Βίτσι I

[ΕΡΣΗ]

Το ιδιο καθεστως για τις ιδιοκτησιες ισχυει και στα χωρια των Πρεσπων. Παντως εκεινο το χωριο-φαντασμα ο Μηλιωνας με ειχε γοητευσει αφανταστα!

 

[fenia42]

Πολύ σπουδαίο το έργο σου Borealis. Από τα πιο ωραία άρθρα μου έχουν γραφεί στο φόρουμ. Το διάβασα 2η φορά απόψε και με γεμίζει σκέψεις και συναισθήματα.
Αξιέπαινη η προσπάθεια σου τόσο για το χρόνο που αφιέρωσες για τη γραφή όσο και για την προσωπική σου μελέτη.
Επαγγελματική θα χαρακτήριζα την προσπάθειά σου. Ελπίζω να γράψεις και για την Κοζάνη.

 

[Borealis]

Ευχαριστώ! ( στείλε μου τον τραπεζικό σου λογαριασμό να βάλω τα 500 ευρώ που σου υποσχέθηκα...)

 

[Borealis]

Το τέλος (είναι η ελεύθερη ζωή που ήθελες να ζήσεις) Βίτσι I
Τρεις είναι οι δρόμοι που ενώνουν τη Φλώρινα με την Καστοριά από το Βίτσι. Η διάβαση του καθένα από αυτούς είναι από μόνη της μια εμπειρία. Ο Βόρειος ξεκινάει από τη Πρέσπα, σχεδόν από τις πηγές του Αλιάκμονα και τον ακολουθεί παράλληλα. Σήμερα είναι η επίσημη στράτα των Αλβανών μεταναστών καθώς συνδέει την Κορυτσά και τα Τίρανα με τη Θεσσαλονίκη. Ο δεύτερος διασχίζει τη Νότια πλευρά του Βίτσι και μεγάλο μέρος του μας έχει ήδη απασχολήσει παραπάνω. Ο κεντρικός ξεκινάει από τις παρυφές στη Δροσοπηγή σε μπάζει γρήγορα σε ένα από τα πυκνότερα ελληνικά δάση και φτάνει στη κορυφή, στο Βίτσι. Εκεί το τοπίο αλλάζει , η οξυά εναλλάσσεται με λιβάδια που κρατούν το χιόνι μέχρι να μπει το καλοκαίρι για τα καλά. Λίγο ψηλότερα χάσκουν ψηλά βάραθρα που ξεκινούν από τις ξεπλυμένες γυμνές γρανιτένιες κορυφές. Μωβ χιονολούλουδα (ή άγριοι κρόκοι?) ξεπετάγονται στα λιβάδια μέσα από το χιόνι και στο ελάχιστο χώμα που έχει καταφέρει να συγκρατήσει ο μαύρος γρανίτης.
Δεν ξέρω αν υπάρχει μέτρο για να μετρηθεί η απελπισία. Αν υπήρχε, αυτό σίγουρα θα ήταν το συναίσθημα που κατέλαβε τους πολιορκημένους του Γράμμου.
Πως βρήκαν αυτοί οι άνθρωποι τη ψυχή για να περάσουν κάτω από τη μύτη του εχθρού στο Βίτσι, όπου θα παιζόταν και το τελευταίο μέρος το τραγωδίας κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει. Λένε ότι ακούμπησαν ο ένας στον ώμο του άλλου για να μη χαθούνε στο σκοτάδι, λένε ότι πολλοί ήταν άγρυπνοι βδομάδες και προχωρούσαν κοιμισμένοι.
Δεν ξέρω αν υπάρχει μέτρο για να μετρηθεί η θυσία. Αν υπήρχε, αυτό σίγουρα θα ήταν το συναίσθημα που κατέλαβε τους πολιορκημένους στο Βίτσι.
Η χρυσούλα ανέβηκε στο βουνό στα δεκαεπτά, μάταια η μάνα της τους κουβάλησε στη Βέροια (αυτή και το Γιώργο) για να γλιτώσει τα χειρότερα. Η μεγάλη της η αδελφή ήταν ήδη στη Καστοριά με ένα μάτσο τιμητικά διπλώματα και παράσημα του μακεδονομάχου πατέρα της, τα οποία έσερνε από γραφείο σε γραφείο για να γλιτώσει τον Δημήτρη που έλιωνε μέρα με τη μέρα στις φυλακές. Τελικά τίποτα δεν κατάφερε η μάνα, ο Γιώργος συνελήφθηκε σαν ανυπότακτος και κατατάχθηκε στον κυβερνητικό στρατό, η μικρή κόρη ανέβηκε στο βουνό (τι ανέβηκε δηλαδή, δυο δρασκελιές ήταν από το σπίτι της). Ήτανε παντού, στη πολιορκία της Νάουσσας, στη μάχη της Φλώρινας, ήτανε στο Βίτσι όταν οι αμερικάνικες βόμβες το έκαιγαν από άκρη σε άκρη και προσπαθούσαν να προστατευτούν σε λαγούμια που έσκαβαν με τα νύχια τους.

 

[Borealis]

Μερικές απαντήσεις σε ερωτήσεις της Φένιας 42, Βίτσι I, (τέλος)
Το Δόγμα Τρούμαν προέβλεπε την επαναφορά της Χώρας στη τάξη. Για το σκοπό αυτό επιστρατεύθηκαν εκατομύρια δολλάρια και ένας πανούργος αμερικανός στρατηγός ο James Van Fleet. Μία από τις πλατείες της Καστοριάς στο Ντολτσό (δίπλα στις πρώην φυλακές) φέρει το όνομά του. Το άγαλμά του στη πλατεία καθαιρείται κατά καιρούς και ο Δήμος έφτιαξε ένα νέο το 2007. Ελπίζω τώρα που πολλοί πιστεύουν ότι ζούμε το τέλος του εμφύλιου να το αφήσουν κάποιοι να βρεθεί στα σκουπίδια της ιστορίας.
Τον Βαν Φλητ τον συνάντησα στο Polk city της Φλόριντα το 1992 προς το τέλος των σπουδών μου. Γιόρταζε την εκατονταετηρίδα ζωής. Η εγγονή του, σκηνοθέτης στην Ουάσιγκτον, ετοίμαζε πυρετωδώς το σενάριο για τη μάχη του Βίτσι. Ένοιωθε πολύ περήφανη. Θέλησα να της πω για τους χιλιάδες που κάηκαν ζωντανοί στο βουνό. Δεν θέλησα τελικά να της χαλάσω τη χαρά.
Η κόρη της Χρυσούλας εργάζεται σε ένα κλαμπ στο Λέχοβο. Τελευταία φορά ανηφόρισα το 2005 για να της επιστρέψω τη φωτογραφία της μητέρας της. Δεν τη ζήτησε και εγώ τελικά δεν ήμουν ακόμη έτοιμος να την αποχωριστώ. Δεν κατάλαβε ποτέ γιατί η μάνα της διάλεξε να παντρευτεί και να ζήσει στην Αλβανία.
Ο Δημήτρης Καφφές εκτελέσθηκε στη Φλώρινα το 1949, στο προαύλιο του Αγίου Παντελεήμονα, με εφτά ακόμη Φλωρινιώτες. Τα πρακτικά της δίκης δεν τα βρήκαμε ποτέ.

 

[fenia42]

Μερικές απαντήσεις σε ερωτήσεις της Φένιας 42, Βίτσι I, (τέλος)

Ενα ψυχρό κουμπάκι είναι λίγο, οπότε αρνούμαι να το πατήσω.
Σε ευχαριστώ πολύ.

 

[ΕΡΣΗ]

Θλιψη! Πολυ μεγαλη θλιψη, ολη αυτη η πικρη ιστορια!
Τοσες ζωες κατεστραμενες...

 

[Borealis]

Έρση ευχαριστώ, χωρίς τη δική σου ανταπόκριση δεν θα είχα συνεχίσει την πρώτη μου ιστορία στο φόρουμ, που για μένα ήταν ταξιδιωτική από την αρχή έως το τέλος.
Επίσης ευχαριστώ τη Φένια και την Πηγή για τα (υπερβολικά) καλά τους λόγια. Ήταν μια παρηγοριά να ξέρω οτι κάποιοι διαβάζουν την ιστορία.
Τέλος, dimosf, mfish, mariath σας ευχαριστώ για τα ευχαριστώ! νάστε καλά!
Υ.Γ Η θλίψη ανήκει στο παρελθόν! πλέον η χώρα μας βιώνει μόνο τη χαρά!

 

[dimosf]

Αρχές της δεκαετίας του 80 ήμουν φαντάρος στα μέρη σου και περπάτησα αρκετά από αυτά μετέχοντας σε έργα συντήρησης στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Τότε γνώρισα τα μέρη που είχα τόσο ακουστά και φυσικά μόνο για θλιβερές καταστάσεις. Αυτό που θυμάμαι τόσο έντονα είναι η αίσθηση της εγκατάληψεις στα "χωριά του εμφυλίου" αλλά και τα απίθανα τοπία του Γράμμου και γενικά της μεθορίου. Η σκέψη ότι τόση ομορφιά ποτίστηκε με τόσο αίμα με πόνεσε πολύ και δεν μπορώ από τότε να την ξεχάσω. Το 1986 πήγα στην Πτολεμαΐδα να βαφτίσω ένα κοριτσάκι και τότε πήγα και στην Κλεισούρα. Από τότε δεν βρέθηκα ξανά σε εκείνα τα μέρη. Το κέιμενό σου ξύπνησε μέσα μου μια νοσταλγία που όπως κάθε τέτοια πονάει κιόλας. Ελπίζω σύντομα να πραγματοποιήσω και αυτό το "τάμα". Νάσαι πάντα καλά και να μας προσφέρεις στιγμές σαν κι αυτή. Σε ευχαριστώ!!

 

[NATASA 09]

Ευχαριστώ πολύ για την διήγηση. Η μεγάλη σύμπτωση είναι ότι πρόσφατα σε βιβλίο που ξεφύλιζα έπεσα ακριβώς πάνω σε βιογραφικό του Δημήτρη Καφφέ ή Καφέ. Ο Βαν Φλιτ δεν ήταν ο στρατηγός που μαζί με τον Κιτριλάκη έκαναν τον περίφημο σχεδιασμό των "εμβόλων" στο συνολικό σχέδιο Κορωνίς;

 

[vagantos]

Πολύ ξεχωριστή αφήγηση, της άξιζε η (δεύτερη) λεπτομερής ανάγνωση .
Καθαρή και σημερινή ματιά σε ιστορίες ανθρώπων και τόπων κοινών και πολύπαθων.

( Τη συνόδεψα και με λίγο ξινόμαυρο - στην υγειά του συγγραφέα)

 

[Borealis]

Νατάσα ευχαριστώ, που είσαι εσύ?
Στοιχεία από τη δράση του Δημήτρη Καφφέ ή Καφέ όπως σωστά συμπληρώνεις αναφέρονται στο αυτοβιογραφικο βιβλίο του Καπετάν Αμύντα. Που αλλού έχεις βρει βιογραφικό με ενδιαφέρει ΠΟΛΥ!
Οι πληροφορίες που μεταφέρω εγώ εδώ προέρχονται όλες από προσωπικές συνεντεύξεις στη περίοδο 2000-2004.
Πολλά στοιχεία τα έχω παραλειψει για να μη φορτώσω την ιστορία, επίσης κάποια (ελάχιστα) έχουν παραποιηθεί επιτηδες (π.χ το όνομα το πραγματικό του πατέρα του Καφφέ δεν είναι αυτό που αναφέρεται).