Απροσδόκητα όμορφες χώρες/πόλεις και χώρες/πόλεις απογοήτευση..

[Yorgos]

θεωρώ βλασφημία! Δηλαδή συγνώμη αν δεν δικαιολογεί τη φήμη του το Λονδίνο, ποιο την δικαιολογεί. Η μητρόπολη του Λονδίνου για αυτά που σου προσφέρει, για την ποικιλία της και την πολυμορφία της, απλά δεν μπορεί να συγκριθεί με άλλες ευρωπαϊκές μητροπόλεις αλλά ίσως μόνο με της Αμερικής. Γι'αυτό και συχνά λέμε Λονδίνο ή Νέα Υόρκη! Η

Οι άλλες. Για μένα τουλάχιστον το Βερολίνο το Μέξικο Σίτι, το Παρίσι, το Τόκυο, το Δελχί, η Μόσχα, μου άρεσαν πολύ περισσότερο αφού θες να συγκρίνουμε Λονδίνο και νέα Υόρκη με μεγαλουπολεις.

 

[giannismits]

Οι άλλες. Για μένα τουλάχιστον το Βερολίνο το Μέξικο Σίτι, το Παρίσι, το Τόκυο, το Δελχί, η Μόσχα, μου άρεσαν πολύ περισσότερο αφού θες να συγκρίνουμε Λονδίνο και νέα Υόρκη με μεγαλουπολεις.

Το δέχομαι! Άλλωστε τις περισσότερες δεν τις ξέρω. Η ένστασή μου ήταν η σύγκριση μιας τεράστιας πόλης με μια επαρχιακή. Είναι άλλα τα μεγέθη γι'αυτό. Το Βερολίνο μου αρέσει πολύ αλλά το ξεπερνάει το Λονδίνο σίγουρα ως προς τις γειτονιές, την αρχιτεκτονική, την ομορφιά. Στην ζωντάνια, την ενέργεια, τις εκδηλώσεις, το φαγητό τα θεωρώ ισάξια. Το Παρίσι σίγουρα το θεωρώ υποδεέστερο.

 

[Borealis]

Κατώτερες προσδοκιών: Κωνσταντινούπολη (ίσως είχα πολύ υψηλές προσδοκίες τι να πω, όχι ότι δε μου άρεσε απλά δε τρελάθηκα), Μαδρίτη-Τολέδο (ίδια περίπτωση με Κων/πολη), Βουδαπέστη (μπλιαχ), Σαν Φρανσίσκο (έτσι κ έτσι, το περίμενα πιο exciting αλλά σκυλοβαρέθηκα), Μιλάνο (Πάλι καλά που είδα το Μυστικό Δείπνο κ έχω να το λέω), York (περίμενα την "επιστροφή στο Μεσαίωνα" κι είδα μια ψιλοβαρετή Αγγλική επαρχιακή πόλη με ένα πολύ μικρό ιστορικό κέντρο και πολλούς τουρίστες), Βρυξέλλες επίσης.. Κοπεγχάγη (καλή για μια πρώτη επαφή με Σκανδιναβία αλλά επίσης βαρέθηκα), Μόναχο.. Νυρεμβέργη (εκεί έφαγα μεγάλη ήττα, κάτι σα περίπτωση York), Βέρνη (ένας δρόμος άντε δύο πάνω κάτω τι να σου κάνει)

Καίγομαι να μάθω που μεγάλωσες και ζεις για να θεωρείς όλα τα παραπάνω μέρη βαρετά, ειλικρινά θέλω να επισκεφτώ το μέρος που ζεις!

 

[thanos75]

Ωωωωχ... Μας βλέπω για δεύτερο γύρο φαγωμάρας με μήλο της έριδος το Λονδίνο αυτή τη φορά, μετά τη Βαρκελώνη!!

Κάτω τα χέρια από το Λονδίνοοοοοο είναι η αγαπημένη μου πόλη εεεε

Ελπίζω να μη πιάσετε κ τη Βενετία μετά που είναι η δεύτερη αγαπημένη ....

Και για να είμαι εντός θέματος, έχουμε κ λέμε:

Κατώτερες προσδοκιών: Κωνσταντινούπολη (ίσως είχα πολύ υψηλές προσδοκίες τι να πω, όχι ότι δε μου άρεσε απλά δε τρελάθηκα), Μαδρίτη-Τολέδο (ίδια περίπτωση με Κων/πολη), Βουδαπέστη (μπλιαχ), Σαν Φρανσίσκο (έτσι κ έτσι, το περίμενα πιο exciting αλλά σκυλοβαρέθηκα), Μιλάνο (Πάλι καλά που είδα το Μυστικό Δείπνο κ έχω να το λέω), York (περίμενα την "επιστροφή στο Μεσαίωνα" κι είδα μια ψιλοβαρετή Αγγλική επαρχιακή πόλη με ένα πολύ μικρό ιστορικό κέντρο και πολλούς τουρίστες), Βρυξέλλες επίσης.. Κοπεγχάγη (καλή για μια πρώτη επαφή με Σκανδιναβία αλλά επίσης βαρέθηκα), Μόναχο.. Νυρεμβέργη (εκεί έφαγα μεγάλη ήττα, κάτι σα περίπτωση York), Βέρνη (ένας δρόμος άντε δύο πάνω κάτω τι να σου κάνει)

Ευχάριστες εκπλήξεις: Άμστερνταμ (για κάποιο λόγο δε το είχα σε υπόληψη, έπαθα πλάκα όμως), Βερόνα, Νίκαια, η Άρλ στη Γαλλία (με χτύπησε έρωτας κατακούτελα), το Μονπελιέ επίσης πολύ πιο ωραίο από ότι περίμενα, η Ζυρίχη (περίμενα μια ξενέρωτη πόλη, αλλά πέρασα ένα φανταστικό Χριστουγεννιάτικο weekend κ είδα ΠΟΛΥ χιόνι!), το Whitby στην Αγγλία (αδυνατώ να περιγράψω.. απλά απερίγραπτο κ θα ήθελα να έμενα περισσότερο εκεί να το απολαύσω αλλά είχα πάει τουρ με γκρουπ ), Στρασβούργο επίσης ωραίο κ δε του τόχα..

Εν ολίγοις, τα περισσότερα μέρη που επισκέφτηκα ως τώρα, αποδείχτηκαν αντάξια προσδοκιών.. Είτε ήταν υψηλές είτε όχι... Αλλά κ από αυτά τα μέρη που με ψιλοαπογοήτευσαν κάτι μου έμεινε... κάτι κέρδισα... κ σε όλα θα ξαναπήγαινα (εκτός Βουδαπέστης.. δε ξέρω βρε παιδιά, ντε μου άρεσε καθόλου)

Πωπω...ανέφερες το whitby!!! Και νόμιζα ότι θα ήμουν από τους πολύ λίγους Ελληνες που το έχουν επισκεφθεί! Τι απίστευτη κωμόπολη- την λες μάλλον μεγάλο ψαροχώρι-τέρμα γραφικό, με όλη την άγρια απεραντοσύνη του ωκεανου μπροστά σου. Απλά μοναδικό!
Προσυπογράφω και για Ζυρίχη- από τις περιπτώσεις που η φύση παρεισφρέει τόσο ωραία στον αστικό ιστό

 

[North66]

Αδιάφορο το Manchester

Σε αυτά χοντροδιαφωνώ. Αρχιτεκτονικά το Μάντσεστερ ήταν αυτό που περίμενα να δω στο Λονδίνο και δεν το είδα. Το κέντρο του Μάντσεστερ είναι σα μια κλασική Λονδρέζικη συνοικία όπως θα τη φανταζόταν κάποιος αν δεν είχε πάει Λονδίνο. Άλλωστε το Λονδίνο πια είναι μια παγκοσμιοποιήμενη μητρόπολη με ξεθωριασμένα τα έντονα αγγλικά στοιχεία.

 

[vrea]

Τα ταξίδια που θα μπορούσα να αρχειοθετήσω στις μικρές απογοητεύσεις (στην πραγματικότητα κανένα ταξίδι δεν θεωρώ απογοήτευση - όλα τα αγαπώ), ήταν 3:

• Η Αγία Πετρούπολη. Περίμενα ένα ταξίδι σε μια αυτοκρατορική, μυθιστορηματική πόλη και αυτό που αντίκρισαν τα αθώα παιδικά μου μάτια ήταν μια τουριστοπαγίδα Φιλανδών. Το Ερμιτάζ που περίμενα χρόνια να επισκεφτώ, εξελίχθηκε σε αγώνα δρόμου καθώς ο κόσμος μέσα ήταν τόσο πολύς που κρεμόταν από τους πολυελαίους. Στους δρόμους μια μιζέρια με μπριζολόφατσες Ρώσους να σε περιμένουν για να σε κλέψουν (μας συνέβη και αυτό twice). Παρόλα ταύτα κρατάω πάρα πολλές ευχάριστες εικόνες από τις βόλτες στην πόλη και εννοείται ότι μέσα από όλα αυτά τα ευτράπελα που γινόντουσαν γελάσαμε πολύ.
  
• Η Νίκαια, οι Κάννες (θεέ μου τι φόλα!!!) και γενικότερα η Κυανή Ακτή με ελάχιστες εξαιρέσεις (είδα κάποια μουσεία που μου άρεσαν, επισκέφτηκα και ωραία χωριά). Παρόμοια απογοήτευση ήταν και η ιταλική Ριβιέρα (όσο είδα). Τίποτα το ιδιαίτερο κατά την άποψη μου αλλά παρόλα ταύτα το ευχαριστήθηκα το ταξίδι λόγω παρέας και αυτοκινητάδας στα γύρω χωριά.
  
• Μιλάνο και Λίμνη Κόμο. Το μόνο που μου άρεσε ήταν η galleria και ότι είναι ένα πολύ κεντρικό μέρος που παίρνεις το τρένο και σε λίγο βρίσκεσαι στην Ελβετία, στην Γαλλία, κλπ

Τρία ταξίδια κρατώ σαν ευχάριστες εκπλήξεις – είχα από την αρχή μεγάλες προσδοκίες αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα ήταν ταξίδια ζωής.

• Το Μπαλί –Οι ναοί, η φύση, η ζωγραφική, οι παραστάσεις, οι δραστηριότητες το έκαναν ένα ταξίδι όνειρο.
  
• Η Κίνα - Το Πεκίνο και η Σαγκάη ήταν η μετάβαση σε έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό, στα όρια του μαγικού. Η βόλτες στα μνημεία του Πεκίνου – Απαγορευμένη πόλη, Σινικό τείχος, θερινά ανάκτορα, οι παραστάσεις, οι αγορές, το φαγητό – τα ευχαριστήθηκα όλα.
  
• Η Αίγυπτος - το Λούξορ και το Κάιρο ήταν σαν να ξεπήδησαν από βιβλίο. Μετανιώνω που δεν έκανα την κρουαζιέρα στον Νείλο. Το άφησα για άλλη φορά και φοβάμαι ότι με όλα αυτά που γίνονται, θα αργήσω να ξαναβρεθώ εκεί.
  

Τώρα όσον αφορά τις μεγάλες πόλεις που κάποιοι τις έχουν καταδικάσει σε λιθοβολισμό (ειδικά το Λονδίνο και η Βαρκελώνη μεγάλο κρίμα) πιστεύω ότι αυτές εξ’ ορισμού έχουν πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα να δεις και να κάνεις. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα ποτέ να τις αφορίσω και να πω ότι με απογοήτευσαν και δεν ξαναπατάω. Σε όλες έχω εικόνες που μου άρεσαν και θα ξαναπήγαινα τρέχοντας ...
Λονδίνο (θέατρα, βόλτες, govent garden, borough market … ατελείωτη λίστα), Νέα Υόρκη (όσες φορές και να πάω δεν την χορταίνω), Καλιφόρνια/ Σαν Φρανσίσκο (κούκλα- προκυμαία, ανηφοροκατηφόρες, golden gate), Παρίσι (βόλτα στην Μονμάρτη, Σηκουάνας, καφέ ..), Ρώμη (είμαι απλά ερωτευμένη με την πόλη), Βιέννη (αυτοκρατορική), Βαρκελώνη (παλιά πόλη, Γκαουντί, εκδρομή Νταλί), Μαδρίτη (αριστοκρατικές πλατείες, Πράδο..), Βουδαπέστη (δεν είναι η πρώτη μου επιλογή αλλά έχει κάποια σημεία που είναι πολύ ωραία), Κωνσταντινούπολη (Βόσπορος), Μιλάνο (μόνο η γκαλέρια μου άρεσε αλλά εννοείται ότι θα ξαναπήγαινα- φυσικά δεν θα πάταγα στην Κομο), Βρυξέλλες (μεγάλη πλατεία), Μόναχο (μεγαλείο και λούσο), Βερολίνο (πολύ ενδιαφέρουσα πρόσφατη ιστορία), Λισαβόνα (βόλτες στην πλέον νεανική πόλη), η Πράγα (βόλτα στο κάστρο, γέφυρα Καρόλου), Αμστερντάμ (τα κανάλια, Βαν Γκογκ παρότι κάποια σημεία στην πόλη με χάλασαν).
ΟΛΕΣ είχαν κάτι που αγάπησα και φιλοδοξώ να ξαναπάω.

Από την άλλη πλευρά, οι μικρές πόλεις έχουν μια γραφικότητα που σε γοητεύει αλλά δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να μπουν στην ίδια ζυγαριά με τις μεγάλες και ασφαλώς δεν είναι για να ξεχειμωνιάσεις γιατί θα βαρεθείς – ξεχωρίζω την Σεβίλλη (απλά κούκλα), την Σιέννα (την λατρεύω), την Φλωρεντία (πόλη μουσείο), την Βενετία (απίστευτη ατμόσφαιρα), την Βερόνα (το φεστιβάλ όπερας, ατμοσφαιρική), τα χωριά/ πόλεις της Βαυαρίας/ Ελβετίας/ Αλσατίας (τα βάζω μαζί γιατί μοιάζουν να βγήκαν από το ίδιο παραμύθι), Κρακοβία (ωραία πόλη, αλατορυχεία και Αουσβίτς), Εδιμβούργο (καλοκαίρι στο κάστρο και βόλτες στα Χαϊλάντς), Ινσμπουργκ (το προτιμώ από το Σαλζμπουρκ).

Όλες έχουν κάτι που θες...

 

[TravelHunter]

@thanos75 έχεις εν μέρη ένα δίκιο αλλά από την άλλη μήπως και αυτοί που κατοικούν σε μια πόλη και την ξέρουν καλύτερα, δεν αμφισβητούνται από τους άλλους που δεν πείθονται με τίποτα? Από την άλλη η αίσθηση που σου αφήνει μια πόλη, η αύρα της δεν εξηγείται πολλές φορές και δεν χρειάζεται να την επισκεφτείς 10 φορές ούτε να βάλεις κάτω τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της για να δεις αν σου άρεσε ή όχι.

Οι μεγάλες πόλεις είναι ανεξάντλητες. Το Παρίσι μπορεί να μη με ενθουσίασε, μπορεί να μην αποτελεί την αγαπημένη μου πόλη όμως δεν θα το αποκαθηλώσω ούτε θα το αφορίσω. Σαν πρώτη αίσθηση το θεωρήσα υπερεκτιμημένο για την τόση λατρεία που του έχουν, αλλά από την άλλη κατανοώ απόλυτα την φήμη του. Και φυσικά θα ήθελα να ξαναπάω για να το δω με άλλη οπτική και σίγουρα άλλη εποχή. Όμως το Λονδίνο όπως λέει και η @alma δεν μπορείς να το βαρεθείς ποτέ. Και δεν χρειάζεται να πάω πολλές φορές για να διαπιστώσω ότι το ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά.

Οπότε αυτό εδώ

Το θεωρώ βλασφημία! Δηλαδή συγνώμη αν δεν δικαιολογεί τη φήμη του το Λονδίνο, ποιο την δικαιολογεί. Η μητρόπολη του Λονδίνου για αυτά που σου προσφέρει, για την ποικιλία της και την πολυμορφία της, απλά δεν μπορεί να συγκριθεί με άλλες ευρωπαϊκές μητροπόλεις αλλά ίσως μόνο με της Αμερικής. Γι'αυτό και συχνά λέμε Λονδίνο ή Νέα Υόρκη! Η γραφικότητα των χωριών και των μικρών πόλεων είναι κάτι άλλο και δεν μπορεί να συγκριθεί με μια μητρόπολη σαν το Λονδίνο. Δεν μπορείς να συγκρίνεις μια πόλη των 90 χιλιάδων με μια πόλη των 7 εκατομμυρίων!

Μπορεί για κάποιους το Λονδίνο να είναι τοπ προορισμός, για εμένα είναι υπερεκτιμημένο.
Πέρασα πάρα πολύ όμορφα στο Λονδίνο, όμως αυτό δεν έχει να κάνει με το αν το θεωρώ overhyped ή όχι.
πχ. μπορεί να μην πέρασα τόσο ωραία στην Βουδαπέστη ή να μην είχε τόσα πράγματα να δω, αλλά δεν την θεωρώ υπερεκτιμημένη.
Παίζουν πολλά ρόλο, όπως το τι πληρώνεις-τι βλέπεις, υπερτουρισμός, κλπ. για να θεωρήσω ένα μέρος υπερεκτιμημένο. Όπως είπα και πριν δεν κάνω συγκρίση, καθώς όντως οι μικρές πόλεις της Αγγλίας δεν συγκρίνονται με το Λονδίνο.
Εξάλλου, στον καθένα είναι διαφορετικά αυτά που του κάνουν εντύπωση. Εδώ υπάρχει κόσμος που του αρέσει η Λευκωσία (αν είναι δυνατόν), στο Λονδίνο θα κολλήσουμε (όχι).

 

[chrisbd]

Πιο μικρός που δεν το πολυέψαχνα (δεν υπήρχε τότε βλέπετε ο ξερόλας Google ) και δεν ήξερα τι θα δω, με εντυπωσίασε η Μπρύζ αλλά και η Γάνδη.... μετά λίγο πιο ψαγμένος και παρα το ότι γνώριζα απο φωτο τι περίπου θα δω αλλά παρόλα αυτά εντυπωσιάστηκα ήταν το Εδιμβούργο, Γιορκ, περιοχή λιμνών (Lake District), Αγγλική εξοχή, το Παρίσι όταν πήγα για πρώτη φορά, Λα Ροσέλ (ειδικά το λιμανάκι), Ανσύ, ,το Μπλουά, γενικά Γαλλική εξοχή, πόλεις και κωμοπόλεις στη Γαλλική Ριβιέρα,όπως Νίκαια, Μεντόν, Αντίμπ, Εζέ ....Επίσης Φλωρεντία, Σιένα ....

Αλλά περισσότερο από όλα ήταν η Βενετία, την οποία όλοι λίγο πολύ ξέρουμε τι είναι, αλλά όταν την περπάτησα ένοιωσα μεγάλη χαρά και ικανοποίηση.. Είναι κάτι το τελείως διαφορετικό..

Δεν με εντυπωσίασε η Βασιλεία, οι Βρυξέλλες, η Γενεύη..

Στη Ελλάδα η Κέρκυρα, Χανιά, Σαντορίνη.. Απογοητεύσεις δεν βάζω γιατί είναι μακρύς ο κατάλογος (άσε μην ανοίγουμε και πόλεμο βραδιάτικα)..

Πολλές φορές βέβαια παίζει ρόλο και η διάθεση μας για το πως βλέπουμε κάτι..

ΥΓ Βαρκελώνη δεν έχω πάει αλλά είναι ιεροσυλία να μιλάτε με άσχημα λόγια για αυτή τη πόλη .. μόνο και μόνο που είναι η Μπάρτσα εκεί με τον Μέσι τον Θεό φτάνει... Κόκκινη κάρτα σε όλους τους "αντιφρονούντες" ...

 

[Nikos1986]

Για μένα στην πρώτη θέση θα έβαζα μάλλον τη Σιέννα. Την είχαμε επισκεφθεί στην Β' λυκείου που είχαμε πάει με το σχολείο εκδρομή στην Ιταλία, το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό (Απρίλης '03). Τις μεγαλύτερες πόλεις που είχαμε επισκεφθεί σε εκείνο το ταξίδι (Ρώμη - λέμε τώρα 1 βράδυ μείναμε και έβρεχε κιόλας-, Φλωρεντία, Βερόνα, Βενετία) πάνω κάτω τις είχα ακούσει, ενώ για Γκάρντα - Μπρέσια είχα αναλάβει να μαζέψω κάποιες πληροφορίες, οπότε είχα μια ιδέα. Όμως τη Σιέννα ούτε που την είχα ξανακούσει και δεν ήξερα τι να περιμένω. Παρότι μείναμε εκεί μόνο για το μεσημέρι, η μεσαιωνική αυτή πόλη μου άρεσε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο προορισμό επισκεφθήκαμε. Περπατώντας στα σοκάκια και βλέποντας την Piazza del Campo είναι σαν να κάνεις ταξίδι στον χρόνο. Είχε αρκετά λιγότερο κόσμο απ'ότι στην Φλωρεντία και θυμάμαι που φτάνοντας στην κεντρική πλατεία είχε αρχίσει να χιονίζει. Η πόλη για εμένα ήταν μαγευτική.

Άλλη πόλη που αποδείχθηκε πολύ πιο ωραία απ'ότι αρχικά περίμενα ήταν η Τουλούζη. Αρχικά είχε μπει σφήνα σε ένα ταξίδι Νίκαιας - Τορίνου, και θα είχαμε εκεί μια πλήρη μέρα. Σκοπός ήταν να επισκεφθούμε τη Cite De L'Espace, ουσιαστικά ένα θεματικό πάρκο για το διάστημα. Στην πορεία, και αφότου είχαμε τελειώσει με τα διαδικαστικά (αεροπορικά, ξενοδοχείο) έμαθα για το μουσείο Aeroscopia, στο οποίο μεταξύ άλλων εκτίθενται και 2 Concorde (οπότε με κλειστά μάτια πήγαμε εκεί ). Οπότε έμενε μόνο ένα απόγευμα για να γυρίσουμε την πόλη, με τις πανέμορφες εκκλησίες και το Canal du Midi. Ο κόσμος ελάχιστος, ακόμα και στην πλατεία του καθεδρικού και στα γύρω σοκάκια. Τεράστια διαφορά με τον χαμό που γινόταν στη Νίκαια και τριγύρω που είχαμε περάσει τις προηγούμενες μέρες.

 

[kitsos!]

Ίσως μόνο για την Κωνσταντινούπολη να υπάρχει κοινή αποδοχή, δεν έχω διαβάσει για κανέναν που να τον απογοήτευσε (σας προκαλώ να βγείτε οι αντιφρονούντες να μιλήσετε),

Σηκώνω το γάντι λοιπόν (που πέταξες) και λέω ότι εμένα η Κωνσταντινούπολη με απογοητευσε, δε μου άρεσε. Μάλλον, όχι ακριβώς δε μου άρεσε αλλά ήταν πολύ γκρι, πολύ βρομικη, πολύ αοσμη, πολύ πολύ.
Ίσως να φταίει ότι και οι δύο φορές που την επισκεφτηκα ήταν χειμώνας και ειδικά την πρώτη φορά όχι και με τόσο καλή παρέα!!
Έχω σκεφτεί ότι θα της δώσω άλλη μια ευκαιρία, καλοκαιρι ομως, μηπως και μου αλλάξει τη γνώμη, καθως νιώθω σαν τον ΕΤ τον εξωγήινο οπότε λέω την άποψη μου για αυτή την πόλη!!

Πανέμορφη βρήκα φυσικά Αυστρία, Νορβηγία και μαγικές τις Αζόρες και από πρωτεύουσες ερωτευσιμες τη Μόσχα και την Αβάνα!

 

[paefstra]

Καποιοι προορισμοι, ειδικα του ευρωπαικου Νοτου, παιρνουν ποντους την ανοιξη και το καλοκαιρι. Η Μαλτα, η Ιταλια, η Ισπανια, η Πορτογαλια, Κων/πολη, η Γαλλια ειναι προορισμοι που επισκεφτηκα ανοιξη και καλοκαιρι και δεν μπορω να μην αναφερθω στη ζωντανια των πολεων οταν ολοι ειναι εξω στους δρομους και τα μαγαζια βουιζουν απο τους θαμωνες στα τραπεζακια που χαιρονται τον καλο καιρο. Μιλαμε για εικονες διαμετρικα αντιθετες με τον χειμωνα. Το μειον ειναι οτι ολοι εχουν την ιδια αποψη και αυτο εκτοξευει τις τιμες. Θα προτεινα στους επισκεπτες να δωσουν μια ευκαιρια ακομη στους προορισμους αυτους τη σωστη εποχη, αλλα καταλαβαινω οτι ειναι πολυ δυσκολο. Παντως το κρυο τους αδικει.Ο νοτος ειναι εξωστρεφης και αξιζει να τον βλεπει κανεις στην περιοδο της εξωστρεφειας του.

 

[Παρίσακτος]

Κοίτα που θα δημιουργήσω κύμα εναντίον και της Πόλης.
Νομίζω κι εγώ ότι ανθισμένη η πόλη θα σου φανεί πιο όμορφη, αλλά κατακαλόκαιρο μπορεί να κάνει και πολλή ζέστη, οπότε άνοιξη (Απρίλη-Μάη) είναι ό,τι πρέπει. Εμένα μου άρεσε πολύ η Κωνσταντινούπολη και θέλω να την ξαναεπισκεφτώ (τη βάζω στις τοπ πόλεις που έχω δει, μου άρεσε πολύ το πάντρεμα Ευρώπης και Ανατολής, κι η Τουρκία γενικά είναι μια χώρα στην οποία δύσκολα δεν θα φάει κανείς καλά, άλλο ένα συν), αν και δεν είναι ότι ξεπέρασε τις προσδοκίες μου.

Το δέχομαι! Άλλωστε τις περισσότερες δεν τις ξέρω. Η ένστασή μου ήταν η σύγκριση μιας τεράστιας πόλης με μια επαρχιακή. Είναι άλλα τα μεγέθη γι'αυτό. Το Βερολίνο μου αρέσει πολύ αλλά το ξεπερνάει το Λονδίνο σίγουρα ως προς τις γειτονιές, την αρχιτεκτονική, την ομορφιά. Στην ζωντάνια, την ενέργεια, τις εκδηλώσεις, το φαγητό τα θεωρώ ισάξια. Το Παρίσι σίγουρα το θεωρώ υποδεέστερο.

Μην είσαι και τόσο σίγουρος για κάτι που είναι αρκετά υποκειμενικό, όπως η ομορφιά και η αρχιτεκτονική. Φίλες μου αρχιτεκτόνισσες είχαν το Βερολίνο ως τοπ πόλη για επίσκεψη σε σχέση με το αντικείμενό τους, ούτε το Παρίσι (που αγαπώ) ούτε το Λονδίνο. Για μένα, προσωπικά, η ομορφιά ενός τόπου έχει να κάνει πολύ και με την "απόλαυση να το περπατάς", με το Λονδίνο να μην συγκρίνεται με άλλες πρωτεύουσες της Ευρώπης στα μάτια μου, όπως η Ρώμη ή η Λισαβόνα (που θες να τις περιδιαβείς απ' άκρη σ' άκρη με τα πόδια σου κι ας βγάλεις κάλλους), αλλά και με το Παρίσι (από τις πιο εμπνευστικές πόλεις που έχω δει, μωρέ συγκρίνεται η βόλτα στον Σηκουάνα μ' εκείνη στον Τάμεση; Έλα να 'ρχεται το travel war...) ή το Βερολίνο (που νιώθεις κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας) ή την Κωνσταντινούπολη (που έχει έντονο άρωμα και χρώμα, κάτι που συχνά λείπει από ευρωπαϊκές πρωτεύουσες), άμα θες η σύγκριση να είναι με μητροπόλεις.

Στις ευχάριστες εκπλήξεις θα προσέθετε και το Μάντσεστερ που αναφέρθηκε, ενδεχομένως, όχι γιατί με ξετρέλανε, αλλά γιατί ξεπέρασε τις ελάχιστες προσδοκίες που είχα (ίσως περίμενα να βρω μια βιομηχανική πόλη και βρήκα μια κανονική λειτουργική πόλη, με ωραία σημεία εδώ κι εκεί). Βέβαια από πόλεις της Αγγλίας (κι όχι γενικά UK) η ψήφος μου πάει στο Μπρίστολ, πόλη που μου φάνηκε ότι στο κομμάτι της διαβίωσης και της νυχτερινής ζωής ήταν πιο κοντά στα δικά μου γούστα.