• Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Μάιο 2020 !

Μαυριτανία Σενεγάλη Βίος λιτός (Μαυριτανία & Σενεγάλη)

LULLU

Member
Μηνύματα
3.595
Likes
8.122
Επόμενο Ταξίδι
το ψαχνω....
Ταξίδι-Όνειρο
Νιγηρας-Μαλι
ζηλευω το ταξιδι και τη παρεα σας...εκτος απο τις φωτο εννοειται ετσι?
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.164
Likes
14.533
Επόμενο Ταξίδι
???
Ταξίδι-Όνειρο
όπου δεν έχω πάει
Κεφ.4: Το κατσάβραχο που λέγεται Σαχάρα

Η ομάδα είναι στο πόδι, έτοιμη να κατακτήσει τη Μαυριτανική Σαχάρα.
Μόνο που μέχρι να φτάσουμε στην Ouadane, μια διήμερη διαδρομή με κατεύθυνση βόρεια μέσα από κακοτράχαλες πίστες, ελάχιστα ήταν συμβατό με τα στερεότυπα κλισέ που έχουμε στο μυαλό μας. Ότι η Σαχάρα είναι μια απέραντη έκταση με αμμόλοφους επί αμμολόφων που αλλάζει συνέχεια μορφή από τους ανέμους που φυσούν κι όπου κινούνται αργόσυρτα καραβάνια καμηλιέρηδων.
Αντίθετα αυτό που συναντήσαμε με το που εγκαταλείψαμε το Atar ήταν κατάξερη επίπεδη πέτρα. Ευκαιρία για το Κώστα σ’αυτό το δωρικό τοπίο με τη στεντόρια φωνή του να απαγγέλει και να τραγουδά μελοποιημένο Ελύτη (ομολογουμένως το ταλέντο του θα ζήλευαν Κατράκης και Μπιθικώτσης μαζί)

IMG_4561.jpg


IMG_4562.jpg


IMG_4565.jpg


Ήμουν μεν γοητευμένος απ’ την απέριττη απλωσιά, αλλά κι από την άλλη ανυπόμονος. Πού είναι οι αμμόλοφοι που είχα πλάσει με τη φαντασία μου να σκαρφαλώνω σαν Λώρενς της Αραβίας;

Αρχικά κάναμε στάση στο πουθενά σ’ένα νεόδμητο μαυσωλείο αγνώστου ταυτότητος αγίου; οσίου; όπου ο Ζύντ υπέβαλε τα σέβη του.

IMG_4571.jpg


Μοναδικοί ενοίκοι της περιοχής κάποιες καμήλες και κάποιες ταφόπλακες με αραβουργήματα.

IMG_4570.jpg


IMG_4575.jpg


Στη σκιά των λιγοστών δένδρων ξαποστάσαμε για την υποχρεωτική τεϊποσία.

IMG_4584.jpg


Συναντήσαμε ένα νομάδα όπου στο τσαρδί του ο οδηγός μας ξαπόστασε πίνοντας γάλα καμήλας...

IMG_4596.jpg


IMG_4597.jpg


...κι επισκεφθήκαμε ένα παρατημένο πετρόχτιστο χάνι απαράμιλλης αισθητικής με αρκετές αρχιτεκτονικές αναφορές σε ανάλογα αιγαιοπελαγίτικα χτίσματα. Δυό κρεβάτια, με κουβέρτες και κάμποσα κατσαρολικά πεταμένα ήταν το σκηνικό του εσωτερικού του. Για δεδομένα του λιτού βίου του ταξιδιού μας και μόνο η ύπαρξη έστω αυτών των κρεβατιών μετέτρεπε το μπιχλοχάνι σε σουίτα!

IMG_4605.jpg


IMG_4608.jpg


IMG_4603.jpg


Ακολούθησαν νέες εκτάσεις μαύρης πέτρας κι αλατοπεδίων.
Ήταν ένα άνοιγμα σ’ένα απέραντο ορίζοντα όπου το μόνο που ξεχωρίζει είναι κατάξερη γης κι ουρανός.
Αισθάνεσαι μικροσκοπικός, χαμένος, σχεδόν καταδικασμένος χωρίς έννοια χρόνου και προσανατολισμού σε μια αίσθηση ότι το έδαφος αυτό είναι πλασμένο ξένο στην ανθρώπινη παρουσία κι απλώς σε ανέχεται.

IMG_4629.jpg


IMG_4637.jpg


IMG_4664.jpg


Στη άκρη ενός wadi στο El Bayed φτάσαμε σαν πια ο ήλιος έβαφε χρυσοκόκκινα τα βράχια. Κοντά στη σκηνή μιας οικογένειας νομάδων στήσαμε και τη δική μας.

IMG_4652.jpg


IMG_4655.jpg


Στρώσαμε και με τη βοήθειά τους ανάψαμε φωτιά από τα χαμόκλαδα. Παρά τους φόβους μας η νύχτα στην έρημο αποδείχθηκε ζεστή, γλυκειά κι αδιατάραχτη.

IMG_4674.jpg


IMG_4671.jpg



Με το ξημέρωμα τρυπώσαμε μέσα στο wadi.
Αμέσως το σκηνικό μεταμορφώθηκε. Εμφανίστηκαν οι χρυσοκίτρινοι αμμόλοφοι που τόσο ονειρευόμουν.

IMG_4700.jpg


IMG_4684.jpg


IMG_4702.jpg


Το σκηνικό δεν κράτησε πολύ.

Περάσαμε μια παράδοξα καταπράσινη (για τα δεδομένα της Μαυριτανίας) έκταση με καμήλες να βόσκουν μακάρια και κάναμε στάση στη σκηνή ενός νομάδα...

IMG_4721.jpg


IMG_4724.jpg


...ξαναχαθήκαμε σε αμμοθίνες όπου συναντήσαμε ένα νεαρό καμηλιέρη που ξεφύτρωσε από το πουθενά...

IMG_4739.jpg


...για να πάρουμε την ανιούσα σ'ένα οροπέδιο καταξερο, επίπεδο, πέτρα κι ουρανός όπου στο μοναδικό δενδρύλιο που φύτρωνε στην απόλυτη ξεραϊλα υποστήκαμε το μαρτύριο του τσαγιού για μια ακόμα φορά.

IMG_4768.jpg


IMG_4757.jpg


IMG_4776.jpg


Η ανιούσα έχει και το θετικό της.
Σαν βρεθείς στην άκρη του οροπεδίου όταν πια ο ήλιος αρχίσει το κατωφερές ταξίδι του στη δύση, το μάτι σου απλώνεται στην απεραντοσύνη. Μόνο που αυτή εδώ έχει και ονοματεπώνυμο: Guelb er Richat.
Αυτό λοιπόν είναι ένας τεράστιος κυκλικός σχηματισμός (50 χιλιόμετρα σε διάμετρο), που μοιάζει με ένα μάτι όταν κανείς το βλέπει από το διάστημα. Γι'αυτό έχει και το προσωνύμιο το «Μάτι της Αφρικής»


(from Google)

Γιατί η δομή είναι σχεδόν κυκλική, ωστόσο, παραμένει ένα μυστήριο.
Κρατήρας λόγω πτώσης μετεωρίτη ή προϊόν διάβρωσης ή ηφαιστειακής έκρηξης, είναι ένα διαχρονικό γεωλογικό τεχνούργημα στη μέση της ερήμου Adrar που κρατά καλά φυλαγμένα τα μυστικά του.
Σε μας τους κοινούς θνητούς που το τηρούσαμε από το επίπεδο του εδάφους ήταν αδύνατον να αντιληφθούμε την έκταση και την συμμετρία του σχηματισμού. Αρκεστήκαμε στην μοναδική αίσθηση.

IMG_4786.jpg



Η περασμένη ώρα δεν επέτρεπε να συνεχίσουμε για Ouadane.
Υπήρχε χρόνος ίσα για να στήσουμε τη σκηνή
Στη μέση του πουθενά βρήκαμε πάλι ένα τσαντήρι νομάδων και δίπλα τους στήσαμε το δικό μας.

IMG_4808.jpg


IMG_4805.jpg


Ένα λευκό pixel στο Μάτι της Αφρικής αν κανείς μας φωτογράφιζε από το διάστημα!


IMG_4812.jpg
 
Last edited:

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.164
Likes
14.533
Επόμενο Ταξίδι
???
Ταξίδι-Όνειρο
όπου δεν έχω πάει
Κεφ.5: Ouadane

Με το ξημέρωμα ξεκίνησαν και οι δημόσιες σχέσεις με την οικογένεια του νομάδα. Με τη πιτσιρίκα της οικογένειας μέσα στο βήχα και τη μύξα και με τη μητέρα της απελπισμένη να μου προτείνει 5-6 μπουκαλάκια φαρμάκων που τους είχαν συνταγογραφήσει (ό,τι βάλει ο νους σας από αντιβηχικά μέχρι αντιβιώσεις) εκκλήθην να πράξω το ιπποκράτειο λειτούργημά μου όπως έκαναν αιώνες πριν, απουσία στηθοσκοπίου. Ζητώντας την άδεια των γονιών για να τηρούνται τα προσχήματα έβαλα το αυτί... στο θώρακα της μικρής. Μετά από ενδελεχή φυσική εξέταση κι αναλογιζόμενος ότι η πολυφαρμακία είναι παγκόσμιο φαινόμενο (αλλά κυρίως τρικοσμικό) της πρότεινα ότι το μαυριτάνικο τσάι αλλά σε γενναίες ποσότητες μάλλον θα έχει ευεργετικότερη δράση προς θλίψιν των φαρμακοβιομηχανιών...

IMG_4814.jpg


Κινήσαμε για τα μερικές δεκάδες χιλιόμετρα που μας χώριζαν από τον πρώτο σημαντικό αξιοθέατο του ταξιδιού. Την ιστορική πόλη Ouadane.

Η διαδρομή με αποζημίωσε και με τη καλή φωτογραφία. Έναν αμμόλοφο όπως επιθυμούσα να τον απαθανατίσω. Με το ιδανικό φως και τις σκιές που είχα βομβαρδίσει τις φωτογραφικές μου φαντασιώσεις.

IMG_4824.jpg


IMG_4823.jpg


IMG_4837.jpg


IMG_4839.jpg


Φτάσαμε στην Ouadane, μια μικρή πόλη στο νότιο άκρο του οροπέδιου Adrar, ανηφορίζοντας στο ύψωμα που βρίσκεται ο μικρός σύγχρονος οικισμός έξω από την πύλη της παλιάς πόλης.
Σ’εναν από τους λιγοστούς ξενώνες που απέμειναν μετά τη κρίση, καταλύσαμε. Τα δωμάτια σπαρτάτικα όπως επιτάσσει η διακοσμητική εσωτερικών χώρων της Μαυριτανίας: ένα στρώμα στο πάτωμα, μερικές κουβέρτες και that’s all. Ως ξενώνας όμως είχε και πολυτέλειες. Διέθετε κοινόχρηστες τουαλέτες και ντουζιέρα. Τώρα μην έχετε την απαίτηση να έχει και ζεστό νερό. Θα μου πεις στη Σαχάρα είσαι, ζέστη πρέπει να κάνει, τι το θες το ζεστό νερό; Αυτό ίσως τη μέρα, γιατί το βράδυ η θερμοκρασία πέφτει σε μονοψήφια νούμερα και το μόνο που ονειρεύεσαι είναι να χουχουλιάξεις κάτω από τις κουβέρτες κι όχι να κάνεις ένα κρύο ντους. Ίσως η πολυτιμότερη υπηρεσία που απολαύσαμε στον ξενώνα ήταν το σπιτικό φαγάκι από τα χεράκια της σπιτονοικοκυράς, οκλαδόν στο χαλί του δωματίου που εκτελούσε χρέη τραπεζαρίας (τρόπος του λέγειν τραπεζαρία, διότι ούτε τραπέζι υπήρχε ούτε καρέκλες). Μίνιμαλ άποψη στον ύψιστο βαθμό. Βίος λιτός ούτε στα πιο τρελλά όνειρα του Yanis!

Η Ouadane σήμερα είναι ένας μικρός οικισμός σκαρφαλωμένος στο ύψωμα στις παρυφές της παλιάς πόλης.
Η παλιά πόλη, Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO είναι ένα φάντασμα του χρόνου. Η ιστορία της Ouadane χάνεται στη λήθη του παρελθόντος, αλλά είναι πιθανό ότι άκμασε από το εμπόριο χρυσού κι αλατιού στους δρόμους καραβανιών της Σαχάρα. Η πόλη παρήκμασε σταδιακά από τον 16ο αιώνα και σήμερα είναι ένας σωρός ερείπια.

IMG_4886.jpg


IMG_4845.jpg


Από το σκήνωμα του πρότερου μεγαλείου που συνεχίζει να ρημάζει, σημαντικότερο είναι το τζαμί με καμάρες στο πέριβολό του, που χτίστηκε πιθανότατα το 15ο αιώνα, όταν η πόλη επεκτάθηκε.

IMG_4844.jpg


IMG_4879.jpg


Είμασταν οι μοναδικοί επισκέπτες. Μοναδικοί ήταν κι οι ένοικοι των ερειπίων, τεράστια τρωκτικά που χάνονταν ανάμεσα στις πέτρες σαν πλησιάζαμε.

Βαδίσαμε στα ανηφορικά σοκάκια ανάμεσα σε μισογκρεμισμένους τοίχους, τρυπώσαμε σε αυλές σπιτιών, πλανηθήκαμε σ’έρημη πλατεία που κάποτε θα έσφυζε από ζωή. Τώρα μόνο σιωπή. Απέραντη σιωπή και λήθη.

IMG_4849.jpg


IMG_4867.jpg


IMG_4858.jpg


IMG_4875.jpg


IMG_4869.jpg


IMG_4965.jpg


Μόνο εκεί που η παλιά πόλη άγγιζε τον νέο οικισμό, γέμιζε από ανθρώπινη παρουσία. Αρχικά από τα ίχνη του σύγχρονου πολιτισμού: πλαστικά σκουπίδια. Και μετά αραιά, λιγοστά αγόρια κι άντρες που μαζεύονταν για την απογευματινή προσευχή στο νέο τζαμί χτισμένο στα αισθητικά πρότυπα του παλιού.

IMG_4876.jpg



Με το αμάξι κινηθήκαμε κι εκτός ορίων του οικισμού, στο πλατύ wadi με τα φοινικόδενδρα και τους διάσπαρτους οικισμούς.

IMG_4906.jpg


IMG_4912.jpg


IMG_4921.jpg



Στη παλιά πόλη επαναλάβαμε τη βόλτα μας αργότερα σαν ο ήλιος της ερήμου έβαφε απόκοσμα τα χαλάσματα ένα χρυσοκόκκικο της φωτιάς.

IMG_4942.jpg


IMG_4946.jpg


IMG_4951.jpg
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.164
Likes
14.533
Επόμενο Ταξίδι
???
Ταξίδι-Όνειρο
όπου δεν έχω πάει
Αχ αυτο το χρωμα...
Η Αφρική με έχει αποζημιώσει με τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα και τα εντυπωσιακότερα χρώματα δειλινού…
Σκέψου τα χρώματα και την ηρεμία, χωρίς κανέναν άλλον στο οπτικό σου πεδίο… Η χαρά του φωτογράφου;;; ;)
 

LULLU

Member
Μηνύματα
3.595
Likes
8.122
Επόμενο Ταξίδι
το ψαχνω....
Ταξίδι-Όνειρο
Νιγηρας-Μαλι
ειπαμε πλανευτρα Αφρικα...
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.164
Likes
14.533
Επόμενο Ταξίδι
???
Ταξίδι-Όνειρο
όπου δεν έχω πάει
Κεφ.6: Chinguetti

Αποχαιρετήσαμε την Ouadane με κατεύθυνση νότια προς Chinguetti κοιτώντας ανήσυχοι προς το απόλυτο κενό της ερήμου. Ο γαλανός ουρανός είχε δώσει τη θέση του σ’ένα πέπλο πορτοκαλοκίτρινης θολούρας. Καταλάβαμε αμέσως ότι άνοιξαν οι ασκοί του Σιμούν μ’ό,τι αυτό συνεπάγεται!
Αν αισθανόμαστε αμέσως μια δυσφορία όταν εμφανίζεται στην Αθήνα η αφρικανική σκόνη φανταστείτε τον πανικό σαν χάνεσαι μέσα δυσεκατομμύρια κόκκους άμμου οι οποίες τρυπώνουν οπουδήποτε…μα κυρίως στους ευαίσθητους αισθητήρες των ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών.

IMG_4973.jpg


Για την γεωλογική μετεξέλιξη του πλανήτη μας τι καλύτερος μάρτυρας από μικροσκοπικά κοχύλια που ανακαλύψαμε καταμεσίς της ερήμου εκατοντάδες χιλιόμετρα μακρυά από τη θάλασσα.

IMG_4980.jpg


Σαν από όνειρο αναδύθηκε από μακρυά η όαση της Tanichert. Eίναι η παραδοξότητα της ερήμου. Μια ανήσυχη θάλασσα άμμου και καταμεσίς ένα μικροσκοπικό καταπράσινο νησί με φοίνικες.

IMG_4982.jpg


IMG_5000.jpg


IMG_4987.jpg


IMG_4999.jpg


Το νερό, ζωοδότης, επέτρεπε μέχρι και μποστάνια να έχουν στους κήπους τους οι λιγοστοί κάτοικοι της όασης.

IMG_4984.jpg


Ο παππούς μια πολυμερούς οικογένειας με περηφάνεια (και τη κρυφή ελπίδα ότι κάτι θα του αφήναμε μπαξίσι) μας ξενάγησε στο ισχνό κήπο με τα λαχανικά.

IMG_4994.jpg


IMG_5033.jpg


Ο αέρας κι ή άμμος που αναδευόνταν δεν ήταν σύμμαχοι για ν’απολαύσουμε τη ξεχωριστή ομορφιά της όασης. Αντίθετα περπατήσαμε έκθετοι στα στοιχεία της φύσης για να βρεθούμε κοντά στους νομάδες που βγαζαν νερό από το πηγάδι και πότιζαν της καμήλες τους.

IMG_5004.jpg


IMG_5012.jpg


IMG_5014.jpg



Απολαμβάνοντας το τσάϊ μας από τα χέρια της βεδουϊνας, αγνοώντας επιδεικτικά τα χαϊμαλιά που είχε στρωμένα κι αναζητούσαν απεγνωσμένα αγοραστή...

IMG_5032.jpg


...συνεχίσαμε την αμμοδαρμένη πορεία μας για να φτάσουμε στο Chinguetti, άλλη πόλη σταθμό στο διάβα των καραβανιών.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ό τι το τοπίο ήταν καταπράσινο πριν χιλιάδες χρόνια όπως μας αποκαλύπτουν σπηλαιογραφίες στην ευρύτερη περιοχή με εικόνες καμηλοπαρδάλεων, αγελάδων κι ανθρώπων ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση. Τόσο διαφορετικό από τους αμμόλοφους της ερήμου που καταπίνουν κυριολεκτικά σιγά σιγά τη παλιά πόλη, τόσο που αρκετά από τα σπίτια της έχουν πλέον εγκαταληφθεί.

IMG_5092.jpg


IMG_5060.jpg

Η είσοδος θαμμένη στην άμμο

To Chinguetti είναι ένα Ksar ή μεσαιωνικό εμπορικό κέντρο πουιδρύθηκε το 777 μΧ, γνώρισε την παρακμή για δυό αιώνες και επανιδρύθηκε το 13ο αιώνα οπότε και ήκμασε. Για αιώνες η πόλη ήταν ο βασικός τόπος συγκέντρωσης για τους προσκυνητές του Μαγκρέμπ στο δρόμο προς τη Μέκκα. Έγινε γνωστή ως ακαδημαϊκό κέντρο. Στα σχολεία της διδάχθηκε εκτός από θεολογία, ρητορική, δίκαιο, αστρονομία, τα μαθηματικά και ιατρική. Το Chinguetti θεωρείται από τους ντόπιους ότι είναι η έβδομη πιο ιερή πόλη του Ισλάμ. Η παλιά συνοικία του Chinguetti έχει πέντε σημαντικές βιβλιοθήκες με χειρόγραφα επιστημονικών και Κορανικών κειμένων, πολλά από τα οποία χρονολογούνται από τον ύστερο Μεσαίωνα.

IMG_5041.jpg


IMG_5042.jpg


IMG_5058.jpg


IMG_5057.jpg


IMG_5050.jpg


IMG_5086.jpg


Αυτή η μικρή πόλη, Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς εξακολουθεί να προσελκύει μια χούφτα επισκεπτών. Τόσο που η παρουσία έστω και τριών ξεμπαρκων ελλήνων ταξιδευτών να κινητοποιήσει όλες τις καλοκυράδες που με πιεστικά παρακαλετά πάλευαν να πουλήσουν τα χαϊμαλιά που κρέμονταν από τα χέρια τους.

IMG_5053.jpg


IMG_5061.jpg


IMG_5065.jpg


IMG_5071.jpg



Τα σπίτια είναι κατασκευασμένα από λαξεμένες πέτρες και λάσπη, με επίπεδες ξύλινες στέγες και μασίφ χειροποίητες πόρτες από αρχαία δέντρα ακακίας, τα οποία έχουν από καιρό εξαφανιστεί από τη γύρω περιοχή. Πολλά σπίτια περιλαμβάνουν αυλές ή βεράντες που συνωστίζονται κατά μήκος των στενών δρόμων σ’ενα λαβύρινθο που οδηγεί στο κεντρικό τζαμί της Παρασκευής που έχει ένα τετράγωνο μιναρέ που έχει στις πέντε άκρες του αυγό στρουθοκαμήλου! Το Τζαμί της Παρασκευής του Chinguetti, θεωρείται ευρέως από τους Μαυριτανούς ως το εθνικό σύμβολο της χώρας.

IMG_5126.jpg


IMG_5138.jpg


IMG_5142.jpg


IMG_5145.jpg



Τη παλιά πόλη χωρίζει ένα φαρδύ wadi από τον σύγχρονο άγχρωμο οικισμό, που δημιουργήθηκε στην αντίπερα όχθη για να ξορκίσουν την επέλαση της ερήμου.

IMG_5102.jpg


Μέσα στη αμμοθύελα θελήσαμε κι εμείς να βολτάρουμε στα στενά της παλιάς πόλης που κατά τόπους έδειχνε να βουλιάζει κάτω από την έρημο που επεκτείνεται. Τα σπίτια στην άκρη της είχαν πλέον εγκαταληφθεί, πόρτες και παράθυρα μόλις που κατάφερναν να πάρουν μια ανάσα θαμμένα στην άμμο.

Οι μακρυνοί ήχοι μουσικών και φωνών μας κίνησε την περιέργεια. Κι αν η περιέργεια σκοτώνει τη γάτα, στη περίπτωσή μας βγήκε σε καλό καθώς πέσαμε στο υπαίθριο bachelor πάρτυ μιας νεονύμφου. Όλες οι γυναίκες σ’ένα στενό κύκλο με τα πολύχρωμα mulafa τους γέλαγαν, πειράζονταν, φώναζαν με κείνο το υψίσυχνο αλλάλαγμα. Άντρες και παιδιά ήταν ακροβολισμένοι τριγύρω. Από κοντά κι εμείς προσπαθώντας διακριτικά και μη, να παρεισφρίσουμε απαθανατίζοντας χρώματα, εκφράσεις, τη χαρά του γεγονότος όπως το βιώνουν μοναδικά οι άνθρωποι σ’αυτή τη ξεχασμένη γωνιά του πλανήτη.

IMG_5093.jpg


IMG_5098.jpg


IMG_5112.jpg



Μιας και δεν μπήκαμε στο κόπο να έχουμε ελέγξει αν τα διεθνή ψαχτήρια καταλυμμάτων περιλαμβάνουν και το Chinguetti στις λιστες τους, κάναμε μια γύρα να ελέγξουμε τι υπάρχει διαθεσιμο (άλλωστε οι τουρίστες εκεί είναι είδος υπό εξαφάνιση). Χτυπάγαμε πόρτες και ψάχναμε τους υπεύθυνους, πέσαμε σε μια ημίτρελλη γαλλίδα που δωμάτια διαθέσιμα είχε, αλλά δωμάτια δεν έδινε, τελικά καταλήξαμε σ’ένα ξενώνα με τη γνωστή διάταξη: δωμάτια μ’ένα στρώμα καταγής, κοινόχρηστες τουαλέτες και ντουζιέρα. Εδώ είχε και κάποιους ξέμπαρκους αλλοδαπούς για ν’ανταλλάξουμε και μια κουβέντα και γλιτώσαμε το μαγείρεμα απολαμβάνοντας ένα φρεσκομαγειρεμένο δείπνο.

IMG_5133.jpg


Το πρωινό πριν εγκαταλείψουμε το Chinguetti, κανονίστηκε να επισκεφθούμε και μια από τις αρχαίες βιβλιοθήκες. Ήταν για μένα από τις προτεραιότητες του ταξιδιού. O κλειδοκράτορας μιας εξ’αυτών, ο κύριος Saif, αρχοντάνθρωπος, εμφανίστηκε φορώντας τη παραδοσιακή μαυριτάνικη φορεσιά του.

IMG_5150.jpg


Μας έκανε μια εκτενή εισαγωγή πριν με το μαγικό του κλειδί μας εισάγει στα ενδότερα της βιβλιοθήκης. Με παραστατικότητα και θρησκευτική ευλάβεια φορώντας γάντια μας έδειξε παμπάλαια εύθραυστα βιβλία με περίτεχνα αραβουργήματα κι απήγγειλε μ’εξέχουσα θεατρικότητα ερωτικούς στίχους αράβων ποιητών.

IMG_5151.jpg


IMG_5152.jpg


IMG_5162.jpg



Έμπλεοι εικόνων και γνώσεων ετοιμαστήκαμε για να χαθούμε πάλι εκ νέου στα θαύματα της ερήμου Σαχάρας. Αυτή τη φορά με την υπόσχεση ότι με περίμεναν οι πολυπόθητοι φωτογενείς αμμόλοφοι…


IMG_5027.jpg

:kissing2:τραβελστορίτες μου.... :confused:
 
Last edited:

Yorgos

Member
Μηνύματα
9.957
Likes
52.377
Επόμενο Ταξίδι
Umhlanga
Ταξίδι-Όνειρο
Περού τότε, τώρα, πάντα
Μπράβο hydronetta. Ξυπνάς ωραίες μνήμες. Τους Μαυριτανούς τους βρήκα φοβερά φιλόξενους και ειλικρινείς, σε αντίθεση με τους Σενεγαλέζους. Συμφωνείς;
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.164
Likes
14.533
Επόμενο Ταξίδι
???
Ταξίδι-Όνειρο
όπου δεν έχω πάει
Μπράβο hydronetta. Ξυπνάς ωραίες μνήμες. Τους Μαυριτανούς τους βρήκα φοβερά φιλόξενους και ειλικρινείς, σε αντίθεση με τους Σενεγαλέζους. Συμφωνείς;
Η ημέρα με τη νύχτα. Ειδικά οι νομάδες. Εξαίρεση η μαφία ταξί των συνόρων
Περαν των δικών σου εμπειριών που τις είχα ξεκοκκαλήσει πριν παω, νομίζω έλειπε από το φόρουμ μια εκτενής αναφορά στην ιδιαίτερη αυτή χώρα.
Άλλωστε δεν προβλέπω και πολλούς να πηγαίνουν κατά κει με την αστάθεια που υπάρχει στην περιοχή...
 

LULLU

Member
Μηνύματα
3.595
Likes
8.122
Επόμενο Ταξίδι
το ψαχνω....
Ταξίδι-Όνειρο
Νιγηρας-Μαλι
ωραια ωραια .. αλλα παντου βρε παιδι μου και οι Γαλλοι επιχειρηματιες παντου???
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.164
Likes
14.533
Επόμενο Ταξίδι
???
Ταξίδι-Όνειρο
όπου δεν έχω πάει
ωραια ωραια .. αλλα παντου βρε παιδι μου και οι Γαλλοι επιχειρηματιες παντου???
η συγκεκριμένη ήταν παντρεμένη με ντόπιο όπως μας είπαν, μάλλον γι'αυτό είχε λαλήσει. Δεν την είδα , αλλά από τις περιγραφές της Ισαβέλλας δεν χρειάστηκε πολύ να καταλάβω ότι ήταν διαταραγμένη
πρώην αποικία τι περιμένεις… άλλωστε και η πλειονότητα των τουριστών γάλλοι ήταν χάρις στα πρακτορεία τύπου Point Afrique
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Ενεργά Μέλη

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.633
Μηνύματα
904.998
Μέλη
39.375
Νεότερο μέλος
maria kou

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom