Ανδόρρα Ανδόρρα: Shopping και σκι στα Πυρηναία!

[Dorotija]

Φωτό εννοείται έχω πολλές...

Μένει να μάθω σιγά σιγά και να τις ανεβάζω

 

[chrikky]

εχουμε κανει φακελο για την ανδορρα εδω http://www.travelstories.gr/photo/showgallery.php?cat=2154

μπορεις να κανεις add τις δικες σου!

μονο που πρεπει να ειναι μεχρι ενα ορισμενο μεγεθος, αλλιως τις κοβει ο server...
τωρα αν δεν εχεις καποιον image editor, υπαρχει thread που ο δευκαλιωνας εξηγει πως να το κανεις! μισο να βρω το link!

 

[chrikky]

το βρηκα! http://www.travelstories.gr/%F0%E5%F1%DF-%F4%EF%F5-travelstories-gr/568-%E7-%ED%DD%E1-%F6%F9%F4%EF%E3%F1%E1%F6%E9%EA%DE-gallery.html

 

[Dorotija]

Ανήμερα Χριστούγεννα
… και το κρύο περονιάζει! Κοντεύει μεσημέρι μέχρι να πάρουμε την απόφαση να ξεμυτίσουμε από το καταπληκτικό μας ξενοδοχείο και να πάμε προς εξερεύνηση της πόλης. Η Andorra La Vella όμως είναι τόσο έρημη, που δεν σου κάνει καρδιά να την περπατήσεις. Κυριολεκτικά, δεν υπάρχει στο δρόμο ψυχή! Όλοι ήταν μαζεμένοι σπίτια με τις οικογένειες τους λόγω της ημέρας…

Μιας που το να κυκλοφορείς σε μια πόλη –φάντασμα δεν είναι και ότι καλύτερο, είπαμε να παρατήσουμε την πρωτεύουσα στην τύχη της, και να αναζητήσουμε καλύτερη τύχη στην ύπαιθρο, και συγκεκριμένα στα πασίγνωστα χιονοδρομικά. Η περιπέτεια του να βρεις σε μια άδεια πόλη τη στάση ενός συγκεκριμένου λεωφορείου που πάει στο συγκεκριμένο χιονοδρομικό, χωρίς να υπάρχει άνθρωπος στο δρόμο να ρωτήσεις, και με τον υπεύθυνο των ΚΤΕΛ να μας στέλνει πότε σε ένα θεόκλειστο εστιατόριο και πότε στην... τουαλέτα των ΚΤΕΛ (!) πιάνει από μόνη της μια σελίδα. Περιφερόμασταν με τις ώρες στα στενά μη βρίσκοντας αυτό που ψάχνουμε, μέχρι που στο τέλος φτάσαμε να διαπράξουμε το κορυφαίο κατά τη γνώμη μου έγκλημα σε ένα ταξίδι –να φάμε σε McDonalds! Μη βαράτε παιδιά- ήταν Χριστούγεννα, έκανε κρύο και τα πάντα ήταν θεόκλειστα! Το καλό που βγήκε από τις πλαστικές πατατούλες ήταν ότι βρήκαμε τελικά τη σωστή στάση και αναχωρήσαμε για το Soldeu…

Soldeu
Οι εικόνες που περνούσαν γρήγορα έξω από το τζάμι μου, δεν μπορούν να χωρέσουν σε λόγια. Οι πανύψηλες βουνοκορφές, καλυμμένες με χιόνια απλώνονται ως εκεί που φτάνει το μάτι, έλατα μας συνοδεύουν σε όλη σχεδόν την διαδρομή και τα χωριά που προσπερνάμε απέχουν έτη φωτός από την πρωτεύουσα σε ομορφιά- και εδώ η ίδια κάθετη ανάπτυξη, η ίδια παράξενη αρχιτεκτονική, αλλά όλα είναι πιο προσεγμένα, πιο καλαίσθητα, χωρίς τις λαμπερές βιτρίνες των πολυκαταστημάτων της Andorra La Vella. Encamp, Canillo, Tarter και πόσα ακόμα, μέχρι που φτάνουμε τελικά στο Soldeu.

Δεν είμαι σκιέρ, κι έτσι δεν ξέρω να σας πω από άποψη εξοπλισμού, μήκος πίστας κτλ αν ήταν καλό το χιονοδρομικό κέντρο, πάντως το χωριό ήταν πολύ όμορφο, λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Γαλλία, περικυκλωμένο από πανύψηλους ορεινούς όγκους και με μοναδική θέα! Διασκέδασα πραγματικά την ανάβαση με το τελεφερίκ, όπως και το ζεστό καφεδάκι που απόλαυσα έξω στο «μπαλκόνι» του chalet ενώ επίσης ευχαριστήθηκα τον κόσμο! Κόσμος παντού με πολύχρωμα ρούχα του σκι, πέδιλα και μπαστούνια (δεν ξέρω πως τα λένε) παιδιά να παίζουν, μεγάλοι να συζητάνε… Δεν είμαι διόλου φαν της πολυκοσμίας, αλλά η έρημη πόλη κάπως μουκανε… Η συνέχεια δόθηκε με guiness, nachos και ποδοσφαιράκι (ακόμα έχει να το λέει ο αρσενικός της παρέας πως με κέρδισε..) σε μια φοβερή ιρλανδική παμπ στον κεντρικό δρόμο του Soldeu, με αποκορύφωμα μια παρέα ελαφρώς ζαλισμένων άγγλων να μπουκάρει μέσα στο μαγαζί και να μας λέει τα κάλαντα!

Εγκαταλείπουμε το Soldeu με το τελευταίο λεωφορείο, κουβαλώντας μαζί μας όμορφες αλπικές εικόνες. Εγώ σκέπτομαι ότι, και μόνο για τη σημερινή μέρα, άξιζε τον κόπο που ανεβήκαμε ως εδώ… Επιστροφή στο place-to-be Hotel Nuria και αφού καταναλώνουμε κάποια περισσεύματα jamon από το προηγούμενο βράδι (Τι εννοείται γιατί δεν τα είχαν μαζέψει; Μα κάνετε κάτι ερωτήσεις..) ξεραινόμαστε στον ύπνο για να προετοιμαστούμε για την τρίτη και τελευταία μας μέρα...

 

[chrikky]

ωπ, γκρεμιστηκε φουρνος.. (αστειακι... )

...επιτέλους συνέχεια/..

καλά πρέπει να σου πω οτι κι εγω τα τιμησα τα mc donalds... ειχαμε φαει το μεσημερι σ' ενα μετριο τυπου fast food, δεν ειχα καλα-καλα χορτασει και λιγο πριν ανεβω στο πουλμαν συνειδητοποιησα οτι την ωρα που θα φτασω στη βαρκελωνη δε θα ναι ανοικτα τπτ... (εμ δεν ειναι και αθηνα που σου ερχεται μια λιγουρα το μαυρο μεσανυχτο, ξερεις τα κατατοπια και σκας σ ενα εβερεστ η σε μια καντινα... )

έτσι, πανω στην απελπισια μου μπουκαρα στα mc και ζητησα ενα σαντουιτς με chicken... ελα μου ομως που η κοπελια (σε αψογα καταλανικα τα παντα εκει μεσα!!!) δεν καταλαβε τι ειναι το chicken... (oh my god. τωρα που το σκεφτομαι παλι, η προφορα μου θα φταιει... ) ε.. μετα θυμηθηκα οτι στα ισπανικα το κοτοπουλο ειναι pollo και εξυπηρετηθηκα η γυναικα..

 

[latina]

dorotija, τωρα αξιωθηκα να διαβασω την ιστορια σου!!τελεια!!!
χριστουγεννα στην ανδορρα??μα καλα, ποιος ειχε τετοια ιδεα???(πλακα κανω)..
η ανδορρα ειναι ενας προορισμος που ποτε δεν με ειχε απασχολησει, αν και το shopping ειναι το στοιχειο μου..:roll::roll:
αντε, μια μερα σου εμεινε να περιγραψεις,οποτε περιμενουμε συντομα και το τελευταιο μερος!

 

[Dorotija]

Τα MCDonalds δεν τα τιμώ από άποψη ούτε στην ΑΘήνα, πόσο μάλλον σε μια ξένη χώρα! Αλλά στην ανάγκη...

 

[latina]

Τα MCDonalds δεν τα τιμώ από άποψη ούτε στην ΑΘήνα, πόσο μάλλον σε μια ξένη χώρα! Αλλά στην ανάγκη...

+1!
με μια εξαιρεση!!το mc flurry το λατρευω!!!!

 

[Dorotija]

Το επόμενο παγωμένο πρωινό…
…ξυπνάω σχεδόν αποφασισμένη να βρω κάτι όμορφο σε αυτή την πόλη τέλος πάντων! Καθώς παίρνω το πρωινό μου, έξω από το παράθυρο αρχίζουν να πέφτουν χοντρές νιφάδες χιονιού. «Κρίμα» λέμε με την Κ. «να μην ξεκίναγε από χτες να χιονίζει… σήμερα θα τοχε στρώσει..» Και θα παίζαμε και τον χιονοπόλεμο που στερηθήκαμε στο χιονοδρομικό, σκέφτομαι εγώ. Εδώ όμως είναι Πυρηναία, δεν είναι παίξε- γέλασε, και πραγματικά μέχρι να τελειώσουμε το φαγητό, να ντυθούμε ζεστά και να κατέβουμε κάτω, το έχει στρώσει! Πραγματικά, η πόλη αλλάζει πρόσωπο με το χιόνι, γίνεται πιο όμορφη και πιο φιλόξενη! Γεμάτοι χαρά και με νέα διάθεση αρχίζουμε να κατηφορίζουμε προς το κέντρο, κατάβαση που –φυσικά!- διακόπτεται από μια έξαρση χιονοπόλεμου, στη διάρκεια του οποίου σφυροκοπούμε ανελέητα το μοναδικό αρσενικό της παρέας… Όταν βεβαιωνόμαστε ότι τον έχουμε κάνει αρκετά λούτσα, σοβαρευόμαστε και ακολουθούμε τον ποταμό που μας βγάζει στην πόλη.

Το πραγματικό κέντρο…
…της πόλης, όπως ήταν παλιά, πριν επεκταθεί προς όλες τις κατευθύνσεις, είναι σαφώς ομορφότερο από το κομμάτι που είχαμε δει εμείς έως τότε, παρότι δεν θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω γραφικό. Έχει όμως στενά πλακόστρωτα δρομάκια, που μοιάζουν λίγο με λαβύρινθο όπως πλαισιώνονται από πανύψηλα κτήρια, όμορφα μαγαζάκια και λουλούδια που τα συναντάμε παντού να ξεπροβάλλουν δειλά δειλά μέσα από το χιόνι! Η περιπλάνηση τελικά γίνεται άκρως ενδιαφέρουσα, και η ξεχασμένη φωτογραφική μηχανή αρχίζει ξανά να λειτουργεί, ανακαλύπτοντας χρώμα στο άχαρο τοπίο της AndorraLaVella! Βλέπουμε τον εντυπωσιακό καθεδρικό deSantEsteve, ενώ μετά από λίγο… χάσιμο στα στενά, φτάνουμε στο εκπληκτικό κτήριο CasadelaVall–απλώς στεγάζει την έδρα του κοινοβουλίου της Ανδόρρα, κι όμως τόσο κομψό, με μια τεράστια αυλή με φυτά, αγάλματα και μνημεία! Γενικώς ήταν ένας πολύ όμορφος περίπατος που τον ευχαριστήθηκα για τα καλά, και μου έσπασε κάπως την εικόνα της πρωτεύουσας ως μια κακάσχημη πόλη. Στάση για σοκολατάκια με άκυρες γεύσεις- πχ σοκολάτα με αλάτι (!) σε ένα γλυκούλικο μαγαζάκι και η περιπλάνηση συνεχίζεται μέχρι τελικής πτώσεως- μέχρι δηλαδή να εξαντλήσουμε την παλιά πόλη και να ξαναβρεθούμε στα εμπορικά μέρη. Στάση –επιτέλους- στο εστιατόριο DosCacadors για μια μερίδα καλαμάρια, και μόνο για την εμπειρία να τρως καλαμάρια με θερμοκρασία υπό το μηδέν και χιόνι στρωμένο έξω- και με τον Μ. να μας μαθαίνει… κακές λέξεις στα καταλανικά! Μόλις φάγαμε, μας διώχνει πολύ διακριτικά «Μα δεν θέλετε να ψωνίσετε βρε κορίτσια;;;» και σπεύδει να συναντήσει τη Μ, μια φίλη του Ανδορράνα, που όλο την ακούμε κι όλο δεν την βλέπουμε… Ε, τι να κάνουμε κι εμείς ξεκινήσαμε για τα μαγαζιά χαμογελώντας συνωμοτικά!

Βράδιαζε…
…όταν εδέησε ο Μ. να εμφανιστεί με ένα χαμόγελο αθωότητας στα χείλη και τη διαβεβαίωση ότι πήγανε με το αυτοκίνητο να δούνε τα γύρω χωριά… Τέλος πάντων, κάνουμε ότι τον πιστεύουμε και καθόμαστε όλοι μαζί, εμείς, αυτός, αυτή και η παρέα της για ένα ποτό στο γνωστό μας πια FadaIgnorant, ένα από τα ελάχιστα μπαράκια στη μικρή πόλη της AndorraLaVella. Συζητώντας σε ένα μείγμα από αγγλοισπανικόκαταλανικά με τα παιδιά από την Ανδόρρα, μαθαίνουμε για την παράξενη μικρή χώρα τους, για τις διεξόδους που έχει ένας νέος, για την ανύπαρκτη στρατιωτική θητεία, για την εξωτερική τους πολιτική, για το πώς τελικά τους φαίνεται ένα τόσο παράξενο σύστημα διακυβέρνησης. Είναι τόσο όμορφο να γνωρίζεις ανθρώπους με διαφορετική κουλτούρα από τη δική σου. Εκεί ανάμεσα στα ποτήρια vinotinto που στοιβάζονταν στο τραπέζι όσο προχωρούσε η βραδιά, γράψαμε έναν πανέμορφο επίλογο της εκδρομής μας στο κρατίδιο της Ανδόρρα.

 

[getxowoman]

Ειναι να μη παρεις φορα!! μας εγραψες 2 μερες σε λιγοτερο απο μιση ωρα!! Ωραια ιστορια,ξερεις ακομα δεν εχω παει ανδορρα και απο οτι καταλαβα απο τα λεγομενα σου θα την επισκεφτω μονο για κανενα 3ημερο για σκι,γιατι απο οτι καταλαβα δε λεει και πολλα!

 

[Dorotija]

Thanks, getxo! Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι και για χόρταση, ειδικά αν δεν ξέρεις σκι! Τρεις μέρες που έκατσα μου φάνηκαν αρκετές, ενώ ας πούμε Βαρκελώνη επίσης τρεις, με τούτα και με κείνα, δεν κατάφερα να δω ούτε τα μισά απαυτά που ήθελα!!

 

[varioAthens]

Συζητώντας σε ένα μείγμα από αγγλοισπανικόκαταλανικά με τα παιδιά από την Ανδόρρα, μαθαίνουμε για την παράξενη μικρή χώρα τους, για τις διεξόδους που έχει ένας νέος, για την ανύπαρκτη στρατιωτική θητεία, για την εξωτερική τους πολιτική, για το πώς τελικά τους φαίνεται ένα τόσο παράξενο σύστημα διακυβέρνησης. Είναι τόσο όμορφο να γνωρίζεις ανθρώπους με διαφορετική κουλτούρα από τη δική σου. Εκεί ανάμεσα στα ποτήρια vinotinto που στοιβάζονταν στο τραπέζι όσο προχωρούσε η βραδιά, γράψαμε έναν πανέμορφο επίλογο της εκδρομής μας στο κρατίδιο της Ανδόρρα.

Δώσε μας μερικά tips από αυτές τις ενδιαφέρουσες συζητήσεις!