Ινδία Ινδονησία Μαλαισία Αυστραλία Αγορές, λιμάνια, γύρω στων τρένων τους σταθμούς... Μοιάζουν αλλιώτικες οι πόλεις

[Sassenach77]

Γουρουνοπούλα είναι αυτό;

 

[varioAthens]

Στο μεταξυ αλλαζεις χωρες και ηπειρους και μας τα γραφεις με μια απλοτητα σα να πηγαινεις απο Παγκρατι Κολλιατσου ενα πραμα... Πολυ σε χαιρομαι! Απορια: στο Δελχι την πρωτη μερα που ησουν μονη σου δεν ενιωσες ανασφαλεια?

 

[Nikos1986]

Γουρουνοπούλα είναι αυτό;

Ίσως χαζή ερώτηση, και λίγο off topic:

Πώς έκανες κανονικά παράθεση την εικόνα, χωρίς να βγάζει αυτό το View Attachment τάδε που βγάζει συνήθως;

 

[TsAnn]

Γουρουνοπούλα είναι αυτό;

Αρνάκι. Πάσχα στο χωριό ένα πράγμα

 

[TsAnn]

Στο μεταξυ αλλαζεις χωρες και ηπειρους και μας τα γραφεις με μια απλοτητα σα να πηγαινεις απο Παγκρατι Κολλιατσου ενα πραμα... Πολυ σε χαιρομαι! Απορια: στο Δελχι την πρωτη μερα που ησουν μονη σου δεν ενιωσες ανασφαλεια?

Στο Δελχί και γενικότερα στην χώρα ανασφάλεια δεν ένιωσα λεπτό. Τσακωνομουν και με ευκολία όταν κάποιος γινόταν πιεστικός χωρίς να φοβάμαι κάτι σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού.
Υπέροχους ανθρώπους συνάντησα.

 

[varioAthens]

Στο Δελχί και γενικότερα στην χώρα ανασφάλεια δεν ένιωσα λεπτό. Τσακωνομουν και με ευκολία όταν κάποιος γινόταν πιεστικός χωρίς να φοβάμαι κάτι σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού.
Υπέροχους ανθρώπους συνάντησα.

Εντυπωση μου κανει... εγω, που δεν ημουν και μονη μου, ζοριστηκα πολλες φορες...

 

[TsAnn]

Εντυπωση μου κανει... εγω, που δεν ημουν και μονη μου, ζοριστηκα πολλες φορες...

Και η φίλη μου, ένιωθε ασφάλεια που είχαμε τον πατέρα της μαζί.
Εγώ πάλι με τον φόβο δεν τα πάω και πολύ καλά. Μ' αρέσει πάρα πολύ να κυκλοφορώ, να παρατηρώ τους ανθρώπους και να τους εμπιστεύομαι. (Βέβαια δεν πολύ πήγα σε απομονωμένα σημεία)
Πιο πολύ στεναχώρια ένιωσα για την εξαθλίωση γύρω μου παρά φόβο.
Κι ήταν τόσο μεγάλη η αντίθεση με την Αυστραλία..

 

[TsAnn]

Agra

Φτάνουμε στην Agra έπειτα από μια σύντομη διαδρομή με το τρένο. Συνταξιδεύαμε με 2 όμορφους ανθρώπους που ανταλλάξαμε σνακ και μας έδωσαν κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για τα τρένα.

Φτάνουμε στο κατάλυμα που ήταν σα να μένουμε με οικογένεια. Παραδοσιακό σπίτι με καθαρά κι όμορφα δωμάτια λίγο εκτός κέντρου.

Τακτοποίηση και βόλτα να δούμε λίγο την πόλη.

Περπατήσαμε σε κάποια σοκάκια που μας έδωσαν την δυνατότητα να θαυμάσουμε τα σπίτια των ντόπιων και πέσαμε πάνω στο μετρό που φαινόταν καινούργιο. Το πήραμε ως το οχυρό της πόλης που αφού είχε νυχτώσει και τα φώτα της πόλης ήταν σχεδόν ανύπαρκτα, έπεφτε σαν σκιά πίσω μας.

Άλλο ενδιαφέρον δεν βρήκαμε οπότε αποφασίσαμε να ζητήσουμε απ' τον ιδιοκτήτη του καταλύματος να μας ετοιμάσουν το δείπνο όπως μας πρότεινε νωρίτερα και να επιστρέψουμε.

Ξανά μετρό και πίσω. Μόνοι μας στο βαγόνι και τα μηχανήματα αμπαλαρισμενα ακόμη.
Άγκρα και Θεσ/νίκη σκέφτηκα

Το φαγητό εδώ ήταν το καλύτερο στην χώρα. Σπιτικό, σε ένα πολύ όμορφο αίθριο.


Την επομένη πρωινό, τσεκ άουτ και κατευθείαν στο Ταζ Μαχάλ. Τι ομορφιά και τι συγκίνηση!

-Κάπου εδώ να αναφέρω πως γνώρισα μια κυρία απ' το Καζακστάν στο Langkawi η οποία μου είπε πως το τζαμί στο Αμπού Ντάμπι είναι πολύ πιο εντυπωσιακό απ' το Ταζ Μαχάλ-

Το τι θεωρεί ο καθένας όμορφο είναι σχετικό, αλλά εμένα η ιστορία του, κάπως μου κρατάει την ελπίδα ζωντανή.

Νωρίς το απόγευμα ξανά τρένο προς Τζαϊπουρ.

 

[TsAnn]

 

[Sassenach77]

Πώς έκανες κανονικά παράθεση την εικόνα, χωρίς να βγάζει αυτό το View Attachment τάδε που βγάζει συνήθως;

Επέλεξα μόνο αυτή τη φωτογραφία και πάτησα απάντηση απο το κουμπί της επιλογής και όχι απο το κουμπί ολόκληρης της ανάρτησης.

 

[TsAnn]

Τζαϊπούρ

Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα και φτάνουμε στον σταθμό των τρένων της Τζαϊπούρ κάπως αργά και χωρίς να έχουμε κλείσει κάποιο ξενοδοχείο αυτή την φορά. Αποφασίσαμε να πάμε να ελέγξουμε από κοντά αυτά που μας φαίνονταν οκ στο μπουκινγκ.

Είχα σταμπάρει 3 και αρχικά πήραμε ουμπερ προς το πιο μακρινό που ήταν guesthouse ουσιαστικά. Παραδόξως τα δωμάτια φαίνονταν καθαρά αλλά, μας διπλασίασαν την τιμή και σε χρόνο ντε τε και στο booking φυσικά. Προτίμησε να τα κρατήσει άδεια. Ξανά ουμπερ, next please. Τι διάολο βρεθήκαμε στην Μύκονο ξαφνικά?!
Το επόμενο δεχόταν μόνο Ινδούς και στο τρίτο αποφασίσαμε να μείνουμε γιατί δεν είχαμε άλλο κουράγιο. Πάντως ήταν πολύ όμορφο το κτίριο, αρχοντικό. Τα δωμάτια μεγάλα, με θερμάστρα αλλά... Όχι πολύ καθαρά. Στο μπάνιο μας οι σωληνώσεις σάπιες.
Πήγαμε εκεί κοντά για φαγητό και γυρίσαμε να ξεκουραστούμε.

Ευτυχώς τα είχαμε βρει αρκετά καλά στην παρέα και παρότι οι συνθήκες που βιώναμε σε κανέναν μας δεν ήταν ευχάριστες, το προσπερνούσαμε χωρίς να επηρεάζει αρνητικά την διάθεσή μας.

Ξημέρωσαν Χριστούγεννα.
Μετα το ωραιότατο πρωινό μας το πήραμε ποδαράτο ως τα αξιοθέατα της πόλης.
Αν και η απόσταση με τα πόδια είναι κάνα 40λεπτο, εμείς το κάναμε πολύ περισσότερο σίγουρα. Περπάτημα ανάμεσα σε καμήλες, αγελάδες, αυτοκίνητα, μηχανάκια, τουκ τουκ, ροχάλες που εκτοξεύονταν κάθε δευτερόλεπτο, ουρητήρια σε κοινή θέα, καμάρες, μαγαζάκια και συνωστισμό μόνο εύκολο δεν το λες.

Εδώ για αρκετή ώρα μας ακολουθούσε κι ένας τύπος που ζητούσε. Μόλις σταμάτησα κάπου να βγάλω την ζακέτα μου τον πήρα χαμπάρι. Του ζητήσαμε να φύγει κάπως έντονα. Δύσκολη φάση αλλά διαχειρήσιμη.

Λίγα ψώνια και φτάσαμε μεσημεροαργούτσικα οπότε αποφασίσαμε να επιστρέψουμε την επομένη να μπούμε σε κάνα αξιοθέατο με την ησυχία μας.

Καφεδάκι με γλυκάκι σε ένα δυτικού τύπου καφέ που εντοπίσαμε και μπήκαμε για λίγη ηρεμία. Και ξανά βόλτες, παζάρια και γέλια με τους επίμονους πωλητές.

Αυτή η πόλη είναι πολύ ζωντανή και με υπέροχα κτίρια. Τι καλά που θα ήταν αν ησύχαζε για λίγο να μπορείς να την απολαύσεις λίγο παραπάνω! Εγώ που ήμουν σε φάση που βαριόμουν τα ψώνια κι είχα πιο περιορισμένο μπάτζετ, ήμουν ο σπασίκλας που έλεγε καλέ δείτε τι ωραία που είναι εδώ κι αφήστε τα ψώνια! Ευτυχώς δεν με άκουσαν γιατί εδώ βρήκαμε τα πιο όμορφα δώρα.

Τουκ τουκ και σε κάποιο εστιατόριο που εντοπίσαμε και μας φάνηκε καλό. Μας άρεσε πολύ αυτή η πόλη τελικά. Ορθώς αποφασίσαμε να μείνουμε παραπάνω.

Την άλλη μέρα πήγαμε με τον ίδιο τρόπο προς το Hawa Mahal. Το είδαμε το προηγούμενο βράδι απ' έξω και σήμερα μέσα. Ξανά ψώνια, καφεδάκι πίτσα και γλυκό.
Μόλις πεινάσαμε, ουμπερ για το ίδιο εστιατόριο με χτες. Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πως είναι βετζετεριαν και κάπου εδώ αρχίσαμε να κουραζόμαστε απ' το φαγητό. Νόστιμο μεν αλλά όχι για κάθε μέρα!

Την επομένη αναχωρούμε!

 

[TsAnn]