Ισπανία Βαρκελώνη...δεν θα σε ξεχάσω ποτέ!!!

[burtonitsa]

Ένας πολύ όμορφος προορισμός η Βαρκελώνη. Όμορφη πόλη, πολύ κόσμο και αυτός ο λατινικός αέρας μένει αξέχαστος. Μια πόλη που την τιμά η νεολαία. Αυτό το ταξίδι έγινε με θυσίες. Κόψαμε πολλά για να μαζέψουμε λεφτά για το ταξίδι αυτό. Και είμαστε σίγουροι πως αυτές οι 7 μέρες το άξιζαν. Φθηνότερη επιλογή για το ταξίδι μας η vueling με 120 ευρώ με επιστροφή ανά άτομο. Δωμάτια κλείσαμε στο Bed & Breakfast gabriel 448 ευρώ για 7 βράδια (απίστευτα οικονομικό για την τοποθεσία, ανάμεσα σε la Ramplas και El Gotik) 3 μήνες πριν το ταξίδι και απλά περιμέναμε να φτάσει η ώρα να πατήσουμε Ισπανία. Επιλέξαμε να πάμε μέσα Μαρτίου. Και οικονομικά εισιτήρια και καλός καιρός. Η διάρκεια του ταξιδιού ήταν 3 ώρες. Τεράστιο το αεροδρόμιο El Prat λέγεται απ' ότι θυμάμαι. Μακριά από το κέντρο της πόλης. Πήραμε airbus (Α1 ) που σε αφήνουν στην Plaza catalunia. Κοστίζουν 5 ευρώ το άτομο αλλά αξίζουν γιατί γλυτώνεις αρκετό χρόνο και κόπο. Βρίσκουμε πολύ εύκολα το κτίριο που θα μέναμε, αλλά δεν βρήκαμε εύκολα το κουδούνι για να μας ανοίξουν. Παλιό ανακαινισμένο, διαμερίσματα χωρισμένα σε δωμάτια ώστε να φιλοξενούν πολύ κόσμο. Βέβαια μερικά διαμερίσματα εξυπηρετούνται και για άλλους σκοπούς, κάποια είναι και κατοικίες. Κτίριο του 19ου αιώνα, συμπαθητικά δωμάτια, κοινή κουζίνα με χυμούς, δημητριακά, μαρμελάδες κ.α , με λίγα λόγια κανονικό πρωινό για να φτιάχνεις μόνος. Τρώγαμε βέβαια αυτά που ήταν αχρησιμοποίητα (δεν ξέραμε απο πότε είχαν ανοιχτεί τα προιόντα στο ψυγείο, πάντως πάντα κάτι έβρισκες να φάς). Πληρώσαμε κατευθείαν απο την πρώτη βραδιά στην διαχειρίστρια του κτιρίου (λογικά). Δεν μιλούσε γρι Αγγλικά όπως και πολλοί Ισπανοί, αλλά δεν με πείραξε καθόλου γιατί μιλάω και περίμενα πως και πώς να συναναστραφώ με Ισπανούς. Τελικά καταλάβαινε όσα έλεγα και βρήκαμε άκρη. Τον περίφημο Gabriel δεν τον γνωρίσαμε έλειπε Ιταλία, πάντως όλοι στα Forum για boooking μιλούσανε με τα καλύτερα. Είχε νυχτώσει και ενώ ταχτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο μας, ξεκινήσαμε με ανυπομονησία την εξερεύνηση μα σε μια πόλη που την είχαμε μεγάλο απωθημένο είναι η αλήθεια. Αρχίσαμε να ψάχνουμε στην El Gotik για να βρούμε μαγαζιά και βρήκαμε αρκετά τα οποία με ικανοποίησαν ευχάριστα. Πανέμορφες pub, φάγαμε και σε ένα σουβλατζίδικο (μα να μην μπορούμε μακριά απο την πατρίδα). Το σουβλατζίδικο λέγεται Διόνυσος και ένα απο τα μαγαζιά που θα πρότεινα να πάτε για μερικές μπύρες estrella είναι το Sin Copa. Μετά απο μια χαλαρή διασκέδαση ήρθε η ώρα για ξεκούραση. Η δεύτερη μέρα στην Βαρκελώνη αναμενόταν συναρπαστική.

Δεύτερη μέρα ξεκινήσαμε με τον χάρτη μας για εξερεύνηση. Η τοποθεσία του ξενοδοχείου μας βοηθά. Βόλτες στα στενά της El Gotik ( ενημερωθήκαμε πως η συνοικία δεν είναι εξολοκλήρου αυθεντική, αλλά φτιαχτή σε κάποιο ποσοστό για τους τουρίστες), διασχίσαμε τις μικρές όμορφες πλατείες, ακούσαμε τους πλανόδιους μουσικούς και καταλήξαμε στον καθεδρικό. Πολύς κόσμος, σάββατο μέρα βλέπετε, ήλιος και η εικόνα ξετυλιγόταν μπροστά στην πλατεία του καθεδρικού σαν μια μεγάλη γιορτή. Επόμενη στάση το ενυδρείο. Αποφασίσαμε να περπατήσουμε μέχρι εκεί. Πολλή μεγάλη απόσταση αλλά με τόσο καλό καιρό αμαρτία να μην περπατήσεις τόσο ωραία πόλη. Πραγματικά όσο το σκέφτομαι αυτή η πόλη είναι γιορτή και χρώματα. Περπατήστε την. Κάναμε μία στάση να πάρουμε μια μπακέτα να φάμε και πετύχαμε 2 εκπτωτικά κουπόνια με το φαί μας για το ενυδρείο. Ούτε να τους λέγαμε που πάμε . Λοιπόν επειδή θέλαμε να κάνουμε όσα περισσότερα μπορούμε και μαζί 2 άτομα είχαμε πάνω απο 600 κάτι ευρώ για τα προσωπικά μας έξοδα κάναμε επιλογές για το τί θα επισκεφτούμε. Το ενυδρείο ακριβό (20 ευρώ) αλλά πολύ ενδιαφέρον (για όσους βέβαια τους ενθουσιάζει η θαλάσσια ζωή). Πολλά είδη ψαριών, θεματικό και με ένα αρκετά ευχάριστο σόου απο πιγκουίνους που έπαιζαν στους πάγους. Αργότερα πήραμε κάτι για να τσιμπήσουμε στο δρόμο και ανηφορήσαμε για την Las Rampas θαυμάζοντας αξιοθέατα. Σκεφτήκαμε να περάσουμε απο την La Boquieria, καλοστημένη λαική στην οποία όμως και να μην μπαίναμε δεν χάναμε και τίποτα (απορώ γιατι την είχε σαν επισκέψιμο μέρος ο ταξιδιωτικός οδηγός του National Geographik. Λοιπόν εκείνη την ημέρα έπαιζε η Barcelona αγώνα πρωταθλήματος και δεν θέλαμε να το χάσουμε ( φανατικοί υποστηρικτές). Που καλύτερα απο το Sin copa; Τραγούδια, φωνές, συνθήματα και φυσικά μπύρες. Μόλις τελείωσε ο αγώνας είπαμε να κάνουμε έναν Μαραθώνα στις Pub. Πέσαμε όμως στην St. Patricks Day και φυσικά σε όλες τις Ιρλανδικές Pub γινόταν της μουρλής. Σύνολο εκείνη την ημέρα 6 μαγαζιά και μια ολονυχτία σε μία εκκλησία (βρήκαμε ανοιχτά και μπήκαμε, μεγάλη η χάρη του St. Patrick). Ένα tip πίσω απο το sin copa υπάρχει μια Pub που λέγεται Manchester. Κάντε ένα κόπο για ένα chupito (σφηνάκι) αψέντι με ταμπάσκο. Και αφού τα καταφέραμε και βγήκαμε όρθιοι απο τον μαραθώνιο είπαμε να πάμε να την πέσουμε για ύπνο. Αχ τι διασκέδαση που ρίχνουν σε αυτήν την Βαρκελώνη!!!

(για όποιον δεν πιστεύει )
Τρίτη μέρα ξεκινάμε για καφεδάκι σε μία πλατειούλα και κατευθείαν για πάρκο ciutandella με τα ποδαράκια μας (φτάσαμε στην 3η μέρα και καθόλου μετρό. Μα έχει τόσους ωραίους δρόμους με τόσα πράγματα να δείς και ζέστη. Οι δρόμοι ήσυχοι λίγα αυτοκίνητα. Όλος ο κόσμος χρησιμοποιεί τα μέσα συγκοινωνίιας και ποδήλατα, πολλά ποδήλατα και πατίνια. Υπάρχουν παντού ποδήλατα κλειδωμένα που με ένα μικρό αντίτιμο τα χρησιμοποιείς όση ώρα τα χρειάζεσαι και έπειτα τα κλειδώνεις σε ένα άλλο σημείο που βρίσκονται άλλα ποδήλατα. Υπήρχαν παντού. Ο κόσμος εξυπηρετείται τόσο εύκολα και άνετα (δυστυχώς δεν είναι για τουρίστες, εκτός και αν είσαι φοιτητής στην πόλη και έχεις ένδειξη το πάσο. Πάρκο ciutandella. Εκεί κάποτε ήταν τα ανάκτορα του βασιλιά όπου στον πόλεμο της Ισπανικής διαδοχής γκρεμίστηκαν απο τους επαναστάτες. Σήμερα στεγάζεται ένα πολύ όμορφο πάρκο. Έχει και ένα ζωολογικό κηπο ο οποίος δεν με αφορά καθώς δεν αντέχω να "θαυμάζω" ζωα σε κλουβιά. Πάρκο να περπατήσεις να χαλαρώσεις, με μία τεχνιτή λίμνη όπου κάνει όποιος θέλει βαρκάδα, ένα πανέμορφο συντριβάνι, ένα κιόσκι στην μέση του οποίου βρίσκεται ένα πιάνο καα διάφοροι καλλιτέχνες και μη ανεβαίνουν πάνω να παίξουν, που είναι κάτι πολύ όμορφο να κάνεις βόλτα και να ακούς όμορφες μελωδίες. Κυριακή μέρα και στο πάρκο χαμός απο οικογένειες, παρέες φοιτητών, διάφορα βαριετέ που έκαναν τα δικά τους σε μία σκηνή. Απλά παίρνεις κανένα Hotdogaki απο την καντίνα και αράζεις στο γρασίδι να απολαύσεις. Έπειτα φεύγουμε για την πύλη της Πόλης η οποία χτίστηκε αν θυμάμαι καλά για τα εγκαίνια μίας έκθεσης (αν κάνω λάθος διορθώστε με). Έρχεται η ώρα να χρησιμοποιήσουμε μετρό. Χρησιμοποιούμε εισιτήριο μίας επιβίβασης (αργότερα αγοράσαμε εισιτήριο 10 διαδρομών κόστους 10 ευρώ, δλδ 1 ευρώ/διαδρομή). Κατεβαίνουμε 3 στάσεις παρακάτω για να περπατήσουμε. Φτάνουμε στην Plaza Catalunia και ανακαλύπτουμε κατα μήκος της ένα πολύ όμορφο εστιατόριο Taverna de Barcelona λέγεται.Πολύ ευγενικό το προσωπικό του μαγαζιού, αν και το ξανααλέω γρι Αγγλικά. Δοκιμάστε οπωσδήποτε jamon και φυσικά paella ήταν πεντανόστιμα. Την πρωτη φορά που φάγαμε στην Las Ramplas ήταν απίσια. Στεγνά, ξεροψημένα. Λεφτά για πέταμα. Γενικά το φαγητό είναι πολύ ακριβό στην Βαρκελώνη αλλά αν είναι να φας παραδοσιακά πάνε κάπου και σκαστα που αξίζει όχι σε αυτά που θέλουν να κοροιδέψουν τον τουρίστα και να πληρώσουν χρυσάφι τα σκουπίδια. Είναι πολύ ακριβά τα φαγητά εκεί γι' αυτό όλοι προτιμούν σουβλατζίδικα, ντονεράδικα και το fresco (θα αναφέρω μετά τι εστί fresco). Η μέρα ήταν κουραστική και έκλεισε χαλαρά με ποτό και ύπνο. Η μέρα αύριο είχε δύσκολο πρόγραμμα.

 

• 1
• 2
• 3

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 3

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[frenchman]

Άντε φρέσκα νέα από Βαρκελώνη! Περιμένω συνέχεια...

 

[Gaea]

αααααααα
ζηλεύω.......
θέλω και εγώ να πάω Βαρκελώνη.....
Περιμένω με ανυπομονησία να γράψεις και άλλα γιατί υπολογίζω να πάω το χειμώνα με τις προσφορές της Aegean...... Φαντάσου οτι έχω ήδη βρει κατάλυμα με την Airbnb.......

 

[echo2011]

Ωραία ιστορία burtonitsa! Περιμένω τη συνέχεια! Θα διαφωνισω μόνο για την boqueria.. Εμας μας άρεσε πολύ το περοβάλλον της και είχε και πολλές φρουτοσαλάτες, θαλασσινά και ένα σωρό άλλα για να φας επιτόπου..

 

[frenchman]

Ωραία ιστορία burtonitsa! Περιμένω τη συνέχεια! Θα διαφωνισω μόνο για την boqueria.. Εμας μας άρεσε πολύ το περοβάλλον της και είχε και πολλές φρουτοσαλάτες, θαλασσινά και ένα σωρό άλλα για να φας επιτόπου..

Συμφωνώ, boqueria = must see!

 

[MJ 23]

Περιμενουμε συνεχεια....

 

[burtonitsa]

Την τέταρτη μέρα ξυπνήσαμε με τις αναμνήσεις της προηγούμενης μέρας. Πάρκο ciutandella, plaza catalunia, el Gotik. Και σκεφτόμαστε απο πού να ξεκινήσουμε σήμερα! Αυτή η πόλη θέλει πρόγραμμα.

(όποιος πάει Βαρκελώνη παρακαλώ να του στείλω την διεύθυνση μου να μου ταχυδρομήσει λίγο jamon )

Ξεκινάμε με την απαραίτητη βόλτα μας στην las Ramplas, όπου αγοράσαμε εισιτήρια για τον αυριανό αγώνα (το ταξίδι ήταν κανονισμένο ώστε να παρακολουθήσουμε αγώνα στο camp nou), πήραμε το μετρό μας και κατευθυνθήκαμε στο πάρκο Guel. Η ανάβαση ήταν κουραστική αλλά άξιζε. Παιδιά τι τρέλα κουβαλούσε αυτός ο Γκαουντί. Απο πού να ξεκινήσω; Απο τα σπίτια που προοριζόταν για τους φύλακες (το πάρκο προοριζόταν για τόπο ξεκούρασης των εύπορων οικογενειών της Βαρκελώνης, ο κόμης Γκουέλ ανέθεσε την κατασκευή του στον Γκαουντί. Το έργο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και απο το 1922 έγινε δημοτικό πάρκο), ο δράκος,το συντριβάνι, τα μαρμάρινα πολύχρωμα πλακάκια, το φυσικό μπαλκόνι. Τι έπαιρνε και βγήκε αυτο το αποτέλεσμα σε αυτό το πάρκο; Ήταν πάντως μια όμορφη βόλτα. Υπάρχει και ένα κτίριο που διέμενε για κάποιο διάστημα και ο ίδιος ο Γκαουντί. Κάναμε και μία βόλτα στο άλσος που βρίσκεται δίπλα στο πάρκο και ανεβήκαμε στο ψηλότερο σημείο, όπου σου σερβίρεται η πανοραμική θέα της πόλης. Το πρόγραμμα έπειτα είχε Sagrada Familia, όμως δεν προλαβαίναμε να την επισκεφτούμε γιατί πήγαμε κάπως αργά. Είχε βραδιάσει και έπρεπε να φύγουμε. Φάγαμε τα τοστάκια που είχαμε κάνει απο το ξενοδοχείο (πήγαμε σε μινι μάρκετ και αγοράσαμε να έχουμε στον σάκο μας γιατί με τόσο περπάτημα πεινούσαμε συνέχεια. Το συνιστώ αν θέλετε να περπατήσετε την πόλη να έχετε κάτι στην τσάντα σας. Βγήκαμε το βράδυ και το μαγαζί που νίκησε σε όλην Βαρκελώνη ήταν το El Rabipelao, Carrer de la Mercè, 26. Και βλέπαμε αυτόν τον δρόμο κάθε πρωί απο το μπαλκόνι και ποτέ δεν προσέξαμε μαγαζί. Ανοίγει το βράδυ στις 9 μέχρι τις 2 το βράδυ κοστίζουν τα κοκτέιλ 3 ευρώ έως τις 12. Ε σιγά μην φεύγαμε από εκεί μέσα. Μουσική Ισπανική, απο Κούβα πολύ όμορφο μαγαζί και όχι τόσο τουριστικό. Απ' ότι θυμάμαι ήταν γεμάτο Ισπανούς. Αν ξαναπάω Βαρκελώνη σίγουρα είναι το πρώτο μαγαζί που θα βγώ. Γράφω αυτήν την στιγμή αυτά ακούγοντας Ισπανική μουσική και μου ξυπνήσαν τόσες όμορφες αναμνήσεις.

Πέμπτη μέρα και ετοιμαζόμαστε να επισκεφτούμε τα σπίτια του Γκαουντί και αργότερα να πάμε γήπεδο. Πήραμε το μετρό και κατεβήκαμε στην Diagonal εκεί βρίσκονται αρκετά απο τα σπίτια του Γκαουντί. Casa Calvet, La Pedrera, Casa Batllo. Δεν μπήκαμε σε κανένα, λόγω ότι έχει τόσα να δεις αυτή η πόλη έπρεπε να κάνουμε τις επιλογές μας. Πάντως το Batllo με εντυπωσίασε πιο πολύ. Αναπαριστά τον δράκο και οι εξοχές στην κορυφή του σπιτιού αναπαριστούν την λόγχη του Αγ. Γεωργίου. Ιδιαίτερα χρωματιστά με περίεργα σχήματα τα σπίτια του Γκαουντί. Πάντως απο τις καμινάδες του La Pedrera πρέπει να είχε εμπνευστεί ο George Lucas τον Darth vaider του Star Wars .

 

[burtonitsa]

Επόμενη στάση πάλι η El Gotik για να επισκεφτούμε τον καθεδρικό ναό. Η τιμή της εισόδου 6 ευρώ. Ο καθεδρικός ναός χτίστηκε τον 15ο αιώνα. Βέβαια απο ότι είδαμε ανακατασκευάζεται συνεχώς. Ανεβήκαμε πάνω στην κορυφή του καθεδρικού με το ασανσέρ να θαυμάσουμε την θέα. Δυστυχώς ο καιρός άρχισε να χαλάει. Φυσούσε πολύ και οι σιδεριές δεν κρατούσαν και καλά. Κατεβήκαμε και πήγαμε κάπου για έναν καφέ γιατί άρχισε να ψιχαλίζει. Αποφασίσαμε να περπατήσουμε στην κακόφημη περιοχή el Raval όσο ήταν ακόμη μέρα. Μας είχαν συμβουλέψει γνωστοί μας που είχαν μείνει μεγάλο διάστημα στην Βαρκελώνη ότι καλύτερα να κυκλοφορούμε μέρα σε αυτήν την περιοχή και το βράδυ με κάποιον που την γνωρίζει αυτή την περιοχή. Όμορφη περιοχή τελικά. Έχει επίσης πολλές καταλήψεις όπως και η υπόλοιπη Βαρκελώνη φυσικά. Ξεχώριζε αυτή των transexual. Κατευθυνθήκαμε και βρεθήκαμε στην περιοχή των ιερόδουλων. Πολύ γνωστός δρόμος της Βαρκελώνης. Επειδή είχε αρχίσει να βραδιάζει προ φυλάξαμε κάπως καλύτερα τα πράγματα μας. Βρεθήκαμε στην περιοχή των μεταναστών και μετά από λίγο περπάτημα βρεθήκαμε πάλι στην Las Ramplas. Δεν νιώσαμε κάποια απειλή αλλά εφόσον μας είχαν προειδοποιήσει, προσέχουμε για να έχουμε. Έφτασε η ώρα για τον αγώνα. Τρομερό γήπεδο, ωραίες υποδομές, ήμασταν στα πάνω διαζώματα και όμως βλέπαμε τέλεια. Το γήπεδο γεμάτο και με καταλανούς αλλά και τουρίστες. Ομάδες Barcelona - Granada και το σκορ 5 - 3 υπέρ της Barcelona. Καταπληκτικό δεν το πιστεύαμε ότι ήμασταν εκεί. Να πω την αμαρτία μου εμείς βγάζουμε περισσότερο πάθος στο γήπεδο σαν φίλαθλοι (και δεν εννοώ το ξύλο που παίζουμε μεταξύ μας). Καταλαβαίνετε τι εννοώ! Αυτά τα ωραία λογάκια και συνθήματα που λέμε. Τελείωσε ο αγώνας και ακολουθήσαμε και άλλους φιλάθλους σε ένα μαγαζί για να φάμε και εμείς τα hamburger μας και την μπυρίτσα μας. Πανηγύριζαν ακόμα την νίκη της ομάδας μέσα στο μαγαζί και ήταν ωραίο θέαμα όλοι μέσα στα μπλέ κόκκινα. Βέβαια ωραία όλα αυτά αλλά ίσα που προλαβαίναμε το τελευταίο δρομολόγιο για να γυρίσουμε πίσω. Πέσαμε ξεροί. Αύριο θα περνούσαμε την μέρα μας στο χωριόMontjiik.

Σε ελεύθερη μετάφραση ο λόφος του Μονζουίκ σημαίνει 'λόφος τον Εβραίων' ή 'λόφος του Δία'. Ο λόφος είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της πόλης. Βρίσκετε στην νοτιοδυτική πλευρά του κέντρου της πόλης και αποτελεί ένα πολύ χαρακτηριστικό κομμάτι της τοπογραφίας της. Το ύψος του λόφου είναι 173 μέτρα και στο παρελθών χρησιμοποιήθηκε ως φρούριο, φυλακές καθώς και ως κήπος για παραγωγή φαγητού για ζώα και ανθρώπους. Η παγκόσμια έκθεση του 1929 έγινε η αφορμή για την πρώτη μεταμόρφωση του λόφου. Τότε φτιάχτηκε το Palau Nacional που σήμερα στεγάζει το Μουσείο εθνικής τέχνης της Καταλονίας, το Ολυμπιακό Στάδιο, το συντριβάνι Font Màgica (το οποίο δυστυχώς πήγαμε την μοναδική μέρα που δεν λειτουργούσε, ημέρα πέμπτη). Στο δυτικό κομμάτι του λόφου βρίσκετε το 'Ισπανικό χωρίο', μια σειρά από παραδοσιακά κτίρια, το καθένα με ξεχωριστή αρχιτεκτονική από όλα τα μέρη της χώρας. Πανέμορφο χωριό. Όντως πολύ θεματικό. Περίμενα απο την επόμενη γωνία να σκάσει μύτη ο Ζορό. Έβρεχε όλη την ημέρα και το χωριό το έκανε η βροχή ακόμη πιο όμορφο και γραφικό. Μαγαζάκια στα οποία δουλεύαν με τον παραδοσιακό τρόπο. Είχε μια σοκολατερί, μία γυναίκα που έκανε υφαντά στον αργαλειό της, κατασκευαστής χειροποίητων μουσικών οργάνων, μια γιαγιά που έκανε κεντητά. Σου άφηναν ένα ωραίο αίσθημα (με εξαίρεση τα κακόγουστα καφέ που στεγαζόντουσαν μέσα στα όμορφα κτίρια και όταν έμπαινες μέσα έχαναν τα πάντα την λάμψη τους. Καλά δεν μπορούσαν να κάνουν κανένα πιο παραδοσιακό καφέ. Δεν είχε όμως καθόλου κόσμο και να κυκλοφορούμε σχεδόν μόνοι στο χωριό το έκανε πιο αληθοφανές. Είσοδος για το χωριό 10 ευρώ. Ειλικρινά κάντε έναν πρόχειρο προυπολογισμό πριν ταξιδέψετε για το τι θα δείτε. Γιατί για να τα προλάβετε όλα θέλετε και πολλές μέρες και χρήμα. Κατεβήκαμε πάλι να πάρουμε το μετρό. Εκεί δίπλα έχει ένα μεγάλο εμπορικό που ήταν κάποτε αρένα ταυρομαχιών (για όποιον ενδιαφέρετε για ψώνια). Φύγαμε πάλι προς Las Ramplas για να πάμε στο El busc de les fantes, το οποίο μας το πρότειναν ανεπιφύλακτα και βρίσκεται μέσα στο στενό του μουσείου των κέρινων ομοιομάτων και είναι μέσα σαν τον άρχοντα των δαχτυλιδιών. Αστραπές και βροντές να βαράνε να αναβοσβήνουν φώτα, τεχνητά δέντρα μέσα, ρυάκια και σταλακτίτες, κολοκύθες για φώτα. Σε χαζεύει πραγματικά. Κλείνει όμως λίγο μετά τις 9 μαζί με το μουσείο. Να πάτε νωρίς για ένα καφέ ή μια μπύρα. Μην επιχειρήσετε να πάτε αργότερα, θα το βρείτε κλειστό και αν είναι και αγενέστατος ο φύλακας θα σου χαλάσει την διάθεση.


Πηγή: taxidologio.gr

Αποφασίσαμε να φάμε στο fresco. Fresco εστί μπουφές. Δίνεις στην είσοδο από 9 έως 12 ευρώ (αναλόγως σε πιο θα φάς. Έχει σε διάφορα σημεία μέσα στην πόλη). Έχει τα πάντα. Μεγάλη ποικιλία από σαλάτες, ζυμαρικά, σάλτσες, κρεατικά, πίτσες, φρούτα, αναψυκτικά κ.α. Υπήρχαν παρέες που έπιναν πρώτα έναν καφέ και μετά έτρωγαν. Τρώς όση ώρα και όσο θες και αν θες κάθεσαι όλη μέρα εκεί μέσα με αυτό το μικρό αντίτιμο. Σκάσαμε κυριολεκτικά.

(και ναι όλα αυτά είναι που έφαγα μόνη μου. Έχω και φώτο το μέγεθος της κοιλιάς μου μετά αλλά για ευνόητους λόγους δεν το βάζω. Να τι εστί fresco. Μια εικόνα όσο 1000 λέξεις)
Αφού χαλαρώσαμε λίγο απο το φαί, είχαμε κανονίσει να βρεθούμε με έναν συμφοιτητή, ο οποίος ήρθε στην Βαρκελώνη για erasmus και ξέμεινε για ένα χρόνο ακόμα. Διέμενε σε καταλήψεις και για τα έξτρα του έπαιζε μουσική στους δρόμους. Μας πήγε σε ένα jazz bar γνωστού του στην κακόφημη περιοχή του el Raval. Είχε live και περάσαμε πολύ όμορφα. Δυστυχώς και σε εκείνη την περιοχή απαγορεύεται το κάπνισμα μέσα. Επίσης απαγορεύεται να πίνεις στους δρόμους. Υπάρχει παντού αστυνομία, η οποία είναι αρκετά αυστηροί (βέβαια με τους τουρίστες είναι πιο χαλαροί, για όσους επιθυμούν ατασταλίες). Ακόμα υπάρχουν πακιστανοί που σου πουλάνε (παράνομα) τάπας, χόρτο του θεού αν σε δούν μεγάλη παρέα και τέλος μπύρες. Οι τρελοί τις κρύβουν σε κάτι μέρη σαν υπόνομους. Απο το πουθενά της εμφάνιζαν. Λοιπόν εκείνο το βράδυ αποφάσισε ο φίλος μας να μας πάει στο μαγαζί του manu chao (τώρα ή δικό του ήταν ή απλά ήταν θαμώνας) το λεγόμενο mariachi carrer Dels Codols, 14 στην el Gotik. Για κακή μας τύχη στο δρόμο μας έπιασε καταιγίδα και βρήκαμε καταφύγιο σε μια πλατεία. Σε αυτήν την πλατεία μπροστά απο την εκκλησία κατα την δικτατορία του Φράνκο εκτελούνταν οι φιλελεύθεροι, αναρχικοί και κομμουνιστές. Υπάρχουν ακόμα τα σημάδια από τις σφαίρες κατα μήκος του τοίχου. Η βροχή δεν έλεγε να σταματήσει και γυρίσαμε τρέχοντας στο δωμάτιο μας. Φυσικά ο φίλος μας ήταν καλεσμένος στο ράντσο του δωματίου μας (παράνομα βέβαια). Την άλλη μέρα είχε βόλτα στην Barceloneta.

Η έβδομη και τελευταία μέρα στην Βαρκελώνη έφτασε. Την άλλη μέρα πρωί αναχωρούσαμε για Ελλάδα. Ο καιρός ευτυχώς πολύ καλός. Την προηγούμενη μας χάλασε τα σχέδια. Κατεβήκαμε στην Barceloneta. Αμέτρητα χιλιόμετρα τεχνητή παραλία. Πρίν τους Ολυμπιακούς του 1992 ήταν μια φτωχή παραγκούπολη. Με τα λεφτά των Ολυμπιακών διαμόρφωσαν στο βέλτιστο την πόλη και βλέπουμε εμείς σήμερα αυτό το αποτέλεσμα. Κάτσαμε σε μια καφετέρια και απολαμβάναμε θάλασσα και ήλιο. Το καλοκαίρι γίνεται πανικό στην παραλία όπως ενημερωθήκαμε απο τον φίλο μας. Ήδη κάποιοι έκαναν σερφινγκ. Η ώρα πέρασε και ο φίλος μας έπρεπε να μας αποχαιρετήσει. Τον ευχαριστήσαμε πολύ και ξεκινήσαμε με το μετρό για την επόμενη στάση Sagrada Familia.

Ο ναός απ'έξω είναι πράγματι εντυπωσιακός. Το έργο κατατεθέν του διάσημου αρχιτέκτονα Antoni Gaudí κατασκευάζεται ακόμα από το 1882 και ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί. Λέγεται πως θα ολοκληρωθεί το 2026. Η κατασκευή χαρακτηρίζεται από δεκάδες συμβολισμούς με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον κεντρικό πύργο που ονομάζετε "πύργος του Χριστού" και με τα 170 μέτρα του είναι κατά 1 μέτρο μικρότερος από των λόφο Montjuïc (έναν από τους βασικούς λόφους της πόλης), καθώς ο Gaudí πίστευε ότι η δημιουργία του δεν πρέπει να ξεπεράσει την δημιουργία του θεού. Ίσως το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του ναού (εκτός από το μέγεθός του) είναι ότι ακόμα κατασκευάζεται ενώ, υπάρχει μεγάλη διαμάχη για τα υλικά που χρησιμοποιούνται σήμερα με πολλούς να λένε ότι ο Gaudí δεν θα τα χρησιμοποιούσε. Μην χάσετε στο υπόγειο του κτιρίου, όπου υπάρχει ένα μίνι μουσείο στο οποίο θα βρείτε το original σχέδιο του αρχιτέκτονα, το οποίο έγινε με σακουλάκια από τσάι που κρέμονται ανάποδα. Βέβαια το εσωτερικό δεν με ενθουσίασε πολύ γιατί δεν έχει την παλαιότητα του εξωτερικού μέρους. Πάντως όλα τα στοιχεία της εσωτερικής διακόσμησης του κτιρίου ήταν εντυπωσιακά γιατί ήταν εμπνευσμένα απο την φύση και τα πλάσματα της. Τιμή εισόδου 13 ευρώ.

Γυρνάμε Las Ramplas ψωνίζουμε τα αναμνηστικά μας (κάντε παζάρια, γιατί κάθε μαγαζί έχει τα ίδια προιόντα σε ότι να 'ναι τιμές. Οπωσδήποτε να το διαπραγματευτείτε). Βρίσκουμε το mariachi και αράζουμε σε ένα τειοποιείο εκεί δίπλα που μας είχε συστήσει ο φίλος μας. Τεράστια ποικιλία, σερβίρει μόνο τσάι και κλείνει στις 9. Απλα γινόταν πανικός απο κόσμο και μετά απο ώρα απο τις αναθυμιάσεις απλά θες να σωριαστείς κάπου. Σαν τα κοτόπουλα ήμασταν. Αφού βγήκαμε έξω πήραμε τον αέρα μας και συνήλθαμε πηγαίνουμε στο mariachi. Αρκετά συμπαθητικό, το όμορφο ήταν ότι έπαιρνες μια κιθάρα και με την συνοδεία Ισπανικών τραγουδιών γινόσουν μια παρέα. Αυτό ήταν το τελευταίο βράδυ μας στην Βαρκελώνη. Σηκωθήκαμε το άλλο πρωί τα μαζέψαμε και φύγαμε. Ήδη ένιωθα να μου λείπει. Το εννοώ οτι δεν θα την ξεχάσω ποτέ γιατί μου πρόσφερε από τις πιο όμορφες αναμνήσεις μου.

Μερικά tips που θέλω να μοιραστώ είναι να δείτε όσο πιο πολλά μπορείτε, να ζήσετε στους παλμούς αυτής της όμορφης πόλης που είναι σαν να έχει πάντα γιορτή. Γυρίσαμε με προβληματικά πόδια αλλά το άξιζε. Το flamenco που σου προσφέρουν είναι καθαρά τουριστικό. Καλύτερα να πας στην Andalucia ή να δεις καμία αυθεντική παράσταση που έρχεται κάθε τόσο στην Ελλάδα. Θα ήταν ωραιότερο να χαθείτε μέσα στις pub τις el gotik. Εκτός και αν είναι τα κλαμπ της αρεσκείας σας οπότε πάω πάσο. Μην φάτε σε εστιατόρια στον πεζόδρομο της Las Ramplas προσωπικά έχω άσχημες αναμνήσεις. Δεν θα προλάβετε να τα δείτε όλα, οπότε αποφασίστε απο πρίν τι θα επισκεφθείτε. Καλά να περάσετε που είναι το μόνο σίγουρο...!!!

 

[frenchman]

Σούπερ, ανακάτεψες λίγο και το κουτί με τις δικές μας αναμνήσεις.. Άντε την επόμενη φορά να πάτε με καλύτερο καιρό για να απολαύσετε περισσότερο την αγαπημένη barceloneta.

ΥΓ: Άλλη φάση η raval ε?

 

[burtonitsa]

Θα διαφωνισω μόνο για την boqueria.. Εμας μας άρεσε πολύ το περοβάλλον της και είχε και πολλές φρουτοσαλάτες, θαλασσινά και ένα σωρό άλλα για να φας επιτόπου..

τι να πώ. μαλλόν όταν μπαίνω σε αυτούς τους χώρους κατι παθαίνω. Και στα σουπερ μαρκετ το πολύ 5 λεπτά. Μετά με πιάνει ημικρανία. Μάλλον εγώ έχω προβλημα

Σούπερ, ανακάτεψες λίγο και το κουτί με τις δικές μας αναμνήσεις.. Άντε την επόμενη φορά να πάτε με καλύτερο καιρό για να απολαύσετε περισσότερο την αγαπημένη barceloneta.

ΥΓ: Άλλη φάση η raval ε?

Άλλη φάση το καλοκαίρι φαντάζομαι. Αχ αυτή η Raval. Μετάνιωσα που ως φοιτήτρια δεν πήγα εκεί erasmus. Πολλοί φίλοι και γνωστοί που πήγαν απλά δεν ήθελαν να φύγουν.

 

[nicole.g.<3]

Πολύ ωραία η ιστορία σου burtonitsa ...ευχαριστούμε που τη μοιράστηκες μαζί μας!!! Ααα και τέλειες φωτογραφίες!
Σου εύχομαι να ξαναπάς ! Ωραία θα ήταν μια καλοκαιρινή Βαρκελώνη !!!

 

[MJ 23]

Τελεια ιστορια, σε ευχαριστουμε για τις σημαντικες πληροφοριες που μας εδωσες. Ευχομαι και σε αλλα εξισου ομορφα ταξιδια