Άγιος Ευστράτιος Αγ Ευστράτιος...

[koker]

Κάποιος που να έχει κάνει διακοπές στον Αγιο Ευστράτιο να μου δώσει κάποιες πληροφορίες σχετικά με διαμονή (δωμάτια κλπ) με τηλέφωνο ή όνομα γιατί στην αναζήτηση που κάνω δεν βρίσκω τίποτα ??

 

[KLEOPATRA]

www.rooms-panorama.gr

 

[psilos3]

Μερικές πληροφορίες κι εδώ για να ανακινηθεί το νήμα, προκειμένου να βοηθήσει όποιον ψάχνει την επίσκεψη στο νησί του Άη Στράτη.

Ο ευκολότερος τρόπος πρόσβασης είναι μέσω Λήμνου, καθώς είναι λίγο παραπάνω από μια ώρα απόσταση αν επιλέξεις το μεγάλο πλοίο (τέσσερις φορές την εβδομάδα) ή περίπου δύο ώρες με το Αιολίς και τα καθημερινά του δρομολόγια.

Στη περίπτωση μας διαλέξαμε το πρώτο από το λιμάνι της Μύρινας φτάνοντας μεσημέρι στον Άγιο Ευστράτιο:



Από τύχη είχαμε επιλέξει ένα εξαιρετικό και φθηνό κατάλυμα με πολύ φιλόξενο ιδιοκτήτη, δέκα λεπτα με τα πόδια από το λιμάνι. με ωραία καταπράσινη αυλή.

Κατεβήκαμε αμέσως για μπάνιο στη μοναδική παραλία του οικισμού δίπλα ακριβώς από το γεφυράκι. Ήσυχη, χωρίς φυσική σκιά, με οργάνωση από πλευράς δημοτικής αρχής (ομπρέλες, ντουζιέρες, χώροι να αλλάξεις, αλλά όχι τουαλέτες):



Προμήθειες βρίσκει κανείς στο μίνι μαρκετ στο πεζόδρομο και στα παρακείμενα καφέ/εστιατόρια:



Μετά το μπάνιο ανηφορίσαμε προς το γεφυράκι του οικισμού, περνώντας το πολύ ωραίο γήπεδο μπάσκετ και υπαίθριο γυμναστήριο:



Φτάνοντας μέχρι τη μικρή Μαρίνα για τις βάρκες και κάνοντας μια βόλτα στο πολύ όμορφο κομμάτι του οικισμού:




Μια στάση για φαγητό στο πολύ γνωστό Αρτεμώνα, ξακουστό για τους κεφτέδες του και τη τοπική μπύρα ήταν επιβεβλημένη:



Η ξεκούραση ήταν απαραίτητη, όπως και η βραδινή σύντομη βόλτα για κρέπα και ποτό.

Την επομένη μέρα το πλάνο έλεγε πεζοπορία, η πληροφόρηση μου όμως δεν ήταν και η καλύτερη παίρνοντας το δρόμο και όχι το μονοπάτι για Αλωνίτσι, όπου βρίσκεται το περίφημο δάσος με τις βελανιδιές, οπότε ευτυχώς που κατάλαβα το λάθος μου εγκαίρως και γύρισα προς τα πίσω βλέποντας ωστόσο όμορφες εικόνες:



Κατεβαίνοντας περπάτησα σε ένα μονοπάτι που χρησιμοποιούν οι κτηνοτρόφοι, αφού άνοιξα τη περίφραξη, φτάνοντας λίγο μετά στο εκκλησάκι του «Αγίου Μηνά» το οποίο ήθελα έτσι κι αλλιώς να επισκεφτώ, βλέποντας το οστεοφυλάκιο στην αυλή του. Εκεί φυλάσσονται τα οστά πολιτικών κρατουμένων οι οποίοι μαρτύρησαν και έχασαν τη ζωή τους από τη πείνα και τις κακουχίες κατά τη περίοδο της κατοχής, αλλά και μετέπειτα:




Συνέχισα εντός οικισμού, παράλληλα με το ρέμα, βλέποντας τα περιποιημένα σπιτάκια:



Προχώρησα προς το σημαντικό αξιοθέατο που ονομάζεται «Μαράσλειος Σχολή» και αποτελεί έργο της Αδελφότητας Αγιοστρατιτών της Αιγύπτου, με σημαντική δωρεά του εθνικού ευεργέτη Γρηγορίου Μαρασλή. Είναι από τα λίγα διασωθέντα κτήρια του σεισμού του 1968 ο οποίος ισοπέδωσε τον οικισμό σχεδόν εξ' ολοκλήρου:



Ο ανηφορικός δρόμος συνέχιζε προς το ελικοδρόμιο και το νεκροταφείο του οικισμού:



Από κει ξεκινάει μονοπάτι για τις πολύ όμορφες διπλανές παραλίες τις οποίες αξίζει κάποιος να δει, ειδικά αυτή με τα δεντράκια:



Θαύμασα την υπέροχη θέα από το σημείο:



Και άρχισα τη κάθοδο, περνώντας από το Μουσείο δημοκρατίας και τα σπίτια του χωριού:



Αφού ήπιαμε καφέ και βολτάραμε πήγαμε για μία ακόμη μέρα στην όμορφη παραλία:



Στάση δεύτερη στον Αρτεμώνα για το αγαπημένο πιάτο, αφού πρώτα ρίξαμε μερικά σουτάκια:



Προχωρημένο απόγευμα πλέον κι αφού διασταύρωσα ότι το μουσείο δημοκρατίας είχε ανοίξει κατευθύνθηκα προς αυτό:



Το Μουσείο Δημοκρατίας του Αγίου Ευστρατίου είναι μια βουτιά στην ιστορία της χώρας μας, κυρίως σ’ αυτή που θέλουν αρκετοί να ξεχάσουμε για ευνόητους λόγους. Ήταν ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους επισκέφτηκα το νησί:



Μετά την απαραίτητη ξεκούραση και την ετοιμασία, βγήκαμε για ένα ποτό στο Café bar Όμηρος, και κάναμε μια βόλτα στη προκυμαία, τις τελευταίες ώρες μας στο νησί:



Το ξημέρωμα μας βρήκε στο δρόμο από νωρίς, καθώς το Αιολίς αναχωρούσε στις 6:30. Φωτογράφισα τα γκραφιτι με τους διάσημους εξόριστους που πέρασαν απο το νησί, αλλά και την αλλη πλευρά πριν ακόμα χαράξει:



Λιγα λεπτά μετά το πλοίο αναχώρησε για τη Μύρινα.
Η εκδρομή μου άφησε καλές εντυπώσεις και χαρά, καθώς κατάφερα να επισκεφτώ ακόμα ένα νησί της άγονης γραμμής, πολύ ιδιαίτερο, σκληρό και με μεγάλη ιστορία.
Ο Άη στράτης είναι ένα μέρος το οποίο αξίζει ίσως τη προσοχή μας για μερικές ποιοτικές ημέρες διακοπών, με μπάνιο, καλό φαγητό και γνωριμία με τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας.

(Περισσότερα και αναλυτικότερα στη δική μου ιστορία)