Γαλλία Ασπρόμαυρη Χριστουγεννιάτικη ιστορία (Γαλλική κουλτούρα στο Παρίσι)

[psilos3]

Γιάννη ίσως στη προηγούμενη σου ζωή να ήσουν Γάλλος ...

Λες; Ισως γι' αυτό να μη τους συμπαθώ τόσο.
Ότι και να ήμουν μάλλον έχω τυραννήσει πολύ κόσμο στη προηγούμενη και τα πληρώνω τώρα σ' αυτή...

 

[psilos3]

Φωτογραφίες από το δεύτερο κεφάλαιο:

Η εικόνα έξω από το ξενοδοχείο

Χαμός στη Mouffetard εν αντιθέσει με το βράδυ, όλοι ψωνίζουν για τα Χριστούγεννα

Ζήλεψα τις κάβες με τα Γαλλικά κρασιά

Όχι όμως το σίχαμα το φουαγκρα που εκτιμούν ιδιαίτερα

Οι πρώτες εικόνες της πόλης στο 5ο διαμέρισμα

Περνώντας μέσα από αξιοθέατα

Στο μουσείο των όπλων

Τι έγινε στρατηγέ μου, σα να ψήλωσες ή μου φαίνεται;

Η Maréchal Gallieni

Tο μουσείο από την άλλη πλευρά

Στις γειτονιές περπατώντας προς το 16ο διαμέρισμα. Μια ομορφιά!

Μα τι είναι αυτό που ξεπροβάλει απ' την ομίχλη;

Μοναδικά ταξιδιωτικά συναισθήματα!

 

[evaT]

Γιάννη ίσως στη προηγούμενη σου ζωή να ήσουν Γάλλος ...

Mπορεί να ήταν ο Jean Valjean των Αθλίων κ γι αυτό τον τράβηξε να πάει κ να μας το δείξει ασπρόμαυρο

 

[Iris_90]

Γιάννη , πολύ ρομαντικές και συνάμα όμορφες οι φωτογραφίες σου , απίθανες λήψεις !!!

 

[Smaragda53]

Ποτέ μη λες ποτέ, γιατί τελικά το αποτύπωμα που αφήνει το Παρίσι στον επισκέπτη μόνο τυχαίο δε μπορείς να το πεις.

Αγαπημένο Παρισάκι! Το δικό μου ξεχωριστό διαμέρισμα είναι το 6ο, Saint Germain des pres, λόγω αγαπημένων συγγραφέων και καφενείων. Πολύ "γκονταρικές" οι φωτογραφίες σου, μπράβο Ψηλέ!

 

[giorgos vzr]

ωραίες φώτο @psilos3 .αλλά γιατί ασπρόμαυρες όλες?

 

[psilos3]

Mπορεί να ήταν ο Jean Valjean των Αθλίων κ γι αυτό τον τράβηξε να πάει κ να μας το δείξει ασπρόμαυρο

Μπορεί και άθλιος σκέτο

Γιάννη , πολύ ρομαντικές και συνάμα όμορφες οι φωτογραφίες σου , απίθανες λήψεις !!!

Σ' ευχαριστώ. Είναι το Παρίσι που τις κάνει έτσι, ιδανική πόλη γι' αυτό το σκοπό!

Αγαπημένο Παρισάκι! Το δικό μου ξεχωριστό διαμέρισμα είναι το 6ο, Saint Germain des pres, λόγω αγαπημένων συγγραφέων και καφενείων. Πολύ "γκονταρικές" οι φωτογραφίες σου, μπράβο Ψηλέ!

Έρχεται και το κεφάλαιο για το μέρος που περιγράφεις λίγο αργότερα.
Ευχαριστώ, χαίρομαι που αρέσουν.

ωραίες φώτο @psilos3 .αλλά γιατί ασπρόμαυρες όλες?

Εϊπα να «καινοτομήσω» στην ιστορία αυτή μιας και η πόλη μου δίνει την αφορμή.
Ελπίζω να μη κουράσω.

 

[Aquarius]

Ασπρόμαυρη Χριστουγεννιάτικη ιστορία (Γαλλική κουλτούρα στο Παρίσι)

​

Να πω ότι είχα στα πλάνα μου ή στους άμεσους στόχους μου το ταξίδι στο Παρίσι, σίγουρα θα σας πω ψέματα. Τι κι αν έχω μάθει πλέον μετά από τόσα χρόνια στο φόρουμ να κοιτάω κάθε προορισμό ξεχωριστά, να μην απορρίπτω κανέναν, να συλλέγω πληροφορίες και να μη βιάζομαι να κρίνω, αυτός του Παρισίου δεν ήταν σε καμία περίπτωση στις προτεραιότητες μου.

Όχι γιατί δεν ήθελα, ούτε γιατί πίστευα ότι δε θα βρω κάτι να με ελκύει, απλά και μόνο είχε μπει στη πολύ γενική κατηγορία του «εντάξει μωρέ, σα μητρόπολη που είναι να πάμε να τη δούμε κάποια στιγμή», όπως αρκετές ακόμα πόλεις που με ψήνουν μεν, αλλά συνήθως τις αφήνω κατά μέρος.

Στο παροξυσμό που με βρήκε όμως κατά το Β’ εξάμηνο του 2021 δεν επικράτησαν τέτοιες αφελείς θεωρίες, μη σας πω καλύτερα ότι υπήρχε και αλλαγή σκεπτικού, κυριότερα όταν είδα το εισιτήριο για εκδρομή τα Χριστούγεννα σε τέτοια πολύ προσιτή τιμή. Ακόμα και αν ήμουν σίγουρος ότι δε θα βρεθεί παρέα να ακολουθήσει, θεώρησα ότι την εποχή αυτή δε χωρούν άλλες αναβολές για τέτοιους λόγους, με το βάπτισμα του πυρός στα solo ταξίδια να έχει δοθεί λίγο καιρό πριν και με το παραπάνω. Ε δε χρειάστηκε και πολύ να το αποφασίσω.

Με αυτό τον περίεργο θα έλεγα τρόπο λοιπόν, βρέθηκα να βολτάρω τα Χριστούγεννα στη πιο τουριστική ίσως πόλη της Ευρώπης και σε μία από τις πιο σημαντικές του πλανήτη, όντας στο επίκεντρο του κόσμου για πολλούς και διάφορους λόγους επί εκατοντάδες χρόνια.

View attachment 387246

Ούτε καν οι αλλαγές στο σύστημα εισόδου στη χώρα μας αναφορικά με τη τρέχουσα κατάσταση της πανδημίας στάθηκαν ικανές να με φρενάρουν, παρόλο που με προβλημάτισαν σοβαρά. Plan B, Plan C κι έφυγα, ότι χάθηκε, χάθηκε ως τώρα, δε χρειαζόταν να χαθεί ακόμα ένα.

Η συνταγή γνωστή πριν από κάθε ταξίδι, με καλό διάβασμα και αναζήτηση συμβουλών από το travelstories, ωστόσο στην εκδρομή αυτή με βοήθησαν αρκετοί φίλοι και τους ευχαριστώ. Βλέπετε το Παρίσι εκτός των άλλων έχει πολλές και διάφορες «παγίδες» που πρέπει κάποιος να αποφύγει. Μεγάλη η συζήτηση περί διαμονής, αξιοθέατων, μετακινήσεων, αλλά ακόμη μεγαλύτερη αυτή περί ασφάλειας, πράγματα που αν μη τι άλλο προβληματίζουν.

Εξάλλου, οφείλω να πω ότι δεν είχα και ιδέα τι εστί Παρίσι. Ο πιο πολύς -και πιο σοβαρός- κόσμος άλλωστε όταν ακούει την έννοια «Γαλλική κουλτούρα» αντιλαμβάνεται το πιο λογικό, την άνθιση των γραμμάτων και των τεχνών, το διαφωτισμό, τη Γαλλική φινέτσα, ακόμα ίσως και τη ξακουστή σε όλο το κόσμο κουζίνα αυτού του λαού. Εγώ πάλι αυτό που φαντάζομαι και γελάω ακόμα, είναι τούτο δω το ΠΟΝΗΜΑ της καλύτερης σειράς που πέρασε ποτέ από την Ελληνική τηλεόραση, δίνοντας κατά το ήμισυ το τίτλο σ’ αυτή την ιστορία, ενός εκ των δύο αγαπημένων μου επεισοδίων.

Πάμε να δούμε λοιπόν μέσα από τη δική μου οπτική γωνία τη καταπληκτική & σπουδαία αυτή πόλη – σύμβολο, τις ομολογουμένως λίγες ημέρες και ώρες που βρέθηκα εκεί , σε μια τολμώ να πω ταραγμένη ταξιδιωτική περίοδο, που δε θα μπορούσε να μην έχει αντίκτυπο (αρνητικό και θετικό) στην εκδρομή.

*Όπως ίσως ήδη καταλάβατε από το τίτλο αφού το σκέφτηκα πολύ, εν τέλει θα το επιχειρήσω, προσεγγίζοντας αυτή την ιστορία διαφορετικά σε σχέση με τις προηγούμενες μου, αλλά και τη φωτογενέστατη -photogénique όπως θα λέγαν και οι Γάλλοι- αυτή πόλη σχεδόν χωρίς χρώμα. Εξάλλου έχουμε πολλές εξαιρετικές ιστορίες για το Παρίσι, ας είναι η δική μου λίγο διαφορετική.

Η ιδέα μου ήρθε αρχικά το πρωί των Χριστουγέννων, όταν καθισμένος στο παγκάκι της Place Louis Aragon στο Σηκουάνα χρησιμοποίησα το αντίστοιχο φίλτρο στο Instagram μετά από μια λήψη, μένοντας ενθουσιασμένος από το αποτέλεσμα, επιβεβαιώνοντας το λίγες μέρες αργότερα, συμμετέχοντας και στο αντίστοιχο νήμα για τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε μια πόλη.

Αν η ιστορία μου βγει αλλάζοντας τρόπο γραφής και παρουσίασης, αν το αποτέλεσμα με δικαιώσει ή όχι, αν καταντήσει κουραστική λόγων ή εικόνων, θα το κρίνετε εσείς όπως πάντα.

Ξεκινάμε!

Κι εγώ βρέθηκα Παρίσι την ίδια περιοδο (από Θεσ/νίκη) με τους ίδιους προβληματισμούς κ τις ίδιες ανησυχίες περι covid. Τελικά, η περπετεια προεκυψε απο αλλου κ δν είχε σχέση μ ε κορονοιο!

 

[fenia42]

Γιάννη με τέτοια γαλλική μυτούλα σίγουρα Γάλλος ήσουν στην προηγούμενη ζωή
Χωρίς πλάκα υπάρχουν μέρη που νιώθεις σα να έχεις ξαναζήσει εκεί. Αυτή είναι η μαγεία του ταξιδιού, άλλα μέρη να σε διώχνουν και σε άλλα να νιώθεις σα να είσαι σπίτι σου. Εγώ νιώθω σπίτι μου την Κωνσταντινούπολη πχ.

 

[psilos3]

Κι εγώ βρέθηκα Παρίσι την ίδια περιοδο (από Θεσ/νίκη) με τους ίδιους προβληματισμούς κ τις ίδιες ανησυχίες περι covid.

Μα δεν ήταν δώρο αυτή η Χριστουγεννιάτικη πτήση; Όχι πες!

Τελικά, η περπετεια προεκυψε απο αλλου κ δν είχε σχέση μ ε κορονοιο!

Ελπίζω κι εύχομαι να μη κόστισε πολύ. Αν έχει σχέση με το Παρίσι και θες να το μοιραστείς εδώ είμαστε.

Γιάννη με τέτοια γαλλική μυτούλα σίγουρα Γάλλος ήσουν στην προηγούμενη ζωή

Γελάει και ο κάθε πικραμένος. Για του λόγου το αληθές ακολουθεί φωτό προφίλ έξω από διάσημο αξιοθέατο της πόλης σε επόμενο κεφάλαιο! Ας αποφασίσει το κοινό.

Αυτή είναι η μαγεία του ταξιδιού, άλλα μέρη να σε διώχνουν και σε άλλα να νιώθεις σα να είσαι σπίτι σου

Ακριβώς έτσι. Νιώθεις μεγάλη οικειότητα.

Εγώ νιώθω σπίτι μου την Κωνσταντινούπολη πχ.

Αυτό ήθελα να πω και με πρόλαβες γι' ακόμη μια φορά.
Η Κωνσταντινούπολη είναι το μεγαλύτερο τέτοιο παράδειγμα.
Όχι γιατί είναι μόνο η αρχιτεκτονική που σε μερικά στενά της νιώθεις λες και είσαι στη Θεσσαλονίκη, όχι γιατί είναι μόνο οι φάτσες που βλέπεις και είναι απόλυτα οικείες (το ουνα φατσα-ουνα ράτσα κολλάει με τους Τούρκους, όχι τους Ιταλούς), είναι και η αύρα που βγάζει αυτή η πόλη τόσο κοντινή και ταιριαστή με τη δικιά μας.

 

[turms]

Μα δεν ήταν δώρο αυτή η Χριστουγεννιάτικη πτήση; Όχι πες!

Ελπίζω κι εύχομαι να μη κόστισε πολύ. Αν έχει σχέση με το Παρίσι και θες να το μοιραστείς εδώ είμαστε.


Γελάει και ο κάθε πικραμένος. Για του λόγου το αληθές ακολουθεί φωτό προφίλ έξω από διάσημο αξιοθέατο της πόλης σε επόμενο κεφάλαιο! Ας αποφασίσει το κοινό.

Ακριβώς έτσι. Νιώθεις μεγάλη οικειότητα.

Αυτό ήθελα να πω και με πρόλαβες γι' ακόμη μια φορά.
Η Κωνσταντινούπολη είναι το μεγαλύτερο τέτοιο παράδειγμα.
Όχι γιατί είναι μόνο η αρχιτεκτονική που σε μερικά στενά της νιώθεις λες και είσαι στη Θεσσαλονίκη, όχι γιατί είναι μόνο οι φάτσες που βλέπεις και είναι απόλυτα οικείες (το ουνα φατσα-ουνα ράτσα κολλάει με τους Τούρκους, όχι τους Ιταλούς), είναι και η αύρα που βγάζει αυτή η πόλη τόσο κοντινή και ταιριαστή με τη δικιά μας.

εγω οταν το λεω αυτο ολοι με βριζουνε....

 

[Aquarius]

;

Ισχύει! Εγώ πεταξα στις 24/12 κ μου έκανε εντύπωση ότι το αεροδρόμιο ήταν άδειο. Ελάχιστοι ταξιδιώτες για παραμονή Χριστουγέννων