Ιορδανία Ισραήλ Κίνα Μιανμάρ (Βιρμανία) Νότια Κορέα Παλαιστίνη Αίγυπτος-Σουδάν-Ιορδανία-Ισραήλ-Σεούλ-Γουαμ-Παλάου-Μικρονησία-Χαβάη-Αυστραλία-Μυανμαρ-Η.Κοng-Λονδίνo

[Yorgos]

Η λίμνη Ίνλε είναι γνωστή για τον παραδοσιακό τρόπο αλιείας, με τους ψαράδες να χρησιμοποιούν και το πόδι τους για να κάνουν κουπί. Επιλέξαμε αντί να πάμε στις "παραδοσιακές" θαλάσσιες αγορές, για τις οποίες μας είπαν πως είναι τελείως τουριστικό θέαμα, να πάμε στο Samcar, πολύ πιο μακριά, όπου πέρα από τους ναούς θα μπορούσαμε να δούμε και παραδοσιακό τρόπο ζωής. δε μας απογοήτευσε καθόλου η επιλογή.

Επισκευή σκεπής.

Τώρα τι με βγάζεις φωτογραφίες δηλαδή; Τόσο περίεργο είναι που βάζω αντηλιακό; Ή θα τις βάλεις πάλι στο travelstories και θα γράφεις "πήγα διακοπές με ένα νούμερο που έβαζε αντηλιακό"! Ε, όχι! Θα κάνω κι εγώ λογαρισμό στο travelstories και θα γράψω: Γεια σας! Είμαι ο "Α"! Και δεν είναι έτσι τα πράγματα όπως τα παρουσιάζει ο "yorgos".

Είχε και αρχαία, ωραία ήταν.

Μας δώσανε και λουλουδάκια τα παιδάκια, τι καλά!

Τώρα τι θα γράψεις; "Ταξίδευα με έναν ηλίθιο που κράταγε ομπρέλα;". Αφού βρέχει!

Εντυπωσιακοί οι ποταμίσιοι κήποι από τους οποίους προμηθεύεται τρόφιμα η μισή Βιρμανία, ατέλειωτοι.

Άρχισε για τα καλά το φεστιβάλ του νερού, όσο πιο μικροί τόσο πιο επίμονοι οι μπουγελωτές.

Για Μandalay ούτε ταξί βρίσκαμε, ούτε λεωφορείο, μόνο αεροπλάνο με τη Golden Air, ιδέα στην οποία ο Α κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό "τη γλίτωσα μία φορά, σε παρακαλώ, μην το ξαναρισκάρουμε". Τελικώς βρήκαμε έναν ντόπιο χεβιμεταλά που μας πήγε με το αμάξι του. Στη διαδρομή βάλαμε ΤΡΥΠΕΣ και χτυπιότανκι αυτός, καλό παλικάρι.

Πλέον τα μπουγελώματα ήταν ασταμάτητα κι άρχισαν να γίνονται ενοχλητικά, σε κάθε μα σε κάθε δρόμο υπήρχαν ορδές παιδιών των οποίων η αποκλειστικότητα της ευτυχίας εξαρτόταν από το πόσους θα καταβρέξουν. Εκεί που νόμιζες πως τη γλίτωσες με ένα σλάλομ, εμφανιζόταν κανένα τρίχρονο από το πουθενά, σε έκανε μούσκεμα και μετά γελούσε σαν τα γκρέμλινς.

Οι μόνοι που τη γλίτωναν ήταν οι μοναχοί.

 

[Yorgos]

Γενικευμένη κατάσταση πια, αδύνατον να κυκλοφορήσεις στους δρόμους χωρίς να γίνεις μουσκίδι, με τις κάλτσες, τη φωτογραφική και τα αυτιά σου γεμάτα με νερό.

Οι backstreet boys, Mandalay version.

Το εκνευριστικό είναι ότι έμπαινε όλο το νερό από τον κουβά στο αυτί σου κι άντε να το ξεβουλώσεις μετά.

Έπεφτε, αλλά το συγκράτησε ο Α.

Στα περίχωρα του Μανταλάι έχει κάτι ενδιαφέροντα εγκαταλελειμμένα μνημεία.

Cool blades!

Yπαρχει κι ένας ναός με φίδια, όπου πρέπει να μπεις ξιπόλιτος, όπως σε όλους. Έπεισα τον Α ότι είναι επικίνδυνο, διότι τα φίδια τρώνε ποντικούς, που έχουν λεπτοσπίρωση, οπότε ίσως να την έχουμε κολλήσει κιόλας, δεν ξανάβγαλε παπούτσια, χαχα. Είμαι κακός άνθρωπος τελικά.

Βουκολικές εικόνες ακόμη και στα προάστεια της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας.

-Καλέ κύριε λευκέ, τι ωραίο σώμα που έχετε!
-Σταματήστε καλέ, τα παραλέτε! (πείτε κι άλλα)

Δε βαρέθηκε να ποζάρει το χρυσό μου.

 

[Action]

Highlight του άλμπουμ η δεύτερη της σελίδας ... μένω εντυπωσιασμένη!

 

[Yorgos]

Υπήρχαν κάτι συμπλέγματα ναών σε βουκολικά τοπία χωρίς ψυχή τριγύρω, απόλαυση.

Ξύλινο μοναστήρι.

Υπερκινητικά μοναχάκια.

Χαριτωμένη πωλήτρια.

Και αυτή η κλασική γέφυρα την οποία όλοι παίρνουν φωτογραφία και όπου μαζεύονται οι ντόπιοι για να δουν το ηλιοβασίλεμα και να πλατσουρίσουν.

Μιλάμε για πολύ κόσμο...

Το ηλιοβασίλεμα ήταν μάπα, αλλά το να δει κανείς από κοντά τη νέα γενιά είχε ενδιαφέρον.

Ας πούμε ο ξανθός βιρμανός Τζον Λένον.

Ή ο ντόπιος τρανσέξουαλ Μάικλ Τζάκσον που αφού πάρκαρε το μηχανάκι του έκανε κάτι παλαβά.

Οι Βιρμανοί γουστάρουν να πλατσουρίζουν, αυτό είναι ξεκάθαρο.

Αυτό που δεν είναι ξεκάθαρο για όλους είναι η σεξουαλική τους ταυτότητα, αλλά ανεκτικούς τους είδα.

Κακοφωνία, κακογουστιά αλλά τους αγαπάμε.

Ε πήγαμε και στο διάσημο τεράστιο ναό. Δεν τρελάθηκα κιόλας.

Aρχικά νόμισα πως θα πήγαινα στο Mrauk U με αυτό το σκάφος... πού τέτοια τύχη...

Το εσωτερικό του καρυδότσουφλου που θα με πήγαινε στο Mrauk U. Βασικά δεν είχε καν εσωτερικό...

Αφού αποχαιρέτισα τον κύριο Α με πόνο ψυχής μου απέμενε το τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού. Αεροπλάνο μέχρι το δύσκολα προσβάσιμο Sittwe κι από κει ένας μαραθώνιος πλωτής διαδρομής μέχρι το πολυπόθητο Mrauk U. Βρήκα έναν τύπο που δέχτηκε να με πάει με...50$, απίστευτη τιμή αν σκεφτθεί κανείς πως δεν υπήρχε άλλος επιβάτης και κανονικά κάθε πλοίο θέλει μίνιμουμ 150$. Σε όσους ντόπιους το είπα στο Mrauk U, απλά δε με πίστευαν. Όπως κι εγώ πίστεψα ότι οι προβλέψεις περί επικίνδυνης καταιγίδας και ακρίων καιρικών φαινομένων ήταν απλά λάθος...

Άραξα κι έγραψα το ημερολόγιό μου... Μέχρι να ξεκινήσει η κατιαγίδα, το μουσκίδι, οι κεραυνοί κλπ. Το δε πλεούμενο-σκυλοπνίχτρα αντί για τιμόνι είχε έναν ταλαίπωρο καπετάνιο με ένα μαδέρι κι αντί για GPS και ράδιο είχε ένα φακό από κινητό τηλέφωνο και... μια σφυρίχτρα....

 

[Action]

Καταπληκτική ιστορία γεμάτη χρώματα και αρώματα! Γράφετε όλοι σας πολύ όμορφα τώρα που είναι ακόμη καλοκαίρι και έχω χρόνο να διαβάζω τις διάφορες ιστορίες! Οι φωτογραφίες δε, μεταφέρουν το μυαλό αλλού, ενώ το σώμα τεμπελιάζει μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή! Keep going! (χρησιμοποίησε το πλέγμα στην οθόνη της μηχανής σου για να μπορείς να ευθυγραμμίζεις τη λήψη με τον ορίζοντα - αν έχεις πρόγραμμα επεξεργασίας δε χρειάζεται, αν όχι θα σου είναι έξτρα χρήσιμο ειδικά όταν είσαι on the go και δεν έχεις το χρόνο ούτε να μελετήσεις για λίγο τη λήψη πόσο μάλλον να στήσεις τρίποδα να εστιάσεις κτλ κτλ κτλ --- αυτή με το μοναχικό βαρκάρη ζήτα σε κάποιον να στην επεξεργαστεί για να ''ισιώσει'' τον ορίζοντα, δε νομίζω να χρειαστεί οτιδήποτε άλλο και μεγάλωσέ τη, είναι φανταστική).
Να ταξιδεύετε εσείς και εμείς μαζί σας!!!

 

[giannismits]

@Action ο Γιώργος όπως έχει εξηγήσει δεν είναι της φωτογραφίας. Έχει απλή μηχανή και δεν είναι μάστορας αυτής της τέχνης οπότε σίγουρα είναι λεπτομέρειες γι'αυτόν. Αγαπάμε όμως @Yorgos γιατί είναι μορφή και έτσι κι αλλιώς έκανε υπέρβαση γιατί πρώτη φορά ανεβάζει τόσο υλικό από ταξίδι. Άρα κι αυτές οι φωτό είναι χρυσάφι από αυτό το ταξίδι υπερπαραγωγή

 

[alma]

Αφού αποχαιρέτισα τον κύριο Α με πόνο ψυχής μου...
Άραξα κι έγραψα το ημερολόγιό μου... Μέχρι να ξεκινήσει η κατιαγίδα, το μουσκίδι, οι κεραυνοί κλπ. Το δε πλεούμενο-σκυλοπνίχτρα αντί για τιμόνι είχε έναν ταλαίπωρο καπετάνιο με ένα μαδέρι κι αντί για GPS και ράδιο είχε ένα φακό από κινητό τηλέφωνο και... μια σφυρίχτρα....

Για το ταξίδι δεν έχω λόγια εννοείται...ειδικά τη Βιρμανία σε θυμάμαι καιρό που τη μελετούσες με τον οδηγό ανα χείρας. Τότε δεν έμοιαζε και τόσο ταλαιπωρημένος...


Αλλά και για τον Α πάλι δεν έχω λόγια...βρήκες δηλαδή ένα συνταξιδιώτη καθαρό, νορμάλ, να μην θέλει να "κολλήσει" ότι λάχει εκεί που τον τρέχεις και τον έσκασες τον καημένο...τυχερός βέβαια που έφυγε νωρίς και δεν έζησε τον κατακλυσμό του Νώε live μαζί σου....


Αγαπάμε τις περιπέτειες σου....Αναμένουμε με αγωνία...Παλιά δεν έβαζες φωτό σχεδόν καθόλου ενώ τώρα μας δίνεις γερή δόση

 

[Action]

@Action ο Γιώργος όπως έχει εξηγήσει δεν είναι της φωτογραφίας. Έχει απλή μηχανή και δεν είναι μάστορας αυτής της τέχνης οπότε σίγουρα είναι λεπτομέρειες γι'αυτόν. Αγαπάμε όμως @Yorgos γιατί είναι μορφή και έτσι κι αλλιώς έκανε υπέρβαση γιατί πρώτη φορά ανεβάζει τόσο υλικό από ταξίδι. Άρα κι αυτές οι φωτό είναι χρυσάφι από αυτό το ταξίδι υπερπαραγωγή

Έχει καλό ‘’μάτι’’. Κράτα αυτό ως την κύρια και ουσιαστική απάντησή μου και θα σου εξηγήσω όσο πιο σύντομα μπορώ. Είτε ταξιδεύει κανείς μόνος του, είτε με πρακτορείο και ο χρόνος πιέζει να δεις όσο περισσότερα γίνεται, δε μπορείς να κάνεις επαγγελματική δουλειά και να θέλεις. Κι εγώ έχω μία απλή NIKONαπό τα τελευταία μοντέλα βέβαια αλλά απλή. Έχω φίλους όμως που ασχολούνται με τη φωτογραφία για χρόνια. Αυτό που μου είπαν είναι ότι όπως επεργάζεσαι το κινητό σου σα συσκευή το ίδιο να κάνεις και με τη φωτογραφική σου μηχανή. Τη ‘’μαθαίνεις’’ για να έχεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στο πλαίσιο που είναι εφικτό. Όσα μου είπαν κι εμένα του λέω, πίστεψέ με, ούτε εγώ το γνωρίζω το αντικείμενο καλά γιατί δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ, είναι ο μόνος λόγος, διαφορετικά θα συνδύαζα ταξίδι και φωτογραφία και ίσως ως κύριο επάγγελμα (γιατί όχι. Αν διαβάσεις στην αρχή της ιστορίας του λοιπόν ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με το τι μπορεί να κάνει κανείς έχοντας το σωστό εργαλείο στα χέρια του, που είναι κρίμα κάτι που του άρεσε και έχει αρχίσει να το εντάσσει στο πρόγραμμά του (πρέπει να το έχεις στο μυαλό σου ΚΑΙ αυτό ταξιδεύοντας συν τοις άλλοις ) να μην έχει το αποτέλεσμα που θέλει, ενώ οι χειρισμοί που πρέπει να κάνει δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις ούτε προσπάθεια. Κι εμένα αν δε μου το έλεγε κανείς θα το αγνοούσα. Και ναι συμφωνώ είναι η πρώτη ιστορία που βάζει φωτογραφίες, όταν τον πρωτογνώρισα τις διάβασα όλες γιατί είναι όντως μορφή χωρίς να έχω καν λογαριασμό ακόμη και πολύ θα γούσταρα η ιστορία της Ιαπωνίας που είχα πεθάνει στο γέλιο να τη συνόδευε με μερικές από δαύτες. Ποτέ δεν είναι αργά όμως και το αποτέλεσμα τελικά είναι πολύ καλό!

 

[mikrh tsopana]

Εγώ από όσα έχω διαβάσει σε αυτή την ιστορία ένα έχω να πω:
καλά κάνει ο Α και βάζει αντιηλιακό, σώζει ζωές

 

[hydronetta]

Ο "Α" ήξερε οτι ενδημεί κι ανθεκτική ελονοσία;
διότι μετά τον ήλιο, τη λεπτοσπείρωση να μην τον σκιάξουμε με κάτι πιο βαρβάτο;;;
μα μπιχλα και να μην την εκτιμά; ντροπή!

 

[Borealis]

Ας πούμε ο ξανθός βιρμανός Τζον Λένον.

Τζον Λένον??? μάλλον Αμάντα Ληρ

 

[Yorgos]

Ο "Α" ήξερε οτι ενδημεί κι ανθεκτική ελονοσία;
διότι μετά τον ήλιο, τη λεπτοσπείρωση να μην τον σκιάξουμε με κάτι πιο βαρβάτο;;;
μα μπιχλα και να μην την εκτιμά; ντροπή!

Δυστυχώς λόγω της ελονοσίας δεν ήρθε στο Mrauk U, διάβασε ότι είναι η περιοχή με το πιο χοντρό πρόβλημα. Εννοείται πως κυκλοφορούσε κάθε μέρα με ένα daypack δέκα κιλών, το οποίο είχε βασικά φάρμακα μέσα. Όταν το ρώτησα τι το κουβαλάει όλο αυτό το ματσούκι καθημερινά μου είπε "τι θες τώρα, να κοροϊδεύεις πάλι; Δεν είναι και βαρύ, ορίστε το σηκώνω με το ένα χέρι και μάλιστα με το αριστερό!".

Χαχα, με πεθαίνει, αλλά όντως του έβγαλα την ψυχή του ανθρώπου κι είναι πολύ καλός ο Α, με αυτοσαρκασμό και χιούμορ, χώρια ότι έχει ξεπεράσει άπειρες φοβίες (εξαιρετικά δύσκολο, εγώ μία έχω και δεν...) και δεν είναι τόσο διασκεδαστικός όσο παλιά.

Για τις φωτογραφικές, έχω την ίδια σχέση που έχω και με τα κινητά: δεν ξέρω την τύφλα μου, ξέρω μόνο να στέλνω sms, εννοείται ότι δε χρησιμοποιώ αυτά με τις οθόνες αφής, εκνευρίζομαι, άλλα πατάω κι άλλα γίνονται. Φωτό ανεβάζω διότι πια έχουμε ίντερνετ της προκοπής, ναι και wifi στους δρόμους, μεγάλε Ραούλ.