Βιβλίο για τον ελληνικό εμφύλιο

[Kerveros]

Να σου πω την αλήθεια προτιμώ κάτι που να γέρνει προς τα δεξιά... Κι έχεις απόλυτο δίκιο στο θέμα της αντικειμενικότητας, σκούρα τα πράγματα, σαν τις βιογραφίες του Μάο είναι...

Ναι αλλά τώρα μας μπερδεύεις. Θέλεις κάτι αντικειμενικό ή θέλεις κάτι που να γέρνει προς τα δεξιά? Δηλαδή θες κάτι που να επιβεβαιώνει πάνω κάτω τις σκέψεις σου ή κάτι που θα θεωρήσεις πλαστό ως αριστερό?

Για να απαντήσω πάντως στην ερώτησή σου. Δεξιόστροφος συγγραφέας αξιόλογος είναι ο Stathis N. Kalyvas | Political Science | Yale University
Ειδικά το πρώτο βιβλίο και άρθρα είναι αρκετά καλά. Στη συνέχεια όμως μπήκε στο παιχνίδι των ανακριβειών και των επιλεκτικών στοιχείων, αποδεικνύοντας περίτρανα πως δε μπορεί να υπάρξει από κανέναν αποστασιοποιημένη και εξω από προσωπικά πιστεύω ιστοριογραφία του εμφυλίου. Και ακόμα και να υπήρχε εμείς οι αναγνώστες αν δε μας αρέσει κάτι πάντα είμαστε έτοιμοι να κατατάξουμε κάπου το συγγραφέα. Κι αυτό για τον απλούστατο λόγο πως ιστορία δεν είναι η παράθεση γεγονότων αλλά και προσπάθεια ερμηνείας τους.

Άλλος δεξιόστροφος αλλά με εξαιρετικά ουδέτερη ματιά είναι ο Νίκος Μαρατζίδης που χει γράψει το παρακάτω εξαιρετικό βιβλίο: PERIZITITO.GR -Βιβλία: Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας (ΔΣΕ), Μαραντζίδης Νίκος Α., Αλεξάνδρεια, , Alexandreia, Alexandria

Παρόλο επίσης που θα τον θεωρήσεις αριστερό διάβασε το έργο του Μαργαρίτη. Τέτοιον όγκο πληροφορίας δε θα βρεις αλλού

Γενικά η βιβλιογραφία είναι άπειρη. Και είναι τεράστιο λάθος αυτό που ειπώθηκε πως η ιστοριογραφία του εμφυλίου κυριαρχείται από αριστερούς γιατί τον νικητή δεν τον νοιάζει πλέον να γράψει τι έγινε. Τραγικό λάθος αυτό. Η συντριπτική πλειοψηφία των βιβλίων για τον εμφύλιο προέρχονταν και προέρχονται από δεξιούς ιστορικούς. Το πρόβλημα είναι πως έως και την πτώση της Χούντας οι δεξιοί ιστορικοί στην πραγματικότητα έγραφαν προπαγανδιστικά πονήματα που απείχαν από κάθε επιστημονική λογική . Αυτό φυσικά το έκαναν για ευνόητους λόγους. Ας μη ξεχνάμε την πολιτική πραγματικότητα της εποχής. Γι αυτό και η δεξιά ιστοριογραφία είχε απαξιωθεί για πολλά χρόνια Μετά από ένα αντιστοιχο αριστερό ξέσπασμα ψιλοπροπαγανδιστικό τη δεκαετία του 80 (όπως ακριβώς έκαναν προηγουμένως οι δεξιοί ιστορικοί ) μετά τα τόσα χρόνια φίμωσης φτάνουμε φίλε Γιώργο στο έτος 2010. Εδώ και 10-15 χρόνια έχει ξεσπάσει μια πολύ αγρια διαμάχη γύρω απο το θέμα του εμφυλίου. Φυσικά ο εμφύλιος είναι το πρόσχημα. Η ιδεολογική και πολιτική κυριαρχία είναι το ζητούμενο. Καταρχάς να πω πως τα τελευταία 15 χρόνια το επίπεδο των έργων για τον εμφύλιο έχει ανέβει από όλες τις πλευρές αισθητά.
Η μάχη για κυριαρχία όμως όχι. Και αυτή τη φορά με μεθόδους που δύσκολα τις κατατάσεις στην εξόφθαλμη προπαγάνδα. Βασικός χρηματοδότης και οργανωτής της όλης ιστορίας το Ίδρυμα Κωνσταντίνου Καραμανλή. Δε θέλω να μπω σε λεπτομέρειες όμως για το πώς συμβαίνει αυτό.

 

[Donnie darko]

Το βιβλίο του Μαραντζίδη για τον Δημοκρατικό Στρατό είναι εξαιρετικό,άρτια γραμμένο,παραθέτει ιστορικές πηγές,επίσημους πίνακες,ενώ τα στοιχεία προέρχονται απο την προσωπική του έρευνα σε αρχεία πρώην κουμουνιστικών κρατών όπως Βουλγαρία,Γιουγκοσλαβία,Πολωνία,Τσεχοσλοβακία κ.λ.π.δεν είναι στρατευμένο υπέρ καμίας παράταξης όπως π.χ. του Μαργαρίτη που σε ορισμένα σημεία αγγίζει την προπαγάνδα υπέρ των κουμουνιστών...Επίσης ο Μαργαρίτης ήταν υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ,με οτι μπορεί να σημαίνει αυτό στην αντικειμενικότητά του.....Το έργο του Μαρατζίδη εκφράζει την σύγχρονη τάση στην ιστοριογραφία,όχι την μαρξιστική ή την εθνοκεντρική θεώρηση των πραγμάτων που δυστυχώς οι δύο αυτές τάσεις είχαν κυριαρχήσει τα τελευταία 50 χρόνια στην Ελλάδα με αποτέλεσμα να πέσει η ιστοριογραφία στην ανυποληψία....Πλέον η σύγχρονη τάση επιτάσσει να έρχονται όλα τα στοιχεία κ τα ευρήματα στο φώς κ ο δέκτης αναγνώστης να σχηματίζει μόνος του τις εντυπώσεις χωρίς ωραιοποιήσεις κ στρογγυλοποιήσεις των γεγονότων......Έχω σπουδάσει Ιστορικός ασχολούμαι με το αντικείμενο κ μπορώ να σας πώ οτι πλέον το θέμα ταμπού εμφύλιος έχει σπάσει,έχουν εκδοθεί κ πρόκειται να εκδοθούν κ άλλα εξαιρετικά βιβλία μέσα σε 2-3 χρόνια

 

[Yorgos]

Πάρα πολύ χρήσιμα παιδιά, ευχαριστώ πολύ. Με το που θα γυρίσω Ελλάδα, θα ψάξω 1-2 από αυτά που αναφέρθηκαν.

Θέλεις κάτι αντικειμενικό ή θέλεις κάτι που να γέρνει προς τα δεξιά?
Με δεδομένο πως ό,τι έχω βρει μέχρι στιγμής γέρνει προς τα αριστερά, ήθελα κάτι ολίγον (ολίγον, μην το έχουν γράψει και οι Χίτες...) προς τα δεξιά.

Διαβάζοντας πάντως τον Eudes, συνειδητοποίησα πόσα κενά έχω ακόμη και σε βασικότατα γεγονότα του εμφυλίου. Έπεσε στα χέρια μου και Ραφαηλίδης, αλλά ειδικά στο κομμάτι του εμφυλίου δεν με έπεισε, παρότι ως άνθρωπο τον εκτιμώ.

Όταν είμαι στην Ελλάδα, μένω τον περισσότερο καιρό σε ένα από τα ορεινά χωριά της Ρούμελης, που κυριολεκτικά διαλύθηκε επί εμφυλίου, αφού τράβηξε όσα τράβηξε από τους Ιταλούς (είναι και μαρτυρικό). Ένας υπέργηρος κάτοικος διάβαζε σε κάποια φάση το "Άρης ο αρχηγός των ατάκτων", (αν το έχει διαβάσει κανείς, ας κάνει μια μικρή κριτική). Και μόνο το ότι μίλησα στον άνθρωπο και ψώνισα από το μαγαζί του -ένα από τα τρία όλα κι όλα του χωριού- με "στιγμάτισε" ως φιλοκομουνιστή κι όταν πήγα στο καφενείο να πιω μια ΗΒΗ, με στείλανε στο "κόκκινο" καφενείο... Όλα αυτά στην Ελλάδα του 2010, για ένα θέμα για το οποίο είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι της γενιάς μου έχουν μαύρα μεσάνυχτα.

Και για να γελάσουμε και λίγο, όταν πρωτομετακόμισα εκεί, μπήκα στο "δεξιό" καφενείο. Ένας μπάρμπας σε επικό μουστάκι με ρώτησε αν είμαι "αυτός που μένει στην Κούβα" και μόλις έγνεψα καταφατικά με ρώτησε αν οι Κουβανοί πεθαίνουν στο δρόμο από την πείνα. "Ε, όχι κι έτσι", απάντησα. "Μάλιστα έχουν και περίπου το ίδιο προσδόκιμο ζωής με τους Έλληνες". Η αντίδραση ήταν φωνές: "Ρε άστα αυτά, όλο προπαγάνδα είστε, εμένα μου' πανε πως δεν έχουν να φάνε, κατοχή έχουν, βελανίδια τρώνε". Του είπα ήρεμα πως μπορώ να του φέρω και τα στοιχεία από το ίντερνετ για να πάρω την αποστομωτική απάντηση: "Το ίντερνετ; Τι ειν' αυτό; Καμιά κομουνιστική εφημερίδα;". Στην Ελλάδα του 2002 αυτά...

 

[vagantos]

Να κι ένα θεματάκι διαφορετικό απ τα συνηθισμένα, που δείχνει όμως την ποιοτητα του φόρουμ.
Δράστης, ο συνήθης ύποπτος Χόρχε...

• Πράγματι το βιβλίο του Εudes θεωρείται περίπου κλασικό πλέον
• Λογική η επιλογή σου για αναζήτηση "δεξιόστροφων" ιστορικών. Για τους ανθρώπους της ηλικίας μου ( μισή γενιά πριν τη δική σου) η "αριστερόστροφη" γραφή ήταν η κρατούσα για αρκετά χρόνια (μεταπολίτευση). Ψάχνοντας κι εγώ κάτι αντίστοιχο πριν χρόνια, έπεσα στον Ρένο Αποστολίδη και το "Πυραμίδα 67". Δεν ειναι ιστορία, λογοτεχνία (αυτοβιογραφία)ειναι, αλλά η προσωπική του ματιά πολύ μ΄άρεσε. Κάτι σαν αντίδοτο στον Ραφαηλίδη (που πολύ μ άρεσε επίσης)
• Ο Τάσος Βουρνάς ( ιστορικός - αριστερός) ειχε αφιερώσει εναν τόμο της ιστοριας της συγχρονης Ελλάδας στον εμφύλιο. (Οταν τη διάβασα ήμουν πολύ νέος όμως...)
• Για τον Χαριτόπουλο και τον Άρη... Το ξαναδιάβασα φέτος (που έχω πολύ χρόνο) και εντυπωσιάστηκα πιο πολύ απ την πρώτη φορά. Έχει κάνει πολύ μεγάλη έρευνα, δεν κουράζει, προσπαθεί ειλικρινά να μην "αγιογραφεί" αυτή τη μεγάλη μορφή, πιστεύω πως αξίζει τον χρόνο που θα του αφιερώσεις.

Και για εναν παραπάνω λόγο πατριωτάκι. Έχουμε ζήσει και οι δυο στα μέρη που εκτυλίχτηκε η δράση του Άρη. ( Το πατρικό μου ειναι 8-9 χιλιομετρα απ την καλύβα του Στεφανή που σηματοδότησε την αρχή του ΕΑΜ). Η ιστορία λοιπόν ειναι πολύ ζωντανή ακόμη σ αυτά τα μέρη. Ζουν κάτι λίγοι πρωταγωνιστές ακόμη, αλλά και όλοι έχουν κάποιες μαρτυρίες υπόψη τους κι ετσι μπορείς να κάνεις και τις συγκρίσεις σου.

 

[Borealis]

Το βιβλίο του Μαραντζίδη για τον Δημοκρατικό Στρατό είναι εξαιρετικό,άρτια γραμμένο,παραθέτει ιστορικές πηγές,επίσημους πίνακες,ενώ τα στοιχεία προέρχονται απο την προσωπική του έρευνα σε αρχεία πρώην κουμουνιστικών κρατών όπως Βουλγαρία,Γιουγκοσλαβία,Πολωνία,Τσεχοσλοβακία κ.λ.π.δεν είναι στρατευμένο υπέρ καμίας παράταξης όπως π.χ. του Μαργαρίτη που σε ορισμένα σημεία αγγίζει την προπαγάνδα υπέρ των κουμουνιστών...Επίσης ο Μαργαρίτης ήταν υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ,με οτι μπορεί να σημαίνει αυτό στην αντικειμενικότητά του.....Το έργο του Μαρατζίδη εκφράζει την σύγχρονη τάση στην ιστοριογραφία,όχι την μαρξιστική ή την εθνοκεντρική θεώρηση των πραγμάτων που δυστυχώς οι δύο αυτές τάσεις είχαν κυριαρχήσει τα τελευταία 50 χρόνια στην Ελλάδα με αποτέλεσμα να πέσει η ιστοριογραφία στην ανυποληψία....Πλέον η σύγχρονη τάση επιτάσσει να έρχονται όλα τα στοιχεία κ τα ευρήματα στο φώς κ ο δέκτης αναγνώστης να σχηματίζει μόνος του τις εντυπώσεις χωρίς ωραιοποιήσεις κ στρογγυλοποιήσεις των γεγονότων......Έχω σπουδάσει Ιστορικός ασχολούμαι με το αντικείμενο κ μπορώ να σας πώ οτι πλέον το θέμα ταμπού εμφύλιος έχει σπάσει,έχουν εκδοθεί κ πρόκειται να εκδοθούν κ άλλα εξαιρετικά βιβλία μέσα σε 2-3 χρόνια

Ο Μαραντζίδης στο ''Οι άλλοι Καπετάνιοι'' απενοχοποιεί τους (έλληνες) συνεργάτες των Γερμανών που οργάνωσαν τα περίφημα τάγματα. Ισχυρίζεται, όπως θα ξέρεις καλά, ότι τάχθηκαν με τους Γερμανούς επειδή φοβήθηκαν πιθανή νίκη των Σοβιετικών και επέλασή τους στη χώρα μας!!! Ισχυρίζεται επίσης και άλλα πολλά για τα οποία δεν ξέρω αν είναι σωστό να συνεχίσω εδώ. Για κάθε ενδιαφερόμενο πάντως, η συζήτηση κράτησε για πολύ καιρό στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ του Σαββάτου, σε ένα καταπληκτικό και πολλές φορές με έντονες συγκρούσεις φόρουμ. (δυστυχώς δεν μπορώ να παραπέμψω στην ηλεκτρονική έκδοση καθώς εγώ έχω το έντυπο αρχείο).

 

[Lyda]

Το βιβλιο του Μαργαριτη επιβαλετε να το διαβασεις ακομα κι αν δεν θες να βγαζεις συμπερασμαμ μονο και μονο για την ποιοτητα της γραφης του. Σκεψου πως οταν δεν γραφεις εσυ, αυτον διαβαζω.

"Οι αλλοι Καπετανιοι" καλογραμμενο αλλα μαλλον βιβλιο επιστημονικης φαντασιας που στερηται βασης.

Για το "Άρης ο αρχηγός των ατάκτων" φαινεται η πολυ καλη δουλεια και η μεγαλη ερευνα του δημιουργου αλλα κατα την γνωμη μου δεν ξεφευγει απο την παγιδα να παρουσιαζει ως αγιο τον Βελουχιωτη. Σε σχεση με οτι αλλο εχω διαβασει σαφως καλυτερο. Την γνωμη μου για τον Βελουχιωτη δεν θα την γραψω γιατι θα κοπουν καλημερες.

Εισαι πολυ τυχερος που στο χωριο σου υπαρχει ακομα "κοκκινο" καφενειο. Ο παππους μου τις τελευταιες μερες της ζωης του επινε το καφεδακι του στο σπιτι. Δεν αντεχε λεει τους ρεφορμιστες. Απορουσε πως απο εκει που εκρυβαν ανταρτες στο σαμο, το μονο τους ονειρο ηταν να πλακωσουν κανεναν μπατσο στο ξυλο.

Υ.Γ Ο παππους πεθανε δυο μερες μετα την εκλογη του Τσιπρα.

 

[Yorgos]

Σκεψου πως οταν δεν γραφεις εσυ, αυτον διαβαζω.


Ο παππους πεθανε δυο μερες μετα την εκλογη του Τσιπρα.
Φαντάζομαι πως δε συνδέονται τα δύο γεγονότα, ε;

 

[Lyda]

Tι να σου πω τωρα....παντως ελεγε "κοριτσακι μου αν πας με τους δεξιους θα το αντεξω, με τους ρεφορμιστες ομως...θα σε καταριεμαι απο τον ταφο μου"

Την λεξη "Χιτες" που την θυμηθηκες; Αιωνες εχω να την ακουσω.