Georgia86
Member
- Μηνύματα
- 182
- Likes
- 1.356
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Πρώτη μέρα : Άφιξη στην Ρώμη.
Αν μη τι άλλο η Ρώμη είναι ένας από τους πιο αγαπημένους προορισμούς για τους έλληνες και έχει έρθει επιτέλους και η σειρά μας να την επισκεφτούμε. Επιλέξαμε να πετάξουμε με την SKY EXPRESS και τα τρία εισιτήρια μας κόστισαν 378 ευρώ. Η πτήση μας ξεκίνησε από την Ελλάδα στις 10:50 και προσγειωθήκαμε γύρω στις 12:00 στο αεροδρόμιο Fiumicino. Η πτήση ήταν καλή και ομαλή, το προσωπικό ευγενικό και μας γέμισαν με μπισκοτάκια! Καθυστερήσαμε να βρούμε από πού θα πάρουμε το καρότσι αλλά με το που το πήραμε τρέξαμε αμέσως να πάρουμε το shuttle bus. Από το αεροδρόμιο μπορείς να πάρεις το shuttle λεωφορείο ή να κλείσεις με κάποιο πούλμαν ιδιωτικής εταιρίας. Μπορείς επίσης να πάρεις και το τρένο είτε το express μέχρι το κέντρο της ρώμης ή το κλασσικό που κάνει στάσεις. Εγώ επέλεξα το λεωφορείο όπως προείπα που με μια αλλαγή μόνο θα μας πήγαινε στο σπίτι μας. Μας κόστισε 14 ευρώ η αγορά δυο εισιτηρίων, η μικρή δεν πληρώνει και σε σαράντα λεπτά περίπου φτάσαμε στην στάση που βρισκόταν κοντά στο σπίτι μας. Εκεί είδαμε και τις πρώτες μας καθολικές μοναχές!
Δυστυχώς τα δωμάτια κοντά στο κέντρο ήταν πολύ ακριβά για αυτό κλείσαμε ένα διαμέρισμα λίγο πιο μακριά περίπου 40 λεπτά από ότι θέλαμε να δούμε. Ευτυχώς είχε το τραμ κοντά αλλά και στάση λεωφορείου. Περιμέναμε αρκετά για να μας ανοίξουν αλλά μετά από λίγο κατέβηκε ένας γλυκύτατος ηλικιωμένος άντρας που δεν μιλούσε γρι αγγλικά και μας πήγε μέχρι τον τέταρτο όροφο. Θα πρέπει να αναφέρω εδώ πως είτε σε προάστιο της Ρώμης είτε στο Χαϊδάρι δεν υπάρχει διαφορά, η αρχιτεκτονική είναι ίδια!
Περάσαμε λίγη ώρα στο δωμάτιο μέχρι να τακτοποιήσουμε τα πράγματα μας και μετά επισκεφτήκαμε το σούπερ μάρκετ για κάποια βασικά ψώνια. Αφού αφήσαμε τις σακούλες από το σούπερ , ξεκινήσαμε για την πρώτη μας βόλτα στην Ρώμη.
Πήραμε το τράμ που ήταν δίπλα στο σπίτι μας με προορισμό την στάση Piazza Venezia. Πρώτη μας στάση η Πιάτσα Βενέζια, η οποία είναι πλατεία στο κέντρο της Ρώμης και πήρε το όνομά της από το Παλατσο Βενέτσια. Βρίσκεται κάτω από τον λόφο του Καπιτωλίου και κοντά στη Ρωμαϊκή Αγορά. Εκει βρίσκεται το εθνικό Μνημείο του Βιτόριο Εμανουέλε Β΄ που φιλοξενεί και το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη.
Μετά από εκεί ξεκινήσαμε να εξερευνούμε την Ρώμη και μάλιστα πολύ ήρεμα γιατί η μικρή κοιμόταν στο καρότσι. Η πρώτη εντύπωση μου είναι ότι υπάρχει υπερβολικός κόσμος και φοβερή κίνηση και η δεύτερη είναι ότι μου άρεσαν όσα έχω δει. Αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την Φοντάνα Ντι Τρέβι το πασίγνωστο σε όλους σιντριβάνι που έχουμε δει σε τόσες και τόσες ταινίες. Η κρήνη των τριών δρόμων όπως μεταφράζεται στα ελληνικά λειτούργησε το 1762 και απεικονίζει τους ρωμαίους τεχνίτες και την παρθένα που τους οδήγησε στο να βρουν αυτή την πηγή το 19μχ. Ο μύθος λέει πως αν ρίξεις ένα κέρμα μέσα στο νερό θα γυρίσεις στην Ρώμη πάλι, βεβαίως με τόσο κόσμο που είχε όχι μόνο δεν μπορούσες να ρίξεις κέρματα αλλά με τα βίας έβλεπες το νερό. Το καλό είναι ότι τα χρήματα που μαζεύονται (συνήθως εκατομμύρια) δίνονται για τους αστέγους της πόλης.
Λίγο πιο κάτω βρήκαμε σε μια εκκλησία την official replica της Ιεράς Σινδόνης, κοινώς σάβανο, που υποτίθεται πως απεικονίζει τον Χριστό. Από εκεί περπατήσαμε τα στενά της πόλης και φτάσαμε απέξω από τον Άγιο Ιγνάτιο της Λογιόλας, ιδρυτή της Εταιρίας του Ιησού.
Περπατήσαμε λίγο ακόμα αλλά επειδή πεινούσαμε πήραμε τον δρόμο προς το ρεστοράν που είχαμε βρει για να φάμε την πρώτη μακαρονάδα στην Ρώμη. Καθίσαμε σε ένα ωραίο ρουστίκ ρεστοραν «achille al pantheon» με λίγα τραπεζάκια έξω και παραγγείλαμε την παραδοσιακή μακαρονάδα της Ρώμης, την Αματριτσιάνα. Τα μακαρόνια ήταν υπέρ του δέοντος al dente αλλά επειδή δεν ήταν σαν τα μακαρόνια που τρώμε στην Ελλάδα δεν έμοιαζαν ωμά. Η σάλτσα ήταν κάπως ξινή για τα γούστα μου αλλά το ευχαριστήθηκα και χόρτασα!
Είχε πλέον νυχτώσει και θέλαμε να κάνουμε μια βόλτα και κοντά μας στην Piazza della Rotonda είχαμε το Πάνθεον που πραγματικά με εντυπωσίασε πολύ εξωτερικά. Πρόκειται για ναό που έχτισε ο Αγρίππας τον 1ο αιώνα π.Χ για να τιμήσει όλες τις ρωμαϊκές θεότητες και χάρη στην συνεχή χρήση του έχει διασωθεί ως έχει. Πολύ εντυπωσιακό! Γεμίσαμε το νεράκι μας σε μια πηγή που βρήκαμε και προχωρήσαμε προς την Piazza Navona όπου είναι κατασκευασμένη στο ίδιο μέρος που βρισκόταν ο ιππόδρομος του Δομιτιανού. Υπάρχουν στην πλατεία μερικά πολύ όμορφα σιντριβάνια, που τα αγαπάει πολύ η κόρη μας. Το μικρότερο απεικονίζει τον Ποσειδωνα όπως τελειοποιήθηκε το 1878 και το μεγαλύτερο σιντριβάνι ονομάζεται η κρήνη των τεσσάρων ποταμιών και είναι εντυπωσιακό. Γύρω μας υπήρχαν πολλά παλιά κτήρια και γενικά αισθανόσουν ότι βρισκόσουν στην Ρώμη χωρίς να σε πνίγουν ορδές τουριστών. Είχαμε κουραστεί από το ταξίδι και αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω στην στάση piazza Venezia και από εκεί ξεκινήσαμε το 35λέπτο ταξίδι προς το σπίτι μας.
Αν μη τι άλλο η Ρώμη είναι ένας από τους πιο αγαπημένους προορισμούς για τους έλληνες και έχει έρθει επιτέλους και η σειρά μας να την επισκεφτούμε. Επιλέξαμε να πετάξουμε με την SKY EXPRESS και τα τρία εισιτήρια μας κόστισαν 378 ευρώ. Η πτήση μας ξεκίνησε από την Ελλάδα στις 10:50 και προσγειωθήκαμε γύρω στις 12:00 στο αεροδρόμιο Fiumicino. Η πτήση ήταν καλή και ομαλή, το προσωπικό ευγενικό και μας γέμισαν με μπισκοτάκια! Καθυστερήσαμε να βρούμε από πού θα πάρουμε το καρότσι αλλά με το που το πήραμε τρέξαμε αμέσως να πάρουμε το shuttle bus. Από το αεροδρόμιο μπορείς να πάρεις το shuttle λεωφορείο ή να κλείσεις με κάποιο πούλμαν ιδιωτικής εταιρίας. Μπορείς επίσης να πάρεις και το τρένο είτε το express μέχρι το κέντρο της ρώμης ή το κλασσικό που κάνει στάσεις. Εγώ επέλεξα το λεωφορείο όπως προείπα που με μια αλλαγή μόνο θα μας πήγαινε στο σπίτι μας. Μας κόστισε 14 ευρώ η αγορά δυο εισιτηρίων, η μικρή δεν πληρώνει και σε σαράντα λεπτά περίπου φτάσαμε στην στάση που βρισκόταν κοντά στο σπίτι μας. Εκεί είδαμε και τις πρώτες μας καθολικές μοναχές!
Δυστυχώς τα δωμάτια κοντά στο κέντρο ήταν πολύ ακριβά για αυτό κλείσαμε ένα διαμέρισμα λίγο πιο μακριά περίπου 40 λεπτά από ότι θέλαμε να δούμε. Ευτυχώς είχε το τραμ κοντά αλλά και στάση λεωφορείου. Περιμέναμε αρκετά για να μας ανοίξουν αλλά μετά από λίγο κατέβηκε ένας γλυκύτατος ηλικιωμένος άντρας που δεν μιλούσε γρι αγγλικά και μας πήγε μέχρι τον τέταρτο όροφο. Θα πρέπει να αναφέρω εδώ πως είτε σε προάστιο της Ρώμης είτε στο Χαϊδάρι δεν υπάρχει διαφορά, η αρχιτεκτονική είναι ίδια!
Περάσαμε λίγη ώρα στο δωμάτιο μέχρι να τακτοποιήσουμε τα πράγματα μας και μετά επισκεφτήκαμε το σούπερ μάρκετ για κάποια βασικά ψώνια. Αφού αφήσαμε τις σακούλες από το σούπερ , ξεκινήσαμε για την πρώτη μας βόλτα στην Ρώμη.
Πήραμε το τράμ που ήταν δίπλα στο σπίτι μας με προορισμό την στάση Piazza Venezia. Πρώτη μας στάση η Πιάτσα Βενέζια, η οποία είναι πλατεία στο κέντρο της Ρώμης και πήρε το όνομά της από το Παλατσο Βενέτσια. Βρίσκεται κάτω από τον λόφο του Καπιτωλίου και κοντά στη Ρωμαϊκή Αγορά. Εκει βρίσκεται το εθνικό Μνημείο του Βιτόριο Εμανουέλε Β΄ που φιλοξενεί και το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη.
Μετά από εκεί ξεκινήσαμε να εξερευνούμε την Ρώμη και μάλιστα πολύ ήρεμα γιατί η μικρή κοιμόταν στο καρότσι. Η πρώτη εντύπωση μου είναι ότι υπάρχει υπερβολικός κόσμος και φοβερή κίνηση και η δεύτερη είναι ότι μου άρεσαν όσα έχω δει. Αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την Φοντάνα Ντι Τρέβι το πασίγνωστο σε όλους σιντριβάνι που έχουμε δει σε τόσες και τόσες ταινίες. Η κρήνη των τριών δρόμων όπως μεταφράζεται στα ελληνικά λειτούργησε το 1762 και απεικονίζει τους ρωμαίους τεχνίτες και την παρθένα που τους οδήγησε στο να βρουν αυτή την πηγή το 19μχ. Ο μύθος λέει πως αν ρίξεις ένα κέρμα μέσα στο νερό θα γυρίσεις στην Ρώμη πάλι, βεβαίως με τόσο κόσμο που είχε όχι μόνο δεν μπορούσες να ρίξεις κέρματα αλλά με τα βίας έβλεπες το νερό. Το καλό είναι ότι τα χρήματα που μαζεύονται (συνήθως εκατομμύρια) δίνονται για τους αστέγους της πόλης.
Λίγο πιο κάτω βρήκαμε σε μια εκκλησία την official replica της Ιεράς Σινδόνης, κοινώς σάβανο, που υποτίθεται πως απεικονίζει τον Χριστό. Από εκεί περπατήσαμε τα στενά της πόλης και φτάσαμε απέξω από τον Άγιο Ιγνάτιο της Λογιόλας, ιδρυτή της Εταιρίας του Ιησού.
Περπατήσαμε λίγο ακόμα αλλά επειδή πεινούσαμε πήραμε τον δρόμο προς το ρεστοράν που είχαμε βρει για να φάμε την πρώτη μακαρονάδα στην Ρώμη. Καθίσαμε σε ένα ωραίο ρουστίκ ρεστοραν «achille al pantheon» με λίγα τραπεζάκια έξω και παραγγείλαμε την παραδοσιακή μακαρονάδα της Ρώμης, την Αματριτσιάνα. Τα μακαρόνια ήταν υπέρ του δέοντος al dente αλλά επειδή δεν ήταν σαν τα μακαρόνια που τρώμε στην Ελλάδα δεν έμοιαζαν ωμά. Η σάλτσα ήταν κάπως ξινή για τα γούστα μου αλλά το ευχαριστήθηκα και χόρτασα!
Είχε πλέον νυχτώσει και θέλαμε να κάνουμε μια βόλτα και κοντά μας στην Piazza della Rotonda είχαμε το Πάνθεον που πραγματικά με εντυπωσίασε πολύ εξωτερικά. Πρόκειται για ναό που έχτισε ο Αγρίππας τον 1ο αιώνα π.Χ για να τιμήσει όλες τις ρωμαϊκές θεότητες και χάρη στην συνεχή χρήση του έχει διασωθεί ως έχει. Πολύ εντυπωσιακό! Γεμίσαμε το νεράκι μας σε μια πηγή που βρήκαμε και προχωρήσαμε προς την Piazza Navona όπου είναι κατασκευασμένη στο ίδιο μέρος που βρισκόταν ο ιππόδρομος του Δομιτιανού. Υπάρχουν στην πλατεία μερικά πολύ όμορφα σιντριβάνια, που τα αγαπάει πολύ η κόρη μας. Το μικρότερο απεικονίζει τον Ποσειδωνα όπως τελειοποιήθηκε το 1878 και το μεγαλύτερο σιντριβάνι ονομάζεται η κρήνη των τεσσάρων ποταμιών και είναι εντυπωσιακό. Γύρω μας υπήρχαν πολλά παλιά κτήρια και γενικά αισθανόσουν ότι βρισκόσουν στην Ρώμη χωρίς να σε πνίγουν ορδές τουριστών. Είχαμε κουραστεί από το ταξίδι και αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω στην στάση piazza Venezia και από εκεί ξεκινήσαμε το 35λέπτο ταξίδι προς το σπίτι μας.
