Γεννήθηκε κάποτε ένα αγοράκι με ένα σωματικό ελάττωμα: Δεν είχε @ρχίδι@!
Τελείωσε το δημοτικό, έβγαλε το γυμνάσιο, το λύκειο, έδωσε εισαγωγικές εξετάσεις και πέρασε με καλή σειρά Αριστοτέλειο – τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, τελείωσε τις σπουδές του, έκανε Διπλωματική στις Σιδηρές Κατασκευές με βαθμό 10, πήρε το Δίπλωμα του με βαθμό «λίαν καλώς 8,5», υπηρέτησε τη θητεία του ως Ι-2 στη Διεύθυνση Στρατιωτικών Έργων, απολύθηκε από το στρατό...
- Άντε τώρα να ψάξουμε για δουλειά…
Δεν ήθελε το ελεύθερο επάγγελμα, προτιμούσε υπάλληλος σε τεχνική εταιρεία.
Πληροφορείται από το Ενημερωτικό Δελτίο του Τεχνικού Επιμελητηρίου ότι η εταιρεία Γενική Δομική Α.Ε. ζητά νέους μηχανικούς για τα έργα της στο Θεσσαλικό κάμπο. Πάει στα γραφεία της εταιρείας στη διεύθυνση προσωπικού όπου του δίνουν να συμπληρώσει ένα βιογραφικό.
Γράφει λοιπόν το παλικάρι: γεννήθηκα εδώ, σπούδασα εκεί, Διπλωματική με θέμα τάδε και βαθμό 10, Δίπλωμα με βαθμό 8,5, υπηρέτησα στην τάδε θέση στο στρατό όπου απέκτησα μια μικρή εμπειρία, γνωρίζω καλά Αγγλικά και λίγα Γερμανικά, μπλά μπλά μπλά … στο τέλος είχε και μία ερώτηση: υγεία και αρτιμέλεια.
Ειλικρινής καθώς ήταν ο νεαρός συμπληρώνει: Υγιής είμαι αλλά όχι αρτιμελής. Στερούμαι όρχεων.
Δίνει το βιογραφικό του και του λένε πέρασε σε 10 μέρες να σου πούμε. Πάει λοιπόν σε 10 μέρες όπου τον δέχεται ο διευθυντής προσωπικού:
-Νέε μου τα προσόντα σου πολύ καλά αλλά εμείς στη εταιρεία μας θέλουμε το προσωπικό μας να είναι τελείως αρτιμελές. Δυστυχώς δεν μπορούμε να σε προσλάβουμε!
-Ε… καλά λέει το παλικάρι, θα δοκιμάσω και σε άλλη εταιρεία.
Μαθαίνει ότι ή ΑΞΩΝ Α.Τ.Ε. ζητά νέους μηχανικούς για τα έργα της στον Αραβικό κόσμο. Πάει στα γραφεία της εταιρείας όπου του δίνουν να συμπληρώσει ένα βιογραφικό παρόμοιο σχεδόν με το προηγούμενο. Στο τέλος πάλι η ίδια ερώτηση: υγεία και αρτιμέλεια.
Γράφει πάλι ο νεαρός: Υγιής αλλά όχι αρτιμελής. Στερούμαι όρχεων. Πάει μετά 10 μέρες στα γραφεία όπως του είχαν πει αλλά παίρνει πάλι την ίδια απάντηση: -Tα προσόντα σου πολύ καλά αλλά θέλουμε το προσωπικό μας τελείως αρτιμελές. Δυστυχώς δεν μπορούμε να σε προσλάβουμε!
Αφού δοκίμασε και σε άλλες 5-6 εταιρείες με την ίδια πάντα κατάληξη: «Θέλουμε το προσωπικό μας αρτιμελές - δυστυχώς δεν μπορούμε να σε προσλάβουμε!» σκέφτεται :
- Δεν δοκιμάζω την τύχη μου στο Δημόσιο;
Διαβάζει σε μια διακήρυξη ότι η Νομαρχία Νοτιοανατολικής Αττικής ζητά μηχανικό για την τεχνική της υπηρεσία. Πάει στα γραφεία της Νομαρχίας όπου του δίνουν να συμπληρώσει ένα βιογραφικό σχεδόν παρόμοιο με τα άλλα. Στο τέλος πάλι ή ίδια ερώτηση: υγεία και αρτιμέλεια!
Ειλικρινής ο νεαρός γράφει πάλι: Υγιής αλλά όχι αρτιμελής. Στερούμαι όρχεων.
Δεν περνούν 5 μέρες και τον παίρνει τηλέφωνο μία υπάλληλος από τη Νομαρχία:
- Ελάτε στα γραφεία, σας θέλει ο Προσωπάρχης.
Πάει λοιπόν ο νεαρός μηχανικός στη Νομαρχία στο γραφείο του Προσωπάρχη, τον υποδέχεται αυτός με μια χειραψία:
-Νέε μου τα προσόντα σου τέλεια. Συγχαρητήρια – προσλαμβάνεσαι!
Χάρηκε προς στιγμήν το παλικάρι αλλά αμέσως τον ζώσαν τα φίδια: -Μήπως δεν πρόσεξαν την τελευταία απάντηση στο βιογραφικό; Μήπως την εντοπίσουν αργότερα σε κάποιο έλεγχο και με απολύσουν κακήν κακώς και μου βάλουν και κανένα πρόστιμο;
Λέει λοιπόν στον Προσωπάρχη:
- Κύριε προσωπάρχα, στην τελευταία ερώτηση στο βιογραφικό μου γράφω ότι στερούμαι όρχεων, μήπως δεν το προσέξατε, γιατί στις άλλες δουλειές που πήγα δεν με προσέλαβαν γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο.
-Α… το προσέξαμε αλλά εμάς δεν μας ενδιαφέρει αυτό.
-Μπορώ δηλαδή να ξεκινήσω; Από πότε;
- Άμεσα! Έλα την ερχόμενη Δευτέρα το πρωί στις ένδεκα να πιάσεις δουλειά.
-Στις ένδεκα; Μα εγώ ξέρω ότι το Δημόσιο πιάνει δουλειά το πρωί στις επτά!
-Ε… καλά… στις επτά πιάνουμε κι εδώ. Αλλά μέχρι τις ένδεκα που ξύνουμε τα @ρχίδι@ μας εσύ τι θα κάνεις;;;
Σταματάνε αστυνομικοί κάποιο αμάξι στην εθνική οδό…
Αστυνομικός:
-Κύριε, πρόσεξα ότι φοράτε ζώνη ασφαλείας.
Η τροχαία δεν τιμωρεί μόνο τους παραβάτες αλλά επιβραβεύει και τους νόμιμους.
Για αυτό να ξέρετε ότι είστε ο τυχερός που κερδίζει ένα εκατομύριο ΕΥΡΩ , επειδή φορούσατε ζώνη ασφαλείας.
Τι έχετε να πείτε; Τι θα κάνετε με τα λεφτά σας;
Οδηγός: -Ξέρετε, τώρα που έχω λεφτά, λέω να δώσω επιτέλους για να πάρω το δίπλωμα.
Πετάγεται η γυναίκα που καθόταν δίπλα του:
-Μην τον ακούτε! Όταν είναι μεθυσμένος όλο τέτοιες ανοησίες λεέι!
Λέει και ο τύπος που καθόταν στο πίσω κάθισμα:
-Και το έλεγα εγώ. Με κλεμμένο αμαξι δεν πρόκειται να πάμε μακρυά.
Ακούγεται τότε και μια φωνή από τον χώρο αποσκευών του αυτοκινήτου:
-Τι έγινε; Περάσαμε σύνορα.