Περιεχόμενα
Υπάρχουν αρκετές προσφορές για πτήση στη Λυών από Αθήνα και νομίζω πως αν βρείτε μια τέτοια ευκαιρία αξίζει να έρθετε. Είναι μία γοητευτική πόλη που έχει δίπλα της το Ανεσί!
Η Λυών χωρίζεται σε 3 μεγάλες περιοχές: Το λόφο Fourvière, το Presqu’île που βρίσκεται ανάμεσα στα δύο ποτάμια και το λόφο Croix Rousse. Η περιοχή ανάμεσα από τα δύο ποτάμια είναι το κέντρο της ενώ η περιοχή αριστερά είναι η παλιά πόλη.
Το ξενοδοχείο μας είναι στο σταθμό των τρένων, κεντρικότατη περιοχή. Ξεκινάμε βγάζοντας ένα 24ωρο εισιτήριο 7€, το εισιτήριο μίας διαδρομής κοστίζει 2€ αν και προσωπικά πιστεύω αν μένετε στην κεντρική περιοχή δεν χρειάζεστε τα μέσα. Επίσης μπορείτε να μπείτε στο μετρό και να χτυπήσετε την κάρτα σας αντί για εισιτήριο, η χρέωση είναι η ίδια.
Η Λυών είναι μία κλασσική Γαλλική πόλη που στο κέντρο της έχει μεγάλους πεζόδρομους με ωραία κτίρια που χαίρεσαι να περιπλανιέσαι.. έτσι ξεκινάει και η περιήγησή μας από τη στάση Cordeliers στην πολυσύχναστη συνοικία Presqu'île. Κατηφορίζουμε τον πεζόδρομο Rue de la République όπου στην αρχή του έχει τον Ναό Basilique Saint-Bonaventure και πιο κάτω φτάνεις στην πλατεία République. Ακριβώς δίπλα είναι η οδός Mercière για καφέ ή φαγητό με παραδοσιακά λυωνέζικα εστιατόρια). Λίγο πιο κάτω είναι η μεγάλη Place Bellecour, που δεσπόζει το άγαλμα του Λουδοβίκου του 14ου και εκεί βρισκόταν η τεράστια ρόδα, εμείς πάντως δεν την είδαμε! Από εκεί διασχίσαμε την γέφυρα Pont Bonaparte του ποταμού Ρον για να ανηφορήσουμε στην παλιά πόλη.
Η παλιά πόλη, Vieux Lyon, βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου Fourvière, «λόφος που προσεύχεται», έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς UNESCO. Χτίστηκε μεταξύ 15ου και 16ου αιώνα και είναι μία από τις μεγαλύτερες αναγεννησιακές συνοικίες της Ευρώπης με έντονες γοτθικές λεπτομέρειες. Χανόμαστε στα μικρά στενά δρομάκια, υπόγεια περάσματα, τα γνωστά και ως traboules. Εκεί έχει πολλά Λυανέζικα παραδοσιακά εστιατόρια, bouchon. Εμείς συνεχίζουμε περπατώντας δίπλα στον ποταμό και παίρνουμε το τελεφερίκ που θα μας ανεβάσει στο λόφο που καταλήγει στην εκκλησία Notre Dame, προστάτιδα της πόλης, με τα εντυπωσιακά βιτρό και ψηφιδωτά. Η θέα είναι μαγευτική. Δίπλα από την εκκλησία, βρίσκεται ένα αντίγραφο του Πύργου του Άιφελ από το 1894, που βέβαια επάνω του είχε κεραίες! Έχω διαβάσει πως ακριβώς στο πίσω μέρος της εκκλησίας βρίσκεται το αρχαίο ρωμαϊκό Θέατρο και το Ωδείο που χρονολογούνται περίπου την ίδια εποχή…καμία σχέση με αυτό που φαντάζεστε! Κατεβαίνουμε πάλι στην παλιά πόλη που δεν την χορταίνουμε. Παρεμπιπτόντως είναι γεμάτη εντυπωσιακές εκκλησίες όπως ο Cathédrale Saint-Jean-Baptiste και η Église Saint Georges.
Επιστρέφουμε στο κεντρικό κομμάτι της πόλης από την γέφυρα Passerelle Saint Georges και κατηφορίζουμε την Rue Victor Hugo γεμάτη και αυτή μαγαζιά. Και τώρα που είπα μαγαζιά ένα σχόλιο, το τι μαγαζιά με οπτικά έχει στο Ανεσί και στη Λυών…το ένα καλύτερο από το άλλο, με διάφορες μάρκες και πολύ καλές τιμές! Από εκεί πηγαίνουμε στην οδό Auguste Comte, μία οδό γεμάτη με δημοφιλή καταστήματα ρούχων. Φτάνουμε στην πλατεία Place Carnot, δίπλα από το σιδηροδρομικό σταθμό και δίπλα από το ξενοδοχείο μας. Η πλατεία είναι γεμάτη από εστιατόρια και καφέ και επιτέλους είπαμε να κάτσουμε για φαγητό στις 16.00! η συνέχεια εύκολη να την φανταστείτε.. οι κουζίνες κλειστές μέχρι τις 19.00 σε όλη την πλατεία! Το προηγούμενο βράδυ που φτάσαμε Λυών αργά και κατεβήκανε για φαγητό στις 22.00 ήταν πάλι αδύνατο να βρούμε μαγαζί με κουζίνα ανοιχτή και μας πρότειναν το Georges για φαγητό. Ήταν ακριβώς κάτω από το ξενοδοχείο μας, με 3 μετρ παρακαλώ στην πόρτα να περιμένουν, κλασσικό γαλλικό μαγαζί με τους δερμάτινους καναπέδες, άπειρους σερβιτόρους και εξυπηρετούσε τουλάχιστον 300 άτομα. Γαλλική κουζίνα τίμια. Μην τα πολυλογώ το μαγαζί κοφτήριο και εμείς να καταλήγουμε πάλι για φαγητό εκεί!
Το απόγευμα πήγαμε από την άλλη πλευρά στον ποταμό Ροδανό. Διασχίσαμε τη γέφυρα Pont de la Guillotière και χαζέψαμε το InterContinental Lyon - Hotel Dieu. Παραποτάμια είχε αρκετές εκδηλώσεις και ήταν πολύ όμορφα να περπατήσεις. Επιστρέψαμε στο κύριο κομμάτι της πόλης λίγο πιο βόρεια διασχίζοντας την γέφυρα Pont Morand και πήγαμε στην κεντρική πλατεία Place des Terreaux. Εκεί βρίσκεται το περίτεχνο σιντριβάνι του Bartholdi που έχει δημιουργήσει και το Άγαλμα της Ελευθερίας, το δημαρχείο στέκει εκεί και δίπλα η εθνική όπερα και η πλατεία Place Louis Pradel. Είναι μία πολυσύχναστη περιοχή οπότε αποφασίσαμε να κάτσουμε για κρασί... στη Λυών είσαι πρέπει σίγουρα να κάνεις δοκιμή κρασιών. Το ένα κρασί φέρνει το άλλο, εμείς ξεχνιόμαστε η ώρα περνάει από τις 22.00..μην τα πολυλογώ…. 3 φορά φαγητό στου Georges.
Τελευταία μέρα στην Λυών και ο στόχος είναι ένας! Να μην φάμε μεσημεριανό στου Georges! Είναι Κυριακή 30/6 και η Γαλλία έχει πρόωρες εκλογές μετά την νίκη της ΛεΠεν στις Ευρωεκλογές. Και να θες να το ξεχάσεις δεν γίνεται. Τα μαγαζιά στους κεντρικούς δρόμους έχουν βάλει ξύλα στα παράθυρα και τα έχουν καρφώσει κανονικά πάνω στα κουφώματα! τι να πω…. Η αυτοί που το κάνουν είναι περίεργοι και δεν τους νοιάζει που καταστρέφουν τα αλουμίνια της βιτρίνας…ή έχουν σοβαρό πρόβλημα με τους βανδαλισμούς!
Το 24ωρο εισιτήριο είναι για ακόμα λίγο ενεργό και κατεβαίνουμε στην στάση Hôtel de Ville για να ανηφορήσουμε στην περιοχή Croix Rousse, μία βόρεια συνοικία με bohemian αέρα που απολαμβάνεις πανοραμική θέα της πόλης. Ο λόγος που κατεβήκαμε σε αυτή τη στάση και μετά έπρεπε να ανέβουμε όλα τα σκαλιά για να φτάσουμε στην Croix Rousse ήταν για να δούμε το Αμφιθέατρο των Τριών Γαλατών, ένα από τα 10 πράγματα που σύμφωνα με το tripadvisor έπρεπε να δεις στην πόλη… καμία σχέση με αυτό που φαντάζεστε. Το καλό είναι πως η διαδρομή πως την Croix Rousse ήταν γραφικότατη και μας αποζημίωσε. Όντως ήταν μία διαφορετική εναλλακτική γειτονιά.
Όπως είπαμε στόχος της ημέρας είναι να φάμε σε ένα διαφορετικό μαγαζί. Κατευθυνόμαστε νωρίς νωρίς για την οδό Mercière που είναι γεμάτη από εστιατόρια. Καθόμαστε σε ένα παραδοσιακό μαγαζί…. Άντε να παραγγείλεις που είχε μόνο παραδοσιακά φαγητά και ούτε στα αγγλικά δεν καταλαβαίναμε. Περνάει ένα πιάτο που είχαμε παρατηρήσει πως έτρωγαν πολλοί, φωνάζω το σερβιτόρο αυτό του λέω θέλω να μας φέρεις και εμάς, oui madame αυτός και… την πατήσαμε. Λουκάνικο από εντόσθια, και ακόμα και εγώ που την τρώω με χαρά την μαγειρίτσα…αυτό είχε μία σάλτσα από δίπλα….που δεν τρωγόταν από τη μυρωδιά. Με το πολλά πήγαμε πάλι στο Georges που αντικειμενικά είχε εξαιρετικό γαλλικό φαγητό και ήταν πάντα γεμάτο.
Μία παρατήρηση για την Λυών πριν κλείσω την ιστορία μου. Επειδή κλασσικά εγώ χρειάστηκα φαρμακείο, στη Λυών τα φαρμακεία είναι λίγες ώρες ανοιχτά και στο κέντρο της πόλης έχει 3 φαρμακεία σαν τεράστια σούπερ μάρκετ ανοιχτά όλο το 24ωρο (το ένα είχε συνολικά 25 ταμεία!)
Στη επιστροφή με το flix bus για Γενεύη αεροδρόμιο…έγινε στα σύνορα κανονικός έλεγχος από την Ελβετική αστυνομία!
Η Λυών χωρίζεται σε 3 μεγάλες περιοχές: Το λόφο Fourvière, το Presqu’île που βρίσκεται ανάμεσα στα δύο ποτάμια και το λόφο Croix Rousse. Η περιοχή ανάμεσα από τα δύο ποτάμια είναι το κέντρο της ενώ η περιοχή αριστερά είναι η παλιά πόλη.
Το ξενοδοχείο μας είναι στο σταθμό των τρένων, κεντρικότατη περιοχή. Ξεκινάμε βγάζοντας ένα 24ωρο εισιτήριο 7€, το εισιτήριο μίας διαδρομής κοστίζει 2€ αν και προσωπικά πιστεύω αν μένετε στην κεντρική περιοχή δεν χρειάζεστε τα μέσα. Επίσης μπορείτε να μπείτε στο μετρό και να χτυπήσετε την κάρτα σας αντί για εισιτήριο, η χρέωση είναι η ίδια.
Η Λυών είναι μία κλασσική Γαλλική πόλη που στο κέντρο της έχει μεγάλους πεζόδρομους με ωραία κτίρια που χαίρεσαι να περιπλανιέσαι.. έτσι ξεκινάει και η περιήγησή μας από τη στάση Cordeliers στην πολυσύχναστη συνοικία Presqu'île. Κατηφορίζουμε τον πεζόδρομο Rue de la République όπου στην αρχή του έχει τον Ναό Basilique Saint-Bonaventure και πιο κάτω φτάνεις στην πλατεία République. Ακριβώς δίπλα είναι η οδός Mercière για καφέ ή φαγητό με παραδοσιακά λυωνέζικα εστιατόρια). Λίγο πιο κάτω είναι η μεγάλη Place Bellecour, που δεσπόζει το άγαλμα του Λουδοβίκου του 14ου και εκεί βρισκόταν η τεράστια ρόδα, εμείς πάντως δεν την είδαμε! Από εκεί διασχίσαμε την γέφυρα Pont Bonaparte του ποταμού Ρον για να ανηφορήσουμε στην παλιά πόλη.
Η παλιά πόλη, Vieux Lyon, βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου Fourvière, «λόφος που προσεύχεται», έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς UNESCO. Χτίστηκε μεταξύ 15ου και 16ου αιώνα και είναι μία από τις μεγαλύτερες αναγεννησιακές συνοικίες της Ευρώπης με έντονες γοτθικές λεπτομέρειες. Χανόμαστε στα μικρά στενά δρομάκια, υπόγεια περάσματα, τα γνωστά και ως traboules. Εκεί έχει πολλά Λυανέζικα παραδοσιακά εστιατόρια, bouchon. Εμείς συνεχίζουμε περπατώντας δίπλα στον ποταμό και παίρνουμε το τελεφερίκ που θα μας ανεβάσει στο λόφο που καταλήγει στην εκκλησία Notre Dame, προστάτιδα της πόλης, με τα εντυπωσιακά βιτρό και ψηφιδωτά. Η θέα είναι μαγευτική. Δίπλα από την εκκλησία, βρίσκεται ένα αντίγραφο του Πύργου του Άιφελ από το 1894, που βέβαια επάνω του είχε κεραίες! Έχω διαβάσει πως ακριβώς στο πίσω μέρος της εκκλησίας βρίσκεται το αρχαίο ρωμαϊκό Θέατρο και το Ωδείο που χρονολογούνται περίπου την ίδια εποχή…καμία σχέση με αυτό που φαντάζεστε! Κατεβαίνουμε πάλι στην παλιά πόλη που δεν την χορταίνουμε. Παρεμπιπτόντως είναι γεμάτη εντυπωσιακές εκκλησίες όπως ο Cathédrale Saint-Jean-Baptiste και η Église Saint Georges.
Επιστρέφουμε στο κεντρικό κομμάτι της πόλης από την γέφυρα Passerelle Saint Georges και κατηφορίζουμε την Rue Victor Hugo γεμάτη και αυτή μαγαζιά. Και τώρα που είπα μαγαζιά ένα σχόλιο, το τι μαγαζιά με οπτικά έχει στο Ανεσί και στη Λυών…το ένα καλύτερο από το άλλο, με διάφορες μάρκες και πολύ καλές τιμές! Από εκεί πηγαίνουμε στην οδό Auguste Comte, μία οδό γεμάτη με δημοφιλή καταστήματα ρούχων. Φτάνουμε στην πλατεία Place Carnot, δίπλα από το σιδηροδρομικό σταθμό και δίπλα από το ξενοδοχείο μας. Η πλατεία είναι γεμάτη από εστιατόρια και καφέ και επιτέλους είπαμε να κάτσουμε για φαγητό στις 16.00! η συνέχεια εύκολη να την φανταστείτε.. οι κουζίνες κλειστές μέχρι τις 19.00 σε όλη την πλατεία! Το προηγούμενο βράδυ που φτάσαμε Λυών αργά και κατεβήκανε για φαγητό στις 22.00 ήταν πάλι αδύνατο να βρούμε μαγαζί με κουζίνα ανοιχτή και μας πρότειναν το Georges για φαγητό. Ήταν ακριβώς κάτω από το ξενοδοχείο μας, με 3 μετρ παρακαλώ στην πόρτα να περιμένουν, κλασσικό γαλλικό μαγαζί με τους δερμάτινους καναπέδες, άπειρους σερβιτόρους και εξυπηρετούσε τουλάχιστον 300 άτομα. Γαλλική κουζίνα τίμια. Μην τα πολυλογώ το μαγαζί κοφτήριο και εμείς να καταλήγουμε πάλι για φαγητό εκεί!
Το απόγευμα πήγαμε από την άλλη πλευρά στον ποταμό Ροδανό. Διασχίσαμε τη γέφυρα Pont de la Guillotière και χαζέψαμε το InterContinental Lyon - Hotel Dieu. Παραποτάμια είχε αρκετές εκδηλώσεις και ήταν πολύ όμορφα να περπατήσεις. Επιστρέψαμε στο κύριο κομμάτι της πόλης λίγο πιο βόρεια διασχίζοντας την γέφυρα Pont Morand και πήγαμε στην κεντρική πλατεία Place des Terreaux. Εκεί βρίσκεται το περίτεχνο σιντριβάνι του Bartholdi που έχει δημιουργήσει και το Άγαλμα της Ελευθερίας, το δημαρχείο στέκει εκεί και δίπλα η εθνική όπερα και η πλατεία Place Louis Pradel. Είναι μία πολυσύχναστη περιοχή οπότε αποφασίσαμε να κάτσουμε για κρασί... στη Λυών είσαι πρέπει σίγουρα να κάνεις δοκιμή κρασιών. Το ένα κρασί φέρνει το άλλο, εμείς ξεχνιόμαστε η ώρα περνάει από τις 22.00..μην τα πολυλογώ…. 3 φορά φαγητό στου Georges.
Τελευταία μέρα στην Λυών και ο στόχος είναι ένας! Να μην φάμε μεσημεριανό στου Georges! Είναι Κυριακή 30/6 και η Γαλλία έχει πρόωρες εκλογές μετά την νίκη της ΛεΠεν στις Ευρωεκλογές. Και να θες να το ξεχάσεις δεν γίνεται. Τα μαγαζιά στους κεντρικούς δρόμους έχουν βάλει ξύλα στα παράθυρα και τα έχουν καρφώσει κανονικά πάνω στα κουφώματα! τι να πω…. Η αυτοί που το κάνουν είναι περίεργοι και δεν τους νοιάζει που καταστρέφουν τα αλουμίνια της βιτρίνας…ή έχουν σοβαρό πρόβλημα με τους βανδαλισμούς!
Το 24ωρο εισιτήριο είναι για ακόμα λίγο ενεργό και κατεβαίνουμε στην στάση Hôtel de Ville για να ανηφορήσουμε στην περιοχή Croix Rousse, μία βόρεια συνοικία με bohemian αέρα που απολαμβάνεις πανοραμική θέα της πόλης. Ο λόγος που κατεβήκαμε σε αυτή τη στάση και μετά έπρεπε να ανέβουμε όλα τα σκαλιά για να φτάσουμε στην Croix Rousse ήταν για να δούμε το Αμφιθέατρο των Τριών Γαλατών, ένα από τα 10 πράγματα που σύμφωνα με το tripadvisor έπρεπε να δεις στην πόλη… καμία σχέση με αυτό που φαντάζεστε. Το καλό είναι πως η διαδρομή πως την Croix Rousse ήταν γραφικότατη και μας αποζημίωσε. Όντως ήταν μία διαφορετική εναλλακτική γειτονιά.
Όπως είπαμε στόχος της ημέρας είναι να φάμε σε ένα διαφορετικό μαγαζί. Κατευθυνόμαστε νωρίς νωρίς για την οδό Mercière που είναι γεμάτη από εστιατόρια. Καθόμαστε σε ένα παραδοσιακό μαγαζί…. Άντε να παραγγείλεις που είχε μόνο παραδοσιακά φαγητά και ούτε στα αγγλικά δεν καταλαβαίναμε. Περνάει ένα πιάτο που είχαμε παρατηρήσει πως έτρωγαν πολλοί, φωνάζω το σερβιτόρο αυτό του λέω θέλω να μας φέρεις και εμάς, oui madame αυτός και… την πατήσαμε. Λουκάνικο από εντόσθια, και ακόμα και εγώ που την τρώω με χαρά την μαγειρίτσα…αυτό είχε μία σάλτσα από δίπλα….που δεν τρωγόταν από τη μυρωδιά. Με το πολλά πήγαμε πάλι στο Georges που αντικειμενικά είχε εξαιρετικό γαλλικό φαγητό και ήταν πάντα γεμάτο.
Μία παρατήρηση για την Λυών πριν κλείσω την ιστορία μου. Επειδή κλασσικά εγώ χρειάστηκα φαρμακείο, στη Λυών τα φαρμακεία είναι λίγες ώρες ανοιχτά και στο κέντρο της πόλης έχει 3 φαρμακεία σαν τεράστια σούπερ μάρκετ ανοιχτά όλο το 24ωρο (το ένα είχε συνολικά 25 ταμεία!)
Στη επιστροφή με το flix bus για Γενεύη αεροδρόμιο…έγινε στα σύνορα κανονικός έλεγχος από την Ελβετική αστυνομία!
