noobtraveller
Member
- Μηνύματα
- 140
- Likes
- 573
Αυτό με τις Βρυξέλλες θα μου μείνει αιώνια απορία.Μάλλον σε άλλη πόλη πήγα.
Ναι δε το ξέρανε να βγάλουνε και τσίπουρο από τα σταφύλια που δεν έχουνε...ρούμι με ρούμι, ρούμι με ρούμι και λίγο ρούμι, ρούμι με ρούμι και λίγο ρούμι και απόσταγμα από ρούμι.
α ξέχασα....... και υπέροχο ρούμι..... και πάλι ρούμι....
αγαπητέ ψηλέ, έχουμε εντελώς διαφορετική έννοια διακοπών.Ναι δε το ξέρανε να βγάλουνε και τσίπουρο από τα σταφύλια που δεν έχουνε...
Τέλος πάντων, άλλο η συζήτηση άλλο η προκατάληψη, απ' ότι φαίνεται είχες κάτι στο μυαλό σου το οποίο δεν άλλαξε επ' ουδενί, οπότε και η κουβέντα δεν έχει κανένα νόημα. Πήγες απλά για να επιβεβαιώσεις αυτό που σκεφτόσουν. Τώρα αν έδωσες τα εκατοστάευρα για τη βόλτα με τη κάντιλακ (εγώ έδωσα 25) ή τα 50 ευρα για φαγητό (εγώ δε πλήρωσα πουθενά πάνω από 12 το πιο ακριβό μενου) ε δε φταίνε οι Κουβανοί, τουρίστες ψάχνουνε να δαγκώσουνε, κάτι που συμβαίνει παντού ανά τον πλανήτη και μάντεψε, συμβαίνει και στη χώρα μας.
Τα περί δικτατορίας, παπαδόπουλων και λοιπες τέτοιες ασυναρτησίες που ουδεμία σχέση έχουν δε χρειάζεται να τα σχολιάσω καν.
ναι δεν υπαρχει ομως μεσα σε αυτο το πληθος ολοι εκεινοι που φαγανε το ξυλο τις αρκουδας στις φυλακες επειδη απλα ειχανε "αλλες" σεξουαλικες προτιμησεις, και καποιες χιλιαδες που ρισκαρανε την ζωη τους για να φυγουν απο αυτην την χωρα...Καλά, το πλήθος στην κηδεία του να δει κάποιος και θα καταλάβει μισητός δικτάτορας ήταν ο Φιντέλ. Τι να λέμε και μόνο το γεγονός ότι η Κούβα δεν έχει τα τεράστια ποσοστά αναλφάβητων άλλων χωρών Λατινικής Αμερικής, εκτός αν τα πράγματα έχουν βελτιωθεί κι έχω χάσει επεισόδια, δείχνει πόσο σπουδαίος ήταν.
Μια ένσταση μόνο για το φαγητό. Πιστεύω ότι όταν μια χώρα έχει πραγματικά καλή κουζίνα δε χρειάζεται ο επισκέπτης να ψάχνει πολύ για να την απολαύσει. Στην πιο άθλια τουριστική ταβέρνα της Πλάκας να πάει ο άλλος μόλις δοκιμάσει σουβλάκι και τζατζίκι θα πει wow!
Ευτυχώς έχουμε διαφορετική έννοια διακοπών κι ευτυχώς έχουμε διαφορετική έννοια περί δικτατοριών. Δε το συνεχίζω , κρίμα το καυγά που θα ρίξουμε, εξάλλου οι πολιτικές συζητήσεις δεν επιτρέπονται γενικώς.αγαπητέ ψηλέ, έχουμε εντελώς διαφορετική έννοια διακοπών.
και 12 ευρώ που λες ότι έδινες εσύ στην Κούβα είναι τρελό ποσό. έδινες δηλαδή μισό μηνιάτικο δικό τους για να φας κάθε φορά.
όσο για τον φιντελ δικτάτορας ήταν ο άνθρωπος, ο η πιο πάνω τον εξύμνησε.
στη Ελλάδα και όχι μονο στη Μύκονο έχεις την επιλογή να πας να φας όπου σου αρέσει σαν Έλληνας σύμφωνα με την τσέπη σου.Ευτυχώς έχουμε διαφορετική έννοια διακοπών κι ευτυχώς έχουμε διαφορετική έννοια περί δικτατοριών. Δε το συνεχίζω , κρίμα το καυγά που θα ρίξουμε, εξάλλου οι πολιτικές συζητήσεις δεν επιτρέπονται γενικώς.
Με την ίδια λογική και τα ρεστοραν στη Μύκονο που χρεώνουν ένα μηνιάτικο δικό μας δεν έπρεπε να υφίστανται. Δε καταλαβαίνω πως προκύπτει αυτό...
Αν φίλε Μπορεαλις πω ότι η Ρώμη Ειναι τρισάθλια λες να με φάνε;Ναι αρκετά με αυτή τη συζήτηση που ξέφυγε από την αρχή της και έχει συγκεκριμένο σκοπό, πάμε γι'άλλα!
Ναι αμέ, το Τρινιδάδ το βάζω. Και φυσικά θεωρώ Αβάνα, Καμαγουέι, Σαντιάγο, Σιενφουέγος, Σάνκτι Σπίριτους ξεκάθαρα πάνω από Oaxaca και San Cristobal, πόλεις που έχω πάει πολλές πολλές φορές. H μόνη πόλη του Μεξικού που θα έβαζα στο ίδιο επίπεδο με τις κουβανικές είναι το Guanajuato (δε φτάνει τις μεγάλες, αλλά ας πούμε ότι είναι λίγο υποδεέστερο του Τρινιδάδ), άντε σε πολύ stretch καταστάσεις το Tlacotalpan ότι μοιάζει κάπως στο Sancti Spiritus. Πέραν της αρχιτεκτονικής, ότι είναι εντελώς πεζοδρομημένες κλπ οι κουβανικές έχουν απλά και μια αυθεντικότητα που οι μεξικάνικες δεν έχουν: περνάει ο νερουλάς, πηγαίνει ο κόσμος στο κέντρο της πόλης (!) να πεταλώσει το άλογο με το οποίο το παιδί του πηγαίνει στο σχολείο το πρωί, στο Τρινιδάδ έχει ναό σαντερία στη μέση της πόλης που κάνουν τις θυσίες τους μέρα-μεσημέρι, οι οικογένειες κάθονται στα κατώφλια και ακούν bolita στο ραδιόφωνο να δουν αν θα κερδίσουν στην παράνομη λοτερία, αντί για σούπερ μάρκετ περνάει ο κοτοπουλάς διαλέγεις το πουλερικό σου και στο σφάζει επιτόπου, είναι άλλη ζωή, άλλων δεκαετιών, με ξιπόλιτα παιδάκια στο Καμαγουέι να έχουν σπάσει βιτρό εκκλησίας του 18ου αιώνα και να παίζουν μπέιζμπολ με τα κηροπήγια, όταν τα αντίστοιχα στην Oaxaca κάνουν tik tok και παίζουν playstation και γιαγιάδες που χρησιμοποιούν ανακυκλωμένο σπάγκο ψαρέματος για να κάνουν τη ραπτομηχανή του '58 να λειτουργεί.Πολύ δυνατό μήνυμα γενικά αυτό που έγραψες αλλά αυτή τη φράση που έχω ξαναδεί να την γράφεις μου κάνει μεγάλη εντύπωση. Ποιες πόλεις της Κούβας εννοείς εκτός από Αβάνα; Το Trinidad πχ το βάζεις; Το έχω αναφέρει ξανά στο τοπικ στις απογοητευσεις...
Μόνο το Μεξικό έχω δει από άλλες χώρες της Ηπείρου και για μένα δεν υπάρχει σύγκριση καν. Ειδικά oaxaca και San cristobal.
Συμφωνώ. Και με αυτό το κριτήριο η Κούβα έχει μέτρια κουζίνα. Πρέπει να πας στοχευμένα, με τα περισσότερα εστιατόρια να είναι κρατικά, έχει καταπληκτικές πιθανότητες να φας σαβούρες, δυστυχώς. Αν πας στοχευμένα, έχει πάρα πολλά διαμάντια, κάθε φορά και περισσότερα.Πιστεύω ότι όταν μια χώρα έχει πραγματικά καλή κουζίνα δε χρειάζεται ο επισκέπτης να ψάχνει πολύ για να την απολαύσει
Ή το πόσο υποχρεωτικό ήταν να πάει κανείς και το τι κυρώσεις υπήρχαν για όσους δεν πήγαιναν. Αλλά δεν είναι σχόλιο που έχει σχέση με την τουριστική αξία της επίσκεψης στην Κούβα ή την Αβάνα, γίνεται πολιτική η συζήτηση.Καλά, το πλήθος στην κηδεία του να δει κάποιος και θα καταλάβει μισητός δικτάτορας ήταν ο Φιντέλ.
Η Κούβα και προ Φιντέλ δωρεάν πανεπιστήμια είχε και το τρίτο χαμηλότερο ποσοστό αναλφαβητισμού στη Λατινική Αμερική (κι ήταν και το τρίτο πλουσιότερο κράτος , το δεύτερο σε αυτοκίνητα/κάτοικο, το πρώτο σε θερμίδες/κάτοικο, η Αβάνα μόνη της είχε περισσότερες τηλεοράσεις από όλη την Ιταλία μαζί κλπ). Αλλά πάλι δεν έχει σχέση με το αν τουριστικά η χώρα είναι απογοήτευση ή ευχάριστη έκπληξη. Δε νομίζω να πηγαίνει κανείς ταξίδι για να καταγράψει το μορφωτικό επίπεδο των κατοίκων, υπάρχουν στατιστικές γι' αυτά. Να δεις ένα άλλο πολιτικό ή θρησκευτικό/κοινωνικό σύστημα ναι. Για μένα η Κούβα είναι σαν επίσκεψη στο Ιράν, το Τουρκμενιστάν, την Ινδία, την Ιαπωνία, τη Βόρειο Κορέα κάτι εντελώς μοναδικό, μια πολιτικο/κοινωνικο/θρησκευτικο ιστορική ανωμαλία που προκλήθηκε από πολιτική και γεωγραφική απομόνωση. Το να πας να τη δεις και να την κρίνεις σα να βλέπεις ξέρω γω τις Μπαχάμες ή τον Άγιο Δομίνικο είναι σα να πηγαίνεις στη Βολιβία για να δεις τις παραλίες ή στη Σαουδική Αραβία ψάχνοντας τουρισμό για γυμνιστές, κάτι λάθος κάνεις, εντελώς κιόλας. Η Κούβα διαθέτει πάρα πολύ κακό σέρβις (ειδικά ξενοδοχειακά, αφού όλα είναι κρατικά τουλάχιστον κατά 51%) αλλά και γενικά.Τι να λέμε και μόνο το γεγονός ότι η Κούβα δεν έχει τα τεράστια ποσοστά αναλφάβητων άλλων χωρών Λατινικής Αμερικής, εκτός αν τα πράγματα έχουν βελτιωθεί κι έχω χάσει επεισόδια, δείχνει πόσο σπουδαίος ήταν.
Καλέ μου φίλε αν διαφωνούσες με τον εαυτό σου δε θα χρειαζόσουν φόρουμ αλλά τρελογιατρό για συζήτησηδεν θα διαφωνήσω μαζί μου,
Ναι, για διακοπές δεν προτείνεται η Κούβα. Είναι τόσο περίπλοκος προορισμός που είναι καθαρά για να ζήσεις, να προβληματιστείς, να αμφισβητήσεις, να πάθεις πλάκα. Για ξεκούραση είναι δίπλα, το Κανκούν. Για ταξίδι αναζήτησης είναι η Κούβα, όχι για διακοπές, δεν είναι Κουφονήσια.αλλά πάω διακοπές, να ξεκουραστώ και να δω
Αν σου είναι αδιάφορο να ακούσεις τι θα σου πουν πήγες σε λάθος χώρα. Είναι μάλλον η πιο ενδιαφέρουσα χώρα στον πλανήτη για να ακούσεις τι έχουν να σου πουν οι ντόπιοι. Αν αποκλείσεις αυτό, της μένει η αρχιτεκτονική και η μουσική, χάνει δηλαδή το 80% της γοητείας της χώρας.δεν μου αρέσει να ψάχνω που θα φάω ίσως καλά, που θα πιω ίσως σωστά, με ποιον θα μιλήσω για να ακούσω τι έχει να μου πει. μου είναι αδιάφορο.
Δε θες να ψάξεις, δε θες να μιλήσεις, δε θες να ακούσεις τι θα σου πουν... επειδή δεν είσαι αργόσχολος; Βρες το λάθος.δεν είμαι αργόσχολος, διακοπές πάω να κάνω.
Ο Κουβανός για να τα βγάλει πέρα σε ένα βιοτικό επίπεδο απείρως χειρότερο του Έλληνα χρειάζεται μίνιμουμ 300-500 ευρώ το μήνα, δε ζει κανείς με 20€/μήνα. Με τόσα δε βγάζεις ούτε μια μέρα. Το τι μισθό έχουν είναι άσχετο, θα ήταν σχετικό σε κάποια χώρα που ο κόσμος ζει από το μισθό του, όποιος δεν κατανοεί αυτό δεν κατάλαβε τίποτε από τη χώρα, μα εντελώς τίποτε.και τι βρίσκω; ναδα. ο Κουβανός παίρνει 20 ευρώ τον μήνα
Όχι, value for money είναι ότι ένα πραγματικά ποιοτικό γεύμα που στην Ελλάδα θα το πλήρωνες 35-40-50 ευρώ στην Κούβα το βρίσκεις με 15 και με 20. Μόνο που πρέπει να έχεις επενδύσει 3-4 λεπτά μελέτης στο ίντερνετ. Αλλιώς ναι, θα φας χάλια ή στην καλύτερη υπερτιμημένα. Τα 3 λεπτά που χρειάζεσαι για να βρεις που δε θα φας σκουπίδια είναι η καλύτερη επένδυση που μπορείς να κάνεις και δεν είναι τίποτε, γίνεται και στα 5 λεπτά που περιμένεις στο τσεκ ιν.και αυτοί μου πουλάνε ένα γεύμα 50 ευρώ. και είναι και βαλιου φορ μάνι;
Σε αυτό καρασυμφωνώ. ΠΧ ο φίλος από πάνω βρίσκει την Oaxaca ομορφότερη από το Camguey, δε θα του αλλάξει κανείς την άποψη, αυτό είναι θέμα γούστου. Τα μαθηματικώς μετρήσιμα είναι που δεν είναι υποκειμενικά, είναι αντικειμενικά. Το γούστο εξ ορισμού είναι υποκειμενικό. Εγώ ας πούμε στη Βενετία βγάζω φλύκταινες, άλλοι το θεωρούν "ταξίδι ζωής", γούστα είναι αυτά, σεβαστά.και τα περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
Εντελώς άκυρο σχόλιο, μαθηματικά αυταπόδεικτο, για παράδειγμα πες μου εσύ μια χώρα στη Λατινική Αμερική που το 60% των κατοίκων να είναι ενεργά οπαδοί αφρικανικών θρησκειών και οι αρχέγονες τελετές που χάθηκαν στην Αφρική να γίνονται κάθε μέρα, σε κάθε πάρκο, σε κάθε ταράτσα. Για να μην ψάχνεις, το αντίστοιχο ποσοστό στην επόμενη είναι η Βραζιλία με κάτω από 2%. Ακόμη και η Αϊτή (που δεν τη λες αφροισπανική μίξη ακριβώς) δε φτάνεια και η αφροισπανικη μίξη και η θρησκεία υπάρχει παντού στη Λατινική Αμερική εξίσου καλά η και περισσότερο.
Το αντίθετο θα έλεγα εγώ: τουριστικά η χώρα είναι πίσω, προσφέρει λίγα. Ταξιδιωτικά είναι εμπειρία ζωής, από τις χώρες-τοτέμ για όσους έχουν ενδιαφέρον να δουν κάτι πολιτιστικά, πολιτικά, θρησκευτικά εντελώς διαφορετικό που δεν υπάρχει κάπου αλλού και δε μένουν στο αν μακαρόνια ήταν μίσκο ή ο αναδευτήρας του κοκτέιλ είχε ξαναχρησιμοποιηθεί.τελικά ο μύθος της τουριστικής κουβάς καλά κρατεί.
Συμφωνώ απόλυτα για την υποκειμενικότητα του γούστου. Αν και τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών για Ρώμη και Αβάνα, δείχνουν πως στο φόρουμ έχουν πολύ μεγάλο ποσοστό αποδοχής.Το γούστο εξ ορισμού είναι υποκειμενικό. Εγώ ας πούμε στη Βενετία βγάζω φλύκταινες, άλλοι το θεωρούν "ταξίδι ζωής", γούστα είναι αυτά, σεβαστά.
Λόγω υπερτουρισμου και παντελούς ελλειψης "κανονικης" ζωης, ντοπιων κλπ. Όσο ομορφη και να ειναι μια πόλη, αν πρεπει να παιξω καράτε με το Γιαπωνέζο στη γέφυρα για να μπορέσω να δω τη θέα πίσω από το τρίποδο του, όλα τα μαγαζιά να είναι χρυσοχοια ή σουβενιραδικα και να παίζω αγκωνιες με ξεναγούς που τσιριζουν σε ντουντούκες , δε με αφορά. Εγω παω για να δω τι ιστορικο αποτύπωμά έχει πόλη, πώς ζουν οι ντόπιοι κλπ, όχι να κυνηγάω να αποφυγω γονδολιερηδες. Αξιζει για μια φορά, πήγα 3 για διάφορους λόγους (ακόμη και λεγόμενη χαμηλή περίοδο ήταν τσίρκο) δεν ξαναπάω, χάρηκα που το είδα, σέβομαι όσους το γουστάρουν, για μένα πια η επίσκεψη εκεί είναι η ίδια εμπειρία με το να πηγαίνω στο Mall.Συμφωνώ απόλυτα για την υποκειμενικότητα του γούστου. Αν και τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών για Ρώμη και Αβάνα, δείχνουν πως στο φόρουμ έχουν πολύ μεγάλο ποσοστό αποδοχής.
Αλλά τι εννοείς βγάζεις φλύκταινες στη Βενετία; Λόγω υπερβολικού τουρισμού ή επειδή ας πούμε έχει άλλες πόλεις η Ιταλία που τις θεωρείς ωραιότερες, πιο ενδιαφέρουσες κλπ;
Ναι αμέ, το Τρινιδάδ το βάζω. Και φυσικά θεωρώ Αβάνα, Καμαγουέι, Σαντιάγο, Σιενφουέγος, Σάνκτι Σπίριτους ξεκάθαρα πάνω από Oaxaca και San Cristobal, πόλεις που έχω πάει πολλές πολλές φορές. H μόνη πόλη του Μεξικού που θα έβαζα στο ίδιο επίπεδο με τις κουβανικές είναι το Guanajuato (δε φτάνει τις μεγάλες, αλλά ας πούμε ότι είναι λίγο υποδεέστερο του Τρινιδάδ), άντε σε πολύ stretch καταστάσεις το Tlacotalpan ότι μοιάζει κάπως στο Sancti Spiritus. Πέραν της αρχιτεκτονικής, ότι είναι εντελώς πεζοδρομημένες κλπ οι κουβανικές έχουν απλά και μια αυθεντικότητα που οι μεξικάνικες δεν έχουν: περνάει ο νερουλάς, πηγαίνει ο κόσμος στο κέντρο της πόλης (!) να πεταλώσει το άλογο με το οποίο το παιδί του πηγαίνει στο σχολείο το πρωί, στο Τρινιδάδ έχει ναό σαντερία στη μέση της πόλης που κάνουν τις θυσίες τους μέρα-μεσημέρι, οι οικογένειες κάθονται στα κατώφλια και ακούν bolita στο ραδιόφωνο να δουν αν θα κερδίσουν στην παράνομη λοτερία, αντί για σούπερ μάρκετ περνάει ο κοτοπουλάς διαλέγεις το πουλερικό σου και στο σφάζει επιτόπου, είναι άλλη ζωή, άλλων δεκαετιών, με ξιπόλιτα παιδάκια στο Καμαγουέι να έχουν σπάσει βιτρό εκκλησίας του 18ου αιώνα και να παίζουν μπέιζμπολ με τα κηροπήγια, όταν τα αντίστοιχα στην Oaxaca κάνουν tik tok και παίζουν playstation και γιαγιάδες που χρησιμοποιούν ανακυκλωμένο σπάγκο ψαρέματος για να κάνουν τη ραπτομηχανή του '58 να λειτουργεί.