να είμαι λίγο άδικη γιατί είχα πολύ πρόσφατα το ταξίδι στη Ταϊλάνδη και ειδικότερα τα Surin Islands με την απίστευτη υποβρύχια ζωή αλλά νομίζω ότι αντικειμενικά o ύφαλος ήταν σχετικά φτωχός αλλά όχι και αδιάφορος.

Και εκεί που εκστασιασμένη κυνηγούσα τα λιγοστά ψαράκια και έψαχνα κάτι ενδιαφέρον και διαφορετικό, ο φακός της μάσκας μου γέμισε με κάτι που μου πήρε μερικά δευτερόλεπτα να προσδιορίσω τι ήταν αλλά με στιγμάτισε για μια ζωή και μου προκάλεσε ανεπανόρθωτα ψυχικά τραύματα. Το τεράστιο χέρι του Ρώσου χούφτωνε(και όχι μόνο) ασύστολα, τον τεράστιο πισινό της Ρωσίδας. Δεν περιγράφω την σκηνή αναλυτικά γιατί θα πέσει το σήμα ακατάλληλο για ανηλίκους. Γύρισα τη μασκούλα μου από τη άλλη μεριά και χτύπησα τα πεδιλάκια μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα πριν ξεράσω υποβρυχίως. Ακόμα μου έρχεται η εικόνα στους εφιάλτες μου!

Ανεβήκαμε στο καράβι και κατευθυνθήκαμε προς τη δεύτερη στάση. Το σκηνικό ακόμα πιο όμορφο αλλά η ζωή στο βυθό το ίδιο φτωχή με την πρώτη στάση. Πολύ σύντομα οι συνταξιδιώτες μας προτίμησαν να κάνουν βουτιές από το πρώτο κατάστρωμα του καραβιού παρά να ψάχνουν για τα ανύπαρκτα ψαράκια.

Μας πρόσφεραν ένα αρκετά πλούσιο γεύμα και πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς το Λιμάνι.

Τελευταία στάση της εκδρομής η παραλία Sao Beach η οποία θεωρείται η ωραιότερη του νησιού και όχι άδικα! Ο δρόμος για την παραλία δεν είναι και ο ευκολότερος. Χωματόδρομος με αρκετές λακκούβες.

Κατάλευκη, αμμουδερή παραλία με πολύ πράσινο και υπέροχα νερά. Υπήρχε ένα εστιατόριο και ομπρελοξαπλώστρες μπροστά αλλά η υπόλοιπη παραλία ήταν άδεια. Γενικότερα εκτός από το γκρούπ δεν υπήρχε κάποιος άλλος εκεί. Ήθελα να την περπατήσω από άκρη σε άκρη αλλά δυστυχώς στη μια άκρη πήγαιναν οι Ρώσσοι.

 

[hydronetta]

Άντε να δροσιστούμε κομμάτι, ευχαριστούμε για τις όμορφες παραλιοεικόνες

 

[ggonholidays]

Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο το απόγευμα και ξεκουραστήκαμε για λίγο στην Long Beach απολαμβάνοντας ένα γευστικό σνακ από δρόμο.

Στη συνέχεια, εξερευνήσαμε τη νότια πλευρά της Long Beach που είναι η λιγότερο ανεπτυγμένη.

Απολαύσαμε ένα ποτάκι στο χαλαρότερο beach bar που βρέθηκα ποτέ μου!

To βράδυ τιμήσαμε το πολύ καλό εστιατόριο του ξενοδοχείο που το βράδυ μετατρέπετε σε χαλαρό μπάρ με ωραία μουσική. Πίσω από τα ντεκς ο Greg, ένας ηλικιωμένος Καναδός που ξεχειμωνιάζει εδώ, ο οποίος δεν κατάλαβα αν αποτελεί μέλος του προσωπικού ή αν απλά τον έχει υιοθετήσει η οικογένεια που έχει το ξενοδοχείο.

 

[ggonholidays]

Για την επόμενη μέρα επιλέξαμε να μην ακολουθήσουμε ένα οργανωμένο τουρ αλλά να οργανώσουμε μόνοι μας μια εκδρομή στην Βόρεια πλευρά του νησιού. Είχαμε την επιλογή να νοικιάσουμε ένα παπάκι αλλά βλέποντας την κατάσταση των δρόμων την προηγούμενη μέρα προτίμησα με να το αποφύγουμε. Το οδικό δίκτυο του νησιού είναι πολύ χάλια γι αυτό αν δεν είστε πολύ καλοί οδηγοί μοτοσικλέτα δεν σας το συνιστώ.

Κλείσαμε ένα ταξί για όλη τη μέρα αφού μας ερχόταν σχεδόν το ίδιο με το να νοικιάσετε αυτοκίνητο και αποδείχθηκε πολύ καλή επιλογή αφού πρώτα οδηγός μας έδωσε πολλές πληροφορίες για το νησί γενικά αλλά και για κάθε παραλία που επισκεπτόμασταν. Μας ανέφερε ότι κάθε χρόνο τουρίστες χάνουν την ζωή τους γιατί κολυμπούν να σε ερημικές παραλίες χωρίς να γνωρίζουν ότι υπάρχουν ισχυρά ρεύματα.

Του ζήτησα να μας κάνει μια πολύ σύντομη στάση σε μια φυτεία πιπεριού αφού δεν έτυχε να ξαναδώ και έτσι κάναμε μια μικρή στάση σε μια οικογενειακή φάρμα πριν ξεκινήσουμε την παραλιοτσαρκα.

Κάναμε στάση σε τρεις παραλίες στις οποίες δεν συναντήσαμε συνολικά πάνω από 15 ανθρώπους. Υπήρχε ένα εστιατόριο στη κάθε μία και τίποτα άλλο.

Το σκηνικό και στις τρεις ήταν παρόμοιο. Άσπρη αμμουδιά, κοκοφοινικες και γαλάζια νερά! Προσφέρονται για την απόλυτη χαλάρωση.

Στην επιστροφή κάναμε ακόμα μια μικρή στάση σε ένα ναό!

Ηλιοβασίλεμα και πάλι στην Long Beach!!!!!!!!


Υ.Γ δεν έχω αναφέρει τίποτα μέχρι τώρα για τον Βιετναμέζικο καφέ στον οποίο εθίστηκα. Κουβάλησα μαζί μου 1-2 κιλά και το πρώτο καιρό έπινα μόνο αυτό. Πολύ εκλεκτή ραφινάτη γεύση. Κρύο η ζεστός ήταν μια σκέτη απόλαυση. Και τι δεν θα έδινα να έπινα έναν ακόμα στο καφέ του Phuong Binh House!!!!!!!!!!!

 

[go2dbeach]

Υ.Γ δεν έχω αναφέρει τίποτα μέχρι τώρα για τον Βιετναμέζικο καφέ στον οποίο εθίστηκα. Κουβάλησα μαζί μου 1-2 κιλά και το πρώτο καιρό έπινα μόνο αυτό. Πολύ εκλεκτή ραφινάτη γεύση. Κρύο η ζεστός ήταν μια σκέτη απόλαυση. Και τι δεν θα έδινα να έπινα έναν ακόμα στο καφέ του Phuong Binh House!!!!!!!!!!!

Να πίναμε καφεδάκι εδώ και με αυτή τη θέα? Καλούτσικα είναι