Ταϊλάνδη Ασία, η πρώτη επαφή....!

[ganlayer3]

Η πρωτη ( επαφη; Μα οι Μαλδιβες και το Ντουμπαι δεν ηταν η πρωτη επαφη, οπως μας τα λες;

Ορθως. Νοτιοανατολικη Ασια, ειναι ο ακριβης τιτλος.

 

[ganlayer3]

Πλέον είχα κατανοήσει την ωμή πραγματικότητα. Δεν ήμουν σε θέση να διαλέξω εγώ προορισμό. Ο προορισμός θα διάλεγε εμένα. Δεν ωφελούσε ο γύρος της Ασίας στο ιντερνέτ. Δεν είχα το πλεονέκτημα. Δεν ήμουν σε θέση να διαλέξω, όχι τουλάχιστον με το περιορισμένο μου budget.
Δεν μπορούσα άλλο να κοιτώ την οθόνη του υπολογιστή έπρεπε να κοιμηθώ, έστω και λίγο.
Η ώρα 23:30. Σάββατο βράδυ. Με 3 βδομάδες άδεια στην καρδιά του Δεκέμβρη, κάθομαι απελπισμένος. Με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ.
Η ώρα 4:50. Ξυπνώ πιασμένος. Έχοντας κάνει τον μοναδικό ύπνο από την Πέμπτη το βράδυ, ξυπνώ πάλι κομμάτια. Η οθόνη του υπολογιστή σε screen saver. Κουνώ το mouse και εμφανίζεται το site της emirates. Εκεί είχα κάνει την τελευταία αναζήτηση για φθηνά εισιτήρια. Φτιάχνω καφέ. Όσο αυτός βράζει τρώω κάτι στα γρήγορα . Η σύζηγος μου κοιμάται στο δωμάτιο. Προφανώς δεν ήθελε να με ξυπνήσει, αφού κατάφερα να κοιμηθώ. Κάθομαι πάλι στην οθόνη και βάζω στην μηχανή αναζήτησης προορισμούς. Από μπροστά μου περνά η Σιγκαπούρη, η Τζακάρτα, η Μανίλα, το Μπαλί, το Χονγκ Κονγκ, η Σανγκάη. Δεν αντιστέκομαι στον πειρασμό και βάζω πάλι Μαλδίβες, Μαυρίκιο και τέλος Σεϋχέλλες. Έτσι όπως τα έβαλα, έτσι πέρασαν. Τρελές τιμές. Ξαναμπαίνω στο ιντερνέτ. Ψάχνω πακέτα από γνωστά πρακτορεία για Μαλδίβες πάλι. Για τρεις εβδομάδες το κόστος τρελό. Μα τι κάνω σκέφτομαι; Θέλω να ξαναζήσω μια από τα ίδια.
Η ώρα έξι, περνώ τα site των αεροπορικών εταιρειών του αραβικού κόσμου άλλη μια φορά, με οτι προορισμό μου έρχεται στο μυαλό, πλέον τυχαία.. Παρελαύνουν από μπροστά μου, Qatar, etihad, gulf, Egypt & emirates. Βλέπω μια την Thai, την Singapore, αλλά οι τιμές χειρότερες.
Η ώρα 6:30 πάλι στην emirates και τότε το βλέπω. Αθήνα – Kuala Lumpur για 2 άτομα 1400 ευρώ. Αναχώρηση Τετάρτη μεσημέρι 10/12 επιστροφή Δευτέρα Μεσημέρι της 29/12. Ξανατρέχω την αναζήτηση. Τα ίδια. Δεν μπορεί, θα έγινε λάθος σκέφτομαι. Το προηγούμενο απόγευμα που είχα κοιτάξει ήταν στα 2150. Τι έγινε; Πλέον είμαι γεμάτος έξαψη. Με λούζει κρύος ιδρώτας τα χέρια και τα πόδια. Πρέπει να τα προλάβω. Πόσα να είναι; Να είναι μόνο 2 ή και περισσότερα; Πρέπει να τα προλάβω. Δεν μπορώ να τα χάσω. Δεν ξέρω που θα πάω, ούτε που θα μείνω, αλλά αυτό είναι ένα δεύτερο πρόβλημα. Επί του παρόντος, δεν πρέπει να τα χάσω. Αλλά η άδεια μου είναι μέχρι της 28/12. Δευτέρα πρωί επιστρέφω στο γραφείο, το ίδιο και η γυναίκα μου. Θα πάρω την επιπλέον άδεια; Χλωμό. Ξεκινούν οι άδειες των υπολοίπων. Κοιτώ αφίξεις με κοντινότερες ημερομηνίες. Σκατα…Παρόλα αυτά δεν πρέπει να τα χάσω.
Η ώρα περνάει βασανιστηκά, μέχρι της 08:00 της Κυριακής. Εγώ κάνω refresh στην αναζήτηση μου, για να διαπιστώσω ότι εξακολουθούν να υπάρχουν. Δεν έχω πιστωτική κάρτα να τα κλείσω. Περιμένω το ξημέρωμα. Μου φαίνεται αιώνας. To be continued.

 

[elenara88]

νταξει πολλες ιστοριες εδω μεσα μ αρεσουν πολυ αλλα τοση ανυπομονησια για τη συνεχεια πρωτη φορα!

 

[makisg]

επίτηδες μας το κάνει για να μην κοιμηθούμε εμείς για κανα δυό μέρες ώσπου να μάθουμε τι έγινε.

 

[villi]

Ταξιδιωτικό θρίλερ σε συνέχειες!Και τι ιστορία αγάπης...!!!Πρέπει να τη λατρεύεις τη σύζυγο για να μείνεις τόσα μερονυχτα ξύπνιος για να την ικανοποιήσεις!!!

 

[ganlayer3]

Η ανησυχία μου αυξάνεται λεπτό με λεπτό. Για πόσο ακόμη θα υπάρχουν; Θα τα βολέψω με την δουλεία μου; Η γυναίκα μου; Απελπίζομαι πάλι…. Αρχίσω και αναρωτιέμαι, ποιος με καταράστηκε και τραβάω τα όσα μου συμβαίνουν. Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να πάω ένα ταξίδι τροπικό. Το κανονίζω σχεδόν οκτώ μήνες. Τι στο διάολο έπρεπε ακόμη να προβλέψω. Βρίζω την τύχη μου. Έχω απίστευτα νεύρα. Θεωρώ ότι σίγουρα με μάτιασαν. Παίρνω όρκο. Tο επόμενο ταξίδι, θα το καταστρώσω στα κρυφά. Τουλάχιστον θα ήμουν σίγουρος ότι δεν πρόκειται για συγκέντρωση αρνητικής ενέργειας.
Όλες οι σκέψεις μου διαλύονται και βγαίνω αμέσως από την μιζέρια που είχα πρωτίστως περιέλθει. Shit Happens σκέφτομαι. Η αδρεναλίνη μου ανεβαίνει. Δεν μπορώ να το βάλω κάτω. Όχι τώρα μετά από όσα έχω κάνει, από όσα έχω περάσει. Δεν είναι δίκαιη ανταμοιβή. Θα πάω Νοτιοανατολική Ασία ο κόσμος να χαλάσει, έστω και με τρένο μέσω Ινδίας. Είμαι αποφασισμένος. Αψηφώ το ρολόι που δείχνει 08:15 πρωί Κυριακής και σχηματίζω αμέσως το κινητό τηλέφωνο της φίλης μου της Άννας με το ταξιδιωτικό γραφείο. Από την απέναντι γραμμή ακούγεται μια φωνή νωχελική, νυσταγμένη. Προφανώς την Ξύπνησα. Ζητώ συγνώμη και ξεκινώ να της μιλώ για τα ευρήματα μου. Δεν καταλαβαίνει ακόμη με ποιόν μιλά. Τις ξανά συστήνομαι και ξεκινώ. Με διακόπτει απότομα και μου ζητά λίγο χρόνο να συνέλθει και θα με πάρει πίσω. Γαμώ την τύχη μου. Κι άλλη καθυστέρηση; Τι άλλο άγχος πρέπει να τραβήξω;
Κάνω refresh στην οθόνη της Emirates για να δώ ότι τα εισιτήρια εξακολουθούν να υπάρχουν. Ευτυχώς…! Να που είμαι τυχερός… Μήπως όμως είναι πλασματικά; Αληθινά υπάρχουν; Λες να μου πει καμιά διαφορετική τιμή; Με λούζει πάλι κρύος ιδρώτας. Η έξαψη επιστρέφει. Μήπως είναι προσφορά μόνο του ιντερνέτ; Που θα βρω πιστωτική κάρτα;
Ακόμη να πάρει η Άννα. Τι στο καλό κάνει; Κοιτώ το ρολόι, έχουν περάσει μόλις 5 λεπτά. Περιμένω κόβοντας βόλτες στο σαλόνι. Προσπαθώ να σκέφτομαι ευχάριστα πράγματα. Τζίφος το μυαλό κολλημένο..
08:30 χτυπάει το κινητό μου. Δόξα το θεό είναι η Άννα. Με καλημερίζει κανονικά αυτήν την φορά. Η φωνή της προδίδει ότι έχει ξυπνήσει. Με ενημερώνει ότι είχε βγει εχθές και είχε επιστρέψει στις 04:00 το πρωί. Δεν έχει κοιμηθεί πολύ μου λέει. Ζητώ εκ νέου συγνώμη για την ώρα και της αναλύω την κατάσταση. Τα λέω τόσο γρήγορα που δεν πολύ καταλαβαίνει. Κάνω Shortcuts στην σκέψη μου και τις λέω τα μισά. Αφουγκράζεται το άγχος μου και μου δίνει όλη της την προσοχή. Της μιλώ για τα εισιτήρια, για το πρόβλημά μου με την δουλειά και την παρακαλώ να κατέβει στο γραφείο άμεσα, για να τα κλείσουμε. Προσφέρομαι να πάω από το σπίτι της στα Πατήσια να την πάρω και να πάμε μαζί στο γραφείο στο Κολωνάκι. Όσο της μιλώ, αναλογίζομαι το χρόνο που θα χάσουμε με την διαδρομή Βύρωνας – Πατήσια & Πατήσια – Κολωνάκι. Απελπίζομαι αλλά είναι η μόνη μου επιλογή.
Η Άννα δεν οδηγεί. Με διακόπτει απότομα και μου λέει ότι δεν χρειάζεται να τα κάνουμε όλα αυτά. Δεν θα πάει στο γραφείο της. Μένω εμβρόντητος. Ψάχνω με την φαντασία μου πιθανές εναλλακτικές, αλλά δεν βλέπω καμία. Μήπως με απέρριψε ευγενικά; Δεν πιστεύω να νομίζει ότι έτσι όπως είμαι μπορώ να περιμένω μέχρι την Δευτέρα, για να ανοίξει πάλι το γραφείο;
Ξεκινώ πάλι να τις εξηγώ με ιδιαίτερη ένταση και άγχος στην φωνή μου, για την σοβαρότητα της κατάστασης. Με διακόπτει πάλι απότομα. Τα βλέπω μου λέει. Πώς; Τι βλέπεις; Τα εισιτήρια, μου απαντά. Δεν θέλω να τα δεις από το ιντερνέτ, αλλά από το σύστημα σου, της εξηγώ. Πριν προλάβω να της πω και άλλα, με ξανά σταματά. Γιώργο μου λέει, έχω πληρώσει και δεύτερη άδεια και έχω εγκατεστημένο το σύστημα και στο σπίτι μου.
Ε Ξ Ι Λ Ε Ω Σ Η...
Να ένα καλό νέο μετά από την λαίλαπα. Νιώθω ότι η τύχη μου αρχίζει να αλλάζει. Για πόσο όμως; Ας το εκμεταλλευτώ. Επαναφέρω τον εαυτό μου στην πραγματικότητα. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν ακόμη.
Επανερχόμαστε στα εισιτήρια. Με ενημερώνει ότι όντως κοστίζουν 1400 τα 2 άτομα, αλλά επίσης ότι είναι τα 2 τελευταία, σε αυτόν τον ναύλο. Τρελαίνομαι……
Της λέω να κάνει άμεση κράτηση. Σιγομουρμουρίζει. Ίσα που ακούω. Με ενημερώνει ότι η κράτηση θα ισχύει μέχρι το μεσημέρι. Ποιό μεσημέρι ρωτώ; Σήμερα μου λέει με στόμφο. Μετά θα πέσει, αφού φτάσαμε τα 3 εικοσιτετράωρα πριν την πτήση και απαιτείται άμεση έκδοση. Σ Η Μ Ε Ρ Α, αποκρίνομαι; Όχι ρε γαμώτο. Δεν με αφήνουν οι καταστάσεις να χαλαρώσω καθόλου. Νιώθω λες και πρωταγωνιστώ στην ταινία “CRANK”… Είμαι ο Chev Chelios. Η σύζυγος μου κοιμάται ακόμη. Ζηλεύω την ηρεμία της.

Τι θα κάνω με την δουλειά μου; Η ερώτηση είναι ρητορική. Δεν περιμένω απάντηση.

Επίσης μου λέει ότι τα εισιτήρια είναι ελεεινά. Για να φτάσω στον οποιοδήποτε προορισμό μου, θα πρέπει να κάνω 2 διανυκτερεύσεις στο πήγαινε. Πιο συγκεκριμένα, η πρώτη Τετάρτη βράδυ στο Dubai, αφού φθάνω στις 22:00 και πετώ για Kuala Lumpur στις 10:30 το πρωί της Πέμπτης, και άλλη μια στην Kuala Lumpur αφού φθάνω στις 20:00 η ώρα το ίδιο απόγευμα. Δεν θα βρω connection flight για τον προορισμό μου για 22:00 με 23:00 το βράδυ. Επομένως θα πρέπει να πετάξω την Παρασκευή το πρωί.
Το ξέρω της αποκρίνομαι, αλλά είναι ότι καλύτερο έχω. Κάνε τις κρατήσεις άμεσα σε παρακαλώ. Με ρωτάει για τα ακριβή ονόματα στα διαβατήρια. Αλήθεια, ποιος είναι ο προορισμός σου με ρώτα; Γελώ, θα δείξει απαντώ. Περίμενε μου λέει μερικές στιγμές, να τις πάρει το σύστημα και να κάνω έλεγχο.

Πέρασε άλλος ένας αιώνας…Γέρασα ακόμη κάποιες ημέρες παραπάνω. Οκ αποκρίνεται τελικά, 1405 ευρώ…. Ουφφφφ. Ξεφουσκώνω. Γλύτωσα τον τυμπανισμό στομάχου. Έχεις μέχρι σήμερα το μεσημέρι στις 14:00, για να τα εκδώσεις.
Σκέφτομαι αμέσως το επόμενο μου πρόβλημα. Τις δουλειές και την άδεια. Σκατά….

Πότε θα ηρεμήσω. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, με πληροφόρησε ότι θα βγει βόλτα στο μοναστηράκι για καφέ αλλά μέχρι της 2 θα έχει γυρίσει. Να την ειδοποιήσω στο κινητό. Το άγχος μου επέστρεψε. Εάν δεν επιστρέψει ως της 2. Εάν δεν πιάνει το κινητό της; Μήπως θεωρήσει ότι δεν θέλω πια τα εισιτήρια. Εάν κάτι απρόοπτο συμβεί; Κάθομαι πάλι σε αναμμένα κάρβουνα και ξεχνώ το βασικό μου πρόβλημα που είναι οι άδειες από την δουλεία. Ποιόν πρέπει να ενημερώσουμε και πως; Πως θα τα καταφέρουμε να έχουμε μια καταφατική απάντηση μέχρι της μία το πολύ σήμερα το μεσημέρι; Είναι Κυριακή γαμώ την τύχη μου. Δεν μπορούσε να είναι Δευτέρα. Ποιός θα μπορεί να απαντήσει και να δεσμευτεί; Δεν ξέρω καν αν θα σηκώσουν τα κινητά τους. Καταρρέω εκ νέου. To be continued..

 

[deka]

Τελικά, η αγωνία είναι μεταδοτική! Στο επόμενο στάδιο θα αρχίσω να τρώω να νύχια μου...

 

[silversurfer]

Ε κ συ βγάλε ρε άνθρωπε μια πιστωτική , έτσι να βρίσκεται , μονο για να κλείνεις εισητήρια.

 

[giannoula]

κάποιες φορές ένιωθα και γω έτσι όταν έβρισκα φθηνά υπερατλαντικά εισιτήρια και έπρεπε να δώσω άμεσα απάντηση!!! Ευτυχώς δόξα τον Θεό ήρθε η κρίση και δεν έχω τέτοια άγχη πλέον!!!!!

 

[ganlayer3]

Ε κ συ βγάλε ρε άνθρωπε μια πιστωτική , έτσι να βρίσκεται , μονο για να κλείνεις εισητήρια.

Από τότε έχω βγάλει 6 κάρτες. Τότε είχα μια εγω και αλλη μια η γυναίκα μου. 3000 χιλιάδες πιστωτικό οριο, η κάθε μια, αλλά τιγκαρισμένες λόγω του ακυρωθέντος ταξιδιού στην Ταϋλάνδη. Ήμασταν κατά των πολλών καρτών. Δεν σήκωναν οι κάρτες άλλο ένα τριχίλιαρο ή τετραχίλιαρο για το νέο ταξίδι. Διάβασε την ιστορία απο την αρχή, το εξηγώ..

 

[ganlayer3]

κάποιες φορές ένιωθα και γω έτσι όταν έβρισκα φθηνά υπερατλαντικά εισιτήρια και έπρεπε να δώσω άμεσα απάντηση!!! Ευτυχώς δόξα τον Θεό ήρθε η κρίση και δεν έχω τέτοια άγχη πλέον!!!!!

Καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείς. Ώιμε...

 

[silversurfer]

Την διάβασα απτην αρχή άλλα μάλλον με συνεπήρε η αγωνία σου κ το ξέχασα
sorry & keep storytelling