Γαλλία Ελβετία Ανάλαφρο 5ήμερο σε Λυών και Γενεύη με στάση στο Ανεσί που κάνει τη διαφορά

[eco05140]

IMG_2142.jpeg IMG_2136.jpeg IMG_2126.jpeg IMG_2109.jpeg IMG_2102.jpeg IMG_2097.jpeg IMG_2092.jpeg IMG_2087.jpeg IMG_2084.jpeg IMG_2079.jpeg IMG_2097.jpeg IMG_2092.jpeg IMG_2059.jpeg IMG_2056.jpeg IMG_2022.jpeg IMG_2006.jpeg IMG_1984.jpeg IMG_1972.jpeg IMG_1962.jpeg IMG_1947.jpeg IMG_1936.jpeg IMG_2034.jpeg IMG_2040.jpeg

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6

First Προηγούμενη 6 of 6

Go to chapter

Go

[eco05140]

 

[eco05140]

To Flix Bus μας αφήνει στο σταθμό των τρένων, λίγα μέτρα από το ξενοδοχείο μας. Για να μπεις Γαλλία κανένας έλεγχος, κανένα άγχος…σε αντίθεση με τους Ελβετούς! Φαίνεται ήδη πως είμαι σε ένα μαγικό μέρος… το κέντρο της πόλης με πανέμορφα μεγάλα κτίρια και πλακόστρωτους δρόμους, η παλιά πόλη, ακριβώς αυτό που χαρακτηρίζεται το Ανεσί: η Βενετία της Γαλλίας!

Για τη μικρή διαδρομή από το σταθμό των τρένων μέχρι το ξενοδοχείο διασχίζουμε τον κεντρικό δρόμο της πόλης rue Sommeiller που είναι γεμάτος από μαγαζιά. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι τα μαγαζιά της πόλης. Καταστήματα με καλά δερμάτινα παπούτσια σε προσιτές τιμές, μικρά μαγαζιά με κομψά ρούχα, κοινώς κύριοι αν έχετε όρεξη να ψωνίσετε είναι η ευκαιρία σας, αν δεν έχετε όρεξη και συνοδεύεστε, σίγουρα να οπλιστείτε με υπομονή γιατί η παρέα σας θα ψωνίσει! Ακόμα και εγώ που βαριέμαι οικτρά τα ψώνια, μπήκα στον πειρασμό.

Τα μαγαζιά της πόλης κλείνουν στις 19.00 και μετά ο κόσμος εξαφανίζεται….η πρώτη μου σκέψη είναι πως κλασσική επαρχία Ευρώπης θα είναι, με τον κόσμο να μαζεύεται σπίτι νωρίς. Ευτυχώς το Ανεσί με διέψευσε. Κάνοντας τις γνωστές πρώτες βόλτες εξερεύνησης στην πόλη κατέληξα στη λίμνη. Πλήθος από κόσμο περπατούσε προς αυτή την κατεύθυνση. Γύρω από την περιοχήτης λίμνης στο Ανεσί έχουν κατασκευάσει ποδηλατοδρόμο και πεζόδρομο (γνωστό ως Le Pâquier ή Champ de Mars) που καλύπτεται από παχιά σκιά των ψηλών δέντρων. Δίπλα υπάρχει ένα ατελείωτο καταπράσινο πάρκο (The Paquier) με πολλές υπαίθριες αθλητικές εγκαταστάσεις που από την μία πλευρά τελειώνει με τη δημοτική πλαζ της λίμνης και ένα μεγάλο κλαμπ. Το πάρκο έχει πραγματικά εκπληκτική θέα στα γύρω βουνά. Σωρεία κόσμου να κατευθύνεται προς τη λίμνη, πολλοί με τα ποδήλατά τους (υπάρχει η δυνατότητα ενοικίασης) άλλοι πεζοί, νέοι να παίζουν βόλεϊ ή ότι άλλο μπορείς να φανταστείς, άλλοι να κάνουν βουτιές στη λίμνη στη δημοτική πλαζ και άλλοι να καταφθάνουν με επίσημη ενδυμασία για να μπουν στο κλαμπ. Ένα είναι το αίσθημα που λαμβάνεις…ζωής!

Η επόμενη μέρα με βρίσκει να έχω να περάσω όλη τη μέρα μόνη μου στην πόλη. Δεν είναι το καλύτερό μου, αλλά μην κλαίγομαι κιόλας! Στο Ανεσί είμαι, με άδεια και καλό καιρό. Η πόλη έχει αρκετούς δρόμους με μαγαζιά τα οποία θυμίζουν ξεκάθαρα γαλλική πόλη! Και όπως περπατάς σε μία γαλλική πόλη ξαφνικά νιώθεις πως βρίσκεσαι στη Βενετία. Μικρά σοκάκια, σπίτια χτισμένα πάνω στο νερό, κανάλια του ποταμού Thiou, λουλούδια παντού και κάθε ένα σημείο καλύτερο από το άλλο για φωτογραφία! Ευτυχώς ήμουν μόνη και μπόρεσα να βγάλω 7.000 φωτογραφίες…χωρίς γκρίνια! Δεν μπορώ να περιγράψω την ομορφιά αυτής της πόλης, μου μοιάζει με Κολμάρ και Στρασβούργο.

Ο δρόμος με οδηγεί στο Palais de I’Île, ίσως το πιο χαρακτηριστικό κτίσμα του Annecy, φτιαγμένο σε σχήμα πλοίου. Είναι ένα μεσαιωνικό κάστρο του 12ου αιώνα (λειτούργησε και σαν φυλακή), χτισμένο σε βραχώδες νησάκι μέσα στο ποτάμι. Τώρα λειτουργεί ως μουσείο τέχνης και τοπικής ιστορίας. Λίγο πιο δίπλα ο Καθεδρικό του Αγίου Πέτρου, μια εκκλησία του 15ου αιώνα από την οποία πέρασε κάποτε και ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ για μαθήματα φωνητικής. H άλλη εκκλησία που με εντυπωσίασε ήταν στις όχθες του ποταμού Θιού η «Εκκλησία των Ιταλών» επειδή είναι δημοφιλής στην τοπική ιταλική κοινότητα, χρονολογείται από το 1614.

Από όλα τα σημεία της πόλης φαίνεται η Basilique de la Visitation. Για να τη φτάσεις έχει ανέβασμα στην άνω πόλη. Μοντέρνα εκκλησία, χτισμένη μεταξύ 1922-1930, το καμπαναριό παρέχει πανοραμική θέα στη λίμνη και στις γαλλικές Άλπεις. Και μια που είχα βάλει σκοπό να δω όλα τα αξιοθέατα της πόλης, δηλαδή όλες τις εκκλησίες της, κατηφορίζοντας από εκεί οδηγήθηκα στη Παναγία της Liesse (Notre-Dame de Liesse). Αρχικά χτισμένη τον 14ο αιώνα στη θέση μιας μεσαιωνικής πλατείας, νοσοκομείου και παλιού παρεκκλησίου, μεγάλο μέρος της σημερινής εκκλησίας χρονολογείται από το 1851. Στέκεται στην πλευρά της πλατείας Place Notre Dame, που πλαισιώνεται από καφετέριες και καταστήματα και είναι ένα υπέροχο μέρος για την παρακολούθηση των ανθρώπων. Η εκκλησία διαθέτει ένα εντυπωσιακό καμπαναριό και γοτθικά παράθυρα που έχουν ανακαινιστεί.

Η ώρα είναι 14.00 και έχει 34 βαθμούς! Δεν αντέχω να περπατήσω άλλο στην πόλη αλλά και ούτε πεινάω. Κλασσική εναλλακτική του καφέ σε πόλη με υγρό στοιχείο είναι η κρουαζιέρα, για εμένα! Το προηγούμενο βράδυ είχε πιάσει το μάτι μου κρουαζιέρες που γίνονται στη λίμνη και διαρκούν μία ή μιάμιση ώρα. Οδεύοντας προς τη λίμνη περνάω από τους κήπους της Ευρώπης (Jardins de l’Europe), ένα πάρκο με πολλά μονοπάτια, καλά περιποιημένο γκαζόν, πανύψηλα δέντρα που προσφέρουν σκιά και γαλήνη.

Φτάνοντας στη λίμνη για την κρουαζιέρα αντικρίζω μια οχλαγωγία γύρω από το σκάφος. Παππούδες γιαγιάδες σίγουρα άνω των 80 ετών να παλεύουν να μπουν στο σκάφος. Έψαξα απελπισμένα να βρω έστω και έναν κάτω από τα 80 να κάτσω δίπλα του, αλλά τίποτα. Όπως μου εξήγησαν μετά, το Ανεσί είναι γνωστός προορισμός για ηλικιωμένους…

Κρουαζιέρα στη λίμνη: αν εξαιρέσουμε το γεγονός πως όλοι προσπαθούσαν να μου πιάσουν κουβέντα…εννοείται στα γαλλικά, η κρουαζιέρα ήταν πανέμορφη και χαλαρωτική. Για μιάμιση ώρα ξεχνούσες τα πάντα και απλά απολάμβανες το τοπίο (όταν δεν μου μιλούσε κάποια γιαγιά από γύρω)! Την προσοχή έκλεψε σε όλους μας το κάστρο Château d’ Annecy που βρίσκεται στην κορυφή ενός μικρού λόφου και φαίνεται ξεκάθαρα από το σκάφος. Τον 13ο αιώνα ήταν το κάστρο και η έδρα του εκάστοτε κόμη της Γενεύης αλλά σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.

16.30 επιστροφή στην πόλη και είμαι έτοιμη για φαγητό. Ξεκινάω ψάχνοντας στο ιντερνέτ τα πιο ωραία παραδοσιακά μαγαζιά, τις βαθμολογίες τους, τα πιάτα τους… χρόνο είχα έτσι και αλλιώς….αλλά τζάμπα το ψάξιμο! Σε 5 μαγαζιά κάθισα και με σήκωσαν γιατί οι κουζίνες στα μαγαζιά κλείνουν 14.00-19.00! Η συνέχεια φανταστική… ρώτησα σε όλα τα μαγαζιά του Ανεσί αν μπορούσα να φάω ανεξαρτήτως βαθμολογίας, τιμής, τοποθεσίας μέχρι που βρήκα το πιο τουριστικό και κάθισα για ένα στέικ μισό άψητο, να φάω να συνέλθω! Επόμενη λύση ήταν το σούπερ μάρκετ με τα κρύα γεύματα…!

Η μέρα τελείωσε κάνοντας τη γνωστή βόλτα γύρω από τη λίμνη, τρώγοντας παγωτό από το Le Glacier des Alpes, πάνω από 45 γεύσεις και θεωρείτε από τα καλύτερα εργαστήρια παγωτού σε όλη τη Γαλλία. Η γεύση λεβάντας μελιού σίγουρα θύμιζε…Γαλλία!

Τρίτη μέρα της εκδρομής και έχω ακόμα να μισή μέρα στο Ανεσί. Λίγο πολύ η μέρα κύλησε με τον ίδιο τρόπο ξεγνοιασιάς και απόλαυσης μέχρι να τελειώσει το έτερον ήμισυ τη δουλειά και να κάνει τις πρώτες βόλτες μαζί μου στο Ανεσί, πόσες σέλφι να βγάλω πια! Ήξερε που ήθελα να τον πάω και είχε ήδη την ξινισμένη φάτσα του! Στις εκβολές του ποταμού Θιού στη λίμνη είναι το Γεφύρι της Αγάπης (Pont des Amours), μια πεζογέφυρα που συνδέει το πάρκο με τους Κήπους της Ευρώπης. Υπάρχει ένας τοπικός θρύλος που λέει ότι, αν δύο άνθρωποι φιληθούν στη μέση της, θα μείνουν μαζί για μια ζωή. Μεταξύ μας, μιλάμε για μία τέρμα απλή γέφυρα.. (η μία εκδοχή για την καταβολή του μύθου βρίσκεται στη συνήθεια των νεαρών ερωτευμένων να καταφεύγουν στην περιοχή των κήπων για ησυχία και διακριτικότητα, η άλλη εκδοχή είναι πως ίσως καλύφθηκε έτσι η δράση ιερόδουλων σε αυτή την κάπως πιο απομονωμένη τοποθεσία). Το Γεφύρι της Αγάπης έχει γίνει δημοφιλέστατος προορισμός για τα ζευγάρια που επισκέπτονται το Annecy και έχει ωραία θέα προς την πόλη και τα κανάλια του Θιού.

Ήρθε η ώρα για Λυών! Επιτέλους δεν θα περιπλανιόμουν μόνη μου και θα βλέπαμε κάτι καινούργιο! Η ώρα είναι 18.00 και κατευθυνόμαστε στο σταθμό των τρένων. Έχω τσεκάρει πως έχει 2 τρένα ακόμα για Λυών. Στο σταθμό των τρένων πανικός, κόσμος να φωνάζει, απίστευτη ζέστη μέσα στο κτίριο (Γαλλία είσαι, δεν έχουν κρύο κλιματισμό σε τέτοια μέρη). Απεργία! Επόμενη και μοναδική εναλλακτική τα αγαπημένα λεωφοριάκια. Βρίσκω το επόμενο blablacar bus που φεύγει σε 20’ λεπτά, κλείνω θέσεις και αρχίζουμε να ψάχνουμε από που στο καλό φεύγει! Το email έγραφε πλατεία των τρένων αλλά μιλάμε για μία τεράστια πλατεία που είχε άλλες 2 επιμέρους πλατείες. Να ανεβοκατεβαίνουμε πάνω κάτω, να μην βρίσκουμε πουθενά ενημέρωση για Λυών. Εκεί αναγκάστηκα να επιστρατεύσω αυτά τα γαλλικά που αναφέρω στο βιογραφικό μου ότι ξέρω... σε επίπεδο C1! Καλά τι C1 με το ζόρι τα βασικά καταλάβαινα και ευτυχώς που το έτερον ήμισυ δεν μιλάει γρι γαλλικά για να καταλάβει πως ούτε σωστή λέξη δεν άρθρωνα (είναι που καυχιέμαι τρομάρα μου για τις ξένες γλώσσες που μιλάω). Με τα πολλά, όλοι μας έλεγαν, κάπου από εδώ γύρω φεύγει το λεωφορείο αλλά δεν ξέρουμε που ακριβώς. Έχουν μείνει 2’ για την ώρα αναχώρησης, έχουμε απελπιστεί, εγώ έχω απελπιστεί επίσης και γιατί οι τουαλέτες του σταθμού είναι κλειδωμένες και είμαι να σκάσω. Κάπου εκεί του λέω, εγώ πάω να βρω τουαλέτες εσύ φρόντισε να βρεις το λεωφορείο! Εγώ τελικά πήγα σε ένα τούρκικο κεπαμπζίδικο και αυτός έκανε πάνω κάτω την πλατεία! Έχουν περάσει 5’ από την ώρα αναχώρησης και εμείς ακόμα εκεί απελπισμένοι. Ψάξε του λέω εναλλακτική να φύγουμε…Α να μου λέει, το blablacar έχει και μοιράσου αυτοκίνητο με μόλις €6 και το οδηγεί με ξανθιά 35άρα που μένει εκεί και πηγαινοέρχεται κάθε μέρα….ώπα ωπα ώπα… πρώτον ποιος δεν ξέρει πως το blablacar ξεκίνησε σαν εφαρμογή μοιράσου αυτοκίνητο (είναι κάθε βδομάδα εξωτερικό) και δεύτερον…εδώ καιγόμαστε και εσύ έχεις αναλύσει το προφίλ της οδηγού;; Το blablacar bus ξεπρόβαλε μπροστά μας! Είχε καθυστέρηση 10’, είχα ενημερωθεί με εμαιλ (δεν το είχα δει)!

 

[eco05140]

 

[eco05140]

Υπάρχουν αρκετές προσφορές για πτήση στη Λυών από Αθήνα και νομίζω πως αν βρείτε μια τέτοια ευκαιρία αξίζει να έρθετε. Είναι μία γοητευτική πόλη που έχει δίπλα της το Ανεσί!

Η Λυών χωρίζεται σε 3 μεγάλες περιοχές: Το λόφο Fourvière, το Presqu’île που βρίσκεται ανάμεσα στα δύο ποτάμια και το λόφο Croix Rousse. Η περιοχή ανάμεσα από τα δύο ποτάμια είναι το κέντρο της ενώ η περιοχή αριστερά είναι η παλιά πόλη.

Το ξενοδοχείο μας είναι στο σταθμό των τρένων, κεντρικότατη περιοχή. Ξεκινάμε βγάζοντας ένα 24ωρο εισιτήριο 7€, το εισιτήριο μίας διαδρομής κοστίζει 2€ αν και προσωπικά πιστεύω αν μένετε στην κεντρική περιοχή δεν χρειάζεστε τα μέσα. Επίσης μπορείτε να μπείτε στο μετρό και να χτυπήσετε την κάρτα σας αντί για εισιτήριο, η χρέωση είναι η ίδια.

Η Λυών είναι μία κλασσική Γαλλική πόλη που στο κέντρο της έχει μεγάλους πεζόδρομους με ωραία κτίρια που χαίρεσαι να περιπλανιέσαι.. έτσι ξεκινάει και η περιήγησή μας από τη στάση Cordeliers στην πολυσύχναστη συνοικία Presqu'île. Κατηφορίζουμε τον πεζόδρομο Rue de la République όπου στην αρχή του έχει τον Ναό Basilique Saint-Bonaventure και πιο κάτω φτάνεις στην πλατεία République. Ακριβώς δίπλα είναι η οδός Mercière για καφέ ή φαγητό με παραδοσιακά λυωνέζικα εστιατόρια). Λίγο πιο κάτω είναι η μεγάλη Place Bellecour, που δεσπόζει το άγαλμα του Λουδοβίκου του 14ου και εκεί βρισκόταν η τεράστια ρόδα, εμείς πάντως δεν την είδαμε! Από εκεί διασχίσαμε την γέφυρα Pont Bonaparte του ποταμού Ρον για να ανηφορήσουμε στην παλιά πόλη.

Η παλιά πόλη, Vieux Lyon, βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου Fourvière, «λόφος που προσεύχεται», έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς UNESCO. Χτίστηκε μεταξύ 15ου και 16ου αιώνα και είναι μία από τις μεγαλύτερες αναγεννησιακές συνοικίες της Ευρώπης με έντονες γοτθικές λεπτομέρειες. Χανόμαστε στα μικρά στενά δρομάκια, υπόγεια περάσματα, τα γνωστά και ως traboules. Εκεί έχει πολλά Λυανέζικα παραδοσιακά εστιατόρια, bouchon. Εμείς συνεχίζουμε περπατώντας δίπλα στον ποταμό και παίρνουμε το τελεφερίκ που θα μας ανεβάσει στο λόφο που καταλήγει στην εκκλησία Notre Dame, προστάτιδα της πόλης, με τα εντυπωσιακά βιτρό και ψηφιδωτά. Η θέα είναι μαγευτική. Δίπλα από την εκκλησία, βρίσκεται ένα αντίγραφο του Πύργου του Άιφελ από το 1894, που βέβαια επάνω του είχε κεραίες! Έχω διαβάσει πως ακριβώς στο πίσω μέρος της εκκλησίας βρίσκεται το αρχαίο ρωμαϊκό Θέατρο και το Ωδείο που χρονολογούνται περίπου την ίδια εποχή…καμία σχέση με αυτό που φαντάζεστε! Κατεβαίνουμε πάλι στην παλιά πόλη που δεν την χορταίνουμε. Παρεμπιπτόντως είναι γεμάτη εντυπωσιακές εκκλησίες όπως ο Cathédrale Saint-Jean-Baptiste και η Église Saint Georges.

Επιστρέφουμε στο κεντρικό κομμάτι της πόλης από την γέφυρα Passerelle Saint Georges και κατηφορίζουμε την Rue Victor Hugo γεμάτη και αυτή μαγαζιά. Και τώρα που είπα μαγαζιά ένα σχόλιο, το τι μαγαζιά με οπτικά έχει στο Ανεσί και στη Λυών…το ένα καλύτερο από το άλλο, με διάφορες μάρκες και πολύ καλές τιμές! Από εκεί πηγαίνουμε στην οδό Auguste Comte, μία οδό γεμάτη με δημοφιλή καταστήματα ρούχων. Φτάνουμε στην πλατεία Place Carnot, δίπλα από το σιδηροδρομικό σταθμό και δίπλα από το ξενοδοχείο μας. Η πλατεία είναι γεμάτη από εστιατόρια και καφέ και επιτέλους είπαμε να κάτσουμε για φαγητό στις 16.00! η συνέχεια εύκολη να την φανταστείτε.. οι κουζίνες κλειστές μέχρι τις 19.00 σε όλη την πλατεία! Το προηγούμενο βράδυ που φτάσαμε Λυών αργά και κατεβήκανε για φαγητό στις 22.00 ήταν πάλι αδύνατο να βρούμε μαγαζί με κουζίνα ανοιχτή και μας πρότειναν το Georges για φαγητό. Ήταν ακριβώς κάτω από το ξενοδοχείο μας, με 3 μετρ παρακαλώ στην πόρτα να περιμένουν, κλασσικό γαλλικό μαγαζί με τους δερμάτινους καναπέδες, άπειρους σερβιτόρους και εξυπηρετούσε τουλάχιστον 300 άτομα. Γαλλική κουζίνα τίμια. Μην τα πολυλογώ το μαγαζί κοφτήριο και εμείς να καταλήγουμε πάλι για φαγητό εκεί!

Το απόγευμα πήγαμε από την άλλη πλευρά στον ποταμό Ροδανό. Διασχίσαμε τη γέφυρα Pont de la Guillotière και χαζέψαμε το InterContinental Lyon - Hotel Dieu. Παραποτάμια είχε αρκετές εκδηλώσεις και ήταν πολύ όμορφα να περπατήσεις. Επιστρέψαμε στο κύριο κομμάτι της πόλης λίγο πιο βόρεια διασχίζοντας την γέφυρα Pont Morand και πήγαμε στην κεντρική πλατεία Place des Terreaux. Εκεί βρίσκεται το περίτεχνο σιντριβάνι του Bartholdi που έχει δημιουργήσει και το Άγαλμα της Ελευθερίας, το δημαρχείο στέκει εκεί και δίπλα η εθνική όπερα και η πλατεία Place Louis Pradel. Είναι μία πολυσύχναστη περιοχή οπότε αποφασίσαμε να κάτσουμε για κρασί... στη Λυών είσαι πρέπει σίγουρα να κάνεις δοκιμή κρασιών. Το ένα κρασί φέρνει το άλλο, εμείς ξεχνιόμαστε η ώρα περνάει από τις 22.00..μην τα πολυλογώ…. 3 φορά φαγητό στου Georges.

Τελευταία μέρα στην Λυών και ο στόχος είναι ένας! Να μην φάμε μεσημεριανό στου Georges! Είναι Κυριακή 30/6 και η Γαλλία έχει πρόωρες εκλογές μετά την νίκη της ΛεΠεν στις Ευρωεκλογές. Και να θες να το ξεχάσεις δεν γίνεται. Τα μαγαζιά στους κεντρικούς δρόμους έχουν βάλει ξύλα στα παράθυρα και τα έχουν καρφώσει κανονικά πάνω στα κουφώματα! τι να πω…. Η αυτοί που το κάνουν είναι περίεργοι και δεν τους νοιάζει που καταστρέφουν τα αλουμίνια της βιτρίνας…ή έχουν σοβαρό πρόβλημα με τους βανδαλισμούς!

Το 24ωρο εισιτήριο είναι για ακόμα λίγο ενεργό και κατεβαίνουμε στην στάση Hôtel de Ville για να ανηφορήσουμε στην περιοχή Croix Rousse, μία βόρεια συνοικία με bohemian αέρα που απολαμβάνεις πανοραμική θέα της πόλης. Ο λόγος που κατεβήκαμε σε αυτή τη στάση και μετά έπρεπε να ανέβουμε όλα τα σκαλιά για να φτάσουμε στην Croix Rousse ήταν για να δούμε το Αμφιθέατρο των Τριών Γαλατών, ένα από τα 10 πράγματα που σύμφωνα με το tripadvisor έπρεπε να δεις στην πόλη… καμία σχέση με αυτό που φαντάζεστε. Το καλό είναι πως η διαδρομή πως την Croix Rousse ήταν γραφικότατη και μας αποζημίωσε. Όντως ήταν μία διαφορετική εναλλακτική γειτονιά.

Όπως είπαμε στόχος της ημέρας είναι να φάμε σε ένα διαφορετικό μαγαζί. Κατευθυνόμαστε νωρίς νωρίς για την οδό Mercière που είναι γεμάτη από εστιατόρια. Καθόμαστε σε ένα παραδοσιακό μαγαζί…. Άντε να παραγγείλεις που είχε μόνο παραδοσιακά φαγητά και ούτε στα αγγλικά δεν καταλαβαίναμε. Περνάει ένα πιάτο που είχαμε παρατηρήσει πως έτρωγαν πολλοί, φωνάζω το σερβιτόρο αυτό του λέω θέλω να μας φέρεις και εμάς, oui madame αυτός και… την πατήσαμε. Λουκάνικο από εντόσθια, και ακόμα και εγώ που την τρώω με χαρά την μαγειρίτσα…αυτό είχε μία σάλτσα από δίπλα….που δεν τρωγόταν από τη μυρωδιά. Με το πολλά πήγαμε πάλι στο Georges που αντικειμενικά είχε εξαιρετικό γαλλικό φαγητό και ήταν πάντα γεμάτο.

Μία παρατήρηση για την Λυών πριν κλείσω την ιστορία μου. Επειδή κλασσικά εγώ χρειάστηκα φαρμακείο, στη Λυών τα φαρμακεία είναι λίγες ώρες ανοιχτά και στο κέντρο της πόλης έχει 3 φαρμακεία σαν τεράστια σούπερ μάρκετ ανοιχτά όλο το 24ωρο (το ένα είχε συνολικά 25 ταμεία!)

Στη επιστροφή με το flix bus για Γενεύη αεροδρόμιο…έγινε στα σύνορα κανονικός έλεγχος από την Ελβετική αστυνομία!

 

[eco05140]

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη