Αναποδιές σε ταξίδι !!!

[evaT]

Οτι σου κρατάν τον άντρα κάθε τρεις και λίγο στ αεροδρόμια μήπως κάτι προσπαθεί να σου πει το σύμπαν;; Να το κοιτάξεις! (χιούμορ!)

Εγώ από τα πρόχειρα που μπορώ να σκεφτώ εκτός την @Irouli όπου έχω σκαπουλάρει άνετα 2-3 τρομοκρατικά χτυπήματα που γινόντουσαν μερικές μέρες αφότου είχα επιστρέψει...

2008 Παραμονή Πρωτοχρονιάς Βερολίνο 9-10 άτομα παρέα φτάσαμε στην πόλη βραδάκι και βγήκαμε αμέσως στο κέντρο για να προλάβουμε να πάμε στην Πύλη του Βραδεμβούργου για την αλλαγή της χρονιάς. Στο μεταξύ χιόνι χαμός και παγωνιά...κάπου -10 χαλαρά! Εννοείται πως δεν είχαμε ακόμα σμαρτφον κλπ με έναν χάρτη κυκλοφορούσαμε και ρωτώντας πας στην πόλη!
Αφού λοιπόν άλλαξε η χρονιά και φάγαμε στη μάπα όλο το κιτσαριό της γερμανικής κουλτούρας (της ποιάς Πύλη βραδεμβούργου και από κάτω υπαίθριοι πάγκοι με την πραμάτεια τους και φώτα νέον, εμετική ηλεκτρονική μουσική στη διαπασών και ας πούμε το μόνο θεαματικό της υπόθεσης ήταν τα πυροτεχνήματα τα οποία βέβαια δεν ανακάλυψαν αυτοί! Αποφασίζουμε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο και ενώ γύρω μας γινόταν ο κακός χαμός...πλήθος κόσμου σε έξαλλη κατάσταση, μεθυσμένοι, αγριεμένοι να φωνάζουν να σπάνε μπουκάλια και πολλά άλλα...σε κάποια φάση χωρίστηκε η μισή παρέα με τους άλλους μισούς και δεν ξαναβρεθήκαμε ποτέ! Μείναμε χωρίς χάρτη, με την κινητή τηλεφωνία εκτός λειτουργίας λόγω πρωτοχρονιάς, με σταθμούς τρένων φίσκα να ψάχνουμε ένα ξενοδοχείο σε μια πόλη που δεν ξέραμε την τύφλα μας και συν 2 ανήλικα μαζί μας να κλαίνε γιατί φοβήθηκαν κρύωσαν κουράστηκαν κλπ... Εντέλει κάπου στις 3 τα χαράματα βρήκαμε το δρόμο και η υπόλοιπη παρέα γύρισε ξημερώματα γιατί από λάθος πήραν τρένο που έβγαζε στα περίχωρα κι όταν το κατάλαβαν κόντευαν να φτάσουν Πολωνία!

Δεύτερη και πιο σοβαρή αναποδιά ήταν το 2014 Νέα Υόρκη. Ταξίδευα με την 20 χρονη κόρη μου με Turskish Airlines. Υπέροχη πτήση και σχετικά άνετη γιατί είχαμε 3 καθίσματα στη διάθεσή μας και κοιμηθήκαμε καλά αλλά εμείς φτάσαμε ενώ η βαλίτσα μας δεν! Κι ενώ μας είχαν προετοιμάσει ότι αυτά συμβαίνουν και να έχουμε στη χειραποσκευή αλλαξιά, η μικρή το φρόντισε ,εγώ όμως όχι! Η βαλίτσα χρειάστηκε 48 ώρες για να μας ανταμώσει και εγώ έζησα τη συγκίνηση να βρίσκομαι για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη και να ψάχνω με αγωνία μαγαζί για ν αγοράσω βρακί! Αξέχαστες στιγμές....
Δυστυχώς τα χειρότερα ήταν παρακάτω αφού μόλις την τρίτη μέρα του ταξιδιού μπήκαμε στο Hard Rock Cafe στην Times Square και η κόρη μου στάθηκε στα σκαλιά που έχει στην είσοδο να φωτογραφίσει τις κιθάρες. Στραβοπάτησε και πήρε τα σκαλιά παραμάζωμα...όταν προσγειώθηκε και φυσικά σφάδαζε από τον πόνο, το ένα πόδι δεν πατούσε με τίποτα. Φώναξαν ασθενοφόρο το οποίο ήρθε ύστερα από 1 ώρα!!! Αμερική σου λέει μετά οργανωμένο κράτος...είχαν λέει πιο επείγοντα από ένα ίσως σπασμένο πόδι Ο τοπικός ΕΚΑΒ την είδε και λέει μάλλον διάστρεμμα είναι αλλά θα σας πάμε για ακτινογραφία καλού κακού. Μπήκαμε στο ασθενοφόρο και η μικρή έκλαιγε απαρηγόρητη όχι για το πόδι αλλά για τα το ταξίδι που θα έχανε , τα μουσεία που ήθελε να δει και πως θα τα καταφέρει...εγώ την παρηγορούσα βρε χαζούλα όλοι πάνε στ αξιοθέατα αλλά ποιός άλλος είδε αμερικάνικο ασθενοφόρο από μέσα;;; Μόνο στις ταινίες!! και ο ΕΚΑΒ γελούσε συνεχώς γιατί τα ελληνικά του φάνηκαν αστεία! Μη χειρότερα...
Τελικά ήταν ένα διάστρεμμα μας έδωσαν πατερίτσες και η μικρή πέρασε φανταστικά στο υπόλοιπο ταξίδι διότι οι Αμερικάνοι είναι φοβερά ευαισθητοποιημένοι με τις κινητικές δυσκολίες και όπου πηγαίναμε δεν περιμέναμε πουθενά ουρά, την κοιτούσαν με οίκτο, σε όλα τα μουσεία μας έδιναν αναπηρικό καροτσάκι το οποίο μαντέψτε ποιος έσμπρωχνε! Μαμά πήγαινέ με πιο κοντά σ εκείνο τον πίνακα να βγάλω φωτογραφία, στρίψε με πιο δεξιά...όχι λίγο πιο αριστερά κέντρο να βλέπω! και πολλά άλλα τέτοια γαλλικά....ένα θα σας πω η μικρή την έβγαλε στην αφρό και γω γύρισα με δικέφαλους τούμπανο! Α ναι...συγκινήθηκαν και στο Hard Rock Cafe και μας κάλεσαν όλες τις μέρες της παραμονής μας να τρώμε και να πίνουμε ότι θέλουμε κούτρα γιατί το pity girl χτύπησε στο μαγαζί μας! Το προσπαθήσαμε κανά 2 φορές αλλά δύσκολα τρώγονται αυτά που σερβίρουν εκεί όπως και γενικά στην Αμερική αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση βέβαια...
Μέχρι την ημερομηνία αναχώρισης είχε στρώσει το πόδι και δεν χρειαζόταν τις πατερίτσες πια αλλά είπαμε να τις πάρουμε μαζί μας στην Ελλάδα γιατί ήταν σούπερ κατασκευή και όλο και κανάς φίλος γνωστός θα τσακιστεί μην ψάχνει άκρη με τον ΕΟΠΥΥ. Μπαίνουμε στο JFK κι όταν φτάνουμε στον έλεγχο και βλέπω τον κόσμο της λέω πάρε την πατερίτσα και πιάσε το κούτσα κούτσα μπας και τη βγάλουμε καθαρή από δω....Σε 3 λεπτά έχουμε τελειώσει με τα πάντα και μας ρωτάν άν θέλουμε να μας πάνε με το αυτοκινητάκι στο αεροσκάφος...όχι ευχαριστούμε θα δυσκολευτούμε λίγο αλλά θα τα καταφέρουμε και Oh what a pity such a lovely girl! και μ αυτά και μ αυτά εμείς ήδη πίναμε το κρασάκι μας όταν οι άλλοι άρχισαν να επιβιβάζονται!
Φτάσαμε Ελλάδα και μαντέψτε!!! Οι βαλίτσες (είχαν γίνει δύο πια) άφαντες ξανά!!! Ελεος αυτή η Turkish πια! Τουλάχιστον αυτή την φορά τις είδαμε σε λιγότερο από 24 ώρες. με κούριερ σπίτι μας παρακαλώ...
Οπότε τέλος καλό όλα καλά και να προσθέσω ότι είχα ταξιδιωτική ασφάλεια στην οποία άρχισα τα claim με την επιστροφή. Claim για 2 φορές χαμένες βαλίτσες, claim για το ατύχημα της μικρής για το οποίο ήδη είχα ενημερώσει τηλεφωνικά. Εντέλει πήρα 300 ευρώ αποζημίωση για την καθυστέρηση των αποσκευών και κάλυψαν κάπου 1300 δολάρια που χρέωσε το αμερικάνικο νοσοκομείο (ας μη ξαναγκρινιάξουμε για τα δικά μας νοσοκομεία ...περιμένεις λίγο παραπάνω αλλά σαν το τσάμπα δεν έχει!), Και εις άλλα με υγεία!

 

[Dina Z]

Τι αναποδιά! Αλλά ... αφού τέλος καλό, όλα καλά

σε όλα τα μουσεία μας έδιναν αναπηρικό καροτσάκι το οποίο μαντέψτε ποιος έσπρωχνε! Μαμά πήγαινέ με πιο κοντά σ εκείνο τον πίνακα να βγάλω φωτογραφία, στρίψε με πιο δεξιά...όχι λίγο πιο αριστερά κέντρο να βλέπω! και πολλά άλλα τέτοια γαλλικά....ένα θα σας πω η μικρή την έβγαλε στην αφρό και γω γύρισα με δικέφαλους

Πόσο γέλασα όμως με αυτό! Ως μητέρα λοιπόν κι εγώ θα πω:
ΑΑΑχ! Τι να κάνει η Δόλια Μάνα!

 

[frenchman]

Έκανα πρόταση γάμου σε ρομαντικό γεφυράκι στην Βενετία, και την ώρα που γινόταν το σκηνικό βγάλε παλιό δαχτυλίδι, βάλε δαχτυλίδι πρότασης, ακούμε ένα ΜΠΛΟΥΜ!
Έπεσε στο κανάλι το παλιό (αγαπημένο της γιαγιάς) δαχτυλίδι....
Αποτέλεσμα? Καλέσαμε το επόμενο πρωινό (μετά από παρότρυνση της ρεσεψιονιστ η οποία μας διαβεβαιωνε ότι συμβαίνει ολη την ωρα) την πυροσβεστική η οποία ήρθε με στολή τύπου σκάφανδρο και έψαχνε για μια ωρα! Το δαχτυλίδι φυσικά δεν βρέθηκε αλλά γίναμε η ατραξιόν των τουριστών!!!

 

[alma]

βγάλε παλιό δαχτυλίδι, βάλε δαχτυλίδι πρότασης, ακούμε ένα ΜΠΛΟΥΜ!

Αν κατάλαβα είχες 2 δαχτυλίδια και έχασες της γιαγιάς;Οπότε σας έμεινε το ένα;;;;

 

[alvadi]

Αναποδιά; μία πολύ μικρή.. στην επιστροφή μου από Άμστερνταμ δεν έιχε ακριβώς πάνω από την θέση μου χώρο για την χειραποσκευή και την έβαλα λίγες σειρές πιο κάτω.. Φεύγοντας είδα τη μαύρη μου χειραποσκευή, η οποία ήταν η μόνη που είχε μείνει και πριν βγω από το αεροδρόμιο διαπίστωσα ότι δεν είναι δική μου. Πήγα στα lost and found δήλωσα τι έχει συμβεί και αφού έχει περάσει αρκετή ώρα πριν βγω από την πόρτα βλέπω την χειραποσκευή μου. Ο φίλος που την είχε πάρει καταλάθος δεν είχε μπαταρία στο κινητό του και καθυστέρησε για να φορτώσει το κινητό του...Γλυτώσαμε μια μικρή ταλαιπωρία και οι δύο.. Από τότε αγόρασα μία λαχανί χειραποσκευή και μία μπλε με κοχυλάκια για να ξεχωρίζει..

 

[frenchman]

Αν κατάλαβα είχες 2 δαχτυλίδια και έχασες της γιαγιάς;Οπότε σας έμεινε το ένα;;;;

Όχι, εγώ ένα κρατούσα! Απλά φορούσε στο επίμαχο δάχτυλο ένα αγαπημένο δαχτυλίδι της γιαγιάς (μεγάλης συναισθηματικής αξίας)...
Και η ζημιά έγινε όταν το εβγαλε για να βάλει αυτό της πρότασης!

 

[orck]

Όχι, εγώ ένα κρατούσα! Απλά φορούσε στο επίμαχο δάχτυλο ένα αγαπημένο δαχτυλίδι της γιαγιάς (μεγάλης συναισθηματικής αξίας)...
Και η ζημιά έγινε όταν το εβγαλε για να βάλει αυτό της πρότασης!

Τουλαχιστον ελπιζουμε να ειπε ναι η κοπελα

 

[arabickostas]

Μακρινό 2011. Καιρο-Αιγυπτος. Με νεα ψηφιακη, στο πρωτο μου ταξιδι ever εκτος δυτικου κοσμου, βγαζω συνεχως φωτογραφιες διαφορα κτιρια ή αξιοθεατα στο κεντρο στο οποιο κυκλοφορουμε 4 άτομα χωρις ξεναγό, ξεφευγοντας απο τα καθιερωμενα (μοναχα σε Πυραμιδες και ναους-μουσεια με ενα λεωφορειο κτλ). Επισημαινεται οτι η περιοδος ειναι ιδιαιτερα ευαισθητη με αστυνομικη παρουσια παντου, καθοτι τα γεγονοτα της Αραβικης ανοιξης εχουν αρχισει να εκτιλυσσονται στην Τυνησια, αλλα όχι ακομη στην Αιγυπτο ( Για την ιστορια ξεκινησαν και εκει τα οργανα 2 εβδομαδες αφου γυρισαμε). Ξαφνικα και επειτα απο μια ωραια φωτο σε κατι σαν κεραια-κτιριο ραδιομεγαρο, βλεπω εκπληκτος 4-5 ατομα να τρεχουν πανω μου και να με αρπανε μιλωντας μου αραβικα μοναχα. Προσπαθωντας να ρωτησω τι συμβαινει και λεγοντας συνεχως τη λεξη τουριστ μηπως και γλυτωσω, μιας και δεν ξερουν λεξη αγγλικα, βγαζουν ασυρματους και μιλανε σαν να λενε " τσακωσαμε καποιον"... Με τα πολλα πολλα και αφου εχω αρχισει να ιδρωνω και να σκεφτομαι οτι θα παω στον Μουμπαρακ για ανακριση, ερχεται καποιος μετα απο 10 λεπτα και στα Γαλλικα προσπαθει να μου πει οτι θελει τη καμερα μου. Του δειχνω τις φωτο μου, ευτυχως καμια 20αρια ολες κ ολες μιας και ειχαμε μολις φτασει στο Καιρο, μου λεει συνεχως delete delete...Σβηνω τις επιμαχες 2-3 φωτος απο αυτο το κτιριο, και με τα πολλα πολλα με αφηνουν να φυγω. Επειτα ρωτησα και μου ειπαν οτι ηταν τα κεντρικα της Αστυνομιας.....

Υ.Γ Κατι 5ωρα ταξιδια απο Ελευσινα που λογω καιρου το αεροπλανο δεν επιασε Κρητη αλλα ειχε σταματησει Σαντορινη - Ροδο - Καρπαθο και επιστροφη Ελευσινα, δεν τα θεωρω καν "στραβα". Αλλωστε εχω ξεμεινει με βλαβη παντου στα προαναφερομενα.

 

[panpan]

Τουλαχιστον ελπιζουμε να ειπε ναι η κοπελα

Λογικά θα είπε ναι,αφού έβγαλε το παλιό να βάλει το νέο!!

 

[Grerena]

Ένα μικρό road trip με αφετηρία και κατάληξη στο Μιλάνο είχα κλείσει τον Φλεβάρη του 2006.
Με το που προσγειωθήκαμε στο Malpensa ο σύζυγος και εγώ τρέξαμε στην τουαλέτα για 2 λεπτά. Απ’ ότι φάνηκε αυτά τα δυο λεπτά αρκούσαν για να τινάξουν στον αέρα την εκδρομή μας.
Στον ιμάντα του Malpensa έμεινα μόνη και τελευταία να τον κοιτώ. Πηγαινοερχόταν ο ιμάντας έχοντας μόνο μια βαλίτσα πάνω του, που … δεν ήταν η δική μου. Ήταν φανερό πως κάποιος άλλος είχε πάρει κατά λάθος τη μικρή, μπλε, κοινότυπη βαλιτσούλα μου χωρίς διακριτικά, νομίζοντας ότι είναι δική του και μου είχε αφήσει τη δική του, την ώρα της τουαλέτας!
Απευθύνθηκα στα απωλεσθέντα, αλλά και τι να μου πουν οι άνθρωποι; Θα έψαχναν να την βρουν και θα με ειδοποιούσαν.
Μια ολόκληρη μέρα στο Μιλάνο ήμουν μέσα στα νεύρα, την κατήφεια και την αγωνία. Έλπιζα να βρεθεί σύντομα μέσα στο ένα βράδυ που θα μέναμε Μιλάνο, αφού τις τρεις επόμενες ημέρες είχα κλείσει διανυκτερεύσεις σε Βενετία και Βερόνα. Χωρίς πράγματα πως θα την έβγαζα 4 ημέρες; Και μπορεί να ψώνιζα το κατιτίς μου, αλλά ούτε φορτιστή δεν είχα για το κινητό μου.
Κάποια στιγμή το αεροδρόμιο με ειδοποίησε ότι η βαλίτσα βρισκόταν στη Γένοβα και ήταν άγνωστο αν και πότε θα επέστρεφε πίσω στο Malpensa. Φύγαμε και εμείς για Βενετία και Βερόνα. Ψώνισα και δυο τρία απαραίτητα, αν και δεν είναι εύκολο όταν είσαι σε road trip και σε περίοδο καρναβαλιού και την έβγαλα όπως-όπως τρεις ημέρες.

Την τρίτη ημέρα, όταν είμαστε πια Βερόνα, το αεροδρόμιο με ειδοποίησε ότι η βαλίτσα μου βρέθηκε. Τι χαρά! Θα περάσω στην επιστροφή μου να την πάρω. Το πρόβλημα ήταν ότι πετούσα από άλλο αεροδρόμιο (από το Linate).
Το τι κίνηση αντιμετωπίσαμε στο δρόμο από το Malpensa για Linate και ειδικά στον περιφερειακό του Μιλάνου δεν περιγράφεται. Οριακά προλάβαμε την πτήση, με το άγχος να έχει χτυπήσει κόκκινο.
Η βαλίτσα βρέθηκε, αλλά όχι όλα τα πράγματα. Έλειπε μια μπλούζα Benetton ολοκαίνουρια με το ταμπελάκι της. Δε φτάνει που μου άρπαξαν τη βαλίτσα, αλλά μου βούτηξαν και την μπλούζα. Είχα τόσα νεύρα που ζήτησα τα στοιχεία του κλέφτη (γυναίκα ήταν) από το αεροδρόμιο, τα οποία και μου έδωσαν. Σκεπτόμουν να της κάνω μήνυση.
Όταν γύρισα όμως στην Ελλάδα «ξεθύμανα». Θυμόμουν όλα τα ωραία της Βενετίας, της Βερόνα, της Μάντοβα, του Μπέργκαμο, του Τορίνο και ξέχασα γρήγορα το γεγονός.

Πήρα όμως το μάθημά μου από αυτό. Από τότε δεν χρησιμοποίησα ξανά κοινότυπη βαλίτσα, φρόντισα να την κλειδώνω και όσο γίνεται, να την έχω μαζί μου στην καμπίνα, να έχω όλα τα άκρως απαραίτητα στη χειραποσκευή μου και … πάω τουαλέτα πριν την πτήση χωρίς να πίνω τίποτα κατά τη διάρκειά της!
Στο Μιλάνο που δεν το ευχαριστήθηκα, φρόντισα να πάω άλλες δυο φορές από τότε, για να καλύψω το κενό.


Ενάμισι χρόνο αργότερα είχαμε κι άλλη ιστορία με σακίδιο αυτή τη φορά.
Ύστερα από τρεις ημέρες στη Disneyland και μια ημερήσια με hop on λεωφορεία στο Παρίσι ο άντρας μου, εγώ και τα δυο παιδιά μας 8 και 6 ετών, βρεθήκαμε στο μετρό του Παρισιού.
Είχαμε δυσκολευτεί αρκετά με το μετρό του Παρισιού. Λίγο του ότι ήταν όλα στα γαλλικά (που δεν ξέραμε), λίγο η απειρία μας (ήταν από τα πρώτα μας ως ανεξάρτητοι ταξιδιώτες), λίγο η ταλαιπωρία μας, αφού είμαστε όλη μέρα στο δρόμο… μπαινοβγαίναμε στα τρένα για αρκετή ώρα, χωρίς να βρίσκουμε το σταθμό που έπρεπε να κατέβουμε.

Μαζί μας σέρναμε δυο backpacks πανομοιότυπα. Στο ένα είχαμε μέσα τα διαβατήρια και μερικά χρήματα και στο άλλο είχαμε τους δεινόσαυρους του 8χρονου τότε γιου μας. Οι τσάντες άλλαζαν χέρια διαρκώς. Πότε την κράταγε ο ένας πότε ο άλλος. Σε κάποια στάση δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Έπρεπε να κατεβούμε ή όχι;
«Ναι κατεβαίνουμε». «Όχι εδώ, στο επόμενο». «Ή μάλλον εδώ». «Αποφασίστε»! «Τελικά εδώ. Κάντε γρήγορα».
Και βγήκαμε. Μόλις κατεβήκαμε στην πλατφόρμα ανακαλύψαμε ότι έχουμε μαζί μας τη μία τσάντα. Που είναι η άλλη; «Την αφήσαμε μέσα». Πανικός! Ποια είναι από τις δύο; Αυτή με τα διαβατήρια ή αυτή με τους δεινόσαυρους; Δεν ξέρω ποιο θα ήταν χειρότερο από τα δύο!!!
Τελικά είχαμε χάσει αυτή με τους δεινόσαυρους.

Βρήκαμε έναν υπάλληλο του μετρό και του είπαμε τι πάθαμε. Εκείνος μίλησε στον ασύρματο με κάποιον. Και μετά μας είπε: «Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι εμείς. Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι το τρένο έχει προχωρήσει μόνο μια στάση που είναι και το τέρμα. Το ίδιο τρένο θα ξαναπεράσει από εδώ. Αν είστε τυχεροί και η τσάντα είναι ακόμα μέσα και πετύχουμε και το βαγόνι….»
Ακροβολιστήκαμε σε τρεις θέσεις μπαμπάς μαμά και υπάλληλος και περιμέναμε το τρένο. Και ήρθε το τρένο. Και είμαστε τυχεροί. Στο βαγόνι που σταμάτησε μπροστά μου στο χώρο των αποσκευών είδα το σακίδιό μας. Μπήκα μέσα και το πήρα. Όλα καλά. Η λαχτάρα μας έμεινε μόνο.
Η θεά τύχη … τι τερτίπια μας κάνει…

 

[Dina Z]

Η βαλίτσα βρέθηκε, αλλά όχι όλα τα πράγματα. Έλειπε μια μπλούζα Benetton ολοκαίνουρια με το ταμπελάκι της. Δε φτάνει που μου άρπαξαν τη βαλίτσα, αλλά μου βούτηξαν και την μπλούζα

Πάντως η κυρία ήξερε να διαλέγει

 

[frenchman]

Τουλαχιστον ελπιζουμε να ειπε ναι η κοπελα

Ναι είπε!
Αν βρω φωτογραφία με την επιχείρηση στο κανάλι θα ανεβάσω να γελάσετε