Αναποδιές σε ταξίδι !!!

[frenchman]

Τα χρωστούμενα

 

[HKLEOPATRA]

Οτι σου κρατάν τον άντρα κάθε τρεις και λίγο στ αεροδρόμια μήπως κάτι προσπαθεί να σου πει το σύμπαν;; Να το κοιτάξεις! (χιούμορ!)

Εγώ από τα πρόχειρα που μπορώ να σκεφτώ εκτός την @Irouli όπου έχω σκαπουλάρει άνετα 2-3 τρομοκρατικά χτυπήματα που γινόντουσαν μερικές μέρες αφότου είχα επιστρέψει...

2008 Παραμονή Πρωτοχρονιάς Βερολίνο 9-10 άτομα παρέα φτάσαμε στην πόλη βραδάκι και βγήκαμε αμέσως στο κέντρο για να προλάβουμε να πάμε στην Πύλη του Βραδεμβούργου για την αλλαγή της χρονιάς. Στο μεταξύ χιόνι χαμός και παγωνιά...κάπου -10 χαλαρά! Εννοείται πως δεν είχαμε ακόμα σμαρτφον κλπ με έναν χάρτη κυκλοφορούσαμε και ρωτώντας πας στην πόλη!
Αφού λοιπόν άλλαξε η χρονιά και φάγαμε στη μάπα όλο το κιτσαριό της γερμανικής κουλτούρας (της ποιάς Πύλη βραδεμβούργου και από κάτω υπαίθριοι πάγκοι με την πραμάτεια τους και φώτα νέον, εμετική ηλεκτρονική μουσική στη διαπασών και ας πούμε το μόνο θεαματικό της υπόθεσης ήταν τα πυροτεχνήματα τα οποία βέβαια δεν ανακάλυψαν αυτοί! Αποφασίζουμε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο και ενώ γύρω μας γινόταν ο κακός χαμός...πλήθος κόσμου σε έξαλλη κατάσταση, μεθυσμένοι, αγριεμένοι να φωνάζουν να σπάνε μπουκάλια και πολλά άλλα...σε κάποια φάση χωρίστηκε η μισή παρέα με τους άλλους μισούς και δεν ξαναβρεθήκαμε ποτέ! Μείναμε χωρίς χάρτη, με την κινητή τηλεφωνία εκτός λειτουργίας λόγω πρωτοχρονιάς, με σταθμούς τρένων φίσκα να ψάχνουμε ένα ξενοδοχείο σε μια πόλη που δεν ξέραμε την τύφλα μας και συν 2 ανήλικα μαζί μας να κλαίνε γιατί φοβήθηκαν κρύωσαν κουράστηκαν κλπ... Εντέλει κάπου στις 3 τα χαράματα βρήκαμε το δρόμο και η υπόλοιπη παρέα γύρισε ξημερώματα γιατί από λάθος πήραν τρένο που έβγαζε στα περίχωρα κι όταν το κατάλαβαν κόντευαν να φτάσουν Πολωνία!

Δεύτερη και πιο σοβαρή αναποδιά ήταν το 2014 Νέα Υόρκη. Ταξίδευα με την 20 χρονη κόρη μου με Turskish Airlines. Υπέροχη πτήση και σχετικά άνετη γιατί είχαμε 3 καθίσματα στη διάθεσή μας και κοιμηθήκαμε καλά αλλά εμείς φτάσαμε ενώ η βαλίτσα μας δεν! Κι ενώ μας είχαν προετοιμάσει ότι αυτά συμβαίνουν και να έχουμε στη χειραποσκευή αλλαξιά, η μικρή το φρόντισε ,εγώ όμως όχι! Η βαλίτσα χρειάστηκε 48 ώρες για να μας ανταμώσει και εγώ έζησα τη συγκίνηση να βρίσκομαι για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη και να ψάχνω με αγωνία μαγαζί για ν αγοράσω βρακί! Αξέχαστες στιγμές....
Δυστυχώς τα χειρότερα ήταν παρακάτω αφού μόλις την τρίτη μέρα του ταξιδιού μπήκαμε στο Hard Rock Cafe στην Times Square και η κόρη μου στάθηκε στα σκαλιά που έχει στην είσοδο να φωτογραφίσει τις κιθάρες. Στραβοπάτησε και πήρε τα σκαλιά παραμάζωμα...όταν προσγειώθηκε και φυσικά σφάδαζε από τον πόνο, το ένα πόδι δεν πατούσε με τίποτα. Φώναξαν ασθενοφόρο το οποίο ήρθε ύστερα από 1 ώρα!!! Αμερική σου λέει μετά οργανωμένο κράτος...είχαν λέει πιο επείγοντα από ένα ίσως σπασμένο πόδι Ο τοπικός ΕΚΑΒ την είδε και λέει μάλλον διάστρεμμα είναι αλλά θα σας πάμε για ακτινογραφία καλού κακού. Μπήκαμε στο ασθενοφόρο και η μικρή έκλαιγε απαρηγόρητη όχι για το πόδι αλλά για τα το ταξίδι που θα έχανε , τα μουσεία που ήθελε να δει και πως θα τα καταφέρει...εγώ την παρηγορούσα βρε χαζούλα όλοι πάνε στ αξιοθέατα αλλά ποιός άλλος είδε αμερικάνικο ασθενοφόρο από μέσα;;; Μόνο στις ταινίες!! και ο ΕΚΑΒ γελούσε συνεχώς γιατί τα ελληνικά του φάνηκαν αστεία! Μη χειρότερα...
Τελικά ήταν ένα διάστρεμμα μας έδωσαν πατερίτσες και η μικρή πέρασε φανταστικά στο υπόλοιπο ταξίδι διότι οι Αμερικάνοι είναι φοβερά ευαισθητοποιημένοι με τις κινητικές δυσκολίες και όπου πηγαίναμε δεν περιμέναμε πουθενά ουρά, την κοιτούσαν με οίκτο, σε όλα τα μουσεία μας έδιναν αναπηρικό καροτσάκι το οποίο μαντέψτε ποιος έσμπρωχνε! Μαμά πήγαινέ με πιο κοντά σ εκείνο τον πίνακα να βγάλω φωτογραφία, στρίψε με πιο δεξιά...όχι λίγο πιο αριστερά κέντρο να βλέπω! και πολλά άλλα τέτοια γαλλικά....ένα θα σας πω η μικρή την έβγαλε στην αφρό και γω γύρισα με δικέφαλους τούμπανο! Α ναι...συγκινήθηκαν και στο Hard Rock Cafe και μας κάλεσαν όλες τις μέρες της παραμονής μας να τρώμε και να πίνουμε ότι θέλουμε κούτρα γιατί το pity girl χτύπησε στο μαγαζί μας! Το προσπαθήσαμε κανά 2 φορές αλλά δύσκολα τρώγονται αυτά που σερβίρουν εκεί όπως και γενικά στην Αμερική αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση βέβαια...
Μέχρι την ημερομηνία αναχώρισης είχε στρώσει το πόδι και δεν χρειαζόταν τις πατερίτσες πια αλλά είπαμε να τις πάρουμε μαζί μας στην Ελλάδα γιατί ήταν σούπερ κατασκευή και όλο και κανάς φίλος γνωστός θα τσακιστεί μην ψάχνει άκρη με τον ΕΟΠΥΥ. Μπαίνουμε στο JFK κι όταν φτάνουμε στον έλεγχο και βλέπω τον κόσμο της λέω πάρε την πατερίτσα και πιάσε το κούτσα κούτσα μπας και τη βγάλουμε καθαρή από δω....Σε 3 λεπτά έχουμε τελειώσει με τα πάντα και μας ρωτάν άν θέλουμε να μας πάνε με το αυτοκινητάκι στο αεροσκάφος...όχι ευχαριστούμε θα δυσκολευτούμε λίγο αλλά θα τα καταφέρουμε και Oh what a pity such a lovely girl! και μ αυτά και μ αυτά εμείς ήδη πίναμε το κρασάκι μας όταν οι άλλοι άρχισαν να επιβιβάζονται!
Φτάσαμε Ελλάδα και μαντέψτε!!! Οι βαλίτσες (είχαν γίνει δύο πια) άφαντες ξανά!!! Ελεος αυτή η Turkish πια! Τουλάχιστον αυτή την φορά τις είδαμε σε λιγότερο από 24 ώρες. με κούριερ σπίτι μας παρακαλώ...
Οπότε τέλος καλό όλα καλά και να προσθέσω ότι είχα ταξιδιωτική ασφάλεια στην οποία άρχισα τα claim με την επιστροφή. Claim για 2 φορές χαμένες βαλίτσες, claim για το ατύχημα της μικρής για το οποίο ήδη είχα ενημερώσει τηλεφωνικά. Εντέλει πήρα 300 ευρώ αποζημίωση για την καθυστέρηση των αποσκευών και κάλυψαν κάπου 1300 δολάρια που χρέωσε το αμερικάνικο νοσοκομείο (ας μη ξαναγκρινιάξουμε για τα δικά μας νοσοκομεία ...περιμένεις λίγο παραπάνω αλλά σαν το τσάμπα δεν έχει!), Και εις άλλα με υγεία!

Στα τρομοκρατικά σε πάω μια κόντρα. Λίγες ημέρες μετα το ταξιδι μου στην Βαρκελώνη έγινε το τρομοκρατικό στην La RABLA το 2017. Το ίδιο συνέβη και στην Γαλλία το 2015...
Για τις περιπετειες σου στην Αμερικη τι να πω... δεν ηταν και λιγο αυτό που σας έτυχε. Δες το όμως και απο την θετική του πλευρα. Δεν ειναι και άσχημα να περνάς χωρίς ουρές σε μουσεία και αεροδρόμια της Αμερικής
Αυτό με τον σύζυγο και το σύμπαν το έχω σκεφτεί και εγώ πολλές φορές...δεν είναι τυχαίο νομίζω

 

[σοφοκλισ23]

H χειρότερη αναποδιά μου έτυχε φέτος στο ταξίδι για Ινδία και συγκεκριμένα στο Λεχ,όπου μας έπιασε διάρροια όλη τη μέρα και το βράδυ ενω κοιμόμουν ακούω ενα θόρυβο και βλέπω τη κοπέλα μου λιπόθυμη μέσα στα αίματα.Το αποτέλεσμα πέντε ράμματα και τρεις μερες στο νοσοκομείο με φουλ διάρροια, χάσαμε τα καλύτερα σημεία του ταξιδιού άλλα όλα καλά

 

[Sam-chal]

Δεν μπορώ να πω ότι είχα αναποδιές αλλά μάλλον γκαντέμης στα μέρη που πήγα.
- Ιταλία : Αεροπλάνο που δεν του έφτασε ο διάδρομος βρέθηκε το ρύγχος του στον δρόμο.
- Γαλλία: Τις ημέρες που βρισκόμασταν Γαλλία έπεσε το Concorde, μάλιστα περάσαμε με το πούλμαν από τον αυτοκινητόδρομο και το είδαμε.
- Ισπανία: Λίγες μέρες αργότερα από την επίσκεψή μας στη Μαδρίτη έγινε η επίθεση στον σταθμό Atocha.
- Μπαλί: Την επόμενη χρονιά έγινε η βομβιστική επίθεση στο μπαρ που είχαμε επισκεφθεί.
- Πουκέτ: Επίσης την επόμενη χρονιά βλέπαμε από την τηλεόραση το τσουνάμι να παρασέρνει τα πάντα στο ξενοδοχείο που είχαμε μείνει.
Κάπου εκεί μάλλον σταμάτησε η γκαντεμιά!

 

[orck]

H χειρότερη αναποδιά μου έτυχε φέτος στο ταξίδι για Ινδία και συγκεκριμένα στο Λεχ,όπου μας έπιασε διάρροια όλη τη μέρα και το βράδυ ενω κοιμόμουν ακούω ενα θόρυβο και βλέπω τη κοπέλα μου λιπόθυμη μέσα στα αίματα.Το αποτέλεσμα πέντε ράμματα και τρεις μερες στο νοσοκομείο με φουλ διάρροια, χάσαμε τα καλύτερα σημεία του ταξιδιού άλλα όλα καλά

Immodium δεν εχουν στο εξωτερικο; Δραματικη εμπειρια αυτη.

 

[mikrh tsopana]

Μία είναι η αναποδιά-σήμα κατατεθέν των ταξιδιών μου. Αρχίζει από κό- και τελειώνει σε -ψιμο. Και μέχρι τη Λάρισα να πάω δηλαδή, πάλι κόψιμο θα με πιάσει. Τόσο, που πλέον ανησυχώ όταν δε συμβαίνει.

Κατα τ'άλλα μέχρι στιγμής, αναποδιά αναποδιά δε μου χει τύχει, μόνο κάποια θέματα που οφείλονται σε κακό χειρισμό δικό μου. Όπως το 2013 στο Βερολίνο, που ο κύριος λόγος του ταξιδιού μου ήταν ένα φεστιβάλ για το οποίο δεν φρόντισα να αγοράσω εισιτήρια από πριν παρα μόνο όταν ήμουν εκεί, 3 μέρες πριν ξεκινήσει. Το φεστιβάλ sold out, εγώ να κλαίω και σε όποιον το λέω να κλαίει από τα γέλια.

 

[Yorgos]

Λογικά θα είπε ναι,αφού έβγαλε το παλιό να βάλει το νέο!!

Μπορεί να το έβγαλε και να του έκανε κ...δάχτυλο, με τις γυναίκες πότε δεν ξέρεις.

 

[MariaMM]

Ιουνιος 2019..επαγγελματικο ταξιδι με το συζυγο αρχικα Σλοβενια και εν συνεχεια Δανια για βραβευση απο την εταιρεια του (15 χρονια το περιμενε!!). Παρασκευη απογευμα πετουσαμε για Λουμπλιανα με ανταποκριση Ζυριχη 50 λεπτα! Φθανοντας στο ελ.βενιζελος μετα λυπης διαπιστωσαμε οτι ειχαμε καθυστερηση πανω απο μια ωρα, οποτε αναποφευκτα θα χαναμε την πτηση Ζυριχη-Λιουμπλιανα..και εκει ξεκινα το μαρτυριο!Κατα την αφιξη μας στη Ζυριχη η Swiss μας εκανε δωρο εννοειται τη διανυκτερευση σε αξιοπρεπεστατο ξενοδοχειο κοντα στο αεροδρομιο ωστε το πρωι στις 6 να πεταξουμε για Αμστερνταμ και απο κει μετα απο διωρη αναμονη για Λιουμπλιανα!Αλλα δυστυχως χωρις βαλιτσες!Κατα την αφιξη μας στη Ζυριχη οι βαλιτσες ηταν αφαντες!εγω δεν ειχα ουτε τη βαλιτσα ουτε τη χειραποσκευη, ο δε συζυγος μου ειχε μονο τη χειραποσκευη που την ειχε παρει στην καμπινα αλλα τι να την καναμε??μονο παπουτσια ειχε βαλει μεσα!!το καλο ηταν οτι ειχαμε τα κινητα μας και τσιγαρα και τπτ αλλο!Το επομενο πρωι λοιπον φτανουμε, παλι με καθυστερηση, στη Λιουμπλιανα μεσω Αμστερνταμ, εννοειται χωρις βαλιτσες!!Σαββατο βραδυ μας λενε ερχονται οι βαλιτσες σας αλλα ερχονταν ασχετες!Κυριακη πρωι το ιδιο!Κυριακη απογευμα ερχονται μονο οι δικες μου απο Μοναχο μερια μας ειπαν!Αλλαζω ρουχα και ολα τα σχετικα αλλα ο συζυγος τπτ!με τα ιδια ρουχα και εσωρουχα απο την Παρασκευη το μεσημερι μεχρι και Κυριακη βραδυ!Ειχα και τα γενεθλια μου εκεινη τη μερα, μου εκαναν εκπληξη οι διοργανωτες!Ολοι οι ευρωπαιοι συναδελφοι του να μου τραγουδουν το happy birthday, εγω στολισμενη και αυτος σαν το φτωχοσυμπεθερο!Του λεει λοιπον το μεγαλο boss οτι επρεπε την επομενη μερα (Κυριακη) να παμε σε ενα mall με τους Τσεχους που ειχαν χασει και αυτοι τις βαλιτσες τους, για να ψωνισει ο.τι ηθελε μιας και η συνεχεια του ταξιδιου στην Κοπεγχαγη απαιτουσε το καταλληλο ντυσιμο και κυριως κοστουμι για τη μεγαλη βραδια της βραβευσης!κοντα θα ψωνιζα και εγω γιατι το φορεμα μου για την επισημη βραδια το ειχα στη βαλιτσα του!!Να τα boss κοστουμια, να τα boss πουκαμισα, ζωνη, εσωρουχα κλπ..με εξοδα της εταιρειας εννοειται!Τσιμπησα και εγω ενα φορεματακι!Στην επιστροφη στο ξενοδοχειο συνειδητοποιουμε οτι πανω στη βιασυνη μας ξεχασαμε το φορεμα μου στο ταμειο!ξανα παλι πισω στο mall (ευτυχως το βρηκα!) και μετα βουρ για το αεροδρομιο για την πτηση για Κοπεγχαγη!Ο συζυγος με μια μουρη μεχρι το πατωμα..Ειναι Δευτερα απογευμα και εχει να αλλαξει ρουχα απο την Παρασκευη το μεσημερι..μολις λεγαμε να παει να ψωνισει, τοτε μας ελεγαν ερχεται η βαλιτσα, τελικα δεν ερχοταν τπτ και ετσι περασαν οι μερες με τα ιδια ρουχα!Στο αεροδρομιο της Λιουμπλιανα του λεω δεν κανεις μια βολτα στο lost and found μην την εχουν εκει παρατημενη?Η αληθεια ειναι πως ηταν η τεραστια βαλιτσα και ισως βαριουνταν να την κουβαλησουν και να τη στειλουν στο ξενοδοχειο!Το αεροδρομιο στη Λιουμπλιανα δεν ηταν μεγαλο και μεσα απο κατι σκαλες μπορουσες απο το χωρο των αναχωρησεων να περασεις στο χωρο των αφιξεων..κατεβαινοντας λοιπον τα σκαλια τη βλεπει μπροστα του!θαυμα!!Αλλιως εκει θα ηταν ακομα με την αχρηστια των υπαλληλων! παρτυ στο αεροδρομιο!!τελικα στην πτηση για Κοπεγχαγη ηρθε μαζι μας και η βαλιτσα + το νεο κοστουμακι + το φορεμα μου!! Στην Κοπεγχαγη ολα πηγαν κατ ευχην!περασαμε τελεια μεχρι που ηρθε η μερα της αναχωρησης!εμεις καναμε φιγουρα οτι εμεις πεταμε με Aegean με απευθειας πτηση και σε τρεις ωρες θαμαστε σπιτι μας!!Αμ δε..Καθυστερησε το van να μας παρει απο το ξενοδοχειο και εκει ξεκιναει αλλος γολγοθας!φτανοντας στο αεροδρομιο, καναμε τελευταιοι check in και την ωρα που ημασταν στο γκισε γυρναει και μας λεει η υπαλληλος δε ξερω αν θα πεταξετε!εγω καγκελο!η πτηση σας μας λεει ειναι overbooked, αφηστε τις βαλιτσες σας και πηγαινετε στο gate και θα σας ενημερωσουν..πρεπει να περπατουσαμε ενα τεταρτο και μεσα στα νευρα γιατι δεν ξεραμε τι μας περιμενε παλι..ολοι να επιβιβαζονται στο αεροσκαφος, σε εμας wait please, wait please! Με τα πολλα στο τελος μας λενε one seat!Ας φυγει μονο ο ενας!της λεω εγω θα φυγουμε αγκαλια!δεν πιστευαμε αυτο που μας συνεβαινε..παλι πισω στο check in, ξαναπαιρνουμε τις βαλιτσες και αρχιζω να τρελαινομαι σκεφτομενη οτι μπορει να ξενυχτουσαμε στο αεροδρομιο της Κοπεγχαγης περιμενοντας πρωινη πτηση για Αθηνα..κοντα σε αυτα κατα τον ελεγχο των χειραποσκευων και των προσωπικων αντικειμενων νομιζα οτι εχασα το διαβατηριο μου γιατι με τον αερα βγηκε απο το κουτι που περναει τον ελεγχο και επεσε μεσα στον καδο..ημουν ετοιμη να λιποθυμησω μεχρι την ωρα που ειδα την υπαλληλο να μου το φερνει στα χερια τραβωντας το μεσα απο εναν καδο..εκανα 1000 σκεψεις στο δευτερολεπτο..θα πεταξω με ταυτοτητα ελεγα αλλα η ταυτοτητα ηταν στο πορτοφολι μου, το πορτοφολι στη χειραποσκευη την οποια ειχα κλειδωσει και αυτη δεν ανοιγε γιατι με τοσα πεταματα που εφαγε απο αεροδρομιο σε αεροδρομιο ειχε μπλοκαρει ο μηχανισμος και δεν ξεκλειδωνε!Μην τα πολυλογω μετα απο δυο ωρες πεταξαμε για Βιεννη και απο Βιεννη, μετα απο δυο ωρες αναμονη, Αθηνα και με τις βαλιτσες μας πακετο παρακαλω! Το μονο καλο της επιστροφης ηταν οτι η Aegean μας αποζημιωσε με 400 ευρω τον καθενα και δωρο και ενα εισητηριο ο καθενας μας one way!!Και τωρα το ερωτημα: Υπαρχει καποιος εδω στο forum που να του συνεβησαν αυτα στο ιδιο ταξιδι??Παντως το tour μας στην Ευρωπη το καναμε!

 

[orestcrete]

Ιουνιος 2019..επαγγελματικο ταξιδι με το συζυγο αρχικα Σλοβενια και εν συνεχεια Δανια για βραβευση απο την εταιρεια του (15 χρονια το περιμενε!!). Παρασκευη απογευμα πετουσαμε για Λουμπλιανα με ανταποκριση Ζυριχη 50 λεπτα! Φθανοντας στο ελ.βενιζελος μετα λυπης διαπιστωσαμε οτι ειχαμε καθυστερηση πανω απο μια ωρα, οποτε αναποφευκτα θα χαναμε την πτηση Ζυριχη-Λιουμπλιανα..και εκει ξεκινα το μαρτυριο!Κατα την αφιξη μας στη Ζυριχη η Swiss μας εκανε δωρο εννοειται τη διανυκτερευση σε αξιοπρεπεστατο ξενοδοχειο κοντα στο αεροδρομιο ωστε το πρωι στις 6 να πεταξουμε για Αμστερνταμ και απο κει μετα απο διωρη αναμονη για Λιουμπλιανα!Αλλα δυστυχως χωρις βαλιτσες!Κατα την αφιξη μας στη Ζυριχη οι βαλιτσες ηταν αφαντες!εγω δεν ειχα ουτε τη βαλιτσα ουτε τη χειραποσκευη, ο δε συζυγος μου ειχε μονο τη χειραποσκευη που την ειχε παρει στην καμπινα αλλα τι να την καναμε??μονο παπουτσια ειχε βαλει μεσα!!το καλο ηταν οτι ειχαμε τα κινητα μας και τσιγαρα και τπτ αλλο!Το επομενο πρωι λοιπον φτανουμε, παλι με καθυστερηση, στη Λιουμπλιανα μεσω Αμστερνταμ, εννοειται χωρις βαλιτσες!!Σαββατο βραδυ μας λενε ερχονται οι βαλιτσες σας αλλα ερχονταν ασχετες!Κυριακη πρωι το ιδιο!Κυριακη απογευμα ερχονται μονο οι δικες μου απο Μοναχο μερια μας ειπαν!Αλλαζω ρουχα και ολα τα σχετικα αλλα ο συζυγος τπτ!με τα ιδια ρουχα και εσωρουχα απο την Παρασκευη το μεσημερι μεχρι και Κυριακη βραδυ!Ειχα και τα γενεθλια μου εκεινη τη μερα, μου εκαναν εκπληξη οι διοργανωτες!Ολοι οι ευρωπαιοι συναδελφοι του να μου τραγουδουν το happy birthday, εγω στολισμενη και αυτος σαν το φτωχοσυμπεθερο!Του λεει λοιπον το μεγαλο boss οτι επρεπε την επομενη μερα (Κυριακη) να παμε σε ενα mall με τους Τσεχους που ειχαν χασει και αυτοι τις βαλιτσες τους, για να ψωνισει ο.τι ηθελε μιας και η συνεχεια του ταξιδιου στην Κοπεγχαγη απαιτουσε το καταλληλο ντυσιμο και κυριως κοστουμι για τη μεγαλη βραδια της βραβευσης!κοντα θα ψωνιζα και εγω γιατι το φορεμα μου για την επισημη βραδια το ειχα στη βαλιτσα του!!Να τα boss κοστουμια, να τα boss πουκαμισα, ζωνη, εσωρουχα κλπ..με εξοδα της εταιρειας εννοειται!Τσιμπησα και εγω ενα φορεματακι!Στην επιστροφη στο ξενοδοχειο συνειδητοποιουμε οτι πανω στη βιασυνη μας ξεχασαμε το φορεμα μου στο ταμειο!ξανα παλι πισω στο mall (ευτυχως το βρηκα!) και μετα βουρ για το αεροδρομιο για την πτηση για Κοπεγχαγη!Ο συζυγος με μια μουρη μεχρι το πατωμα..Ειναι Δευτερα απογευμα και εχει να αλλαξει ρουχα απο την Παρασκευη το μεσημερι..μολις λεγαμε να παει να ψωνισει, τοτε μας ελεγαν ερχεται η βαλιτσα, τελικα δεν ερχοταν τπτ και ετσι περασαν οι μερες με τα ιδια ρουχα!Στο αεροδρομιο της Λιουμπλιανα του λεω δεν κανεις μια βολτα στο lost and found μην την εχουν εκει παρατημενη?Η αληθεια ειναι πως ηταν η τεραστια βαλιτσα και ισως βαριουνταν να την κουβαλησουν και να τη στειλουν στο ξενοδοχειο!Το αεροδρομιο στη Λιουμπλιανα δεν ηταν μεγαλο και μεσα απο κατι σκαλες μπορουσες απο το χωρο των αναχωρησεων να περασεις στο χωρο των αφιξεων..κατεβαινοντας λοιπον τα σκαλια τη βλεπει μπροστα του!θαυμα!!Αλλιως εκει θα ηταν ακομα με την αχρηστια των υπαλληλων! παρτυ στο αεροδρομιο!!τελικα στην πτηση για Κοπεγχαγη ηρθε μαζι μας και η βαλιτσα + το νεο κοστουμακι + το φορεμα μου!! Στην Κοπεγχαγη ολα πηγαν κατ ευχην!περασαμε τελεια μεχρι που ηρθε η μερα της αναχωρησης!εμεις καναμε φιγουρα οτι εμεις πεταμε με Aegean με απευθειας πτηση και σε τρεις ωρες θαμαστε σπιτι μας!!Αμ δε..Καθυστερησε το van να μας παρει απο το ξενοδοχειο και εκει ξεκιναει αλλος γολγοθας!φτανοντας στο αεροδρομιο, καναμε τελευταιοι check in και την ωρα που ημασταν στο γκισε γυρναει και μας λεει η υπαλληλος δε ξερω αν θα πεταξετε!εγω καγκελο!η πτηση σας μας λεει ειναι overbooked, αφηστε τις βαλιτσες σας και πηγαινετε στο gate και θα σας ενημερωσουν..πρεπει να περπατουσαμε ενα τεταρτο και μεσα στα νευρα γιατι δεν ξεραμε τι μας περιμενε παλι..ολοι να επιβιβαζονται στο αεροσκαφος, σε εμας wait please, wait please! Με τα πολλα στο τελος μας λενε one seat!Ας φυγει μονο ο ενας!της λεω εγω θα φυγουμε αγκαλια!δεν πιστευαμε αυτο που μας συνεβαινε..παλι πισω στο check in, ξαναπαιρνουμε τις βαλιτσες και αρχιζω να τρελαινομαι σκεφτομενη οτι μπορει να ξενυχτουσαμε στο αεροδρομιο της Κοπεγχαγης περιμενοντας πρωινη πτηση για Αθηνα..κοντα σε αυτα κατα τον ελεγχο των χειραποσκευων και των προσωπικων αντικειμενων νομιζα οτι εχασα το διαβατηριο μου γιατι με τον αερα βγηκε απο το κουτι που περναει τον ελεγχο και επεσε μεσα στον καδο..ημουν ετοιμη να λιποθυμησω μεχρι την ωρα που ειδα την υπαλληλο να μου το φερνει στα χερια τραβωντας το μεσα απο εναν καδο..εκανα 1000 σκεψεις στο δευτερολεπτο..θα πεταξω με ταυτοτητα ελεγα αλλα η ταυτοτητα ηταν στο πορτοφολι μου, το πορτοφολι στη χειραποσκευη την οποια ειχα κλειδωσει και αυτη δεν ανοιγε γιατι με τοσα πεταματα που εφαγε απο αεροδρομιο σε αεροδρομιο ειχε μπλοκαρει ο μηχανισμος και δεν ξεκλειδωνε!Μην τα πολυλογω μετα απο δυο ωρες πεταξαμε για Βιεννη και απο Βιεννη, μετα απο δυο ωρες αναμονη, Αθηνα και με τις βαλιτσες μας πακετο παρακαλω! Το μονο καλο της επιστροφης ηταν οτι η Aegean μας αποζημιωσε με 400 ευρω τον καθενα και δωρο και ενα εισητηριο ο καθενας μας one way!!Και τωρα το ερωτημα: Υπαρχει καποιος εδω στο forum που να του συνεβησαν αυτα στο ιδιο ταξιδι??Παντως το tour μας στην Ευρωπη το καναμε!

Εάν ήταν σε κάθε καθυστέρηση/αλλάγη/χαμένη πτήση να τσιμπούσα και ένα κουστουμάκι Boss και 400 ευρώ, το έκανα κάθε βδομάδα

 

[MariaMM]

Εάν ήταν σε κάθε καθυστέρηση/αλλάγη/χαμένη πτήση να τσιμπούσα και ένα κουστουμάκι Boss και 400 ευρώ, το έκανα κάθε βδομάδα

Ξεχασες και το εισητηριακι δωρο!

 

[Χελιδόνι]

1. Σε ταξίδι Αθηνα-Βαρκελωνη μέσω Ρώμης, οι αποσκευές έμειναν στη Ρώμη. Ήρθαν μετά από δύο μέρες. Η εταιρεία ποια άλλη; Η alitalia! Από τότε δεν την ξαναχρησιμοποιήσα. Καθόλου καλή εξυπηρέτηση στη διαχείριση του λάθους. 2. Σε πτήση Αθηνα-Νεα Υόρκη με ενδιάμεση στάση στο Μοντρεαλ, ο καιρός μας τα χάλασε. Αφού φτάσαμε Μόντρεαλ και ενώ τρέχαμε να προλάβουμε την επόμενη πτήση, μας ανακοίνωσαν ότι όλες οι πτήσεις για Νέα Υόρκη, Βοστώνη κλπ ακυρώθηκαν λόγω κακοκαιρίας. 3. Στην Κούβα νοικιάσαμε αυτοκίνητο και έσκασε το λαστιχο. Ευτυχώς μας βοήθησε ένας συμπαθεστατος άνθρωπος και φτιάχτηκε.

Ξέχασα να αναφέρω ότι στην περίπτωση 2 η air canada με την οποία πρτουσαμε μας έδωσε δωρεάν διαμονή και φαγητό και πετάξαμε το επόμενο πρωί.

 

[Βασίλης Σερβος]

Mιας και κάποιος ανέφερε τη Ζυρίχη πιο πάνω, έπεσα τον περσινό Ιανουάριο, σε κενό δυο μέτρων, και ενώ είχε πίσσα σκοτάδι, με αποτέλεσμα κάταγμα κνήμης και περόνης. Ολομόναχος στην παγωμένη Ζυρίχη, μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο όπου οι γιατροί επέμειναν να κάνουμε χειρουργείο εκείνη τη στιγμή, αλλά εγώ αποφάσισα ότι θα έκανα υπομονή 30 ώρες να γυρίσω στην Ελλάδα, μιας και το επόμενο πρωί πετούσα και δεν είχα και ασφάλεια. Με κάποιο τρόπο που ούτε εγώ γνωρίζω, κατάφερα ολομόναχος με μια τεράστια 30κιλη βαλίτσα να πάω στο αεροδρόμιο, να πάρω την πτήση για Κων/πολη, από κει το λεωφορείο για Αλεξανδρούπολη, φτάνοντας στο νοσοκομείο τα χαράματα, για να ακούσω από τη γραμματέα, ''Καλά ήταν να ανάγκη να ρθεις τώρα, δε μπορούσες να περιμένεις μέχρι το πρωί'' και στη συνέχεια από το γιατρό ''Δεν είναι για χειρουργείο, απλά οι Ελβετοί έχουν το νυστέρι στη φιλοσοφία τους''.