Phanton
Member
- Μηνύματα
- 77
- Likes
- 172
- Επόμενο Ταξίδι
- Βοστώνη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ινδια
ΜΕΡΑ 6η (Σάββατο)
Καλημέρα, στο Garmisch Paternkirchen ! Είναι ώρα για πρωινό, αλλά κατά την προσφιλή μας συνήθεια θα ψάξουμε κάπου εκτός ξενοδοχείου. Στα 30 μέτρα, στη Ludwisgstraβe 7, συναντάμε το Bäckerei Benedikt Sieß. Τι δεν είχε μέσα. Πήραμε για καμιά 20αριά ευρώ ένα σωρό διαφορετικά μπισκότα και μικρές τάρτες και κρουασάν. Απέναντι υπάρχει άλλο μαγαζί με βιολογικά προϊόντα. Μπήκαμε και πήραμε κι από ένα ποτήρι κρύο φρέσκο (αλπικό & βιολογικό) γάλα. Καθίσαμε λοιπόν εκεί απέξω σε ένα παγκάκι και μασουλάγαμε για καμιά ώρα. Περνούσε ο κόσμος μας χαιρετούσε –Γούντεν Μόργκεν αυτοί - χαιρετούσαμε κι εμείς πασπαλισμένοι στις άχνες και στις σοκολάτες. Στο τέλος πέρασε κι ένας ταχυδρόμος με το ποδήλατο του. Ναι αυτός με τη πηλίκιο και τη καφέ δερμάτινη τσάντα παρακαλώ. Εδώ να δείτε χαιρετούρες. Είπαμε να φύγουμε ως γνήσιοι Έλληνες καταναλωτές. Ξαναμπήκαμε στο φούρνο, πήραμε μια ωραία συλλογή με αλμυρές λιχουδιές για το μεσημέρι, ξαναμπήκαμε στα βιολογικά. Εκεί τα θέλαμε ΟΛΑ, αλλά τυρί ή βούτυρο να πάρουμε ? Τελικά αγοράσαμε μέλι το οποίο εμάς μας ενθουσίασε. Πηχτό σκούρο και αρωματικό. Waldhonig. Tο μέλι το φέραμε στην Ελλάδα και το τρώγαμε το χειμώνα, κάθε Σάββατο που τρώμε πρωινό όλοι μαζί. Φυσικά έχουμε και στη Ελλάδα υπέροχο μέλι, αλλά η αυθυποβολή μεγάλο πράγμα. Κάθε Σάββατο πρωί νοσταλγούσαμε το Garmisch.
Άντε δρόμο ! Έχουμε πολλά να δούμε… Η περιοχή έχει το ονομαστό κάστρο του Neuschwanstein, το κάστρο Linderhof και το μοναστήρι Εttal. To μοναστήρι, μου φαίνεται, το έχουμε κάτι σαν τάμα. Ο παππούς μου πρωτοπήγε το 1963, ο παππούς με τη γιαγιά και το μπαμπά πήγανε οικογενειακώς το 1984 και τώρα θα μας πάει εμάς ο μπαμπάς μου.
Το Ettal είναι ένα πανέμορφο μοναστήρι. Οι κήποι του και η εκκλησία του υπέροχοι. Μεγαλοπρεπές και πεντακάθαρο. Το εσωτερικό του τόσο φωτεινό και τόσο άσπρο που μου θύμισε …τούρτα. Είναι μοναστήρι Βενεδικτίνων και ιδρύθηκε το 1330.
Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΙ, της Βαυαρίας (ο μοναχικός βασιλιάς), έχει γεμίσει τη περιοχή με κάστρα ! Οι περισσότεροι γνωρίζουν το Neuschwanstein( Neuschwanstein)
Είναι όντως υπέροχο, από μακρυά. Έχει όμως μεγάλες ουρές και άπειρες σκάλες. Έτσι σ’ αυτό το κάστρο επιλέξαμε να περάσουμε από μακριά για να το θαυμάσουμε.
Ρε σεις κάπου το ξέρω εγώ αυτό. Ποιο Neuschwanstein μωρέ ,αυτό είναι της Σταχτοπούτας του Ντίσνεϋ !!
Τελικά έμαθα πως ο Ντίσνεϋ το αντέγραψε ...τον άτιμο !
Αυτό όμως που θα επισκεφτούμε είναι το κάστρο Linderhof. (Bayerische Schl?sserverwaltung | Schloss und Park Linderhof)
Λίγοι το γνωρίζουν, αλλά είναι το μοναδικό που ολοκληρώθηκε από τον ίδιο τον Λουδοβίκο, είναι πανέμορφο και εσωτερικά και εξωτερικά (με υπέροχους κήπους) και ένα μαγικό και τεράστιο συντριβάνι.
Μετά τις άπειρες βόλτες στους κήπους και στη λιακάδα, ήρθε η ώρα να αναχωρήσουμε για το κοντινό χωριό Oberammergau. Φημισμένο για τη ξυλογλυπτική του, τα ζωγραφισμένα σπίτια, και φυσικά τα μπαλκόνια με τα λουλούδια. Προφανώς ένας πολύ πολύ τουριστικός προορισμός. Πήραμε όμως κάτι πολύ ωραία ξύλινα στολίδια για το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Άρχισε να γίνεται απόγευμα. Είμαστε ήδη πολύ κοντά στο Μόναχο. Οι περιπέτειες μου στα βουνά τελειώνουν. Κάναμε τη βλακεία να μείνουμε λίγες μέρες στην εξοχή και να περάσουμε τις επόμενες 6 μέρες στο Μόναχο και τη Βιέννη. Για να δούμε εκεί πως θα είναι. Μέχρι να φτάσουμε στο Μόναχο θα ρίξω έναν υπνάκο, 50 λεπτά δρόμος είναι !
Φτάσαμε στον κεντρικό σταθμό. ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ. Πάμε στο μεγάλο κεντρικό παρκιγκ της Hertz. Δεν υπάρχει δυνατότητα να αφήσεις εκεί τη μαούνα μας (που δεν είναι δική μας, και θα την ξενοικιάσουμε σήμερα). Ο μπαμπάς μας αφήνει στο πάρκιγκ όπου όπου, και πάει στο γραφείο της Hertz. Γυρνάει και μας πληροφορεί πως το μέρος που παραδίδεις το αυτοκίνητο είναι περίπου 600 μέτρα μακριά ! Σε άλλο παρκιγκ. Πληρώνουμε αυτό το πάρκιγκ (γιατί μείναμε πάνω από 30 λεπτά) και πάμε να βρούμε το άλλο. Ωραία 600 μέτρα μακριά και άλλα 400 για το ξενοδοχείο, θα κουβαλάμε όλα τα πράγματα 1 χλμ για το ξενοδοχείο… Μήπως να πηγαίναμε πρώτα στο ξενοδοχείο ? Αλλά εκεί που είναι έχει να σταματήσεις ? Δε βαριέσαι πάμε για το παρκιγκ. Παραδώσαμε τη μαούνα-όλα καλά. Και ακόμα καλύτερα, τη τελευταία μέρα επειδή το κρατήσαμε μόνο 6 ώρες μας τη χάρισαν ! Στην έξοδο από το παρκιγκ (με όλο το συμπράγκαλο) συναντάμε τη Μαρία. Ποια Μαρία δε ξέρω μια από της δεκάδες Μαρίες δεύτερης γενιάς μεταναστών. Άκουσε ελληνικά και μας χαμογέλασε. Ρωτάμε για το ξενοδοχείο μας. Αααα είναι πολύ μακριά από εδώ το ΙΒΙS της Dachauer Strasse 21, θα χρειαστείτε ταξί. Περπατάμε 100 μέτρα και βλέπουμε ένα ΙΒΙS. H οδός λέγεται Dachauer Strasse. Τα 600 μέτρα μακριά ήταν προς την κατεύθυνση του ξενοδοχείου ! Το ξενοδοχείο βολικό και καθαρό. Έχουμε μια σοφίτα (ψηλοτάβανη) και μου αρέσει πολύ η στέγη.
Κατά τα άλλα είμαστε πολύ κοντά στο σταθμό οπότε έχουμε τα πάντα στα πόδια μας. Ότι μπορεί να χρειαστεί μια τριμελής οικογένεια με ένα 3 χρονο κοριτσάκι. Δηλαδή, άπειρα μαγαζιά καζίνο, πολλά φρουτάδικα (όχι μανάβικα-από τα άλλα), αρκετά καμπαρέ, μπόλικους άστεγους, δεκάδες αυτόματους πωλητές προφυλακτικών, εκατοντάδες μετανάστες, και πληθώρα junk food. ΤΕΛΕΙΑ. Η κατάσταση όμως μοιάζει ασφαλής.
Το βράδυ δεν θέλω πολλά πολλά. Βόλτα στο κεντρικό πεζόδρομο και στη συνέχεια μια επίσκεψη στο Hofbrauhaus.( Hofbrauhaus Munchen)
Δεν νομίζω κάποιος να έχει πάει στο Μόναχο και να μην έχει τουλάχιστον περάσει μια βόλτα. Το κτίριο είναι 400 ετών και ήταν αρχικά στάβλος. Καπου στις αρχές του 1700 έγινε εργοστάσιο παραγωγής μπύρας και 100 χρόνια μετά μπυραρία. Από το 1920 και μετά ο Χίτλερ πραγματοποίησε εκεί αρκετες ομιλίες (χωρούσε 5000 άτομα). Σήμερα δεν φυσικά καμία σχέση με ναζισμό κλπ.
Ένα 100% τουριστικό μέρος, που θα πλήρωσεις τα πάντα 20% ακριβότερα, αλλά δεν πας να φας, πας να πιεις μια μπύρα και να κάνεις ένα τρελό χάζι…
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
Καλημέρα, στο Garmisch Paternkirchen ! Είναι ώρα για πρωινό, αλλά κατά την προσφιλή μας συνήθεια θα ψάξουμε κάπου εκτός ξενοδοχείου. Στα 30 μέτρα, στη Ludwisgstraβe 7, συναντάμε το Bäckerei Benedikt Sieß. Τι δεν είχε μέσα. Πήραμε για καμιά 20αριά ευρώ ένα σωρό διαφορετικά μπισκότα και μικρές τάρτες και κρουασάν. Απέναντι υπάρχει άλλο μαγαζί με βιολογικά προϊόντα. Μπήκαμε και πήραμε κι από ένα ποτήρι κρύο φρέσκο (αλπικό & βιολογικό) γάλα. Καθίσαμε λοιπόν εκεί απέξω σε ένα παγκάκι και μασουλάγαμε για καμιά ώρα. Περνούσε ο κόσμος μας χαιρετούσε –Γούντεν Μόργκεν αυτοί - χαιρετούσαμε κι εμείς πασπαλισμένοι στις άχνες και στις σοκολάτες. Στο τέλος πέρασε κι ένας ταχυδρόμος με το ποδήλατο του. Ναι αυτός με τη πηλίκιο και τη καφέ δερμάτινη τσάντα παρακαλώ. Εδώ να δείτε χαιρετούρες. Είπαμε να φύγουμε ως γνήσιοι Έλληνες καταναλωτές. Ξαναμπήκαμε στο φούρνο, πήραμε μια ωραία συλλογή με αλμυρές λιχουδιές για το μεσημέρι, ξαναμπήκαμε στα βιολογικά. Εκεί τα θέλαμε ΟΛΑ, αλλά τυρί ή βούτυρο να πάρουμε ? Τελικά αγοράσαμε μέλι το οποίο εμάς μας ενθουσίασε. Πηχτό σκούρο και αρωματικό. Waldhonig. Tο μέλι το φέραμε στην Ελλάδα και το τρώγαμε το χειμώνα, κάθε Σάββατο που τρώμε πρωινό όλοι μαζί. Φυσικά έχουμε και στη Ελλάδα υπέροχο μέλι, αλλά η αυθυποβολή μεγάλο πράγμα. Κάθε Σάββατο πρωί νοσταλγούσαμε το Garmisch.
Άντε δρόμο ! Έχουμε πολλά να δούμε… Η περιοχή έχει το ονομαστό κάστρο του Neuschwanstein, το κάστρο Linderhof και το μοναστήρι Εttal. To μοναστήρι, μου φαίνεται, το έχουμε κάτι σαν τάμα. Ο παππούς μου πρωτοπήγε το 1963, ο παππούς με τη γιαγιά και το μπαμπά πήγανε οικογενειακώς το 1984 και τώρα θα μας πάει εμάς ο μπαμπάς μου.
Το Ettal είναι ένα πανέμορφο μοναστήρι. Οι κήποι του και η εκκλησία του υπέροχοι. Μεγαλοπρεπές και πεντακάθαρο. Το εσωτερικό του τόσο φωτεινό και τόσο άσπρο που μου θύμισε …τούρτα. Είναι μοναστήρι Βενεδικτίνων και ιδρύθηκε το 1330.
Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΙ, της Βαυαρίας (ο μοναχικός βασιλιάς), έχει γεμίσει τη περιοχή με κάστρα ! Οι περισσότεροι γνωρίζουν το Neuschwanstein( Neuschwanstein)
Είναι όντως υπέροχο, από μακρυά. Έχει όμως μεγάλες ουρές και άπειρες σκάλες. Έτσι σ’ αυτό το κάστρο επιλέξαμε να περάσουμε από μακριά για να το θαυμάσουμε.
Ρε σεις κάπου το ξέρω εγώ αυτό. Ποιο Neuschwanstein μωρέ ,αυτό είναι της Σταχτοπούτας του Ντίσνεϋ !!
Τελικά έμαθα πως ο Ντίσνεϋ το αντέγραψε ...τον άτιμο !
Αυτό όμως που θα επισκεφτούμε είναι το κάστρο Linderhof. (Bayerische Schl?sserverwaltung | Schloss und Park Linderhof)
Λίγοι το γνωρίζουν, αλλά είναι το μοναδικό που ολοκληρώθηκε από τον ίδιο τον Λουδοβίκο, είναι πανέμορφο και εσωτερικά και εξωτερικά (με υπέροχους κήπους) και ένα μαγικό και τεράστιο συντριβάνι.
Μετά τις άπειρες βόλτες στους κήπους και στη λιακάδα, ήρθε η ώρα να αναχωρήσουμε για το κοντινό χωριό Oberammergau. Φημισμένο για τη ξυλογλυπτική του, τα ζωγραφισμένα σπίτια, και φυσικά τα μπαλκόνια με τα λουλούδια. Προφανώς ένας πολύ πολύ τουριστικός προορισμός. Πήραμε όμως κάτι πολύ ωραία ξύλινα στολίδια για το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Άρχισε να γίνεται απόγευμα. Είμαστε ήδη πολύ κοντά στο Μόναχο. Οι περιπέτειες μου στα βουνά τελειώνουν. Κάναμε τη βλακεία να μείνουμε λίγες μέρες στην εξοχή και να περάσουμε τις επόμενες 6 μέρες στο Μόναχο και τη Βιέννη. Για να δούμε εκεί πως θα είναι. Μέχρι να φτάσουμε στο Μόναχο θα ρίξω έναν υπνάκο, 50 λεπτά δρόμος είναι !
Φτάσαμε στον κεντρικό σταθμό. ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ. Πάμε στο μεγάλο κεντρικό παρκιγκ της Hertz. Δεν υπάρχει δυνατότητα να αφήσεις εκεί τη μαούνα μας (που δεν είναι δική μας, και θα την ξενοικιάσουμε σήμερα). Ο μπαμπάς μας αφήνει στο πάρκιγκ όπου όπου, και πάει στο γραφείο της Hertz. Γυρνάει και μας πληροφορεί πως το μέρος που παραδίδεις το αυτοκίνητο είναι περίπου 600 μέτρα μακριά ! Σε άλλο παρκιγκ. Πληρώνουμε αυτό το πάρκιγκ (γιατί μείναμε πάνω από 30 λεπτά) και πάμε να βρούμε το άλλο. Ωραία 600 μέτρα μακριά και άλλα 400 για το ξενοδοχείο, θα κουβαλάμε όλα τα πράγματα 1 χλμ για το ξενοδοχείο… Μήπως να πηγαίναμε πρώτα στο ξενοδοχείο ? Αλλά εκεί που είναι έχει να σταματήσεις ? Δε βαριέσαι πάμε για το παρκιγκ. Παραδώσαμε τη μαούνα-όλα καλά. Και ακόμα καλύτερα, τη τελευταία μέρα επειδή το κρατήσαμε μόνο 6 ώρες μας τη χάρισαν ! Στην έξοδο από το παρκιγκ (με όλο το συμπράγκαλο) συναντάμε τη Μαρία. Ποια Μαρία δε ξέρω μια από της δεκάδες Μαρίες δεύτερης γενιάς μεταναστών. Άκουσε ελληνικά και μας χαμογέλασε. Ρωτάμε για το ξενοδοχείο μας. Αααα είναι πολύ μακριά από εδώ το ΙΒΙS της Dachauer Strasse 21, θα χρειαστείτε ταξί. Περπατάμε 100 μέτρα και βλέπουμε ένα ΙΒΙS. H οδός λέγεται Dachauer Strasse. Τα 600 μέτρα μακριά ήταν προς την κατεύθυνση του ξενοδοχείου ! Το ξενοδοχείο βολικό και καθαρό. Έχουμε μια σοφίτα (ψηλοτάβανη) και μου αρέσει πολύ η στέγη.
Κατά τα άλλα είμαστε πολύ κοντά στο σταθμό οπότε έχουμε τα πάντα στα πόδια μας. Ότι μπορεί να χρειαστεί μια τριμελής οικογένεια με ένα 3 χρονο κοριτσάκι. Δηλαδή, άπειρα μαγαζιά καζίνο, πολλά φρουτάδικα (όχι μανάβικα-από τα άλλα), αρκετά καμπαρέ, μπόλικους άστεγους, δεκάδες αυτόματους πωλητές προφυλακτικών, εκατοντάδες μετανάστες, και πληθώρα junk food. ΤΕΛΕΙΑ. Η κατάσταση όμως μοιάζει ασφαλής.
Το βράδυ δεν θέλω πολλά πολλά. Βόλτα στο κεντρικό πεζόδρομο και στη συνέχεια μια επίσκεψη στο Hofbrauhaus.( Hofbrauhaus Munchen)
Δεν νομίζω κάποιος να έχει πάει στο Μόναχο και να μην έχει τουλάχιστον περάσει μια βόλτα. Το κτίριο είναι 400 ετών και ήταν αρχικά στάβλος. Καπου στις αρχές του 1700 έγινε εργοστάσιο παραγωγής μπύρας και 100 χρόνια μετά μπυραρία. Από το 1920 και μετά ο Χίτλερ πραγματοποίησε εκεί αρκετες ομιλίες (χωρούσε 5000 άτομα). Σήμερα δεν φυσικά καμία σχέση με ναζισμό κλπ.
Ένα 100% τουριστικό μέρος, που θα πλήρωσεις τα πάντα 20% ακριβότερα, αλλά δεν πας να φας, πας να πιεις μια μπύρα και να κάνεις ένα τρελό χάζι…
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
Last edited by a moderator:
