Ινδία Ινδονησία Μαλαισία Αυστραλία Αγορές, λιμάνια, γύρω στων τρένων τους σταθμούς... Μοιάζουν αλλιώτικες οι πόλεις

[Sassenach77]

Γουρουνοπούλα είναι αυτό;

 

[varioAthens]

Στο μεταξυ αλλαζεις χωρες και ηπειρους και μας τα γραφεις με μια απλοτητα σα να πηγαινεις απο Παγκρατι Κολλιατσου ενα πραμα... Πολυ σε χαιρομαι! Απορια: στο Δελχι την πρωτη μερα που ησουν μονη σου δεν ενιωσες ανασφαλεια?

 

[Nikos1986]

Γουρουνοπούλα είναι αυτό;

Ίσως χαζή ερώτηση, και λίγο off topic:

Πώς έκανες κανονικά παράθεση την εικόνα, χωρίς να βγάζει αυτό το View Attachment τάδε που βγάζει συνήθως;

 

[TsAnn]

Γουρουνοπούλα είναι αυτό;

Αρνάκι. Πάσχα στο χωριό ένα πράγμα

 

[TsAnn]

Στο μεταξυ αλλαζεις χωρες και ηπειρους και μας τα γραφεις με μια απλοτητα σα να πηγαινεις απο Παγκρατι Κολλιατσου ενα πραμα... Πολυ σε χαιρομαι! Απορια: στο Δελχι την πρωτη μερα που ησουν μονη σου δεν ενιωσες ανασφαλεια?

Στο Δελχί και γενικότερα στην χώρα ανασφάλεια δεν ένιωσα λεπτό. Τσακωνομουν και με ευκολία όταν κάποιος γινόταν πιεστικός χωρίς να φοβάμαι κάτι σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού.
Υπέροχους ανθρώπους συνάντησα.

 

[varioAthens]

Στο Δελχί και γενικότερα στην χώρα ανασφάλεια δεν ένιωσα λεπτό. Τσακωνομουν και με ευκολία όταν κάποιος γινόταν πιεστικός χωρίς να φοβάμαι κάτι σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού.
Υπέροχους ανθρώπους συνάντησα.

Εντυπωση μου κανει... εγω, που δεν ημουν και μονη μου, ζοριστηκα πολλες φορες...

 

[TsAnn]

Εντυπωση μου κανει... εγω, που δεν ημουν και μονη μου, ζοριστηκα πολλες φορες...

Και η φίλη μου, ένιωθε ασφάλεια που είχαμε τον πατέρα της μαζί.
Εγώ πάλι με τον φόβο δεν τα πάω και πολύ καλά. Μ' αρέσει πάρα πολύ να κυκλοφορώ, να παρατηρώ τους ανθρώπους και να τους εμπιστεύομαι. (Βέβαια δεν πολύ πήγα σε απομονωμένα σημεία)
Πιο πολύ στεναχώρια ένιωσα για την εξαθλίωση γύρω μου παρά φόβο.
Κι ήταν τόσο μεγάλη η αντίθεση με την Αυστραλία..

 

[TsAnn]

Agra

Φτάνουμε στην Agra έπειτα από μια σύντομη διαδρομή με το τρένο. Συνταξιδεύαμε με 2 όμορφους ανθρώπους που ανταλλάξαμε σνακ και μας έδωσαν κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για τα τρένα.

Φτάνουμε στο κατάλυμα που ήταν σα να μένουμε με οικογένεια. Παραδοσιακό σπίτι με καθαρά κι όμορφα δωμάτια λίγο εκτός κέντρου.

Τακτοποίηση και βόλτα να δούμε λίγο την πόλη.

Περπατήσαμε σε κάποια σοκάκια που μας έδωσαν την δυνατότητα να θαυμάσουμε τα σπίτια των ντόπιων και πέσαμε πάνω στο μετρό που φαινόταν καινούργιο. Το πήραμε ως το οχυρό της πόλης που αφού είχε νυχτώσει και τα φώτα της πόλης ήταν σχεδόν ανύπαρκτα, έπεφτε σαν σκιά πίσω μας.

Άλλο ενδιαφέρον δεν βρήκαμε οπότε αποφασίσαμε να ζητήσουμε απ' τον ιδιοκτήτη του καταλύματος να μας ετοιμάσουν το δείπνο όπως μας πρότεινε νωρίτερα και να επιστρέψουμε.

Ξανά μετρό και πίσω. Μόνοι μας στο βαγόνι και τα μηχανήματα αμπαλαρισμενα ακόμη.
Άγκρα και Θεσ/νίκη σκέφτηκα

Το φαγητό εδώ ήταν το καλύτερο στην χώρα. Σπιτικό, σε ένα πολύ όμορφο αίθριο.


Την επομένη πρωινό, τσεκ άουτ και κατευθείαν στο Ταζ Μαχάλ. Τι ομορφιά και τι συγκίνηση!

-Κάπου εδώ να αναφέρω πως γνώρισα μια κυρία απ' το Καζακστάν στο Langkawi η οποία μου είπε πως το τζαμί στο Αμπού Ντάμπι είναι πολύ πιο εντυπωσιακό απ' το Ταζ Μαχάλ-

Το τι θεωρεί ο καθένας όμορφο είναι σχετικό, αλλά εμένα η ιστορία του, κάπως μου κρατάει την ελπίδα ζωντανή.

Νωρίς το απόγευμα ξανά τρένο προς Τζαϊπουρ.

 

[TsAnn]