Ανδόρρα Ανδόρρα: Shopping και σκι στα Πυρηναία!

[Dorotija]

«Χριστουγεννιάτικα στην Ανδόρα… ΈΛΕΟΣ! Εκεί πάνε μόνο για ψώνια και σκι. Και εμένα δεν με ενδιαφέρει τίποτε από τα δύο. Λυπηθείτε με… Μα, τόσο διάσημοι γείτονες, Ισπανία και Γαλλία, κι εμείς θα πάμε στην Ανδόρα; Σε ποιόν να το πούμε και ποιος να μας πιστέψει..» και άλλα πολλά τέτοια σκεφτόμουν όταν έπεσε στο τραπέζι η πρόταση για το ταξιδάκι. Κάτι όμως τα Πυρηναία (παλιό κόλλημα τα βουνά και πως φεύγει…), κάτι η υπόσχεση των συνταξιδιωτών μου ότι θα τελειώναμε τις διακοπές μας με μερικές μερούλες στη Βαρκελώνη , βρέθηκα να διασχίζω τις επαρχίες της Καταλωνίας μέσα σε ένα ΚΤΕΛ της ισπανικής AlsinaGraells. Με τη μύτη κολλημένη στο τζάμι χαζεύω το μαγευτικό τοπίο των Πυρηναίων, ακόμα πιο όμορφο, τυλιγμένο στην ομίχλη. Γαλήνιες λίμνες εναλλάσσονται με χιονισμένες κορυφές, πλούσια βλάστηση και ποτάμια, ο δρόμος είναι όλο στροφές, δεν βαριέμαι στιγμή! Στάση στα σύνορα για έλεγχο (ο σκύλος που εξαπέλυσε η αστυνομία μέσα στο ΚΤΕΛ ήταν όοοολα τα λεφτά!) και μπαίνουμε θριαμβευτικά στην Ανδόρρα, που με έχει κερδίσει ήδη, καθώς το φοβερό τοπίο συνεχίζεται…

Το πριγκιπάτο της Ανδόρρας, λοιπόν, σφηνωμένο κυριολεκτικά ανάμεσα στη Γαλλία και την Ισπανία, στην οροσειρά των Πυρηναίων, είναι μια τόση-δα λιλιπούτεια χώρα, που απολαμβάνει ένα ιδιότυπο καθεστώς διακυβέρνησης. Τελεί υπό την προστασία των δύο γειτόνων της, και οι δύο αρχηγοί κράτους είναι ο εκάστοτε Γάλλος πρόεδρος (ο κυρ-Σαρκοζί σήμερα) και ο επίσκοπος της ισπανικής πόλης Urgel!! Κατά τα άλλα, είναι μια κανονική κοινοβουλευτική δημοκρατία, με κυβέρνηση, κοινοβούλιο, σύνταγμα κτλ κτλ, όπως όλες οι υπόλοιπες χώρες. Το νόμισμα της είναι το ευρώ, παρότι δεν είναι στην ευρωζώνη. Επίσημη γλώσσα είναι τα Καταλανικά, αλλά όπως είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε, μιλάνε εξίσου καλά ισπανικά, αρκετά γαλλικά και λίγα αγγλικά…Αεροδρόμιο δεν έχει, προσγειώνεσαι στην Βαρκελώνη και από εκεί με τα ΚΤΕΛ της Alsa (www.alsa.es) με περίπου ?40 εισιτήριο με επιστροφή, μετά από 3 ώρες και διασχίζοντας όλη την Καταλωνία, φτάνετε τελικά στον προορισμό σας!

Έτσι κι εμείς φτάνουμε τελικά στην πρωτεύουσα AndorralaVella, παίρνουμε ένα ταξί και φεύγουμε για το ξενοδοχείο μας που βρίσκεται στην περιοχή EscaldesEnordany, στο πάνω τμήμα της πόλης. Παλιότερα ήταν ξεχωριστή πόλη πολύ κοντά στην πρωτεύουσα, με τις συνεχείς επεκτάσεις των σπιτιών όμως, έχουν πια γίνει ένα. Το ξενοδοχείο μας είναι 2*, λέγεται HotelNuriaκαι αν δεν είναι το χειρότερο ξενοδοχείο που έχω μείνει ποτέ, σίγουρα ανήκει στα 5 πρώτα!!! Αγνοούμε τα μυστήρια μαύρα σημάδια στα σεντόνια και τις πετσέτες, βεβαιωνόμαστε ότι δεν περπατάει τίποτε στα κρεβάτια και τα πράγματα μας, και ξεκινάμε να εξερευνήσουμε την πρωτεύουσα!

AndorraLaVella
Με την πρώτη ματιά η AndorralaVella, αν εξαιρέσεις τις επιβλητικές βουνοκορφές που την περικυκλώνουν, δεν είναι και ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Οι πολυκατοικίες κυριαρχούν, ψηλές και «στριμωγμένες», όλες σε μια μυστήρια καφεγκρι απόχρωση, παρόμοιες μεταξύ τους, και όλες χαρακτηριστικές της Ανδόρρας. Το στρίμωγμα, όπως θα μάθουμε αργότερα, οφείλεται στο ότι, πόσο χώρο να έχουν οι Ανδορράνοι εκεί ψηλά στα Πυρηναία, να απλωθούν όπως απλώθηκε η Αθήνα μας; Αναγκάζονται και τα χτίζουν όλα κολλητά το ένα με το άλλο και τους δίνουν… ύψος. Στην αρχή η πόλη φαίνεται κάπως αποστειρωμένη, αλλά στη συνέχεια θα ανακαλύψουμε πως έχει και τις ομορφιές της! Προς το παρόν, περπατάμε στην ατελείωτη κεντρική λεωφόρο Meritxell, που διασχίζει κάθετα την πρωτεύουσα. Κι εδώ αρχίζεις να παίρνεις άρωμα Ανδόρρας –κι όταν λέω άρωμα, εννοώ άρωμα στην κυριολεξία! Δεκάδες μαγαζιά κατά μήκος του δρόμου, στριμωγμένα το ένα δίπλα στο άλλο, με όσες γνωστές και άγνωστες μάρκες μπορείτε να φανταστείτε! ΟΛΕΣ οι μεγάλες φίρμες είναι εδώ, αυτό όμως που κυριαρχεί σε όλο το δρόμο είναι τα αρωματοπωλεία Julia. Τα προϊόντα που έρχονται στην Ανδόρρα είναι είτε αφορολόγητα, είτε με πολύ χαμηλό φόρο -αυτό άλλωστε κάνει την χώρα παράδεισο του shoppingκαθώς τσιγάρα, ποτά, αρώματα, ρούχα και τόσα άλλα βρίσκονται εδώ σε τιμές πραγματικά εκπληκτικές!!! Γάλλοι, Ισπανοί αλλά και άλλοι ευρωπαίοι έρχονται τριημεράκια για να συνδυάσουν διακοπές με αγορές. Στο δρόμο πάντως γίνεται της κακομοίρας από τον κόσμο μπαινοβγαίνει στα μαγαζιά φορτωμένος με σακούλες και σακουλίτσες! Το όλο σκηνικό μου θυμίζει Ερμού σε περίοδο εκπτώσεων- πρέπει να σπρώξουμε και να πατήσουμε αρκετά για να καταφέρουμε να περάσουμε! Μετά από αρκετό περπάτημα και χάζι, καταφέρνουμε –με τα χίλια ζόρια…- να «ξεκολλήσουμε» την Κ. από τις βιτρίνες και σερνόμαστε μέχρι ένα εστιατόριο, για να απολαύσουμε μερικές τοπικές αλλά και καταλανικές λιχουδιές. Μια escudella(κάτι σαν το δικό μας στιφάδο) και ένα ποτήρι δυνατό κρασί, καταπολεμουν τόσο την παγωνιά όσο και την κούραση...

 

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[chrikky]

πήγα το καλοκαίρι μια ημερήσια στην ανδόρρα από τη βαρκελώνη... με γύρισες πίσω

δεν έμεινα βέβαια όσο εσύ και κυρίως πήγα για χάζι κα ψώνια

παρ' όλα αυτά μου έμεινε η ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ! όπως την περιγράφεις κι εσύ διαδρομή από τη βαρκελώνη στην ανδόρρα με το λεωφορείο και η φοβερή ομιχλώδης θέα των πυρηναίων μέσα από την πόλη (αν και αύγουστος χρειάστηκα το ζακετάκι μου!)...

περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[marydim]

Πολύ ωραία μας τα λες Dorotija!
Πάνω που είχε καταλαγιάσει η καταναλωτική μου μανία μου άνοιξες πάλι την όρεξη για shopping!

 

[meli]

Ωχ!!!!
ΖΗμια μου κανεις τωρα...
Ειμαι τρελλη με το shopping!!!!

 

[Dorotija]

Παραμονή Χριστουγέννων

Το μεσημεριανό φαγητό και το τσουχτερό κρύο δεν ήταν αρκετά για να κρατήσουν τη φίλη μας μακριά από τα ψώνια. έτσι αναμιχθήκαμε με το πλήθος που είχε εμποτιστεί από το εορταστικό κλίμα και είχε άγριες διαθέσεις (!) και να κάνουμε ένα shop-hopping!
Ακολούθησαν μερικές σκηνές απείρου κάλλους, καθώς οι πωλήτριες μιλούν καταλανικά και ισπανικά αλλά στα αγγλικά είναι ντιπ για ντιπ σκράπες (δείξε μου τους γείτονες σου να σου πω ποιος είσαι...) κι έτσι η συνεννόηση έγινε κυρίως με τη διεθνή γλώσσα του σώματος και κάποια ελάχιστα ισπανικά&καταλανικά που είχαμε παπαγαλίσει πριν φτάσουμε. Όχι ότι δεν υπήρχε πορωμένος ισπανοκαταλανόφιλος στην παρέα, που μιλούσε και τη γλώσσα, αλλά ήταν πολύ απασχολημένος να αγοράζει σημαιούλες της Ανδόρρας και πιάτα με το εθνόσημο, για να ασχοληθεί με ταπεινά πράγματα, όπως την αγορά ενός αρώματος, ας πούμε!! Το πράγμα βέβαια είχε και την πλάκα του- μετά από ενα άκρως διασκεδαστικό (για μας και τους γύρω) σοου από χειρονομίες και γκριμάτσες, και μερικά gracies, de nada, adeu κτλ κτλ, βγήκαμε στο δρόμο, ενώ είχε αρχίσει να νυχτώνει (και να παγώνει). Είπαμε να πιούμε ένα καφέ ένα κρασί κάτι, να αράξουμε, αλλά μάταια αναζητούσαμε ένα όμορφο καφέ, ή ένα μπαράκι. Είναι πουναι λίγα στην ανδόρρα, είμασταν και στο πιο εμπορικό κομμάτι της πόλης... γυρνούσαμε γύρω γύρω σαν τις μύγες! Κατα τύχη εντελώς βρεθήκαμε στο πολύ όμορφο μπαράκι Fada Ignorant, με πολύ ωραία, φιλική ατμόσφαιρα και πολύ μα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ όμορφο κόσμο (εγγυημένα!) Απολαύσαμε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, μα ακόμα πιο πολύ απολαύσαμε τον εξής διάλογο.
"Τι οφείλουμε;
"7 ευρώ" (εδώ ψαχνόμαστε για λίγο και τελικά βγάζουμε όλοι από ?7.)
Ο τύπος στο μπαρ μας κοιτάει καλά καλά και λέει: "Όχι ρε παιδιά! 7 ευρώ και τα τρία!!!"
Οι τιμές γενικώς στην Ανδόρρα ήταν εκπληκτικά χαμηλές! Φεύγουμε από το μαγαζί με την υπόσχεση ότι θα ξαναρθουμε.

Και τώρα έμπαινε το μεγάλο ερώτημα.

Τι θα κάναμε παραμονή Χριστουγέννων;

Οι φίλοι μου ήταν κατηγορηματικοί: Χριστούγεννα αύριο, κι εμείς θα πέσουμε για ύπνο; Κάπου θα πάμε, για φαγητό ή κάπου έξω. Έλα όμως που τα πάντα ήταν κλειστά! Η οικογένεια στην Ανδόρρα, όπως και η θρησκεία, παίζουν πρωτεύοντα ρόλο, και οι άνθρωποι κλείνουν τα μαγαζιά και περνάνε τις γιορτές στο σπίτι... Εμάς, όμως, δεν μας σκεφτήκανε! ΚΑι τώρα;

Η απόφαση πάρθηκε στα γρήγορα, περνώντας μπρος από ένα ανοιχτό εστιατόριο -θα ζητήσουμε να μας κάνει πακέτο φαγητό και θα αράζαμε για το εορταστικό δείπνο στο φοβερό ξενοδοχείο μας που είχε όλα τα κομφόρ! Μπαίνουμε μέσα και παραγγέλνουμε jamon πάνω σε ψωμί, tortijia και διάφορα άλλα για έξω, ενώ εγώ ζαχαρώνω τα μπουκάλια με τα ισπανικά κρασιά. Οι τιμές όμως, αυτή τη φορά είναι τελείως απαγορευτικές, και έχω αρχίσει να γκρινιάζω. Λίγο κρασάκι ρε παιδιά. Δεν μπορεί κάπου θα βρούμε ένα παντοπωλείο. Σιγά μη βρούμε, μου λένε, δεν βλέπεις ότι όλα είναι κλειστά; Θα βρούμε, λέω, τους παρατάω σύξυλους και βγαίνω στο δρόμο.

Έξω ερημιά, τα μαγαζιά κλειστά και κόσμος στους δρόμους δεν υπάρχει. Περιφέρομαι ανάμεσα στα στενά με ορατή την πθανότητα να χαθώ για τα καλά. Εντελώς κατα τύχη, πέφτω πάνω σε ένα καφεκοπτείο (!) που είναι ακόμα ανοιχτό, ωστόσο έχουν χαμηλώσει τα φώτα και καθαρίζουνε. Μπαίνω μέσα, και εδώ οι σκηνές απείρου κάλλους συνεχίζονται.
"Hola!" (Η ευγένεια μου πάνω απόλα)
"Hola!" μου απαντά ένας, με κοιτά παραξενεμένος. σίγουρα σκέφτεται: Μια τρελή θέλει να αγοράσει καφέ παραμονή χριστουγέννων...
"Que tal?" (τα βασικά ήξερα, τα βασικά έλεγα!)
"Bien" μου απαντανε
"..."
Εδώ έχουν τελειώσει τα ισπανικά μου, και τους κοιτάω σα χαζή! Τι να πω τώρα;;;;
"Μιλάτε αγγλικά?"
"Λίγο..." (Καλέ μου άνθρωπε!)

Ξεκινάω να εξηγώ: ΘΑ ήθελα ένα μπουκάλι κρασί παρακαλώ... Δεν με αφήνει να ολοκληρώσω, εξαπολύει κατα πάνω μου ένα χείμαρρο από καταλανικά από τα οποία φυσικά δεν καταλαβαίνω λέξη! Τώρα τι κάνουμε; Παίρνω το πιο απελπισμένο ύφος μου και συνεχίζω: τα πάντα είναι κλειστά, και είναι παραμονή χριστουγέννων, μια μπίρα κάτι, έτσι για το καλό, por favor, sisplau... Το δεύτερο, σας παρακαλώ στα καταλανικά, έκαμψε κάθε αντίσταση. Οι Ανδορρανοι, όπως και οι Καταλανοί, άμα τους μιλήσεις στη γλώσσα τους, γίνονται χαλί να τους πατήσεις. Μου χαρίζει το πιο πλατύ του χαμόγελο, ψαχουλεύει λίγο πίσω από τον πάγκο, ρίχνει τα πάντα κάτω, τελικά βγάζει ένα μπουκάλι κρασί! Δεύτερος χείμαρρος καταλανικών με χαμόγελο αυτή τη φορά! Δεν με αφήνουν καν να πληρώσω, φεύγω με πολλά gracies και adeu (καταλανικά ευχαριστω και αντιο) και οι φίλοι μου απλώς δεν πιστεύουν πως βρήκα ένα μπουκάλι κρασί τσάμπα, σε μια έρημη πόλη, χωρίς να μιλάω καμια από τις γλώσσες του τόπου. Πάρτυ με φαί και κρασί στο ξενοδοχείο, λίγο κουτσομπολιό και ύπνος νωρίς, γιατί την επόμενη και τελευταία μέρα θα ξεκινούσαμε οδοιπορικό στα χιονοδρομικά.....

 

[chrikky]

φοβερή αφήγηση

καλά οι τιμές στην ανδόρρα δεν παίζονται! είχα πιει καφέ σε μαγαζάκι εκει πέρα στη φοβερή τιμή των 1.30 euros...

 

[Dorotija]

Ευχαριστώ Chrikky!

Η αλήθεια είναι πως χάρη στους γείτονες είναι τόσο φτηνά. Τους βολεύει ναναι αφορολόγητα όλα, γιατί πετάγονται για ένα τριημεράκι και κάνουν τα ψώνια του χειμώνα! Σαν να πάει κάποιος για ψώνια στο Μπάνσκο!

 

[taver]

Χμ... Ανδόρα, ε?

Σκέφτομαι να κάνω κάνα day trip από την Τουλούζη, το καλοκαίρι (σχεδιάζω ένα ταξιδάκι σε Τουλούζη - Carcassonne). Αξίζει η Ανδόρα το καλοκαίρι? Θα προλάβω να δώ τίποτα σε ένα daytrip? Σημειώστε ότι για τα ψώνια αδιαφορώ παντελώς.

 

[chrikky]

εμενα να σου πω τη μαυρη αληθεια δε μου ειπε τπτ η πολη της ανδόρρας ως ομορφια... αλλα σε μιση μερα (οπου επιδοθηκαμε σχεδον μονο σε αχαλινωτο shopping) δε θα μπορουσα να εχω ολοκληρωμενη εντυπωση...

το καλυτερο κομματι για μενα ηταν, οπως εγραψα και πιο πανω, η διαδρομη απο τη βαρκελωνη (πράσινο, λιμνες.. γενικα ονειρικο τοπιο - εχω βαλει και καποιες φωτο στην gallery) και η θεα των πυρηναιων μεσα απο την πολη, αλλα αυτα μαλλον τα βρισκεις και αλλου!

μη σου πω οτι η πανεμορφη θεα των βουνων δεν εδενε και πολυ και την πολη που δεν ειναι και ιδιαιτερα γραφικη (αμ πως να ειναι με τοσο μαγαζι )

 

[Dorotija]

Χμ... Ανδόρα, ε?

Σκέφτομαι να κάνω κάνα day trip από την Τουλούζη, το καλοκαίρι (σχεδιάζω ένα ταξιδάκι σε Τουλούζη - Carcassonne). Αξίζει η Ανδόρα το καλοκαίρι? Θα προλάβω να δώ τίποτα σε ένα daytrip? Σημειώστε ότι για τα ψώνια αδιαφορώ παντελώς.

Έμεινα στην Ανδόρρα σχεδόν 3 μέρες και ήταν too much. Κι εγώ αδιαφορώ για τα ψώνια και δεν ξέρω και σκι, οπότε τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα. Αλλά αν σου αρέσει το βουνό, οι εικόνες των Πυρηναίων πραγματικά σου κόβουν την ανάσα. Εγώ που έχω τετοιες προτιμήσεις, ενθουσιάστηκα με τα τοπία! Πέτυχα χιόνια, φαντάζομαι το καλοκαίρι θαναι ανθισμένα και καταπράσινα τα πάντα.

Βγαίνει σε μια μέρα, είναι τόση δα!, αλλά θα σου πρότεινα να μην ασχοληθείς ιδιαίτερα με την πόλη, παρά με τα χωριά και τις φυσικές ομορφιές.

 

[Dorotija]

εμενα να σου πω τη μαυρη αληθεια δε μου ειπε τπτ η πολη της ανδόρρας ως ομορφια... αλλα σε μιση μερα (οπου επιδοθηκαμε σχεδον μονο σε αχαλινωτο shopping) δε θα μπορουσα να εχω ολοκληρωμενη εντυπωση...

το καλυτερο κομματι για μενα ηταν, οπως εγραψα και πιο πανω, η διαδρομη απο τη βαρκελωνη (πράσινο, λιμνες.. γενικα ονειρικο τοπιο - εχω βαλει και καποιες φωτο στην gallery) και η θεα των πυρηναιων μεσα απο την πολη, αλλα αυτα μαλλον τα βρισκεις και αλλου!

μη σου πω οτι η πανεμορφη θεα των βουνων δεν εδενε και πολυ και την πολη που δεν ειναι και ιδιαιτερα γραφικη (αμ πως να ειναι με τοσο μαγαζι )

Δεν χρειάζεται παραπάνω για να καταλάβεις ότι η πόλη είναι λίγο χάλια, αλλά με ένα αυτοκινητάκι στα γύρω χωριά και χιονοδρομικά έρχεσαι στα ίσα σου!

 

[chrikky]

α σε χωρια δεν προλαβα να παω...

οποτε περιμενω τη συνεχεια της ιστοριας σου και αν εχεις και καμια φωτό