Ιταλία Βενετία χωρίς έρωτα ή έρωτας χωρίς Βενετία;

[evaT]

Το παραδέχομαι…ζήλεψα από τον @ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Κ και θα κλέψω λίγη από τη …δόξα του και από αυτή της Βενετίας γράφοντας και τη δική μου ιστορία . Η αλήθεια είναι πως βλέποντας τις φωτογραφίες του αναπόλησα τις εικόνες που αντίκρυσα τότε και λέω να σας τα πω και γω…Μόνο ο @spyros91 έμεινε τώρα που ταξίδευε τις ίδιες μέρες και είμασταν σε επαφή για τις πληροφορίες...
Άλλωστε Βενετία είναι αυτή! Όσα και να δεις δύσκολο να πάθεις overdose.

Είμαστε λοιπόν κάπου στα τέλη του Ιούνη και αφού έχουμε ολοκληρώσει τον εμβολιασμό μας και σιγά σιγά ανοίγουν οι πτήσεις έρχεται η αχτύπητη προσφορά της Ryan με 10ευρα για ένα σωρό προορισμούς και ως συνήθως δεν χρειάστηκα ιδιαίτερη σκέψη…Η Ιταλία έπαιζε έτσι κ αλλιώς δυνατά στο μυαλό μου, η Βενετία όμως ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ συγκεκριμένα-προφανώς και θα ήθελα να πάω αλλά κάπως με ξενέρωνε στο μυαλό έχοντας ακούσει όπως και άλλοι τόσα αποτρεπτικά σχετικά με την ακρίβεια όσο και για τα πλήθη των τουριστών.

Εν τω μεταξύ το timing ήταν φοβερό…πείτε μου εσείς ποιος σώας τα φρένας και νοήμων άνθρωπος πάει στην ( έστω θεωρητικά) πλέον πιο ρομαντική πόλη του πλανήτη ακριβώς μετά από διακοπή σημαντικής σχέσης ενώ ακόμη δεν έχεις συνέλθει στα μέσα σου;

Έτσι είμαι εγώ…Μπορεί να βρεθώ στο πιο αντιερωτικό,αδιάφορο σε τοπίο και άσχετο σημείο και εκεί που δεν το περιμένεις να σκεφτώ κάτι δικό μου, να συγκινηθώ και να λυγίσω…ενώ το πιο ερωτικό, στημένο και κλισσαρισμένο σκηνικό να μ αφήσει παγερά αδιάφορη.

Φυσικά δεν μπορούσα να ξέρω εκ των προτέρων….αλλά λίγο που επέμενε η φίλη μου να πάμε στη Βενετία, λίγο που η Ιταλία διαφαινόταν ότι θα παίξει στον τελικό του Euro που έπεφτε ακριβώς στις ημερομηνίες και σκεφτόμουν ότι θα ζήσω την ατμόσφαιρα του τελικού μαζί με τους τρελαμένους Ιταλούς, το αποφάσισα και είπα δε γ@@μείς θα πάω για ρομαντσάδα μόνη μου


Εν των μεταξύ ακριβώς μια βδομάδα πριν έπαιρνα τον αέρα μου στις Γερμανίες…

Δεν πειράζει ενάμισι χρόνο δεν κουνήσαμε τον πισινό μας από τους καναπέδες, υπήρχε κατανόηση στη δουλειά και χτύπησα τα 3μεράκια μου απανωτά…

Η πτήση ήταν μέσω του Τρεβίζο. Αποφασίσαμε-μια και η πτήση έφτανε αργούτσικα να μείνουμε το πρώτο βράδυ εκεί. Εξαιρετική έμπνευση θα έλεγα! Το Τρεβίζο είναι συμπυκνωμένο και περιεκτικό…Όπως σχεδόν κάθε πόλη της Ιταλίας με έντονο μεσαιωνικό στοιχείο, ιστορικό κέντρο και μπόνους φακτ πραγματικό ωραίο κόσμο που ένεκα Σαββατόβραδου είχε γεμίσει δρόμους και πλατείες και απολάμβανε την σε λογικά πλαίσια ζεστή καλοκαιρινή βραδιά.

Ενθουσιασμένη που άλλαζα επιτέλους εικόνες απανωτά περπατούσα και ρουφούσα την ατμόσφαιρα γύρω μου.

Εν τω μεταξύ εκεί ήπια για πρώτη φορά αυτό το Αperol Spritz και τα τσάκισα έκτοτε...

Εφαγα κ αυτά τα μακαρόνια με μανιτάρια τα οποία ήταν πεντανόστιμα...

και το λήξαμε γιατί είχε ήδη πάει 1,30 τη νύχτα μας ζάλισαν λιγάκι και τα Αperol και αρχίσαμε τις αηδίες
τύπου πόσο βαρετά θα είναι στη Βενετία να βλέπουμε όλα τα ζευγαράκια να σαλιαρίζουν χεράκι χεράκι και μεις να τρώμε μόνες...σπόρια στα γεφύρια

Εντάξει λίγο χαβαλέ κάναμε ...κατά βάθος δεν κρατιόμασταν.

 

• 1
• 2
• 3

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 3

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[paefstra]

Πηγαινετε με αεροπλανα και βαπορια, πριν βουλιαξει απο κοσμο ξανα, λεμε απο το 2020.

 

[spyros91]

Τo challenge γινεται δεκτο @evaT !!! οσονουπω θα κάνω και εγω μια ιστορια για Βενετια-Μιλανο!!

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Κ]

Είναι καλα αυτα τα τσιγλιματα,ο ένας με τον άλλον να παρακινουμαστε για να μένουν τα γραπτά μας στους αιώνες!Ανυπομονώ κι εγώ να δω τις φωτογραφίες σου!

 

[evaT]

Τo challenge γινεται δεκτο @evaT !!! οσονουπω θα κάνω και εγω μια ιστορια για Βενετια-Μιλανο!!

Έτσι! Το ωραίο είναι ότι καθένας έχει την οπτική του κ το γούστο του και αυτός ο πλουραλισμός βοηθάει το μελλοντικό ταξιδιώτη να κάνει καλύτερες επιλογές.
Περιμένουμε κ τα δικά σου λοιπόν.

 

[Delmem38110]

Εφαγα κ αυτά τα μακαρόνια με μανιτάρια τα οποία ήταν πεντανόστιμα...
View attachment 384465

αυτές είναι ταλιατέλες βλάσφημε... όχι απλά μακαρόνια...
και πρέπει να είναι με αυγό....

 

[evaT]

αυτές είναι ταλιατέλες βλάσφημε... όχι απλά μακαρόνια...
και πρέπει να είναι με αυγό....

Πολύ σωστά! Ταλιατέλες ήτανε αλλά με μανιτάρια σίγουρα, επίσης είμαι βλάσφημΗ

 

[Delmem38110]

Πολύ σωστά! Ταλιατέλες ήτανε αλλά με μανιτάρια σίγουρα, επίσης είμαι βλάσφημΗ

ευνοούσα ότι ένα από τα συστατικά των συγκεκριμένων ζυμαρικών είναι το αυγό . υπάρχουν όμως και χωρίς. τα ξεχωρίζεις και από τη γεύση και από το χρώμα.
και φυσικά πρέπει να στο πούνε όταν τα παραγγέλνεις.

 

[spyros91]

ευνοούσα ότι ένα από τα συστατικά των συγκεκριμένων ζυμαρικών είναι το αυγό . υπάρχουν όμως και χωρίς. τα ξεχωρίζεις και από τη γεύση και από το χρώμα.
και φυσικά πρέπει να στο πούνε όταν τα παραγγέλνεις.

Εγώ θα πω μια αμαρτία μου σχετικά με το αυγό .. θυμάμαι πρώτη φορα Ιταλία, είμαι Ρώμη ,και περίμενα πως και πως να πάρω καρμποναρα από ένα μαγαζί take away που το λέγανε όλοι στο φόρουμ ( κοντά στην piazza di spagna, απέναντι από ένα γνωστό με τιραμισού) .. πήρα με αυγό καρμπονάρα και ήταν μια αηδια, ξενέρωσα απιστευτα!!

 

[evaT]

Το πρωί πήραμε ένα ωραίο τρενάκι και σε 20 περίπου λεπτάκια είμασταν στο σταθμό της Santa Lucia που είναι και ο τερματικός για Βενετία.
Κατεβήκαμε και προχωρώντας προς την έξοδο είχα την εντύπωση ότι θα βγω σε κάποιο από αδιάφορο έως κακάσχημο σημείο της πόλης όπως συμβαίνει σε πολλές πόλεις στους σιδηροδρομικούς σταθμούς και πως από κει περπατώντας λίγο και στρίβοντας κάπου αλλού θα βρισκόμασταν στην κυρίως Βενετία. 'Ετσι το είχα στο μυαλό μου.
Οπότε φανταστείτε την έκπληξή μου όταν με το που πέρασα την έξοδο βρέθηκα μπροστά σε αυτό

Για κανένα λεπτό κοιτούσα σα χάνος και μετά άρχισα να τσιρίζω μη μπορώντας να απορροφήσω τόσο απότομα όλη αυτή την εικόνα. Ομοίως αντέδρασε και η φίλη μου και σε λιγάκι έκανα βιντεοκλήση στην κόρη μου έχοντας την κάμερα στραμένη σε εμένα της λέω είσαι έτοιμη να αντικρύσεις κάτι; Έστριψα το τηλέφωνο και άρχισε κ αυτή τα επιφωνήματα , δύο παλαβιάρες να τσιρίζουν επιτόπου και μία μέσα από την οθόνη, καλά πήγε αυτό....

Οι άνθρωποι με την κόκκινη στολή ήταν μια ομάδα ακτιβιστών ή κάτι τέτοιο που διαμαρτύρονταν σιωπηλά με χορευτικές κινήσεις για την κλιματική αλλαγή.

Σταθήκαμε κάμποσο εκεί να συνέλθουμε από το αρχικό σοκ και να εγκλιματιστούμε με τον νέο περιβάλλον και προχωρήσαμε να βρούμε το ξενοδοχείο μας.

Αυτό ήταν η δεύτερη ευχάριστη έκπληξη και είχε και πλάκα. Το κλείσαμε στη φοβερή τιμή των 50 ευρώ τη βραδιά, επάνω σ ένα ήσυχο κανάλι και ήταν κουκλάκι. Η πλάκα είχε να κάνει με το ότι το δωμάτιο ήταν τέρμα ζευγαράτο, σε στυλ Λουδοβίκου με μεγάλο κρεβάτι , ιδανικό για ερωτευμένους και παντελώς ακατάλληλο για τη δική μας περίπτωση. Το καλαμπουρίσαμε όμως (φυσικά), αφήσαμε τα πράγματα και βγήκαμε ανυπόμονα για την πρώτη μεγάλη βόλτα.

Επόμενη ευχάριστη έκπληξη...Ο τουρισμός όχι ανύπαρκτος αλλά οπωσδήποτε ανεκτός!

Αχχχ έρωτας !!! (ή μήπως όχι; )

Ουάου!! Ουάουου όμως!

Φτάσαμε και στην πλατεία του Αγίου Μάρκου!

Η πανοραμική με σχεδόν καθόλου κόσμο. Την έχετε δει ποτέ τόσο έρημη;

Άρχισα και τις τσαχπινιές...

Εν τω μεταξύ ήταν η μέρα του μεγάλου τελικού. Ποιού τελικού; του Euro ντε! Ιταλία vs Αγγλία. It's coming home (αμ δε), vs it's coming Rome, και γω έκανα όνειρα για γιγαντοθόνες στην πλατεία με τουρίστες και ενθουσιασμένους ντόπιους πλην όμως άκρα του τάφου σιωπή....
Βρήκα κάτι καραμπινιέρους που φύλαγαν την πλατεία και ρώτησα αν θα στηθεί κάτι για τον τελικό- ατυχήσατε λέει έχουμε κόβιντ και απαγορεύτηκαν αυτά!
Τότε τον θυμήθηκαν τον κόβιντ. Γιατί κατά τ άλλα.....
Μου πρότειναν να κοιτάξω σε κάποιο καφέ που είχαν τηλεόραση και να φροντίσω να κρατήσω τραπεζάκι έγκαιρα για να προλάβω...

Εν τω μεταξύ πεινάσαμε και κάπου στα μέσα της διαδρομής προς το δωμάτιό μας φάγαμε αυτά...μαζί με τα Απερόλ μας βεβαίως βεβαίως...

Ωραία η Pizza Farini αν και τα street food στην Ιταλία δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Βαρύναμε όμως και είχε σφίξει και η ζέστη-κατακαλόκαιρο λέμε. Ωστόσο καμία σχέση με τη Θεσσαλονίκη που μας έψηνε αλύπητα. Εκεί είχαμε 30-31 μαξ απολύτως ανεκτό.
Γυρίσαμε στο δωμάτιο για ντουζάκι και λίγη ξάπλα με σκοπό να κάνουμε την ίδια βόλτα πριν το σούρουπο και να απολαύσουμε και τα χρώματα του δειλινού...

Πριν ανέβω στο δωμάτιο στάμπαρα κι ένα ωραιότατο καφέ-μπαρ στα 20 μέτρα με μεγάλη τιβί κι έκλεισα τραπεζάκι σε περίοπτη θέση για τον τελικό και ησύχασα και με αυτό.

Rialto το σούρουπο. Λέει εεε;;;;

Και γω ντύθηκα όσο πιο κοντά στα χρώματα της Ιταλίας!

Πολύ ωραία και αυτή η βόλτα αλλά ελαφρώς καταχρηστική γιατί ξεχαστήκαμε και πέρασε η ώρα, από το καφέ μου είχαν πει να πάω τουλάχιστον μισή ώρα νωρίτερα γιατί δεν θα μπορούσε να κρατήσει το τραπέζι.
Στη βιασύνη μου για την επιστροφή μπέρδεψα ένα στενό....στη Βενετία ...κι όχι στη Θεσσαλονίκη που μένω...κ αυτό ήταν!
Το google σ έστελνε γύρω γύρω, τα στενά έμοιαζαν όλα μεταξύ τους χαθήκαμε και κάθε φορά που κοίταζα το χάρτη μου έδειχνε ότι απέχω 1,2 χιλιόμετρα από τον προορισμό μου. Κάθε φορά!
Τα νεύρα μου!
Η φίλη μου που καθόλου δε σκοτιζόταν να δει τον αγώνα έκανε όση υπομονή μπόρεσε να κάνει με μένα και μετά άρχισε κάτι ...γαλλικά
(που δεν τα έχει και πολύ δύσκολα)
σταμάτησα και γω να πάρω μια ανάσα, να βγάλουμε καμιά άκρη από τους χάρτες....εν τω μεταξύ όλοι ήταν με ένα κινητό στο χέρι που τους έλεγε στρίψε αριστερά, στρίψε δεξιά σε διάφορες γλώσσες-κατέληξα στο συμπέρασμα πως και το ίδιο το google maps είναι παντελώς χαμένο μέσα στο Cannaregio
Η αλήθεια είναι πως αξίζει να έχεις χρόνο να χαθείς μέσα στα στενά....το να χαθείς είναι Must στη Βενετία αλλά ένεκα της ημέρας δεν την είχα αυτή την πολυτέλεια και παρότι ήταν παντού εξίσου πανέμορφα δεν το απόλαυσα όπως θα συνέβαινε σε άλλη περίπτωση.
Εντέλει βγήκαμε σ ένα πιο κεντρικό σημείο. Η φίλη μου που ήδη την ταλαιπωρούσε ένα θέμα μέσης μου είπε πως θα έρθει να με βρει στο ρυθμό της , ενώ εγώ έκανα σπριντ μήπως και προλάβω να καθήσω κάπου. Στο δρόμο μου σε όποιο μαγαζί υπήρχε τηλεόραση ήταν φίσκα και είχαν ήδη πάρει όλοι τις θέσεις τους.

Εφτασα ακριβώς τη στιγμή που παρουσίαζαν τις ομάδες-είχαν ήδη δώσει το τραπέζι μου σ έναν ντόπιο τον οποίον και σήκωσαν άρον άρον μόλις με είδαν να φτάνω τρεχάτη !

Οι κυρίες αυτές κάθονταν ακριβώς δίπλα μου και ενθουσιάστηκαν που είμαι Ελληνίδα και υποστηρίζω τους azzuri! Βγήκαμε φωτογραφίες ανταλλάξαμε σόσιαλ -η δε κυρία εκ δεξιών τάραξε τα Vaffanculo σ όλο το παιχνίδι ενώ για κάποιο λόγο στόλιζε διαρκώς τον κακομοίρη τον Insigne, άχτι μιλάμε!

Εννοείται πως είχα το κασκολάκι της ομάδας μου μαζί, τις έβαλα να φωνάξουν και ΑΡΗΣ!!

'Εχω και ένα βιντεάκι από την απονομή που το ανέβασα και τότε σε άλλο νήμα , το προσθέτω και στην ιστορία μου τώρα.

Αυτό ήταν όλο;;; Για τις αντιδράσεις τους το λέω...Αν εξαιρέσεις κανά δύο τρελαμένους που βούτηξαν μέσα στο κανάλι στην απονομή και κάτι κάγκουρες που βγήκαν με τις βάρκες τους και έκαναν μπατιές στα νερά πατώντας τις κόρνες...ξενέρωτη η κατάσταση.
Εμείς τον κόσμο θα χαλούσαμε όλη νύχτα!

Ωραία ήταν δε λέω αλλά το περίμενα πολύ καλύτερο.

'Οταν το πήρα τελικά αποόφαση ότι δεν έχει άλλο, πήρα τα πόδια μου κ ανέβηκα και γω για ύπνο, ήταν μια μεγάλη υπέροχη ημέρα γεμάτη εικόνες, χρώματα, εμπειρίες, συναισθήματα...

 

[Delmem38110]

Εγώ θα πω μια αμαρτία μου σχετικά με το αυγό .. θυμάμαι πρώτη φορα Ιταλία, είμαι Ρώμη ,και περίμενα πως και πως να πάρω καρμποναρα από ένα μαγαζί take away που το λέγανε όλοι στο φόρουμ ( κοντά στην piazza di spagna, απέναντι από ένα γνωστό με τιραμισού) .. πήρα με αυγό καρμπονάρα και ήταν μια αηδια, ξενέρωσα απιστευτα!!

αν δεν έχει αυγό η καρμπονάρα δεν είναι καρμπονάρα.
προφανώς έχεις μάθει σε άλλες γεύσεις. ο καθένας με τα γούστα του.

 

[Smaragda53]

οταν βγήκα από τον σταθμό και πρωτοαντίκρυσα τη Βενετία, "έπαθα" κι εγώ και για πέντε ολόκληρα λεπτά κοιτούσα ακίνητη σα χάνος κι όταν το σούρουπο πια βρέθηκα στην πλατεία Αγίου Μάρκου, έκατσα σ΄ένα σκαλάκι και δήλωσα ότι δεν κουνιέμαι από δώ, αν δε φάω κάτι πρώτα για να μπορέσω να στανιάρω και ν΄απολαύσω όλη αυτήν την ομορφιά που με είχε κυριολεκτικά "καπακώσει"! ΄Ηταν αρχές Σεπτέμβρη κι έπεσα και πάνω στη Ρεγκάτα, ήμουν και ζευγαρωμένη, οπότε καταλαβαίνεις!!!